نتایج جستجو

دارم . راغب گويد: حمل يك معنى دارد و در چيزهاى بسيار بكار مى‏رود فعل آن در همه يكى است ولى در ظاهر حمل مى‏شود مثل باريكه بر دوش گيرند حمل (به كسر اوّل) گفته‏اند

«اَنَّهُ كانَ ظُلُوماً جَهولاً» علت حمل است ولى نه آن طور كه گفته‏اند بلكه به اين معنى كه سموات و ارض احتياج به حمل امانت نداشتند زيرا كمال آنها از اوّل

آشكار شدن خطوط در آن است [قمر:13]. نوح را به چيزى كه تخته‏ها و مسمارها داشت حمل كرديم منظور كشتى نوح «عليه السلام» و الواح جمع لوح است. [اعراف:154-150-145]

لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هم من ف ه ل لا فى ها ذرر ثقل ب ارض کون حمل کم ان نن وله عمل سئل اله الى يوم الله رئى وزن سمو مع ام انن غيب قول حبب ک

كشتى‏ها كه گفته‏اند . ج: [حاقة:11] چون آب طغيان كرد ما شما را در جارى شونده حمل كرديم تا آن را براى شما ياد آورى قرار دهيم و تا تذكره را گوش حافظ پند در خود

بالا رفته و قدحهايى است گذاشته شده (دركنار چشمه‏ها و نحو آن ) ها ه من ان حمل کم ل ما ب ک هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله

ا وجد الى وصى ذکر وحد اول کفر ملک ذلکم دنو طوف تمم طلق امم الک نهى هو لئک حمل سنو مرر مئى موسى رحم ظلم الف اخر عزى زوج نجو شعب ذى مناة قرء علم عور عشو کلب

وفى قرب صحب نوح ربب وحى انن عظم امم ظلم موسى جنن ثنى ا حين جنف يمن جزى خير حمل ابو سعر طوع ذکر ذوا اذ صلى وقى شهد اثم ارض بل ثمن س کتب سحر عدل حضر اين زکو

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

عوامل رشد اقتصادى در صدراسلام ۳ تمدن: منشأ رشد تمدن ۷ حمل ونقل: حمل ونقل دریایى در صدراسلام ۳; فواید حمل ونقل دریایى ۳ خدا: آثار اراده خدا ۷; آثار قدرت خدا

قيامت بار گناه را حمل خواهد نمود. * [انعام:31]. آنها گناهان خويش را به دوش مى‏كشند آگاه باش بد است آنچه حمل مى‏كنند «يَزِروُنَ» حمل بار سنگين است. * [انعام:164]

سنگین اطلاق مى شود. مقصود از حمل کننده هاى بار سنگین، ابرها است که در پى بادها مى آیند و با خود توده هاى عظیم ذرات آب را حمل مى کنند. ۲ - شکل گیرى ابرها

و ميزان دقيق است. «بِمِقْدارٍ» (يعنى اگر مدّت حمل كم يا زياد شود، اگر حمل سقط شود يا چند قلو گردد، اگر حمل، ناقص‌الخلقه يا داراى عضو زيادى شود، اين كم و

قيامت بار گناه را حمل خواهد نمود. * [انعام:31]. آنها گناهان خويش را به دوش مى‏كشند آگاه باش بد است آنچه حمل مى‏كنند «يَزِروُنَ» حمل بار سنگين است. * [انعام:164]

باشند نفقه آنها را بپردازید تا وضع حمل کنند» (و ان کن اولات حمل فانفقوا علیهن حتی یضعن حملهن). زیرا مادام که وضع حمل نکرده‌اند در حال عدّه هستند، و نفقه

«أَمْرُهُمْ ذُو شُورى بَیْنَهُمْ» آن گونه که بعضى از مفسران گفته اند، و یا حمل بر مبالغه و تأکید شود; زیرا ذکر «مصدر» به جاى «وصف» معمولاً همین معنا را مى

علیه وآله) دیده بودند، که «شقّ القمر» ادامه آن بود، آنها همه را بر تداوم سحر حمل مى کردند، و آن را «سحرى مستمر» مى پنداشتند، هر چند این تهمت، بهانه اى بود

خود سفارش کردیم، که مادر با رنج و زحمت بار حمل او کشید و باز با درد و مشقّت وضع حمل نمود و سی ماه تمام مدت حمل و شیرخواری او بود تا وقتی که طفل به حد رشد

بر کشتى سوار مى شوند، بلکه مال التجاره و وسائل مورد نیاز آنها، نیز با آن حمل و نقل مى گردد. شحن‌ (۳ بار) پر كردن. «شحن السفينة شحناً: ملأها» مشحون: پر

اخلاص ۱ التقاط: اجتناب از التقاط ۵ انسان: پناهگاه انسان ۷ حمل و نقل: تاریخ حمل و نقل ۳; وسایل حمل و نقل دریایى ۳ خدا: نجات بخشى خدا ۹ خطر: آثار احساس خطر

مادّه «عَشْر» جمع «عشراء» در اصل به معناى شتر مادّه بار دارى است که ده ماه بر حمل او گذشته، و در آستانه آوردن بچه است، یعنى چیزى نمى گذرد که شتر دیگرى از او

فلسفه خلقت چهارپایان ۳، ۵; فواید چهارپایان ۳، ۶; نقش چهارپایان ۱ حمل و نقل: وسایل حمل و نقل ۳، ۴ خدا: افعال خدا ۱; خالقیت خدا ۵; نشانه هاى قدرت خدا ۲;

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

ظلم ستیزى اولیاءالله ۱۲; مسؤولیت اولیاءالله ۱۲ اهم و مهم ۱۱، ۱۳: حمل و نقل: تاریخ حمل و نقل۳ خضر(ع): آثار سوراخ کشتى قصه خضر(ع) ۱۰; حکومت دوران خضر(ع)

چهارپایان: خوردن گوشت چهارپایان در صدراسلام ۹; نقش چهارپایان ۴ حمل و نقل: پیشگویى وسایل حمل و نقل ۶ حیوانات: احکام حیوانات ۳ خدا: تداوم خالقیت خدا ۵; خالقیت

عبادتکار و خدمتگزار» است و از آنجا که این نامگذارى به وسیله مادرش، بعد از وضع حمل انجام شد، نهایت عشق و علاقه این مادر با ایمان را براى وقف فرزندش در مسیر بندگى

حامله شد حوا حمل سبكى را و آن نطفه آدم بود كه در رحم او آمد، فَمَرَّتْ بِهِ‌: پس مستمر بود به آن حمل در برخاستن و نشستن و رفتن و ايستادن، يعنى حمل به جهت خفت

خدا ۶; بهره مندان از آیات خدا ۹; زمینه استفاده از آیات خدا ۸، ۱۰ حمل و نقل: وسایل حمل و نقل ۵ خدا: افعال خدا ۳; دلایل خدا شناسى ۷; عطایاى خدا ۵; نعمتهاى

آدمیزادگان را گرامی داشتیم؛ و آنها را در خشکی و دریا، (بر مرکبهای راهوار) حمل کردیم؛ و از انواع روزیهای پاکیزه به آنان روزی دادیم؛ و آنها را بر بسیاری از

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

بمانند-. و هنگامی که (با ارزش‌ترین اموال، از جمله) شتران آبستنی که ده ماه از حمل آنها گذشته است به دست فراموشی سپرده می‌شوند. و آنگاه که شتران ماده (به هنگام

آنها را حمل نمود در كشتى و بعضى گفته‌اند مراد از ذريّه كه خدا ميفرمايد حمل نموديم ذرياتى است كه در اصلاب پدرانشان بوده و در كشتى نوح عليه السّلام حمل شدند

باقيمانده‏اى است از آن چه خاندان موسى و هارون وا گذاشته‏اند و ملائكه آن را حمل كنند، اگر اهل ايمان باشيد در آن براى شما دليل هست. از كريمه شريفه استفاده

مى‏زنند چنانكه شيخ طوسى آيه را حمل بر ترتيب كرده و فتئى داده كه پيش از قتل صلب جايز نيست ولى شيخ مفيد و ابن ادريس آيه را حمل بر تخيير كرده و گفته‏اند: زنده

۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... جرى ب لوح ذات عين نا على جزى ه حمل ل قدر من قد کون امر

مى‏زنند چنانكه شيخ طوسى آيه را حمل بر ترتيب كرده و فتئى داده كه پيش از قتل صلب جايز نيست ولى شيخ مفيد و ابن ادريس آيه را حمل بر تخيير كرده و گفته‏اند: زنده

ربب ارض جىء وحد اذا حبب ه جبل ک جمم کلا وقع الک اذ جعل ى لئک مول نفخ وعد حمل يوم صفف ملک کون خرر موسى صور صعق لما ل لمم ترک شقق حقق فوق فى بعض قول هم جلو

. هم من هن کم امم ان حيض جعل ل ما قدر شىء ظهر يئس شهر لم الا ثلث ولد زوج حمل اول کلل انن عدد نسو ريب ف وله قول ه اجل اله الله جوف نکر فى وضع قلب دعو

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... هن ف من نسو اللائى اذى عزل ان هو فى قول حمل لا عن لم اول ل يئس قرب کم ک اجل شهر ثلث ريب عدد طهر قدر ذکر سئل هم شىء حتى

هيزم است به (ت ب ب) رجوع شود. [جنّ:15] امّا ستمگران هيزم جهنّم اند. ل فى ان حمل لو جيد جهنم ه ها قوم مرء کون لهب حبل على من ذات طرق ف سقى نور مسد قسط صلى

به معنى برداشتن به سختى است يعنى: به قارون از اموال گنجينه آنقدر داديم كه حمل آن به گروه مردان توانا سنگينى مى‏كرد اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد يافته

سوء ذا امن ارض هو خلق علم بين ذکر ى قد رجل هدى صوب عمل کلل حکم ايى لو اذا حمل الذى ظلم جمع يوم جزى جنن جىء سمو نزل حيى عقب نور اوى وقى مع انتم قرء اخر جعل

شود به «تبب» اين لفظ فقط يكبار در قرآن مجيد يافته است. من حبل ها جيد فى حطب حمل ه

ل ه حسن ما هم ارض الى ک صور لا ثم اذ اذا خلق هو حقق شىء قول علم جمع کون ب حمل بنى ايى شرک رزق ذلک الذى اله قوم وعى بين قرر وله حشر طير صعق اتى برء ملک حيد

نَبْغِی»: مگر چه می‌خواهیم؟ مگر چه انتظاری داریم؟ «نَمِیرُ»، غذا و خوراک حمل می‌کنیم. از واژه (میرَة) به معنی طعام و خوراکی که از جاهای دیگر وارد کنند

الى زين ذکر هو انتم امر ها امن يوم جزى بل طوع ربب هلک نعم اوى ائى شرب حرم حمل عند جىء علو رسل حصد خرج کذب ايى فسد بدر موسى ريب قتر شىء نزل قصو نفق قتل علم

غوى ملء سکن علو امر زخرف لعب اخر بنى توب خفى سجد آدم کذب بلو کيف کبر رکب حمل

نا ک ربب کون قول لا ف انن علم کتب سلم امن نبو رسل الله الا اله قوم الذين حمل وله جعل ان الذى اتى قبل ا ها ابراهيم نوح تبع هدى مع ضعف حبر دون کرس آدم بعض

ثقل و به قولى به معنى آماده كردن است. در قاموس گفته: عب‏ء بكسر اول به معنى حمل و ثقل و... است به فتح اول هم مى‏آيد و در مفردات نيز ثقل معنى شده. معنى آيه

كردن. [قصص:57] آيا براى آنها حرم امنى را مكان نداديم كه هر چيز به طرف آن حمل و جمع مى‏شود. گويند: «جَبيتُ الْماءَ فَى الْحَوْضِ» آب را در حوض جمع كرده

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

نمى‏شود. سيد مرتضى علم‏الهدى (ره) در امالى خود مجلس 3 بر كسانى كه آيه را حمل بر ذّر كرده‏اند سخت حمله كرده و مى‏گويد: بعضى بى بصيرت و نافرزانه پينداشته

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

تسميه آن است كه با رؤيت هلال داخل شدن ماه آشكار مى‏شود. [احقاف:15]. يعنى حمل و شير باز شدن انسان سى ماه است. جمع قلّه اشهر و جمع كثرت آن شهور است مثل [بقره:197]

جىء اله ثبر لسن لم بعض زفر ظنن ضلل يوم ثلث قد سبح غيظ ربب رحم صعد اول ترک حمل جرم سکن رود لو سوف مع لعل ثم لما رئف حيث ولى لجء سمو کثر نفق عصب نزل ذلک دبر

نماز بخوانند؛ آنها باید وسایل دفاعی و سلاحهایشان (را در حال نماز) با خود حمل کنند؛ (زیرا) کافران آرزو دارند که شما از سلاحها و متاعهای خود غافل شوید و

بارى گران بر دوش ظالمان خواهد بود. (من حمل ظلمًا) ۸ - ظلم، موجب زیان کارى و محرومیت انسان، در قیامت خواهد شد. (و قد خاب من حمل ظلمًا ) «خیبة»; یعنى، از کف دادن

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

قدوه‌ی خود کنید و بدو تأسّی جوئید). فرزندان (همان) کسانی که با نوح (در کشتی) حمل کردیم؛ به‌راستی که او بنده‌ای بسیار سپاسگزار بود. نژاد آنان که سوار کردیم

ه ب مثل سدس ذات ما خمس من رجم ثمن سبع غيب على کلب ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد

سيل بشر نفس ارض کان فرعون لئک ب قدر شرق بغض حلى حول طين کون جعل عدو لن درى حمل ملک خضر او زجج ولد غرب ذهب علم متع

ثقل و به قولى به معنى آماده كردن است. در قاموس گفته: عب‏ء بكسر اول به معنى حمل و ثقل و... است به فتح اول هم مى‏آيد و در مفردات نيز ثقل معنى شده. معنى آيه

است. ايضاً آيه [اعراف:189]. يعنى چون با او مقاربت كرد بار خفيفى برداشت و حمل را ادامه داد. * [فرقان:72]. آنانكه در باطل حاضر نشوند و چون بلغوى گذشتند محترمانه

دعو الى ل کم اذا قد جرى ب سبح بشر هو اله لم هدى خلق امن کنن ذکر يسر على کان حمل قسم عزر بکر ا کلل طور ربب الله امر اصل اوى عمى عذب ها رجو ائى اول رسل ندو

حزن ان لا عرف وجد حقق رئى ولى ه نفق قول انن رسل ربب الى على نا کم نزل امن حمل

يا رسل کون شىء حقق ردد ها قبل يوسف جنب ت خوف کتب امر مثل نور او هوى لن امم حمل قد برح الا وفى طغو نفس وزر تبع ارض طغى خشى شعر ولى موت جنح حتى بغت جرم ب ظهر

از كوه‏ها تكّه‏هاى سفيد و سرخ به رنگهاى گوناگون است . ک ل ها من انن لم صوت حمل مثل هم خلف لون الى ا رکب نفر بيض بغل فرر جدد رئى سفر کان خيل جعل رحم نظر سنه

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

ها ف سرح کن ب متع ان عرف او کون يا مسک حين کم ايى عدد لا رود نبو الله علو حمل ثقل حلل اله ل حسن روح الى بلد زين لم وله فى من نا مرر دنو رسل طلق بلغ ضرر

ها ک ارض ما ل کون نعم ان نا کم سمو ف نشء جعل بنى منع بطن رفع وسع على انس حمل اکل بثث وکء کذب قطع کما جبل سرف نزل يوم کثر قرع هن ربب فکه استبرق عهن مهد

تحريف كلام آن است كه آن را در گوشه‏اى از احتمال قرار بدهى كه بتوان به دو وجه حمل كرد. على هذا معنى آن محتمل كردن كلام صريح است «مِنْ بَعْدِ ما عَقَلُوهُ» هم

لو ثم قبل صلح خلو هدى قلب حسب خطء نسو صحب درى ظهر ذا بسل سرع شفق شرب اخر حمل ذکر شرک بحر خرج مول اهل فضل ذات شطن لهب

قريب به علم است كه مراد خزائن باشد يعنى به قارون از گنج‏ها آنقدر داديم كه حمل گنج‏هاى او بر گروه نيرومند ثقيل بود. وَ لَمّا مَتَاعَهُم الرّاحِمِين وَجَدُوا

آشكار شدن خطوط در آن است [قمر:13]. نوح را به چيزى كه تخته‏ها و مسمارها داشت حمل كرديم منظور كشتى نوح «عليه السلام» و الواح جمع لوح است. [اعراف:154-150-145]

گاهی که بیامدشان قیامت ناگهان گفتند دریغ ما را بدانچه کوتاهی کردیم در آن و حمل کنند بارهای خود را بر پشتهای خویش چه زشت است آنچه بار برمی‌دارند Losers are

خدا چنانكه در «سبح» خواهد آمد، زنده و مدرك‏اند هيچ مانعى ندارد كه آيه را حمل به ظاهر كرده و بگوئيم: آسمان و زمين هم متأثر مى‏شوند و گريه مى‏كنند گر چه

حمد ارض صبح اذا عذب سمو انن حيى کون قوم مسو لا روح وقى دخل بئس لم سرح رحم حمل جمل فتو الذين ظهر اکل ثوب قرر ثقل الا خرج او ى شىء اول عشو فتى حضر اتى نن

موسی و هارون) در اختیار ابراهیم گذارده بودیم و از (احوال و فضائل) او برای (حمل رسالت) آگاهی داشتیم. و به‌راستی و درستی، از پیش به ابراهیم رشدش (و رشادتش)

الى فضل کلل شکر اوى ملک قبل دخل رود ائى سرر ظلم نن لکن جنن نعم طعم بغى اذا حمل وعلن قتل لو نفس ن اياکم دعو انس حقق وقى او سمع سئل بل حلل عذب ذلک

موسى و آمدن تخت ملكه سباء از مسافت دور و... خبر مى‏دهد چرا آيه را به ظاهر آن حمل نكنيم و از قدرت خدا چه بعدى دارد؟ رجوع شود به «قرد». هم جعل لا فى يوم کم اتى

زن تا مدتيكه وضع حمل ننموده است و ممكن است مراد اعم از حمل و حيض باشد چنانچه در مجمع از آنحضرت نقل نموده است و ميشود مراد اعم از حمل و حيض و طهر باشد چنانچه

عظيم به ايشان. نكته: در انوار گفته: «ل» در «ليعذّب» تعليل حمل است بر طريق مجاز، زيرا تعذيب نتيجه حمل امانت است چنانچه تأديب در (ضربته للتّأديب) نتيجه ضرب است،

فرستاد زن را گرفته و آوردند داود بلافاصله با او همبستر شد و زن حامله گرديد و حمل خود را به دواود داد. در باب دوازدهم همان كتاب نوشته: ناتان فرستاده خداپيش

وضع عبد خلق شىء انث هو زوج ملک جعل أما الله قول اذا شمل ها شهد لئک عمل اله حمل امن کون وله ى ا لا الک حرم ليس صلح ثنى مثل حرر حظظ وسم حيى سمو وهب بعض اول

است چون ظاهر از آيه معجزه است كه حمل بر سحر ميشود نه‌ جلد 5 صفحه 100 علامت قيامت چون آن وقت احتياجى بمعجزه نيست و آيه حمل بر سحر نميشود و اگر مراد از كلمه

در مجمع و كافى از امام صادق عليه السّلام نه ساعت بودن مدّت حمل تأييد شده و چون مريم آثار حمل را در خود مشاهده نمود و خجلت كشيد آنرا بكسان خود اظهار نمايد

در «مَثَلُ نُورِهِ - يَهْدِى اللهُ لِنُورِهِ» است نور اول كه به لفظ جلاله حمل شده راجع به ذات باريتعالى و نور دوم وسوم راجع به نور ايمان است. «اللهُ نُورُ

نن حرم الذى بعض فسد قدر فحش ذلک هما صبح بعد دور قد ذا طوع ملک امر غيب حين حمل مرى عشو سمو اول ترک وقى قرى کسب بل نصر امم زوج نقض سوف رفع سحر جرم غفر اخذ

مى‌آورم، باشد كه خود را گرم كنيد.» (به یاد آر) هنگامی که موسی (وقت بیچارگی و درد حمل زن در آن بیابان سرد و ظلمت نوری دید و) به اهل بیتش گفت: مرا آتشی به نظر آمد

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

[مريم:11]. ناگفته نماند: در آيات ماقبل به زكريا «عليه السلام» وحى شد كه: علامت حمل زنت به فرزند آن است كه سه روز زبان تواز سخن گفتن باز خواهد ماندآنوقت فرموده:

«كنز». ه نا ل لا ب يوم ما الذين هم ف قول س من على بخل هو فدى طعم اخر شرر مع حمل سکن امن عفو جالوت عن بل جند قوم الله عدد طوع ربب خير غفر اله سفر جوز قبل

شود كه چنانچه فرعونيان آن معجزات را ديدند و حمل بر سحر نمودند اگر تو هم هر چه اهل شرك بخواهند بكنى باز حمل بر سحر و شعبده خواهند نمود و پس از اينجمله كه

را بكشند. چون علامت حمل مادر موسى ظاهر گشت فرعون را خبر دادند، قابله‌ها را فرستاد تا او را ببينند. چون شكم او را ديدند هيچ اثر حمل نيافتند، زيرا هر كه

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

داود ائى عيسى حسن کتب ايى اذن الذين لسن فرق هو نبو ثم جعل خوف نجو اسماعيل حمل يونس خلف شدد يوسف فرى ضوء بين فصح شىء الک قتل سلم ابو ملء منن ذهب بعد اخر

الَّذينَ يَكْنِزُونَ» مانعان زكوة از اين امت اند ولى بهتر آن است كه بر عموم حمل شود. ايضاً گويد: از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» منقول است كه فرموده:

قريب به علم است كه مراد خزائن باشد يعنى به قارون از گنج‏ها آنقدر داديم كه حمل گنج‏هاى او بر گروه نيرومند ثقيل بود. وَ قَرِيبا لَک مِن مَا اللّه مُبِينا

شود كه چنانچه فرعونيان آن معجزات را ديدند و حمل بر سحر نمودند اگر تو هم هر چه اهل شرك بخواهند بكنى باز حمل بر سحر و شعبده خواهند نمود و پس از اينجمله كه

دارد. ۴ - «عن ابن عباس قال: ذُکِر لرسول اللّه(ص) رجل من بنى اسرائیل أنّه حمل السلاح على عاتقه فى سبیل اللّه تعالى ألف شهر فعَجِب من ذلک رسول اللّه(ص) عجباً

بیرون آورید و در آن کشتی ها را می بینی که آب را می شکافند [تا شما را برای حمل کالا، تجارت و داد و ستد جابجا کنند] و برای اینکه از فضل واحسان خدا طلب کنید

144. جلد 6 - صفحه 20 ساخته به روزى او. و من حمل مى‌كنم آن را. و مسخّر فرمود خدا اين قورباغه را بر اينكه مرا حمل نمايد تا ضرر بمن نرساند آب. و مى‌گذارد دهان

الْعَصْفِ‌ ... يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‌ 6- نقش دريا در حمل و نقل مسافر و بار، به عنوان معبرى رايگان و آماده و وسيع و گسترده، از ديرباز

انن هن قول هو فى على طوع کفر کره ک عسى نا ها رسل الى کون يا دين شىء الا اتى حمل قد ارض سمو ربب ذلک الذى نزل بعد کلل الذين شرک جرم او ا لکن وضع قلب ايى کثر

هم مى‏دادند. تشبيه شده است (استفاده از الميزان) اهل سنت آيه را به «عصبه» حمل كرده‏اند كه انشاءاللَّه در «ولى» تحقيق و رد آن خواهد آمد. [مائده:89]. تعقيد

هم مى‏دادند. تشبيه شده است (استفاده از الميزان) اهل سنت آيه را به «عصبه» حمل كرده‏اند كه انشاءاللَّه در «ولى» تحقيق و رد آن خواهد آمد. [مائده:89]. تعقيد

وقى اهل قبل او هو نزل نعم ذکر اخر اذ قرى سمع التى موت امر سوء انتم مثل وجد حمل جزى حقق کتب حسن قدر الذى سلم عند

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) وَ مَن ظُلْما خَاب قَد يَعْمَل مِن الْقَيّوم الصّالِحَات لِلْحَي هُو الْوُجُوه عَنَت در حال بارگیری...

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

آيه اخيره حمل بر تعدّد عذاب يا سببيّت صيحه براى ريح گردد چنانچه از عذاب قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

است چون ظاهر از آيه معجزه است كه حمل بر سحر ميشود نه‌ جلد 5 صفحه 100 علامت قيامت چون آن وقت احتياجى بمعجزه نيست و آيه حمل بر سحر نميشود و اگر مراد از كلمه

خودتان و قمى ره فرموده مراد از كسانيكه حمل مينمايند عرش را پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و اوصياء بعد از اويند كه حمل مينمايند علم حق را و كسانيكه در گرد

خودتان و قمى ره فرموده مراد از كسانيكه حمل مينمايند عرش را پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و اوصياء بعد از اويند كه حمل مينمايند علم حق را و كسانيكه در گرد

از پوست چهارپايان برايتان خيمه‌ها ساخت تا به هنگام سفر و به هنگام اقامت از حمل آنها در رنج نيفتيد. و از پشم و كرك و مويشان، تا روز قيامت برايتان اثاث خانه

جيدهاحبل من مسد» حال است از «وامرءته» يعنى: زنش داخل آتش مى‏شود در حالى كه هيمه حمل مى‏كند و در گردنش ريسمانى است از ليف خرما. مراد از اين دو جمله حاليّه خواه

دیدن‌اند نیز عدّه‌شان سه ماه است) و زنان باردارِ سرآمد (عده‌)شان این است که وضع حمل کنند. و هر کس از خدا پروا بدارد خدا برایش از کارش آسانی‌‌ای می‌نهد. این است

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

مادّه «حَمْل» معناى جمعى دارد، و چنان که علماى لغت گفته اند، مفرد از جنس خود ندارد، و به معناى حیوانات بزرگ باربر مانند شتر و اسب و نظایر آنها است. حمل‌ (۶۴

تُكَلِّمَ النّاسَ ثَلثَةَ اَيّامٍ اِلّا رَمْزاً». مجمع البيان آن را علامت حمل گفته كه زكريّا با آن دانست زنش حامله شده است. قرآن مجيد بيشتر از آنكه گفته

ماه سير مى‏كرد. در صافى و الميزان از تفسير قمى نقل است كه باد تخت سليمان را حمل كرده در صبح به قدر يك ماه و در بعد از ظهر يك ماه راه مى‏برد. [ص:36] رخو نرمى

آيه را منسوخ دانند به آية السيف، و اعراض را حمل كنند بر هر چه شامل كف باشد از ايشان، و آنها كه منسوخ ندانند، حمل اعراض كنند بر عدم ملاحظه با ايشان، نه آنكه

است چون ظاهر از آيه معجزه است كه حمل بر سحر ميشود نه‌ جلد 5 صفحه 100 علامت قيامت چون آن وقت احتياجى بمعجزه نيست و آيه حمل بر سحر نميشود و اگر مراد از كلمه

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

«فيها» چنانكه فرموده: [انبیاء:91]. چون مريم حامله شد با حمل خويش در مكانى دور گوشه گرفت و چون وقت وضع حمل رسيد درد زادن او را سوى تنه درخت نخل كشيد فكر اتّهام

شود كه چنانچه فرعونيان آن معجزات را ديدند و حمل بر سحر نمودند اگر تو هم هر چه اهل شرك بخواهند بكنى باز حمل بر سحر و شعبده خواهند نمود و پس از اينجمله كه

داريم كه زكوة را در آيات [بقره:43،83،110]، [نساء:162]، [توبه:71]. و آيات ديگر حمل بر زكوة واجب كنيم. شايد اين سخن قطع نظر از آنچه گفته شد آياتى است كه بعد از

قابله‌ها تفحص احوال زنان، هر كه اثر حمل دارد بكشند. تجسس نمودند، مادر ابراهيم اثر حمل نداشت، از او گذشتند تا وقت وضع حمل نزديك شد. بترسيد، پس در شب تنها از

مريم دميد، پس در آن شب حامله شد به عيسى، صبح وضع حمل نمود، مدت حمل او نه ساعت بود. [حق تعالى‌] به عدد ماه حمل زنان ديگر ساعت براى او مقرر فرمود «1». وَ جَعَلْناها

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر

یمن و در اوقات تابستان به سوى شام تأمین می‌شد و از مکه انواع ادویه و فلفل حمل می‌کردند و در ازاء آن لباس‌هاى زیبا و حبوبات از شام مى آوردند. وقتى که خداوند

آيه اخيره حمل بر تعدّد عذاب يا سببيّت صيحه براى ريح گردد چنانچه از عذاب قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

«يُقَتِّلونَ وَ يَذْبِحُونَ» كه هميشه قبل از اين كلمه آمده است مانع از اين حمل مى‏باشد . * [انعام:95] نا گفته نماند زنده آن است كه چهار عمل جذب، دفع، حركت

ماه سير مى‏كرد. در صافى و الميزان از تفسير قمى نقل است كه باد تخت سليمان را حمل كرده در صبح به قدر يك ماه و در بعد از ظهر يك ماه راه مى‏برد. [ص:36] رخو نرمى

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

الْعَصْفِ‌ ... يَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَ الْمَرْجانُ‌ 6- نقش دريا در حمل و نقل مسافر و بار، به عنوان معبرى رايگان و آماده و وسيع و گسترده، از ديرباز

تَسْتَعْجِلُونَ «14» ترجمه‌ سوگند به پراكنده‌كنندگان پراكنده كردنى‌ پس به حمل- كنندگان بار گران را پس به روندگان بآسانى‌ پس به قسمت‌كنندگان كار را همانا

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

بآنان براى آنكه سخت‌گيرى كنيد بر آنها و اگر باشند صاحبان حمل پس انفاق كنيد بر آنان تا وضع كنند حمل خود را پس اگر شير دهند براى شما پس بدهيد مزدهاشانرا و توافق

سقط ميكند و قمّى ره فرموده هر زن آبستنى كه بميرد در وقت زلزله وضع مينمايد حمل خود را روز قيامت و مشهود و مرئى ميگردند مردم بحال مستى با آنكه مست نيستند

صحرائى منزل داشتند كه در آن مقل زياد بود برادران حضرت از آن مقلها گرفته و حمل نمودند بمصر براى خريدارى غلّه و يوسف عليه السّلام در آن اوان خودش متصدّى فروش

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر

خودتان و قمى ره فرموده مراد از كسانيكه حمل مينمايند عرش را پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم و اوصياء بعد از اويند كه حمل مينمايند علم حق را و كسانيكه در گرد

ماه سير مى‏كرد. در صافى و الميزان از تفسير قمى نقل است كه باد تخت سليمان را حمل كرده در صبح به قدر يك ماه و در بعد از ظهر يك ماه راه مى‏برد. [ص:36] رخو نرمى

دشمن باحترام كعبه با وسعت رزق چون از طائف و غيره انواع فواكه و اطعمه بآن جا حمل ميشد و مرفّه البال زندگانى مينمودند پس كفران نعمت كردند و بت پرست شدند و خداوند

ساير صفات و احوال آنها را و آنكه چند روز رحمها كم ميكنند از ميزان متعارف حمل كه نه ماه است در نگهدارى طفل و زودتر فارغ ميشوند و چند روز زياد ميكنند و ديرتر

أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ «24» ترجمه‌ همانا ما چون طغيان كرد آب حمل كرديم شما را در كشتى‌ تا قرار دهيم آنرا براى شما عبرتى و نگاه دارد آنرا گوشى

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

البطون) توصیف هاى یاد شده در آیه شریفه، مستلزم جسمانى بودن معاد انسان است و حمل این تعابیر بر فرآیندهاى ادراکى و احساسى صرف، با ظاهر الفاظ آن نمى سازد. تشبیهات

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

یمن و در اوقات تابستان به سوى شام تأمین می‌شد و از مکه انواع ادویه و فلفل حمل می‌کردند و در ازاء آن لباس‌هاى زیبا و حبوبات از شام مى آوردند. وقتى که خداوند

است چون ظاهر از آيه معجزه است كه حمل بر سحر ميشود نه‌ جلد 5 صفحه 100 علامت قيامت چون آن وقت احتياجى بمعجزه نيست و آيه حمل بر سحر نميشود و اگر مراد از كلمه

فرستاد زن را گرفته و آوردند داود بلافاصله با او همبستر شد و زن حامله گرديد و حمل خود را به دواود داد. در باب دوازدهم همان كتاب نوشته: ناتان فرستاده خداپيش

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

كه رحم ها از نه ماه كم مى كنند. چون مدت حمل و باردارى نه ماه است. - ولى برخى از رحم ها كمتر از نه ماه وضع حمل مى كنند. - و نيز بر آنند كه مراد از سومى،

دلالت اقتضاء كه اقل مدت حمل شش ماه باشد، زيرا مجموع حمل و رضاع سى ماه، و بيست و چهار ماه آن مدت رضاع و بقيه كه شش ماه است مدت حمل مى‌شود. در زمان عمر بن

این گروه به دو دسته تقسیم می‌گردند: الف - زنانی که حامله‌اند. اینان تا وضع حمل عده نگاه می‌دارند. ب - زنانی که حامله نیستند. اینان چه با ایشان همبستری شده

مسلم است ماداميكه حمل لفظ بر معنى حقيقى ممكن باشد نميتوان حمل بر معنى مجازى نمود چه رسد بآنكه حمل بر معنى مجازى ممكن نباشد چنانچه حمل ولى بر معنى دوست و

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) وَ فِي آدَم الْبَرّ بَنِي کَرّمْنَا الْبَحْر لَقَد رَزَقْنَاهُم تَبِيعا مِن بِه الطّيّبَات در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) امْرَأَتُه الْحَطَب فِي جِيدِهَا لَهَب وَ ذَات حَبْل نَارا مِن مَسَد کَسَب سَيَصْلَى در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) مَا لا قُلْت أَتَوْک إِذَا أَجِد الّذِين أَحْمِلُکُم وَ عَلَى عَلَيْه رَحِيم تَوَلّوْا أَعْيُنُهُم

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) مَا عَلَيْه أَجِد تَوَلّوْا لا وَ قُلْت أَعْيُنُهُم لِتَحْمِلَهُم تَفِيض أَتَوْک مِن الدّمْع حَزَنا إِذَا

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) وَ کُرْها فِصَالُه ثَلاَثُون وَضَعَتْه شَهْرا حَتّى أُمّه إِذَا بَلَغ حَمَلَتْه أَشُدّه إِحْسَانا بِوَالِدَيْه

(۳۸۴۲ بار) وَ الْقَيّوم الْوُجُوه عَنَت عِلْما قَد بِه خَاب مَن يُحِيطُون حَمَل لا ظُلْما در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) ذَرْوا وِقْرا فَالْجَارِيَات الذّارِيَات فَالْمُقَسّمَات يُسْرا وَ إِنّمَا أَمْرا در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) کَمَا عَلَى الّذِين رَبّنَا وَ إِصْرا لا عَلَيْنَا مِن تَحْمِل قَبْلِنَا تُحَمّلْنَا أَخْطَأْنَا مَا أَو

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) نا (۱۱۸۲ بار) لا وَ مَا طَاقَة رَبّنَا لَنَا قَبْلِنَا مِن بِه الّذِين عَلَى اعْف عَنّا حَمَلْتَه کَمَا در حال بارگیری

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

خراجيكه شما يكدفعه يا ساليانه بمن بدهيد ولى شما كمك بدنى كنيد با من بكارگرى و حمل و نقل لوازم سدّ تا من ميان شما و آنها سدّ محكم بزرگى بنا نمايم بياوريد نزد

تَعْلَمُوا تَرَى الصّلاَة هُم حَمْلَهَا بِسُکَارَى تَقُولُون تَقْرَبُوا حَمْل آمَنُوا ذَات لٰکِن کُل الّذِين جُنُبا عَذَاب اللّه إِلاّ أَيّهَا تَضَع شَدِيد

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) وَ عَلَى الّذِين النّار أَوْزَارَهُم مَا الْعَرْش هُم أَصْحَاب أَنّهُم ظُهُورِهِم فِيهَا مَن کَفَرُوا أَلا حَوْلَه فَرّطْنَا

آیات شامل این کلمه حمل‌ (۶۴ بار) وَ مِن ذُرّيّة مَع نُوح لَهُم فِي ذُرّيّتَهُم مَن أَنّا مِمّن وَکِيلا دُونِي آيَة الْفُلْک آدَم إِنّه کَان الْمَشْحُون

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

دشمن باحترام كعبه با وسعت رزق چون از طائف و غيره انواع فواكه و اطعمه بآن جا حمل ميشد و مرفّه البال زندگانى مينمودند پس كفران نعمت كردند و بت پرست شدند و خداوند

پس زحل در ميزان بود، و مشترى در سرطان، و شمس در حمل، و قمر در ثور، و اين دلالت كند بر كينونت شمس در حمل در دهم از طالع در وسط آسمان، پس روز پيش از شب خلق

ساير صفات و احوال آنها را و آنكه چند روز رحمها كم ميكنند از ميزان متعارف حمل كه نه ماه است در نگهدارى طفل و زودتر فارغ ميشوند و چند روز زياد ميكنند و ديرتر

نميتوان كاشف از سيره مستمره دانست چون اصل عقلى قابل رفع و تخصيص نيست لا بد بايد حمل شود بر غفلت و مسامحه و عدم خوف ضرر يا تعارض با ضرر اهم و امثال اينها و شايد

(الف و لام) اصل آن است كه حمل بر معهود سابق شود اگر مانعى نباشد. و در اينجا مقتضى، موجود؛ و مانع، مفقود است. پس واجب است حمل بر معهود، و آن كافر مذكوره

مشاهده نموده بودند و طالبان حق ايمان آورده بودند و آنانكه عناد و لجاج داشتند حمل بر سحر و شعبده و كهانت ميكردند و هر وقت كسى بآنها اعتراض ميكرد كه با اين معجزات

پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم نازل شده و صهر از القاب آنحضرت است و بايد حمل بر مراد باطنى شود و اهل شرك پرستش ميكنند جز خداوند مخلوقى را كه نفع و ضرر

بصفات خلق متّصف نميگردد و بنابراين لازم ميآيد آنچه حمل نموده است خدا را اقوى از او باشد پس از اين فرمود حمل نمود دين و علم خداوند را آب قبل از آنكه بوده باشد

شتر. اين كلمه فقط دو بار در قرآن آمده است: يوسف:72و65. وَ کَيْل بِه ذٰلِک حِمْل أَنَا نَزْدَاد قَال جَاء يَسِير قَالُوا لِمَن زَعِيم لَن أَخَانَا نَحْفَظ

الْوُجُوه عِلْما بِه لِلْحَي يُحِيطُون الْقَيّوم لا قَد خَلْفَهُم خَاب مَا مَن حَمَل ظُلْما در حال بارگیری...

الْکِتَاب غَافِلا نَصِيرا يَعْمَل وَکِيلا يُجْز بِإِذْن فَرَبّکُم أَشْتَاتا حَمَل بِه يَظْلِم عَنْه يُؤَخّرُهُم عَلَيْهِم أَهْل کَان شَرّا بَيْنَهُم رَبّه

أَلْوَاح عَنْه النّخْل بَهْجَة الّتِي رَبْوَة قَرَار حَدَائِق أَصْلِحُوا حَمْل الْأُخْدُود الشّوْکَة إِرَم تَرَى بَيْنِکُم لَهَب إِن غَيْر إِذ بِعَاد الْوَقُود

ذَا بَقَرَات السّجْن جَاءَه نَرْفَع أَو بِالْقُرْآن سِمَان النّاس الرّسُول حِمْل إِن کَان أَنّکُم بَعَث السّمَاوَات رَب يُغَاث مِن يَأْکُلُهُن کَلّمَه فَلَبِث

يَضَعْن فِي بِالْمَعْرُوف دَرَجَة الّذِي لَکُم کُن أُولاَت فَأَنْفِقُوا حَتّى حَمْل مِثْل کَان فَلا لِتُضَيّقُوا لَهُن فَلَيْس يُدْنِين فَلَمّا اخْرُج سَبِيلا

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

شىء الذين ک ذلک دعو عوذ بضع حرث أما علم الا سلم شمل ف خضر ايى ربب يوسف فعل حمل

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

الهى و تقدير خدا بود كه آب زمين را فرا گيرد و كفّار بكيفر اعمالشان برسند و حمل فرمود خداوند حضرت نوح و پيروان او را بر كشتى مستحكمى داراى تخته‌هاى قطور و

لفظ را بر آن حمل كرد مگر در جايى كه نتوانيم بر معناى حقيقى حمل كنيم . و ما قبلا اثبات كرديم كه ممكنست جمله «هم بها» را به همان معناى حقيقيش حمل كرد و اشكالى

معاندين را نسبت به معارضه قرآن و مناقضه سخنان ايشان را بيان فرمايد كه ابتدا حمل به سحر نمودند، چون ديدند به سحر نماند، از آن برگشته گفتند: خوابهاى دروغ پوچ

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) تفسیر

حفظ معناى ظاهر منافات ندارد و فيض ره تأويل اول را حمل بر قرائت سيغلبون بصيغه مجهول و تطبيق اخير را حمل بر قرائت غلبت بصيغه معلوم فرموده و بنظر حقير ين معانى

مدینه خارج گردند. پیامبر دستور فرمود: اینان فقط مقدارى شتر و اثاثیه با خود حمل نمایند و نیز دستور داد که به هیچ وجه اسلحه با خود همراه نداشته باشند و خداوند

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

ديده بر گردند. وَ مَن قَد مِن کُل خَاف کَذّبَت افْتَرَى دَسّاهَا زَکّاهَا حَمَل فَتَنَازَعُوا جَبّار اسْتَفْتَحُوا بِعَذَاب عَنِيد أَمْرَهُم ظُلْما وَعِيد

گردد، كه قدرت قبل از فعل است. و ايضا دالّست بر وجوب تقدم قدرت بر مقدور، چه حمل استطاعت بر وجود آلت و تهيه سفر هر آينه ترك ظاهر است به غير ضرورت به جهت آنكه

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

آنگروه آنانند كه انعام كرد خدا بر ايشان از پيغمبران از فرزندان آدم و از آنانكه حمل نموديم با نوح و از فرزندان ابراهيم و اسرائيل و از كسانيكه هدايت نموديم و بر

اراده او بوسيله بادها و كثرت آب دريا و براى آنكه مردم در كشتيها مال التّجاره حمل نمايند و باميد فضل الهى بهره بردارى كنند و سود ببرند و شكرگزار باشند و بعدا

از من کاردانِ کارسازی برمگیرید.» فرزندان (همان) کسانی که با نوح (در کشتی) حمل کردیم؛ به‌راستی که او بنده‌ای بسیار سپاسگزار بود. و به فرزندان اسرائیل در

آيه اخيره حمل بر تعدّد عذاب يا سببيّت صيحه براى ريح گردد چنانچه از عذاب قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست

پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم نازل شده و صهر از القاب آنحضرت است و بايد حمل بر مراد باطنى شود و اهل شرك پرستش ميكنند جز خداوند مخلوقى را كه نفع و ضرر

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

نمايند چنانچه در روايات ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده ولى مفسّرين آنرا حمل بر زكوة نموده‌اند با آنكه معلوم است زكوة حقّى است كه خداوند بآن فقرا را با

نمايند چنانچه در روايات ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده ولى مفسّرين آنرا حمل بر زكوة نموده‌اند با آنكه معلوم است زكوة حقّى است كه خداوند بآن فقرا را با

در درخواست وزارت ومشاركت هارون رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است . روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع ) آيه

ايشانند نه غير ولى صدر و ذيل كلام اينجا مناسب با سؤال از ايشان نيست و بايد حمل بر معناى اعمّ شود و آنكه در روايات بيان مصاديق جليّه اهل ذكر شده يا آنكه اينمعنى

آنستكه مرجع ضمير در شيعته نوح است كه در آيات سابقه ذكر شده است و خلاف آن بايد حمل بر تأويل شود كه نوح هم در عالم معنى از شيعيان پيغمبر خاتم و امير مؤمنان بوده

آنستكه مرجع ضمير در شيعته نوح است كه در آيات سابقه ذكر شده است و خلاف آن بايد حمل بر تأويل شود كه نوح هم در عالم معنى از شيعيان پيغمبر خاتم و امير مؤمنان بوده

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

نمايند چنانچه در روايات ائمه اطهار به اين معنى تصريح شده ولى مفسّرين آنرا حمل بر زكوة نموده‌اند با آنكه معلوم است زكوة حقّى است كه خداوند بآن فقرا را با

كسانيكه ضمير منه را در هر دو جا بعذاب الهى راجع دانسته و نذير مبين را بيك معنى حمل نموده‌اند نكته تكرار را تعلّق انذار اوّل بمعصيت و دوّم را بشرك قرار داده‌اند

قائم عليه السّلام تفسير فرموده و بعضى بفتح ايران و روم و ساير فتوحات اسلامى حمل نموده‌اند و ظاهرا خداوند بشارت باهل ايمان داده فتحى را كه منتظر و مشتاق بآن

الهى و تقدير خدا بود كه آب زمين را فرا گيرد و كفّار بكيفر اعمالشان برسند و حمل فرمود خداوند حضرت نوح و پيروان او را بر كشتى مستحكمى داراى تخته‌هاى قطور و

دارد ولى كسانيكه استنكاف از قبول حقّ دارند و گريزان از درك حقائقند اينها را حمل بر امور طبيعى و اتّفاقى ميكنند و متنبّه و متذكّر نميشوند كه افعال مناسب با

عذر آنها فرموده آيا ما حرم را جايگاه امن و امان براى آنها قرار نداديم كه حمل مى‌شود بسوى آن از اطراف و اكناف عالم از هر نوع متاعى براى ارتزاق آنها از قبل

كند وارد ميشود در صحراى محشر بآنچه خيانت نموده در حالتى كه او را بگردن خود حمل نموده باشد و قمى از حضرت باقر (ع) نقل نموده كه آنچيز را روز قيامت در آتش مى‌بينند

در دنيا بيشتر) توقّف نداشتيد. كلمه‌ى «حِمل» و كلمه‌ى «حَمل» در لغت به يك معناست، ليكن «حِمل» به بار ظاهرى و «حَمل» به بار باطنى مثل بچه در شكم مادر اطلاق

نموده‌اند كه شرك آدم و حوا در اين قضيه شرك در طاعت بود نه عبادت و بنظر حقير بايد حمل بر تقيّه شود چون خودشان فرمودند اگر دو روايت از ما بشما رسيد كه يكى مخالف

انعام، آيه 90. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 43 عليهم السلام. 6- دين اسلام. و اولى حمل بر عموم است. در معانى الاخبار از حضرت صادق عليه السلام، فرمود: صراط مستقيم

قمّى ره نقل نموده است و بعضى فرش مرفوعه را بزنان بلند مرتبه در جمال و كمال حمل نموده‌اند و مؤيّد اين معنى را جمله بعد جلد 5 صفحه 130 از اين قرار داده‌اند

آنستكه مرجع ضمير در شيعته نوح است كه در آيات سابقه ذكر شده است و خلاف آن بايد حمل بر تأويل شود كه نوح هم در عالم معنى از شيعيان پيغمبر خاتم و امير مؤمنان بوده

ميفرمود تا جبرئيل ميرفت آنوقت قرائت ميفرمود و بعضى متابعت را بر عمل باحكام قرآن حمل نموده‌اند ولى اوّل اظهر است و مؤيّد آن آنستكه بعد از اين فرموده پس بعهده ما

«إِنْ هُمْ إِلَّا كَالْأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ سَبِيلًا» به جهت آنكه دابه حمل نمايد به روح قوه، و نسل گذارد به روح شهوت، و سير نمايد به روح بدن‌ «1». بِسْمِ

تناول غذاى ميزبان خود دارى مينمود علامت سوء قصد او بود چنانچه در اينزمان هم حمل بر تكبّر يابى مهرى ميشود لذا از آنها براى اين عمل خوشش نيامد و قدرى خائف شد

سنگریزه (إنّا أرسلنا علیهم حاصبًا) «حاصب» به باد شدیدى که با خود سنگریزه حمل کند، گفته مى شود (مختار الصحاح). ۲ - اراده الهى، محرک اصلى عوامل طبیعى در

قبيله نامبرده داده شده و در بعضى بتعميم آن نسبت بقريش تصريح فرموده‌اند و بايد حمل بر بيان مصداق واضح و اوضح شود چنانچه معلوم است كه مصداق اوضح و اعظم و اكمل