المؤمنون ٣٥
| کپی متن آیه |
|---|
| أَ يَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذَا مِتُّمْ وَ کُنْتُمْ تُرَاباً وَ عِظَاماً أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ |
ترجمه
| المؤمنون ٣٤ | آیه ٣٥ | المؤمنون ٣٦ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«أَنَّکُمْ»: تکرار این لفظ برای تأکید هرچه بیشتر است.
تفسیر
- آيات ۲۳ - ۵۴ سوره مؤمنون
- معنای این که نوح «ع» به قوم خود: «أعبُدُوا الله...»
- احتجاجات قوم نوح «ع»، در مقام انكار رسالت آن حضرت
- اشراف و بزرگان قوم نوح «ع»، مردم را عليه پيامبرشان مى شورانند
- آغاز نزول عذاب الهى، با صيحه اى آسمانى
- اشاره اى به رسالت موسى و هارون «ع»
- بحث روايتى: (روايتى در ذيل برخى آيات گذشته)
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ «34» أَ يَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذا مِتُّمْ وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ «35»
و اگر از بشرى همانند خودتان اطاعت كنيد، قطعاً زيانكاريد. آيا (آن پيامبر) به شما وعده مى‌دهد كه وقتى مرديد و خاك و استخوان‌هايى (پوسيده) شديد، شما (از قبر) بيرون آورده مى‌شويد؟!
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
أَ يَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذا مِتُّمْ وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ (35)
بعد از آن وسوسه در امر حشر و نشر و قيامت و ثواب و عقاب نموده، به عوام مردم گفتند:
أَ يَعِدُكُمْ: آيا وعده مى‌دهد اين پيغمبر شما را، أَنَّكُمْ إِذا مِتُّمْ: بدرستى كه شما چون بميريد و كهنه و پوسيده شويد، وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً: و باشيد شما خاك و استخوانهاى چند مجرد از گوشت و پوست و رگ و پى، أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ: بدرستى كه شما بيرون آورده شدگانيد از قبرها، يعنى زنده خواهيد شد.
جلد 9 - صفحه 135
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
ثُمَّ أَنْشَأْنا مِنْ بَعْدِهِمْ قَرْناً آخَرِينَ (31) فَأَرْسَلْنا فِيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ أَنِ اعْبُدُوا اللَّهَ ما لَكُمْ مِنْ إِلهٍ غَيْرُهُ أَ فَلا تَتَّقُونَ (32) وَ قالَ الْمَلَأُ مِنْ قَوْمِهِ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ الْآخِرَةِ وَ أَتْرَفْناهُمْ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا ما هذا إِلاَّ بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يَأْكُلُ مِمَّا تَأْكُلُونَ مِنْهُ وَ يَشْرَبُ مِمَّا تَشْرَبُونَ (33) وَ لَئِنْ أَطَعْتُمْ بَشَراً مِثْلَكُمْ إِنَّكُمْ إِذاً لَخاسِرُونَ (34) أَ يَعِدُكُمْ أَنَّكُمْ إِذا مِتُّمْ وَ كُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّكُمْ مُخْرَجُونَ (35)
هَيْهاتَ هَيْهاتَ لِما تُوعَدُونَ (36) إِنْ هِيَ إِلاَّ حَياتُنَا الدُّنْيا نَمُوتُ وَ نَحْيا وَ ما نَحْنُ بِمَبْعُوثِينَ (37) إِنْ هُوَ إِلاَّ رَجُلٌ افْتَرى عَلَى اللَّهِ كَذِباً وَ ما نَحْنُ لَهُ بِمُؤْمِنِينَ (38)
ترجمه
سپس پديد آورديم از بعد آنها گروهى ديگر
پس فرستاديم در آنان پيمبرى از خودشان كه بپرستيد مر خدا را نيست مر شما را خدائى جز او آيا پس نميپرهيزيد
و گفتند گروه توانگر از قومش آنانكه كافر شدند و تكذيب كردند ملاقات آخرت را و متنعم كرديم ايشانرا در زندگانى دنيا نيست اين مگر انسانى مانند شما ميخورد از آنچه ميخوريد از آن و ميآشامد از آنچه ميآشاميد
و هر آينه اگر فرمان بريد انسانى مثل خودتان را همانا شمائيد در آنهنگام هر آينه زيانكاران
آيا وعده ميدهد شما را كه شما چون مرديد و شديد خاك و استخوانها همانا شمائيد بيرون آورده شدگان
دور است دور مر آنچه وعده داده ميشويد
نيست آن مگر زندگانى مادر دنيا ميميريم و زنده ميشويم و نباشيم برانگيخته شوندگان
نيست او مگر مردى كه ميبندد بر خدا دروغ و نيستيم ما مر او را گروندگان.
تفسير
- خداوند سبحان بعد از قوم نوح عليه السّلام قوم عاد يا قوم ثمود را بوجود آورد و حضرت هود يا حضرت صالح را از ميان آنها برگزيد و برسالت خود مبعوث فرمود چون ظاهر اين آيه كه دلالت بر بعديّت بلافاصله دارد آنستكه اينها قوم عاد بودند كه قبل از قوم ثمود بوجود آمدند و در سوره اعراف و هود بيان احوال آنها گذشت و مفاد آيه اخيره كه از احوال آنها در اين سوره ذكر شده آنستكه آنها معذّب بصيحه سماوى شدند و اين دلالت دارد بر آنكه آنها قوم ثمود بودند كه معذّب باين عذاب شدند و در سور ديگر باين تصريح شده و آنكه عذاب قوم عاد ريح عقيم بوده كه سابقا بيان شده است در ذيل احوال آنها و بعدا بيايد انشاء اللّه تعالى و بنظر حقير بهتر آنستكه ظاهر اين آيه حفظ شود و آيه اخيره حمل بر تعدّد عذاب يا سببيّت صيحه براى ريح گردد چنانچه از عذاب قوم ثمود كه گاهى برجفه و گاهى بصيحه و گاهى بصاعقه تعبير شده بايد بهمين حمل توسل جست و اهل يك عصر را باعتبار مقارنت آنها با يكديگر قرن گويند و آن پيغمبر مرسل مردم را دعوت بعبادت خداى يگانه و ترك بتها و پرستش آنها فرمود و از عقوبت الهى بيم داد و
جلد 3 صفحه 639
جماعت اعيان از قوم او كه كافر بخدا و منكر ملاقات روز جزا بودند و خداوند آنها را متنعّم بنعم خود و سر گرم بلذائذ دنيا فرموده بود بسايرين گفتند اينهم بشرى است مانند شما از هر چه شما ميخوريد ميخورد و از هر چه ميآشاميد ميآشامد و مزيّتى بر شما ندارد و اگر شما اطاعت كنيد از انسانى عادى كه مانند خودتان است از هر جهت در اوامر و نواهيش زيانكار خواهيد بود چون بى‌جهت خودتان را ذليل نموده‌ايد و نيز بر سبيل انكار اظهار نمودند كه آيا وعده ميدهد اين شخص بشما كه وقتى شما مرديد و خاك شديد و استخوان مجرد از گوشت و پوستى از شما باقى ماند دو مرتبه زنده ميشويد و از قبر بيرون آورده هيهات هيهات بسيار بعيد و دور بلكه نزديك بمحال است آنچه وعده داده ميشويد از بعث و نشور نيست حيات و زندگى مگر همين زندگانى چند روزه دنيا بعضى ميميرند و بعضى بدنيا ميآيند و ما ديگر بار زنده و برانگيخته نميشويم نيست آنكس كه چنين ادّعائى ميكند مگر مردى كه چيزى از خود در آورده و بخدا افترا بسته بدروغ كه ميگويد او چنين كارى را خواهد كرد ما تصديق نميكنيم او را ..
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
أَ يَعِدُكُم أَنَّكُم إِذا مِتُّم وَ كُنتُم تُراباً وَ عِظاماً أَنَّكُم مُخرَجُون‌َ (35)
آيا وعده ميدهد شما را که محققا شما زماني که مرديد و خاك و استخوان شديد محققا شما را بيرون مي‌آورند و پاي حساب مي‌برند و جزا ميدهند.
ما مي‌گوئيم: آيا شما که منكر معاد هستيد مي‌گوئيد محال است که از خاك و استخوان انسان شويد و زنده شويد يا در وقوع بحث داريد، اما در امكانش قطع نظر از اينکه که خداوند قادر متعال بر همه چيز قادر است و قطع نظر از اينكه در امم سابقه بسيار اتفاق افتاده مثل هفتاد نفر که همراه موسي رفتند و به عذاب الهي مردند سپس زنده شدند، و حضرت ابراهيم آن چهار مرغ را كوبيده و هر قسمت آن را بر سر كوهي قرار داد و آنها را ندا كرد اجزاء هر يك آمدند و زنده شدند، و حضرت عزير صد سال مرد سپس زنده شد و آن جمعيت قريه که تمام پوسيده شده بودند زنده شدند، و حضرت عيسي مرده را زنده مي‌كرد ما از همه اينها صرف نظر مي‌كنيم چون شما تكذيب ميكنيد سپس مي‌گوئيم که شما بالحس و الوجدان مشاهده ميكنيد که بسياري از حيوانات تكوينا موجود ميشوند احتياج به توليد و تناسل ندارند در درخت‌ها كرم و پشه و شفته در آب گرم. در آجر نم‌دار عقرب در حبوبات مثل عدس سوسك در بدن چركين شپش و امثال اينها بسيار است پس ممكن است خاك و استخوان هم انسان شود، و اما در وقوعش مي‌گوئيم:
مسئله معاد اتفاقي جميع ملل دنيا است از مشركين و كفار و مسلمين از صدر اول الي كنون و اخبار جميع انبياء و بر فرض از اينکه اتفاق شما يقين پيدا نكنيد مظنه هم نداشته باشيد لا اقل از احتمال صدق، و خود شماها به قاعده دفع ضرر محتمل در امورات خود بايد تحقيق كنيد و فحص نمائيد، چنانچه اگر در فراش خود احتمال عقرب و مار دهيد، يا در مسافرت احتمال قطاع طريق دهيد همه اينکه انواع حيوانات که از راه تناسل بوجود ميآيند براي اولين بار که زوجي وجود نداشته چگونه بوجود آمده‌اند!
حيوانات تكسلولي بدون زوج توليد مثل ميكنند
جلد 13 - صفحه 393
يا در اطعمه احتمال سم يا ضرر دهيد مراعات ميكنيد، چنانچه يكي از شماها که به لسان ما زنديق مي‌گوئيم: خدمت حضرت صادق عليه السلام در موسم حج رسيد و گفت:
اينکه چه عمليست شما مسلمانان ميكنيد! دور يك خانه طواف ميكنيد بين دو كوه سعي ميكنيد به جمره ريگ مي‌زنيد! حضرت فرمود: امر از دو حال خارج نيست يا حق به جانب تو است و معادي نيست ما ضرر نبرده‌ايم اينکه كارها مثل بسياري از كارهاي شما است که بدون فايده است و اگر حق به جانب ما باشد ما به مثوبات زيادي نائل و شما به عذاب ابدي معذب ميشويد.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 35)- سپس به انکار معاد که همیشه قبول آن سدی بر سر راه خود کامگان و هوسرانان است پرداخته و گفتند: «آیا (این مرد) به شما وعده می‌دهد هنگامی که مردید و خاک و استخوان (پوسیده) شدید باز هم از قبرها بیرون می‌آیید» و حیات نوینی را آغاز می‌کنید؟! (أَ یَعِدُکُمْ أَنَّکُمْ إِذا مِتُّمْ وَ کُنْتُمْ تُراباً وَ عِظاماً أَنَّکُمْ مُخْرَجُونَ).
نکات آیه
۱ - حیات مجدد انسان ها و بیرون آوردن آنان از گورهایشان در روز رستاخیز، مورد انکار و استهزاى اشراف کافر جامعه پس از نوح (أیعدکم ... أنّکم مخرجون) استفهام در «أیعدکم» براى تهکم و استهزا است.
۲ - تبدیل دوباره خاک و استخوان به شکل انسان و دمیده شدن حیات در آن، امرى غیر قابل قبول براى اشراف کفر پیشه (أیعدکم ... أنّکم مخرجون)
۳ - وعده معاد و حیات دوباره انسان ها در قیامت، یکى دیگر از مهم ترین پیام هاى پیامبر جامعه پس از نوح (أیعدکم ... و کنتم ترابًا و عظمًا انّکم مخرجون)
۴ - در نظر منکران معاد، انسان موجودى صرفاً مادى و جسمانى است. (أیعدکم ... و کنتم ترابًا و عظمًا أنّکم مخرجون) از این که اشراف، خاک و استخوان شدن را به خود انسان نسبت داده اند نه به جسم او (یعنى نگفتند «و کان جسمکم تراباً...») استفاده مى شود که آنان براى انسان، هویتى بیرون از کالبد و جسم او معتقد نبودند.
۵ - اندیشه معاد و حیات اخروى، برهم زننده آرامش اشراف و مورد تکذیب أکید آنان (و قال الملأ من قومه ... أیعدکم ... أنّکم مخرجون)
موضوعات مرتبط
- اشراف: بینش اشراف ۲; عوامل اضطراب اشراف ۵
- انسان: حقیقت انسان ۴
- حشر: استهزاى حشر ۱
- صالح(ع): مهمترین تعالیم صالح(ع) ۳
- عقیده: آثار عقیده به معاد ۵
- قوم ثمود: استهزاهاى اشراف قوم ثمود ۱
- قوم عاد: استهزاهاى اشراف قوم عاد ۱
- کافران: بینش کافران ۲
- مردگان: استهزاى احیاى مردگان ۱; تکذیب احیاى مردگان ۲
- معاد: استهزاى معاد ۱; بینش مکذبان معاد ۴; عوامل اضطراب مکذبان معاد ۵; مادیگرایى مکذبان معاد ۴; مکذبان معاد ۱، ۲; وعده معاد ۳
- هود(ع): مهمترین تعالیم هود(ع) ۳
منابع
