الْمَدِينَة
از الکتاب
ریشه کلمه
- مدن (۲۷ بار)
قاموس قرآن
شهر. مدون به معنى اقامت است «مَدَنَ بِالْمَكانِ و مُدوناً: اَقامَ» ظاهرا شهر را از آن مدينه گويند كه مردم در آن اقامت دارند اما تمدن كه به معنى خروج از جهل و دخول به راه انسانيت و ترقى است ظاهرا از معانى مستحدثه است. بعضى مدينه را از «دان» دانسته و ميم آن را زايد گرفتهاند. در نهج البلاغه خطبه:180 آمده «اَيْنَ الَّذينَ... مَدَّنُوا الْمَداِئنَ»كجايند آنها كه شهرها بناكردند. مدينه در قرآن گاهى در مطلق شهر بكار رفته مثل [اعراف:123]. [يوسف:30]. و گاهى مراد از آن مدينةالرسول است كه ابتدا بنام يثرب خوانده مىشد و پس ازهجرت رسول خدا«صلى الله عليه واله»مدينه خوانده شد [توبه:120]. [منافقون:8]. جمع آن در قرآن فقط مدائن بكار رفته است [شعراء:53]. «مَدينة» چهارده بار و مدائن سه بار در قرآن مجيد آمده است.
کلمات نزدیک مکانی
وَ فِي مِن قَال کَان جَاء لا إِلَى أَقْصَى أَهْل إِن يَسْعَى عَلَى قَوْم رَجُل مِنْهَا يَا هٰؤُلاَء الْأَعْرَاب دَخَل فَلْيَنْظُر امْرَأَة تِسْعَة أَنْتُم لَيُخْرِجَن لِتُخْرِجُوا لَنُغْرِيَنّک لِأَهْل أَن مَرَدُوا يَسْتَبْشِرُون خَائِفا الْعَزِيز هٰذِه أَيّهَا فَأَصْبَح بِهِم رَجَعْنَا الْأَعَزّ الْمُرْجِفُون يَتَرَقّب الْمُحْسِنِين حِين لِلْمُجْرِمِين رَهْط يَتِيمَيْن مَن مَکَرْتُمُوه نِسْوَة حَوْلَهُم تَحْتَه أَهْلَهَا يُفْسِدُون نَجْزِي فَإِذَا فِيهَا غَفْلَة ظَهِيرا أَزْکَى بَل بِوَرِقِکُم ثُم الصّادِقِين لِغُلاَمَيْن تُرَاوِد لَمَکْر النّفَاق لَئِن مُصْبِحِين مَا تُفْتَنُون عَن اتّبِعُوا کَنْز الْخَاطِئِين فَسَوْف هٰذَا يَقُولُون يَفْقَهُون الْأَذَل مُسْرِفُون مَرَض مُنَافِقُون الّذِي مُوسَى أَکُون کَذٰلِک ضَيْفِي اللّه طَعَاما أَحَدَکُم مَع فَتَاهَا مَقْطُوع فَکَان بِرِزْق أَمّا نَفْسِه الْمُنَافِقِين الْمَلَأ
تکرار در هر سال نزول
در حال بارگیری...
