روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۰۱۱

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

عده من اصحابنا عن احمد بن محمد البرقي عن احمد بن محمد بن ابي نصر عن حماد بن عثمان عن عبد الله الكاهلي قال قال ابو عبد الله ع :

لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا اَللَّهَ وَحْدَهُ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَ أَقَامُوا اَلصَّلاَةَ وَ آتَوُا اَلزَّكَاةَ وَ حَجُّوا اَلْبَيْتَ‏ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ‏ ثُمَّ قَالُوا لِشَيْ‏ءٍ صَنَعَهُ اَللَّهُ أَوْ صَنَعَهُ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ أَلاَّ صَنَعَ خِلاَفَ اَلَّذِي صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِكَ فِي قُلُوبِهِمْ لَكَانُوا بِذَلِكَ مُشْرِكِينَ‏ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ اَلْآيَةَ فَلاََ وَ رَبِّكَ‏ لاََ يُؤْمِنُونَ‏ حَتََّى يُحَكِّمُوكَ فِيمََا شَجَرَ بَيْنَهُمْ‏ ثُمَّ لاََ يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمََّا قَضَيْتَ‏ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً ثُمَّ قَالَ‏ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَلَيْكُمْ بِالتَّسْلِيمِ

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۹۱

عبد الله كاهلى گويد: امام صادق (ع) فرمود: اگر مردمى خداى يگانه و بى‏شريك را بپرستند و نماز را بر پا دارند و زكاة را بپردازند و به حجّ خانه كعبه روند و ماه رمضان را روزه دارند و پس در باره چيزى كه خدا كند يا رسول خدا (ص) كند بگويند خوب بود خلاف آن را كرده باشند يا اين را در دل خود بگذرانند به واسطه آن مشرك گردند و سپس اين آيه را خواند (۶۵ سوره نساء): «نه، سوگند بپروردگارت ايمان ندارند تا تو را در باره آنچه در آن ستيزه دارند حَكَم سازند و در دل خود گرفتگى و نگرانى از آنچه حكم كنى نداشته باشند و به خوبى تسليم شوند» سپس امام صادق (ع) فرمود: بر شما باد به تسليم.

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۲۳۵

امام صادق عليه السلام فرمود: اگر مردمى خداى يگانه بى‏شريك را عبادت كنند و نماز گزارند و زكاة دهند و حج خانه خدا بجا آرند و ماه رمضان را روزه دارند، و پس از همه اينها نسبت بچيزى كه خدا يا رسولش كرده بگويند: چرا بر خلاف اين نكرد؟ يا اين معنى را در دل خود احساس كنند (بى‏آنكه بزبان آورند) بهمين سبب مشرك باشند، سپس اين آيه را تلاوت فرمود: «نه، بپروردگارت سوگند، ايمان ندارند تا ترا در اختلافات خويش حاكم كنند، سپس در دلهاى خويش از آنچه حكم كرده‏ئى ملال‏ و گرفتگى نيابند و بى‏چون و چرا گردن نهند- ۶۵ سوره ۴-» سپس امام صادق عليه السلام فرمود: بر شما باد بتسليم.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۳۴۵

چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‏اند، از احمد بن محمد برقى، از احمد بن محمد بن ابى نصر، از حَمّاد بن عثمان، از عبداللَّه كاهلى كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه: «اگر گروهى عبادت كنند خدا را كه تنهاست و او را شريكى نيست، و نماز را به پاى دارند و زكات را بدهند و حجّ خانه كعبه را به جا آورند و ماه مبارك رمضان را روزه بگيرند، پس بگويند براى چيزى كه خدا يا رسول او صلى الله عليه و آله آن را كرده باشند، كه چرا هر يك از خدا و رسول خلاف آنچه را كه كردند، نكردند، يا اين را در دل‏هاى خويش بيابند (كه اين مطلب در خاطر ايشان باشد)، اگر چه به زبان نگويند، به همين سخن و اعتقاد، مشرك باشند». پس اين آيه را تلاوت فرمود: «فَلا وَ رَبِّكَ لا يُؤْمِنُونَ حَتَّى يُحَكِّمُوكَ فِيما شَجَرَ بَيْنَهُمْ ثُمَّ لا يَجِدُوا فِي أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَيْتَ وَ يُسَلِّمُوا تَسْلِيماً» «۱»، يعنى: «پس، نه چنان است كه ايشان گمان كرده‏اند كه با وجود مخالف حكم تو و راضى نبودن به آن، ايمان داشته باشند. سوگند ياد مى‏كنم به پروردگار تو، كه ايمان نمى‏آورند بر وجه حققت و راستى، تا تو را حَكم سازند در آنچه مختلف شده است در ميان ايشان، و تو حكم مى‏كنى، پس تنگى و گرانى را در نفس‏هاى خود نيابند از آنچه حكم كرده‏اى به آن (و هر چند كه مخالف طباع ايشان باشد) و گردن نهند فرمان تو را گردن نهادنى به غايت» (كه ظاهر و باطن آن تفاوتى نداشته باشد). __________________________________________________

(۱). نساء، ۶۵. يعنى: پس، نه چنان است كه ايشان گمان كرده‏اند كه با وجود مخالفت حكم تو و راضى نبودن به آن، ايمان داشته باشند. سوگند ياد مى‏كنم به پروردگار تو كه ايمان نمى‏آورند بر وجه حقيقت و راستى، تا تو را حَكَم سازند در آنچه مختلف شده است در ميان ايشان، و تو حكم كنى، پس تنگى و گرانى را در نَفْس‏هاى خود نيابند از آنچه حكم كرده‏اى به آن و هر چند كه مخالف طباع ايشان باشد و گردن نهند فرمان تو را گردن نهادنى به غايت كه ظاهر و باطن آن تفاوتى نداشته باشد. (مترجم)

بعد از آن، حضرت صادق عليه السلام فرمود كه: «بر شما است كه گردن نهيد و در مقام تسليم باشيد».