نتایج جستجو

خدا رده:مشمولان لطف خدا رده:مشمولان لعن خدا رده:مشمولان نعمت رده:مشمولان نفرین خدا رده:مشکلات محمد رده:مصونیت قرآن رده:مصونیت محمد رده:مطالعه مبدأ خلقت

آیات خدا ۴; منشأ افترا به دین ۴ خدا: تهدیدهاى خدا ۱; نفرین خدا ۱ دروغ: گناه دروغ ۳ دروغگویان: نفرین به دروغگویان ۱ کفر: کفر به آیات خدا ۲ گناه: آثار گناه

لطف بى کرانش منع مى کند. بعضى از مفسران «کبتوا» را به عنوان نفرین گرفته اند، و از آنجا که نفرین از سوى خداوندى که قادر بر همه چیز است، دلیل بر تحقق آن مى

۱، ۳ نفرین خدا: مشمولان نفرین خدا ۱، ۴ نماز: کیفر سستى در نماز ۵ نمازگزاران: تکذیبگرى نمازگزاران ۲; عذاب نمازگزاران ۱; نفرین بر نمازگزاران ۱; نفرین بر نمازگزاران

مى آید. ۱۵ - ظالمان حق ناپذیر، مستحق نفرین و نابودى اند. (و لاتزد الظلمین إلاّ تبارًا) ۱۶ - توأم کردن آمرزش خواهى با نفرین به وقت نیایش و دعا به درگاه الهى،

۲; فرجام کافران ۲; نفرین بر کافران ۱ کفر: آثار کفر ۴ مؤمنان: بشارت به مؤمنان ۳ مجاهدان: بشارت به مجاهدان ۳ نفرین خدا: مشمولان نفرین خدا ۱

مورد غضب و نفرین خداوند و مشمول شدیدترین توبیخ هاى او هستند. (قتل الإنسن ما أکفره) فعل ماضى (قتل الإنسان) براى نفرین بکار رفته است. مفاد نفرین هاى خداوند

۱- ناخشنودى کافران از پیام وحى، باعث حبط اعمال آنان و گرفتار آمدنشان به نفرین الهى (فتعساً لهم و أضلّ أعملهم . ذلک بأنّهم کرهوا ما أنزل اللّه) بنابراین که

ریاکاران ۱; نفرین بر ریاکاران ۱ غافلان: نماز غافلان ۷ غفلت: آثار غفلت از نماز ۳ فقرا: سرزنش اعراض از فقرا ۸ قیامت: آثار تکذیب قیامت ۴ نفرین خدا: مشمولان

بنابر احتمال اول است. ۲- انبیا از هدایت شدن اقوام کافر ناامید شدند و آنان را نفرین کردند. (قالت لهم رسلهم ... و استفتحوا) انبیا پس از ارائه بیّنات و چند گفت

نوح ۵; درخواست نجات مؤمنان قوم نوح ۵; ظلم قوم نوح ۴; نجات از قوم نوح ۲; نفرین بر قوم نوح ۵; هدایت ناپذیرى قوم نوح ۴ مؤمنان: دعا براى نجات مؤمنان ۲ نوح(ع):

است. ۲- نفرین موسى(ع) در باره سامرى است. برداشت یاد شده مبتنى بر دیدگاه اول است. ۳ - ابتلاى سامرى به مردم گریزى و گریز مردم از وى، پى آمد نفرین موسى(ع)در

آنان کسانیند که خداوند ایشان را نفرین نموده است (و از رحمت خود محروم کرده است و رسوایشان داشته است) و هر که را خداوند نفرین کند (و از درگاه مرحمت و محبّت

لعنتی گریبانگیرشان شد، بدانید که قوم عاد به پروردگارشان کفرورزیدند، هان نفرین بر عاد قوم هود باد و در اين جهان و در روز رستاخيز در پى آنان نفرينى روانه

(س) ۲ مسیحیان: ۱، ۴، ۹، ۱۸ عقاید مسیحیان ۳، ۱۷ ; مسیحیان نجران ۲۳ نفرین: اجابت نفرین ۶ وحى: اهمیّت وحى ۲ یهود: ۲۰ طبرسي، مجمع البيان في تفسير القرآن، ج

فأقبره ... کلاّ لمّا یقض ما أمره) ۱۰ - سرپیچى از فرمان خداوند، موجب استحقاق نفرین او (قتل الإنسن ... لمّا یقض ما أمره) ۱۱ - بسنده کردن به بخشى از فرمان هاى

و ناتوانى همیشگى یهود، نفرین خداوند بر آنان (غلت ایدیهم) ۵- گرفتارى یهودیان به بخل و خوددارى آنان از انفاق و یارى دیگران، نفرین خداوند بر آنان (غلت ایدیهم)

از نظر ریشه لغت. و از نظر مفهوم متداول که از آیه فوق گرفته شده، به معناى نفرین کردن دو نفر به یکدیگر است، بدین ترتیب، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله

همچنان كه لعنت بر قوم ثمود. گویی در آنجا نبوده‌اند، هان نفرین بر قوم مدین، همچنانکه قوم ثمود هم نفرین زده بود چنانكه گويى هرگز در آنجا نبودند، هان كه نابودى

منافقان و کافران، مورد لعن و نفرین خداوند و محروم ابدى از رحمت او (المنفقین ... و الکفار ... لعنهم اللّه) ۱۱ - جواز لعن و نفرین بر منافقان و کافران (المنفقین

لعنت‌شدگانند هر جا يافته شوند بايد گرفته و بسختى كشته شوند. (آن وقت ایشان) نفرین شدگان و (از رحمت خدا محروم و) رانده شدگانند. هر کجا یافته شوند، گرفته خواهند

) است. «أَلا لَعْنَةُ اللهِ عَلَی الظَّالِمِینَ»: هان! نفرین خدا بر ستمکاران باد. بدانید که نفرین خدا ستمکاران را دربر می‌گیرد. لِلَّهِ‌ مَا فِي‌ السَّمَاوَاتِ‌

نو دعوت تو بدان راه ندارد! چنین نیست) بلکه خداوند آنان را به خاطر کفرشان نفرین نموده (و از رحمت خویش به دور داشته است) و کمتر ایمان می‌آورند. و گفتند: «دل‌های

را نفرین کرد و فرمود: اللّهمّ سلّط علیه کلبک، اسد الغاضرة، پس از این نفرین مسافرتى به شام براى تجارت جهت عتبة پیش آمد. وقتى که به غاضرة رسید، نفرین رسول

(که می‌تواند از شخص ستمگر شکایت کند و بدیهای او را بیان دارد و او را دعا و نفرین نماید) و خدا شنوای (دعای مظلوم و) آگاه (از کار ظالم) است. خدا، افشاگری به

خداوند مهربان گریبانگیر تو شود (که آتش دوزخ است) و آن گاه همدم شیطان (در نفرین یزدان و عذاب سوزان) شوی. «پدرم! من بسی می‌ترسم که از جانب (خدای) رحمان عذابی

(فقتل کیف قدر). تفسیر آیات ۱ - ولیدبن مغیره، مورد نفرین خداوند (فقتل کیف قدّر) عبارت «قتل»، براى نفرین و دعا علیه کسى به کار مى رود. ۲ - کافران حق ناپذیر

چنان که فکر و اندیشه‌اش مایه تعجب بود. تفسیر آیات ۱ - ولیدبن مغیره، مورد نفرین شدید و سخت خداوند (ثمّ قتل کیف قدّر) برداشت یاد شده، با توجه به این نکته

عباد اللّه المخلصین» روایت شده که فرمود: آنان کفار قریش بودند که مى گفتند: نفرین بر یهود و نصارا! چگونه پیامبران خود را تکذیب کردند. به خدا قسم! اگر یکى از

فأتبعنا بعضهم بعضًا و جعلنهم أحادیث) ۹ - جوامع کفرپیشه و بى ایمان، مورد لعن و نفرین خداوند (فبعدًا لقوم لایؤمنون) کلمه «بُعداً» منصوب است به عنوان مفعول مطلق

بود. ۸- اتهام نارواى یهود به حضرت مریم (ع) از عوامل محکومیت آنان به لعن و نفرین الهى (و قولهم على مریم بهتناً عظیماً) ۹- نسبت دادن فحشا و بى عفتى به پاکدامنان

اول اند بيعت على بن ابيطالب عليه السلام را نكث كردند و آن حضرت بر آن دو نفرين كرد و سبب آن همه كشتار گرديدند آيا باز بگوئيم خدا از آن دو راضى است. عده‏اى

چنانكه گفتيم به معناى خسران است ثانياً: آيه خبر است و نفرين نيست چنانكه گفته شد و احتياجى به نفرين گرفتن نداريم. اگر گويند: چرا ابولهب و زنش طورى به خصوص

(فاجتبیه ربّه) ۲ - انقطاع وحى به یونس(ع) از زمان ارتکاب «ترک اولى» (ترک مردم و نفرین علیه آنان) و وحى مجدد به ایشان، پس از توبه او و عنایت خداوند به وى (فاجتبیه

معناى «تبّت یدا أبى لهب و تبّ» وجه اين كه در اين نفرين از ابولهب به كنيه ياد شده توضيحى درباره اين كه نفرين به ابولهب و اين كه فرمود: «سيصلى نارا...» عدم

است. بعضى گفته‏اند دعاء و نفرين آن حضرت را مثل دعاى خود مپنداريد بلكه دعاى او مستجاب است اگر او را به غضب آوريد و براى شما نفرين كند كار شما ضايع خواهد بود

معناى «تبّت یدا أبى لهب و تبّ» وجه اين كه در اين نفرين از ابولهب به كنيه ياد شده توضيحى درباره اين كه نفرين به ابولهب و اين كه فرمود: «سيصلى نارا...» عدم

به يعنى زمين بر او فراخ نباشد. اين كلمه چنان كه از راغب نيز نقل شد دعا و نفرين است معنى آيه چنين مى‏شود: وسعت نباشد شما اين كفر را بر ما پيش آوريد بد قرار

کارشان به جایی رسید که در برابر هم ایستادند، و هر گروه، گروه دیگری را لعن و نفرین می‌کرد و از او برائت و بیزاری می‌جست، به این نیز قناعت نکردند به روی همدیگر

- از جمله این آیه - درصدد بیان نعمت هایى خواهد بود که ناسپاسى آنها، موجب نفرین خداوند است. ۷ - توجه به آسانى سلوک راه هدایت، مانع کفرورزى به خداوند است

به يعنى زمين بر او فراخ نباشد. اين كلمه چنان كه از راغب نيز نقل شد دعا و نفرين است معنى آيه چنين مى‏شود: وسعت نباشد شما اين كفر را بر ما پيش آوريد بد قرار

(فامطر علینا ... ) چنین گفته اند که آنان براى فریب دیگران و یا اقناع خویش این نفرین را در حق خود روا داشتند تا با اجابت نشدن آن، خویشتن را در انکار قرآن و حقانیت

رِيحاً صَرصَراً فِي‌ يَوم‌ِ نَحس‌ٍ مُستَمِرٍّ قمر ‌آيه‌ 19. ] (آیه 58)- لعن و نفرین ابدی بر این قوم ستمگر! در آخرین قسمت از آیات مربوط به سرگذشت قوم عاد و پیامبرشان

آیات ۱ - بى اعتنایى به نماز و بى توجّهى هنگام اداى آن، زمینه ساز گرفتارى به نفرین و عذاب خداوند (فویل للمصلّین . الذین هم عن صلاتهم ساهون) «سهوة» (مصدر «ساهون»)،

خدا در آخرت عذاب و در دنيا انقطاع از قبول رحمت و توفيق خداست و از انسان نفرين است نسبت به غير. [بقره:88]. بلكه خدا آنها را در اثر كفرشان از رحمت خويش دور

سر فرمود پيراهن‌ پدر ‌بر‌ سر مي‌اندازم‌ و نفرين‌ ميكنم‌ امير المؤمنين‌ سلمان‌ ‌را‌ فرستاد نگذار فاطمه‌ نفرين‌ كند چنانچه‌ پدر بزرگوارش‌ ‌هم‌ آنچه‌ اذيت‌

اول اند بيعت على بن ابيطالب عليه السلام را نكث كردند و آن حضرت بر آن دو نفرين كرد و سبب آن همه كشتار گرديدند آيا باز بگوئيم خدا از آن دو راضى است. عده‏اى

11- توطئه گران بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ

زمين را ديد مرديرا كه زنا ميكند پس نفرين كرد او را و مرد باز ديد مرد ديگرى را و نفرين كرد و مرد پس سه نفر را ديد و نفرين كرد و مردند پس خداوند وحى فرمود بآنحضرت

اهل مكّه كرده و گفته‏اند كه حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم بر آنها نفرين كرد به قحطى گرفتار شده و پيش آن حضرت آمده وعده كردند در صورت دفع بلايا ايمان

11- توطئه گران بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ

السلام در اولين روز بعثت خود نفرين موسى و هارون درباره فرعون و فرعونيان فرق بين دعا و نفرين و بيان آدابى كه موسى (ع ) در نفرين خود به فرعون وفرعونيان رعايت

11- توطئه گران بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ

11- توطئه گران بدانند كه آيندگان نيز به آنان نفرين خواهند كرد. «فَقُتِلَ كَيْفَ قَدَّرَ» 12- لعن و نفرين بر دشمن، نه تنها جايز، بلكه لازم است. «فَقُتِلَ

گرفتند که تعالیم انبیا به دلیل نافذ نبودنش در قلبها علمى نیست. ۹- یهود، مورد نفرین و غضب خداوند به سبب پیمان شکنى، انکار آیات الهى و کشتن پیامبران (فبما نقضهم

«اندوه» و «هلاکت» و «هر سختى که از ناحیه عذاب پدید آید» (لسان العرب). «ویلکم» نفرین است; یعنى، عذاب باد بر شما. برخى آن را مفعول براى فعل محذوف دانسته اند; یعنى،

از غفلت مردم بی‌خبر می‌گوید، و به عنوان نقل قول از پیامبر (ص) در یک عبارت نفرین مانند ناراحتی او را از این همه غرور و غفلت منعکس می‌کند و می‌گوید: پیامبر

خوف‌ و رجا ‌باشد‌ و نظر ‌به‌ اينكه‌ حضرت‌ رسالت‌ ‌در‌ حق‌ كفار و مشركين‌ نفرين‌ نميكرد بلكه‌ دعاء ميكرد و ميگفت‌: (اللهم‌ اهد قومي‌ فانهم‌ ‌لا‌ يعلمون‌)

قَوْمِهِ» ولى كم‌كم رسالت خود را به تمام مردم ابلاغ كرد و بعد از سرسختى به آنان نفرين كرد. «لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً» «1» ويژگى‌هاى

پايان، خداوند به او فرمود: كسى به رسالت تو ايمان نخواهد آورد، مأيوس شد و نفرين كرد و در نتيجه، حتّى زن و فرزندش كه در راه او نبودند، به همراه كفّار غرق

السلام در اولين روز بعثت خود نفرين موسى و هارون درباره فرعون و فرعونيان فرق بين دعا و نفرين و بيان آدابى كه موسى (ع ) در نفرين خود به فرعون وفرعونيان رعايت

خود بيايد بايد از او دورى كرد و كار مباهله را انجام نداد. (مباهله به معنى نفرين فرستادن به يكديگر و خواستن كيفر از خداوند براى يكديگر است) فرداى آن روز رسول

تتبیب) «تتبیب» در لغت به معانى خسارت دیدن ، خسارت زدن ، هلاکت ساختن و نیز نفرین و درخواست هلاکت و خسارت ، آمده است. ۱۵- استمداد از خدایان دروغین نه تنها

مبارك انداخت و گفت: «يا محمد انا كافر بالنجم اذا هوى». حضرت دلتنگ شد بر او نفرين نمود كه خدايا بر او مسلط فرما سگى از سگهاى خود تا او را بخورد. مدتى برنيامد

بيان حال نبود بلكه رسما دعا (نفرين ) براى به زندان رفتن خود بود و جمله «فاستجاب ...» هم معنايش اين بود كه خداوند دعاى (نفرين) او را مستجاب كرد و زندان را

خود بيايد بايد از او دورى كرد و كار مباهله را انجام نداد. (مباهله به معنى نفرين فرستادن به يكديگر و خواستن كيفر از خداوند براى يكديگر است) فرداى آن روز رسول

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

نمى‌آورند، پس از كارهايى كه مى‌كنند غمگين مباش. از اين آيه استفاده مى‌شود كه نفرين حضرت نوح عليه السلام درباره‌ى قومش كه فرمود: «رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ

بود. «1». لذا سلمان از اهل بيت پيامبر مى‌شود، امّا بر ابولهب عموى پيامبر، نفرين نثار مى‌شود. جلد 4 - صفحه 67 1- پيامبران بى‌درنگ تسليم خداوند هستند. فَلا

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

پس خداوند وحى فرمود به او مفاد اين آيه را و چون او مأيوس از ايمان قوم شد نفرين كرد و اصل ابتئاس افتعال از بؤس بمعنى حزن مقارن با مسكنت است و در اينجا مراد

خواند و عمر اعتراض نمود و حضرت فرمود واى بر تو من نماز نخواندم نفرين كردم و عبارت نفرين را بيان فرمود و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه پيغمبر (ص)

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو ناسزا و بد ميگوئيم و حضرت نوح آنها را نفرين كرد و از خدا خواست كه حكم فرمايد ميان او و آنها بنزول عذاب و نجات دهد او

اكرم‌ ‌که‌ بفرمايد: (‌ما اوذي‌ نبي‌ مثل‌ ‌ما اوذيت‌) و ‌مع‌ ‌ذلک‌ صبر كند و نفرين‌ نكند بلكه‌ عرض‌ كند. (اللهم‌ اهد قومي‌ فانهم‌ ‌لا‌ يعلمون‌) و مثل‌ امير

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

خواند و عمر اعتراض نمود و حضرت فرمود واى بر تو من نماز نخواندم نفرين كردم و عبارت نفرين را بيان فرمود و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه پيغمبر (ص)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

فرمود و خودش از انظار بامر خدا غائب گرديد و اين بعد از آن بود كه آنها را نفرين فرموده بود و سه سال بقحط و غلا دچار بودند و دست از كيش باطلشان برنداشته بودند

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

كشته شود مردم باو ميگروند و موحّد ميشوند و از عبادت فرعون دست ميكشند يا اگر نفرين كند آنها هلاك ميشوند و ميگفتند بايد با او و سحرش مبارزه بمثل نمود تا بطلان

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو ناسزا و بد ميگوئيم و حضرت نوح آنها را نفرين كرد و از خدا خواست كه حكم فرمايد ميان او و آنها بنزول عذاب و نجات دهد او

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

راستشان مى‌دهند. جلد 10 - صفحه 295 در قيامت، گفتگوهاى تلخ و شيرين، سلام يا نفرين، سؤال و توبيخ، انداختن گناه و جرم به گردن ديگران و لعنت به يكديگر بسيار است

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

عذاب خداوند براى اهل نجران نزديك بود و اگر مباهله انجام مى گرفت و مسيحيان نفرين مي‌شدند، هر آينه به صورت‌هاى گوناگون مسخ مي‌شدند و به استيصال و بيچارگى عجيبى

بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو ناسزا و بد ميگوئيم و حضرت نوح آنها را نفرين كرد و از خدا خواست كه حكم فرمايد ميان او و آنها بنزول عذاب و نجات دهد او

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

خواند و عمر اعتراض نمود و حضرت فرمود واى بر تو من نماز نخواندم نفرين كردم و عبارت نفرين را بيان فرمود و در كافى از امام صادق (ع) نقل نموده كه پيغمبر (ص)

خطاب‌ ميرسد: برگردانيد و اضربوه‌ وجه‌ صاحبه‌ لانه‌ يريد ‌به‌ غيري‌، نماز نفرين‌ ميكند بصاحبش‌ ميگويد: ضيعتني‌ ضيعك‌ اللّه‌ ، و ‌از‌ ‌آيه‌ شريفه‌ ‌هم‌ ميتوان‌

مَتِينٌ» تهديد شدند، پس خداوند براى آنان حكم و برنامه‌اى دارد، تو صبر كن و در نفرين عجله نكن. «فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ» سؤال: مراد از «نعمت پروردگار» كه يونس

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه منصرف از حق بباطل و

كردن‌ ‌ يا ‌ طلب‌ حرامي‌ ‌ يا ‌ آنچه‌ ‌بر‌ ‌غير‌ صلاح‌ و صواب‌ ‌باشد‌ ‌ يا ‌ نفرين‌ ‌در‌ حق‌ مؤمنين‌ ‌ يا ‌ دعاء ‌براي‌ كفار و معاندين‌ و طلب‌ مغفرت‌ كساني‌

بر ندارى تو را سنگسار ميكنيم يا بتو ناسزا و بد ميگوئيم و حضرت نوح آنها را نفرين كرد و از خدا خواست كه حكم فرمايد ميان او و آنها بنزول عذاب و نجات دهد او

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

ميكنند. نظر ‌به‌ اينكه‌ پيغمبر اكرم‌ نبي‌ رحمه‌ ‌بود‌ و آنچه‌ اذيت‌ ميديد نفرين‌ نميكرد بلكه‌ ‌در‌ حق‌ ‌آنها‌ دعاء ميكرد (اللهم‌ اهد قومي‌ فانهم‌ ‌لا‌ يعلمون‌)

دارد ‌که‌ ششم‌ ‌آنها‌ بي‌دين‌ ‌از‌ دنيا رفتن‌ ‌است‌، و نماز ‌در‌ حق‌ صاحبش‌ نفرين‌ ميكند (ضيعتني‌ ضيعك‌ اللّه‌). و ثالثا بدتر ‌از‌ تارك‌ الصلاة و ضايع‌ الصلاة

دارد ‌که‌ ششم‌ ‌آنها‌ بي‌دين‌ ‌از‌ دنيا رفتن‌ ‌است‌، و نماز ‌در‌ حق‌ صاحبش‌ نفرين‌ ميكند (ضيعتني‌ ضيعك‌ اللّه‌). و ثالثا بدتر ‌از‌ تارك‌ الصلاة و ضايع‌ الصلاة

گفته‌اند عذابشان در جنگ بدر بود و آنكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نفرين فرمود آنها را و از خداوند خواست كه هفت سال بقحطى مبتلا شوند مانند اهل مصر

گفته‌اند عذابشان در جنگ بدر بود و آنكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نفرين فرمود آنها را و از خداوند خواست كه هفت سال بقحطى مبتلا شوند مانند اهل مصر

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

بلام‌ متعدي‌ شود افاده‌ دعا و طلب‌ خير، و ‌اگر‌ بعلي‌ متعدي‌ شود افاده‌ نفرين‌ ميكند ولي‌ جايي‌ ‌که‌ چنين‌ احتمالي‌ ‌در‌ ميان‌ نباشد تعبير بلام‌ ‌در‌ مورد

function. آيات ۹ - ۴۲ سوره قمر بيان چگونگى وفور آب بر سراسر زمين، پس از نفرين نوح «ع» توضيحى درباره ویژگی كشتى نوح «ع» معناى آسان کردن قرآن براى ذكر بيان

پيامبر اسلام داده شد، باعث شد تا آن حضرت در برابر آن همه آزارها، قومش را نفرين نكند و مى‌فرمود: «اللهم اهد قومى فانهم لا يعلمون» «1» يعنى خداوندا اين مردم

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه منصرف از حق بباطل و

‌است‌، و امير المؤمنين‌ ‌که‌ ايام‌ عزاداري‌ ‌آن‌ بزرگوار ‌است‌ ‌تا‌ گرفتار نفرين‌ پيغمبر نشوند ‌که‌ فرمود: ‌از‌ رحمت‌ ‌خدا‌ دور باد كسي‌ ‌که‌ ماه‌ مبارك‌

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

وسلامت است، فضاى دوزخ هميشه پراز ملامت، جلد 6 - صفحه 338 خصومت ولعنت است: نفرين رهروان به رهبران فاسد، ملامت گناهكاران نسبت به شيطان، تنفّر معبودها از مشركان

پيامبر اسلام داده شد، باعث شد تا آن حضرت در برابر آن همه آزارها، قومش را نفرين نكند و مى‌فرمود: «اللهم اهد قومى فانهم لا يعلمون» «1» يعنى خداوندا اين مردم

پيامبر اسلام داده شد، باعث شد تا آن حضرت در برابر آن همه آزارها، قومش را نفرين نكند و مى‌فرمود: «اللهم اهد قومى فانهم لا يعلمون» «1» يعنى خداوندا اين مردم

پيامبرى براى آنان فرستاد و آنان را ارشاد كرد، او را تكذيب كردند، پيامبرشان نفرين كرد و آن درخت مقدّسشان خشك شد. پس از آن چاه عميقى حفر كردند و پيامبر خدا

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

به آن سرور وارد آمد. خداى تعالى حافظ بود، و با اين همه زحمت، آن مظهر رحمت نفرين ننمود، بلكه گفت: اللّهم اغفر لقومي فإنّهم لا يعلمون. و در اين بين «وحشى»

همانان پيوسته و هميشه در عذاب خواهند بود. در اين آيه، يكى ديگر از دلايل نفرين شدن بنى‌اسرائيل بيان شده است كه آنان با كافران، «1». تفسير نورالثقلين. «2»

از اتيان رجال ، قطع سبيل و اتيان منكر در نادى كه قوم لوط مرتكب مى شده اند نفرين لوط قومش را و به استجابت رسيدن آن مقصود ابراهيم (ع ) از (ان فيها لوطا...)

عداوت‌ و لعن‌ و عذاب‌ الهي‌. وَ عِندَ الَّذِين‌َ آمَنُوا ‌از‌ عداوت‌ و لعن‌ و نفرين‌ و اعراض‌. مَلعُونِين‌َ أَينَما ثُقِفُوا‌-‌ احزاب‌ آيه 61‌-‌. كَذلِك‌َ يَطبَع‌ُ

جزع نمود و بسيار غمناك شد و خداوند به او وحى فرمود اين كار را خودت كردى كه نفرين به آنها نمودى نوح عرض كرد خدايا توبه كردم و استغفار نمود و وحى شد به او كه

مينمايند باطنا دشمنند بايد از آنها حذر نمود و مستحق لعن‌ جلد 5 صفحه 209 و نفرين ميباشند بايد در باره آنها گفت بكشد خدا آنها را چگونه منصرف از حق بباطل و

كشته شود مردم باو ميگروند و موحّد ميشوند و از عبادت فرعون دست ميكشند يا اگر نفرين كند آنها هلاك ميشوند و ميگفتند بايد با او و سحرش مبارزه بمثل نمود تا بطلان

اقامه‌ كني‌ و حضرت‌ موسي‌ ‌عليه‌ السّلام‌ مأيوس‌ شد ‌از‌ ايمان‌ آوردن‌ ‌آنها‌ نفرين‌ كرد عرض‌ كرد رَبَّنَا اطمِس‌ عَلي‌ أَموالِهِم‌ وَ اشدُد عَلي‌ «1» و ممكن‌

«سبحان ربّى العظيم و بحمده». هزار دستان گويد: «سبحان الخالق الدّائم». غراب، نفرين نمايد بر گمرك‌چى‌ «6». وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‌ءٍ: و داده شديم يعنى من

بپرهيزيد از نفرين ستم شده، زيرا تا فراز ابر بر آيد و خداى عز و جل در آن بنگرد و فرمايد: آن را بر آوريد تا براى او اجابت كنم، و بپرهيزيد از نفرين پدر كه از

ميكند بر او نفرين كرد و او مرد، پس مرد ديگرى را هم چنان ديد (كه زنا ميكند) بر او نفرين كرد و او هم مرد، و هم چنان تا سه نفر را ديد و بر آنها نفرين كرد و مردند،

گفته‌اند عذابشان در جنگ بدر بود و آنكه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم نفرين فرمود آنها را و از خداوند خواست كه هفت سال بقحطى مبتلا شوند مانند اهل مصر

و بى‌آزارى است و اين صفات موجب آن ميشد كه هر قدر آنحضرت را اذيت مينمودند نفرين نميكرد بلكه دعا ميفرمود لذا از امام باقر (ع) در كافى و از حضرت صادق (ع) در

ميگوئى من او را مبعوث نمودم برسالت بر بندگانم و آنها اطاعت او را ننمودند و او نفرين كرد در باره آنها و من مستجاب نمودم و همه را غرق كردم جز او و كسانيرا كه با

احترام ما كرده و ما را نفرين كرده‏اى، چه ترا بر اين واداشت؟ ما ترا شجاعترين پهلوانان عرب ميدانستيم (و نفرين كار مردم ترسو است) تو نفرين بر ما را كيش و عادت

را به بدى ياد مى‏كند و بر او نفرين مى‏كند، به او مى‏گويد كه: بد برادرى هستى تو از براى برادرت. بازايست از بدگويى و نفرين او، اى آن كسى كه خدا گناهان و

به او كرده اى ، اگر مى خواهى هم نفرين تو را مستجاب مى كنم ، و هم نفرين او را، و اگر بخواهى است جابت نفرين هر دوتان را تا روز قيامت تاءخير مى اندازم . ترجمه

سوره نوح استفاده مى شود نوح (عليه السلام ) قوم خود را به هلاكت و نابودى نفرين كرد، و از خداى تعالى خواست تا زمين را از لوث وجود همه آنان پاك كرده و احدى

ندارد تا آنكه درهاى آسمان باز شوند و به عرش برسند: دعاى پدر براى فرزند خود، نفرين مظلوم به كسى كه به او ستم كرده است، عمره‏كننده تا به وطن برگردد، و روزه‏دار

از آنجايى كه مردم ، بر بت پرستى خود هيچ دليلى نداشتند، ديگر بهانه اى برايشان نماند، جز اينكه نسبت به كسانى كه مورد احترامشان بود استناد بجويند، مانند پدران

ورزيدند، دور باد عاد، قوم هود، (از رحمت خدا و خير و سعادت ). تفسير : لعن و نفرين ابدى بر اين قوم ستمگر در آخرين قسمت از آيات مربوط به سرگذشت قوم عاد و پيامبرشان

زند، و نيز كسى كه پدر و مادرش را نفرين كند. مردى عرض كرد: يا رسول اللَّه! آيا يافت مى‏شود كسى كه پدر و مادرش را نفرين كند؟ حضرت صلّى اللَّه عليه و آله

جعفر ع : امام باقر عليه السّلام فرمود: فرشته‏اى گماشته شده است كه پيوسته نفرين ميكند و ميگويد: هر كس بخواب رود و نماز عشاء او تا نيمه شب خوانده نشود خداوند

السّلام روايت كرده است كه گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله سه كس را نفرين كرد: يكى آنكه توشه خود را تنها بخورد، و ديگر آنكه در خانه‏اى تنها بخوابد،

توبه كنند و رفتار بد خود را با امير المؤمنين عليه السّلام ياد آورند، پس نفرين خدا و فرشتگان و همه مردم بر ايشان باد.

صادق عليه السّلام روايت كرده است كه فرمود: در نماز وتر دشمنان را مى‏توان نفرين كرد، و اگر خواستى نام آنان را مى‏توانى ببرى، و استغفار ميكنى و در وتر دستهايت

احوال قوم گمراه ) تصميم گرفت به آنها نفرين كند. تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۱۵۴ اين برنامه تحقق يافت و يونس به آنها نفرين كرد، به او وحى آمد كه در فلان زمان

پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) را همچون نفرين خودتان در باره يكديگر نگيريد)). چرا كه دعا و نفرين او روى حساب است و برنامه الهى و مسلما كارگر خواهد

آيات است . صاحب مجمع البيان از ابن جريح روايت آورده كه گفت : فرعون بعد از نفرين موسى (عليه السلام ) چهل سال زندگى كرد آنگاه اضافه كرده كه اين معنا از امام

يقول : امام صادق (ع) فرمود: پدرم بود كه مى‏فرمود: بپرهيزيد از ستم، زيرا نفرين ستم رسيده، به آسمان بالا مى‏رود. حضرت صادق عليه السلام فرمود: پدرم ميفرمود:

سلّم جنگيد، معاويه كه با على عليه السّلام دشمنى ورزيد، يزيد بن معاويه- كه نفرين خدا بر او باد- كشنده حسين بن على عليه السّلام كه با او آن قدر بستيزيد كه

(سوم) بيمار و مريض، پس او را بخشم در نياوريد و دلتنگش نكنيد، (مبادا بشما نفرين كند). محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن خالد، از عيسى بن عبداللَّه قمىّ روايت

نشد و بر سر خاندان ما نيامد مگر آنكه آن دو پايه آن را شالوده ريختند، پس نفرين خدا و فرشتگان و همه مردم بر ايشان.

اند: جمله مذكور حكم خود موسى (عليه السلام ) نيست بلكه نفرين او به جان سامرى است ، و اثر اين نفرين اين شد كه وى به مرض عقام (درد بى درمان ) مبتلا شد، ترجمه

و بشوهرانشان نسبت داده‌اند و پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آنها را نفرين فرمود بعد گروهى از ملائكه را مشاهده فرمود كه تمام اجزاء بدنشان حمد و تسبيح

نياورند، تا در آخرت عذابى دردناك بچشند (۸۸) خداى تعالى (در جواب نفرين موسى و هارون ) گفت : نفرين شما مستجاب شد، پس شما بر كار پيشبرد دعوتتان همچنان استوار باشيد

در آن مى انداختند، و تا آخرين نفرشان را مى سوزاندند. پس جملۀ «قُتِلَ ...» نفرين بر آنان است، نه اين كه خواسته باشد خبر دهد. و منظور از «قُتِلَ»، لعنت و طرد

ناراحتى و تاسفش از حد گذشت و غيرت الهيش به هيجان آمد و قوم خود را اينچنين نفرين نمود: «رب لا تذر على الارض من الكافرين ديارا. انك ان تذرهم يضلوا عبادك و

گناهى است، دنيا دو دنيا است، يكى براى رفع ضرورت زندگى و ديگر دنياى ملعون و نفرين شده. از على بن الحسين عليهما السلام پرسيدند، كدام عمل نزد خداى عز و جل بهتر

و اذكرنى اذا كنت مع امرئة خاليا ليس معكما احد! هنگامى كه نوح به قوم خود نفرين كرد و هلاك آنها را از خدا خواست (و طوفان همه را درهم كوبيد) ابليس نزد او

توانست كوبيد ولى «عاقبت زان در برون نامد سرى »! لذا ماءيوس شد و چاره اى جز نفرين به آنها نديد، چرا كه قوم فاسدى كه هيچ اميدى به هدايتشان نباشد حق حيات از

خداوند و فرشتگان و مردم همگى بر آنهاست . ۸۸ - همواره در اين لعن (و طرد و نفرين ) ميمانند، مجازاتشان تخفيف نمييابد، و به آنها مهلت داده نمى شود. ۸۹ - مگر

متعدّي‌ ميشود و ‌اگر‌ بمعني‌ دعا ‌باشد‌ ضدّ مقصود ‌را‌ ميرساند و باصطلاح‌ نفرين‌ ميشود و بعضي‌ گفتند صلوة نسبت‌ بخدا بمعني‌ رحمت‌ و نسبت‌ بملائكه‌ استغفار،

استجابت كننده، خودِ خداى تعالى است كه نفرين آن حضرت عليه بزرگان قريش را مستجاب كرد و در جنگ بدر همه را بكشت. و نيز نفرين آن حضرت عليه اهل مكه را مستجاب كرد،

ايشان سفارش فرمود، و بدعتگزار ايشان و غير ايشان را و پناه دهنده بدعتگزار را نفرين كرد. و خدا را! خدا را! در باره زنان و بردگانتان: مبادا كه در راه اطاعت و

جمله و جمله بعدش، نفرين بر كفار است. نظير جمله «قَاتَلَهُمُ اللّهُ أنّى يُؤفَكُون». و آيه «قُتِلَ الإنسَانُ مَا أكفَرَهُ». و ممكن است نفرين نباشد، بلكه به

ناروا به پاكدامنان بى‏خبر و مؤمن ميدهند در اين جهان و جهان آخرت مورد لعن و نفرين باشند و براى آنها عذاب بزرگى در كمين است) (نور: ۲۳)؛ و خوردن مال يتيم به

كشتى شو، و درباره ظالمان هيچگونه شفاعت و تقاضاى عفو منما. همين موضوع در نفرين اين پيامبر بزرگ كه در سوره نوح آمده است به چشم مى خورد: رب لا تذر على الارض

بين زمين و آسمان چقدر است؟ فرمود: به قدرى كه چشم كار كند و به مقدارى كه نفرين مظلوم بالا رود. مؤلف: و اين پاسخ امام «عليه السلام»، از لطائف كلمات آن جناب

در برابر تكذيب قومت صبر كن، آن چنان كه پيامبران اولواالعزم صبر كردند و در نفرين آنان عجله مكن، براى اين كه آن قدر وعدۀ خدا نزديك است، كه وقتى مى رسد، به

ضلالت بيعت كردند كه وقتى نتائج شوم اعمال خود را مى بينند به مخاصمت و دشمنى و نفرين بر يكديگر برمى خيزند. قابل توجه اينكه در اين آيات ذكر نعمتهاى پرهيزگاران

عَلَيْهِ ءَايَةٌ مِّن رَّبِّهِ ... مقصود از اين آيه آن معجزاتى نيست كه (به نفرين انبياء تحقق مى يافت و) ميان حق و باطل حكم نموده ، امّت (گمراه ) را هلاك مى

، وطعنا فى الدين »، كه از آن بدست مى آيد: اين كلمه در بين يهوديان يك قسم نفرين و فحش بوده ، و معنايش (بشنو خدا تو را كر كند) بوده است ، اتفاقا مسلمانان

پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) به آن مبتلا شدند، زيرا حضرت در حق آنها نفرين كرد و عرضه داشت اللهم سنين كسنى يوسف ! «خداوندا سالهاى قحطى و خشكى را همانند

از خدا خواست تا از ايشان انتقام بگيرد و باران آسمان را از آنان قطع كند. نفرين او مؤثر واقع شد، و خدا قحطى را بر آنان مسلط كرد. اين قحطى چند ساله، مردم

حديث نيز خالى از ضعف نيست چگونه نسبت به پيغمبر احتمال مى رود كه عليه خود نفرين كند، آن هم در مساله اى كه اختيار آن به دست وى نيست و بعيد نيست كه از ناحيه

انداختند (الا ان ثمود كفروا ربهم ). دور باد قوم ثمود از لطف و رحمت پروردگار و نفرين بر آنها (الا بعدا لثمود). در اينجا به چند نكته بايد توجه كرد: ۱ - باز در

كه بسيارى از ملل دنيا در انسان بودن جنس زن ترديد داشتند و آن را يك موجود نفرين شده ، و سرچشمه گناه و انحراف و مرگ مى دانستند! بسيارى از ملل پيشين حتى معتقد

خود احساس مى كند اين موقع است كه سراسر وجود بدهكار بيچاره به رباخوار لعن و نفرين مى فرستد، تشنه خون او مى شود و با چشم خود مى بيند كه هستى و درآمدى كه به

لاصحاب السعير مفهومش اين است كه دوزخيان از رحمت خدا دور باشند، و از آنجا كه نفرين خداوند تواءم با تحقق خارجى است اين جمله دليل بر اين است كه اين گروه به كلى

ءَامَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ...»: كلمه ((ويل (( به معناى هلاكت است ، كه در موارد نفرين به هلاكت و نيز انزجار از هر چه خوش آيند نيست استعمال مى شود، و در آيه مورد

پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) را مى فشرد كه امكان داشت در مورد آنها نفرين كند، خداوند در آيه بعد پيامبرش را دلدارى داده ، و امر به صبر و شكيبائى مى

است كه كافران مكه ، به پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) و مسلمانان نفرين مى كردند و تقاضاى مرگ او را داشتند به گمان اينكه اگر آن حضرت از دنيا برود،

است كه اشك شادى خنك ، و اشك اندوه داغ است ، و به همين جهت به كسى كه به او نفرين مى كند مى گويند: خدا چشمش را داغ كند. بعضى ديگر گفته اند: اين كلمه از قرار

برخوردى عجيب و عبرت انگيز، هر دسته اى كه وارد دوزخ مى شود به ديگرى لعن و نفرين مى كند و او را مسئول بدبختى خويش مى داند (كلما دخلت امة لعنت اختها) تفسير

اند: (نمى خواهد بفرمايد انسان نامبرده، راه دشوار انفاق را نمى رود، بلكه) نفرين بر اوست، كه مى گفت: مال بسيارى را از دست دادم. ولى اين وجه درستى نيست. «وَ