روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۸۹

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن محمد بن زياد قال حدثني خالد بن يزيد عن المفضل بن عمر عن ابي عبد الله ع قال :

إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ خَلَقَ خَلْقاً مِنْ خَلْقِهِ اِنْتَجَبَهُمْ لِقَضَاءِ حَوَائِجِ فُقَرَاءِ شِيعَتِنَا لِيُثِيبَهُمْ عَلَى ذَلِكَ‏ اَلْجَنَّةَ فَإِنِ اِسْتَطَعْتَ أَنْ تَكُونَ مِنْهُمْ فَكُنْ ثُمَّ قَالَ لَنَا وَ اَللَّهِ رَبٌّ نَعْبُدُهُ لاَ نُشْرِكُ بِهِ شَيْئاً

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۷۵

به مفضل فرمود (ع) كه: به راستى خدا عز و جل در آفريده‏هاى خود خلقى آفريده كه آنها را براى روا كردن حوائج فقراء شيعيان ما برگزيده تا در برابر آن بهشت بدانها دهد، اگر بتوانى از آنها باشى از آنها باش، سپس فرمود: براى ما به خداوند پروردگارى است كه او را به پرستيم و چيزى را با او شريك نگيريم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۷۷

مفضل بن عمر گويد امام صادق عليه السلام فرمود: همانا خداى عز و جل دسته‏ئى از مخلوقش را آفريده و ايشان را براى قضاء حوائج شيعيان فقير ما انتخاب فرموده تا در برابر آن بهشت را بايشان پاداش دهد، پس اگر توانى از آنها باش. سپس فرمود: بخدا ما را پروردگاريست كه او را پرستش كنيم و چيزى را شريك او نسازيم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۸۷

از او، از محمد بن زياد روايت است كه گفت: حديث كرد مرا خالد بن زياد «۳» كثير، از مفضّل بن عمر، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «به درستى كه خداى عز و جل خلقى از خلايق خود را آفريده كه ايشان را از براى قضاى حوائج فقراى شيعيان ما برگزيده، تا آنكه در مقابل آن بهشت را به ايشان پاداش دهد؛ پس اگر بتوانى كه از ايشان باشى، باش». بعد از آن فرمود: «به خدا سوگند كه ما را پروردگارى است كه او را عبادت مى‏كنيم و چيزى را با او شريك نمى‏گردانيم». __________________________________________________

(۳). خالد بن يزيد- بنابر اختلاف نسخه كافى-.