روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۶۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ اللِّعَان

روي الحسن بن محبوب عن عبد الرحمن بن الحجاج قال :

وَ إِنَ‏ عَبَّادَ اَلْبَصْرِيِ‏ سَأَلَ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ وَ أَنَا عِنْدَهُ حَاضِرٌ كَيْفَ يُلاَعِنُ اَلرَّجُلُ اَلْمَرْأَةَ فَقَالَ ع إِنَّ رَجُلاً مِنَ‏ اَلْمُسْلِمِينَ‏ أَتَى‏ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ أَ رَأَيْتَ لَوْ أَنَّ رَجُلاً دَخَلَ مَنْزِلَهُ فَرَأَى مَعَ اِمْرَأَتِهِ رَجُلاً يُجَامِعُهَا مَا كَانَ يَصْنَعُ فِيهِمَا قَالَ فَأَعْرَضَ عَنْهُ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ فَانْصَرَفَ اَلرَّجُلُ وَ كَانَ ذَلِكَ اَلرَّجُلُ هُوَ اَلَّذِي اُبْتُلِيَ بِذَلِكَ مِنِ اِمْرَأَتِهِ قَالَ فَنَزَلَ اَلْوَحْيُ مِنْ عِنْدِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِالْحُكْمِ فِيهِمَا قَالَ فَأَرْسَلَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ إِلَى ذَلِكَ اَلرَّجُلِ فَدَعَاهُ فَقَالَ أَنْتَ اَلَّذِي رَأَيْتَ مَعَ اِمْرَأَتِكَ رَجُلاً فَقَالَ نَعَمْ فَقَالَ لَهُ اِنْطَلِقْ فَأْتِنِي بِامْرَأَتِكَ فَإِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ قَدْ أَنْزَلَ اَلْحُكْمَ فِيكَ وَ فِيهَا قَالَ فَأَحْضَرَهَا زَوْجُهَا فَوَقَّفَهَا رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ وَ قَالَ لِلزَّوْجِ اِشْهَدْ أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّكَ لَمِنَ اَلصَّادِقِينَ فِيمَا رَمَيْتَهَا بِهِ قَالَ فَشَهِدَ قَالَ ثُمَّ قَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَمْسِكْ وَ وَعَظَهُ ثُمَّ قَالَ لَهُ اِتَّقِ اَللَّهَ فَإِنَّ لَعْنَةَ اَللَّهِ شَدِيدَةٌ ثُمَّ قَالَ اِشْهَدِ اَلْخَامِسَةَ أَنَّ لَعْنَةَ اَللَّهِ عَلَيْكَ إِنْ كُنْتَ مِنَ اَلْكَاذِبِينَ قَالَ فَشَهِدَ فَأَمَرَ بِهِ فَنُحِّيَ‏ ثُمَّ قَالَ ع لِلْمَرْأَةِ اِشْهَدِي أَرْبَعَ شَهَادَاتٍ بِاللَّهِ إِنَّ زَوْجَكِ لَمِنَ اَلْكَاذِبِينَ فِيمَا رَمَاكِ بِهِ قَالَ فَشَهِدَتْ قَالَ ثُمَّ قَالَ لَهَا أَمْسِكِي وَ وَعَظَهَا ثُمَّ قَالَ لَهَا اِتَّقِي اَللَّهَ فَإِنَّ غَضَبَ اَللَّهِ شَدِيدٌ ثُمَّ قَالَ لَهَا اِشْهَدِي اَلْخَامِسَةَ أَنَّ غَضَبَ اَللَّهِ عَلَيْكِ إِنْ كَانَ زَوْجُكِ مِنَ اَلصَّادِقِينَ فِيمَا رَمَاكِ بِهِ قَالَ فَشَهِدَتْ قَالَ فَفَرَّقَ بَيْنَهُمَا وَ قَالَ لَهُمَا لاَ تَجْتَمِعَا بِنِكَاحٍ أَبَداً بَعْدَ مَا تَلاَعَنْتُمَا

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۲۴۲

عبد الرّحمن بن حجّاج گويد: عبّاد بصرى از امام صادق عليه السّلام پرسيد- و من حضور داشتم-: ملاعنه شوهر با زوجه‏اش چگونه است؟ امام عليه السّلام فرمود: مردى از مسلمانان نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله آمد و گفت: يا رسول اللَّه بفرمائيد چنانچه مردى بخانه‏اش رود و مردى را با زوجه‏اش در حال مقاربت ببيند با آن دو چه كار بايد انجام دهد؟ حضرت صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله از شنيدن اين كلام روى برگردانيد، و مرد منصرف شد و آن مرد خود بدين مصيبت از سوى زوجه‏اش مبتلا شده بود، فرمود: وحى از جانب خداوند عزّ و جلّ. بر حكم آن دو نازل شد، و رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله بسوى آن مرد كسى فرستاد و وى را خواست و پرسيد آيا تو آن كس هستى كه با زوجه‏ات چنين ماجرا ديدى؟ عرض كرد آرى، فرمود: برو و همسرت را نزد من بياور زيرا خداوند عزّ و جلّ حكم تو و آن دو را نازل فرموده، مرد همسر خويش را حاضر كرد و حضرت زن را بازداشت و به مرد فرمود: چهار بار بخدا سوگند ياد كن كه تو در آنچه به اين زن نسبت دادى راست ميگوئى مرد شهادت داد، سپس رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: آرام باش و او را نصيحت كرد و فرمود: اى مرد از خداوند بترس، لعنت خداوند بسيار سخت است، آنگاه فرمود: براى پنجم بار شهادت ده و بگو لعنت خداوند بر من اگر از دروغگويان باشم، مرد شهادت پنجم را انجام داد چنان كه فرموده بود، رسول خدا فرمود: ويرا به كنارى بردند، آنگاه رو بزن كرده فرمود: تو نيز چهار بار بلفظ جلاله سوگند ياد كن كه شوهرت در آنچه بتو نسبت داده، از دروغگويان است زن شهادت‏ را اجرا كرد. سپس باو فرمود: آرام گير و او را موعظه فرمود، و گفت: از خدا بترس زيرا خشم و غضب خداوند شديد است، بعد فرمود: شهادت پنجم را چنين ادا كن و بگو: كه غضب خداوند بر من اگر شوهرم از راستگويان باشد در آنچه بمن نسبت مى‏دهد، و زن شهادت داد، آنگاه رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله ميان آن دو را جدائى انداخت و فرمود شما هيچ گاه نمى‏توانيد پس از اين ملاعنه با يك ديگر ازدواج كنيد.