البقرة ٢٤٧: تفاوت میان نسخه‌ها

از الکتاب
(Edited by QRobot)
 
(افزودن سال نزول)
خط ۱۶: خط ۱۶:
|-|معزی=و گفت بدیشان پیغمبرشان همانا خدا برانگیخت برای شما طالوت را پادشاهی گفتند چگونه وی را بر ما فرمانروائی باشد و ما سزاوارتریم از او به پادشاهی و داده نشده است گشایشی در مال گفت همانا خدا برگزیدش بر شما و بیفزودش عظمتی در دانش و پیکر و خدا دهد پادشاهیش را به هر که خواهد و خدا است گشایشمند دانا
|-|معزی=و گفت بدیشان پیغمبرشان همانا خدا برانگیخت برای شما طالوت را پادشاهی گفتند چگونه وی را بر ما فرمانروائی باشد و ما سزاوارتریم از او به پادشاهی و داده نشده است گشایشی در مال گفت همانا خدا برگزیدش بر شما و بیفزودش عظمتی در دانش و پیکر و خدا دهد پادشاهیش را به هر که خواهد و خدا است گشایشمند دانا
|-|</tabber><br />
|-|</tabber><br />
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = | نام = [[شماره آیه در سوره::247|٢٤٧]] | قبلی = البقرة ٢٤٦ | بعدی = البقرة ٢٤٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::50|٥٠]] | حرف =  }}
{{آيه | سوره = سوره البقرة | نزول = [[نازل شده در سال::22|١٠ هجرت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::247|٢٤٧]] | قبلی = البقرة ٢٤٦ | بعدی = البقرة ٢٤٨  | کلمه = [[تعداد کلمات::50|٥٠]] | حرف =  }}
===معنی کلمات و عبارات===
===معنی کلمات و عبارات===
«أنَّی»: چگونه؟ از کجا؟ «لَمْ یُؤْتَ»: داده نشده است. «سَعَةً»: فزونی. فراوانی. «إصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ»: او را بر شما برگزیده است. «بَسْطَةً»: گسترش. فراخی. «وَاسِعٌ»: به معنی (ذُوسَعَةٍ) یعنی: دارا است، یا به معنی (مُوسِع) یعنی: توسعه‌دهنده و بخشایشگر است.
«أنَّی»: چگونه؟ از کجا؟ «لَمْ یُؤْتَ»: داده نشده است. «سَعَةً»: فزونی. فراوانی. «إصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ»: او را بر شما برگزیده است. «بَسْطَةً»: گسترش. فراخی. «وَاسِعٌ»: به معنی (ذُوسَعَةٍ) یعنی: دارا است، یا به معنی (مُوسِع) یعنی: توسعه‌دهنده و بخشایشگر است.

نسخهٔ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۲


ترجمه

و پیامبرشان به آنها گفت: «خداوند (*طالوت*) را برای زمامداری شما مبعوث (و انتخاب) کرده است.» گفتند: «چگونه او بر ما حکومت کند، با اینکه ما از او شایسته‌تریم، و او ثروت زیادی ندارد؟!» گفت: «خدا او را بر شما برگزیده، و او را در علم و (قدرت) جسم، وسعت بخشیده است. خداوند، ملکش را به هر کس بخواهد، می‌بخشد؛ و احسان خداوند، وسیع است؛ و (از لیاقت افراد برای منصب‌ها) آگاه است.»

و پيامبرشان به آنها گفت: همانا خدا طالوت را به اميرى شما برگماشت. گفتند: از كجا او بر ما حكومت داشته باشد، حال آن كه ما براى اين امر شايسته‌تريم و او از مال دنيا چيزى ندارد؟ گفت: خدا وى را بر شما برگزيده و او را در دانش و جسم فزونى داده است، و خدا ف
و پيامبرشان به آنان گفت: «در حقيقت، خداوند، طالوت را بر شما به پادشاهى گماشته است.» گفتند: «چگونه او را بر ما پادشاهى باشد با آنكه ما به پادشاهى از وى سزاوارتريم و به او از حيث مال، گشايشى داده نشده است؟» پيامبرشان گفت: «در حقيقت، خدا او را بر شما برترى داده، و او را در دانش و [نيروى‌] بدنى بر شما برترى بخشيده است، و خداوند پادشاهى خود را به هر كس كه بخواهد مى‌دهد، و خدا گشايشگر داناست.»
پیغمبرشان به آنها گفت: خداوند طالوت را به پادشاهی شما برانگیخت. گفتند که از کجا او را بر ما بزرگی و شاهی رواست در صورتی که ما به پادشاهی شایسته‌تر از اوییم و او را مال فراوان نیست. رسول گفت: خداوند او را برگزیده و در دانش و توانایی و قوت جسم فزونی بخشیده، و خدا ملک خود را به هر که خواهد بخشد، که خدا به حقیقت توانگر و داناست.
و پیامبرشان به آنان گفت: بی تردید خدا طالوت را برای شما به زمامداری برانگیخت. گفتند: [شگفتا!] چگونه او را بر ما حکومت باشد و حال آنکه ما به فرمانروایی از او سزاوارتریم، و به او وسعت و فراخی مالی داده نشده [پس ما کجا و زمامداری انسانی تهیدست کجا!؟] [پیامبرشان] گفت: خدا او را بر شما برگزیده و وی را در دانش و نیروی جسمی فزونی داده؛ و خدا زمامداریش را به هر کس که بخواهد عطا می کند؛ و خدا بسیار عطا کننده و داناست.
پيغمبرشان به آنها گفت: خدا طالوت را پادشاه شما كرد. گفتند: چگونه او را بر ما پادشاهى باشد؟ ما سزاوارتر از او به پادشاهى هستيم و او را دارايى چندانى نداده‌اند. گفت: خدا او را بر شما برگزيده است و به دانش و توان او بيفزوده است، و خدا پادشاهيش را به هر كه خواهد دهد كه خدا دربرگيرنده و داناست.
و پیامبرشان به ایشان گفت خداوند طالوت را به فرمانروایی شما برگماشته است، گفتند چگونه بر ما فرمانروایی کند، حال آنکه ما از او به فرمانروایی سزاوارتریم، و مال و منال چندانی نیز ندارد، گفت خداوند او را بر شما برگزیده است و به او دانایی و توانایی بسیار بخشیده است و خدا فرمانرواییش را به هرکس که بخواهد ارزانی می‌دارد و خدا گشایشگری داناست‌
و پيامبرشان به آنها گفت: خداوند طالوت را به پادشاهى شما برانگيخت. گفتند: چگونه او را بر ما پادشاهى باشد و ما به پادشاهى از وى سزاوارتريم و او را گشايشى از مال نداده‌اند. گفت: خدا او را بر شما برگزيده است و در دانش و تن فزونى و فراخى داده است، و خداوند پادشاهى خود را به هر كه خواهد دهد و خدا فراخى‌بخش و داناست.
و پیغمبرشان به آنان گفت: خداوند طالوت را برای زمامداری شما روانه کرده است. بزرگان قوم گفتند: چگونه او بر ما حکومت داشته باشد با این که ما از او برای زمامداری سزاوارتریم و او که مال و دارائی زیادی ندارد؟ گفت: خدا او را بر شما برگزیده است و دانش و (قدرت) جسم او را وسعت بخشیده است و خداوند ملک خود را به هرکس که بخواهد می‌بخشد. و (احسان و تصرّف و قدرت) خداوند فراخ، و آگاه (از لیاقت افراد برای منصبها) است.
و پیامبر برجسته‌شان به آنان گفت: «به‌راستی، خدا طالوت را بر شما همواره به فرماندهی جنگ برگماشته است.» گفتند: «چگونه او را بر ما فرماندهی است با آنکه ما به فرماندهی از وی سزاوارتریم، در حالی که به او گشایشی مالی داده نشده است‌؟» پیامبر برجسته‌شان گفت: «به‌درستی، خدا او را بر شما برگزیده و (هم) او را در دانش و بینش و جسم(اش) بر شما گشایشی داده است. و خدا فرماندهیش را به هر کس که بخواهد می‌دهد و خدا گشایشگری داناست.»
و گفت بدیشان پیغمبرشان همانا خدا برانگیخت برای شما طالوت را پادشاهی گفتند چگونه وی را بر ما فرمانروائی باشد و ما سزاوارتریم از او به پادشاهی و داده نشده است گشایشی در مال گفت همانا خدا برگزیدش بر شما و بیفزودش عظمتی در دانش و پیکر و خدا دهد پادشاهیش را به هر که خواهد و خدا است گشایشمند دانا


البقرة ٢٤٦ آیه ٢٤٧ البقرة ٢٤٨
سوره : سوره البقرة
نزول : ١٠ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٥٠
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«أنَّی»: چگونه؟ از کجا؟ «لَمْ یُؤْتَ»: داده نشده است. «سَعَةً»: فزونی. فراوانی. «إصْطَفَاهُ عَلَیْکُمْ»: او را بر شما برگزیده است. «بَسْطَةً»: گسترش. فراخی. «وَاسِعٌ»: به معنی (ذُوسَعَةٍ) یعنی: دارا است، یا به معنی (مُوسِع) یعنی: توسعه‌دهنده و بخشایشگر است.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - برگزیدگى طالوت براى زمامدارى بنى اسرائیل، به نفع و سعادت آنان (ان اللّه قد بعث لکم طالوت ملکاً) «لام» در «لکم» تصریح است به اینکه فرماندهى و زمامدارى طالوت در جهت نفع و سعادت آنان بوده است.

۲ - طالوت، برانگیخته خداوند براى زمامدارى بنى اسرائیل (ان اللّه قد بعث لکم طالوت ملکاً)

۳ - شگفتى سردمداران بنى اسرائیل، از برگزیدگى طالوت به دلیل سرشناس نبودن و نداشتن ثروت (قالوا انى یکون له الملک ... و لم یؤت سعة من المال) ظاهراً اعتراض کنندگان، همان پیشنهاددهندگان بودند که خداوند از قول آنان مى فرماید: «قال الملأ ... نحن احق». بنابراین اعتراض آنان به دو جهت بوده است: یکى نبودن طالوت از طبقه ملأ و اشراف که مى گفتند: «نحن احق». و دوّم نداشتن مال و ثروت که با «و لم یؤت سعة من المال» به آن اشاره شده است.

۴ - پندار غلط بزرگان بنى اسرائیل بر سزاوار بودنشان از طالوت براى زمامدارى (و نحن احقّ بالملک منه)

۵ - سرشناسى و از طبقه اشراف و بزرگان بودن و داشتن ثروت فراوان، شرط زمامدارى، در پندار بزرگان بنى اسرائیل (و نحن احق بالملک منه و لم یؤت سعةً من المال) ظاهراً جمله «نحن احق ... » سخن ملأاست; گویا آنان بدین جهت خود را براى زمامدارى سزاوارتر مى دانستند.

۶ - سرشناسى و از اشراف بودن، مهمترین ملاک براى زمامدارى، در دیدگاه ملأ بنى اسرائیل* (و نحن احقّ بالملک منه و لم یؤت سعة من المال) اشراف بنى اسرائیل در مقام بیان ملاک زمامدارى، در ابتدا مسأله سرشناسى و ملأ بودن را مطرح نمودند و سپس مسأله ثروت را.

۷ - فقدان روحیه تسلیم در برابر دستورات الهى، در میان بزرگان بنى اسرائیل (ان اللّه قد بعث ... و نحن احقّ بالملک منه)

۸ - تقدم برگزیدگان الهى بر دیگران، در حکومت و زمامدارى (نحن احقّ بالملک منه ... قال ان اللّه اصطفیه علیکم)

۹ - طالوت، نسبت به دیگران، از توانایى جسمى و علمى (کاردانىِ) بیشترى برخوردار بود. (و زاده بسطة فى العلم و الجسم) چون جمله «و زاده ... » بیان حکمت انتخاب طالوت از میان بنى اسرائیل و علّت تقدّم وى بر دیگران است، پس او در این دو صفت برتر از دیگران بوده است; بنابراین «زاده ...» بیانگر توانایى جسمى و علمى بیشتر او در مقایسه با دیگران است.

۱۰ - گستردگى بیشتر تواناییهاى علمى (اعلمیت) و جسمى، ملاک برترى انسان در زمامدارى جامعه (و زاده بسطةً فى العلم و الجسم)

۱۱ - گستردگى تواناییهاى علمى و جسمى طالوت، ملاک برگزیدگى وى از جانب خداوند براى زمامدارى (ان اللّه اصطفیه علیکم و زاده بسطة فى العلم و الجسم)

۱۲ - سرشناسى و ثروت، ملاک گزینش زمامداران نیست. (و لم یؤت سعة من المال ... و زاده بسطة فى العلم و الجسم)

۱۳ - لزوم توجیه افراد تحت فرماندهى، نسبت به انتصاب حاکم و فرمانده و رفع شبهات در این باره (قالوا انّى یکون له الملک ... و زاده بسطة فى العلم و الجسم)

۱۴ - اهمیّت بیشتر تواناییهاى فکرى و علمى (کاردانى)، بر تواناییهاى جسمى در انتخاب زمامدار* (و زاده بسطة فى العلم و الجسم) در بیان ملاک، توانایى علمى «فى العلم» مقدم شده است.

۱۵ - حکومت از آنِ خداوند است و به هر کس بخواهد اعطا مى کند. (و اللّه یؤتى ملکه من یشاء)

۱۶ - مشیّت الهى، منشأ برگزیدگى طالوت (زمامداران الهى) (و اللّه یؤتى ملکه من یشاء)

۱۷ - سِعه وجودى و دانایى گسترده خداوند (و اللّه واسع علیم) بنابراینکه «واسع» به معناى ذو سعة باشد; یعنى خداوند وجودى است واسع و گسترده ; نه به معناى مُوسع (گستراننده نعمتها) و نه به معناى واسع فضله و قدرته.

۱۸ - دانایى گسترده خداوند نسبت به شایستگى افراد و سعه وجودى او، منشأ اعطاى حکومت به آنان طبق مشیّت خویش (ان اللّه اصطفیه علیکم ... و اللّه واسع علیم)

۱۹ - بینش محدود بنى اسرائیل نسبت به ملاکهاى حقیقى گزینش، منشأ اعتراض آنان به برگزیدن طالوت (قالوا انى یکون له الملک علینا ... و اللّه واسع علیم) جمله «و اللّه واسع علیم» تعریضى به بنى اسرائیل است که بینش شما محدود و در نتیجه مُعترض به گزینش طالوت شده اید.

۲۰ - بینش محدود آدمى، منشأ اعتراض وى به افعال الهى (قالوا انى ... و اللّه واسع علیم) جمله «و اللّه واسع علیم» تعریضى به مُعترضین است که شما بینشى محدود دارید و لذا اعتراض به گزینش طالوت (افعال الهى) مى کنید.

۲۱ - خواسته ها و مشیّتهاى الهى، بر اساس ملاک و حکمت است ; نه گزاف و بیهوده (و زاده بسطة فى العلم و الجسم و اللّه یؤتى ملکه من یشاء) خداوند از یک سو اعطاى ملک را برخاسته از مشیّت خویش شمرده، و از سوى دیگر ملاک انتخاب طالوت را بیان مى کند; بنابراین مشیّت الهى بر اساس ملاک و حکمت است; نه بى حساب و گزاف.

روایات و احادیث

۲۲ - نبودن طالوت از خاندان نبوت و پادشاهى، منشأ اعتراض بزرگان (ملأ) بنى اسرائیل به برگزیدگى وى از جانب خداوند (قالوا انى یکون له الملک علینا) امام باقر (ع) درباره آیه «انّ اللّه قد بعث ... » فرمود: لم یکن من سبط النبوة و لا من سبط المملکة ...[۱].

موضوعات مرتبط

  • اسماء و صفات: علیم ۱۸ ; واسع ۱۷، ۱۸
  • انسان: جهل انسان ۲۰
  • برگزیدگان: فضایل برگزیدگان ۸
  • برگزیدگى: عوامل برگزیدگى ۱۱، ۱۶
  • بنىاسرائیل: ارزشگذارى بنىاسرائیل ۵ ; استکبار بنىاسرائیل ۴ ; اشراف بنىاسرائیل ۳، ۴، ۵، ۷ ; تاریخ بنىاسرائیل ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۶، ۲۲ ; جهل بنىاسرائیل ۱۹ ; دنیاطلبى بنىاسرائیل ۵، ۶، ۲۲ ; رهبرى در بنىاسرائیل ۱، ۲ ; عقیده بنىاسرائیل ۴، ۵، ۶ ; نافرمانى بنىاسرائیل ۷، ۲۲
  • تبلیغ: اهمیّت تبلیغ ۱۳
  • تعقل: اهمیّت تعقل ۱۴
  • جهل: آثار جهل ۱۹، ۲۰
  • حکومت: منشأ حکومت ۱۵
  • خدا: افعال خدا ۲۰ ; حاکمیت خدا ۱۵ ; حکمت خدا ۲۱ ; عطایاى خدا ۱۵، ۱۸ ; علم خدا ۱۷، ۱۸ ; مشیّت خدا ۱۵، ۱۶، ۱۸، ۲۱
  • رهبرى: اعلمیت در رهبرى ۱۰ ; شرایط رهبرى ۸، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۴ ; علم رهبرى ۱۰
  • سیاسى: فلسفه سیاسى ۱۸ ; نظام سیاسى ۸
  • طالوت: برترى طالوت ۹ ; برگزیدگى طالوت ۱، ۲، ۳، ۱۱، ۱۶، ۱۹، ۲۲ ; علم طالوت ۹، ۱۱ ; قدرت طالوت ۹
  • عصیان: زمینه عصیان ۱۹، ۲۰
  • عقیده: عقیده باطل ۴
  • علم: اهمیّت علم ۱۴ ; علم و عمل ۲۰
  • فرماندهى: اهمیّت فرماندهى ۱۳
  • گزینش: ملاک گزینش ۳، ۵، ۶، ۸، ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۴
  • مال: ارزش مال ۱۲

منابع

  1. کافى، ج ۸، ص ۳۱۶، ح ۴۹۸ ; نورالثقلین، ج ۱، ص ۲۵۱، ح ۹۹۶.