نتایج جستجو

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الزي و التجمل و المروءة

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۴ بخش : تتمة كتاب الزكاة عنوان :

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۴ بخش : كتاب الحج عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الأطعمة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : كتاب النكاح عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الصيد عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الأطعمة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : تهذيب الاحكام - جلد ۷ بخش : كتاب التجارات عنوان : حدیث در کتاب

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۳ بخش : كتاب النكاح عنوان : حدیث در

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : تهذيب الاحكام - جلد ۹ بخش : كتاب الصيد و الذبائح عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۴ بخش : كتاب الحج عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۲ بخش : كتاب الحج عنوان : حدیث در کتاب

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الاستبصار فيما اختلف من الاخبار - جلد ۴ بخش : کتاب العتق عنوان :

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۷ بخش : كتاب المواريث عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲ بخش : كتاب الإيمان و الكفر عنوان :

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : كتاب المعيشة عنوان : حدیث

بن محمد در حديث مرفوعى از برخى از حكماء (كه بگفته مجلسى (ره) مقصود امام معصوم عليه السّلام است) روايت كرده كه فرمود: براستى سزاوارترين كسانى كه بايد آرزوى

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۱ بخش : كتاب الحجة عنوان : حدیث

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۱ بخش : باب التعزية و الجزع عند المصيبة

بميان آمد، او وى را نكوهش كرد، من گفتم غير او كسى از نسل امام نيست، مگر تو كسى را ديده‏ئى؟! گفت: من نديده‏ام ولى غير من ديده است، گفتم: كه او را ديده است؟

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : من لايحضره الفقيه - جلد ۱ بخش : أبواب الصلاة و حدودها-باب فضل

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲ بخش : كتاب الإيمان و الكفر عنوان :

روایت شده از : روايات غير معصوم کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۲ بخش : كتاب الإيمان و الكفر عنوان :

شناختن چيزى است كه سه گوش و چهار گوش و غير آن از شكل‏ها باشد، و شناختن نرمى و درشتى و گرمى و سردى. و آن ادراك كه به جهت غير اينها به هم مى‏رسد، ديدن ديده است

افراد امّت، آگاهى و عدالت ندارند. به همين دليل در روايات مى‌خوانيم كه مراد از امّت وسط، امامان معصوم هستند كه اوّلًا به همه كارها علم دارند. چنانكه قرآن

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

بينيم روايات اسرائيلى كه يهود داخل در روايات ما كرده اند و همچنين نظائر آن غالبا در مسائل اعتقادى است نه فقهى. دليل ديگر عدم تحريف از نظر روايات ، رواياتى

دين پا برجا واستوار خود را، راه مستقيم معرّفى مى‌كند. «1» در روايات آمده است كه امامان معصوم عليهم السلام مى‌فرمودند: راه مستقيم، ما هستيم. «2» يعنى نمونه‌ى

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

فرشتگان الهى باشد و بايد او همچون پيامبر، معصوم بوده و ولايت امور بشر به عهده او باشد و او كسى جز امام معصوم نيست كه در زمان ما، حضرت مهدى عليه السلام

سراغ غير خدا نرفت. (به در مى‌گويند تا ديوار بشنود). «فَلا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ» 8- عصمت انبيا، با آزادى واختيار آنان منافاتى ندارد. (پيامبر معصوم است ولى

شست پاى بندگان ميباشد از آن خدا و ملك او است و نبايد در سجود غير او صرف شود چنانچه در روايات متعدّده از ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده و بر طبق حكم حضرت

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

تأييد از قمّى ره نقل شد در صافى موجود است و حقير بر حسب معمول خود در نقل روايات بآن اعتماد نمودم و بعد از مراجعه بتفسير برهان و اطلاع بر اخبار معارضه با

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

آنان نازل می‌شود. از همه اینها گذشته، روایات زیادی داریم که نشان می‌دهد پیامبر صلّی اللّه علیه و آله و امامان معصوم علیهم السّلام اجمالا آگاهی از غیب داشتند،

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

علىّ بن ابى‌طالب عليهما السلام است. «1» در روايات آمده است كه در قيامت از چند چيز سؤال مى‌شود: رهبرى امام معصوم عليهم السلام عمر و جوانى، درآمد و خرج و مصرف

شست پاى بندگان ميباشد از آن خدا و ملك او است و نبايد در سجود غير او صرف شود چنانچه در روايات متعدّده از ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده و بر طبق حكم حضرت

كسانيكه از كسب و كار باز مانده‌اند و روى سؤال ندارند كمك نمايند چنانچه در روايات ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده ولى مفسّرين آنرا حمل بر زكوة نموده‌اند

الْجَنَّةِ» «1» لازم نيست الگو، پيامبر يا امام معصوم باشد و لازم نيست سابقه توحيدى داشته باشد. زن فرعون، نه معصوم بود و نه موحّد، بلكه با ديدن معجزه موسى‌ ايمان

جبرئيل و ميكائيل است. «1» در روايات مى‌خوانيم كه مراد از «إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَواباً» امامان معصوم هستند كه از جانب خداوند اذن دارند

شست پاى بندگان ميباشد از آن خدا و ملك او است و نبايد در سجود غير او صرف شود چنانچه در روايات متعدّده از ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده و بر طبق حكم حضرت

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

علىّ بن ابى‌طالب عليهما السلام است. «1» در روايات آمده است كه در قيامت از چند چيز سؤال مى‌شود: رهبرى امام معصوم عليهم السلام عمر و جوانى، درآمد و خرج و مصرف

حالتى كه در آن پيش داورى نباشد. «1» قرآن اگر همراه با تفسير و نظرات امامان معصوم عليهم السلام باشد، «كتاب الله و عترتى لن يفترقا» وبر دل‌هاى پاك وارد شود،

قول ديگر پيرامون مراد از جمله : ((انه عمل غير صالح )) منظور از اينكه پسر نوح (ع )، عملى غير صالح است (انهعمل غير صالح ) نمونه هايى از نهى از عملى كه واقع

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

را از كار خلاف منع مى‌كند. چنانكه «محجور» به معناى ممنوع التصرف است. در روايات، براى «شفع» به معناى زوج و «وتر» به معناى فرد، مصاديق زيادى گفته شده است،

را از كار خلاف منع مى‌كند. چنانكه «محجور» به معناى ممنوع التصرف است. در روايات، براى «شفع» به معناى زوج و «وتر» به معناى فرد، مصاديق زيادى گفته شده است،

مى‌ترسد، تو از او تغافل مى‌كنى و به ديگرى مى‌پردازى. جلد 10 - صفحه 383 بر اساس روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس

القدر و نيست ليلة القدر براى هيچكس كه غير ما باشد. 5- آنكه دعا نمودم در حق تو پس عطا فرمود خدا به تو هر چيز را غير نبوت، زيرا نبوت و خاتميت را به من مخصوص

مسئله و متعين شدن اينكه حكم سليمان و داود حكم واحدى بوده است تاءييد مطلبه به روايات وارده معناى تسخير كوهها و مرغ ها با داوود (عليه السلام ) معناى اينكه صنعت

نه اسم است ... آنچه در مورد اين روايات بايد گفت شرح و تفسير روايتى از امام صادق (ع ) درباره اسماء حسناى خداى تعالى روايات ديگرى درباره اسم اعظم و اسماء حسناى

مهربان است. جلد 6 - صفحه 339 در تفسير مجمع‌البيان، رواياتى نقل شده كه امامان معصوم عليهم السلام سوگند ياد كرده‌اند كه شيعيان را شفاعت كنند. امام صادق عليه السلام

مهربان است. جلد 6 - صفحه 339 در تفسير مجمع‌البيان، رواياتى نقل شده كه امامان معصوم عليهم السلام سوگند ياد كرده‌اند كه شيعيان را شفاعت كنند. امام صادق عليه السلام

وَ مِن خَلفِهِ رَصداً» نکات سه آيه اخير، در باره علم غیبِ خاصّ خدای تعالی معصوم بودن پیامبران در گرفتن، حفظ و ابلاغ وحى عدم اختصاص علم غيب به پيامبران، به

كله» به خدا سوگند تمام علم كتاب نزد ما موجود است. «2» در روايات بسيارى مى‌خوانيم كه امامان معصوم عليهم السلام خارج از قيد زمان و مكان در مناطقى حاضر مى‌شدند،

بسا از اين روايات كه در ميان خود آنها تعارض و تنافى است كه به حكم كلى (تساقط روايات در هنگام تعارض) از درجه اعتبار ساقطه اند، مانند روايات وارده از طرق

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

ملائكه ميباشند و روايات بسيارى از طرق عامه و خاصه نقل شده است در كتب معتبره فريقين كه مستفيض بلكه متواتر است و قدر مشترك بين آن روايات آنست كه امير المؤمنين

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

منزه بودن خداى ملك حق از انجام كار بيهوده و عبث . بحث روايتى پاره اى از روايات مربوط به برزخ و احوال آن در قيامت هر حسب و نسبى منقطع است جز حسب و نسب رسول

حضرت به تنهائى دلالت مى‌كند بر عصمت آن سرور، زيرا به شهادت يك شاهد به غير معصوم مدعا ثابت نمى‌شود، و عصمت دليل امامت باشد، و همچنين است اين دو وصف نسبت

انسان بهر مقام و مرتبه‌اى از تقوى رسيده باشد مأمون از لغزش و خطا نيست مگر معصوم باشد لذا ممكن است احيانا و بر حسب عوارضى معصيتى از او سر زند و ترك كند آنرا

ولى عملش تا اطاعت از رهبرى معصوم و جانشينان آنان ادامه دارد؛ زيرا شرط توحيد طبق فرمايش امام رضا عليه السلام ايمان به امام معصوم و اطاعت از اوست. در سفرى

محكم الهى و تسليم بودن در برابر او و انجام اعمال صالح است. در روايات مى‌خوانيم: رهبران معصوم و اهل‌بيت پيامبر عليهم السلام و علاقه و مودّت آنان، ريسمان محكم

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

ابراهيم، جلد 6 - صفحه 325 بيش از ديگر پيامبران در قرآن آمده است. بر اساس روايات مراد از كلمه‌ى «أب» در اين آيه، آذر عموى ابراهيم است. زيرا امكان ندارد كه

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

انسان بهر مقام و مرتبه‌اى از تقوى رسيده باشد مأمون از لغزش و خطا نيست مگر معصوم باشد لذا ممكن است احيانا و بر حسب عوارضى معصيتى از او سر زند و ترك كند آنرا

انسان بهر مقام و مرتبه‌اى از تقوى رسيده باشد مأمون از لغزش و خطا نيست مگر معصوم باشد لذا ممكن است احيانا و بر حسب عوارضى معصيتى از او سر زند و ترك كند آنرا

مصداق‌ «لا تَقْفُ ما لَيْسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ» بوده و ممنوع است. به مقتضاى روايات متواتر و معتبر، پيروى از اصول قطعى شرعى (مانند فتواى مجتهد، يا علمى كه به

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

اختلاف است: 1- مراد آنكه مريم را معصوم گردانيد، و عارف و قابل خدمت خود ساخته تا پاك و پاكيزه از لوازم زنان باشد. «1» روايات كتب عامّه مربوط به اين مطلب در

صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و

خاطر پذيرش راه باطل، جهنّمى مى‌شود. در روايات متعدّد آمده است كه نمونه‌ى روشن اختلاف مردم، مسأله‌ى رهبرى معصوم است كه طبيعتاً به جز آن گروه كه مشمول رحمت

دوست و سرپرستى نيست، پس (از هيچ ناحيه‌اى) مورد كمك قرار نخواهيد گرفت. در روايات مى‌خوانيم كه مودّت و محبّت به ظالم و اطاعت از او، از مصاديق ركون به ظالم

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

انسان بهر مقام و مرتبه‌اى از تقوى رسيده باشد مأمون از لغزش و خطا نيست مگر معصوم باشد لذا ممكن است احيانا و بر حسب عوارضى معصيتى از او سر زند و ترك كند آنرا

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خطا نيست بلكه اين عين صواب است و مسلّم است در نزد اماميّه كه پيغمبر بايد معصوم باشد از گناه و خطاء و ظاهرا فرقى نيست بين صغيره و كبيره و قبل از بعثت و بعد

خداوند وعده خود را عملى مى‌كند. «وَ لَنْ يُخْلِفَ اللَّهُ وَعْدَهُ» «13» در روايات بدون شك متواتر مى‌خوانيم كه پيروزى اسلام بر ديگر اديان آسمانى، در زمان ظهور

دلالت دارد بر آنكه علم خداوند غير متناهى و نامحدود است و علم بشر هر قدر باشد در برابر آن كم و محدود است و در بعضى از روايات تأييد از روايت عيّاشى ره شده

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

مؤلف: اين روايات به طورى كه ملاحظه مى فرماييد بيان گذشته ما را تاييد مى كنند. و در تفسير قمى در ذيل آيه «و نزعنا ما فى صدورهم من غل» از معصوم نقل كرده كه

و اين دو نماز جزء نماز شب است و آداب آن در محلّ خود ذكر شده و در بعضى از روايات شفع بروز ترويه و وتر بروز عرفه و در بعضى شفع بامام حسن و امام حسين و وتر

أَبْوابِها» آن است كه هر كارى را از جلد 1 - صفحه 298 راهش وارد شود. «1» و امامان معصوم عليهم السلام فرمودند: ما آل‌محمّد باب خداوند هستيم. وپيامبر صلى الله عليه

مسئله و متعين شدن اينكه حكم سليمان و داود حكم واحدى بوده است تاءييد مطلبه به روايات وارده معناى تسخير كوهها و مرغ ها با داوود (عليه السلام ) معناى اينكه صنعت

آنها براى ما زندانيان دنيا مشكل ، و گاهى غير ممكن است ، ولى هر گاه اشاراتى را كه در آيات قرآن و روايات پيشوايان معصوم وارد شده مورد توجه قرار مى دهيم حقايقى

خدا وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد. بحث روايتى روايات متعددى درباره انطباق جمله : ((افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه

و واقع نشدن آن و غير آن از صفات باطله؛ چون گفتن‌ (هَلْ هذا إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ) «1» مراد آنكه شما بر حسب تمنّاى خود به كلمات غير واقعه تكلم مى‌كنيد

آندو رواياتى در ذيل (ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب ) مؤ لف : اين معنا در روايات متعددى قريب بهم نقل شده ، از آن جمله روايت ابن عباس است كه وقتى يوسف اين

استحقاق ستايش و پرستش هم كه گفته‌اند ندارد و معانى متعدّده‌اى كه براى صمد در روايات ذكر شد همه بجاى خود صحيح است و در لغت هم به بزرگ قوم و پاينده و بلند و بى‌نياز

«6» انبيا. در روايات آمده است كه انبيا در قيامت شفاعت مى‌كنند: «يشفع الانبياء» «7» امامان معصوم و شيعيان واقعى. در روايتى از امام معصوم عليه السلام مى‌خوانيم:

حجّتك فأنّك ان لم تعرّفنى حجّتك ضللت عن دينى) آيا حجّتى غير از معصوم تصوّر ميشود و آيا معصومى غير از امام زمان كسى يافته يا مدّعى شده است الحمد للّه على

خدا وصف (واجتنبوا ربهم ) به طايفه خاصى از مؤ منين اشاره دارد. بحث روايتى روايات متعددى درباره انطباق جمله : ((افمن كان على بينه من ربه و يتلوه شاهد منه

امام از ما نباشد مگر معصوم، و عصمت امر ظاهر خلقى نيست تا شناخته شود، و لذا امام نمى‌باشد مگر منصوص از جانب خدا. عرض كردند معنى معصوم چيست؟ فرمود: او متمسك

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

آنان اشاره نموده است. در برخى روايات، از آموزش سوره يوسف به زنان و دختران نهى شده است، ولى به نظر برخى صاحب نظران، اين روايات اسناد قابل اعتمادى ندارند. «1»

«6» انبيا. در روايات آمده است كه انبيا در قيامت شفاعت مى‌كنند: «يشفع الانبياء» «7» امامان معصوم و شيعيان واقعى. در روايتى از امام معصوم عليه السلام مى‌خوانيم:

«6» انبيا. در روايات آمده است كه انبيا در قيامت شفاعت مى‌كنند: «يشفع الانبياء» «7» امامان معصوم و شيعيان واقعى. در روايتى از امام معصوم عليه السلام مى‌خوانيم:

«6» انبيا. در روايات آمده است كه انبيا در قيامت شفاعت مى‌كنند: «يشفع الانبياء» «7» امامان معصوم و شيعيان واقعى. در روايتى از امام معصوم عليه السلام مى‌خوانيم:

نام ذات مقدّس الهى است. معبودانِ غير از خدا، از آفريدن مگسى عاجزند؛ «لَنْ يَخْلُقُوا ذُباباً» «6» و آنان كه به پرستش غير خدا مى‌پردازند، از بلنداى توحيد

كند دابه اى روى زمين نخواهد ماند بيان ضعف استدلال به اين آيه براى قول به معصوم نبودن انبياء مراد از ((امم )) و ((اليوم )) در آيه : ((تالله لقد ارسلنا الى

الميزان جلد ۱۱ صفحه ۳۴۴ او، مطلبى است كه در عده اى از روايات آمده ، ولى از ظاهر كتاب و بعضى از روايات برمى آيد كه او مادر حقيقى يوسف بوده ، و يوسف و بنيامين

امتها: برگزیدگان امتها ۶; صالحان امتها ۷; گواهان امتها ۱، ۳، ۴، ۶، ۸، ۹; معصوم امتها ۷ خدا: توصیه هاى خدا ۲ ذکر: اهمیت ذکر قیامت ۲ عمل: برگزیدگى گواهان

«6» انبيا. در روايات آمده است كه انبيا در قيامت شفاعت مى‌كنند: «يشفع الانبياء» «7» امامان معصوم و شيعيان واقعى. در روايتى از امام معصوم عليه السلام مى‌خوانيم:

آله و سلم) روايت مى كنم. مؤلف: قريب به اين مضمون، روايات ديگرى نيز هست. و در تفسير قمى مى گويد: معصوم فرموده: يعنى اگر قرآنى يافت مى شد كه چنين اوصافى داشته

مى‌باشد، چه برسد به رياست دينى و خلافت الهى. اما بعد از نبوت و بعثت هم بايد معصوم باشد، زيرا با احتمال صدور گناه، اعتماد و اعتبارى به قول او نخواهد بود؛ چگونه

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

اشكالاتى كه به آن وارد است جز مخالف با كتاب خدا حجيت ندارد روايات آحاد حتى در صورت صحت سند در غير احكام شرعيه حجيت ندارند نقد رواياتى كه صداى گوساله سامرى

۱ - معراج يك واقعيت مسلم است ۲ - هدف معراج ۳ - معراج و بهشت ۴ - معراج در روايات اسلامى ۵ - گوشه اى از گفتگوهاى خداوند با پيامبرش در شب معراج : ما زاغَ الْبَصَرُ

دارد؟ اين تفسير در برخى روايات نيز آمده است، امّا روايات ياد شده سند صحيحى ندارند و با اصول عقلى كه مى‌گويد: بايد انبيا معصوم باشند سازگار نيست، لذا بهتر

آيه شريفه فان لم تفعلوا و لن تفعلوا گذشت و اگر جلد 5 صفحه 233 نبود نقل از معصوم بنظر حقير محتمل بود مراد از حجاره قلوب قاسيه اهل معصيت باشد كه در سختى مانند

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

هر روايت ساختگى مى روند هيچ بعيد نيست ، زيرا همين هايند كه به خاطر يك مشت روايات مجهول الهويه جد يوسف ابراهيم خليل و همسرش ساره را متهم مى كنند. آرى ، اين

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

معجزه محقق گرديد، جزم حاصل شود كه معصوم است، زيرا طريق علم به تحقيق عصمت در نبى، نبوت او مى‌باشد. 2- اگر انبياء معصوم نباشند، هر آينه منتفى شود فايده بعثت،

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

مطلبى را می گويد كه در هيچ يك از روايات قبلى نبود. و در تفسير قمى، در ذيل «يَومَ تُبَدّلُ الأرضَ غَيرَ الأرض» نقل كرده كه معصوم فرمود: زمين به صورت نانى سفيد

با محمد حنيفه يا آنحضرت مورد خلاف شده بود چنانچه بكرات تجربه شده است كه غير معصوم نتوانسته آن را نصب كند و بعد از جلد 1 صفحه 461 آن حجر اسمعيل است كه منزل

تفسير اثنى عشرى‌ تفسير اثنى عشرى مشتمل است بر چهارده جلد به نام نامى چهارده معصوم عليهم السلام: جلد اول. مشتمل بر دو سوره: سوره فاتحه، سوره بقره. جلد دوم.

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

ريزبين. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ» 19- توجّه به ثبت اعمال توسط فرشتگان معصوم، سبب حيا و تقواى انسان مى‌شود. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ» تفسير نور(10جلدى)،

تمتع بر او رواست چون خداوند آنرا وظيفه غير حاضر قرار داده است ولى اين موقوف است بآنكه مراد از حاضر در آيه شريفه غير مسافر باشد نه آنكه مراد بآن اهلى باشد

آيه : هل تنظرون ...و آيات مشابه آن در روايات ائمه اهل بيت (ع ) بحث پيرامون رجعت مساءله رجعت و رد بر منكرين آن روايات ائمه اهل بيت عليهم السلام نسبت به اصل

و با رستگار نشدن كفّار، پايان گرفته است. «لا يُفْلِحُ الْكافِرُونَ»* در روايات، تلاوت اين آيه، براى اداى دين و رفع وسوسه و برطرف شدن فقر و بيمارى، مؤثّر

كه انسان آن را سبك يا كوچك بشمارد. «اشد الذنوب ما استخف به صاحبه» «2» در روايات مى‌خوانيم: همانا دوست پيامبر كسى است كه مطيع خدا باشد، گرچه نسبتى با حضرت

پيامبرى كردن. و) تحريف و بدعت در قوانين الهى. در روايات مى‌خوانيم: اگر شخصى حديثى را جعل كند و به امامان معصوم عليهم السلام نسبت دهد در حقيقت به خداوند دروغ

در خلقت و هوش و عقل و استعداد است، و هم در دارا بودن قانون آسمانى و رهبرى معصوم، و مسجود فرشتگان واقع شدن. انسان برتر از فرشته است، زيرا: الف: انسان، مسجود

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

از فرزندان آدم وارد نمود و از وى به صورت انسانى كامل متولد شد. از گناهان معصوم بود و تا مدّتى با مردم زندگى كرد انسان كامل بود كه از انسان متولّد گرديد

بيرون آمدن از انواع پليديها چنانچه مستفاد از اخبار ائمه اطهار است و در بعضى روايات از امير المؤمنين عليه السّلام تصريح شده كه ناظر بمعناى منتظر استعمال ميشود

مكر خدا، تدبير الهى است كه نقشه‌ى كفّار را بر هم مى‌زند. پيامبر و امامان معصوم عليهم السلام نيز خود را در امان نمى‌دانستند و همواره مراقب اعمال خود بوده‌اند

ريزبين. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ» 19- توجّه به ثبت اعمال توسط فرشتگان معصوم، سبب حيا و تقواى انسان مى‌شود. «يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ» تفسير نور(10جلدى)،

به كارهايشان) خواهند ايستاد. «وَيْلٌ» به معناى هلاك و عذاب است و بر اساس روايات، نام درّه‌اى در دوزخ يا درى از درهاى آن مى‌باشد. «طفيف» و قليل به يك معناست

نسبت به غير حق، زيرا خيانت صفت مذمومه و مسلمانان را جايز نباشد. بنابراين تخصيص ذكر آن حضرت به دو وجه است: 1- آنكه خيانت آن حضرت، اعظم است از خيانت غير. 2-

لطافت روح، و دورى از دوزخ است. 3- زمان پذيرايى، ماه رمضان است كه به گفته‌ى روايات، اوّل آن رحمت، وسط آن مغفرت و آخر آن پاداش است. 4- چگونگى پذيرايى، شب قدر

گيرد. در روايات مى‌خوانيم: اگر اهل ايمان نزد شما محبوب بودند، در راه خير هستيد و اگر به گنهكاران علاقمند بوديد، در شما خيرى نيست. «1» بر اساس روايات، يكى از

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

ذنوب و آثام، و چند برهان ذكر شود: برهان اول- فرمايش فاضل مقداد: اگر انبياء معصوم نباشند، هر آينه منتفى شود فايده بعثت، و لازم باطل، پس ملزوم نيز باطل باشد،

شَهِيدٌ» «3» 2. پيامبران، «جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ» «4» 3. امامان معصوم، «جِئْنا مِنْ كُلِّ أُمَّةٍ بِشَهِيدٍ» «5» 4. فرشتگان، «وَ جاءَتْ كُلُّ نَفْسٍ

او رسیده به خاطر کارهایى بوده که انجام داده اند ؟! در حالیکه آنان پاک و معصوم بودند، فرمود: همانا خداوند اولیاى خود را بدون آن که گناهى مرتکب شده باشند

شناخته و چاه را از راه و شعار را از شعور تشخيص دهند و اين خير كثير است. در روايات مى‌خوانيم: حكمت، معرفت و تفقّه در دين است. حكمت، اطاعت از خدا، شناخت امام

زَكَّاها» فرمودند: «قد افلح من اطاع» «1» يعنى آن كس‌كه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد. در ديد الهى، پاكان رستگارند. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»

نظر عقل، قرآن و سنّت سعادت و نحوست، در آيات قرآن كريم سعادت و نحوست، در روايات برخی از احاديث ائمّه «ع» كه بر عدم نحوست ذاتى زمان دلالت مى كند رواج عقيده

بدى ذات مردم آشكار گردد و قمّى ره فرموده مراد آنستكه اگر ميخواستيم همه را معصوم قرار دهيم قدرت داشتيم ولى آنچه بدوا ذكر شد كه بنظر حقير رسيده با سؤال كفّار

معناى عدل و «طاس» به معناى كفه‌ى ترازو مى‌باشد. «1» در حديث آمده است: امام معصوم، نمونه و مصداق «قسطاس مستقيم» در جامعه‌ى اسلامى است. «2» مسائل داد وستد و

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

معانى در روايات ديگرى هم ذكر شده است و در بعضى از روايات نور بامير المؤمنين عليه السّلام و صراط مستقيم بولايت آن حضرت تفسير شده و از بعضى روايات استفاده

بدرجه شهادت رسيد بنحو جانگدازى كه در تواريخ مذكور و مشهور است و در بعضى از روايات كه از امام صادق عليه السّلام نقل شده اين حروف را اشاره به انا الكافى الهادى

و سلّم بعد از مراجعت از نزد او است نقل نموده ولى‌ جلد 5 صفحه 172 چون از معصوم نبود و اختلافاتى هم با روايت قمى ره داشت حقير از ذكر آن صرف نظر نمودم و بنابر

السلام فرمود: خداوند بر امام واجب كرده است كه هر گاه نگران مرگ خود شد، امام معصوم بعدى را براى مردم معرّفى كند، سپس اين آيه را تلاوت كرد. «3» اضلال خدا، كيفر

ایات اللّه و فیکم رسوله و من یعتصم باللّه فقد هُدى الى صراط مستقیم) ۹ - معصوم، پرهیزکننده از تمامى گناهان با استعانت از خداوند (و من یعتصم باللّه فقد هدى

است آن كس كه به قول او علم حاصل شود كه مصون باشد از شائبه كذب، معصوم است. چه كلام غير معصوم، محتمل صدق و كذب است. وَ لَوْ لا فَضْلُ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَ

البته معلوم است‌ جلد 5 صفحه 127 كه در سابقين هم اسبق وجود دارد و لذا در روايات معتبره سابقون بانبيا و ائمه و امير المؤمنين و شيعيان او و اصحاب يمين باهل

كنم بتو با آنكه پيغمبر بود و ميدانست كه خداوند ديده نميشود و شما پيغمبر را معصوم ميدانيد آن حضرت جواب فرمود همانا كليم اللّه ميدانست كه خداوند تعالى بچشم

اكمل خروج حى از ميت و ميت از حى است و الا شامل ميشود خروج هر ذيروحى را از غير آن مانند گياه و اشجار و انسان كه از آب و خاك و نطفه بعمل ميآيند و شامل ميشود

صلى اللّه عليه و آله وسلم مى زدند و اورا شاعر و كلام وحى را شعر مى خواندند روايات متعدد درباره آنچه كه پيامبر اكرم صلى اللّه عليه و آله بعد ازنزول آيه : ((و

را از خداوند دريافت كرد و به وسيله‌ى آن كلمات، توبه نمود. «1» طبق آنچه از روايات شيعه وسنّى استفاده مى‌شود، مراد از كلماتى كه آدم به وسيله‌ى آن توبه نمود،

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

بر اين عمل كردن به ظاهر اينگونه روايات، و آن را بر ظاهر كتاب حكومت دادن ، اشكال ديگرى دارد و آن اين است كه اين روايات اخبار آحاداند نه متواتر و قطعى الصدور،

زَكَّاها» فرمودند: «قد افلح من اطاع» «1» يعنى آن كس‌كه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد. در ديد الهى، پاكان رستگارند. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»

با اعراض و وجوب اجتناب و عدم اعتماد و ترك و داد با آنها است و در بعضى از روايات باين آيه تمسك شده است بر حرمت ترافع نزد مخالفين و سلاطين جور و قضاة آنها

كند دابه اى روى زمين نخواهد ماند بيان ضعف استدلال به اين آيه براى قول به معصوم نبودن انبياء مراد از ((امم )) و ((اليوم )) در آيه : ((تالله لقد ارسلنا الى

جبرئيل و ميكائيل است. «1» در روايات مى‌خوانيم كه مراد از «إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمنُ وَ قالَ صَواباً» امامان معصوم هستند كه از جانب خداوند اذن دارند

پديد آمده همه زاييده اختلافات و مشاجرات بعد از رحلت پيامبراست . پيغمبر (ص ) معصوم از فراموشى است و خطاب (( ينسينك )) در حقيقت خطاب به امت است . آميزش با گناهكاران

به معناى ترس از عظمت الهى است، ترسى كه با تعظيم و احترام همراه باشد. در روايات آمده است كه مراد از «من‌ ارْتَضى‌» يعنى كسى كه دين او مورد رضايت است، هر

بود. بنابراين نقض غرض، و از حكيم على الاطلاق محال مى‌باشد، پس بايد پيغمبر معصوم از خطا و عصيان و سهو و نسيان باشد، خصوصا پيغمبر آخر الزمان صلّى اللّه عليه

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

ايشان، و مى‌باشد با حضرت پيغمبر و اهل بيت او و گويد خدايا: به غير ايشان نمى‌خواهم و غير از اين درجه آرزو ندارم (با تذكرات سابقه). در سوره احقاف ذكر شد:

407 چون حق تعالى بيان تحريم نساء نمود بر غير وجوه شرعيه، در عقب آن بيان تحريم صرف اموال را بر وجوه باطله غير مشروعه مى‌فرمايد: يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا:

پيامبر را معصوم مى دانيم ، و اين حق فقط براى او و جانشينان معصوم او است پاسخ سؤ ال روشن مى شود. تفسير نمونه جلد ۲۳ صفحه ۵۱۰ جالب توجه اينكه در روايات زيادى

روز پى در پى درگيرى خيابانى داشت.) 3- در نظام استكبارى، فرعون كه نوزادان معصوم را عمداً به قتل مى‌رساند، خدا خوانده مى‌شود! ولى موسى كه بدون قصد قتل به

تطبيق كرده اند و «جَنبُ اللّه» را عبارت از ايشان دانسته اند، و همۀ اين روايات و آن روايات، از باب تطبيق مصداق بر آيه است. نه از باب تفسير، و به همين جهت، ما

آيه شريفه فان لم تفعلوا و لن تفعلوا گذشت و اگر جلد 5 صفحه 233 نبود نقل از معصوم بنظر حقير محتمل بود مراد از حجاره قلوب قاسيه اهل معصيت باشد كه در سختى مانند

در قرآن، تنها به معناى گناه بكار رفته است. بنابراين بهتر است به سراغ امام معصوم برويم آنجا كه مأمون از امام رضا عليه السلام پرسيد: اگر پيامبران معصومند،

وارد آن شود و اگر بهشت دنيوى باشد ممكن است در آسمان باشد چنانچه ظاهر آيه و روايات است و بنابر اين معنى هبوط ظاهر است و ممكن است در زمين باشد چنانچه ظاهر روايت

۳- پیامبران الهى ، از فریب خوردن مصون نبوده و از اعتماد کردن بر نااهلان معصوم نیستند. (إنا له لحفظون ... فلما ذهبوا به و أجمعوا أن یجعلوه فى غیبت الجب)

اضلال به عنوان مجازات است تفويض نيز با تشريع سازگار نيست بحث روايتى (پيرامون روايات قضا و قدر و امر بين الامرين) توضيح و تحقيق در زمينه قضا و قدر و جبر و تفويض

زَكَّاها» فرمودند: «قد افلح من اطاع» «1» يعنى آن كس‌كه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد. در ديد الهى، پاكان رستگارند. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»

ركود به حركت، از خرافات به حقايق، از ذلت به عزّت، از پيروى طاغوت به اطاعت معصوم، از غفلت به هوشيارى، از تزلزل به ثبات، از كفر به ايمان و در يك كلمه، از ظلمات

حواس خود چيزى را بشنود و يا ببيند، و بنا بر آيات قرآن كريم و روايات، پيامبر اكرم و اولياى معصوم عليهم السلام بر تمام اعمال ما شاهدند. تكرار كلمه «رسول» در

قضاء فصل ۱ - در معنا وحدود آن : فصل ۲ - نظرى فلسفى در معناى قضاء: فصل ۳ - روايات هم اين نظريه را تاءييد مى كنند: بحث فلسفى (در بيان اينكه فيض خداوند مطلق

سخن گفتن و كم خوردن و كم خوابيدن، پرداخت حقوق مردم و ... بهتر است به سراغ روايات برويم. اگر مغرور شويم و بگوييم كه توبه ما صد در صد پذيرفته مى‌شود، راه را

عايد مى شود: اول اينكه امام بايد معصوم از هر ضلالت و گناهى باشد، و گرنه مهتدى بنفس نخواهد بود، بلكه محتاج بهدايت غير خواهد بود، و آيه شريفه از مشخصات امام

آندو رواياتى در ذيل (ذلك ليعلم انى لم اخنه بالغيب ) مؤ لف : اين معنا در روايات متعددى قريب بهم نقل شده ، از آن جمله روايت ابن عباس است كه وقتى يوسف اين

اين باشد كه ستايش همگان را از اولين و آخرين متوجه تو ميكند. روايات اسلامى ، اعم از روايات اهلبيت (عليهم السلام ) و رواياتى كه از طرق برادران اهل تسنن نقل

اسرائيل بود. و در بعضى از روايات آمده : كه حجر الاسود قبلا فرشته اى از فرشتگان بوده است . مؤ لف : و نظائر اين معانى در روايات عامه و خاصه بسيار است ، و

ثانياً اگر اكثر مردم ايمان مى‌آوردند كه عذاب بر آنها نازل نمى‌شد. «1» بر اساس روايات، فردى كه براى حمايت از فرستادگان الهى به شهر انطاكيه آمد، حبيب نجّار بود

حواس خود چيزى را بشنود و يا ببيند، و بنا بر آيات قرآن كريم و روايات، پيامبر اكرم و اولياى معصوم عليهم السلام بر تمام اعمال ما شاهدند. تكرار كلمه «رسول» در

اشكالاتى كه به آن وارد است جز مخالف با كتاب خدا حجيت ندارد روايات آحاد حتى در صورت صحت سند در غير احكام شرعيه حجيت ندارند نقد رواياتى كه صداى گوساله سامرى

۴۴). زيرا وقتى ثابت كرديم مدير و مدبر او است ، مسلما غير او صلاحيت قانونگذارى نخواهد داشت ، چون غير او در تدبير جهان سهمى ندارد تا قوانينى هماهنگ با نظام

آيه شريفه فان لم تفعلوا و لن تفعلوا گذشت و اگر جلد 5 صفحه 233 نبود نقل از معصوم بنظر حقير محتمل بود مراد از حجاره قلوب قاسيه اهل معصيت باشد كه در سختى مانند

است در معنويّات و روحيّات كه سعى ميكنند خودشان را بچنين مقامى برسانند و از روايات متعدده باب استفاده ميشود كه اين مقام مخصوص بائمه اطهار است و در مناقب از

كننده غير» در اينصورت به كار بردن كلمه «نور» در ذات پاك او جنبه تشبيه هم نخواهد داشت ، چرا كه چيزى در عالم خلقت از او آشكارتر نيست ، و تمام آنچه غير او است

پيغمبر او را در روز بدر تكذيب نمودند. مؤلف: اختلافى كه در تطبيق اين روايت و روايات ديگر ديده مى شود، خود شاهد بر همين است كه مقصود از اين بيانات، تطبيق و بيان

عقل بشر، مورد خطا و سهو، و محتاج است به مددى، يعنى بايد متصل شود به مرتبه معصوم از خطا كه آن ناموس وحى و تشريع پيغمبر است و بايد عقل استناره از وحى نمايد،

اشكالاتى كه به آن وارد است جز مخالف با كتاب خدا حجيت ندارد روايات آحاد حتى در صورت صحت سند در غير احكام شرعيه حجيت ندارند نقد رواياتى كه صداى گوساله سامرى

مرض بدى است و اين معجزه ديگرى خواهد بود براى تو در مجمع فرموده مراد از غير سوء غير برص است بقول جميع و در طب الائمه از امام باقر عليه السّلام اينمعنى را

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

‌خدا‌ و دوستان‌ ‌خدا‌ و بغض‌ اعداء ‌خدا‌ و اعداء اولياء ‌خدا‌ چنانچه‌ ‌از‌ معصوم‌ سؤال‌ شد ‌که‌ (هل‌ الحب‌ و البغض‌ ‌من‌ الايمان‌ ‌قال‌ هل‌ الايمان‌ الّا

)) ، (( لعلكم تتقون )) . تقواى دينى با تفرقه و اختلاف نمى سازد، ولى راههاى غير راه خدا مختلف و متعددند وپيروانشان متشتت مى باشند. توجيه ناصحيح صاحب تفسير

وحشت در دل دشمنان. «4» انديشه كردن و عبرت گرفتن يك عبادت است، چنانكه در روايات مى‌خوانيم: «كان اكثر عبادة ابى ذر التفكر و الاعتبار» «5»، بيشترين عبادتِ

بيان اسلام و ايمان روايتى از بحارالانوار و سخن درباره نكاتى كه از آيات و روايات راجع به مراتبايمان و اسلام بدست مى آيد آيه ۱۳۰ - ۱۳۲ آيه و ترجمه تفسير:

سرچشمه‌ى وحى و علم بى نهايت الهى است. «أَنْزَلْناهُ» ج) گيرنده‌ى آن شخص معصوم است. «إِلَيْكَ» د) محتوايش پر بركت است. «مُبارَكٌ» ه) هدف از نزول، تدبّر

علم است ، علمى مغاير با ساير علوم ملكه عصمت با مختار منافات ندارد و انصراف معصوم از گناه به اختيار اوست بحث روايتى روايتى از امام سجاد (عليه السلام ) درباره

زَكَّاها» فرمودند: «قد افلح من اطاع» «1» يعنى آن كس‌كه از پيامبر و امامان معصوم، اطاعت كرد، رستگار شد. در ديد الهى، پاكان رستگارند. «قَدْ أَفْلَحَ مَنْ زَكَّاها»

اى براى اين رمزگويى تصور نمى شود. پس بايد براى اين روايات به فرضى كه صحيح باشد، و به راستى از معصوم «عليه السلام» صادر شده باشد، فكر وجه ديگرى كرد و آن،

هيچ قيمت راضى نخواهند شد جز به پيروى از آئين آنها. در شان نزول آيه دوم نيز روايات گوناگونى است : بعضى از مفسران معتقدند كه اين آيه درباره افرادى كه با جعفر

و سلّم بعد از مراجعت از نزد او است نقل نموده ولى‌ جلد 5 صفحه 172 چون از معصوم نبود و اختلافاتى هم با روايت قمى ره داشت حقير از ذكر آن صرف نظر نمودم و بنابر

گفته شده است . دروغ گفتن كفار، در آرزوى رجوع به دنيا و عدم تكذيب آيات خدا. روايات و شواهدى در مورد ايمان جناب ابوطالب . دو روايت در مورد عالم ذر، در ذيل جمله :

ذات او سازگارى ندارد، ماندنش در نف س قسرى و غير طبيعى است ، و برهان عقلى اين معنا را ثابت كرده : كه قسر و غير طبيعى دوام نمى آورد، پس چنين نفسى ، يا در دنيا،

مى آيد، گفته مى شود سنت عبارت است از «قول » و «فعل » و «تقرير» معصوم ، يعنى پيشوايان معصوم سخن و عمل و سكوتشان همه حجت و راهنما است ، و نيز به همين دليل

تعبير به تحريم شده . و شاهد ديگر روايات فراوانى است كه از پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) و ساير پيشوايان معصوم (عليهمالسلام ) در اين زمينه به

را چهل سال گفته‌اند و در هر حال مقدمات نيل آنحضرت باين سعادت عظمى بر حسب روايات ماثوره از ائمه اطهار و ظاهر اين آيات شريفه آنستكه او با عزّت و احترام نزد

در روايات مذكور آمده، از تورات گرفته شده. چيزى كه هست، نقل تورات از اين هم شنيع تر و رسواتر است. معلوم مى شود آن هايى كه داستان مزبور را در روايات اسلامى

كرد، و اين دستور در روايات متواتره اى از رسولخدا (ص ) و ائمه اهل بيتش ‍ (عليهم السلام ) بما رسيده ، البته اين دستور در خصوص مسائل غير فقهى است ، چون در مسائل

پوشانده مى شد. ج - روايات متعددى نيز در اين زمينه در منابع اسلامى و كتب حديث ، وارد شده است كه شاهد زنده اى بر مدعا است هر چند روايات معارضى نيز دارد كه

علم ). نه در عمل شخصى خود از غير علم پيروى كن ، و نه به هنگام قضاوت درباره ديگران ، نه شهادت به غير علم بده ، و نه به غير علم اعتقاد پيدا كن . و به اين

و حفظ بنده اش در برابر دشمنان كافى نيست ؟ اما آنها تو را به غير او تهديد مى كنند و از غير او مى ترسانند (ا ليس الله بكاف عبده و يخوفونك بالذين من دونه

كنند و آرامش ‍ مى يابند. درست است كه در روايات متعددى اين آيه تفسير به زمان فرا رسيدن مرگ شده است ، ولى در روايات ديگرى نيز تفسير به معنى گسترده ترى كه حال

و مؤيد اينست كه آيه متضمن صفاتى است كه اطلاق بر غير آن حضرت و اهل بيت اطهار او سزاوار نيست. و نيز روايات معتبره دال است بر «1» تفسير على بن ابراهيم، جلد

و در قرآن كريم نام آن پيرمرد نيامده ، ليكن در روايات امامان اهل بيت (عليهم السلام ) و پاره اى از روايات اهل سنت آمده كه او شعيب ، پيغمبر مدين بوده «وَ

او به «حكيم » و «عليم » نيز تكميلى است براى همين معانى . ۲ - از بعضى از روايات اسلامى استفاده مى شود كه تعبير آيات فوق هو الذى فى السماء اله و فى الارض

ماجرا چنين بود كه زنى از طايفه انصار بنام «خوله » (نامهاى ديگرى نيز در روايات ديگر براى او ذكر شده است ) كه از طايفه «خزرج » و همسرش «اوس بن صامت » بود

كه پنج معصوم پاك در آن است مسؤ ليتهاى سنگينى براى او ايجاد مى كند، و خدا و خلق خدا انتظارات فراوانى از او دارند. در بحث نكات به خواست خدا از روايات اهل سنت

أَيْمانَهُمْ جُنَّةً» سوگندهايشان را سپر توطئه‌هايشان قرار دادند. 8. انتقاد از رهبر معصوم: «يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقاتِ» «9» در تقسيم زكات، نيش مى‌زنند و تو را در «1»

بركتى بالاتر از وجود پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) و امامان معصوم (عليهم السلام ) كه در اين خاندان آشكار شده اند. بعضى از مفسران با اين آيه

هميشه تا روز قيامت حلال است و حرام او هميشه تا قيامت حرام است ، غير آن نخواهد بود و غير او نخواهد آمد». ۲ - حديث معروف «منزله » كه در كتب مختلف شيعه و اهل

اهلكنى الله و من معى او رحمنا فمن يجير الكافرين من عذاب اليم ). در بعضى از روايات آمده است كه كافران مكه ، به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) و مسلمانان

خدعه و حيله، نشانه‌ى عقل و شعور نيست. «يُخادِعُونَ ... ما يَشْعُرُونَ» در روايات مى‌خوانيم: عقل واقعى آن است كه توسط آن، انسان خداوند را بندگى نمايد. يُخادِعُونَ

شريفه است . و در عيون در باب روايات وارده از حضرت رضا (عليه السلام ) درباره هاروت و ماروت در ضمن حديثى كه فرمود ملائكه معصوم و به لطف خدا از كفر و هر گناه

و دعوت انبياء، دعوتهاى عملى آنها است ، و به همين دليل دانشمندان اسلام ، معصوم بودن را شرط قطعى مقام نبوت دانسته اند، و يكى از براهين آن ، همين است كه آنها

نور وحى اوست . درست است كه عقل چراغى است پر فروغ ، اما مى دانيم كه انسان معصوم نيست ، و شعاع اين چراغ نميتواند همه پردههاى ظلمت را بشكافد، پس شما هم بياييد

(اولئك لهم مغفرة و اجر كبير). در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد: ۱ - در روايات متعددى كه از طرق اهلبيت (عليهمالسلام ) به ما رسيده ، امت معدوده به معنى

از جانب حق تعالى بر آنان و بر غير ايشان. اما نسبت به آنها لطف بود، زيرا چون مكلف شدند كه يكديگر را بكشند، هر يك قصد كشتن غير خود از خويشان و دوستان نمودند،

«الدار» (سرا) كه به طور مطلق ذكر شده سراى آخرت است ، گوئى غير از آن سرائى وجود ندارد، و هر چه غير از آن است گذرگاهى به سوى آن ! تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۳۰۹

كه مى گويند: اگر اين وعده قطعى است پس چرا بسيارى از رسولان الهى و امامان معصوم (عليهم السلام ) و مؤ منان راستين را شهيد كردند و هرگز پيروز نشدند؟! روشن

عن احمد بن محمد بن خالد عن ابن فضال رفعه قال : از ابن فضال كه حديث را به معصوم رسانيده است، خدا عز و جل به عيسى (ع) فرمود: اى عيسى! مرا در خاطر دار تا تو

تذكرات، جرم را سنگين مى‌كند. «يَعُودُونَ لِما نُهُوا» 4- اطاعت از پيامبر معصوم واجب است. (لذا از نافرمانى او به هر شكل انتقاد شده است.) «مَعْصِيَةِ الرَّسُولِ»

است كه توبه آنها به خاطر اينكه شرائطش جمع نبود پذيرفته نشد، ولى در بعضى از روايات مى خوانيم كه آنها از روى خلوص نيت توبه كردند، و خداوند توبه آنها را قبول

عبد الرحمن بن حماد رفعه قال : از عبد الرحمن بن حمّاد در حديثى كه آن را به معصوم رسانيده، گويد: خدا تبارك و تعالى به عيسى بن مريم (ع) فرمود: اى عيسى! بايد

تو را نافرمانى كنم، مرا نمى‏آمرزى، به عزّتت سوگند اگر تو مرا نگاه ندارى و معصوم نسازى هر آينه تو را نافرمانى كنم و سپس نافرمانى كنم و باز هم نافرمانى كنم

گرفتار نشوند كه نجات از چنگالشان دشوار است . اعتقاد شيعه به وجود يك امام معصوم در هر عصر و زمان فلسفه اش ‍ همين است آن گونه كه على (عليه السلام ) فرمود:

اند و داستانى را كه در افواه بعضى از عوام مشهور است درباره اين دو فرشته معصوم الهى ذكر كرده اند كه : آنان دو فرشته بودند، خداوند آنها را براى اين به زمين

صفحه ۳۰۰ اين گونه روايات با صراحت مى گويد كه همسران پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) جزء عنوان اهلبيت در اين آيه نيستند. ب : روايات بسيار فراوانى در

ايمان آوردند. يونس آنقدر تبليغ كرد كه تقريبا از آنها مايوس شد، در بعضى از روايات آمده است كه به پيشنهاد مرد عابد (و با ملاحظه اوضاع و احوال قوم گمراه ) تصميم

آب نطفه است ، بسيارى از مفسران اين تفسير را انتخاب كرده اند، و در بعضى از روايات نيز به آن اشاره شده است . مشكلى كه در اين تفسير وجود دارد اين است كه همه

نيست . و از اينجا معلوم مى شود كه ذكر كثير معنى وسيعى دارد و اگر در بعضى از روايات به تسبيح حضرت فاطمه زهرا عليها السلام (۳۴ مرتبه الله اكبر و ۳۳ مرتبه الحمد

شمرديم، عموميت دارد. ولى از نظر روايات وارده از ائمّۀ اهل بيت «عليهم السلام»، تنها درباره زكات فطره و نماز عيد نازل شده. روايات وارده از طرق اهل سنّت هم، همين