نتایج جستجو

روز ریشه هاى هر چیز آشکار مى شود، ولى، معناى اول مناسب تر به نظر مى رسد. سوق‌ (۱۷ بار) وَ عَن يُدْعَوْن يُکْشَف إِلَى يَوْم صَادِقِين السّجُود کَانُوا

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) وَ إِلَى کَأَنّمَا تَبَيّن الْمَوْت مَا بَعْد هُم الْحَق يَنْظُرُون فِي إِذ يَعِدُکُم لَکَارِهُون يُجَادِلُونَک در حال

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) يُعْجِب عَلَى الزّرّاع فَاسْتَوَى فَاسْتَغْلَظ لِيَغِيظ بِهِم فَآزَرَه الْکُفّار شَطْأَه وَعَد أَخْرَج اللّه

آیات شامل این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) ال وَ فِي الطّعَام لَو لا يَمْشُون جَعَلْنَا يَمْشِي أُنْزِل بَعْضَکُم إِلَيْه لِبَعْض يَأْکُل فِتْنَة مَلَک لَيَأْکُلُون

آیات شامل این کلمه «سُوق» جمع «ساق» به معناى ساق ها مى باشد. ب‌ (۲۶۴۹ بار) سوق‌ (۱۷ بار) وَ مَسْحا الْأَعْنَاق فَطَفِق لَقَد عَلَي بِالْحِجَاب رُدّوهَا

این کلمه سوق‌ (۱۷ بار) (به فتخ سين) راندن. [سجده:27]، [زمر:73]. سائق راننده [ق:21]. رجوع شود به «شهد». مساق: مصدر ميمى است [قيامة:30]. آن روز سوق شدن به

شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف راست مى‏شكافند و با خود از ميقات سوق مى‏دهند و اين عمل را اشعار و سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...»

سطح سطر سعر سعى سفر سفع سفل سقر سقى سلم سلک سمع سمم سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى سير سينين سکب سکن شئم شئن شتت شتو شجر شدد شرب شرح شرر شرق شعب شفع شفق

و بساقها و گردنهاى اسبان دست مى‏كشيد. کم ف ب وجه يدى طيب صعد يمم الى رفق سوق طفق رئس موه عنق قد ى ل على رجل وجد ها فتن لم انن سليمان حجب من ردد کعب لقى

مى‏ماندند. ه فى من هم ل حسب کشف رزق ف بحر يى بل عتو غشو ضرر عن طغو طغى غشى ا سوق نفر ک ها رئى مسک موج ظلم او لما قول ب قد ان صرح عمه ما کم مشى سرع انن کبب

ظلم اول بلد حين خير الا شدد عزب نفر قوم زلزل ملک نفس عزز اجر نحن سبح رضو سوق رعد سرح خلق لما س جهد کتب انس شرر خرج ورى علم ليل فلح قلل سبل اخر وقت حقق

كردند و حشر بمعني‌ سوق‌ جمعيت‌ بمحل‌ ديگري‌ و لذا قيامت‌ صحراي‌ محشر ‌است‌ ‌که‌ خداوند مبعوث‌ ميفرمايد تمام‌ جن‌ّ و انس‌ ‌را‌ و سوق‌ مي‌دهد ‌آنها‌ ‌را‌

گرفته، به ران و پشت او مى زند تا به سرعت حرکت کند. کلمه «استحواذ» به معناى سوق دادن، تحریک کردن توأم با تسلط و استیلا آمده و در آیه فوق نیز به همین معناست

خسرانش‌ بيشتر ‌است‌ ‌ يا ‌ آنكه‌ يك‌ نفر ‌که‌ مردم‌ ‌را‌ ‌به‌ راه‌ هدايت‌ سوق‌ ميدهد و ‌به‌ سعادت‌ دلالت‌ مي‌كند و ‌از‌ قبايح‌ و مفاسد و مضرات‌ جلوگيري‌

ايشان در شرافت و علو طبقه. نكته: ايراد لفظ سوق در اين مقام بر طريق مزاوجت است، يا به اعتبار آنكه مراكب ايشان را سوق نمايد؛ چه در خبر است ملائكه متقيان را سواره

بَعْدَ جَلالِ الْسِنِّ وَ تَقَضِّىِ الْعُمُرِ»خطبه: 162 سوق شده مروان مباش كه تو را هر جا بخواهد سوق كند بعد از بزرگى سنّ و گذشتن عمرت (آلت دست مروان مباش)

رؤساء و امراء و دعات‌ باطله‌ و ارباب‌ ضلالت‌ ‌که‌ سايرين‌ و اتباع‌ ‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر

‌که‌ ‌از‌ دار سعادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مانع‌ شدند و جلوگيري‌ كردند و بدار هلاكت‌ سوق‌ دادند و ‌آن‌ دار هلاكت‌ جهنم‌ ‌است‌ يصلونها و اصل‌ بجهنم‌ شوند، وصل‌ مقابل‌

اقسام‌ زيادي‌ دارد و اعظم‌ ‌آنها‌ اضلال‌ بندگان‌ ‌خدا‌ ‌است‌ ‌از‌ دين‌ حق‌ و سوق‌ آنهاست‌ ‌به‌ كفر و فسق‌ و فجور وَ اللّه‌ُ لا يُحِب‌ُّ الفَسادَ بقره‌ آيه

گويد: تسخير آن است كه شى‏ء را به غرض مخصوصى با قهر سوق كنند. طبرسى آن را رام كردن گويد كه عبارت اخراى سوق به قهر است. ديگران نيز چنين گفته‏اند [رعد:2]. يهنى

حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد شجره به نيّت حجّ قران احرام بست و سوق هدى كرد چنانكه شيخ مرحوم در خلاف تصريح كرده است، رأى ابوحنيفه و اصحابش نيز

سوره‌ مريم‌ ‌آيه‌ 29 [.....] 4‌-‌ سوره‌ مريم‌ ‌آيه‌ 11 جلد 2 - صفحه 204 2‌-‌ سوق‌ كلام‌ مشعر ‌است‌ ‌بر‌ اينكه‌ ‌اينکه‌ خطاب‌ بحضرت‌ ابراهيم‌ ‌از‌ طريق‌ وحي‌

. ه ى ف فى شرک شطء ب خرج شدد غلظ ک امر اخو سوى زرع کى هارون انجيل على هم سوق مثل

حجةالوداع رسول خدا «صلى الله عليه واله» از مسجد شجره به نيّت حجّ قران احرام بست و سوق هدى كرد چنانكه شيخ مرحوم در خلاف تصريح كرده است، رأى ابوحنيفه و اصحابش نيز

‌در‌ بلاد مسلمين‌ فتنه‌ بوجود ميآيد ‌که‌ بسياري‌ ‌از‌ مسلمين‌ ‌را‌ بطرف‌ كفر سوق‌ ميدهند و ‌از‌ دين‌ برميگردانند وَ فَسادٌ كَبِيرٌ و خون‌ريزي‌ و ذهاب‌ اعراض‌

‌که‌ محشور مي‌كنيم‌ اهل‌ تقوي‌ ‌را‌ ‌که‌ مي‌آيند بسوي‌ خداوند رحمن‌ سواره‌ و سوق‌ مي‌دهيم‌ گنهكاران‌ ‌را‌ بسوي‌ جهنم‌ وارد ميشوند وارد شدني‌. يَوم‌َ نَحشُرُ

در قرآن يافته است. هما على خصف ف ل سوء من ب ورق ها ى بدو مسح جنن ردد حجب سوق عنق قد شجر ورى حتى فتن عصو ندو ذوق ندى لما عصى آدم

الجماعة من الناس و الزمر الجماعات». ها حتى اذا الى جىء الذين فتح جنن جهنم بوب سوق هم کفر ربب فعل وقى قول ما ب کبر ل

من طلع دخل مرد هامان لما يا قرر بلغ بنو رئى جعل الى کفر سمو اله ربب عن کشف سوق حسب طين قوم لجج فرعون موسى على کون جبر ظلم نفس ظنن

ارض سحب رسل ها الذى من هم وله ب عمر صبح اله ذلل قوى ما الله غير قدح سقى بسط سوق ورى بقر انن نقع شدد کثر فى حرث کون سلم قول وسط الى صنع امن نصر قبل بلد وشى

انن ان ا صدق ى وقى صبر جىء من ب قد الذى ربب ظلم ک اکل امن لا نزل کون حسن سوق على کرم قلب نعم اهل نجو ايى بوب عسى اوى جهد مدن عتب مرء اجل علم عمر وعد لو

هم فرو رفته برويانيم. [قيامة:30-29]. ساق ميت به ساقش پيچيده شد آنروز، روز سوق شدن به سوى پروردگار است چون روح به حلقوم رسيد ساق‏ها در آن حال مرده و به هم

‌که‌ محشور مي‌كنيم‌ اهل‌ تقوي‌ ‌را‌ ‌که‌ مي‌آيند بسوي‌ خداوند رحمن‌ سواره‌ و سوق‌ مي‌دهيم‌ گنهكاران‌ ‌را‌ بسوي‌ جهنم‌ وارد ميشوند وارد شدني‌. يَوم‌َ نَحشُرُ

على ل ه انن ف کم ک ارض ب لا قول رجل جعل کلل اکل ام اله نور قرن طعم مشى ى ان سوق سکن ها کون الله ا مرح انس اذا هدى بطن کبب وجه رحم قبل لو صوت ما نزل حيى ربع

بخاراتي‌ ‌از‌ درياها ميگيرد و بصورت‌ ابر درمي‌آورد و بتوسط رياح‌ ابرها ‌را‌ سوق‌ ميدهد ‌به‌ اطراف‌ و نقاط زمين‌ و ‌از‌ ‌هم‌ مي‌شكافد و مواد مائيه ‌آن‌ نازل‌

پى اسباب شهوانى بودند بر خلاف منّ و سلوى كه غذاى ساده‏اى بود و به شهوترانى سوق نمى‏كرد. ممكن است آيه [اعراف:169] نيز به همين معنى باشد يعنى مى‏گيرند متاع

زندگى او پر از مشقت و رنج است و همين رنج و تعب است كه او را به كمال و ترقى سوق مى‏دهد اگر در مشقّت نمى‏بود براى از بين بردن آن تلاش نمى‏كرد و اگر تلاش نمی‏کرد

و قوايي‌ ‌در‌ انسان‌ آفريده‌ ‌که‌ آدمي‌ ‌را‌ بطرف‌ امور شهواني‌ و حيواني‌ سوق‌ ميدهد عقل‌ ‌را‌ ‌در‌ داخل‌ انسان‌ و انبياء و راهنمايان‌ ‌را‌ نيز ‌در‌ خارج‌

علی هذا مصدر به معنى فاعل و براى جمع است يعنى: گناهكاران را عطشان به جهّنم سوق مى‏كنيم. شايد ورد را از آن عطش معنى كرده‏اند كه علت ورود به آب عطش است و شايد

رؤساء و امراء و دعات‌ باطله‌ و ارباب‌ ضلالت‌ ‌که‌ سايرين‌ و اتباع‌ ‌خود‌ ‌را‌ سوق‌ بكفر و شرك‌ و ضلالت‌ ميدادند و گفتيم‌ استكبار ‌غير‌ تكبّر ‌است‌ زيرا تكبّر

اللّه‌ِ صدّ راه‌ مثل‌ قطّاع‌ طريق‌ مانع‌ ميشوند ‌از‌ ايمان‌ و اعمال‌ صالحه‌ و سوق‌ ميدهند بكفر و ضلالت‌ و فسق‌ و فجور و ملاهي‌ و معاصي‌ و بي‌غيرتي‌ و بي‌عفتي‌

سجده کنند و کرنش ببرند، امّا ایشان نمی‌توانند چنین کنند. روزی که از ساق (و سوق اعمالشان) پرده برگرفته شود به سجده فراخوانده شوند، پس نتوانند (سجده کنند)

صدا و دعوتت به گناه بر خيزان و با سواران و پيادگانت بر آنها صيحه بزن (براى سوق به گناه) و در اموال و اولاد با آنها شريك شو . گويا بعضى از ياران و اعوان شيطان

محبوب نكردم و در زيبائى به ديگران برتريت ندادم؟ آيا كاروان را به طرف چاه سوق ندادم و تو را رها نكردم؟ آيا حيله زنان را از تو بر طرف ننمودم؟ پس چه چيز وادارت

مى‏كند بلكه با حفظ اصل مالكيت فردى از تجمع جلوگيرى كرده و جامعه را به تعديل سوق مى‏دهد. مالى كه براى تأمين زندگى مردم آفريده شده تجمع و بيهوده ماندن آن برخلاف

نميكند كَأَنَّما يُساقُون‌َ إِلَي‌ المَوت‌ِ مثل‌ اينكه‌ ‌آن‌ حضرت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ سوق‌ ميدهد رو بمرگ‌ وَ هُم‌ يَنظُرُون‌َ و مرگ‌ ‌را‌ مشاهده‌ ميكردند و غافل‌ ‌از‌

‌که‌ ‌از‌ دار سعادت‌ ‌آنها‌ ‌را‌ مانع‌ شدند و جلوگيري‌ كردند و بدار هلاكت‌ سوق‌ دادند و ‌آن‌ دار هلاكت‌ جهنم‌ ‌است‌ يصلونها و اصل‌ بجهنم‌ شوند، وصل‌ مقابل‌

‌گفت‌ حلال‌ واقعي‌ ‌است‌، لذا مكلف‌ بقسم‌ دوم‌ هستند ‌که‌ بظاهر شرع‌ مثل‌ سوق‌ مسلم‌ يد مسلم‌ ‌که‌ شك‌ ‌در‌ حلية و تنجيس‌ طيب‌ و طاهر جلد 13 - صفحه 411

بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (75) ترجمه‌ و سوق داده شوند آنانكه كافر شدند بسوى دوزخ دسته دسته تا چون آيند آنرا گشوده شود

محبوب نكردم و در زيبائى به ديگران برتريت ندادم؟ آيا كاروان را به طرف چاه سوق ندادم و تو را رها نكردم؟ آيا حيله زنان را از تو بر طرف ننمودم؟ پس چه چيز وادارت

كردند و حشر بمعني‌ سوق‌ جمعيت‌ بمحل‌ ديگري‌ و لذا قيامت‌ صحراي‌ محشر ‌است‌ ‌که‌ خداوند مبعوث‌ ميفرمايد تمام‌ جن‌ّ و انس‌ ‌را‌ و سوق‌ مي‌دهد ‌آنها‌ ‌را‌

رسد، هر که را جز او می خوانید ناپدید و گم می شود، و هنگامی که شما را [با سوق دادنتان] به سوی خشکی نجات دهد [از خدا] روی می گردانید. و انسان [با اینکه الطاف

لقى جسد سليمان سمو ما ثم فتن ب ارض ل نوب قول الا لا عنق اود ربب قد علم غفر سوق حفظ من هما

‌هر‌ چه‌ بخواهي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ هدايت‌ كني‌ و بجبر و عنف‌ ‌آنها‌ ‌را‌ بايمان‌ سوق‌ دهي‌ نميتواني‌ و نه‌ اهل‌ غلظت‌ و تندي‌ هستي‌: إِنَّك‌َ لا تَهدِي‌ مَن‌ أَحبَبت‌َ

بَيْنَهُمْ بِالْحَقِّ وَ قِيلَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ (75) ترجمه‌ و سوق داده شوند آنانكه كافر شدند بسوى دوزخ دسته دسته تا چون آيند آنرا گشوده شود

شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف راست مى‏شكافند و با خود از ميقات سوق مى‏دهند و اين عمل را اشعار و سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...»

انسان، امور متضادّ قرار داده شده و اين رمز تكامل است. نفس، انسان را به بدى سوق مى‌دهد: «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» «3» ولى عقل، انسان را از

باشيم‌ نميتوانيم‌ عمل‌ جلد 12 - صفحه 252 كنيم‌ و همچنين‌ قول‌ ذي‌ اليد ‌ يا ‌ سوق‌ مسلمين‌ ‌ يا ‌ حجّيت‌ بيّنه‌ ‌ يا ‌ فعل‌ مسلم‌ بايد دليل‌ قطعي‌ ‌بر‌ اعتبارش‌

حکم نمی رانند،] در حالی که فرمان یافته اند به طاغوت کفر ورزند، و شیطان [با سوق دادنشان به محاکم طاغوت] می خواهد آنان را به گمراهی دوری [که هرگز به رحمت خدا

انسان، امور متضادّ قرار داده شده و اين رمز تكامل است. نفس، انسان را به بدى سوق مى‌دهد: «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» «3» ولى عقل، انسان را از

شتران قربانى اند كه كوهان آنها را از طرف راست مى‏شكافند و با خود از ميقات سوق مى‏دهند و اين عمل را اشعار و سياق گويند. آيه دوم «لَكُمْ فيها مَنافِعُ...»

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

طغیان و گناه] با سواره ها و پیاده هایت بر آنان بانگ زن، و با آنان [از راه سوق دادنشان به حرام] در اموال و [از طریق وسوسه کردنشان به زنا] در اولاد شریک شو،

شریکانی است‌؟ پس اگر راست می‌گویند شریکانشان را بیاورند. روزی که از ساق (و سوق اعمالشان) پرده برگرفته شود به سجده فراخوانده شوند، پس نتوانند (سجده کنند)

جان‌افزا] دمیده شد. این است روز تهدید (من). و هر کسی آمد (در حالی که) با او سوق‌دهنده و گواهی‌دهنده‌ای است، (به او می‌گویند:) «همواره از این (حال) سخت در

شوّال و ذوالقعده و ذوالحجّه). پس کسی که (در این ماهها با احرام یا تلبیه یا سوق دادن حیوان قربانی و شروع مناسک دیگر حجّ)، حجّ را بر خویشتن واجب کرده باشد

انسان، امور متضادّ قرار داده شده و اين رمز تكامل است. نفس، انسان را به بدى سوق مى‌دهد: «إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ» «3» ولى عقل، انسان را از

مفادش‌ اينست‌ ‌که‌ ‌پس‌ ‌از‌ خاتمه‌ بدر حضرت‌ رسالت‌ يهود ‌را‌ جمع‌ فرمود ‌در‌ سوق‌ قينقاع‌ و فرمود ديديد قضيّه‌ بدر ‌را‌ ‌که‌ ‌با‌ ‌آن‌ عدّه‌ و جمعيّت‌ منحزم‌

ببرد ‌که‌ نابينا شوند. (أَ لَم‌ تَرَ أَن‌َّ اللّه‌َ يُزجِي‌ سَحاباً) يزجي‌ سوق‌ رقيق‌ ‌است‌ ‌يعني‌ قطعات‌ ابر ‌به‌ همواري‌ حركت‌ ميكند ‌که‌ ‌به‌ توسط باد

‌يعني‌ اصل‌ عدم‌ التذكيه‌ ‌است‌ مگر اينكه‌ اماره‌ شرعيه‌ مانند يد مسلم‌ و سوق‌ مسلمين‌ ‌بر‌ تذكيه‌ داشته‌ باشيم‌ وَ الدَّم‌َ خون‌، خوردن‌ ‌آن‌ مطلقا حرام‌

جاودانگى، در نهاد انسان ها وجود دارد و قرآن مجید، از همین علاقه ها، براى سوق دادن آدمى به سوى ارزش ها، بهره بردارى کرده است. ۵- پاداش جاودانه، اجرى نیکو

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

السّلام ذكر شده و حقير بملاحظه اختصار نقل ننمودم و در مقابل ايشان خداوند سوق ميدهد گناهكاران را بسوى جهنّم مانند حيوانات تشنه كه در كنار آب ورود نمايند

مؤمنين از دريا و غرق شدن كفّار انجاميد. در كلمه‌ى «حشر»، معناى برانگيختن و سوق دادن و جمع كردن نهفته است. بنى‌اسرائيل براى فرعونيان منافعى داشتند كه فرعون

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

آنان در این زمینه سخن گفت. (فحشر فنادى) «حشر»، به معناى جمع کردن همراه با سوق دادن است (مصباح). ۲ - فرعون، در جمع کسانى که براى استماع سخن او گردآمده بودند،

اهل و عيالشان را بخسران انداختند و زيانكار نمودند در روز قيامت چون آنها را سوق بحق ننمودند بلكه تربيت بباطل كردند و از منافع و فوائد اخروى ايمان و عمل صالح

اهل و عيالشان را بخسران انداختند و زيانكار نمودند در روز قيامت چون آنها را سوق بحق ننمودند بلكه تربيت بباطل كردند و از منافع و فوائد اخروى ايمان و عمل صالح

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

اصلى ايشان از اين كلام آن بود كه تابع موسى نشوند نه آنكه تابع سحره شوند، پس سوق كلام كردند در مساق كنايه؛ زيرا هرگاه تابع سحره شوند تابع موسى نخواهند بود

كنندگانند، و ما آنها را به فراخور اعمالشان به عدل پاداش خواهيم داد. تنبيه: سوق كلام در آيه مقتضى «تقطعتم» است تا موافق كلام سابق باشد در خطاب، لكن حق تعالى

را و آيا نديدند كه ما ميرانيم آبرا از كوهها بسوى زمين بى آب و گياه شده و سوق ميدهيم قطرات باران را از آسمان بجانب آن اراضى پس بيرون ميآوريم بآن آب كه جارى

هر آينه الهيت آن غير و اشراك بحق لازم آيد، و آن به برهان عقل باطل است، و سوق اين آيه شريفه دلالت دارد بر حصر اين استعانت به خدا، به خلاف قسم اول. نكته

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

اطلاق «زبانیة» بر مأموران الهى، به این جهت است که آنها اهل آتش را به سوى آن سوق مى دهند. (مصباح) ۲ - مخالفان نماز و تکذیب گران دین، هر چند فراوان و سازمان یافته

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

bounty. He is towards you Most Merciful. ترتیل: ترجمه: «یُزْجِی»: می‌راند. سوق می‌دهد. «الْفُلْکَ»: کشتیها (نگا: بقره / . «مِن فَضْلِهِ»: از خیر و خوبی او

دروغ پنداشتن کیفرهاى اخروى، گنه کاران و کافران را به احساس امنیت از عذاب سوق نداده است. (بل تکذّبون بالدین) مراد از «دین» به قرینه آیات بعد - که در آنها

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

مى سازد و او را به تکرار گناه، روى آوردن به متاع هاى دنیا و غفلت از آخرت سوق مى دهد. ۷ - شیطان، موجودى بسیار فریبکار (و لایغرنّکم باللّه الغرور) «غرور»

متراكم است پراكنده ميكنند و بعدا براى دفع استناد فعل بعوامل طبيعى ميفرمايد پس سوق ميدهيم ما ابر را بجانب اراضى بلدى كه بى‌آب مانده و محصولى ندارد پس زنده ميكنيم

متراكم است پراكنده ميكنند و بعدا براى دفع استناد فعل بعوامل طبيعى ميفرمايد پس سوق ميدهيم ما ابر را بجانب اراضى بلدى كه بى‌آب مانده و محصولى ندارد پس زنده ميكنيم

قرار گیرند، با این امید و هدف خواهند بود که آنان را به سوى ایمان و حقیقت سوق داده و یا خیر و سودى را براى دیگر مؤمنان جلب کنند. خداوند با نهى «لاتتّبع

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

السّلام ذكر شده و حقير بملاحظه اختصار نقل ننمودم و در مقابل ايشان خداوند سوق ميدهد گناهكاران را بسوى جهنّم مانند حيوانات تشنه كه در كنار آب ورود نمايند

دائمی سرکشان!» و کسانی که از پرودگارشان پروا داشته‌اند، گروه گروه سوی بهشت سوق داده شدند، تا هنگامی که بدان رسند و درهای آن (به رویشان) گشوده گردد، و نگهبانان

مؤمنين از دريا و غرق شدن كفّار انجاميد. در كلمه‌ى «حشر»، معناى برانگيختن و سوق دادن و جمع كردن نهفته است. بنى‌اسرائيل براى فرعونيان منافعى داشتند كه فرعون

پیامبر به عمار دستور داده شد، مهار ناقه پیامبر را بدست گیرد و حذیفه آن را سوق دهد و نیز دستور فرمود که منافقین مزبور را از روى قیافه آن‌ها بشناسند ولى آنان

حال يكديگر ندارند و اين عمل بتوسط ملائكه قبلا انجام ميگيرد و بعدا آنها را سوق ببهشت و جهنّم ميدهند و قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه مراد

شد بورودشان دلش و گفت اين روزى است سخت‌ و آمدند او را قومش با آنكه بشتاب سوق داده ميشدند بسوى او و از پيش بودند كه ميكردند كارهاى بد را گفت اى قوم من اينها

دعوت ميفرمايد چون خود بر راه حقّ و عدل ثابت و مستقيم است و مردم را بجانب خود سوق ميدهد عيّاشى ره از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده كه انّ ربّى على صراط

اهل و عيالشان را بخسران انداختند و زيانكار نمودند در روز قيامت چون آنها را سوق بحق ننمودند بلكه تربيت بباطل كردند و از منافع و فوائد اخروى ايمان و عمل صالح

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

اصْبِرُوا» 5- ايمان به اينكه خداوند با صابران است، انسان را به صبر و پايدارى سوق مى‌دهد. «وَ اصْبِرُوا إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ» 6- نصرت و امداد الهى،

مادى گرایى و دنیاطلبى، قدرت اندیشه (خرد) را تضعیف و آدمى را به سوى تقلید کورکورانه سوق مى دهد. (و کذلک ... إلاّ قال مترفوها إنّا وجدنا ءاباءنا) ۶ - پیروى و تقلید

این عمل، تمجید از آن و نشانگر مطلوب بودن چنین رفتارى است. ۹ - خداوند، با سوق دادن مردم به سوى پیامبر(ص)، آن حضرت را از تنهایى و غربت در آورد.* (ألم یجدک

صفحه 352. جلد 7 - صفحه 169 نعوذ باللّه ضلالت از جانب خداى تعالى بودى، هرآينه سوق آيه (و على اللّه جائرها) واقع شدى بر طبق‌ (وَ عَلَى اللَّهِ قَصْدُ السَّبِيلِ)

مى‌گشايد و اگر موفّق نشود، با ايجاد شك و ترديد و وسوسه، انسان را به گناه سوق مى‌دهد تا از ايمان‌ «1». تفسير كبير فخررازى. «2». تفسير نورالثقلين. «3». تفسير

تماشاى نماز و قرائت قرآن حضرت دانسته‌اند و بجاى قل قال قرائت نموده‌اند ولى سوق آيه اخيره و آيات آتيه مؤيّد قول اوّل است و لبد بريال شير و هو متراكم و چسبنده

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

الَّذِينَ لا يَعْلَمُونَ» 11- علم و دانش، انسان را به پيروى از شريعت الهى سوق مى‌دهد. چنانكه پيروى از غرائز و هوى و هوس نشانه جهالت و نادانى است. شَرِيعَةٍ

پیامبر به عمار دستور داده شد، مهار ناقه پیامبر را بدست گیرد و حذیفه آن را سوق دهد و نیز دستور فرمود که منافقین مزبور را از روى قیافه آن‌ها بشناسند ولى آنان

مردم را در تصرّف اموال و املاك خويش محدود ساخته آنان را به سمت مصالح همگانى سوق دهند. «1». تفسير نورالثقلين. «2». زمر، 34. «3». فرقان، 76. «4». زمر، 74. «5»

مى کردند که از کتاب خدا چیزى نمى دانستند و در نتیجه مردم را به هواى خویش سوق داده آنان را به پستى مى کشاندند و دستگیره هاى دین را تغییر مى دادند». انحراف:

الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ» آيا نمى‌بينى كه خداوند ابرهاى‌پراكنده را سوق مى‌دهد، سپس به يكديگر متّصل مى‌كند، سپس آنها را متراكم مى‌كند، پس مى‌بينى

فرشته‌ای را قرین وی ساخت، تا شب و روز او را به راههای مکارم، و طرق اخلاق نیک سوق دهد». مأموریت چنین فرشته‌ای دلیل بر وجود یک برنامه اختصاصی است. «پایان سوره

مرا از جماد به نبات، و از نبات به حيوان و از مرتبه‌ى حيوانيّت به انسانيّت سوق داده و اين حوادث را براى رشد و ارتقاى من قرار داده‌ «1». مريم، 67. «2». انسان،

معذبيد در آتش و بعد برد و سلام و عذب ميشود كه بر وفق ادعاء آنها حكم كرده و سوق آيه دلالت دارد بر آنكه ملاك تجرى آنها را ميخواهد نفى فرمايد نه صرف مقاله آنانرا،

دعوت ميفرمايد چون خود بر راه حقّ و عدل ثابت و مستقيم است و مردم را بجانب خود سوق ميدهد عيّاشى ره از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده كه انّ ربّى على صراط

تو ربوده شويم از زمين خود آيا جايگاه قرار نداديم براى آنها حرم ايمنى را كه سوق داده ميشود بسوى آن محصولات همه چيز كه روزى آنها باشد از نزد ما و لكن بيشتر

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

كراهت دارندگانند مجادله مينمايند با تو در حق بعد از آنكه ظاهر شده بود گويا سوق داده ميشوند بسوى مرگ و آنان نگاه ميكنند. تفسير اختصاص داد خداوند انفال را

تو ربوده شويم از زمين خود آيا جايگاه قرار نداديم براى آنها حرم ايمنى را كه سوق داده ميشود بسوى آن محصولات همه چيز كه روزى آنها باشد از نزد ما و لكن بيشتر

انسان ها است. (و نحشره یوم القیمة ) «حشر» به معناى جمع کردن همراه با راندن و سوق دادن است (مقاییس اللغة). این واژه تنها در مورد «گروه» به کار مى رود (مفردات

خداوند آنرا مخصوص تو قرار داده و موسى عليه السّلام با آن گوسفندان خود را سوق داد و از مدين بيرون آمد و متوجه مصر گرديد و چون به بيابان رسيد با خانواده‌اش

آنها را پس ميباشد بر آنان حسرت پس مغلوب ميشوند و آنانكه كافر شدند بسوى دوزخ سوق داده ميشوند تا ممتاز كند خدا ناپاك را از پاك و قرار دهد ناپاك را بعض آنرا

گردانيده. تتمه: آيه شريفه دلالت ندارد بر حرمت گوشت اسب و قاطر و الاغ، زيرا سوق آيه دليل الخطاب، و دليل الخطاب نزد محققين درست نيست‌ «2». و «1» تفسير قمى

رسد، پاى برداشته تا در بهشت گذارند، مأموران زبانيه رسيده آنها را به طرف جهنم سوق دهند و در آتش اندازند. گويند: خدايا چون مى‌دانستى كه اهل آتش هستيم، چرا ما

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

سائِقٌ وَ شَهِيدٌ» «3» در قيامت همراه هر انسانى دو فرشته مى‌آيد، يكى او را سوق مى‌دهد و يكى شاهد بر اوست. ه: زمين. «يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبارَها» «4»

درك و راه انتقال از دنيا به آخرت است. «ذائِقَةُ الْمَوْتِ» 3- گناهان وعوامل سوق دهنده به دوزخ، داراى جاذبه‌هايى است كه بايد انسان با نيروى ايمان و عمل صالح

نفس، حالاتى بيان شده است از جمله: 1. نفس امّاره كه انسان را به سوى زشتى‌ها سوق مى‌دهد و اگر با عقل و ايمان مهار نشود، انسان يكباره سقوط مى‌كند. 2. نفس لوّامه،

پيغمبر او مرا عفو فرما خدا تو را عفو كند پس اين آيه نازل شد حقير عرض مى‌كنم سوق روايت انس شهادت ميدهد كه حديث ناقص است گويا ميخواسته ذيل روايت قمى ره را نقل

اهل و عيالشان را بخسران انداختند و زيانكار نمودند در روز قيامت چون آنها را سوق بحق ننمودند بلكه تربيت بباطل كردند و از منافع و فوائد اخروى ايمان و عمل صالح

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

را در تصرّف اموال و املاک خویش محدود ساخته ، آنان را به سمت مصالح همگانى سوق دهند. (اجعلنى على خزائن الأرض ... کذلک مکّنّا لیوسف فى الأرض یتبوّأ منها حیث

ظلمنهم) ۲- خداوند ، مردمان را به طرف گناهان (شرک ورزى ، انکار پیامبران و ...) سوق نمى دهد. (و ما ظلمنهم) منظور از ستم نکردن خدا بر بندگان این است که: او آنان

تجرى) با توجّه به اینکه خداوند، همین گرایشهاى طبیعى را وسیله هدایت انسانها و سوق دادن آنان به کسب ارزشها قرار داده است، برداشت فوق به دست مى آید. ۵ - حیات

انبياء گفته‌اند براى آنستكه امر فرموده بايشان كه آنها را از اديان باطله خودشان سوق دهند بدين حق كه مخالف هواى نفس آنها است و باين جهت آنها دشمن انبيا شدند پس

این منکر است. (یخوضون فى ءایتنا فأعرض عنهم حتى یخوضوا فى حدیث غیره) ۶- لزوم سوق دادن یاوه گویان و مغالطه گران درباره قرآن و آیات الهى به بحثهاى دیگر (الذین

«نَسْتَحْوِذْ» از ريشه‌ى «حوذ» به معناى عقبِ ران آمده است. زيرا شتربان براى سوق و حركت دادن شتر، به آن قسمت ضربه مى‌زند و در اينجا مراد، تشويق كفّار به جنگ

شرعاً) ۱۱- خداوند براى امتحان یهودیان ایله، ماهیان را در روز شنبه به طرف ساحل سوق مى داد و در روزهاى دیگر از ساحل دور مى ساخت. (إذ تأتیهم حیتانهم یوم سبتهم

به ضمه ميم - خوانده - و آن را مصدر ميمى از باب افعال - و به معناى اجراء و سوق دادن و به پيش ‍ راندن كشتى گرفتهاند و از كلمه «مرسا» مصدر ميمى - از باب افعال

فرمود: كسى كه در عمره قربانى‏اى سوق دهد، ميبايد پيش از آنكه سرش را بتراشد قربانى را نحر كند. و فرمود: و كسى كه قربانى‏اى سوق داده، و در حال انجام عمره است

كه كار شايسته را ترك نموده؛ و آيه‌ جلد 8 - صفحه 341 از قسم دوم مى‌باشد. 4- سوق آيات شريفه قبل بيان آنست كه در بهشت محتاج به فكر رنج نيستى در مأكول و مشروب

به حضرت بخشيده بود، و حضرت او را آزاد كرده بود. و در روايتى حضرت او را در سوق عكاظ خريده، چون مبعوث شد او را به اسلام دعوت نموده مسلمان شد. روزى حارثه نزد

بریدن پیوندهای دوستی و محبت با خویشاوندان و نادیده گرفتن سرمایه‌های اقتصادی و سوق دادن به ترک عواطف انسانی نیست، بلکه منظور این است که بر سر دو راهیها نباید

تو ربوده شويم از زمين خود آيا جايگاه قرار نداديم براى آنها حرم ايمنى را كه سوق داده ميشود بسوى آن محصولات همه چيز كه روزى آنها باشد از نزد ما و لكن بيشتر

و توکل علیه» در ارتباط با «إلیه یرجع ...» معنا شده است. ۹- پرستش خداوند ، سوق دهنده آدمى به توکل و سپردن امور خویش به اوست. (فاعبده و توکل علیه) ۱۰- خداوند ،

فِي إِمَارَتِهِ وَ اَلتَّاجِرُ اَلَّذِي يَدُورُ فِي تِجَارَتِهِ مِنْ سُوقٍ إِلَى سُوقٍ وَ اَلرَّاعِي وَ اَلْبَدَوِيُّ وَ اَلَّذِي يَطْلُبُ مَوَاضِعَ اَلْقَطْرِ

مردم بوده باشد. و اين فضائل اخلاقى هم به تنهايى در تاءمين سعادت اجتماع و سوق انسان به سوى صلاح عمل كافى نيست، مگر وقتى كه بر اساس توحيد باشد، يعنى مردم

اَلسَّارِقُ فِي كُلِّ شَيْ‏ءٍ بَلَغَ قِيمَتُهُ خُمُسَ دِينَارٍ وَ إِنْ سَرَقَ مِنْ سُوقٍ أَوْ زَرْعٍ أَوْ غَيْرِ ذَلِكَ

ذَلِكَ إِذَا قُتِلَ فِي حَيٍّ وَاحِدٍ فَأَمَّا إِذَا قُتِلَ فِي عَسْكَرٍ أَوْ سُوقِ مَدِينَةٍ فَدِيَتُهُ تُدْفَعُ إِلَى أَوْلِيَائِهِ مِنْ بَيْتِ اَلْمَالِ‏

است كه در اجزاى نظام عالم برقرار است، و هر نوعى را به سوى غايت و نهايت سيرش سوق مى دهد. آرى خداوند براى انواع، غاياتى قرار داده و آن ها را مجهّز به وسائل

ذَلِكَ إِذَا قُتِلَ فِي حَيٍّ وَاحِدٍ فَأَمَّا إِذَا قُتِلَ فِي عَسْكَرٍ أَوْ سُوقٍ أَوْ مَدِينَةٍ فَدِيَتُهُ تُدْفَعُ إِلَى أَوْلِيَائِهِ مِنْ بَيْتِ اَلْمَالِ‏

فَقَالَتْ لِأَهْلِهَا كَانَ مِنَ اَلْأَمْرِ كَذَا وَ كَذَا قَالَ عَلَيْهَا سَوْقُ بَدَنَةٍ وَ عَلَيْهَا اَلْحَجُّ مِنْ قَابِلٍ وَ لَيْسَ عَلَى زَوْجِهَا شَيْ‏ءٌ

دَخَلَ‏ أَمِيرُ اَلْمُؤْمِنِينَ ع‏ سُوقَ اَلتَّمَّارِينَ‏ فَإِذَا اِمْرَأَةٌ قَائِمَةٌ تَبْكِي وَ هِيَ تُخَاصِمُ رَجُلاً تَمَّاراً فَقَالَ لَهَا مَا لَكِ

طَرَفَانِ وَ كَانَتْ تُسَمَّى اَلسَّبِيبَةَ فَيَقِفُ عَلَى أَهْلِ كُلِّ سُوقٍ فَيُنَادِي يَا مَعْشَرَ اَلتُّجَّارِ اِتَّقُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا

عَلَيْهِ أَنْ يُدْخِلَنِي اَلْمَعْدِنَ يَوْمَ كَذَا وَ كَذَا لِأَنَّهَا سُوقٌ أَتَخَوَّفُ أَنْ يَفُوتَنِي فَإِنِ اُحْتُبِسْتُ عَنْ ذَلِكَ حَطَطْتُ مِنَ

ساخته‏ام. امام فرمود: آيا گرد كعبه طواف كرده‏اى؟ گفت: آرى. گفت: آيا قربانى سوق داده‏اى؟ گفت: نه. پس امام عليه السّلام موى او را گرفت (يعنى از موى سر يا صورت

أَنْ لاَ أَقْبَلَ مِنْ بَنِي عَمِّي صِلَةً وَ لاَ أُخْرِجَ مَتَاعِي فِي سُوقِ مِنًى تِلْكَ اَلْأَيَّامَ قَالَ فَقَالَ إِنْ كُنْتَ جَعَلْتَ ذَلِكَ شُكْراً

طريق رسيدن به كمالشان كمك نموده و سود مى بخشد، و آن ها را به سوى سعادتشان سوق مى دهد. اين نكته از آيه مورد بحث به خوبى استفاده مى شود. زيرا بقاء و مكث را

طَرَفَانِ وَ كَانَتْ تُسَمَّى اَلسَّبِيبَةَ فَيَقِفُ عَلَى أَهْلِ كُلِّ سُوقٍ فَيُنَادِي يَا مَعْشَرَ اَلتُّجَّارِ اِتَّقُوا اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَإِذَا

به اين خاطر بكار برده مى شوند كه مردم به آن وسيله تربيت شده و بسوى سعادت سوق داده شوند، سعادتى كه اصلاح نفس و تهذيب آن مردم را به آن نويد داده و بسوى آن

است كه بر خلاف ساير اجزاء مجهز به جهازى است كه او را به مرحله كمال وجودش سوق مى دهد. و بنابراين ، هستى عام عالمى كه اجزاء آن مرتبط و چون زنجير بهم پيوسته

كند. براى اينكه در پاسخ مى گوئيم : ما در سابق روشن كرديم كه اين هدايت و سوق يعنى سوق نوع انسانى به سوى سعادت حقيقيه اش كار آفريدگار، و به دست صنع و ايجاد

اطلاق‌ ميشود چنانچه‌ ‌در‌ حديث‌ ‌است‌«5» «‌لو‌ ‌لا‌ ‌ذلک‌ ‌لما‌ قام‌ للمسلمين‌ سوق‌». و ‌بر‌ راست‌ و بپاشدن‌ آسمان‌ و زمين‌ نيز گفته‌ ميشود وَ مِن‌ آياتِه‌ِ

اين پدران بوده اند كه با علم به حقيقت امر فرزندان ضعيف خود را به سوى شرك سوق داده اند و با تلقينات سوء خود آنان را بر اين رسم نكوهيده بار آوردند، حتى فرزندان

تجارت صحيح چنين نيست و هرگز جامعه را به زندگى طبقاتى و جنگهاى ناشى از آن سوق نمى دهد. سپس راه را به روى توبه كاران باز گشوده ، مى فرمايد: هر كس اندرز الهى

اَللَّهِ ص‏ وَ اِنْتَعَلَ مَعَهُ أَصْحَابُهُ وَ اِنْطَلَقَ حَتَّى أَتَوْا سُوقَ اَلزَّيْتِ فَإِذَا دُكَّانُ اَلرَّجُلِ لَيْسَ فِيهِ أَحَدٌ فَسَأَلَ عَنْهُ

مردم خود را از سر كوهها و از جاهاى ديگر جمع‏آورى كرد و آنها را بجانب دشمن سوق داد، و هنوز شمشيرى نزده و نيزه‏اى بكار نبرده بودند كه همگى از برابر دشمن گريختند

شده، اين است كه انسان، نفسِ خود را به غير آن جهتى كه طبع نفس مقتضى آن است، سوق دهد و آن را، به غير آن تربيتى كه مايه كمال نفس است، تربيت و نمو دهد. و آيه

روزى كه باطن ها ظاهر مى شود، مردم را بطرف خدا سوق مى دهد، همچنانكه در ظاهر و باطن دنيا نيز مردم را بسوى خدا سوق مى داد، و آيه شريفه علاوه بر اين نكته اين را

را سلب كرده است، كسى كه عنان آن را رها كند او را بسوى هر امر ناپسند و رسوا سوق ميدهد، و آنگاه از دوران زندگانى خود جز خشم شديدى، از جانب خدا و نكوهشى از

مفردات خود مى گويد: كلمه بعث در اصل لغت به معناى برانگيختن و چيزى را به طرفى سوق دادن است ، مثلا گفته مى شود: « بعثته فانبعث برانگيختم فلان چيز و يا فلان شخص

» (به اصطلاح نحويين از افعال مقاربه است و) به معنى آغاز كردن كارى است . «سوق » جمع «ساق » و «اعناق » جمع «عنق » (گردن ) است ، و معنى مجموع جمله اين است :

مقرر نمى داشت . در واقع اين حذف جزاى شرط، ذهن شنونده را به تمام اين امور سوق مى دهد

مرموز آنها براى اغفال و فريب مردم نا آگاه استفاده شود، و به راه هاى غلطى سوق داده شوند يكى از مصاديق سحر محسوب خواهد شد (دقت كنيد). ۲ استفاده از خواب مغناطيسى

اين است كه عامل ديگرى ماوراى ماده هست، كه ماده را به سوى صورت هاى گوناگون سوق مى دهد. و ظاهرا مراد از اختلاف الوان ميوه ها، اختلاف خود الوان است، ولى لازمه

الَّذِينَ كفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ ...»: كلمه «سِيقَ»، ماضى مجهول از مصدر «سَوق» - به فتحه سين و سكون واو - است، و به طورى كه در مجمع البيان گفته، به معناى

كند، و ايشان را به وسيلۀ قانون - كه همان دين است - به سوى سعادت زندگى دائمى سوق دهد. و حكم در اين مورد اختصاص به خداى تعالى دارد. پس لازم است كه تنها او به

از سستى بسوى بيدارى ، از پستى بسوى فراز، و از عجز و ناتوانى بسوى نيرومندى سوق داده شده ، نورشان از چهار سوى جهان مى تابيد. از اعلان اسلام يك قرن بيشتر نگذشته

مى شد، و در آخر به جدائى من از شما منتهى گرديد، و پروردگارم مرا بسوى مصر سوق داد و گواراترين زندگى ها و بلندترين عزّتها و سلطنت ها را روزيم فرمود، و آنگاه

اين نعمتها كند، و با تحريك حس شكرگزارى در درون جانش او را به سوى معرفت خالق سوق دهد. نخست مى فرمايد: آيا ما براى اين انسان دو چشم قرار نداديم ؟! (ا لم نجعل

ايمان اختيارى مقبول درگاه الهى است و آدمى را به سوى سعادت زندگى دنيا و آخرت سوق مى دهد، و اما ايمان اضطرارى كه ايمان در هنگام ديدن عذاب است ، نه در درگاه

آثار صادقه هدايت نمى كند، پس نتائج آن صالح براى بقاء نبوده وبه سوى سعادت سوق نمى دهد، پس در عاقبتش جز شئامت و خسران نيست . بنابراين ، آيه مورد بحث معنايش

هم چنين است ، زيرا تعطيل و تخريب مساجد و جلوگيرى از مراكز توحيدنتيجهاى جز سوق مردم به بى دينى نخواهد داشت ، و ميدانيم زيان اين كار از هر عملى بيشتر و عواقب

پرسيد: اين كوهها با همه عظمتش روز قيامت چه مى شوند؟ فرمود خداى تعالى آنها را سوق مى دهد تا همه ريگ شوند، سپس بادها را بر آن مسلط مى كند تا متفرقشان كند. مؤ

به آشكار و نهان است. (۷) و ما در سر هر دو راهى، تو را به راه آسانتر دعوت، سوق مى دهيم و انتخاب آن را به فطرت پاكت الهام مى كنيم. (۸) پس تو به كار تذكر دادنت

مبين عام است - تنها مؤ منين به نبوت خاتم النبيين و آيات آن ذكر شده تا غرض از سوق كلام كه همان بيان حقيقت دعوت محمدى (صلى الله عليه و آله و سلم ) و لزوم اجابت

فرزند از خداوند و مساله شفاعت است كه مجموعا برنامه تربيتى مؤ ثرى را براى سوق نفوس انسانى به ايمان و پاكى و تقوا تشكيل مى دهد. فضيلت سوره از پيامبر اكرم

طرف نموده است و هر دو طرف را به سوى آن غايتى كه بدان منظور ايجاد شده اند سوق داده و به سوى آن هدف هدايت نموده است . خدايى كه چنين سنتى در همه كائنات دارد،

صفحه ۱۱۷ اينكه آن حالت بد و خبيث روحى كه داشتم و مرا به سوى شقاوت و بدبختى سوق ميداد و عيش خوش مرا مكدر مى ساخت ، و خير دنيا و آخرت مرا از بين مى برد، از

مداوم به چنين حقيقتى كه داراى چنان اوصافى است روح انسان را به نيكيها و پاكيها سوق مى دهد، و از بديها و زشتيها پيراسته مى دارد، و به تعبير ديگر بازتاب صفات او

داد، و بدون شك محيط اسلامى بايد از اينگونه مسائل كه مشتريان را به مراكز فساد سوق مى دهد و پسران و دختران جوان را به آلودگى و فساد مى كشاند پاك و مبرا باشد

مى باشد، يا گفتار خداوند است ؟ مفسران دو نظر متفاوت اظهار داشته اند. البته سوق كلام ايجاب مى كند كه دنباله گفتار «مالك دوزخ » باشد، ولى محتواى خود آيه تناسب

، و اصول منتظم و حاكمى كه حركات را به سوى غاياتش و افعال را به سوى اغراضش سوق مى دهد، گرفته ايم ، و نيز از راه تجربه ، روابطى ميان اشياى عالم به دست آورده

وارد صحنه محشر مى شود در حالى كه فرشته اى با او است كه او را به سوى حساب سوق مى دهد و گواهى از فرشتگان است كه بر اعمال او شهادت مى دهد» (ق - ۲۱). آرى زمين

كارشان نتيجه مى دهد، و اين علم و آگاهى آنان است كه ثروت و مقام را به سويشان سوق مى دهد، و اين كاردانى خودشان است كه مال و جاه را برايشان نگه مى دارد ترجمه

بحث مى پردازيم. «فاتّقوا النّار الّتى وقودها النّاس و الحجارة » الخ؛ هرچند سوق آيات از اول سوره به منظور بيان حال منافقان و كفّار و متّقين بود، و مى خواست

كه صادر مى كنيم بر مقتضاى قوانين عقلى كه حافظ تلائم اجزاى فعل با يكديگر و سوق دادن فعل به سوى هدف آن است تطبيق دهيم و اين قوانين عقلى همه از حقايق خارجى

مهمانى و خوان رحمت خود محشور مى كنيم و مجرمين را براى ريختن بجهنم بدان سو سوق ميدهيم ، آنان مالك شفاعت نيستند، مگر كسيكه قبلا از خداى رحمان عهدى گرفته باشد)

اعانت و يارى است. و كلمه «إستِغلَاظ»، به معناى رو به غلظت نهادن است. و كلمه «سوق»، جمع «ساق» است. و كلمه «زُرّاع»، جمع «زارع» است. و معناى آيه اين است كه:

مصالح مخالفت داشته و موافق مفاسد واقعى و حقيقى باشد، ما را به ضررها و شرها سوق مى دهد. اين نحو از ثبوت ، ثبوتى است واقعى كه به هيچ وجه قابل زوال و تغيير

پىگيرى و ملازمت اين حكم ، مسلمانان را به سوى تماميت نعمتشان و كمال دينشان سوق مى دهد كه بزودى در تفسير آيه : «اليوم اكملت لكم دينكم ، و اتممت عليكم نعمتى

موجودات و مخصوصا انسان عنايت و توجّه دارد و او را بسوى سعادت جاودانه اش ‍ سوق مى دهد. وَ فى الاَرْضِ قِطعٌ مُّتَجَوِرَتٌ وَ جَنَّتٌ مِّنْ أَعْنَبٍ وَ زَرْعٌ