لَو
از الکتاب
ریشه کلمه
- لو (۲۷۶ بار)
قاموس قرآن
لو داراى اقسامى است: 1- مفيد شرطيت است ميان دو جمله و دلالت بر امتناع جواب دارد به جهت امتناع شرط و شرطيت در ماضى است مثل [انبیاء:22].اگر در زمين و آسمانها خدايانى غير از خدا بود هر آينه فاسد مىشدند. فاسد نشدهاند زيرا غير از خدا، خدايانى نبوده است.و اغلب در جواب آن لام آيد چنانكه گذشت و گاهى بدون لام باشد مثل [واقعة:70]. 2- حرف مصدرى مثل «اَنْ» مصدريه و بيشتر بعد از كلمه «وَدَّ - يَوَدُّ» آيد مثل [قلم:9]. [بقره:96]. كه در هر دو به معنى ان مصدريه است يعنى دوست مىداند اينكه مداهنه كنى مداهنه كنند. 3- به معنى تَمَنّى (ايكاش) مثل [سباء:31]. اى كاش ببينى آنگاه كه ستمكاران نزد پروردگارشان نگاه داشته شدهاند.
کلمات نزدیک مکانی
وَ لا اللّه مَا مِن أَن فِي الّذِين کَانُوا إِن شَاء کَان قَالُوا إِلاّ عَلَى قَال أَ أَو بِه عَلَيْه قُل إِذ الْأَرْض کَفَرُوا عَلَيْهِم آمَنُوا أَنّهُم يَعْلَمُون رَبّک هُو مَن إِلَى أُنْزِل لَهُم مِنْهُم هُم نَشَاء تَرَى عَن تَعْلَمُون النّاس کَرِه رَبّي هٰذَا لَم کُنْتُم أَنْتُم رَبّنَا فِيه يَشَاء کَلِمَة يَا الْکِتَاب لَه عَلَيْکُم الْعَذَاب ثُم بِمَا عِنْد کُنّا فَضْل عَذَاب عَلَيْنَا الْمُؤْمِنِين الدّنْيَا أَنْزَلْنَا بَعْد أُولٰئِک حِين رَحْمَتُه مَلاَئِکَة سَمِعْنَا بِآيَة الْمُجْرِمُون حَتّى أَم فِيکُم قُرْآنا إِذا بَعْض مَلَک مَلَکا حَکِيم آبَاءَنَا اتّقَوْا تَقُول الْمَوْت رَبّهِم عَزِيز ظَلَمُوا ذُو إِنّک آمَن الرّسُول بِکُم هَدَانَا قَرِيب الصّرَاط کَثِيرا يَخْتَلِفُون
