نتایج جستجو

اسحاق(ع) ۷; فضایل اسحاق(ع) ۷; قدرت اسحاق(ع) ۴; مقامات اسحاق(ع) ۳ بصیرت: ارزش بصیرت ۶; اهل بصیرت ۸ بندگان خدا :۳ تاریخ: عبرت از تاریخ ۲ خدا: توصیه هاى خدا ۱;

ها ۳ ایمان: ارزش ایمان ۴ بصیرت: ارزش بصیرت ۲; اهل بصیرت ۵; شخصیت اهل بصیرت ۱; فضیلت بصیرت ۲; کمى اهل بصیرت ۶ صالحان: ۳ بصیرت صالحان ۵ عبرت پذیران: اقلیت

امتحان ۵ باطل: تشخیص باطل ۲، ۳ بصیرت: آثار بصیرت ۵ ; اعطاى بصیرت ۱۰، ۱۱ ; اهمیت بصیرت ۳ ; عوامل بصیرت ۲، ۴ ; محرومیت از بصیرت ۳ بی‌تقوایى: آثار بی‌تقوایى

آثار بصیرت ۳; تشویق به بصیرت ۵; عوامل عبرت اهل بصیرت ۲ توحید: افعالى ۱ حق: زمینه حق پذیرى ۳ خدا: تشویقهاى خدا ۵ روز: عبرت از گردش روز ۲، ۴; منشأ گردش روز

هواپرستان، لازمه بصیرت دینى است. (و لاتتّبع أهواء الذین ... هذا بصائر للناس) آفرینش: عجز از حقایق آفرینش ۳ انسان: عجز انسان ۳ بصیرت: عوامل بصیرت ۱; نشانه هاى

هدایت‌پذیرى انسان ۳ ایمان: به آیات خدا ۱۰ ; متعلق ایمان ۱۰ بصیرت: منشأ بصیرت ۲ ; موارد بصیرت ۱۰ تربیت: آگاهى در تربیت ۴ ; عوامل مؤثر در تربیت ۴ خدا: حجتهاى

(بر وزن همه) به معناى تردد و تحیر در کارى است و به معناى کوردلى و تاریکى بصیرت که اثر آن سرگردانى است نیز آمده است. عمه‌ (۷ بار) (بروزن فرس) سرگردانى. در

شیطان و اهل بصیرت ۱۵; نقش شیطان ۱۰ صالح(ع): مکذبان صالح(ع) ۴ عمل: تزیین عمل ناپسند ۸، ۹، ۱۱، ۱۴ قوم ثمود: آثارباستانى قوم ثمود ۲، ۳; بصیرت قوم ثمود ۱۳;

انسان ها ۸; منشأ درک انسان ها ۸; ویژگیهاى حشر انسان ها ۱۲ بصیرت: عوامل بصیرت اخروى ۱۳; منشأ بصیرت ۷ خدا: اقرار اخروى معرضان از خدا ۶; پرسش از خدا ۲، ۴ ; تعجب

انبوه نخل، شایان تأمل و پندآموزى (لها طلع نضید) آیات خدا: آیات آفاقى ۱ بصیرت: عوامل بصیرت ۲ تذکر: عوامل تذکر ۲ تعلیم: روش تعلیم ۴ خرما: اهمیت خرما ۳; عبرت از

۱ خانواده: ناپایدارى روابط خانوادگى ۵ خدا: آثار بصیرت خدا ۲; آثار ربوبیت خدا ۹; آثار علم خدا ۷; بصیرت خدا ۹; تدبیر خدا ۸، ۱۲; تهدیدهاى خدا ۳; سرزنشهاى

موشکافى مى کنند، و به عمق آن مى رسند. (واژه «بصر» معمولاً به عضو بینایى و «بصیرت» به درک و آگاهى درونى گفته مى شود). در حقیقت «أُولِى الأَبْصارِ» کسانى هستند

دلائلى است که موجب روشنایى قلب مؤمنان مى شد، و هدایت و رحمت نیز از لوازم این بصیرت است، و به دنبال آن، تذکر و بیدارىِ دل هاى آماده. بصر (۱۴۸ بار) وَ مِن هُدًى

(هل یستویان مثلاً أفلاتذکّرون) ایمان: عوامل ایمان به قرآن ۴ بصیرت: آثار بصیرت ۴; اهل بصیرت ۲ حقایق: آثار درک حقایق ۴; دعوت به درک حقایق ۶ خدا: دعوتهاى

انبیا ۷ بصیرت: زمینه بصیرت ۱۴ ; موانع بصیرت دینى ۸ بنى اسرائیل: اصلاح بنى اسرائیل ۱۴ ; اکثریت بنى اسرائیل ۱۷، ۱۸ ; امتحان بنى اسرائیل ۸ ; بصیرت بنى اسرائیل

رشد و بصیرت یافتن آدمیان است. (ما أنزل هؤلاء إلاّ ربّ السموت و الأرض بصائر) ۶- عالم آفرینش، داراى آسمانهاى متعدد است. (ربّ السموت و الأرض) ۷- بصیرت بخشى

است. (و نزّلنا من السماء ماء مبرکًا) ۳- قطره هاى برکت آفرین باران، پیامدار بصیرت و بیدارى براى حق جویان (تبصرة و ذکرى لکلّ عبد منیب . و نزّلنا من السماء ماء

دهند، در برابر آن با حالت کری و کوری نمی افتند، [بلکه با گوش شنوا و چشم بصیرت به آن دل می دهند.] و آنان كه چون به آيات پروردگارشان اندرزشان دهند، در برابر

آثار اضطراب ۱۷ اهل کتاب: زمینه کفر اهل کتاب ۸ بصیرت: آثار بصیرت ۲۵; عبرت اهل بصیرت ۲۲، ۲۳; فضایل اهل بصیرت ۲۳ بنى نضیر: آثار ترس بنى نضیر ۱۹; آثار شکست

۴، ۶، ۷، ۸ آیات خدا: آیات آفاقى ۲ باران: منابع باران ۸; نقش باران ۳ بصیرت: زمینه بصیرت ۲ بهشت: بهشت در آسمان ۵; مکان بهشت ۵ خدا: تحقق وعده هاى خدا ۶، ۷;

هدایتگرى آیات خدا ۱ ارزشها: ملاک ارزشها ۹ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۳ بصیرت: عوامل بصیرت ۱ تعلیم: روش تعلیم ۲ حقایق: تنوّع بیانى در تبیین حقایق ۲ رشد: عوامل

صدر اسلام ۱، ۲، ۴، ۵، ۶، ۷، ۱۱، ۱۳، ۱۵ امدادهاى غیبى: ۵، ۶، ۷، ۱۱ بصیرت: ۲۲ اهمیّت بصیرت ۱۸ تاریخ: عبرت از تاریخ ۱۸، ۲۰،۱۹، ۲۱، ۲۲ ; هدف از نقل تاریخ ۲۱،

المللى: ۹ کافران: رابطه با کافران ۹ کفر: آثار کفر ۸ ; عوامل کفر ۲ مؤمنان: ۹ بصیرت مؤمنان ۴ ; مسؤولیت مؤمنان ۱ ; مقام مؤمنان ۵ مسلمانان: ۳، ۶، ۷ یهود: توطئه

دارد. آیات خدا: نقش آیات خدا ۶ اشراف فرعون: حق ناپذیرى اشراف فرعون ۶ بصیرت: اهل بصیرت و آیات خدا ۷ تسلیم: نشانه تسلیم ۳ جادو: پوچى جادو ۵ جادوگران فرعون:

با مشرکان ۹، ۱۱ انسان: فطرت انسان ۱، ۳، ۴، ۵ ; گرایشهاى انسان ۱، ۳ بصیرت: عوامل بصیرت ۳، ۴، ۵ تبلیغ: روش تبلیغ ۱۰ تجربه: آثار تجربه ۱۰ ; استفاده از تجربه

ایمان: منشأ ایمان ۹ جهان بینى: اقسام جهان بینى ۳ حق: تمییز حق و باطل ۵ خدا: بصیرت خدا ۷; خالقیت خدا ۱; نشانه هاى قدرت خدا۲; هشدارهاى خدا ۱۰ رفتار: پایه هاى

شده است. انبیا: استفاده از تعالیم انبیا ۶ ایمان: نشانه هاى ایمان ۸ بصیرت: نشانه هاى بصیرت ۳ تسلیم: تسلیم به خدا ۸ حق: آثار حق پذیرى ۶، ۷; عوامل حق ستیزى ۵;

(إنّه بعباده خبیر بصیر) ۱۱ - تقدیر و تنظیم روزى انسان ها، برخاسته از آگاهى و بصیرت کامل خداوند به احوال آنان است. (و لو بسط اللّه الرزق ... إنّه بعباده خبیر

حشر انسان ها۸; نشانه هاى شقاوت انسان ۱۱; نشانه هاى گمراهى انسان ۱۱ بصیرت: عوامل بصیرت ۶ حج: تارکان حج در قیامت ۱۳; کورى اخروى تارکان حج ۱۳ خدا: آثاراعراض

امام باقر (ع) درباره «و کذلک نرى ...» فرمود: خداوند چنان قوتى به بینایى و بصیرت ابراهیم (ع) داد که آسمانها و آنچه در آنها بود، مشاهده کرد و عرش و مافوق آن

کافران ۱۰; حتمیت عذاب کافران ۹; کوردلى کافران ۷; محرومیت کافران ۷ مؤمنان: بصیرت مؤمنان ۷ محمد(ص): آثار انذارهاى محمد(ص) ۴; آثار تعالیم محمد(ص) ۶; انذارهاى

از فرجام اقوام پیشین ۱ انبیا: تکذیب انبیا ۴; کوردلى مکذبان انبیا ۱۱ بصیرت: زمینه بصیرت ۹ بینایى: مرکز بینایى ۱۲ تاریخ: عبرت از تاریخ ۱، ۲، ۳; مطالعه تاریخ

۱۵ انگیزه: انگیزه مادى ۱۴ ; انگیزه معنوى ۱۴ اولاد: علاقه به اولاد ۵ بصیرت: موانع بصیرت ۱ پندپذیرى: موانع پندپذیرى ۱ تأمین معاش: ۱۰ تربیت: روش تربیت ۱۴ ;

استقامت بر توحید ۱۵ جهان بینى: جهان بینى و ایدئولوژى ۱۰، ۱۷ خدا: اوامر خدا ۱; بصیرت خدا ۱۴; خدا و عمل انسانها ۱۴; علم غیب خدا ۱۴; نواهى خدا ۱۱ دین: استقامت در

شیطان وسوسه و خیالی به دل فرا رسد همان دم خدا را به یاد آرند و همان لحظه بصیرت و بینایی پیدا کنند. مسلماً کسانی که [نسبت به گناهان، معاصی و آلودگی های ظاهری

گمراهی) محو و نابینا کنیم تا چون به راه سبقت گیرند کجا (با کوری و گمراهی) بصیرت یابند؟ و اگر بخواهیم [در همین دنیا] دیدگانشان را محو می کنیم، پس به [سوی

می پرستند، اختیار شفاعت ندارند، اختیار شفاعت فقط با کسانی است که [از روی بصیرت] شهادت به حق داده اند و آنان [حقیقت حال کسانی را که می خواهند برای آنان شفاعت

پروردگارت هرگز دیوانه نیستی. که به سبب نعمت و رحمت پروردگارت [که نبوّت، دانش و بصیرت است] تو مجنون نیستی؛ كه تو، به فضل پروردگارت، ديوانه نيستى. تو -به لطف پروردگارتدیوانه

در آرامگاه (رحم) و ودیعتگاه (صلب) بیافرید. ما نیکو آیات خود را برای اهل بصیرت مفصل بیان نمودیم. و اوست که شما را از یک تن آفرید، برخی [از شما] استقرار

شد؛ آنان [به سبب بسیاریِ گناه] تاب وتوانِ شنیدنِ [حق را] نداشتند و [با چشم بصیرت، حقیقت را] نمی دیدند. اينان نمى‌توانند در روى زمين از خداى بگريزند و جز او

اینجا مراد قرآن و حجّتهای واضح موجود در آن است. «أَبْصَرَ»: دید. با چشم بصیرت به تأمّل و دقّت پرداخت. آگاه گردید (نگا: اعراف / . «عَمِیَ»: کور و نابینا

تردید درباره آخرت (بل هم فى شکّ منها) ۵ - منکران آخرت، مردمى کور باطن و فاقد بصیرت (بل هم منها عمون) «عمى» (مفرد «عمون») یعنى کور، و مقصود از کورى در آیه، کورى

دل فرموده است. و از اينجاست كه بصيرت را عقل و زيركى معنى كرده‏اند. در صحاح و قاموس و غيره حجّت و دليل را يكى از معانى بصيرت شمرده‏اند، اين ظاهراً بدان جهت

است [نجم:6-5]. شايد مراد از مِرَّة نيرو يا بصيرت و عقل باشد يعنى: او را فرشته پر قوت تعليم داده كه صاحب بصيرت است كه به پا خواست و نمايان شد. فَلَمّا خَفِيفا

است [نجم:6-5]. شايد مراد از مِرَّة نيرو يا بصيرت و عقل باشد يعنى: او را فرشته پر قوت تعليم داده كه صاحب بصيرت است كه به پا خواست و نمايان شد. وَ إِذَا الّذِين

آیات شامل این کلمه عمى‌ (۳۳ بار) كورى. به فقدان بصيرت و جهل و ضلالت و اشتباه نيز اطلاق مى‏شود. مثل [فتح:17]. [نور:61]. [عبس:2-1]. كه هر دو در كورى ظاهرى

است [نجم:6-5]. شايد مراد از مِرَّة نيرو يا بصيرت و عقل باشد يعنى: او را فرشته پر قوت تعليم داده كه صاحب بصيرت است كه به پا خواست و نمايان شد. وَ هِي أَو

نظرم جواب لو محذوف است مثل «لاتنفعه» و غيره يعنى: انسان بر خويشتن يك پارچه بصيرت است و اگر معذرت‏هاى خويش را بيآوريد فايده‏اى نخواهد داشت مثل [غافر:52]. ولى

نبوّت او ايمان دارد و گواهى مى‏دهد. معنى آيه چنين است: آنكه بصيرت خدائى دارد (و با آن بصيرت مى‏داند كه اين قرآن حق است) و حال آنكه در پى او و با او گواهى

كرده‏اند يعنى عبادتهاى ما را به ما تعليم كن و شايد مرا از آن بصيرت باشد يعنى ما را در عبادتهامان بصيرت و بينايى بده بعضى مناسك را مواضع اعمال حج دانسته‏اند. در

پروردگار است وجوهى كه درباره مقصود از «مَا قَدّمَ وَ أخَّر» گفته شده است بصیرت کامل انسان بر نفس خود، در قیامت بحث روایی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)

بینید؟ و نيز در وجود خودتان. آيا نمى‌بينيد؟ و نیز در وجود خودتان آیا [به چشم بصیرت‌] نمی‌نگرید؟ و نيز در خودتان، آيا نمى‌نگريد؟ و در خودِ وجود شما (انسانها،

و قدرت باشد. 5- نيرو. [ص:45]. يعنى صاحبان نيرو و بصيرت بودند. در طاعت و بندگى خدا نيرومند و با بصيرت بودند اينك به چند آيه توجه كنيم: * [اعراف:57]. از

و قدرت باشد. 5- نيرو. [ص:45]. يعنى صاحبان نيرو و بصيرت بودند. در طاعت و بندگى خدا نيرومند و با بصيرت بودند اينك به چند آيه توجه كنيم: * [اعراف:57]. از

شخصيّت دنيوى اوست. «فِي هذِهِ أَعْمى‌ فَهُوَ فِي الْآخِرَةِ أَعْمى‌» بصيرتِ اينجا، بصيرت آنجا را در پى دارد و كور دلى اينجا، كورى آنجاست. وَ مَنْ كانَ فِي

این معنی گواه است» (و انه علی ذلک لشهید). چرا که انسان نسبت به نفس خویش بصیرت دارد، و اگر صفات درونی خود را از هر کس بتواند پنهان کند از خدا و وجدان خویش

و قدرت باشد. 5- نيرو. [ص:45]. يعنى صاحبان نيرو و بصيرت بودند. در طاعت و بندگى خدا نيرومند و با بصيرت بودند اينك به چند آيه توجه كنيم: * [اعراف:57]. از

پروردگار است وجوهى كه درباره مقصود از «مَا قَدّمَ وَ أخَّر» گفته شده است بصیرت کامل انسان بر نفس خود، در قیامت بحث روایی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)

پروردگار است وجوهى كه درباره مقصود از «مَا قَدّمَ وَ أخَّر» گفته شده است بصیرت کامل انسان بر نفس خود، در قیامت بحث روایی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)

پروردگار است وجوهى كه درباره مقصود از «مَا قَدّمَ وَ أخَّر» گفته شده است بصیرت کامل انسان بر نفس خود، در قیامت بحث روایی: (رواياتى در ذيل برخى آيات گذشته)

اينمعنى دارد و بر آنكه كسيكه در دنيا از مشاهده آيات الهى بصيرت بحقّ پيدا نكرده در آخرت بى‌بصيرت و گمراه‌تر است و از ابن عباس نقل شده كه مراد آنستكه كسيكه

(آفرينش) خودتان (نيز نشانه‌هايى از قدرت، عظمت و حكمت الهى است.) پس چرا (به چشم بصيرت) نمى‌نگريد؟ و (تقدير و تدبير) رزق شما و آنچه وعده داده مى‌شويد، در آسمان

لايعلمون، لايبصرون، يعمهون، صمّ، بكم، عمى، لا يرجعون» بكار رفته است. نظر، غير از بصيرت است. در سوره اعراف مى‌خوانيم: «تَراهُمْ يَنْظُرُونَ إِلَيْكَ وَ هُمْ لا يُبْصِرُونَ»

اطلاق و استعمال آن بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است معناى شاهد در: ((و يتلوه

اينمعنى دارد و بر آنكه كسيكه در دنيا از مشاهده آيات الهى بصيرت بحقّ پيدا نكرده در آخرت بى‌بصيرت و گمراه‌تر است و از ابن عباس نقل شده كه مراد آنستكه كسيكه

مورد توبيخ قرار مى‌دهد. «أَ فَلا تُبْصِرُونَ» (بصيرت، به معناى نگاه عميق و دقيق است) 9- نگاهى كه همراه با بصيرت نباشد، قابل توبيخ و سرزنش است. «أَ فَلا تُبْصِرُونَ»

القبور) ۹ - هدایت نشدن برخى از مردمان به وسیله پیامبر(ص)، ناشى از فقدان بصیرت، شایستگى ها و زمینه هاى لازم در وجود خود آنان بود; نه برخاسته از ضعف تبلیغى

واژه «إربة» بصیرت در امور و عقل است (لسان العرب و قاموس المحیط). بنابراین «غیر أُوْلى الإربة»; یعنى، کسانى که ساده لوح اند و از عقل و بصیرت کافى، از جمله

واداشت بر آن و تند نمود نظر دوربين را و خدا تأييد فرمود او را بقوّت بصر و بصيرت پس ديد از آيات عظمت الهى بزرگترين آنها را و قطر سدره يكصد سال راه از سالهاى

[در صورتی که] اگر آن خبر را به پیامبر و اولیای امورشان [که به سبب بینش و بصیرتْ دارای قدرت تشخیص و اهل تحقیق اند] ارجاع می دادند، درستی و نادرستی اش را

الْجَهْل‏ موضوعات : زندگی، فرمانبری، اطاعت، حافظه، دانش و دانایی، علم، بینش، بصیرت، خرد، عقل، دانش و دانایی، علم

واداشت بر آن و تند نمود نظر دوربين را و خدا تأييد فرمود او را بقوّت بصر و بصيرت پس ديد از آيات عظمت الهى بزرگترين آنها را و قطر سدره يكصد سال راه از سالهاى

واداشت بر آن و تند نمود نظر دوربين را و خدا تأييد فرمود او را بقوّت بصر و بصيرت پس ديد از آيات عظمت الهى بزرگترين آنها را و قطر سدره يكصد سال راه از سالهاى

واداشت بر آن و تند نمود نظر دوربين را و خدا تأييد فرمود او را بقوّت بصر و بصيرت پس ديد از آيات عظمت الهى بزرگترين آنها را و قطر سدره يكصد سال راه از سالهاى

حسينى سلام اللّه عليه مى‌باشد كه تمام عالم و عالميان را آگاه ساخته، ديده بصيرت بگشا و منظره عصر آن وجود مقدس را مشاهده نما با آنكه كثرت معاندين از آل سفيان

گويد: اولى در محسوس بحاسّه است مثل موزون و مكيل و معدود. دومى در محسوس به بصيرت است. [نساء:3]. اگر بيم آن داشتيد كه ميان زنان به عدالت رفتار نكنيد، فقط يكى

اطلاق و استعمال آن بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است معناى شاهد در: ((و يتلوه

شَرِيعَةٍ» 2- كسى كه مسئول هدايت و ارشاد ديگران است، بايد نسبت به راه خود بصيرت وتسلّط كامل داشته باشد. «عَلى‌ شَرِيعَةٍ» (يعنى پيامبر تسلّط بر راه وشريعت

[انبیاء:30] و نحو [انعام:122] كه در اين آيه مراد از «اَحْيَيْناهُ» حيات دينى و بصيرت است . و نيز به حيات آخرت اطلاق شده مثل [فجر:24] و هكذا به آدم فهيم و عاقل

جز خدا، كسى آن ها را در فضا نگه نمى دارد تمثيلى براى بيان حال مؤمن طالب بصيرت و كافر جاهل و لجوج بحث روایی: (روايتى در باره اقسام قلب آدمی) تفسیر آیات

ستمكارانند بعضيشان دوستان بعضى و خدا دوست پرهيزكاران است‌ اين موجبات بينائى و بصيرت براى مردم است و هدايت و رحمت براى گروهى كه يقين ميكنند. تفسير خداوند متعال

بینایى و آگاهى همه جانبه خداوند، نسبت به بندگان (و اللّه بصیر بالعباد) ۱۹ - بصیرت خداوند به بندگان، تضمین کننده پاداش متّقین و کیفر کافران (قل للّذین کفروا

واداشت بر آن و تند نمود نظر دوربين را و خدا تأييد فرمود او را بقوّت بصر و بصيرت پس ديد از آيات عظمت الهى بزرگترين آنها را و قطر سدره يكصد سال راه از سالهاى

اطلاق و استعمال آن بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است معناى شاهد در: ((و يتلوه

بر كسانى كه آيه را حمل بر ذّر كرده‏اند سخت حمله كرده و مى‏گويد: بعضى بى بصيرت و نافرزانه پينداشته كه تأويل آيه آن است: خداوند همه اولاد آدم «عليه السلام»

چنانچه در تواريخ ذكر شده است و بعضى فسوف يبصرون دوم را ببصيرت آنها در وقتى كه بصيرت فائده براى آنها ندارد تفسير نموده‌اند و قمّى ره تأييد فرموده است و اخيرا

به عمق جانم نفوذ كرد و به دلم نشست. «عدل» درباره چيزى است كه تساوى آن با بصيرت درك شود و «عدل» در مورد چيزى است كه تساوى آن با حسّ درك شود. «عدل» مساوات

نداشته باشد، همواره در لاك خود مى‌ماند و بيرون نمى‌آيد. نتيجه‌ى شرح‌صدر، بصيرت و نورانيّت همراه با قلب رقيق و حقّ‌پذير است. اين آيه يكى از معجزات علمى قرآن

چنانچه در تواريخ ذكر شده است و بعضى فسوف يبصرون دوم را ببصيرت آنها در وقتى كه بصيرت فائده براى آنها ندارد تفسير نموده‌اند و قمّى ره تأييد فرموده است و اخيرا

از قرآن شريف، قصص امم سابقه را خداى سبحان بيان فرموده براى تدبر و تأمل و بصيرت امت مرحومه. فَإِنْ تَوَلَّوْا فَإِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِالْمُفْسِدِينَ (63)

سوره يوسف عليه السّلام از آيات كتابى است كه اعجازش ظاهر و دلالتش بر ارباب بصيرت واضح و آشكار است و خداوند نازل فرمود كتاب خود را كه قرآن است بلسان عرب و

اطلاق و استعمال آن بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است معناى شاهد در: ((و يتلوه

شدند و خدا راجع باين واقعه خطاب به پيغمبر خود فرموده ميفرمايد آيا بديده بصيرت نديدى و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با لشگريان داراى فيل آيا

ستمكارانند بعضيشان دوستان بعضى و خدا دوست پرهيزكاران است‌ اين موجبات بينائى و بصيرت براى مردم است و هدايت و رحمت براى گروهى كه يقين ميكنند. تفسير خداوند متعال

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

زشت‌ بصورت‌ قبيحه‌ نمايش‌ دارند بلكه‌ كساني‌ ‌که‌ ‌در‌ همين‌ عالم‌ چشم‌ بصيرت‌ دارند ميتوانند اعمال‌ انسان‌ ‌را‌ بصورتهاي‌ مذكور ‌به‌ بينند بلكه‌ افراد

شدند و خدا راجع باين واقعه خطاب به پيغمبر خود فرموده ميفرمايد آيا بديده بصيرت نديدى و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با لشگريان داراى فيل آيا

جمع خالفه است و عياشى ره از امام باقر ع نقل نموده كه مراد زنانند و ديده بصيرت آنها كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب

اگرچه متفاوتند، در صورت حسن. پس هرگاه شخص عاقل منصف چشم عقل بگشايد و ديده بصيرت باز كند و سير در آفاق و انفس مخلوقات الهى نمايد، البته تصديق كند كه آنچه

چگونه انكار حق نمودند براى‌ جلد 1 صفحه 191 عناد و خداوند روح ايمان و ديده بصيرت و سعادت دنيا و آخرت را از آنها سلب فرمود. الحَق‌ُّ مِن‌ رَبِّك‌َ فَلا تَكُونَن‌َّ

چه انكار مى‌كنيد و كافر مى‌شويد به آن، و حال آنكه اگر تأمل نمائيد و ديده بصيرت بگشائيد، هر آينه خير دنيا و آخرت خود را در آن يابيد. (قصه دوم: حضرت ابراهيم

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

اينجا افلا تبصرون يعنى مگر چشم نداريد كه به بينيد اگر چه مقصود اعمال ديده بصيرت و نظر عبرت است ولى تعبير فرق ميكند و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل

اندوهگين شوند از فقدان نعمت و لذت. تبصره: آيات شريفه بينائى است براى اهل بصيرت، و آگاهى است براى اتمام حجت به ابلاغ عاقبت دو دسته متقين و متكبّرين از رو

شدند و خدا راجع باين واقعه خطاب به پيغمبر خود فرموده ميفرمايد آيا بديده بصيرت نديدى و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با لشگريان داراى فيل آيا

خودتان رسيدگى كنيد پيش از آنكه بحساب شما رسيدگى شود براى آن است كه ما بديده بصيرت در اعمال خود نظر كنيم و بحساب كار خود مراجعه نمائيم اگر ديديم باقى دار هستيم

كلّ جبّار عنيد فها انا داك جبّار عنيد كفر خود را آشكار نمود. اگر به دوربين بصيرت نظر شود، هرآينه آثار وعيد الهى در عالم برزخ هويدا، و وليد به چنگال قهر سبحانى

و احتمالاتى كه درباره مرجع ضميرها در آيه شريفه گفته شده است معناى بصير و بصيرت در معارف الهى اموال و لذائذ اين دنيا وسائل در مقدّمه نيل به چيزى است كه نزد

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

اوضاع امروز غفلت داشتى و سرگرم بدنيا بودى پس ما پرده غفلت و غرور را از ديده بصيرت تو برداشتيم و امروز چشم ظاهر و باطن تو تند و تيز شده تمام حقائقى را كه انبياء

چشمها را ميگرداند خدا شب و روز را همانا در آن هر آينه عبرتى است براى صاحبان بصيرت‌ و خدا آفريد هر جنبنده‌ئى را از آب پس بعضى از آنها آنست كه راه ميرود بشكمش

الهيّه نمود كه مفاد سوره حمد است كم‌كم بخدا نزديك ميشود بطوريكه اگر از اهل بصيرت باشد خدا را بچشم دل ميبيند و مى‌شناسد پس مناسب است از غيبت بخطاب عدول نمايد

تمثيل و اشاره بتسويه حكم در صورت قلّت عدد و كثرت آنست و ضعف را در مجمع بضعف بصيرت و عزيمت تفسير فرموده و استدلال نموده بعدم مزيّت مسلمانان صدر اسلام در قوّت

جمع خالفه است و عياشى ره از امام باقر ع نقل نموده كه مراد زنانند و ديده بصيرت آنها كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب

نمايد بيشتر پى بعظمت صنع و صانع آن ميبرد ولى افسوس كه نظر خسته و بصر مانده و بصيرت رانده و بعشرى از اعشار و بكمى از مصالح و حكم بسيار آن پى نخواهد برد و لذا

جز خدا، كسى آن ها را در فضا نگه نمى دارد تمثيلى براى بيان حال مؤمن طالب بصيرت و كافر جاهل و لجوج بحث روایی: (روايتى در باره اقسام قلب آدمی) تفسیر آیات

جز خدا، كسى آن ها را در فضا نگه نمى دارد تمثيلى براى بيان حال مؤمن طالب بصيرت و كافر جاهل و لجوج بحث روایی: (روايتى در باره اقسام قلب آدمی) تفسیر آیات

اينجا افلا تبصرون يعنى مگر چشم نداريد كه به بينيد اگر چه مقصود اعمال ديده بصيرت و نظر عبرت است ولى تعبير فرق ميكند و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل

نميكردند نتيجه مكر خودشان را كه مكر خدا با آنها است پس ببين اى كسيكه ديده بصيرت دارى سر انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

موعظه اهل ايمان مكن و دست از ايشان مدار، زيرا موعظه و نصيحت موجب زيادتى بصيرت ايشان مى‌شود و سبب اكتساب طاعات و اجتناب از محرمات مى‌گردد. تبصره: در كتاب

حضرت فرمود: خدا نور تو را بنشاند و تو را به فقر مبتلا سازد، چه شده كه ديده بصيرت تو احول گشته و به كج بينى در من نگاه كنى، نمى‌دانى كه خداى تعالى وحى فرستاد

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

خالصانه باشد، استجابت قطعى است. «قَدْ أُوتِيتَ» 4- عطاى الهى حكيمانه و بر اساس بصيرت است. بِنا بَصِيراً ... أُوتِيتَ سُؤْلَكَ‌ 5- كسى را كه منصوب ومأمور انجام

اوضاع امروز غفلت داشتى و سرگرم بدنيا بودى پس ما پرده غفلت و غرور را از ديده بصيرت تو برداشتيم و امروز چشم ظاهر و باطن تو تند و تيز شده تمام حقائقى را كه انبياء

اوضاع امروز غفلت داشتى و سرگرم بدنيا بودى پس ما پرده غفلت و غرور را از ديده بصيرت تو برداشتيم و امروز چشم ظاهر و باطن تو تند و تيز شده تمام حقائقى را كه انبياء

مايه نباشد، پس راه باريك و جاده تاريك و مخاطراتش بسيار خواهد بود، مقدمين را بصيرت لازم است. وَ اتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْراهِيمَ (69) إِذْ قالَ لِأَبِيهِ

قَلِيلًا» «4»* به نظر مى‌رسد اين تفاوت نظر در مقدار عمر دنيا، بستگى به مقدار بصيرت و درك افراد دارد. چنانكه در اين آيه كسانى كه قرآن از آنها به‌ «أَمْثَلُهُمْ

اينجا افلا تبصرون يعنى مگر چشم نداريد كه به بينيد اگر چه مقصود اعمال ديده بصيرت و نظر عبرت است ولى تعبير فرق ميكند و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل

و شوق لقاء و هر قدر زيادتر آيات قرآن را بشنوند ايمان و يقين و اطمينان و بصيرت آنها زياد ميشود و بحق در امور توكّل مينمايند لذا خوف و رجاء آنها از غير خدا

شدند و خدا راجع باين واقعه خطاب به پيغمبر خود فرموده ميفرمايد آيا بديده بصيرت نديدى و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با لشگريان داراى فيل آيا

نميكردند نتيجه مكر خودشان را كه مكر خدا با آنها است پس ببين اى كسيكه ديده بصيرت دارى سر انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

و شوق لقاء و هر قدر زيادتر آيات قرآن را بشنوند ايمان و يقين و اطمينان و بصيرت آنها زياد ميشود و بحق در امور توكّل مينمايند لذا خوف و رجاء آنها از غير خدا

اطلاق و استعمال آن بينه در آيه : ((افمن كان على بينه من ربه ...)) به معناى بصيرت الهى است و جملهمذكور منطبق بر رسول خدا (ص ) است معناى شاهد در: ((و يتلوه

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

جمع خالفه است و عياشى ره از امام باقر ع نقل نموده كه مراد زنانند و ديده بصيرت آنها كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب

اينجا افلا تبصرون يعنى مگر چشم نداريد كه به بينيد اگر چه مقصود اعمال ديده بصيرت و نظر عبرت است ولى تعبير فرق ميكند و در مجمع از امام صادق عليه السّلام نقل

باب رحمت خدا، و مائيم لسان فرمان خدا، و مائيم وجه صفات خدا، و مائيم چشم بصيرت خدا در خلقش، و مائيم ولاة امر خدا در بندگان او «1». خَلَقَ الْإِنْسانَ مِنْ

اسم و لقب و كنيه آنحضرت و منشا لقب كه آن هم لقب ديگرى است شده براى مزيد بصيرت و اهتمام بشأن آنحضرت و تأكيد شده است اين معنى بدو صفت كه يكى وجاهت و جاه

نميكردند نتيجه مكر خودشان را كه مكر خدا با آنها است پس ببين اى كسيكه ديده بصيرت دارى سر انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

و هر صنف ميوه و سبزيجات خوش منظر بهجت آوريرا رويانده و مهيّا فرموده براى بصيرت و بينائى و تذكّر و تنبّه هر بنده‌ئى كه بفكر معرفت حق و تشكّر از نعمت او افتد

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

/ انفال / و ). «رُوحٍ»: نفخه. نیروی معنوی الهی، از قبیل: آرامش درون، نور بصیرت (نگا: فتح / . وَ مَنْ‌ يَتَوَلَ‌ اللَّهَ‌ وَ... (۳) يَا أَيُّهَا الَّذِينَ‌

اختيار كردند و بدان جهت عذاب واجب گشت بر اهل ضلالت و غوايت، نه بر اهل هدايت و بصيرت. «1» نهج البلاغه فيض الاسلام خطبه 98 ص 292 و صبحى صالح خطبه 99 صفحه 145.

و ‌اينکه‌ انهار ‌که‌ ‌از‌ زير قصر ‌من‌ مي‌رود آيا ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ باز بصيرت‌ پيدا نمي‌كنيد ‌به‌ الوهيت‌ و خدايي‌ ‌من‌. چه‌ اندازه‌ حماقت‌ ‌است‌ ‌که‌

جمع خالفه است و عياشى ره از امام باقر ع نقل نموده كه مراد زنانند و ديده بصيرت آنها كه دل است كور شد كه نديدند وسيله سعادت دنيا و آخرتشانرا و نفهميدند موجب

در جواب فرمود تحقيقا تو ميدانى اين آيات را نفرستاده است مگر خدا كه موجب بصيرت تو باشد و تصديق نمائى نبوّت مرا ولى تو از باب عناد حمل بر سحر مينمائى و من

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

مى‌فرمايد: أَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ: آيا نگاه نكنند آدميان به ديده بصيرت براى استدلال قدرت الهى به سوى مرغان. مُسَخَّراتٍ فِي جَوِّ السَّماءِ: در

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 كَأَن‌ لَم‌ يَغنَوا فِيها أَلا بُعداً لِمَديَن‌َ كَما

خود بيان فرموده از راه لطف و مرحمت بر بندگان كه متنبه را تنبه، و مستبصر را بصيرت حاصل گردد. وَ لَقَدْ وَصَّلْنا لَهُمُ الْقَوْلَ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

مي‌شود چه‌ صفات‌ حميده‌ ‌باشد‌ و چه‌ صفات‌ ذميمه‌ بلكه‌ ‌اگر‌ كسي‌ چشم‌ بصيرت‌ داشته‌ ‌باشد‌ و مردم‌ ‌را‌ باين‌ صفات‌ به‌بيند ‌در‌ همين‌ عالم‌ ‌هم‌ مشاهده‌

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

و شوق لقاء و هر قدر زيادتر آيات قرآن را بشنوند ايمان و يقين و اطمينان و بصيرت آنها زياد ميشود و بحق در امور توكّل مينمايند لذا خوف و رجاء آنها از غير خدا

آينه علامتى است كه عقلا بدان عبرت يابند؛ و حجت و موعظه مر كسى را كه از روى بصيرت تأمل نمايد و به نظر اعتبار در آن نگرد، زيرا قصه او بر نظم احسن و تقرير متقن

و احتمالاتى كه درباره مرجع ضميرها در آيه شريفه گفته شده است معناى بصير و بصيرت در معارف الهى اموال و لذائذ اين دنيا وسائل در مقدّمه نيل به چيزى است كه نزد

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

خبر دهيد مرا. إِنْ كُنْتُ عَلى‌ بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّي‌: اگر باشم بر حجت و بصيرت و برهانى از جانب پروردگار خود. وَ رَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقاً حَسَناً: و روزى

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

و احتمالاتى كه درباره مرجع ضميرها در آيه شريفه گفته شده است معناى بصير و بصيرت در معارف الهى اموال و لذائذ اين دنيا وسائل در مقدّمه نيل به چيزى است كه نزد

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

هواى نفس آنها است پس اينها پيروان آنها هستند آيا نمى‌بينى اى كسيكه ديده بصيرت دارى كه شعراء گاهى در وادى توصيف شاهد جلد 4 صفحه 134 و شراب و ساز و آواز

مهين گشته، بكلى نابود گرديدند و نام ننگ و فضاحت آنها در عالم باقيماند؛ چشم بصيرت بايد تا از اين واقعات عبرت يابد. (آية 6) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 قال‌َ يا قَوم‌ِ أَ رَهطِي‌ أَعَزُّ عَلَيكُم‌ مِن‌َ اللّه‌ِ

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

فرعون به اين قول تلبيس امر بود بر قوم تا اعتقاد نكنند به آنكه سحره از روى بصيرت و ظهور حق به موسى گرويدند، بعد از آن تهديد و وعيد ايشان نمود و گفت: چون از

ليس بمغفول عنه و على اثر الماضى ما يمضى الباقى ... آيا نمى‌بينيد به ديده بصيرت بسوى گذشتگان از شما كه باز نمى‌گردند اصلا و بسوى بازماندگان كه باقى نمانند،

در آن چيزى را بعد محو فرمايد آن را بواسطه حكمتهاى بسيار كه بعض آن بر اهل بصيرت مخفى نباشد. مثلا اخبار فرمايد در آن عمر زيد پنجاه سال است، يعنى مقتضى حكمت

كار را در نظرم بياراست (وفريب داد). جمله‌ى‌ «فَبَصُرَتْ بِهِ» معمولًا در «بصيرت» به معناى فهميدن كه جمع آن «بصائر» است بكار مى‌رود، نه در «بصر» به معناى

نميكردند نتيجه مكر خودشان را كه مكر خدا با آنها است پس ببين اى كسيكه ديده بصيرت دارى سر انجام مكر و حيله آنها را كه چگونه خداوند هلاك فرمود آن نه نفر و ساير

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

كفّار مكّه پيغمبر خود را مخاطب‌ جلد 5 صفحه 385 ساخته ميفرمايد آيا بديده بصيرت و ضمير منير خود نديده و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با قوم

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 وَ يا قَوم‌ِ اعمَلُوا عَلي‌ مَكانَتِكُم‌ إِنِّي‌ عامِل‌ٌ

سَبِيلاً «9» انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثالَ‌: بنگر اى پيغمبر به ديده بصيرت چگونه‌ جلد 9 - صفحه 307 زدند معاندان و جاحدان براى تو مثلها را، يعنى سخنان

شود جرئت بر انكار حق پيدا ميكند و بتدريج انكار تمام حقائق را نموده ديده بصيرت آن بكلى زائل ميشود مانند كسيكه بقرص خورشيد نظر كند كه بتدريج نابينا ميشود

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

شدند و خدا راجع باين واقعه خطاب به پيغمبر خود فرموده ميفرمايد آيا بديده بصيرت نديدى و ندانستى كه چگونه معامله فرمود پروردگار تو با لشگريان داراى فيل آيا

نمايد بيشتر پى بعظمت صنع و صانع آن ميبرد ولى افسوس كه نظر خسته و بصر مانده و بصيرت رانده و بعشرى از اعشار و بكمى از مصالح و حكم بسيار آن پى نخواهد برد و لذا

كنى به آن در مجالس، و ترك علم مكن براى عدم رغبت به آن. اى فرزند به ديده بصيرت در مجالس نظر كن، اگر بينى جمعى را كه ياد خدا مى‌كنند با ايشان بنشين، اگر

در جواب فرمود تحقيقا تو ميدانى اين آيات را نفرستاده است مگر خدا كه موجب بصيرت تو باشد و تصديق نمائى نبوّت مرا ولى تو از باب عناد حمل بر سحر مينمائى و من

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 وَ يا قَوم‌ِ لا يَجرِمَنَّكُم‌ شِقاقِي‌ أَن‌ يُصِيبَكُم‌

ضَلالٍ مُبِينٍ» 10- در مكتب انبيا، پرورش روحى و آموزش فكرى، در كنار بينش و بصيرت مطرح است. «يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ» لَقَدْ

بادى الرأى ايشان را به صفت رذالت و پست طبعى مشاهده كند، و حال آنكه اگر چشم بصيرت داشتى آنها را به بلند همتى و عالى طبعى شناختى؛ زيرا قبول نصيحت عاقل و پيروى

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 وَ لَمّا جاءَ أَمرُنا نَجَّينا شُعَيباً وَ الَّذِين‌َ

قيامت. تنبيه- استماع كلمات حقانى و آيات سبحانى، براى مؤمنين موجب ازدياد بصيرت و يقين و تضاعف نور ايمان و صعود بمعارج سعادت، و نسبت به‌ تفسير اثنا عشرى،

مروا كراما)) وصف ديگر عباد الرحمن : آيات خدا را كوركورانه و بدون معرفت و بصيرت نمى پذيرند معناى اينكه ايشان از خداوند مى خواهند: ((ما را براى متقين امام

اينكه او به وسيله بصيرت و بينايى خدايى داراى بصيرت است ، ولى ديگران نسبت به ايشان ، همانند كورانند نسبت به دارندگان چشم ، و همين داشتن بصيرت است كه پيروى كردن

خود را اعلام بدارد، و آن عبارتست از دعوت به چنين توحيدى ، دعوتى كه از روى بصيرت است . پس اينكه فرمود: «قل هذه سبيلى » اعلام راه اوست ، و جمله «ادعوا الى

پنجمى مجنون، عقلش مغلوب شده بود. «1» اين داستان بينائى باشد براى صاحبان بصيرت، فتأمل. نكته: مقدم شدن «زانيه» بر «زانى» به جهت آنست كه اين فعل زنا از زن،

براى آن يتيمان منفعتى دارد باكى نيست و اگر ضرر دارد جائز نيست شما خودتان بصيرت داريد بحال خود و جلد 1 صفحه 279 خدا هم مصلح و مفسد را ميشناسد و در روايتى

اينكه شما اسلام آريد، و منقاد فرمان و حكم الهى شويد. تبصره: شخص عاقل كه ديده بصيرت بگشايد و به نظر دقيق ملاحظه نمايد، هرآينه خود را غرق نعمت الهى بيند، چگونه

خطيب انبياء بوده است و مراجعه بنظائر اين آيات در قصص سابقه انبياء موجب مزيد بصيرت است. جلد 3 صفحه 106 قالُوا يا شُعَيب‌ُ أَ صَلاتُك‌َ تَأمُرُك‌َ أَن‌ نَترُك‌َ

و بينا ناميده. پس علم به حق، بصيرت است و جهل به آن، كورى است. و اگر تذكر را از خواص صاحبان علم شمرده، براى اين است كه بصيرت مفيد تذكر هم هست. «انما يتذكر

براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده

ترش است يكى شيرين، يكى تلخ است يكى گس، و هر يك ضد ديگرى اثر بخشد. اگر چشم بصيرت بگشائى، هر گياهى در حقيقت وحدانيت الهى را گويا باشد: هر گياهى كه از زمين

به آن نمى بازند، بلكه آن را با بصيرت مى پذيرند و به حكمت آن ايمان آورده به موعظه آن متعظ مى شوند و در امر خود، بر بصيرت و بر بينه اى از پروردگار خويش اند

چنانچه عيّاشى از امام صادق (ع) نقل نموده و قمى فرموده اينها از اهل ايمان و بصيرت بودند و نفاقى از آنها ظاهر نشده بود و چون توبه آنها قبول شد كعب گفت من هيچگاه

تأمل كنند و قوه عاقله خود را در آن به كار بندند، تا حجاب اشتباه از ديده بصيرت ايشان كشف شده به توفيق الهى و لطف سبحانى به حق و حقانيت هدايت شوند، وَ ما

معلوم ميشود آنها چون آنحضرت را نديدند و نشناختند و منكر شدند خداوند ديده بصيرت آنها را بر دو زائل فرمود و بفرموده خداوند در آخرت هم كور محشور ميشوند چون

را كم كم، متعاقب و متوالى هم، اين خلق تدريجى، اقوى گردد لحظه لحظه علم و بصيرت او، زيرا متكرر بر عقل و عين او به ظهور آمده، پس نهايت تقويت مى‌دهد او را

اطوار روزگار و بى‏اعتبارى دنيا و محتوم بودن امر آخرت پند گرفته باشند تا با بصيرت كافى كه لازمه و مقتضى طول سنين عمر است از امور فانى اعراض و نسبت به امور

وقايع و حوادثى كه در عالم شهادت رُخ مى دهد، مثل هایی است كه صاحبان خرد و بصيرت را به حقايق عالم غيب رهنمون مى كند. همان طور كه خود موجودات، اين عالم آياتی

بتورات‌ للذين‌ هادوا. وَ الرَّبّانِيُّون‌َ علماء و دانشمنداني‌ هستند ‌که‌ ‌با‌ بصيرت‌ باشند بسياست‌ و تنظيم‌ امور و مربي‌ بشر هستند ‌که‌ ‌از‌ تيه‌ ضلالت‌ باوج‌

دوست و دشمن به اين معترفند و كسى را جاى انكار نيست. پس اى طالب حق، ديده بصيرت بگشا و تأملى نما تا بر تو ظاهر شود كه تفضيل غير بر آن سرور، محض خطا و عين

خاك ميگذاشت و ديده از زمين برنميداشت، حضرت از نزد او خارج شد، در حالى كه بصيرت او بآن حضرت از همه بيشتر و ستايشش او را از همه نيكوتر بود. على بن محمد، از

سمعهم و لا ابصارهم (( و هرگز به عضو بينايى ، بصيرت نمى گويند، در مورد بصر مى گويند ((ابصرت (( و در مورد ((بصيرت ابصرته و بصرت به (( و كم مى شود كه در مورد

از آن مستثناء نيست، مگر اين كه كار قلب به جايى برسد كه در اثر از دست دادن بصيرت و رشدش، ديگر نتوان آن را قلب ناميد. البته چنين قلبى از ذكر خدا گريزان و از

كرد (پس همه آن مصيبات با علم و اجازه خدا بوده) و على و حسن و حسين از روى‏ بصيرت و دانشى كه قبلا از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله دريافته بودند قيام كردند،

۴۴ - خداوند شب و روز را دگرگون مى سازد، و در اين عبرتى است براى صاحبان بصيرت . ۴۵ - و خداوند هر جنبنده اى را از آبى آفريد، گروهى از آنها بر شكم خود راه

كه خبر ندارند بر آنان درآيد؟(۱۰۷) بگو راه من اين است كه من و پيروانم با بصيرت كامل همه مردم را بسوى خدا مى خوانيم ، خداى يكتا منزّه است ، و من از مشركان

موشكافى مى كنند، و به عمق آن مى رسند. (واژه «بصر» معمولا به عضو بينائى و «بصيرت » به درك و آگاهى درونى گفته مى شود). در حقيقت «اولى الابصار» كسانى هستند

إلى اللّه على بصيرة أنا و من اتّبعنى»؟ و آيا اعتماد كردن به قول ورقه بصيرت است؟ و بصيرت پيروانش هم، همين است كه ايمان آورده اند به كسى كه به گفتارى بى دليل

كه صاحبان قدرت و بصيرت بودند، و او ايشان را بموهبت خالص ياد آن سراى ديگر اختصاص داد. پس تا اينجا بخوبى روشن شد، كه مراد از اسلام و بصيرت در عبادت ، غير آن

مى آيد كه: مراد از «ديدن جحيم»، ديدن آن در دنيا و قبل از قيامت و به چشم بصيرت است. منظور رؤيت قلب است، كه به طورى كه از آيه زير استفاده مى شود، خود از

مسأله معاد و رجوع به خداست. و مراد از ديدن در جمله «أوَلَم يَرَوا»،علم با بصيرت است. و مصدر «عَى»، كه كلمه «يَعىَ» از آن مشتق است، به معناى ناتوانى و تعب

بنى اسرائيل را وارث آنان نمود، و تورات را بر موسى نازل فرمود، تا هدايت و بصيرت براى مؤ منين باشد و عين همين سنت را در ميان مؤ منين به اسلام جارى خواهد كرد،

قرآن را بياوريد و آياتى كه رسول خدا را توصيف مى كند به اينكه وى در كار خود بصيرت دارد و از ناحيه پروردگارش ‍ دليل و برهان دارد - مورد دقت قرار دهد، ترجمه

خدا معدوم ، و زايل ، و جاهل ، و عاجز، و مرده ، نيست ، اينجا است كه صاحبان بصيرت بايد عبرت گيرند، كه انس بماديات كار آدمى را بكجا مى كشاند؟ چون اين طرز فكر

كه افراد تفسير نمونه جلد ۲۱ صفحه ۶۹ لجوج و هدايت ناپذير، و هواپرستان بى بصيرت و غرق گناه را، به كران و كوران ، و گاه به مردگان ، تشبيه كرده است . در آيه

فلان بن فلان ثابت باش تا برجا بمانى (در تمام گفتار و كردارت از روى علم و بصيرت بر حق ثابت باش تا امامتت ثابت شود). براى عظمت خلقتت تو برگزيده از ميان خلق

واجب و نافله بخواند، خداوند قلبش را براى ايمان ، خالص و آماده مى كند، نور بصيرت به او مى بخشد، و هرگز فقر دامان او را نمى گيرد، و خود و فرزندانش به جنون

در آن روز، ديگر حجابى بين خدا و مردم نمى ماند. روزى است كه از جلو چشم و بصيرت مردم، كشف غطا مى شود و پرده ها، كنار زده مى شود. و در همان روز است كه به

عوامل نيز با عامل گذشته در ارتباط است ، زيرا اين صفات زشت پرده بر گوش و چشم بصيرت انسان مى افكند، و او را از درك حقايق مانع مى شود. تفسير نمونه جلد ۲۴ صفحه

اشكال و صور ديدنى است و خلق - به ضمه خاء - مختص به قوا و اخلاقياتى است كه با بصيرت درك مى شود، نه با چشم ، همچنان كه در قرآن كريم آمده : «انك لعلى خلق عظيم

هستند عبرت گيرند، و آنهايى كه تذكر پذيرند متذكر شوند كلمه ((بصائر(( جمع ((بصيرت (( است كه به معناى وسيله ديدن است ، و گويا مراد از بصائر حجت ها و ادله روشنى

جلد ۱۶ صفحه ۲۴۰ مناسب با مقام همان معناى اول است ، چون مقام ، مقام انذار و بصيرت و عبرت است ، و مناسب با چنين مقامى اين است كه : سرانجام گنه كاران كه همان

قيافه و اندام او را براى وى مشخص كند. فلسفه اين حكم اين است كه انسان با بصيرت كامل همسر خود را انتخاب كند، و از ندامت و پشيمانيهاى آينده كه پيمان زناشوئى

هذه سبيلى، أدعوا إلى اللّه على بصيرة: بگو اين سبيل من است، كه مردم را با بصيرت به سوى خدا دعوت كنم). جاى ديگر، آن را به توبه كاران نسبت داده و فرموده: «سبيل

خلايق از او شرم بدارند، و چون در زمين راه مى رود، آمرزيده برود، ظرفيت و بصيرت قلبش را بسيار كنم ، و هيچ چيز از بهشت و آتش را از او مخفى ندارم ، و او را

روز و يك شب به پايان رسانيده است . ابراهيم (عليه السلام ) خود بر اين معنا بصيرت و بينش داشته است كه براى آسمانها و زمين آفريدگارى است و او « الله تعالى »

را بر آن عطف كرد، و سپس كلمۀ «مُسِئ» را آورد. در نتيجه، طايفۀ اول، صاحبان بصيرت اند، كه آن تذكر را مى پذيرند، و طايفۀ دوم، كوردلان هستند كه متذكر نمى شوند

كوتاه و پرمغزش : من ابصر بها بصرته و من ابصر اليها اعمته : ((آنكس كه با چشم بصيرت به آن بنگرد (و آنرا وسيله بينائى قرار دهد) دنيا به او آگاهى مى بخشد، و آنكس

طبيعت گوينده ، كفر و ايمان و ساير نفسانيات نيز دارد آنهائى كه ساده لوح و بى بصيرت اند و نمى توانند بين جهت صلاح (دلالت وضعيه ) و جهت فساد (ساير جهات ) آن تميز

مى شود در آخرت آن چيزى را ندارد كه در دنيا داشته ، و آن حس باصره بود، نه بصيرت كه بينايى قلب است ، آن وقت بر اين معنا اشكال مى شود به ظاهر ادله اى كه دلالت