نتایج جستجو

خويى والاست و در حقیقت تو به نیکو خلقی عظیم آراسته‌ای. و یقیناً تو بر بلندای سجایای اخلاقی عظیمی قرار داری. و تو راست خُلقى عظيم. و تو دارای اخلاق بسیار بزرگوارانه‌ای

كه ببينى و آنها نيز ببينند، خواهی دید و خواهند دید. و به‌راستی که تو بر خُلقی بس بزرگ سلطه داری. پس زود است بنگری و بنگرند You will see, and they will

جاى آنان بهتر از ايشان را بياوريم؛ و بر ما پيشى نتوانند جست. که به جای آنها خلقی بهتر از آنها بیافرینیم و هرگز کسی (به قدرت و قوت) بر ما سبقت نخواهد یافت

آفريده‌ايم، گروهى هستند كه به حق هدايت مى‌كنند و به حق داورى مى‌نمايند. و از خلقی که آفریده‌ایم فرقه‌ای به حق هدایت می‌کنند و به حق حکم و دادگری می‌کنند. و

را [به صورت‌] آنچه نمى‌دانيد پديدار گردانيم. در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید

روى زمين او را بندگى نمى كند، و او خلقى را براى بندگى و توحيدش نمى آفريند؟ نه، چنين نيست، بلكه به خداوند قسم كه او خلقى را بدون نر و ماده اى قبلى مى آفريند،

راهنمايى مى‌كند، و او به راه‌يافتگان داناتر است. (ای رسول ما، با آنکه تو هادی خلقی) چنین نیست که هر کس را تو دوست بداری هدایت توانی کرد لیکن خدا هر که را خواهد

(که) در کدام یک از شما (عقلی) آتشبار (و) آشفته است. و به‌راستی که تو بر خُلقی بس بزرگ سلطه داری. پس به زودی خواهی دید و خواهند دید، همانا پروردگارت، (هم)او

عَلَيَ‏ اَلْأَرْضُ بِمََا رَحُبَتْ‏ وَ يَا بَارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي وَ قَدْ كَانَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى اَلْمُسْتَحْفَظِينَ

تَضِيقُ عَلَيَ‏ اَلْأَرْضُ بِمََا رَحُبَتْ‏ وَ يَا بَارِئَ خَلْقِي رَحْمَةً بِي وَ كَانَ عَنْ خَلْقِي غَنِيّاً صَلِّ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَلَى

وَ أَوْحَى إِلَى اَلرَّحِمِ أَنِ اِفْتَحِي بَابَكِ حَتَّى يَلِجَ فِيكِ خَلْقِي وَ قَضَائِيَ اَلنَّافِذُ وَ قَدَرِي فَتَفْتَحُ اَلرَّحِمُ بَابَهَا فَتَصِلُ

و او بهر خلقى دانا است يعنى كسيكه آنرا از كتم عدم بوجود آورد ميتواند جلد 3 صفحه 329 بعد از پوسيدن بصورت اوّلش باز گرداند با آنكه ابتداء هر خلقى مشكل‌تر

دون احد من خلقى، عرفت ذلك من نيّته، ثمّ تكيده السّموات و الارض و من فيهنّ الّا جعلت له المخرج من بينهنّ، و ما اعتصم عبد من عبادى باحد من خلقى عرفت ذلك من

تبارک و تعالى در بلاد خود عبادت نمى شود و خلقى را که عبادت او ... کند، نمى آفریند؟ چنین نیست، به خدا سوگند! خدا خلقى را از غیر نر و ماده مى آفریند و براى آنها

و قد و قامت و اعضاء و جوارح با بشر عادى تفاوت فاحشى دارند و بعد از ملائكه خلقى بزيادى آنها نيست و هر مردى از آنها تا هزار پسر صلبى خود را نه بيند نميميرد

رَبِّهِ أَنَّهُ قَالَ مَا أَمَرْتُ مَلاَئِكَتِي بِالدُّعَاءِ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِي إِلاَّ اِسْتَجَبْتُ لَهُمْ فِيهِ

و او بهر خلقى دانا است يعنى كسيكه آنرا از كتم عدم بوجود آورد ميتواند جلد 3 صفحه 329 بعد از پوسيدن بصورت اوّلش باز گرداند با آنكه ابتداء هر خلقى مشكل‌تر

ذِكْرُهُ أَنَّهُ قَالَ مَا أَمَرْتُ مَلاَئِكَتِي بِالدُّعَاءِ لِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِي إِلاَّ اِسْتَجَبْتُ لَهُمْ فِيهِ

و او بهر خلقى دانا است يعنى كسيكه آنرا از كتم عدم بوجود آورد ميتواند جلد 3 صفحه 329 بعد از پوسيدن بصورت اوّلش باز گرداند با آنكه ابتداء هر خلقى مشكل‌تر

جَلَّ اِرْجِعْ إِلَيْهِ وَ قُلْ لَهُ أَهَبُ لَهُ حَقِّي وَ أُرْضِي عَنْهُ خَلْقِي قَالَ فَقَالَ يَا جَبْرَئِيلُ‏ فَمَا لِمَنْ حَجَّ هَذَا اَلْبَيْتَ‏ بِنِيَّةٍ

فِي اَلْأَرْضِ إِلاَّ مُؤْمِنٌ وَاحِدٌ لاَسْتَغْنَيْتُ بِهِ‏ عَنْ جَمِيعِ خَلْقِي وَ لَجَعَلْتُ لَهُ مِنْ إِيمَانِهِ أُنْساً لاَ يَحْتَاجُ إِلَى أَحَدٍ

در قلوب كفار، به جهت فرط عناد و انكار، پس گوئيا آن طبيعى ايشان و از صفات خلقى ايشان است كه مجبولند بر آن. دوم- آنكه مراد به طبع تمثيل حال قلوب آنها باشد،

مخلوقات و نعم الهيه جاى ترديد است كه خداى تعالى مانند بتها و ساير مخلوقات كه خلقى ننمودند و نمينمايند نسبت و شباهتى بآنها ندارد و نبايد آنها را مانند خدا عبادت

ننمايد و آيا هيچ با شعورى تصوّر ميكند كه چنين خدائى دو مرتبه نميتواند چنين خلقى را ايجاد نمايد در عيون از امام جواد عليه السّلام نقل نموده كه مراد از اولى

بسوى خدائيد و خداوند او بى‌نياز ستوده است‌ اگر بخواهد ميبرد شما را و ميآورد خلقى نو پديد و نيست اين بر خدا دشوار و برنميدارد شخص گناهكارى گناه ديگرى را و

ابراهيم قمى روايت نموده از حضرت صادق عليه السّلام فرمود: خلق نفرمود خداوند خلقى را مگر آنكه مقرر فرمود براى او منزلى در بهشت و منزلى در جهنم. پس وقتى كه

كردى و بمن وعده فرمودى كه مرا پر كنى و نكردى پس خدا خلق ميفرمايد در آنروز خلقى را و بهشت را از آنها پر ميكند پس ميفرمايد امام صادق عليه السّلام فرمود خوشا

كَرَامَةً مِنِّي أَكْرَمْتُكَ بِهَا حِينَ أَوْجَبْتُ‏ لَكَ اَلطَّاعَةَ عَلَى خَلْقِي جَمِيعاً فَمَنْ أَطَاعَكَ فَقَدْ أَطَاعَنِي‏ وَ مَنْ عَصَاكَ فَقَدْ عَصَانِي

اَلْمَخْرَجَ مِنْ بَيْنِهِنَّ وَ مَا اِعْتَصَمَ عَبْدٌ مِنْ عِبَادِي بِأَحَدٍ مِنْ خَلْقِي عَرَفْتُ ذَلِكَ مِنْ نِيَّتِهِ إِلاَّ قَطَعْتُ أَسْبَابَ اَلسَّمَاوَاتِ

تفسير شده است از ائمه اطهار فطرت خدا باسلام و شايد مندرج شود در آن هر تغيير خلقى از خداوند خواه در صورت باشد خواه در صفت بدون ترخيص الهى مانند كور نمودن چشم

متمكن و راسخ شده در قلوب آنها به سبب عناد و لجاج، پس گوئيا طبيعى و از صفات خلقى ايشان است كه مجبولند بر آن، يا چون اعراق كفار راسخ و مستحكم شده در كفر بر

مخلوقات و نعم الهيه جاى ترديد است كه خداى تعالى مانند بتها و ساير مخلوقات كه خلقى ننمودند و نمينمايند نسبت و شباهتى بآنها ندارد و نبايد آنها را مانند خدا عبادت

ننمايد و آيا هيچ با شعورى تصوّر ميكند كه چنين خدائى دو مرتبه نميتواند چنين خلقى را ايجاد نمايد در عيون از امام جواد عليه السّلام نقل نموده كه مراد از اولى

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

بسوى خدائيد و خداوند او بى‌نياز ستوده است‌ اگر بخواهد ميبرد شما را و ميآورد خلقى نو پديد و نيست اين بر خدا دشوار و برنميدارد شخص گناهكارى گناه ديگرى را و

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

به بهشت و اهل جهنم به جهنم، تجديد فرمايد خداى تعالى عالمى غير اين عالم و خلقى غير اين خلق كه عبادت كنند او را و به يگانگى خدا را ستايش نمايند، و خلق فرمايد

و قد و قامت و اعضاء و جوارح با بشر عادى تفاوت فاحشى دارند و بعد از ملائكه خلقى بزيادى آنها نيست و هر مردى از آنها تا هزار پسر صلبى خود را نه بيند نميميرد

كردى و بمن وعده فرمودى كه مرا پر كنى و نكردى پس خدا خلق ميفرمايد در آنروز خلقى را و بهشت را از آنها پر ميكند پس ميفرمايد امام صادق عليه السّلام فرمود خوشا

كردى و بمن وعده فرمودى كه مرا پر كنى و نكردى پس خدا خلق ميفرمايد در آنروز خلقى را و بهشت را از آنها پر ميكند پس ميفرمايد امام صادق عليه السّلام فرمود خوشا

و او بهر خلقى دانا است يعنى كسيكه آنرا از كتم عدم بوجود آورد ميتواند جلد 3 صفحه 329 بعد از پوسيدن بصورت اوّلش باز گرداند با آنكه ابتداء هر خلقى مشكل‌تر

مخلوقات و نعم الهيه جاى ترديد است كه خداى تعالى مانند بتها و ساير مخلوقات كه خلقى ننمودند و نمينمايند نسبت و شباهتى بآنها ندارد و نبايد آنها را مانند خدا عبادت

ننمايد و آيا هيچ با شعورى تصوّر ميكند كه چنين خدائى دو مرتبه نميتواند چنين خلقى را ايجاد نمايد در عيون از امام جواد عليه السّلام نقل نموده كه مراد از اولى

بسوى خدائيد و خداوند او بى‌نياز ستوده است‌ اگر بخواهد ميبرد شما را و ميآورد خلقى نو پديد و نيست اين بر خدا دشوار و برنميدارد شخص گناهكارى گناه ديگرى را و

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل است و جبرئيل از ملائكه و روح خلقى بزرگتر از ملائكه است مگر خداوند نميفرمايد نازل ميشوند ملائكه و روح و در روايات

132، حديث اوّل. جلد 7 - صفحه 336 امام از ما نباشد مگر معصوم، و عصمت امر ظاهر خلقى نيست تا شناخته شود، و لذا امام نمى‌باشد مگر منصوص از جانب خدا. عرض كردند

بِأَوْلِيَائِي فَإِنَّ لِي سَطَوَاتٍ عِنْدَ غَضَبِي لاَ يَقُومُ لَهَا شَيْ‏ءٌ مِنْ خَلْقِي

راسخ شده در قلوب كفار به سبب فرط عناد و انكار، پس گويا چنين حالت از صفات خلقى و طبعى ايشان است كه مجبورند بر آن. دوم آنكه: مراد به ختم، تمثيل حال قلوب

تَدْعُ عَلَى عِبَادِي فَإِنِّي لَوْ شِئْتُ لَمْ أَخْلُقْهُمْ إِنِّي خَلَقْتُ خَلْقِي عَلَى ثَلاَثَةِ أَصْنَافٍ عَبْداً يَعْبُدُنِي‏ لاَ يُشْرِكُ بِي شَيْئاً

مخلوقات و نعم الهيه جاى ترديد است كه خداى تعالى مانند بتها و ساير مخلوقات كه خلقى ننمودند و نمينمايند نسبت و شباهتى بآنها ندارد و نبايد آنها را مانند خدا عبادت

لم تروا بتاء قرائت نموده‌اند چگونه خداوند در هر سال و قرن ايجاد ميفرمايد خلقى را از اثمار و اشجار و حيوان و انسان و نابود ميكند آنها را پس اعاده ميدهد

لم تروا بتاء قرائت نموده‌اند چگونه خداوند در هر سال و قرن ايجاد ميفرمايد خلقى را از اثمار و اشجار و حيوان و انسان و نابود ميكند آنها را پس اعاده ميدهد

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

مذكوره و عهدى كه با خداوند بصيغه عاهدت اللّه منعقد ميشود با شرائط آن خواه خلقى باشد مانند معاملات و قرار داد با اشخاص چون تخلّف از آن در روز قيامت موجب

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

بسوى خدائيد و خداوند او بى‌نياز ستوده است‌ اگر بخواهد ميبرد شما را و ميآورد خلقى نو پديد و نيست اين بر خدا دشوار و برنميدارد شخص گناهكارى گناه ديگرى را و

عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل است و جبرئيل از ملائكه و روح خلقى بزرگتر از ملائكه است مگر خداوند نميفرمايد نازل ميشوند ملائكه و روح و در روايات

ايمان و اطاعت كوتاهى كنيد خداوند شما را هلاك و نابود ميفرمايد و بجاى شما خلقى را موجود و متمكّن مينمايد كه مؤمن و مطيع باشند و شما بهيچ وجه نميتوانيد بخدا

ننمايد و آيا هيچ با شعورى تصوّر ميكند كه چنين خدائى دو مرتبه نميتواند چنين خلقى را ايجاد نمايد در عيون از امام جواد عليه السّلام نقل نموده كه مراد از اولى

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

حِساب‌ٍ زمر ‌آيه‌ 13. و صبر ‌در‌ ‌هر‌ مقامي‌ مسمّي‌ باسمي‌ ميشود و مولّد خلقي‌ ميگردد، صبر ‌در‌ معاصي‌ تقوي‌، صبر ‌بر‌ تصرف‌ ‌در‌ اموال‌ محرمه‌ ورع‌، صبر

تقرير كه: اگر با ذات خداى تعالى شريك و خدائى بودى، هر آينه او هم نيز بايد خلقى داشتى تا آثار قدرت او ظهور يافتى؛ بنابراين هر كدام از ديگرى، به خلق خود ممتاز

شده در قلوب كفار به جهت فرط عناد و انكار، پس گوئيا كه آن طبيعى و از صفات خلقى ايشان است كه مجبولند بر آن. يا علامتى بر آن وضع فرموده تا ملائكه بدانند كه

پروردگارت ديوانه‌ و همانا براى تو مزدى است بدون منّت‌ و همانا تو ثابتى بر خلقى بزرگ‌ پس زود باشد كه به‌بينى و به‌بينند كدام يك از شما در آزار جنون افكنده

بسوى خدائيد و خداوند او بى‌نياز ستوده است‌ اگر بخواهد ميبرد شما را و ميآورد خلقى نو پديد و نيست اين بر خدا دشوار و برنميدارد شخص گناهكارى گناه ديگرى را و

علیه و آله آمد و گفت: یا رسول اللّه این چه کلماتى بود که بر زبان خود راندى و خلقى را از آن گفتار به اشتباه انداختى، رسول خدا صلی الله علیه و آله به جبرئیل

عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل است و جبرئيل از ملائكه و روح خلقى بزرگتر از ملائكه است مگر خداوند نميفرمايد نازل ميشوند ملائكه و روح و در روايات

را كه پيروى كرد تو را از مؤمنين، و دعوت ايشان فرما به نرمى و سهولت و خوش خلقى. نكته: «من» براى تبيين است، زيرا «من اتبع» اعم است از آنكه شخصى تابع باشد

جلد 4 صفحه 362 يستخفّوا باوليائى فانّ لى سطوات عند غضبى لا يقوم لها شى‌ء من خلقى. «1» از آن حضرت مروى است كه حق تعالى مبعوث نمود پيغمبرى را به قوم خود، و

ايمان و اطاعت كوتاهى كنيد خداوند شما را هلاك و نابود ميفرمايد و بجاى شما خلقى را موجود و متمكّن مينمايد كه مؤمن و مطيع باشند و شما بهيچ وجه نميتوانيد بخدا

عبداللّه(ص): أوحى اللّه عز و جل إلى موسى: یا موسى أتدرى لم اصطفیتک بکلامى دون خلقى؟ قال: یا رب و لم ذاک؟ قال: فأوحى اللّه تبارک و تعالى إلیه أن یا موسى: إنى

وَارِثِ عِلْمِهِ فَهُوَ مَعْدِنُ عِلْمِي وَ مَوْضِعُ سِرِّي وَ حُجَّتِي عَلَى خَلْقِي لاَ يُؤْمِنُ عَبْدٌ بِهِ إِلاَّ جَعَلْتُ اَلْجَنَّةَ مَثْوَاهُ وَ شَفَّعْتُهُ‏

عليك قد ارسلت كلّ رسول الى امّته بلسانها و ارسلتك الى كلّ احمر و اسود من خلقى: يعنى: اى پيغمبر، بتحقيق فرستادم هر رسولى را به امتى به زبان آنها، و فرستادم

دميده شود. مرتبه هفتم: ثُمَّ أَنْشَأْناهُ خَلْقاً آخَرَ: پس آفريديم او را خلقى ديگر كه مباين است با خلق اول بينونت كلى، زيرا اولين مرتبه آب گنديده نجس و

نمى دانى كه خدا آسمان ها و زمين را به حق آفريد؟ اگر بخواهد، شما را مى برد و خلقى تازه مى آورد (۱۹) و اين كار، براى خدا دشوار نيست (۲۰) (در روز قيامت) همه

پسر بچه‏اى بود فرمود: راستى خدا خلقى را براى ايمانى آفريد كه زوال ندارد و خلقى را براى كفرى آفريد كه زوال ندارد و خلقى را هم ميان اين دو دسته آفريد و ايمان

يمين فرمود: شما به اجازه من خلقى باشيد، و خلقى شدند چون مورچگان مى‏كوشيدند، و به اهل شمال فرمود: به اجازه من خلقى باشيد، خلقى شدند چون مورچگان مى‏لوليدند،

عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل است و جبرئيل از ملائكه و روح خلقى بزرگتر از ملائكه است مگر خداوند نميفرمايد نازل ميشوند ملائكه و روح و در روايات

راسخ شده در قلوب كفار به سبب فرط عناد و انكار، پس گوئيا اين حالت از صفات خلقى و طبعى ايشان است كه مجبولند بر آن. 2- حق تعالى نشانه قرار دهد بر قلب آنان

مخلوقات و نعم الهيه جاى ترديد است كه خداى تعالى مانند بتها و ساير مخلوقات كه خلقى ننمودند و نمينمايند نسبت و شباهتى بآنها ندارد و نبايد آنها را مانند خدا عبادت

متمكن و راسخ شده در قلوب كفار به جهت فرط عناد و انكار، پس گوئيا آن طبيعى و خلقى ايشان است كه مجبولند «1» بر آن. 2- آنكه اگر به حسب فرض، حق تعالى طبع قلوبى

اين دو محل، به جهت آن است كه نطفه بالنسبه به اصلاب، در محل طبيعى و منشاء خلقى است. و اما بالنسبه به ارحام و غيره، براى آنكه نطفه در آنها امانت باشد تا

افضليّت‌ ‌در‌ جميع‌ كمالات‌ ‌بر‌ جميع‌ افراد امّت‌ و خالي‌ بودن‌ ‌از‌ نقائص‌ خلقي‌ و امراض‌ موجبه نفرت‌ ‌که‌ خداوند توصيف‌ ميفرمايد مؤمنين‌ ‌را‌ ‌که‌ ميفرمايد:

كافى- از حضرت صادق عليه السّلام ابو بصير سؤال نمايد از اين آيه، حضرت فرمايد: خلقى است از مخلوقات خداوند عزّ و جلّ اعظم از جبرئيل و ميكائيل، بود ملازم رسول

عليه السّلام نقل نموده كه روح بزرگتر از جبرئيل است و جبرئيل از ملائكه و روح خلقى بزرگتر از ملائكه است مگر خداوند نميفرمايد نازل ميشوند ملائكه و روح و در روايات

مذكوره و عهدى كه با خداوند بصيغه عاهدت اللّه منعقد ميشود با شرائط آن خواه خلقى باشد مانند معاملات و قرار داد با اشخاص چون تخلّف از آن در روز قيامت موجب

السّلام گفت: ابليس قسم ياد نمود به خدا كه ناصح شما هستم، و من گمان نداشتم خلقى از مخلوقات جرئت نمايد قسم دروغ را به ذات حق‌ «1». وَ لَكُمْ فِي الْأَرْضِ

و تقديس مى‌نموديم او را و اين پيش‌ جلد 1 صفحه 445 از آن بود كه خلق فرمايد خلقى را و گرفت ميثاق انبيا را بايمان و يارى با ما و اشاره باين است قول خداوند

سلّم كه فرمود: چون حق تعالى اراده خلق اسب نمود، باد جنوب را فرمود؛ از تو خلقى بيافرينم كه عزت اولياء و دوستان من و جمال اهل طاعت من، و مذلت دشمنان من باشد

مذكوره و عهدى كه با خداوند بصيغه عاهدت اللّه منعقد ميشود با شرائط آن خواه خلقى باشد مانند معاملات و قرار داد با اشخاص چون تخلّف از آن در روز قيامت موجب

بنده خود را مى‏زند و توشه خود را تنها مى‏خورد، شما پنداريد كه خداوند از او خلقى بدتر نيافريده. سپس فرمود: آيا به شما خبر ندهم از بدتر از آن؟ گفتند: چرا يا

اَلْفَعَّالُ لِمَا أُرِيدُ لاَ أُسْأَلُ عَمَّا أَفْعَلُ‏ وَ أَنَا أَسْأَلُ خَلْقِي عَمَّا هُمْ فَاعِلُونَ

چه از فرق سر تا پايش خطا كارى باشد از قدر او نكاهد: راستگوئى و حياء و خوش خلقى و شكرگزارى (صاحب اين اخلاق خطا نورزد). ابن سنان گويد: مردى از بنى هاشم (كه

الله ع قال : به مفضل فرمود (ع) كه: به راستى خدا عز و جل در آفريده‏هاى خود خلقى آفريده كه آنها را براى روا كردن حوائج فقراء شيعيان ما برگزيده تا در برابر

«وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ قُلِ الرُّوحُ مِنْ أَمْرِ رَبِّي» كه روح خلقى است بزرگتر از جبرئيل و ميكائيل، با هيچ كس از گذشتگان نبوده تنها با محمد (ص)

اُثْبُتْ‏ تُثْبَتْ فَلِعَظِيمٍ‏ مَا خَلَقْتُكَ‏ أَنْتَ صَفْوَتِي‏ مِنْ خَلْقِي وَ مَوْضِعُ سِرِّي وَ عَيْبَةُ عِلْمِي‏ وَ أَمِينِي عَلَى وَحْيِي وَ خَلِيفَتِي

غَيْرِ آسِنٍ‌: از آبى كه متغير نيست، يعنى رنگ و طعم و بوى آن از حالت اصلى و خلقى خود تغيير نيابد برخلاف آب دنيا كه متغير شود به مرور زمان. وَ أَنْهارٌ مِنْ

را از نور عرش مقرر كردم، و حسن يوسف را از نور كرسى كسوت دادم، و خلق نكردم خلقى را نيكوتر از تو. آن حضرت را كمال بود و يوسف را جمال، و در شهود جمال يوسف

اين مدت. تحقيق- چون طبع انسانى ملازم با عادت باشد به حدى كه وقتى مصاحب با خلقى گرديد قلع آن متعسر است، لذا در اين اوقات كه اتيان طاعات و اعراض از معاصى

پس او مى تواند ايشان را به كيفر اعمالى كه كردند، از بين ببرد و اگر خواست، خلقى جديد بياورد. آنگاه خطاب را متوجه رسول گرامى خود مى كند. خطابى كه حاصلش، اين

فى ارحامهنّ) کلمه «ما خلق» داراى مفهومى وسیع است که مى تواند شامل هر نوع خلقى شود که تأثیر در مدّت عدّه دارد; همانند جنین، حیض و طهر. ۵ - ایمان به خدا

مى‏فرمود: به راستى براى خدا از طرف راست عرش در برابر خدا و در جناح راست خدا خلقى است كه چهره آنها از برف سفيدتر است و از آفتاب ظهر هنگام تابان‏تر است، سئوال‏كننده

عن عبد الله بن سنان عن ابي عبد الله ع قال : از امام صادق (ع) كه فرمود: بد خلقى، كردار را تباه سازد چنانچه سركه عسل را. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: بدخوئى

عبد الله ع : امام صادق (ع) فرمود: خدا به يكى از پيغمبرانش وحى كرد كه: بد خلقى، ايمان را تباه كند چنان كه سركه عسل را. و نيز حضرت صادق عليه السّلام فرمود:

اسراء): «مى‏پرسندت از روح، بگو: روح از امر پروردگار من است» پرسيدم، فرمود: خلقى است بزرگتر از جبرئيل و ميكائيل كه با رسول خدا (ص) بود و هم او با ائمه است

__________________ (۱). شايد ترجمه بهتر اين باشد: و آن را با سخاوت و خوش خلقى نيك در آميزيد.

خصلت بد كه در شيعه ما هست، گوشت استخوان دستم را عوض بدهم تا رفع شوند: كج خلقى و كم‏سرنگهدارى (تنگ حوصله‏اى و كمى سرپوشى). على بن الحسين عليهما السّلام

روایت شده که فرمود: [مراد از فاحشه مبیّنه] آزار دادن زن به خانواده شوهر و بد خلقى او است». ۲۸ - «عن أبى عبداللّه(ع) قال: المطلّقة تکتحل و تختضب و تطیب و تلبس

گنج‌هاى بهشت كه بدست قدرت خود نوشته بود دو هزار سال قبل از آنكه خلق فرمايد خلقى را كسيكه بخواند آندو آيه را بعد از نماز عشاء كافى است او را از بيدارى شب

از آزار مردمان باايمان و غيبت كردن آنان نيست، و هيچ زندگانى گواراتر از خوش خلقى نيست، و هيچ‏ مالى سودمندتر از قناعت كردن بهمان مال اندكى كه كفايت از زندگى

پايش گناه باشد خدا همه آن گناهان را به حسنه تبديل كند: راستگوئى و حياء و خوش خلقى و شكرگزارى. رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمود: هر كه چهار خصلت داشته باشد

پيش آى، پيش آمد و گفتش پس رو، پس رفت، خدا فرمود: به عزت و جلال خودم سوگند، خلقى نيافريدم كه از تو پيشم محبوب‏تر باشد، تو را به كسى دهم كه دوستش دارم همانا

فرموده به بركت به جهت آنكه مى‌نشاند در قلب مودت و محبت را و موجب انبساط و خوش خلقى شود، و اشعار است به امن و سلامتى از شرّ ملاقات كننده. تنبيه: يكى از سنت حسنه

و ايشان را حدّ مى‏زنند؟ و چرا دست‏هاى ايشان بريده مى‏شود؟ و خداى عز و جل خلقى را نيافريده كه بر او از مؤمن گرامى‏تر باشد؛ زيرا كه فرشتگان خدمتكاران مؤمنان‏اند

استطاعت هستى؟ عرض كرد: نمى دانم، گويد: امام صادق (ع) به او فرمود: به راستى خدا خلقى آفريد و در آنها ابزار استطاعت نهاد و كار را به آنها وانگذاشت و آنها هنگام

مجرى شود و خدا حق را به اهلش برگرداند و آشكار شود تا آن كه هيچ حقى از ترس خلقى زير پرده نهان نماند، به خدا اى عمار هيچ كس از شما شيعه در اين وضع حاضر كه

خود، پايمردى و شكيبايى كنيد». بعضى ديگر گفته اند: معنايش اين است كه: «صبر، خلقى است پسنديده كه عقلاى عالَم از ما انتظار دارند در چنين شرايطى، از خود نشان

دليلى از لفظ آيات كه بتوان بدان استناد جست، مستند نيستند. بله، اگر براى خدا خلقى تصور شود كه در وراى آسمان ها و زمين بوده باشند، آن وقت ممكن است بگوييم: استثناى

سيل العرم ). «عرم » در اصل از «عرامة » (بر وزن علامه ) به معنى خشونت و كج خلقى و سختگيرى است ، و توصيف سيلاب به آن اشاره به شدت خشونت و ويرانگرى آن است

اللّه عليه و آله و سلّم» شنيدم كه فرمود: اگر شما گناه نمى كرديد، خداى تعالى، خلقى مى آفريد تا گناه كنند، و او بيامرزد. مؤلف: مغفرتى كه در اين حديث آمده، با

هنگام بر شمردن نعمت و قدرت خداوند به پيشگاه او چنين عرض مى كند: و ابتدعت خلقى من منى يمنى ، ثم اسكنتنى فى ظلمات ثلاث : بين لحم و جلد و دم ، لم تشهر بخلقى

بى نياز است ، نه احتياج دارد به اينكه چيزى را به خلق افاضه كند و نه به آن خلقى كه مورد افاضه اوست نيازمند است (پس هم ايجاد خلق مورد افاضه اش فضل است ، و

بوسيله عزيمتهاى صبر از خود فرو افكن. نفس خود را بصبر عادت ده، زيرا كه صبر نيكو خلقى است، و نفس را بتحمّل مخاطر و همومى از دنيا كه بر تو اصابت ميكند بگمار. كاميابان

فرمود تا براى او سجده كنند، ملائكه در دل بخود گفتند: ما گمان نمى كنيم خدا خلقى بيافريند كه نزدش گرامى تر از ما باشد، ما همسايگان او، و مقرب ترين خلق نزد

وَ الْجِبِلَّةَ الاَوَّلِينَ»: در مجمع البيان فرموده كلمه «جبلة » به معناى خلقى است كه هر موجودى بر آن خلق مفطور شده . پس مراد از جبله ، صاحبان جبلت است

و اگر شما نبوديد كه گناه كنيد و به دنبالش از خدا آمرزش بطلبيد خداى تعالى خلقى ديگر مى آفريد كه گناه كنند، و به دنبالش طلب مغفرت نمايند، و او هم ايشان را

محدود به مواردى است كه عقل تجويز كرده باشد؛ و اما خدای تعالى، هر تصرفى در هر خلقى بكند، تصرفى است از مالك حقيقى، و در مملوك واقعى و حقيقى. پس نه مذمتى به دنبال

ذيل آيه «فاذا سويته و نفخت فيه من روحى فقعوا له ساجدين...» فرموده: خداوند خلقى را خلق كرد، و روحى را هم آفريد، آن گاه به فرشتهاى دستور داد آن روح را در

صفحه : ۲۹۵ و دستور فارسى نويسى را بياورد، و مردم را بكيش صابئيان دعوت كرد، و خلقى بسيار پيرويش كردند، سلاطين پيشدادى ، و بعضى از كيانيها، كه در بلخ توطن كرده