روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

و سال حمران ابا جعفر ع :

عَنْ قَوْلِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَ‏ إِنََّا أَنْزَلْنََاهُ‏ فِي لَيْلَةٍ مُبََارَكَةٍ قَالَ هِيَ‏ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ وَ هِيَ فِي كُلِّ سَنَةٍ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ فِي اَلْعَشْرِ اَلْأَوَاخِرِ وَ لَمْ يُنْزَلِ‏ اَلْقُرْآنُ‏ إِلاَّ فِي‏ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ قَالَ اَللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهََا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ‏ قَالَ يُقَدَّرُ فِي‏ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَكُونُ فِي تِلْكَ اَلسَّنَةِ إِلَى مِثْلِهَا مِنْ قَابِلٍ مِنْ خَيْرٍ أَوْ شَرٍّ أَوْ طَاعَةٍ أَوْ مَعْصِيَةٍ أَوْ مَوْلُودٍ أَوْ أَجَلٍ أَوْ رِزْقٍ فَمَا قُدِّرَ فِي تِلْكَ اَللَّيْلَةِ وَ قُضِيَ فَهُوَ اَلْمَحْتُومُ وَ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ فِيهِ اَلْمَشِيئَةُ قَالَ قُلْتُ لَهُ‏ لَيْلَةُ اَلْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ أَيَّ شَيْ‏ءٍ عَنَى بِذَلِكَ فَقَالَ اَلْعَمَلَ اَلصَّالِحَ فِي‏ لَيْلَةِ اَلْقَدْرِ وَ لَوْ لاَ مَا يُضَاعِفُ‏ اَللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لِلْمُؤْمِنِينَ مَا بَلَغُوا وَ لَكِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ يُضَاعِفُ لَهُمُ اَلْحَسَنَاتِ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۳

و حمران از امام ابو جعفر عليه السّلام در باره معنى قول خداى عزّ و جلّ: «انا انزلناه في ليلة مباركة» سؤال كرد، امام فرمود: آن شب مبارك شب قدر است، و آن هر سال در ماه رمضان در ده شب اواخر آن ماه است، و قرآن جز در شب قدر نازل نشده است، خداى عزّ و جلّ در اين باره فرموده است: «فيها يفرق كل امر حكيم». فرمود: در شب قدر هر چيزى از خير يا شرّ، يا طاعت يا معصيت، يا مولود يا اجل يا رزق كه در آن سال تا سال آينده و شب قدر بعد تحقّق مى‏يابد مقدّر مى‏شود، پس هر چيز كه در آن شب تقدير شود و به امضاى قضا برسد، آن چيز امرى حتمى، و تخلّف ناپذير است، و خداى عزّ و جلّ را در باره آن مشيّتى است. راوى گفت: گفتم معنى اين بيان‏ الهى كه فرمود: «شب قدر از هزار شب بهتر است» چيست؟ فرمود: اين آيه ناظر به عمل صالح در شب قدر است، و اگر نه آن بود كه خداى تبارك و تعالى حسنات را براى مؤمنين مضاعف مى‏ساخت، ايشان به كمال فضيلت و ثواب نمى‏رسيدند، ولى خداى عزّ و جلّ حسنات را براى ايشان مضاعف مى‏سازد.