نتایج جستجو

استماع قرآن رده:آثار اعراض از دین رده:آثار انفاق رده:آثار ایمان رده:آثار بخل رده:آثار بى تقوایى رده:آثار بى نیازى از خدا رده:آثار بى نیازى از دین رده:آثار

آیات شامل این کلمه بخل‌ (۱۲ بار) وَ فَيُحْفِکُم يُخْرِج يَسْأَلْکُمُوهَا أَضْغَانَکُم هَا إِن أَمْوَالَکُم أَنْتُم يَسْأَلْکُم هٰؤُلاَء لا تُدْعَوْن لِتُنْفِقُوا

آیات شامل این کلمه بخل‌ (۱۲ بار) وَ مَن يَبْخَل فَإِنّمَا اللّه عَن نَفْسِه فَمِنْکُم سَبِيل الْغَنِي فِي أَنْتُم لِتُنْفِقُوا تُدْعَوْن الْفُقَرَاء هٰؤُلاَء

(۲۶۴۹ بار) بخل‌ (۱۲ بار) ضدّ سخاوت. راغب گويد: بخل امساك موجودى است از محلّى كه نبايد امساك شود [نساء:37 ]كسانى كه بخل مى‏ورزند و مردم را به بخل از صفات مذمومه

تفسیر اول مناسب تر به نظر مى رسد، هر چند جمع میان هر سه تفسیر نیز ممکن است. بخل‌ (۱۲ بار) وَ بِالْحُسْنَى فَسَنُيَسّرُه مَن اسْتَغْنَى أَمّا لِلْيُسْرَى کَذّب

کیفر ترک احسان ۹ احکام:۱۳، ۱۴ بخل: آثار بخل ۱۲، ۱۷ ; حرمت بخل ۱۳ ; دعوت به بخل ۲، ۳، ۸، ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; زشتى بخل ۷ ; زمینه بخل ۳ بخیل: صفات بخیل ۵ ; کفر بخیل

خدا گشايش‌دهنده و داناست. شیطان شما را از تهیدستی بیم می‌دهد و به ناشایستی [بخل‌] فرمان می‌دهد، و خداوند به شما بخشایش و بخشش خویش را نوید می‌دهد و خدا گشایشگر

ميشويد تا انفاق كنيد در راه خدا پس از شما كسى است كه بخل ميورزد و هر كه بخل ورزد پس جز اين نيست كه بخل ميكند از نفع خودش و خدا بى‌نياز است و شما محتاجانيد

بارگیری... ضدّ سخاوت. راغب گويد: بخل امساك موجودى است از محلّى كه نبايد امساك شود [نساء:37 ]كسانى كه بخل مى‏ورزند و مردم را به بخل از صفات مذمومه است آيات و روايات

صفحه 400 وَ أَمّا مَن‌ بَخِل‌َ وَ استَغني‌ «8» و اما كسي‌ ‌که‌ بخل‌ كرد و طلب‌ غنا و ‌خود‌ ‌را‌ مستغني‌ دانست‌. (وَ أَمّا مَن‌ بَخِل‌َ) يكي‌ ‌از‌ صفات‌ بسيار

انفاق ۹ انفاقگران: تنزیه انفاقگران ۱۶ بخل: آثار بخل ۱۷; آثار ترک بخل ۱۴; تنزیه از بخل ۱۶; مبارزه با بخل ۱۶; معرضان از بخل ۱۳ پاکان :۱۳ تقوا: آثار تقوا ۴; توصیه

که خوبی به او رسد مانع دیگران می‌شود (و بخل می‌ورزد)، |و چون خيرى به او رسد بخل ورز است و چون خيرى به او رسد بخل ورزد. و چون مال و دولتی به او رو کند منع

‌في‌ المجالس‌ و ‌علي‌ ظهر الطريق‌ ‌من‌ عمل‌ قوم‌ لوط) و ‌در‌ بعضي‌ اخبار بخل‌ ‌از‌ صفات‌ قوم‌ لوط ‌بود‌ و ‌او‌ منشأ ‌اينکه‌ عمل‌ شنيع‌ ‌شده‌. ] (آیه 32)-

به معنى گرفتن و نگاه داشتن است ايضا تمسيك كه به معنى گرفتن و چنگ زدن است. بخل را از آن امساك گويند كه منع كردن و نگاه داشتن مال از ديگران است. [اعراف:170]

مي‌كني‌ ‌آن‌ كسي‌ ‌که‌ اعراض‌ ‌از‌ حق‌ّ مي‌كند و عطاي‌ ‌او‌ بسيار كم‌ ‌است‌ و بخل‌ و امساك‌ مي‌كند ‌از‌ بذل‌ مال‌ آيا نزد ‌او‌ علم‌ غيب‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌او‌ مي‌بيند

الخیر لشدید) انسان: علایق انسان ۱; مال دوستى انسان ۱ بخل: منشأ بخل ۶ جهاد: فلسفه جهاد ۲ دین: بخل دشمنان دین ۵; رذایل دشمنان دین ۵، ۷; علایق دشمنان دین

آیات شامل این کلمه «مُقْتِر» به معناى تنگدست است (از مادّه «قَتْر» به معناى بخل و تنگ نظرى نیز آمده است). قتر (۵ بار) ال عَلَى قَدَرُه وَ مَتَاعا بِالْمَعْرُوف

خرمايى [چيزى‌] به مردم نمى‌دادند. مگر آنان که از احسان به خلق به هسته خرمایی بخل می‌ورزند بهره‌ای از مُلک خدا خواهند یافت؟ آیا آنان را بهره ای از حکومت است

بِالْحُسْنى‌» 9- بخل و مغرور شدن به مال، نشانه بى‌تقوايى است. «مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» 10- گشايش يا گره خوردن كارهاى انسان، نتيجه سخاوت يا بخل انسان نسبت

صفحه 182 «حَرْدٍ» به معناى بخل و منع ديگران است. «غَدَوْا عَلى‌ حَرْدٍ» يعنى صاحبان باغ به قصد محروم كردن فقراحركت كردند. حرص و بخل، انسان را سنگدل مى‌كند،

به بخل آماده شده‏اند (بخل در نهاد نفس آدمى است) و هر كس در گذشتن از حق خود بخيل است ولى با اين حال سازش بهتر است. [حشر:9] - تغابن:16. هر كه از بخل نفس

مَن‌ فِي‌ القُبُورِ و اما ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره‌ راجع‌ باموال‌ اندوخته‌ ‌که‌ بخل‌ كرده‌ و ‌در‌ سبيل‌ اللّه‌ صرف‌ نكرده‌ ميفرمايد ‌که‌ همين‌ اموال‌ ‌را‌ ‌که‌

سختى و بُخل به هنگام كاميابى. «هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً» 2- ريشه بسيارى از ناهنجارى‌ها، حرص و بخل است.

بِالْحُسْنى‌» 9- بخل و مغرور شدن به مال، نشانه بى‌تقوايى است. «مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» 10- گشايش يا گره خوردن كارهاى انسان، نتيجه سخاوت يا بخل انسان نسبت

بِالْحُسْنى‌» 9- بخل و مغرور شدن به مال، نشانه بى‌تقوايى است. «مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌» 10- گشايش يا گره خوردن كارهاى انسان، نتيجه سخاوت يا بخل انسان نسبت

آیات شامل این کلمه «عَقِیْم» از مادّه «عقم» (بر وزن بخل و همچنین بر وزن فهم) در اصل، به معناى خشکى و یبوست است که مانع از قبول اثر مى شود، و زنان عقیم،

برمى‌انگيزيم تا يار و همنشين دائمى او باشد. 1- هم بخل وترك انفاق بد است، هم انفاق ريايى. در آيه‌ى پيشين از بخل نكوهش شد و در اينجا از بخشش‌هاى رياكارانه. يَبْخَلُونَ‌،

بوديد؟ * [نساء:128] سازش كردن خوب است. جانها بر بخل نازل شده هستند يعنى بخل از غرائز نفسانى است و بخل حاضر شده هستند يعنى هر نفس در آن حاضر است و به واسطه

به زودی او را برای آسان‌ترین (زندگی)، راهوار و آسان کنیم. و اما آن کس که بخل ورزید و خود را بی‌نیاز دید، و نیکوترین (زندگی) را تکذیب کرد، به زودی او را

ایمان است. اخلاق: عوامل مؤثر در اخلاق ۲ ایمان: نشانه هاى ضعف ایمان ۴ بخل: موانع بخل ۲ بى عفتى: آثار بى عفتى ۴ حرص: موانع حرص ۲ صبر: موانع بى صبرى ۲ عفت:

در اخلاق ۴ اسلام: تعالیم اسلام ۳ انفاق: آثار انفاق ۴; اهمیت انفاق ۵ بخل: موانع بخل ۴ ثروتمندان: تکلیف ثروتمندان ۲; شریک ثروتمندان ۲ حرص: موانع حرص ۴ صبر:

۳; کیفر انسان ها ۳ ایمان: ایمان به حسابرسى اخروى ۱; ایمان به قیامت ۱ بخل: موانع بخل ۲ حرص: موانع حرص ۲ صبر: موانع بى صبرى ۲ عقیده: آثار عقیده به قیامت ۲

است که داراى چنین خصلت ها و اوصافى اند. اخلاق: عوامل مؤثر در اخلاق ۲ بخل: موانع بخل ۲ ترس: آثار ترس از عذاب ۲; ترس از عذاب ۱، ۳ حرص: موانع حرص ۲ صبر: موانع

كوتاهي‌ مثلا سخاوت‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ اسراف‌ و تبذير ‌است‌ و كوتاهي‌ بخل‌ ‌است‌ تواضع‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ كبر و نخوت‌ ‌است‌ و كوتاهي‌ ذلت‌ و

فضيلت‌ سخاوت‌ و مذمت‌ بخل‌) انفاق‌ ‌از‌ ثمرات‌ سخاوت‌ ‌است‌ و سخاوت‌ يكي‌ ‌از‌ شريفترين‌ اخلاق‌ حميده‌ ‌است‌ چنانچه‌ عدمش‌ ‌که‌ بخل‌ ‌است‌ يكي‌ ‌از‌ بزرگترين‌

هَلُوع يعنى كم صبر و پر طمع. در اينصورت دو آيه بعدى يعنى جزع به هنگام ضرر و بخل به هنگام نعمت معنى هَلُوع است در مجمع البيان فرموده:« اَلْهَلُوعُ اَلشَّديدُ

مَن‌ فِي‌ القُبُورِ و اما ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره‌ راجع‌ باموال‌ اندوخته‌ ‌که‌ بخل‌ كرده‌ و ‌در‌ سبيل‌ اللّه‌ صرف‌ نكرده‌ ميفرمايد ‌که‌ همين‌ اموال‌ ‌را‌ ‌که‌

ها ۹، ۱۰; کفران اکثریت انسان ها ۷; کفران انسان ها ۶; مسؤولیت انسان ۵ بخل: منشأ بخل ۱۱ حیات: سبک شمردن حیات اخروى ۱۱ دین: زمینه تباهى دین ۱۱ سعادت: موانع

«العسرى» در آيه موصوفى دارد مثل حالت و نظير آن. يعنى آن كه از انفاق بخل ورزد و در اثر بخل ثروت و بى‏نيازی جويد و وعده بهتر خدا را تكذيب كند، او را به حالت

«العسرى» در آيه موصوفى دارد مثل حالت و نظير آن. يعنى آن كه از انفاق بخل ورزد و در اثر بخل ثروت و بى‏نيازی جويد و وعده بهتر خدا را تكذيب كند، او را به حالت

مَن‌ فِي‌ القُبُورِ و اما ‌در‌ ‌اينکه‌ سوره‌ راجع‌ باموال‌ اندوخته‌ ‌که‌ بخل‌ كرده‌ و ‌در‌ سبيل‌ اللّه‌ صرف‌ نكرده‌ ميفرمايد ‌که‌ همين‌ اموال‌ ‌را‌ ‌که‌

* [محمّد:37] اموال شما را نمى‏خواهد و اگر بخواهد و در خواستن مبالغه كند بخل مى‏ورزيد و نمى‏دهيد. * [اعراف:187] از تو از قيامت مى‏پرسند گويا به آن دانائى،

مي‌كني‌ ‌آن‌ كسي‌ ‌که‌ اعراض‌ ‌از‌ حق‌ّ مي‌كند و عطاي‌ ‌او‌ بسيار كم‌ ‌است‌ و بخل‌ و امساك‌ مي‌كند ‌از‌ بذل‌ مال‌ آيا نزد ‌او‌ علم‌ غيب‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌او‌ مي‌بيند

صفحه 182 «حَرْدٍ» به معناى بخل و منع ديگران است. «غَدَوْا عَلى‌ حَرْدٍ» يعنى صاحبان باغ به قصد محروم كردن فقراحركت كردند. حرص و بخل، انسان را سنگدل مى‌كند،

صفحه 182 «حَرْدٍ» به معناى بخل و منع ديگران است. «غَدَوْا عَلى‌ حَرْدٍ» يعنى صاحبان باغ به قصد محروم كردن فقراحركت كردند. حرص و بخل، انسان را سنگدل مى‌كند،

مراد از اين كه درباره مؤمن انفاق كننده متقّى فرمود: «فسنيسّره لليسرى» درباره بخل ورزنده مكذّب فرمود: «فسينسّره للعسرى» هدايت خلق از قضاهاى الهى است كه بر خود

‌است‌. و نيز ‌از‌ ‌براي‌ مغلولة تفسيراتي‌ كردند امساك‌ ‌از‌ عطاء، منع‌ رزق‌، بخل‌، منع‌ ‌از‌ عذاب‌، ضيق‌ معيشة و ‌غير‌ اينها ‌اينکه‌ ‌هم‌ اشتباه‌ ‌است‌ ‌در‌

مي‌كني‌ ‌آن‌ كسي‌ ‌که‌ اعراض‌ ‌از‌ حق‌ّ مي‌كند و عطاي‌ ‌او‌ بسيار كم‌ ‌است‌ و بخل‌ و امساك‌ مي‌كند ‌از‌ بذل‌ مال‌ آيا نزد ‌او‌ علم‌ غيب‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌او‌ مي‌بيند

مي‌كني‌ ‌آن‌ كسي‌ ‌که‌ اعراض‌ ‌از‌ حق‌ّ مي‌كند و عطاي‌ ‌او‌ بسيار كم‌ ‌است‌ و بخل‌ و امساك‌ مي‌كند ‌از‌ بذل‌ مال‌ آيا نزد ‌او‌ علم‌ غيب‌ ‌است‌ ‌پس‌ ‌او‌ مي‌بيند

صَدَّقَ بِالْحُسْنى‌ «6» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‌ «7» وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌ «8» وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى‌ «9» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى‌

ف‌ (۲۹۹۹ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) يسر (۴۴ بار) وَ بِالْحُسْنَى مَن اسْتَغْنَى بَخِل کَذّب صَدّق لِلْعُسْرَى لِلْيُسْرَى اتّقَى مَا أَمّا يُغْنِي أَعْطَى عَنْه

ميشويد تا انفاق كنيد در راه خدا پس از شما كسى است كه بخل ميورزد و هر كه بخل ورزد پس جز اين نيست كه بخل ميكند از نفع خودش و خدا بى‌نياز است و شما محتاجانيد

صَدَّقَ بِالْحُسْنى‌ «6» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‌ «7» وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌ «8» وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى‌ «9» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى‌

خلقتاً مثل طوق كبوتر يا صنعتاً مثل طوق طوق طلا و نقره (راغب) يعنى آنچه را بخل كرده و در راه خدا نداده‏اند روز قيامت با آن طوق زده شوند و آن طوقى در گردنشان

رسيد مى‏بيند كه از جوشيدن آب مانع است «اَكْدى فُلانٌ: قَطَعَ الْعَطاءَ وَ بَخِلَ» يعنى آيا ديدى آنكس را كه از حق رو گرداند و كمى انفاق كرد و قطع نمود؟ اين

اللّه‌َ وَ رَسُولَه‌ُ وَ اللّه‌ُ خَبِيرٌ بِما تَعمَلُون‌َ «13» آيا ترسيديد و بخل‌ كرديد اينكه‌ مقدّم‌ بداريد ‌بر‌ نجوي‌ ‌خود‌ صدقه‌ها ‌را‌ ‌که‌ فقير شويد و

صَدَّقَ بِالْحُسْنى‌ «6» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْيُسْرى‌ «7» وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنى‌ «8» وَ كَذَّبَ بِالْحُسْنى‌ «9» فَسَنُيَسِّرُهُ لِلْعُسْرى‌

رسيد مى‏بيند كه از جوشيدن آب مانع است «اَكْدى فُلانٌ: قَطَعَ الْعَطاءَ وَ بَخِلَ» يعنى آيا ديدى آنكس را كه از حق رو گرداند و كمى انفاق كرد و قطع نمود؟ اين

به معنى گرفتن و نگاه داشتن است ايضا تمسيك كه به معنى گرفتن و چنگ زدن است. بخل را از آن امساك گويند كه منع كردن و نگاه داشتن مال از ديگران است. [اعراف:170]

سرمايه‌اش به خاك فرو رفت. «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ» «2» در اين سوره دو بار از بخل انتقاد شده است. يك بار در آيه‌ «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» و يك بار داستان اين آيات

* [محمّد:37] اموال شما را نمى‏خواهد و اگر بخواهد و در خواستن مبالغه كند بخل مى‏ورزيد و نمى‏دهيد. * [اعراف:187] از تو از قيامت مى‏پرسند گويا به آن دانائى،

كرد، اسامه گفت: چيزى در اختيار من نيست. سلمان پيش آن دو برگشت، گفتند: اسامه بخل كرده و اگر سلمان را به چاه پر آبى بفرستيم آبش فرورود. چون ابوبكر و عمر نزد

مى‌برد به خدا از بخل، و ما نيز پناه مى‌بريم بخدا از بخل. و حق تعالى فرمايد: هر كه نگهداشته شود از بخل، رستگار است و تو را خبر دهم از عاقبت بخل؛ بدرستى كه قوم

جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود و شهوت‌. و سخاوت‌ ‌که‌ حد وسط اسراف‌ و تبذير و بخل‌ و تقتير، و تواضع‌ ‌که‌ حد وسط تكبّر و تذليل‌ ‌است‌ و هكذا ‌در‌ ساير صفات‌

‌آيه‌ 7) و معناي‌ تأذن‌ ‌يعني‌ اعلام‌ فرمود و ‌من‌ جمله‌ بذل‌ و احسان‌ و بخل‌ و منع‌ ‌از‌ حقوق‌ واجبه‌ و مستحبه‌ چنانچه‌ ميفرمايد مَثَل‌ُ الَّذِين‌َ يُنفِقُون‌َ

‌در‌ آيات‌ سابقه‌ ‌از‌ شرك‌ باللّه‌ و بي‌ احترامي‌ بوالدين‌ و تبذير مال‌ و بخل‌ و اسراف‌ و قتل‌ اولاد و نزديك‌ زنا رفتن‌ و قتل‌ نفس‌ محترمه‌ و اكل‌ مال‌

سختى و بُخل به هنگام كاميابى. «هَلُوعاً إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعاً وَ إِذا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعاً» 2- ريشه بسيارى از ناهنجارى‌ها، حرص و بخل است.

سرمايه‌اش به خاك فرو رفت. «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ» «2» در اين سوره دو بار از بخل انتقاد شده است. يك بار در آيه‌ «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» و يك بار داستان اين آيات

عمران:16]. گناهان ما را بيامرز و از عذاب آتش محفوظمان فرما [حشر:9]. هر كه از بخل نفسش محفوظ شود آنهااند نجات يافتگان. *** تقوى: اسم است از اتقاء و هر دوبه

قدرت و سلطه تو است تو بر هر چيز توانائى. 3- يد مغلوله كنايه است از امساك و بخل چنانكه يد مبسوطه به عكس آن است [مائده:64]. يهود گفتند: دستان خدا بسته است

قدرت و سلطه تو است تو بر هر چيز توانائى. 3- يد مغلوله كنايه است از امساك و بخل چنانكه يد مبسوطه به عكس آن است [مائده:64]. يهود گفتند: دستان خدا بسته است

خدا، وام دادن به خداست. «تُقْرِضُوا اللَّهَ» 3- يكى از راه‌هاى حفظ نفس از بخل، قرض الحسنه است. يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ‌ ... تُقْرِضُوا اللَّهَ‌ 4- وام گيرنده

به معنى گرفتن و نگاه داشتن است ايضا تمسيك كه به معنى گرفتن و چنگ زدن است. بخل را از آن امساك گويند كه منع كردن و نگاه داشتن مال از ديگران است. [اعراف:170]

حق‌، حق‌ گفتن‌ هست‌) و نيز فرمود 3» «لي‌ّ الواجد يحل‌ّ عرضه‌ و عقوبته‌»« (بخل‌ ورزيدن‌ دارا عرض‌ و عقوبتش‌ ‌را‌ حلال‌ ميكند) و وقتي‌ هند ‌از‌ ابي‌ سفيان‌

هواي‌ نفس‌ و حب‌ّ دنيا و حرص‌ و حسد و حقد و عداوت‌ و عجب‌ و كبر و طمع‌ و بخل‌ و عصبيّت‌ و سوء ظن‌ بخالق‌ و خلق‌ و ‌غير‌ اينها ‌از‌ اخلاق‌ رذيله‌ ‌که‌ همه‌

جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود و شهوت‌. و سخاوت‌ ‌که‌ حد وسط اسراف‌ و تبذير و بخل‌ و تقتير، و تواضع‌ ‌که‌ حد وسط تكبّر و تذليل‌ ‌است‌ و هكذا ‌در‌ ساير صفات‌

صدقه برای شما بهتر و پاکیزه‌تر است (که شما را از سؤالات بی‌جا بر کنار و از بخل و لئامت پاک می‌گرداند) و اگر (از فقر) چیزی (برای صدقه) نیابید در این صورت

غنى هم أما اذا ايى صدق کذب لسن هدى امن اتى خفى هل لم نفع نصب حتى کيل رسل بخل هو قبض کبر احزاب فرغ يوم نظر جهر جنب سبل يا کيف رود ربب ذرو عمل رحم کفر ن

خدا، وام دادن به خداست. «تُقْرِضُوا اللَّهَ» 3- يكى از راه‌هاى حفظ نفس از بخل، قرض الحسنه است. يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ‌ ... تُقْرِضُوا اللَّهَ‌ 4- وام گيرنده

قبل‌ ‌که‌ هرگز انفاقات‌ ‌آنها‌ مورد قبول‌ نيست‌ نه‌ ‌از‌ جهت‌ ظلم‌ ‌ يا ‌ بخل‌ ‌در‌ قبول‌ ‌ يا ‌ جهات‌ ديگري‌ ‌است‌ بلكه‌ مانع‌ ‌اينکه‌ سه‌ امر ‌است‌: 1‌-‌

رذيله‌ و صفات‌ ناپسنديده‌ و ملكات‌ نكوهيده‌ ‌است‌ مانند حسد و كبر و عجب‌ و بخل‌ و رياء و حقد و ‌غير‌ اينها و تقوي‌ دواي‌ ‌اينکه‌ دردها ‌است‌ ‌از‌ جهات‌ ذيل‌:

اللَّهَ: سَئَلَهُ اَنْ يُغْنِيَهُ - وَ عَنْهُ بَه‏:اكتفى» [ليل:7-8]. اما آنكه بخل ورزيد و خود را بى نياز دانست و وعده نيكو را تكذيب كرد... به نظر راغب استغناء

ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً- إِلَّا

اطاعت كنيد و انفاق نمائيد كه بهتر باشد براى خود شما و هر كه نگاهداشته شود از بخل نفس خود پس آن جماعت آنان رستگارانند اگر قرض دهيد بخدا قرضى نيكو زياده ميگرداند

درستى كه او بر بخل و كفران و صفات خود، لَشَهِيدٌ: هر آينه گواه است، جهت ظهور اثر آن بر او، يا در آخرت بر نفس خود، گواهى دهد، يا خداى تعالى بر بخل و ناسپاسى

عمران:16]. گناهان ما را بيامرز و از عذاب آتش محفوظمان فرما [حشر:9]. هر كه از بخل نفسش محفوظ شود آنهااند نجات يافتگان. *** تقوى: اسم است از اتقاء و هر دوبه

در حوائج خويش مصرف مى‏كند زيرا در ذيل آن فرموده: هر كه بيشتر به دست آورد و بخل ورزد و حق خدا را ادا نكندو از آن ظرف اتخاذ كند او كسى است كه وعيد خدا بر او

بسيار تشويق كرده‏اند و آن يكى از اسباب تعديل ثروت و پر كردن شكاف جامعه هاست، بخل و امساك هر قدر مذموم و منهى است در مقابل انفاق مانند آن و بيشتر از آن ممدوح

ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً- إِلَّا

اطاعت كنيد و انفاق نمائيد كه بهتر باشد براى خود شما و هر كه نگاهداشته شود از بخل نفس خود پس آن جماعت آنان رستگارانند اگر قرض دهيد بخدا قرضى نيكو زياده ميگرداند

سخن‌چينى و نمّامى، بسيار تكاپو مى‌كند. مراد از «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ»

سخن‌چينى و نمّامى، بسيار تكاپو مى‌كند. مراد از «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ»

‌از‌ اعلا مراتب‌ سخاوت‌ و شجاعت‌ و ساير كمالات‌ اخلاقي‌ ‌تا‌ ادني‌ مراتب‌ بخل‌ و جبن‌ و سائر ذمائم‌ اخلاقي‌ و هكذا بقدرت‌ كامله‌ ‌خود‌ ايجاد فرموده‌ و اعجب‌

اخبار ‌در‌ مدح‌ و مثوبات‌ و آثار و نتائج‌ ‌او‌ و ‌در‌ مذمّت‌ ضدّ ‌آن‌ ‌که‌ بخل‌ ‌باشد‌ و عقوبات‌ و آثار وخيمه‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌او‌ مترتب‌ ميشود بسيار ‌است‌ (الجنة

سرمايه‌اش به خاك فرو رفت. «فَخَسَفْنا بِهِ وَ بِدارِهِ» «2» در اين سوره دو بار از بخل انتقاد شده است. يك بار در آيه‌ «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» و يك بار داستان اين آيات

قدرت و سلطه تو است تو بر هر چيز توانائى. 3- يد مغلوله كنايه است از امساك و بخل چنانكه يد مبسوطه به عكس آن است [مائده:64]. يهود گفتند: دستان خدا بسته است

ايمان به قيامت و بيم از عذاب، زمينه توجّه به نماز و انفاق است. 1- هلوع، جزع و بخل دارد، امّا مصلّى، نماز و انفاق دارد. هَلُوعاً ... جَزُوعاً .. مَنُوعاً- إِلَّا

سخن‌چينى و نمّامى، بسيار تكاپو مى‌كند. مراد از «مَنَّاعٍ لِلْخَيْرِ» شايد بخل در مال باشد. چون قرآن درباره مال، كلمه خير را به كار برده است. «1» «زَنِيمٍ»

حمام‌ و تنظيف‌ لباس‌ و طبيب‌ و ادويه‌ و امثال‌ اينها، و ذو سعة اغنياء هستند بخل‌ نكنند و امساك‌ ننمايند و بقدر معروف‌ انفاق‌ كنند بلكه‌ ‌در‌ ‌غير‌ واجب‌ النفقة

مُبِين‌ٍ) يس‌ آيه 11. (فَإِن‌َّ لَه‌ُ مَعِيشَةً ضَنكاً) مبتلي‌ ميشود بحرص‌ و بخل‌ و امساك‌ و غرق‌ دنيا ميشود و بكلّي‌ ‌از‌ آخرت‌ محروم‌ ميگردد و فرصت‌ و مجالي‌