روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۴ ش ۲۴۰

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۴، كِتَابُ الدِّيَات

و روي هشام بن سالم عن زياد بن سوقه عن الحكم بن عتيبه قال :

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ مَا تَقُولُ فِي اَلْعَمْدِ وَ اَلْخَطَإِ فِي اَلْقَتْلِ وَ فِي اَلْجِرَاحَاتِ فَقَالَ لَيْسَ اَلْخَطَأُ مِثْلَ اَلْعَمْدِ اَلْعَمْدُ فِيهِ اَلْقَتْلُ وَ اَلْجِرَاحَاتُ فِيهَا اَلْقِصَاصُ وَ اَلْخَطَأُ فِي اَلْقَتْلِ وَ اَلْجِرَاحَاتِ فِيهِمَا اَلدِّيَةُ وَ قَالَ ثُمَّ قَالَ لِي يَا حَكَمُ‏ إِذَا كَانَ اَلْخَطَأُ مِنَ اَلْقَاتِلِ أَوِ اَلْخَطَأُ مِنَ اَلْجَارِحِ وَ كَانَ بَدَوِيّاً فَدِيَةُ مَا جَنَى اَلْبَدَوِيُّ مِنَ اَلْخَطَإِ عَلَى أَوْلِيَائِهِ مِنَ اَلْبَدَوِيِّينَ قَالَ وَ إِذَا كَانَ اَلْجَارِحُ قَرَوِيّاً فَإِنَّ دِيَةَ مَا جَنَى مِنَ اَلْخَطَإِ عَلَى أَوْلِيَائِهِ اَلْقَرَوِيِّينَ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۹

حكم بن عتيبه گويد: به ابو جعفر باقر عليه السّلام گفتم: نظر شما نسبت به قتل عمد و خطا و جراحات و ديه و قصاص چيست؟ فرمود: در خطا مانند عمد نيست، در عمد قصاص است، و در جراحات نيز قصاص هست و در قتل خطا و جراحات آن حكم ديه است، گويد: سپس بمن فرمود: اى حكم قاتل خطائى و جارح خطائى اگر از اهل باديه و چادرنشينان باشند ديه را بايد اهل باديه به اولياء مقتول بپردازند، آنان كه خود نيز باديه‏نشين‏ هستند (در صورتى كه عاقله از خويشان نسبى نداشته باشند) و اگر جارح اهل آبادى بود بايد ديه جنايت را كه از وى به خطا سر زده اولياء اهل آبادى او بپردازند (در صورتى كه عاقله از خويشان نسبى نداشته باشد).