نتایج جستجو

اسجدوا لأدم ) آدم(ع): برترى آدم(ع) بر ملائکه ۵; ترک سجده بر آدم(ع) ۴; سجده بر آدم(ع) ۲، ۳، ۸; عبرت از قصه آدم(ع) ۱; قصه آدم(ع) ۳، ۴، ۸; مقامات آدم(ع) ۵ ابلیس:

مسجود ملائکه شدن (فقعوا له سجدین . فسجد الملئکة کلّهم أجمعون) آدم(ع): سجده بر آدم(ع) ۱، ۲; قصه آدم(ع) ۱ انسان: استعداد انسان ۴; زمینه تکامل انسان ۴; سجده بر

تکامل آدم(ع) ۲، ۸; توبه آدم(ع) ۱; عوامل پشیمانى آدم(ع) ۱ ; فضایل آدم(ع) ۹; قبول توبه آدم(ع) ۳، ۵، ۱۰; قصه آدم(ع) ۱، ۲، ۳، ۵، ۶، ۷ ، ۸; منشأ اخلاص آدم(ع) ۲;

روش هاى روشن و بى ابهام، در تبلیغ و هدایت توده ها (أنّما أنا نذیر مبین) آدم(ع): قصه آدم(ع) ۱ انسان: انذار انسان ها ۳، ۶ ایمان: آثار بى ایمانى ۴ تبلیغ: روش تبلیغ

بدلاً) آدم(ع): برترى آدم(ع) بر ملائکه ۴; ترک سجده بر آدم(ع) ۹، ۲۳; تکریم آدم(ع) ۵; سجده بر آدم(ع) ۲، ۸; سجده ملائکه بر آدم(ع) ۱، ۷; عبرت از قصه آدم(ع) ۱;

امیدوارى آدم (ع) ۵ ; تضرّع آدم (ع) ۱۱ ; خطاى آدم (ع) ۷ ; دعاى آدم (ع) ۴ ; زیانکارى آدم (ع) ۷ ; ظلم آدم (ع) ۲ ; عصیان آدم (ع) ۱۱ ; عقیده آدم (ع) ۹ ; قصه آدم

در بهشت آدم(ع) ۹ ; زمینه اخراج آدم(ع) ازبهشت ۳; شیطان در بهشت آدم(ع) ۴; فواد موه ها بهشت آدم (ع) ۱۴;قصه آدم(ع) ۵، ۶، ۹، ۱۴; محدودیت در بهشت آدم(ع) ۱۴; وسوسه

تلازم نیست. آدم(ع): آثار عصیان آدم(ع) ۲; اخراج آدم(ع) از بهشت ۱، ۴; بشارت به نسل آدم(ع) ۴; عصیان آدم(ع) ۱; قصه آدم(ع) ۴; محرومیت از بهشت آدم(ع) ۲; محرومیت

نمى گیرد ... . آدم (ع): جایگاه بهشت آدم (ع) ۵ ; عصیان آدم (ع) ۱۰ ; قصّه آدم (ع) ۱، ۱۰ ; فریب آدم (ع) ۶ ; کیفر عصیان آدم (ع) ۴ ; هبوط آدم (ع) ۱، ۴، ۱۰ ابلیس:

سخن خداوند: «و لقد عهدنا...»». آدم(ع): توصیه به آدم(ع) ۲، ۷; عصیان آدم(ع) ۴; عهدشکنى آدم(ع) ۳، ۷; فراموشى آدم(ع) ۷; قصه آدم(ع) ۲، ۳، ۴ ارزشها: ملاک ارزشها

استقرار آدم(ع) در زمین ۳; القاى کلمات به آدم(ع) ۲، ۳، ۷، ۱۱، ۱۲، ۱۳; پشیمانى آدم(ع) ۱; تعلیم توبه به آدم(ع) ۲، ۳، ۷; توبه آدم(ع) ۱، ۲، ۱۱، ۱۲; عصیان آدم(ع)

... . آدم (ع): در بهشت ۱، ۲ ; آدم (ع) و درخت ممنوعه ۳، ۴ ; ارزش مقام آدم (ع) ۷ ; صفات بهشت آدم (ع) ۸ ; قصه آدم (ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۵ ; هشدار به آدم (ع) ۵ بهشت:

. . آدم(ع): و شرک ۴ ; اجابت دعاى آدم(ع) ۱ ; اعطاى فرزند به آدم(ع) ۱، ۴، ۵ ; خواسته هاى آدم(ع) ۱ ; عهد آدم(ع) با خدا ۵ ; عهدشکنى آدم(ع) ۵ ; قصه آدم(ع) ۱،

۵، ۱۹; عصیان آدم(ع) ۲; عوامل عصیان آدم(ع) ۱; عوامل هبوط آدم(ع) ۳، ۴; فضایل بهشت آدم(ع) ۱۸; قصه آدم(ع) ۱، ۳، ۴، ۵، ۷، ۱۲، ۱۳، ۱۹; لغزش آدم(ع) ۱، ۵; محرومیت

فلایضلّ و لایشقى ) آدم(ع): آثار اغواپذیرى آدم(ع) ۳; آدم(ع) و درخت ممنوعه ۱، ۳، ۱۲; اخراج ازبهشت آدم(ع) ۲، ۳; امنیت در بهشت آدم(ع) ۹; بشارت به آدم(ع) ۱۱; تأمین

الشکرین) آدم(ع): آرامش آدم(ع) ۵ ; آمیزش آدم(ع) ۷ ; خواسته هاى آدم(ع) ۱۰ ; دعاى آدم(ع) ۹، ۱۰ ; شکر آدم(ع) ۱۳ ; عهد آدم(ع) با خدا ۱۳ ; قصه آدم(ع) ۷، ۹، ۱۰ ;

جایز است...». آدم(ع): آثار طمع آدم(ع) ۳; آثار عصیان آدم(ع) ۱۰، ۲۱; آدم(ع) قبل از نبوت ۲۵; آدم(ع) و درخت ممنوعه ۱، ۲، ۵، ۸، ۹، ۱۷; اغواپذیرى آدم(ع) ۱، ۴، ۵;

عواطف ۸ فرزندان آدم (ع): قصه فرزندان آدم (ع) ۵ قابیل: اهداف قابیل ۲۱ ; خواسته قابیل ۱۶ ; زیانکارى قابیل ۱۲، ۱۳ ; عصیان قابیل ۱۰ ; قصه قابیل ۱، ۲، ۳، ۴،

۱۳ عمل: پاداش عمل ۱۰ ; ثبت عمل ۷ ; کیفر عمل ۱۰ فرزندان آدم (ع): قصه فرزندان آدم (ع) ۲ قابیل: قصه قابیل ۳ ; هشدار به قابیل ۶ قاتل: گناه قاتل ۷ ; هشدار به

عصیان آدم (ع) ۱۶، ۱۷ ; عورت آدم (ع) ۲۰ ; قصه آدم (ع) ۱، ۲، ۳، ۴، ۷، ۸، ۱۰، ۱۴، ۱۶، ۱۹، ۲۰ ; کشف عورت آدم (ع) ۴ ; نگرانى آدم (ع) ۳ ; هشدار به آدم (ع) ۱۴، ۱۶

شناخت ۹ عبرت: عوامل عبرت ۲۶ علوم تجربى: منشأ علوم تجربى ۷ فرزندان آدم (ع): قصه فرزندان آدم (ع) ۱، ۲، ۵، ۶، ۲۴، ۲۵ قابیل: پشیمانى قابیل ۲۳، ۲۴ ; تجربه قابیل

بوده نه يك نهى مولوى آدم و همسرش شيطان را ميديدند همچنانكه انبياء (ع ) او را مى ديدند ذريه آدم ، در حكم با آدم شريكند قصه اسكان آدم و همسرش در بهشت و هبوط

منظور از خلق انسانها نيستند چون آنروز غير از آدم انسانى ديگر نبود،) فرشته چون اين اندوه آدم بديد، گفت : اى آدم گويا پروردگارت را نافرمانى كردى ، و خود را

مراد از دنده پائين آدم ، زيادى گل آدم است ، آن گلى كه با آن اضلاع و دنده هاى آدم را آفريد (دقت بفرمائيد)، و اما ساعتهائى كه براى مكث آدم در بهشت تعيين نموده

مر تو را بر ايشان تسلّط و كافى است پروردگار تو كه باشد نگهدار. تفسير قصّه حضرت آدم عليه السّلام و امر خداوند ملائكه را بسجود در برابر او و مأموريّت شيطان

تردید نسبت به معارف و تعالیم الهى (الحق من ربّک فلا تکن من الممترین) آدم: آفرینش آدم ۱ انبیا: تاریخ انبیا ۱ تربیت: عوامل مؤثّر در تربیت ۴ حق: اظهار حق ۳،

مر تو را بر ايشان تسلّط و كافى است پروردگار تو كه باشد نگهدار. تفسير قصّه حضرت آدم عليه السّلام و امر خداوند ملائكه را بسجود در برابر او و مأموريّت شيطان

صورت گرفته است . در سوره طه در صدر قصه فرموده : «و لقد عهدنا الى آدم من قبل فنسى و لم نجد له عزما»، (ما قبلا با آدم عهدى بسته بوديم ، اما او فراموشش كرد)،

وَ اذْكُرْ فِي الْكِتابِ إِدْرِيسَ إِنَّهُ كانَ صِدِّيقاً نَبِيًّا (56) (قصه هفتم: حضرت ادريس) بعد بيان حال ادريس عليه السلام را مى‌فرمايد: وَ اذْكُرْ

فرمود در آن زمين كه قبه آدم را نازل نموديم پس روشن شد زمين حرم ولى حضرت ابراهيم نميدانست كجا خانه را بنا نمايد چون قبه حضرت آدم را كه خداوند براى او نازل

requires Javascript to function. آیا از میان ما تنها بر او وحی نازل شده؟! نه، او آدم بسیار دروغگوی هوسبازی است! |آيا از ميان همه‌ى ما وحى بر او القا شده است؟ [نه،]

كه آتشى آن را بسوزاند، ممكن است علم به قبول آن در اين قصه نيز بدان وسيله بوده باشد خاصه كه اين قصه به اهل كتاب كه معتقد به آن بودند القا شده است (تمام شد)

بجاى بلندى‌ آنگروه آنانند كه انعام كرد خدا بر ايشان از پيغمبران از فرزندان آدم و از آنانكه حمل نموديم با نوح و از فرزندان ابراهيم و اسرائيل و از كسانيكه

بودند پيغمبرانى را كه بين او و حضرت آدم بودند و باين سبب خدا فرموده كذّبت قوم نوح المرسلين يعنى كسانيكه بين او و آدم عليه السّلام بودند و اين تكذيب وقتى

بودند پيغمبرانى را كه بين او و حضرت آدم بودند و باين سبب خدا فرموده كذّبت قوم نوح المرسلين يعنى كسانيكه بين او و آدم عليه السّلام بودند و اين تكذيب وقتى

خلقت نوع بشر كشتى نبوده خداوند ذريه و نسل آدم عليه السّلام را بوسيله آن حمل نموده مانند آنكه فرموده باشد ما بنى آدم را حمل نموديم و بعدا اين سنّت در آن ذريّه

تاریخ ۴; محمد(ص) و قصه نوح(ع) ۳، ۵، ۶;وحى به محمد(ص) ۳ مسلمانان: حسن فرجام مسلمانان ۱۷; مسلمانان از متقین ۱۷; مسلمانان صدراسلام و قصه نوح(ع) ۵، ۶ مشرکان:

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

(ع) به خلقت آدم (ع) (انّ مثل عیسى عنداللّه کمثل ادم) ۲ - آفرینش استثنایى عیسى و آدم (ع) (انّ مثل عیسى عنداللّه کمثل ادم) ۳ - عیسى، همانند آدم (ع) مخلوق خداوند

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

بودند پيغمبرانى را كه بين او و حضرت آدم بودند و باين سبب خدا فرموده كذّبت قوم نوح المرسلين يعنى كسانيكه بين او و آدم عليه السّلام بودند و اين تكذيب وقتى

۱; رسالت موسى(ع) ۵; رهبرى موسى(ع) ۵; قصه موسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۴،۵ هارون(ع): انجام رسالت هارون(ع) ۱; رسالت هارون(ع) ۵; قصه هارون(ع) ۱، ۲، ۳ ، ۴، ۵

را از زمين رويانيد نهال وجود حضرت آدم ابو البشر را هم از خاك زمين آفريد و مردم از او بوجود آمدند و مبدء خلق بنى آدم را هم كه نطفه است از ارزاق مولّده از

مر تو را بر ايشان تسلّط و كافى است پروردگار تو كه باشد نگهدار. تفسير قصّه حضرت آدم عليه السّلام و امر خداوند ملائكه را بسجود در برابر او و مأموريّت شيطان

۳، ۵; قصه فرعون ۳، ۴; موضعگیرى فرعون ۵; وسعت سلطه فرعون ۴ فرعونیان: عقیده فرعونیان ۱ مصرباستان: تاریخ مصرباستان ۴ موسى(ع): دعوتهاى موسى(ع) ۵; قصه موسى(ع)

بگير او را و آنحضرت گرفت و بصورت اصليّه برگشت و گفته‌اند اين عصا را حضرت آدم از بهشت با خود آورده بود و از مواريث انبيا بود تا بحضرت شعيب رسيد و او بداماد

شريك نيست، يعنى اين عمل قبيح مخصوص شما مى‌باشد. يا مى‌آئيد به مردان از اولاد آدم با وجود بسيارى ايشان و غلبه زنان در ميان آنها، گوئيا زنان را نمى‌يابيد كه

عيسى عليه السّلام، غافل از آنكه اين امر از تحت قدرت الهى خارج نيست، چنانچه آدم عليه السّلام را بدون والدين خلق فرمود، همچنين قادر است كه عيسى را بدون والد

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

دانسته‌اند، ولى همان گونه كه در تفسير مجمع البيان آمده است، مراد از آن، حضرت آدم و اولياء از نسل او است. در حديث آمده است كه گوينده اين كلام‌ «أَهْلَكْتُ مالًا

بودند پيغمبرانى را كه بين او و حضرت آدم بودند و باين سبب خدا فرموده كذّبت قوم نوح المرسلين يعنى كسانيكه بين او و آدم عليه السّلام بودند و اين تكذيب وقتى

داراى عقل و معرفتند و خداوند بندگان را از خاك زمين خلق نموده در بدو خلقت چون آدم ابو البشر از خاك خلق شده و اولاد او هم كه از نطفه خلق ميشوند اصلا از خاكند

داراى عقل و معرفتند و خداوند بندگان را از خاك زمين خلق نموده در بدو خلقت چون آدم ابو البشر از خاك خلق شده و اولاد او هم كه از نطفه خلق ميشوند اصلا از خاكند

۳، ۵ موسى(ع): رسالت موسى(ع) ۳، ۵; قصه موسى(ع) ۳; نرمى سخن موسى(ع) ۳; وحى به موسى(ع) ۱ هارون(ع): رسالت هارون(ع) ۳، ۵; قصه هارون(ع) ۳; نرمى سخن هارون(ع) ۳;

گرم شوید. امیدوارى: امیدوارى به خانواده موسى(ع) ۷ انبیا: قصه انبیا ۳ خدا: علم خدا ۲ ذکر: ذکر قصه موسى(ع) ۱ قرآن: تعالیم قرآن ۲; دلایل وحیانیت قرآن ۲; هدفدارى

براى يوسف ولى بپاس حرمت او واقع شد چنانچه سجود ملائكه براى آدم براى اطاعت خدا بود و احترام آدم عليه السّلام و يوسف عليه السّلام هم با آنها سجده شكر كرد كه

كرام برره هستند كه مراد از آنها ظاهرا مكرّم از معاصى و نيكوكارانند لعنت بر آدم مشرك و نيست و نابود باد چه قدر كفران نعمت مينمايد كه كافر ميشود يا معلوم نيست

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

(قولى و عملى ) عيسى (ع ) دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع ) جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است بحث روايتى (در ذيل

ملامت آنمرد كه آيا كافر شدى بآنكه آفريد تو را از خاك براى آنكه اصل خلقت بنى آدم از خاك است پس از نطفه كه از غذا توليد ميشود و اغذيه از خاك پس معتدل نمود خلقت

مقبوليّت‌ جلد 4 صفحه 139 عامّه دارد و داراى نكات حسّاسى است كه جلب توجه ميكند قصه حضرت موسى عليه السّلام است لذا باز خداوند آنرا تذكر داده ميفرمايد ياد كن وقتى

در كتاب كافى- از حضرت باقر عليه السّلام مروى است كه فرمود: عصاى موسى براى آدم عليه السّلام بود، پس گرديد براى شعيب، بعد گرديد به موسى بن عمران عليه السّلام؛

اخرجت من نكاح و لم اخرج من سفاح من لدن ادم. ابن بابويه فرمايد: اعتقاد ما در پدران پيغمبر آنكه تمام مسلمان بودند از آدم عليه السّلام تا پدرش عبد اللّه عليه

داراى عقل و معرفتند و خداوند بندگان را از خاك زمين خلق نموده در بدو خلقت چون آدم ابو البشر از خاك خلق شده و اولاد او هم كه از نطفه خلق ميشوند اصلا از خاكند

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

ظالم محتاج مظلوم مى‌شود. «وَ جاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ» (كوه به كوه نمى‌رسد، آدم به آدم مى‌رسد.)* 5- ملاقات مردم حتّى غير مصريان با يوسف، امرى سهل و آسان بود

بدرستى كه شيطان هست مر خداوند رحمان را نافرمان. و از جمله نافرمانى او آنكه آدم را سجده نكرد و اولاد او را بر شرك داشت. و اين بديهى است كه پيرو نافرمان البته

من هاد) ۹ - اعتقاد به روز قیامت، بازدارنده انسان از گناه و بزه کارى (چون آدم کشى) (إنّى أخاف علیکم یوم التناد . یوم تولّون مدبرین ما لکم من اللّه من عاصم)

بغي‌ شدي‌. (آیه 28)- بعضی به او رو کردند و گفتند: «ای خواهر هارون! پدر تو آدم بدی نبود، مادرت نیز هرگز آلودگی نداشت» (یا أُخْتَ هارُونَ ما کانَ أَبُوکِ

خونش را محترم شمرده، نکشید مگر به حق و جادو و رباخوارى نکنید و نزد سلطان از آدم خوب بدگویى نکنید تا موجب مرگش شود و نسبت زناى محصنه ندهید ... و تنها براى

الهی! بعد از بیان جنایت عظیم (1) این کوره‌های آدم سوزی که به دست یهود به وجود آمد احتمالا نخستین کوره‌های آدم سوزی در طول تاریخ بود، ولی عجب این که این بدعت

داراى عقل و معرفتند و خداوند بندگان را از خاك زمين خلق نموده در بدو خلقت چون آدم ابو البشر از خاك خلق شده و اولاد او هم كه از نطفه خلق ميشوند اصلا از خاكند

ابدا التفات به ناهنجارى خود ننمايند. و البته مبلّغين خلاق عالم و هاديان بنى آدم، بدين گونه تجاسر و تهكم، از شيوه مرضيه و دعوت الهيه دست برندارند و در مقابل

شرح واقعه- حضرت ابراهيم عليه السّلام در زمان نمرود بن كنعان و از زمان ايجاد آدم تا ولادت او 2607 سال و نمرود از فرزندان سام بن نوح است. مروى است چهار نفر

مرتكب آن مستحق قتل ميشود و او دشمن اهل ايمان است و گمراه كننده آشكار بنى آدم و بعد روى نياز بدرگاه كار ساز آورده عرضه داشت كه من بخود ستم نمودم كه وارد

مرتكب آن مستحق قتل ميشود و او دشمن اهل ايمان است و گمراه كننده آشكار بنى آدم و بعد روى نياز بدرگاه كار ساز آورده عرضه داشت كه من بخود ستم نمودم كه وارد

مداخله در آن نباشد به غير از ذات احديت سبحانى به صريح آيات قرآنى: 1- نسبت به آدم عليه السلام فرمايد: «إِنِّي جاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً» «2» يعنى من قرار

بود پس وحى نازل شد به پيغمبر (ص) كه بآنها بگو شما چه ميگوئيد در باره حضرت آدم آيا بنده و مخلوق بود و ميخورد و مى‌آشاميد و صحبت ميكرد و نكاح مينمود حضرت

(قولى و عملى ) عيسى (ع ) دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع ) جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين بيانات قرآنى است بحث روايتى (در ذيل

مقبوليّت‌ جلد 4 صفحه 139 عامّه دارد و داراى نكات حسّاسى است كه جلب توجه ميكند قصه حضرت موسى عليه السّلام است لذا باز خداوند آنرا تذكر داده ميفرمايد ياد كن وقتى

أَرْضِ اللَّهِ وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ (73) (قصه سوم- قوم ثمود) وَ إِلى‌ ثَمُودَ أَخاهُمْ صالِحاً: و فرستاديم به قوم ثمود،

هبوط به نوح (ع ) و همراهانش ، دومين امر به هبوط به بشر، بعد از امربه هبوط آدم (ع ) بوده است مراد از جمله : ((و على امم ممن معك )) در خطاب خداوند به نوح

خداوند در مقابل تمثال يك نوع تعظيم از تمثال است چنانچه در سجود ملائكه از براى آدم بيان شد و اللّه اعلم. وَ إِذ قُلنَا ادخُلُوا هذِه‌ِ القَريَةَ فَكُلُوا مِنها

ملامت آنمرد كه آيا كافر شدى بآنكه آفريد تو را از خاك براى آنكه اصل خلقت بنى آدم از خاك است پس از نطفه كه از غذا توليد ميشود و اغذيه از خاك پس معتدل نمود خلقت

را حاضر، و جويا شد، ندانستند، جوانى را از اولاد اوصياء گفت: يافتم كتابى از آدم عليه السلام تمام چشمه‌ها و درختان در آن ثبت بود، از جمله در مطلع آفتاب چشمه

بر مردم عرضه کرده‌اند قرار گیرد و گر نه جامعه به تباهی خواهد کشید. «تو که آدم بردبار، پرحوصله و فهمیده‌ای»، از تو چنین سخنانی بعید است! (إِنَّکَ لَأَنْتَ

بر تو مرا از اين زندان نجات ده و جواب رسيد كه پدرانت حقى بر من ندارند اگر آدم را ميگوئى من او را بيد قدرت خود آفريدم و از روح خود در او دميدم و در بهشتم

عبرت ۲ لوط(ع): آثار قصه لوط(ع) ۲; عبرت از قصه لوط(ع) ۲; مقامات لوط(ع) ۱; نبوت لوط(ع) ۱ مؤمنان: زمینه دلدارى به مؤمنان ۲; مؤمنان و قصه لوط(ع) ۲ محمد(ص): زمینه

آيه به معنى صفت و حال است يعنى حال و جريان عيسى در پدر نداشتن مانند جريان آدم است كه خدا را از خاكش آفريد. 2- [رعد:35]. مراد از مثل در آيه چنانكه گفته‏اند

خداوند بر بنده بعنايت و عطوفت بر او است چنانچه در سوره بقره در ذيل آيه فتلقّى آدم من ربه كلمات بيان شد و در اين آيه مى‌فرمايد خداوند عنايت فرمود بر پيغمبر اكرم

۲; تکلم عیسى(ع) در نوزادى ۱، ۵، ۱۱; رسالت عیسى(ع) ۱۰; عبودیت عیسى(ع) ۲، ۴; قصه عیسى(ع) ۱، ۱۱; کتاب آسمانى عیسى(ع) ۳، ۴; معجزه عیسى(ع) ۵; مقامات عیسى(ع) ۲

پروا كنيد و مرا اطاعت نماييد. كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) (قصه ششم: حضرت لوط عليه السّلام) كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ‌: تكذيب

صبر در همنشینى با اولیاءالله ۲ خضر(ع): پیشگویى خضر(ع) ۱; سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۳; قصه خضر(ع) ۱، ۳ علما: آداب همنشینى با علما ۲; شرایط استفاده از علما ۲;

۴; ابراهیم(ع) و ملائکه ۱; تبلیغ رسالت ابراهیم(ع) ۲; قصه ابراهیم(ع) ۴; مسکن ابراهیم(ع) ۶ اسحاق(ع): قصه اسحاق(ع) ۴ بشارت: بشارت ولادت اسحاق(ع) ۴ راهزنى: آثار

دوران خضر(ع) ۸; فقر مالکان کشتى قصه خضر(ع) ۲; فلسفه سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۱، ۱۳; قصه خضر(ع) ۱، ۸، ۱۳; محرومیت مالکان کشتى قصه خضر(ع) ۲; مسؤولیت خضر(ع) ۵; مسؤولیت

موسى(ع) ۱، ۴; خواسته هاى موسى(ع) ۵; سرنوشت ماهى قصه موسى(ع) ۴، ۵، ۶; فرار ماهى قصه موسى(ع) ۲، ۳، ۱۰، ۱۱; قصه موسى(ع) ۱، ۴، ۷، ۱۱; ملاقات موسى(ع) با خضر(ع)

نسلّم عليك سلاما و حضرت جواب فرمود چنانچه در سوره هود ذكر شده و تفصيل اين قصه آنجا گذشت و تكرار نميشود فقط نكته قابل ذكر اين است كه اينجا عيّاشى ره از امام

تاریخ ابراهیم(ع) ۷; سرزنشهاى ابراهیم(ع) ۲; شرک ستیزى ابراهیم(ع) ۱، ۵، ۷; قصه ابراهیم(ع) ۱، ۲، ۳; مبارزه ابراهیم(ع) ۷; نشانه هاى کمال ابراهیم(ع) ۵ بت پرستى:

مأجوج ۱، ۲; قصه مأجوج ۳; وسعت هجوم مأجوج ۴; هجوم مأجوج ۳ مؤمنان: پاداش مؤمنان ۱; ثبت عمل مؤمنان ۱ یأجوج: پیروزى یأجوج ۳، ۴; خروج یأجوج ۱، ۲; قصه یأجوج ۳;

خویشاوندان هود(ع) ۱; دلسوزى هود(ع) ۲; روش تبلیغ هود(ع) ۲; سرزنشهاى هود(ع) ۶; قصه هود(ع) ۶; مهمترین رسالت هود(ع) ۵; نبوت هود(ع) ۱; نژاد هود(ع) ۱; هدایتگرى هود(ع)

الْحَكِيمُ (62) إِنَّ هذا لَهُوَ الْقَصَصُ الْحَقُ‌: بدرستى كه آنچه مذكور شد از قصه مريم و حضرت عيسى عليه السّلام، هر آينه آنست خبر و گزارشات راست و درست و با

۲; برگزیدگى یونس(ع) ۱، ۵; زمینه وحى به یونس(ع) ۲; فضایل یونس(ع) ۱، ۴، ۵; قصه یونس(ع) ۲; یونس(ع) از صالحان ۴، ۵

موسى(ع) ۱۱ ; خواسته هاى موسى(ع) ۴ ; دلجویى از موسى(ع) ۴ ; شایستگى موسى(ع) ۹ ; قصه موسى(ع) ۳، ۴، ۵، ۱۰، ۱۱، ۱۲ ; مسؤولیت موسى(ع) ۸، ۹ ; مقامات موسى(ع) ۱، ۲،

و جمل اخيره مفسّره در قصص سابقه است و باغراضى كه اخيرا بيان شد در ذيل هر قصه تكرار شده و خواهد شد و در نهج البلاغه است كه همانا شريك ميكند مردم را در امرى

یعقوب(ع) ۱۳; قصه یعقوب(ع) ۴، ۱۱; یعقوب(ع) و آل یعقوب ۱۱; یعقوب(ع) و حیات یوسف(ع) ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲; یعقوب(ع) و فرزندان ۱۱ یوسف(ع): بشارت دهنده قصه یوسف(ع) ۱۶;

خانواده شعیب(ع) ۲; ساختار خانوادگى شعیب(ع) ۲; قبول پیشنهاد دختر شعیب(ع) ۹; قصه شعیب(ع) ۱، ۳، ۵، ۹، ۱۲; مدحهاى دختر شعیب(ع) ۳; نیازهاى مادى خانواده شعیب(ع)

۳، ۶; حبیب نجار در بهشت برزخى ۹; حسرت حبیب نجار ۹; شهادت حبیب نجار ۱، ۹; قصه حبیب نجار ۱، ۹ دین: اهمیت حمایت از دین ۲; پاداش حمایت از دین ۴ زندگى: زندگى

موسى(ع): رسالت موسى(ع) ۲; فلسفه عصاى موسى(ع) ۳; فلسفه یدبیضاى موسى(ع) ۳; قصه موسى(ع) ۲

ميكردند. جلد 4 صفحه 155 تفسير خداوند باز براى تذكّر كفار بعواقب وخيم كفر قصه حضرت صالح را كه از قوم ثمود بود و باين مناسبت برادر آنها خوانده شده يادآورى

۴; تلاش فرعون ۵; مقربان فرعون ۲; وعده هاى فرعون ۲، ۳; یأس فرعون ۶ موسى(ع): قصه موسى(ع) ۱، ۶

فرعونیان ۳ مبلغان: مسؤولیت مبلغان ۲ موسى(ع): استقامت موسى(ع) ۱; تذکرات ۳; قصه موسى(ع) ۱

عیسى(ع)۱۴; توصیه به عیسى(ع) ۵; خوش قدمى عیسى(ع) ۱; فضایل عیسى(ع) ۱، ۲، ۳، ۱۳; قصه عیسى(ع) ۶; معارفه عیسى(ع) ۶; نقش عیسى(ع) ۱۴; نوزادى عیسى(ع) ۲، ۵; وحى به عیسى(ع)

موعظه مر كسى را كه از روى بصيرت تأمل نمايد و به نظر اعتبار در آن نگرد، زيرا قصه او بر نظم احسن و تقرير متقن است كه متفطن را ارشاد باشد به اصول‌ «1». تفسير

آيه به معنى صفت و حال است يعنى حال و جريان عيسى در پدر نداشتن مانند جريان آدم است كه خدا را از خاكش آفريد. 2- [رعد:35]. مراد از مثل در آيه چنانكه گفته‏اند

کیفر دنیوى گناهکاران ۱۲; هشدار به گناهکاران ۱۲ موسى(ع): تکذیب موسى(ع) ۱۴; قصه موسى(ع) ۱۵; گفتگوى خدا با موسى(ع) ۱۵ عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص ۲۰۰، ح ۱، باب

صلّى اللّه عليه و آله بعضى از قصص انبياء را بيان مى‌فرمايد. ابتدا به ذكر قصه حضرت نوح عليه السّلام: وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا نُوحاً إِلى‌ قَوْمِهِ‌: و هر آينه

گمراهى: نقش عوامل گمراهى ۱۰ موسى(ع): عجله موسى(ع) ۹; فلسفه مؤاخذه موسى(ع) ۹; قصه موسى(ع) ۲، ۴، ۹ ; محدوده علم موسى(ع) ۳; وحى به موسى(ع) ۲ وحى: نقش وحى ۲

بودند پيغمبرانى را كه بين او و حضرت آدم بودند و باين سبب خدا فرموده كذّبت قوم نوح المرسلين يعنى كسانيكه بين او و آدم عليه السّلام بودند و اين تكذيب وقتى

«أَنْشَأَکُم مِّنَ الأرْضِ»: شما را از زمین آفریده است. مراد این است که آدم و حوّاء را از خاک آفریده است که پدر و مادر نخستین شما هستند و شما هم از نسل

جَعَلْناهُمْ لِلنَّاسِ آيَةً وَ أَعْتَدْنا لِلظَّالِمِينَ عَذاباً أَلِيماً (37) (قصه دوم: قوم نوح عليه السّلام) وَ قَوْمَ نُوحٍ لَمَّا كَذَّبُوا الرُّسُلَ‌: و

وشنيد صعود پيامبر اكرم (ص ) با جبرئيل به آسمان دنيا ديدار پيامبر (ص ) با حضرت آدم وملك الموت وگفتگوبا آندو برخورد با فرشته اى عجيب الخلقه وجلوه هايى از تجسم

نقليه از ائمه هدى عليهم السّلام و براهين عقليه، جميع پدران انبياء تا به عهد آدم عليه السّلام مؤمن بوده‌اند، و اطلاق «اب» بر «عم» در كلام عرب شايع است و قرآن

بشرى غير از شما خلق نفرموده قسم بخدا بتحقيق خلق فرموده هزار عالم و هزار هزار آدم و شما در اواخر اين عوالم و آن آدميانيد و در خصال و عيّاشى نيز قريب به اين

نمايد و پس از نقل قصّه و بيانات حضرت موسى خداوند بحبيب خود فرموده باين كيفيّت و طرز مطلوب و مرغوبى كه ما نقل نموديم براى تو اين قصّه را قصص ساير انبيا

نظارت در کفالت ۲۰ مریم (س): ۱۱، ۱۳، ۱۵، ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۱۹ برگزیدگى مریم (س) ۱ ; قصه مریم (س) ۱۱ ; رزق مریم (س) ۱۶، ۱۷، ۱۸، ۲۳، ۲۶ ; عبادتگاه مریم (س) ۱۶ ; عصمت

باره عقلها را از دست داده مدهوش جمال بديع يوسف گردند، در نتيجه كارى كنند كه آدم عاقل و هوشيار چنين كارى نمى كند. و همين شاهد بى عقلى آنان شود، و آن اين است

إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ‌: بدرستى كه اين قرآن، يَقُصُّ عَلى‌ بَنِي إِسْرائِيلَ‌: قصه و بيان مى‌نمايد بر بنى اسرائيل به راستى و درستى، أَكْثَرَ الَّذِي هُمْ فِيهِ

بشرى غير از شما خلق نفرموده قسم بخدا بتحقيق خلق فرموده هزار عالم و هزار هزار آدم و شما در اواخر اين عوالم و آن آدميانيد و در خصال و عيّاشى نيز قريب به اين

لازم شده و در هر حال آرزوى محالى نمودند كه بآن نخواهند رسيد و در ذكر اين قصه و ساير قصص قرآنيه دلالت و نصيحت و هدايت و عبرت است براى اهل موعظه و پند و

درباریان سلیمان(ع) و لوح محفوظ ۶; شکرگزارى سلیمان(ع) ۹; علماى دربار سلیمان(ع) ۶; قصه سلیمان(ع) ۱، ۸، ۹، ۱۰، ۱۳; منشأ علم سلیمان(ع) ۱۲; منشأ قدرت حکومت سلیمان(ع)

گفتند چون‌ طول‌ عمر ‌او‌ ‌از‌ همه‌ بيشتر بوده‌ و آدم‌ ثاني‌ گفتند چون‌ تمام‌ افراد بشر ‌بعد‌ ‌از‌ آدم‌ ‌از‌ نسل‌ ‌او‌ بوجود آمدند وَ مِن‌ ذُرِّيَّتِه‌ِ

غير شما، بلكه قسم به خدا هر آينه خلق فرموده هزار هزار عالم را و هزار هزار آدم را و تو آخر آن عوالم هستى و آنها آدميين بودند «1». و در خصال‌ «2» و (تفسير)

راست بهشت و ولايت امير المؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام و بقيّه آيات در قصّه نوح عليه السّلام بيان شد. وَ آتَيناهُمَا الكِتاب‌َ المُستَبِين‌َ (117) و

يا غافلين» «4» ياد خدا كنيد اى غافلان. نسر «5» گويد: «يابن ادم عش ما شئت آخرك الموت» اى پسر آدم زندگانى كن هر چه خواهى كه آخرت مرگ است. عقاب گويد: «فى البعد

رسالت حضرت نوح (عليه السلام ) بعثت و رسالت نوح (عليه السلام ) بشر بعد از حضرت آدم (عليه السلام ) به صورت يك امت ساده و بسيط زندگى مى كرد و فطرت انسانيت خود

خدا، نشانه‌هاى روشن بسيار است. نشانه‌هاى قداست و معنويّت، خاطرات انبيا از آدم تا خاتم، عبادتگاه و قبله‌گاه همه‌ى انبيا و نمازگزاران. «فِيهِ آياتٌ بَيِّناتٌ»

«التقيّة ‌في‌ كل‌ّ شيئي‌ يضطرّ اليه‌ ‌إبن‌ آدم‌ فقد احل‌ّ اللّه‌ ‌له‌»« (تقيّه‌ ‌در‌ ‌هر‌ چيزي‌ ‌است‌ ‌که‌ پسر آدم‌ مضطر شود، ‌پس‌ خداوند ‌براي‌ ‌او‌ ‌در‌

ديگرى همانا خدا بر هر چيزى توانا است. تفسير خداوند متعال بعد از نقل اجمالى از قصه حضرت نوح شمّه‌ئى از حكايت حضرت ابراهيم را بيان فرموده باين تقريب كه و بتحقيق

پروردگار تو هر آينه پر كنم البتّه دوزخ را از جنّيان و آدميان تمامى‌ و هر قصّه‌اى كه نقل ميكنيم براى تو از اخبار پيغمبران چيزى است كه ثابت ميگردانيم بآن

و آن كلمه‌ئى است موضوع براى ردع و منع يعنى چنين نخواهد شد فدا قبول نميشود قصّه از اين قرار است كه زبانه و شعله خالص آتش جهنّم است و محتمل است ضمير در انّها

بندگان شمّه‌اى از نعم خود را گوشزد فرموده باين بيان كه مگر نديديد اى فرزندان آدم كه خداوند مسخّر و منقاد و سر گشته و فرمانبردار قرار داد براى بهره بردارى شما

هاديه و بينات الهيه. مراد اهل ايمانند كه اختلاف در اصول دين ندارند از زمان آدم عليه السّلام تا خاتم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم. نزد بعضى مراد اختلاف در

ناملايمات دعوت ابتداء امر رسالت حضرت موسى را بيان فرموده باين تقريب كه آيا قصّه بعثت موسى را كه شگفت آور است شنيده‌اى و آن از اين قرار است چون نشنيدى بشنو

داد خلق فرموده آسمانها و زمين را براستى و درستى و بر طبق حكمت و مصلحت و بنى آدم را آراسته بصورت زيبا و قد رعنا و زبان گويا و دل دانا و امتياز داده آنها را

بشرى غير از شما خلق نفرموده قسم بخدا بتحقيق خلق فرموده هزار عالم و هزار هزار آدم و شما در اواخر اين عوالم و آن آدميانيد و در خصال و عيّاشى نيز قريب به اين

حالى كه داستان پيامبران ديگر در سوره‌هاى متعدّد نقل شده است. داستان حضرت آدم و نوح هر كدام در دوازده سوره، داستان حضرت ابراهيم در هيجده سوره، داستان حضرت

آيات‌ الهي‌ يك‌ قسمت‌ مهم‌ شرح‌ حال‌ انبياء سلف‌ و امم‌ ماضيه‌ ‌است‌ ‌از‌ آدم‌ نوح‌ هود صالح‌ ابراهيم‌ لوط شعيب‌ موسي‌ عيسي‌ داود سليمان‌ و ‌غير‌ اينها

الأوّلین) «أسطوره» (مفرد «أساطیر») معادل افسانه است و آن عبارت از هر حکایت و قصه بى اصل و دروغ است که به قصد اخلاقى یا سرگرم کردن ساخته مى شود. ۵ - تحقق نیافتن

تحيتى بوده براى يوسف ، همچنانكه سجده ملائكه در برابر آدم سجده بر آدم نبود بلكه طاعت خدا بود و تحيت براى آدم. يعقوب و فرزندانش كه يكى از ايشان خود يوسف بود همه

بشارتى كه قبلا داده بود عنوان مقدمه اى را داشت كه بطور اجمال اشاره به سرانجام قصه مى نمود. آيات مورد بحث فصل اول داستان را متضمن است ، كه همان مفارقت يوسف از

(زنهار از اين درخت نخوريد كه از ستمگران ميشويد)، و نيز جمله : «و عصى آدم ربه فغوى »، (آدم پروردگار خود را نافرم انى كرد، و در نتيجه گمراه شد)، و نيز مانند

جبرئيل اين آيه تلاوت كرد: «وَ ما نَتَنَزَّلُ إِلَّا بِأَمْرِ رَبِّكَ» «2» پس قصه اصحاب كهف و ذو القرنين را بيان داشت چنانچه در سوره كهف باشد، و در جواب سؤال

بنى آدم من ظهورهم ذريتهم ...(( ، سؤ ال كرد، حضرت در حالى كه پدرش هم مى شنيد فرمود: پدرم مرا حديث كرد كه خداى عز و جل قبضه اى از خاك يعنى خاكى كه آدم را

كرده كه فرمود: خداى تعالى به آدم عهد كرد كه نزديك اين درخت مشو، ولى همين كه وقت آن شد كه خدا مى دانست آدم از آن خواهد خورد آدم عهد خود را فراموش كرد و از

جملات و مفردات اين آيات و متن اين قصه دارند. البته اختلافهاى ديگرى در خارج اين قصه دارند، هم در ذيل آيه ، و هم در خود قصه ، و آن اين است كه آيا اين آيات در

جواب شبهات منكرين نبوت و بيان احوال قيامت، شروع فرمايد در ذكر قصص براى تنبه: قصه اول: حضرت موسى عليه السّلام‌ وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ‌: و هر آينه

بشرى غير از شما خلق نفرموده قسم بخدا بتحقيق خلق فرموده هزار عالم و هزار هزار آدم و شما در اواخر اين عوالم و آن آدميانيد و در خصال و عيّاشى نيز قريب به اين

ناملايمات دعوت ابتداء امر رسالت حضرت موسى را بيان فرموده باين تقريب كه آيا قصّه بعثت موسى را كه شگفت آور است شنيده‌اى و آن از اين قرار است چون نشنيدى بشنو

در وقت انتقال در اصلاب انبياء عظام و سجده‌كنان كرام از صلبى بصلبى از حضرت آدم تا حضرت عبد اللّه از نكاح نه سفاح چنانچه قمى ره و در مجمع از صادقين عليهما

سوزاندند براى آنكه حاضر نشدند دست از دين خودشان بردارند و خداوند اجمالا اين قصه را نقل فرموده براى آنكه مسلمانان صدر اسلام بر شكنجه و آزار كفار قريش صبر نمايند

همانگونه كه در گذشته نيز ذيل آيات مربوط به آفرينش آدم گفته ايم اين سجده يكنوع خضوع و تواضع به خاطر عظمت خلقت آدم و امتياز او بر ساير موجودات و يا سجده اى بوده

خداوند تبارك و تعالى چون آدم را از گل بسرشت و فرشتگان را فرمان سجده داد، خواب بر چشمان آدم افكند، و حوّا را آفريد و وى را در پشت آدم در محلّ‏ مهره كمر او قرار

قَلِيلَةٍ غَلَبَت‌ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذن‌ِ اللّه‌ِ بقره‌ ‌آيه‌ 25. و ملخّص‌ قصّه‌ بدر بنا ‌بر‌ آنچه‌ ‌در‌ بحار مجلّد ششم‌ باب‌ چهلم‌ صفحه‌ 450 اينكه‌ مسلمين‌

ايشان، و بعد نهى فرمود پيغمبر و مؤمنين را از استغفار براى مشركين، ذكر نمود قصه ابراهيم عليه السّلام و عذر او را در استغفار براى عمويش. و اما قوله تعالى‌

تحَدِّث أَخْبَارَهَا بِأَنَّ رَبَّك أَوْحَى لَهَا»: آنگاه زمين به اعمالى كه بنى آدم كردند، شهادت مى دهد، همان طور كه اعضاى بدن خود انسان ها و نويسندگان اعمالش،

آيات خدا). حقيقت زندگى انسان پس از مرگ . مراد از انشاء و پديده آوردن بنى آدم از (( نفس واحدة )) و تقسيم آنان به (( مستقر )) و (( مستودع )) . وصف (( بديع

و أرنا مناسكنا و تب علينا». بعضى ديگر گفته اند: مراد از «والد و ما ولد»، آدم «عليه السلام» و همه ذرّيه او است به اين بيان كه اين آيات مى خواهد به خلقت

و مجوسى دارند، و (همان طور كه انسان ها، فرزند «آدم» اند)، ايشان فرزند «جانّ» اند. مؤلف: روايات در باب قصه اين چند نفر جنّى كه آمدند و به صداى قرائت قرآن

و يا شاهد اعضاى بنى آدم و مشهود، خود آدمى است. و يا شاهد حَجَرالاسود و مشهود، حاجيان هستند. و يا شاهد شب و روزها و مشهود، بنى آدم است. و يا شاهد انبيا

‌عليه‌ بوده‌ و بتعيين‌ سيّد مقام‌ نقابت‌ داشته‌ ‌در‌ كوفه‌ و (ابو مسلم‌) ‌که‌ قصه‌ مرّة ‌بن‌ قيس‌ ملعون‌ ‌در‌ عصر ‌او‌ بوده‌ نقيب‌ نجف‌ بوده‌ و (ابو ‌علي‌)

و سلّم» فرمود: من وقتى قرآن نازل شد، از نزول آن تعجب كردم، و گمراهان بنى آدم، آن را مسخره كردند. (درست عكس العمل من و آن ها، در دو نقطۀ ضدّ و مقابل هم

(يكى از پيامبران بنى اسرائيل و مشاور داود) نزد داود فرستاد، و گفت در شهرى دو آدم بودند يكى غنى و ديگرى فقير، غنى گوسفند و گاو بسيار داشت ، و فقير را جز يك

از پيامبر خود روايت مى كنند كه خدا آدم را بشكل و قيافه خودش آفريده ، و خودشان هم كه امت آن پيامبرند، خدا را بشكل آدم مى آفرينند. پس امر اين مادى گرايان

همچنان كه فرمود: «ان مثل عيسى عنداللّه كمثل آدم خلقه من تراب ، ثم قال له كن فيكون »، (مثل عيسى نزد خدا، مثل آدم است كه او را از خاك بيافريد، و سپس فرمود:

دنباله جاى پا و اثر كسى را گرفتن و رفتن است ، و قصه را هم كه به معناى داستانهاى گذشته است ، به همين جهت قصه مى گويند، كه دومى در نقل آن از اولى پيروى مى كند

حرفى كافر شده باشند، بدليل اينكه : اولا: آنچه از فصول كلام ايشان در خلال اين قصه آمده شاهد بر اين است كه ايشان موحد و بر دين پدرانشان ابراهيم و اسحاق و يعقوب

مجازاتشان حاضر باشند، ۲ و ۱ سوره ۲۴». على بن محمد، از بعضى از اصحاب خويش، از آدم بن اسحاق، از عبدالرّزّاق بن مهران، از حسين بن ميمون، از محمد بن سالم، از امام

كه تورات موجود در دست يهوديان آن زمان اين دو داستان را نداشته ، و همچنين قصه شعيب و سرگذشت مسيح را نياورده چون همه اهل كتاب درباره اين دو داستان ، توافق

خلقت آنان از خاك، اين است كه پدر ايشان آدم را از خاك آفريد. چون خلقت غير آدم «عليه السلام»، بالاخره منتهى به خلقت آدم مى شود كه از خاك بوده، در نتيجه، خلقت

خواسته است و به چیزهايى امر كرده، كه انجام آن را نخواسته. آيا نمى بينى كه آدم و همسران او را از خوردن فلان درخت نهى كرد، با اين كه مى خواست از آن درخت بخورند؟

مى‏شود؟ فرمود: «زيرا كه خداى- تبارك و تعالى- ايمان را بر همه اندام فرزند آدم واجب گردانيده و آن را بر آنها قسمت فرموده و در آنها پراكنده نموده؛ پس هيچ