نتایج جستجو

شود. «حکمت» در سوره «ص» به معناى علم و دانش و نیروى تدبیر امور کشور یا مقام نبوت، و یا همه اینها است. «حکمت» گاه، جنبه «علمى» دارد که از آن تعبیر به «معارف

است که علاوه بر مقام نبوت، مأمور به دعوت و تبلیغ به سوى آئین خدا و ایستادگى در این مسیر مى باشد. در حقیقت «رسالت» مقامى است بالاتر از نبوت، بنابراین در معناى

انبیا ۴; ملاکهاى گزینش انبیا ۷; نبوت انبیا ۵; نبوت برادران انبیا ۴; نبوت پدران انبیا ۴; نبوت خویشاوندان انبیا ۴; نبوت فرزندان انبیا ۴ خدا: افعال خدا ۱۲;

تقویت غریزه جنسى ۱۲ فکر: زمینه تمرکز فکر ۱۲ معجزه: نقش معجزه ۱۱، ۱۴ نبوت: مقام نبوت و آیات خدا ۳ نطفه: اهمیت انعقاد نطفه ۸ یحیى(ع): آیات خدا در ولادت یحیى(ع)

معتقدند که «ارث» در سوره «مریم»، ارث در اموال است; و گروهى، آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نیز، این احتمال را داده اند که منظور معناى جامعى است که

معتقدند که «ارث» در سوره «مریم»، ارث در اموال است; و گروهى، آن را اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نیز، این احتمال را داده اند که منظور معناى جامعى است که

۵; دلایل عفت مریم(ع) ۵; قصه مریم(ع) ۱ نبوت: تفاوت نبوت با رسالت ۱۰; شرایط نبوت ۷، ۸، ۹; منشأ نبوت ۶ نوزادى: نبوت در نوزادى ۳ کافى، ج ۱، ص ۳۸۲، ح ۱; نورالثقلین،

كه قريب بهم‏اند نقل شده است و در بعضى از آنها فرموده كه بعضى از انبياء مقام نبوت و رسالت هر دو را داشته‏اند. على هذا آنطور كه از روايات اهل بيت «عليهم السلام»

از نعمت پروردگار خويش [با مردم‌] سخن گوى. و اما نعمت پروردگارت را (که مقام نبوت و تقرب کامل به خدا یافتی، بر امت) باز گو. و نعمت های پروردگارت را بازگو

خدا ۷ رحمت: تعدد خزاین رحمت ۴; خزاین رحمت ۱; منشأ رحمت ۱ نبوت: منشأ نبوت ۲، ۵ نعمت: نعمت نبوت ۲

به مقام نبوت است. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) تقدیم «صدّیقاً» بر «نبیّاً» به نکته یاد شده اشاره دارد. ابراهیم(ع): آثار صداقت ابراهیم(ع) ۷; آثار نبوت ابراهیم(ع)

از رشد ، به مقام نبوّت نایل گردید. (و لما بلغ أشدّه ءاتینه حکمًا و علمًا) برداشت فوق ، بر اساس نظر برخى از مفسران است که «حکم» را به مقام نبوت و «علم» را

درس آموز است. (واذکر فى الکتب إدریس) ۳- حضرت ادریس(ع)، از صدّیقان و داراى مقام نبوت بود. (إنّه کان صدّیقًا نبیًّا) ۴- ادریس(ع)، شخصیتى در اوج راستى و درستى

محمد(ص) ۱۳ مرد: زمینه انحراف مردان ۱۴; زمینه حق ناپذیرى مردان ۱۴ مقام عبودیت :۶ نبوت: اهمیت نبوت ۵ نوح(ع): بى تأثیرى تلاش نوح(ع) ۹; تکفل همسر نوح(ع) ۳; خیانت

بهره مند ساخت و او را به مقام نبوت رسانید. (أرءیتم إن ... رزقنى منه رزقًا حسنًا) مقصود از «رزقاً حسناً» به مناسبت مورد ، مقام نبوت و پیامبرى است. ۹- برخوردارى

مطيع و منقاد فرمان تو و ممتثل امر تو باشد. تحقيق: اين مطلب محقق است كه مقام نبوت و ولايت مطلقه الهيه، جعل تشريعى استقلالى دارد. يعنى هيچيك از افراد بشر

روان به موسى(ع) ونصب هارون به مقام وزارت موسى(ع) بود. (قال ربّ اشرح ... قال قد أُتیت سؤلک) ۶ - هارون(ع) در وادى طوى به مقام نبوت و رسالت برگزیده شد. (هرون

تاریخ نبوت ۷; منشأ نبوت ۶; نبوت بشر ۷

آيه شريفه اشعار و تعريض است امت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله را، زيرا مقام نبوت، متعالى است از تكاهل در اوامر الهيه، لذا حكم آيه عام است جميع مكلفين را

لزوم پاسخ گو بودن در برابر آن روشن مى شود. ۷ - هارون(ع) در عین دارا بودن مقام نبوت، موظف به پیروى از موسى(ع) و فرمان هاى او بود. (ما منعک ... ألاّتتّبعن أفعصیت

احتمالى مسؤولیت ها و ترس از ناکامى در ابلاغ رسالت هاى الهى، منافاتى با مقام نبوت و اخلاص در برابر خداوند ندارد. (واصطنعتک لنفسى ... إنّنا نخاف أن یفرط علینا

موسى(ع); این مرحله بندى، گویاى برداشت فوق است. ۷ - ترس از غیر خدا، منافاتى با مقام نبوت ندارد. (لاتخف) ۸ - اشیاى مادى با اذن و اراده خداوند، از حقیقت فعلى خود،

مكنيد و در طاعت و عبادت من ثابت قدم باشيد. تبصره: اين مطلب محقق است كه مقام نبوت و رسالت، اجل و اعظم باشد از آنكه شبهه قصور و فتور در مأموريت و تبليغ ايشان

مى‌شود و در صورتى كه ديگر شرايط فراهم باشد، او به مقام نبوّت يا امامت مى‌رسد. لذا هنگامى كه حضرت ابراهيم مقام امامت را براى فرزندانش طلب كرد و فرمود: «وَ مِنْ

نمى‌دانست كه حق تعالى احاطه علميه دارد به همه موجودات، هر آينه منافات با مقام نبوت او خواهد بود. حاصل آنكه متذكر الهى باش. بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ‌: به هر

از دست رفتن یا انحراف آن پس از مرگ خود نگران بود، نبوت نبود، زیرا خداوند تنها صالحان را به مقام نبوت مى رساند، بلکه مناصب و موقعیت هاى دینى - اجتماعى او

تفويض امر باو پيغمبر (ص) فرمود اينان علما و حكمايند نزديك است از حكمت به مقام نبوت برسند بعد فرمود اگر راست ميگوئيد بنا نكنيد زيادتر از سكناى خودتان و جمع

‌اينکه‌ مبعوث‌ برسالت‌ و اولو العزمي‌ شد و هارون‌ ‌هم‌ مقام‌ نبوت‌ و ‌هم‌ مقام‌ رسالت‌ و ‌هم‌ مقام‌ وصايت‌ ‌را‌ دارا شد. ] (آیه 114)- مواهب الهی بر موسی

در پندار مشرکان، بشر بودن و همچون مردم عادى زیستن، ناسازگار با رسیدن به مقام نبوت و دریافت وحى از جانب خداوند (مالِ هذا الرسول یأکل الطعام و یمشى فى الأسواق)

الرُّوحَ مِنْ أَمْرِهِ عَلی مَنْ یَشاءُ مِنْ عِبادِهِ). این روح همان قرآن و مقام نبوت و وحی است که مایه حیات دلها و همانند روح در پیکر انسانی است. جالب این که

بى نیازى از تلاش اقتصادى، حداقل شرط پیامبرى و کمترین شایستگى لازم براى احراز مقام نبوت، در دیدگاه سران کفر و شرک (أو یلقى إلیه کنز أو تکون له جنّة یأکل منها)

پيغمبران، و القاى وحى بر او مستمر گردانيد. تنبيه: مقام شامخ انبياء منزه است از آنكه در تحمل زحمات رسالت و نبوت، تقصير يا قصورى داشته باشند. در قضيه حضرت يونس

آنان سپرد. بنابراین مؤثر دانستن افراد در حفاظت از چیزى شرک آور نیست و با مقام نبوت نیز ناسازگار نخواهد بود. ۱۱- خداوند ، بهترین حافظ و نگهبان است. (فالله

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

سلامتيها باشد كه اشاره شد و ظاهر آيات شريفه آنستكه آنحضرت در آنحال واجد مقام نبوّت و داراى كتاب و شريعت و ساير اوصاف مذكوره در آيات بوده چنانچه در كافى از

مراد دمشق است كه از بهترين مناطق شام است. «3» 1- مقام نبوّت، برترين مقام‌هاست. (نام عيسى به خاطر مقام نبوّت قبل از مادرش برده شده است). «ابْنَ مَرْيَمَ وَ

وثوق و اطمينان خلقان گردد؛ زيرا با صدور گناه قبل از نبوت، شايستگى مقام رسالت را نخواهد داشت، و بعد از نبوت اعتماد و اعتبارى به قول ايشان باقى نماند. بنابراين

عقیده قوم نوح۱۲ ملائکه: نبوت ملائکه ۹ نبوت: مکذبان نبوت بشر ۷; نبوت بشر ۱۱ نوح(ع): بشر بودن نوح(ع) ۶; تعالیم نوح(ع) ۴; تکذیب نبوت نوح(ع) ۶; تهمت برترى طلبى

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

ناقص نباشد، و عقاب عاصى زايد نگردد. تنبيه: آيه شريفه دال است بر آنكه مقام شامخ نبوت را شايسته نيست خيانت و غلول، يعنى كتمان چيزى از وحى الهى، يا تعدى نسبت

كنندگان در قدرت الهى. تبصره: به مراجعه ادله عقليه، اين مطلب محقق آيد كه مقام شامخ نبوت را شايسته شك و ترديد و نقص و عيب نيست، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بتوانند تو را از مال دنيا بى‌نياز كنند و خدا نتواند يا آنكه بتوانند كسيرا به مقام نبوّت برسانند كه دلخواه آنها باشد با آنكه خداوند عزيز و غالب و توانائى است كه

پدران انبيا افراد منحرف هم بوده‌اند ولى لحن آيات، در مقام برگزيدگى پدران براى نبوت است. نه در مقام كفر و ايمان آنان. «2» وَ مِنْ آبائِهِمْ وَ ذُرِّيَّاتِهِمْ

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

اللّه عليه و آله و سلم ) را جداگانه اسم برده به خاطر احترام و تجليل از مقام نبوت است . آرى ، سنت خداى تعالى در كلامش بر همين منوال جريان يافته ، چنانكه

که به او پسرى عطا خواهد کرد. (یزکریا إنّا نبشّرک بغلم) ۳- زکریا(ع) از مقام نبوّت و تلقى وحى، برخوردار بود. (یزکریا إنّا نبشّرک بغلم) ظاهر آیه این است که

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

در ارتباط به دوكلمه بشرا ورسولا در آيه واشكالات آن تقرير وتوضيح برهان بر نبوت عامه واثبات آن توضيح برهانى عقلى بر اينكه تحمل وحى خاص انبياء الهى است توجهى

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بر آنكه مقام شامخ ختمى مرتبت صلى اللّه عليه و آله به درجات افضل و اشرف از مقام حضرت امير المؤمنين عليه السّلام است، زيرا آن حضرت جامع مقام و نبوت و ولايت

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

نعمت نبوت و عقل (ما أنت بنعمة ربّک بمجنون) واژه «جنون»، قرینه است بر این که نعمت اعطایى به پیامبر(ص) «عقل» است و برخى از مفسران آن را نعمت «نبوت» دانسته اند;

مخالفت با محمد(ص) ۳، ۵; منشأ مخالفت با محمد(ص) ۴ مشرکان: بینش مشرکان ۱ نبوت: شگفتى نبوت بشر ۱ البرهان فی تفسیر القرآن. مسند احمد و صحیح نسائى و صحیح ترمذى

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

آفرینش و اطاعت ۱۷ ابراهیم (ع): نبوت ابراهیم (ع) ۲ ادیان: هماهنگى ادیان ۱۲، ۱۳ اسحاق (ع): نبوت اسحاق (ع) ۲ اسماعیل (ع): نبوت اسماعیل (ع) ۲ انبیا: ۱، ۲، ۳،

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

زندگى، موجب دستیابى او به مقام عبودیت الهى (نعم العبد إنّه أوّاب) برداشت یاد شده به خاطر این نکته است که جمله «إنّه أوّاب» در مقام تعلیل براى «نعم العبد»

سلامتيها باشد كه اشاره شد و ظاهر آيات شريفه آنستكه آنحضرت در آنحال واجد مقام نبوّت و داراى كتاب و شريعت و ساير اوصاف مذكوره در آيات بوده چنانچه در كافى از

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

خداوند از فضل خود، كه آن نبوت و كتاب و نصرت و اعزاز و بعثت رسول از ايشان است. يا مراد همه مردمانند، زيرا هر كه حسد برد بر نبوت، فكانّه بر كمال و رشد همه

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بتوانند تو را از مال دنيا بى‌نياز كنند و خدا نتواند يا آنكه بتوانند كسيرا به مقام نبوّت برسانند كه دلخواه آنها باشد با آنكه خداوند عزيز و غالب و توانائى است كه

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

function. و ما او را به مقام والایی رساندیم. |و ما او را به مقامى بلند ارتقا داديم و [ما] او را به مقامى بلند ارتقا داديم. و مقام او را بلند و مرتبه‌اش را

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

۱۶; مکر برادران یوسف ۱ خدا: بشارتهاى خدا ۸; پیشگویى خدا ۱۴; فضل خدا ۹ نبوت: نبوت در کودکى ۱۲ وحى: شرایط وحى ۱۱; وحى در کودکى ۱۰، ۱۱ یعقوب(ع): رضایت یعقوب(ع)

مترس از چيزى با آنكه در پناه منى اينجا جلد 4 صفحه 140 جاى ترس نيست اينجا مقام انس و وادى ايمن است پيغمبران در پيشگاه من از چيزى نمى‌ترسند مگر كسيكه تجاوزى

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

بولايت موجب آنشده كه خداوند تكذيب فرموده آنها را و دلهاشان مهر شده و تعقّل مقام نبوّت را نمينمايند و از استغفار و رجوع بولايت روى گردانند و تكبّر مينمايند و

ترجمه‌ و ياد كن در كتاب ابراهيم را همانا او بود بسيار راستگو و داراى مقام رفيع نبوت‌ وقتى كه گفت بپدرش اى پدر من چرا ميپرستى چيزى را كه نميشنود و نميبيند

چيزى، با مقام نبوّت آنان منافاتى ندارد. امام باقر عليه السلام فرمودند: ميان بشارت به فرزند و تولّد حضرت يحيى، پنج سال فاصله شد. «6» 1- قداست نبوّت با خواسته‌هاى

از مواهب الهيه و اثبات نبوت خود باعجاز اظهار فرمود در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از فضل مبين سلطنت و نبوت است و در مجمع از آنحضرت

مخالفت با عقیده ۱۰ محمد(ص): گواهان صداقت محمد(ص) ۷; گواهان نبوت محمد(ص) ۷; مقامات محمد(ص) ۶; نبوت محمد(ص) ۶ منافقان: آزادى منافقان صدر اسلام ۲; افشاى منافقان

سيّئه‌ ‌که‌ عبارت‌ ‌از‌ مقام‌ عصمت‌ و طهارت‌ ‌باشد‌، و مراد ‌از‌ يرثني‌ ‌در‌ سوره‌ مريم‌ ميراث‌ نبوت‌ ‌است‌ ‌که‌ داراي‌ مقام‌ نبوّت‌ ‌باشد‌ نه‌ ميراث‌ مالي‌

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

دستیابى ابراهیم به مقام دوستى خدا شده باشد، پیروى از آن آیین، براى دیگران نیز مى تواند چنان تأثیرى داشته باشد و آنان را چون ابراهیم به مقام دوستى خداوند ارتقا

بتوانند تو را از مال دنيا بى‌نياز كنند و خدا نتواند يا آنكه بتوانند كسيرا به مقام نبوّت برسانند كه دلخواه آنها باشد با آنكه خداوند عزيز و غالب و توانائى است كه

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

گرفته، به بندگان مى رساند، و آن داعى، همان مقام نبوت است كه دارنده آن، در مقامى از پاكى قرار دارد كه به خاطر آن مقام عقايد حق و عمل صالح ، برايش كشف مى شود،

سلامتيها باشد كه اشاره شد و ظاهر آيات شريفه آنستكه آنحضرت در آنحال واجد مقام نبوّت و داراى كتاب و شريعت و ساير اوصاف مذكوره در آيات بوده چنانچه در كافى از

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

(ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل ۶- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟ شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت

همچنين تربيت و پرورش نفوس در «ظاهر» و «باطن » و اين مقام از مقام رسالت و نبوت بالاتر است ، زيرا «نبوت » و «رسالت » تنها اخبار از سوى خدا و ابلاغ فرمان او

تفسير كفّار ظاهرا در اطراف نبوّت حضرت ختمى مرتبت اشكالاتى داشتند كه در اين آيات اشاره بجواب آنها شده از آن جمله آنكه مقام نبوّت بايد منزّه باشد از شهوت رانى

بولايت موجب آنشده كه خداوند تكذيب فرموده آنها را و دلهاشان مهر شده و تعقّل مقام نبوّت را نمينمايند و از استغفار و رجوع بولايت روى گردانند و تكبّر مينمايند و

تفسير شده و بعضى بى‌نيازى آن حضرت را بقناعت و مقام رضاى او تفسير نموده‌اند و اقوال ديگرى هم در اين مقام از مفسّرين نقل شده كه چون منطبق با ظاهر آيات و

ستّاريّت خود و احترام مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و

بحبيب خود كه هميشه در مقام تسليت خاطر مبارك او است لابدّ بايد در مقابل امر منكرى العياذ باللّه واقع شده باشد و اعتذاراتى كه در اين مقام شده از قبيل آنكه پيغمبر

به سبب كفر و بندگى گرفتن بنى اسرائيل و كشتن پسران آنان. نكته: ذكر «ائت» در مقام «اذهب» اشعار است بر آنكه حق سبحانه مستمع مجادله ايشان خواهد بود. «1» وَ إِذْ

ترجمه‌ و ياد كن در قرآن ادريس را همانا او بود بسيار راست گو و داراى مقام رفيع نبوّت‌ و بالا برديم او را بجاى بلندى‌ آنگروه آنانند كه انعام كرد خدا بر ايشان

(ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل ۶- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟ شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت

ستّاريّت خود و احترام مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و

تفسير كفّار ظاهرا در اطراف نبوّت حضرت ختمى مرتبت اشكالاتى داشتند كه در اين آيات اشاره بجواب آنها شده از آن جمله آنكه مقام نبوّت بايد منزّه باشد از شهوت رانى

ستّاريّت خود و احترام مقام نبوّت و حضرت شعيب در جواب فرمود اى قوم من اگر خداوند مرا بزيور علم و حلم و رشد و صلاح آراسته باشد و بمنصب نبوّت فائز نموده باشد و

(ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل ۶- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟ شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت

گروهى معتقدند «ارث » در اينجا ارث در اموال است ، و گروهى آنرا اشاره به مقام نبوت دانسته اند. بعضى نيز اين احتمال را داده اند كه منظور معنى جامعى است كه

ظاهر و بى‌وجه است چون آيه در مقام بيان اصل عملى يا ايجاب اطاعت خدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم نيست بلكه در مقام آداب معاشرت با آنحضرت است و آيات

اغماض خود را از انتقام برساند زيرا در چنين موقعيتى كه او عزيز مصر است و مقام نبوت و حكمت و علم به احاديث به او داده شده و برادر مادريش هم همراه است ، ترجمه

در حقیقت مقام وزارت یا نخست وزیری فرعون را داشت گردید. ج2، ص410 قرآن می‌گوید: «و آن کسی که او را از سرزمین مصر خرید [عزیز مصر] به همسرش گفت: مقام وی را گرامی

است. امام رضا عليه السلام مى‌فرمايد: ماجراى لغزش آدم، قبل از رسيدن به مقام نبوّت بوده و از جلد 1 - صفحه 98 لغزش‌هاى كوچكى بوده كه قابل عفو است. «1» شيطان

بر اينكه موسى را منصب نبوت حاصل شد به جهت آنكه حق تعالى او را برگزيد به رسالت در اولين مرتبه. بيان ديگر: خلافت الهيه مانند نبوت و امامت كه منصب عظمى و

اين حرف توهين به مقام انبياى خدا و اولياى او، و منحط نمودن مواقف عبوديت آنان تا درجه مردم متوسط است ، كه اسير هواى نفس و جاهل به مقام پروردگار خويشند،

مهیاست!)» (یوسف) گفت: «پناه می‌برم به خدا! او [= عزیز مصر] صاحب نعمت من است؛ مقام مرا گرامی داشته؛ (آیا ممکن است به او ظلم و خیانت کنم؟!) مسلّماً ظالمان رستگار

جارى مى كنم حدى براى نبوت و حدى براى اسلام . چرا كه نسبت فوق از يكسو نسبت يك عمل نامشروع به انسان مؤ منى است و از سوى ديگر هتك مقام نبوت است لذا بايد دوبار

عَبدِه‌ِ مقام‌ عبوديت‌ حضرت‌ رسالت‌ بالاتر ‌از‌ مقام‌ رسالت‌ ‌است‌ بلكه‌ يكي‌ ‌از‌ شئون‌ عبوديت‌ رسالت‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌در‌ تشهد مقدم‌ ذكر شد وه‌ مقام‌ عبوديت‌

بياورد، امّا با مقام رسالت برگشت، ملكه‌ى سبأ براى ديدن حضرت سليمان عليه السلام از شهر خارج شد، امّا مؤمن برگشت، ساحران براى رسيدن به پست و مقام به دربار فرعون

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

موسى(ع): دعاى موسى(ع) ۱، ۷; سنگینى رسالت موسى(ع) ۲; قصه موسى(ع) ۱، ۷ نبوت: زمینه نبوت ۸ وحى: زمینه وحى ۸ هدایت: روش هدایت ۳

من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشيطان فى امنيته ...(( فرق بين معناى ((نبوت (( و ((رسالت (( القائات و وساوس شيطان وسيله امتحان است مقصود از اينكه روز

صالح(ع) ۳; قوم ثمود و نبوت انسان ۲ گمراهى: موارد گمراهى ۷، ۸ موقعیت اجتماعى: ارزش موقعیت اجتماعى ۶ نبوت: اهمیت نبوت ۲; ملاک نبوت ۲

آله و سلّم ) قبل از رسيدن به مقام نبوت و رسالت فاقد اين فيض الهى بود، خداوند دست او را گرفت و هدايت فرمود، و به اين مقام نشاند، چنانكه در آيه ۳ سوره يوسف

به رشد از معرفت الهى پيش از نبوت موسى عليه السلام. يا پيش از نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله. نزد بعضى مراد به رشد نبوت او باشد. يا آنچه صلاح و رشاد

عملى آنها است ، و به همين دليل دانشمندان اسلام ، معصوم بودن را شرط قطعى مقام نبوت دانسته اند، و يكى از براهين آن ، همين است كه آنها بايد «اسوه ناس » و «قدوه

موسى و كسب مال و مقام نزد فرعون به صحنه آمده بودند، با ديدن معجزه‌ى موسى عليه السلام، ايمان آورده و آن را اعلام و به اصول توحيد، نبوّت و معاد اقرار كردند؛

رود نیل ۸; نبوت موسى(ع) ۱۲; وحى به مادر موسى(ع) ۳; وعده بازگشت موسى(ع) ۱۰; وعده برگزیدگى موسى(ع) ۱۱; وعده به مادر موسى(ع) ۱۰، ۱۱; وعده نبوت موسى(ع) ۱۱;

فراسوى حجابى، يا رسولى بفرستد كه به اذن او هر چه بخواهد وحى كند. همانا او والا مقام حكيم است و هيچ بشرى را نرسد كه خدا با او سخن گويد جز [از راه‌] وحى يا از

محمد(ص): گواهى اخروى محمد(ص) ۱; نبوت محمد(ص) ۴; نظارت محمد(ص) ۲ مسلمانان: گواهان مسلمانان ۱ موسى(ع): رسالت موسى(ع) ۳; نبوت موسى(ع) ۴

ايمان حساب ميشوند و در هر حال عدد آنها در علم الهى معيّن بود و ترديدى در آن مقام نبوده و نيست و اللّه تعالى اعلم بمراده. وَ إِن‌َّ لُوطاً لَمِن‌َ المُرسَلِين‌َ

ايمان حساب ميشوند و در هر حال عدد آنها در علم الهى معيّن بود و ترديدى در آن مقام نبوده و نيست و اللّه تعالى اعلم بمراده. وَ أَرسَلناه‌ُ إِلي‌ مِائَةِ أَلف‌ٍ

(انعام - ۵۷). ۶ - توحيد اطاعت يعنى تنها مقام «واجب الاطاعه » در جهان ، ذات پاك خدا است ، و مشروعيت اطاعت از هر مقام ديگرى بايد از همين جا سرچشمه گيرد، يعنى

اقوام پس از نوح(ع) ۶; مخالفان نوح(ع) ۳; مکذبان نوح(ع) ۵; نبوت نوح(ع) ۴ هود(ع): مخالفان هود(ع) ۳; نبوت هود(ع) ۴

محمد معروف به ابن الرّفاء نقل نموده كه: در مكه راهبى از نصارى حديث مى‌كرد در مقام ابراهيم. و كثيرى از مردم دور او جمع. من هم داخل و شنيدم كه راهب گفت: روزى

تأسيس و ارهاص‌ «2» نبوت بوده. 2- صدور اين معجزه، مقرون به نبوت او بوده؛ زيرا حق تعالى اكمال عقل او فرمود در اين حال، و او را مرتبه نبوت عنايت و به وحى الهى

لِلنَّاسِ» 4- انگيزه‌ى سكوت دانشمندان اهل كتاب از بيان حق، رسيدن به مال و مقام و يا حفظ آن است. «وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا» «1». بحار، ج 9، ص

معجزه موسى(ع) ۷; مکذبان برترى موسى(ع) ۲; موسى(ع) از بنى اسرائیل ۳ نبوت: مکذبان نبوت بشر ۱ هارون(ع): تحقیر هارون(ع) ۴; خاستگاه اجتماعى هارون(ع) ۴; عوامل

عاصفة ) نوع مفسران برآنند که این آیه و آیات دیگر، در مقام بیان معجزه هاى پیامبران گذشته و دلایل نبوت آنان است. ۵- برکت یافتن هر سرزمین، درگرو خواست و عنایت

۱۵ ; لقب عیسى (ع) ۸ ; مقام عیسى (ع) ۴، ۵، ۹، ۱۳، ۱۴ ; نامگذارى عیسى (ع) ۶ مریم (س): ۱، ۳، ۱۲، ۱۵ بشارت به مریم (س) ۱، ۳، ۴ ; مقام مریم (س) ۷ مقربان: ۱۳،

قوم خود: ((اعبدوا الله ...)) افترائات و احتجاجات قوم نوح عليه السّلام در مقام انكار رسالت آنحضرت . و دورى گزيدن از قوم خود كه بعد از انكار و تكذيبشان محكوم

صفحه ۲۸۲ بازگو كرده اند، و گفته اند نه مقام نبوت و حكومت الهى به انگشتر وابسته است . و نه هرگز خداوند اين مقام را از پيامبرى گرفته ، شيطانى را به صورت

مورخان مقارن بعثت ۹; مورخان مقارن بعثت ۱۰ نبوت: شرایط نبوت ۶; مکذبان نبوت بشر ۲ وحى: منشأ وحى ۴; نقش وحى ۷; وحى و نبوت ۶ الدرالمنثور، ج ۵، ص ۱۳۳.

است كه مراد از امر بمعروف و نهى از منكر دعوت بتوحيد خدا و نبوت محمد (ص) و منع از شرك و انكار نبوت است و در ايمان بخدا و روز جزا مندرج است تمام عقايد حقه نهايت

کتاب موسى (ع) ۷ ; وحى به موسى (ع) ۲۱ نبوت: بیخمنطقى مخالفان نبوت ۲۷ ; عوامل تکذیب نبوت بشر ۱، ۲، ۴ ; مکذّبان نبوت بشر ۱، ۶، ۲۳ وحى: بیخمنطقى مخالفان وحى

پاداش محمد(ص) ۲; پاداش محمد(ص) ۱; ویژگیهاى پاداش محمد(ص) ۲، ۳ نبوت: اهمیت نبوت ۴; سختى نبوت ۴

مسكنت اعتراف نمايد به اينكه تو را عبادت كنيم و تو را يارى جوئيم. و در اين مقام بنده بايد خيلى سعى نمايد كه در چنين حالى و در چنين محضرى راستگو باشد، يعنى

حسب تا بدان سبب تصديق نبوت و پيروى تو بايد كرد. بَلْ نَظُنُّكُمْ كاذِبِينَ‌: بلكه گمان مى‌بريم شما را دروغگويان؛ اما تو در ادعاى نبوت و تابعان تو در تصديق

و نگويند چه مزيّتى دارند واردين بر ما خداوند بلند ميكند مقام اهل ايمان را بقدر ايمانشان و مقام علما و دانشمندان را بدرجاتى بر آنها و خدا از اعمال بندگان

روايتى يكى از معجزات پيامبر اكرم (ص ) در واقعه حفر خندق يكى ديگر از دلائل نبوت حضرت خاتم (ص ) در واقعه خندق روياروئى لشكر اسلام و كفر در جنگ خندق آغاز درگيرى

خدا و خود را فراهم كرد و در روايت كافى از امام صادق عليه السّلام نيل باين مقام كه خشنودى بنده از خدا و خشنودى خدا از او است و وصول ببهشت در برزخ و قيامت

آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره

و نگويند چه مزيّتى دارند واردين بر ما خداوند بلند ميكند مقام اهل ايمان را بقدر ايمانشان و مقام علما و دانشمندان را بدرجاتى بر آنها و خدا از اعمال بندگان

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

هدايت همه چيز رب العالمين را معرفى نمود بيان تناسب جواب موسى (ع ) با مقضاى مقام و اشاره به وجوه نادرست مفسرين در معناىآيه سؤ ال ديگر فرعون : ((فما بال القرون

من رسول ولا نبى الا اذا تمنى القى الشيطان فى امنيته ...(( فرق بين معناى ((نبوت (( و ((رسالت (( القائات و وساوس شيطان وسيله امتحان است مقصود از اينكه روز

حقانیت ادعاى نبوت پیامبر(ص) است. (قل کفى باللّه بینى و بینکم شهیدًا) آن چه در این آیه از گواهى خداوند به آن پرداخته شده، مربوط به ادعاى نبوت از جانب پیامبر

اللّه عليه و آله گفت: اگر نبوت حق است، من از تو سزاوارترم، زيرا از تو بزرگترم و مالم بيشتر است؛ حق تعالى ردّ او فرمود كه نبوت به كبر سن و كثرت مال نيست،

من مقام ابراهيم مصلى »، (و گفتيم كه از مقام ابراهيم محل دعائى بگيريد)، و كلمه «مصلى » اسم مكان از صلاة بمعناى دعاء است ، و معنايش اينست كه از مقام ابراهيم

آنها تصوّر ننمايند ايمان ساحران براى ظهور حق و وضوح صدق حضرت موسى در ادّعاء نبوت نزد آنها بوده و تهديد كرد كه بزودى شما را بپاداش اين جرئت و جسارتتان ميرسانم

ايمان حساب ميشوند و در هر حال عدد آنها در علم الهى معيّن بود و ترديدى در آن مقام نبوده و نيست و اللّه تعالى اعلم بمراده. فَآمَنُوا فَمَتَّعناهُم‌ إِلي‌ حِين‌ٍ

هدايت همه چيز رب العالمين را معرفى نمود بيان تناسب جواب موسى (ع ) با مقضاى مقام و اشاره به وجوه نادرست مفسرين در معناىآيه سؤ ال ديگر فرعون : ((فما بال القرون

اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى

معجزه حسى ۲; معجزه از آیات خدا ۷; معجزه اقتراحى ۱; منشأ معجزه ۶ نبوت: تبیین محدوده نبوت ۱۰

آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره

اين است كه اينوجه خيلى بعيد است و بنظر حقير در مقام وعظ و خطابه تكرار مؤنه لازم ندارد بلكه لازمه اين مقام است و بدون تكرار غرض حاصل نميشود چنانچه متعارف

آيت ديگر، و معجزاتش هر يك نشانه بارزى از عظمت خداوند و مقام نبوت او بود. او در تمام عمرش به مقام عبوديت پروردگار اعتراف داشت ، و همه را به عبوديت او دعوت

شده پس چون آيد وقتشان پس همانا خداوند باشد به بندگانش بينا. تفسير خداوند در مقام بيان قدرت كامله خود فرموده كه خدا نگهدارى ميكند آسمانها و زمين را در جاى

;مؤمنان به موس (ع) ۱۱;مصونیت موسى(ع) ۲۴; نبوت موسى(ع) ۲; نقش موسى(ع) ۹ هارون(ع): قصه هارون(ع) ۲۴; مصونیت هارون(ع) ۲۴; نبوت هارون(ع) ۲

محمد(ص) ۱۰; گواهان حقانیت محمد(ص) ۵، ۹، ۱۱، ۱۳; گواهان نبوت محمد(ص) ۵; معلم محمد(ص) ۴; مکذبان محمد(ص) ۲; نبوت محمد(ص) ۱ مردم: گواهى مردم صدراسلام ۱۳; مردم صدراسلام

نفر از آنها بمقام نبوّت رسيدند و برترى پيغمبر ما و ائمه اطهار بر انبياء سلف مسلّم است و نيز عطا فرموديم بايشان دلائل و اماراتى از امر نبوت پيغمبر خاتم و صدق

فيكم الثقلين كتاب اللّه و عترتى، و او سابق بود بر همه كس به اقرار توحيد و نبوت و نمازگزارى با پيغمبر به دو قبله و دوبار بيعت نمودن: يكى بيعة العقبه و ديگر

غفلت منافقان ۱۴، ۱۹; قبول توبه منافقان۱۲; منافقان در قیامت ۴ نبوت: آثار شک در نبوت ۸; شک در نبوت ۷ نفاق: آثار نفاق ۴، ۱۱، ۱۹; عفو نفاق ۱۲ البرهان فی تفسیر

برادرش دوست بدارد. على هذا ضلالت در آيه «وَ وَجَدَكَ ضالّاً فَهَدى» انحراف از نبوت است يعنى تو پيامبر نبودى و از پيامبرى كنار بودى. خدا تو را هدايت كرد و هدايت،

برادرش دوست بدارد. على هذا ضلالت در آيه «وَ وَجَدَكَ ضالّاً فَهَدى» انحراف از نبوت است يعنى تو پيامبر نبودى و از پيامبرى كنار بودى. خدا تو را هدايت كرد و هدايت،

بموسى عليه السّلام فرمود و من برگزيدم تو را به نبوت پس گوش ده آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع

يُؤْمِنُونَ (51) جلد 10 - صفحه 249 چون آيات در حكم واحدند، زيرا غرض از آن ثبوت نبوت است و آن به هر يك از آن حاصل شود: أَ وَ لَمْ يَكْفِهِمْ أَنَّا أَنْزَلْنا:

۱۵ ; مسؤولیت محمّد (ص) ۷ مدیریت: ملاک مدیریت ۶ مؤمنان: فضایل مؤمنان ۱ نبوت: نعمت نبوت ۱، ۲، ۵، ۱۵ نعمت:۱، ۲، ۵ شکر نعمت ۱، ۲، ۵ ۱۵ هدایت: عوامل هدایت ۱۰،

دعوى نبوت فرمود خدا گواه است ميان من و شما و بنظر حقير حاصل مفاد آيه شريفه آنستكه بگو يعنى سؤال نما از آنها چه موجودى اهمّ و اعظم و اصدق است در مقام شهادت

همسران پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) نه تنها معرفت لازم را نسبت به مقام نبوت نداشتند، بلكه گاه او را همچون يك فرد عادى مورد بازخواست ، و حتى خداى نكرده

نعمت پوشاندن آن است با ترك شكر، بزرگترين كفر انكار وحدانيت خدا يا دين يا نبوت است. كفران بيشتر در انكار نعمت و كفر در انكار دين به كار رود و كفور (به ضم

بسیاری از امور رأی شما را پیروی کند خود به رنج و زحمت می‌افتید و لیکن خدا مقام ایمان را محبوب شما گردانید و در دلهاتان نیکو بیاراست و کفر و فسق و معصیت

كشاف گفته: جبابره بعد از رفع حضرت بر مؤمنان مستولى شدند و سه بار با ايشان در مقام محاربه و مقاتله برآمدند و بسيارى از ايشان را كشتند، اندكى له* باقى ماندند

از ايمان آوردن به تو، بلكه تكذيب كردند قيامت را، يعنى داعى آنها به انكار نبوت، تكذيب قيامت و اعتقاد نداشتن به بعث و نشور و ثواب و عقاب، نه به جهت آنكه

از كلمات بزرگان و سيره ائمه اطهار بر اين معنى قائم است كه حقير يافته‌ام و مقام اقتضاء نقل آنها را ندارد يكى از علماء اخلاق در اين باب فرموده است ميانه چون

تجسم يافته و آتش گيرانه مى‌شود. «وَقُودُهَا النَّاسُ» 5- كفر و لجاجت، انسان مقام جانشينى خداوند را به هيزم دوزخ تبديل مى‌كند. «وَقُودُهَا النَّاسُ» 6- رهايى

سوره انعام آيه ۸۴ تنها به ذكر نام او در رديف پيامبران ديگر اكتفا شده كه مقام نبوت او را تثبيت و تبيين مى كند، بر خلاف تورات كنونى كه او را در زمره پيامبران

از مواهب الهيه و اثبات نبوت خود باعجاز اظهار فرمود در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از فضل مبين سلطنت و نبوت است و در مجمع از آنحضرت

۲۳، ۲۴ ; محمّد (ص) و اهل کتاب ۲ ; محمّد (ص) و کتب آسمانى ۱۱، ۲۳ نبوت: ۱، ۴، ۹، ۱۹ دلایل نبوت ۱۲ تفسیر قمى، ج ۱، ص ۲۴۷، ذیل آیه ۱۷۲ اعراف ; نورالثقلین، ج ۱،

رَبِّكَ» (خداوند دنيا را محلّ داورى قرار نداده است) 5- سنّت‌هاى الهى، بر اساس مقام ربوبيّت اوست. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ» 6- مهلت دادن به اختلاف كنندگان در كتاب

خواسته است جواب الزامى باو بفرمايد كه محتاج بمقدمات اثبات تجرد نفس نباشد و در مقام احتجاج سنگرى بدست خصم نيايد لذا در صدق مشار اليه بحفظ ماده اكتفا فرموده و

که از مقام (عدالت) من بترسد؛ و از عذاب (من) بیمناک باشد!» |و قطعا شما را پس از ايشان در [آن‌] سرزمين اسكان خواهيم داد. اين براى كسى است كه از مقام من بترسد

بموسى عليه السّلام فرمود و من برگزيدم تو را به نبوت پس گوش ده آنچه را بتو وحى ميشود كه همان معناى نبوّت است و بنابراين لما يوحى قابل تعلق به اخترتك و استمع

است حقيقى . و بنابراين پس مساءله نبوت از اين نظر يك مساءله حقيقى خواهد بود، و حجتى هم كه ما در بيان سابق درباره نبوت عامه آورديم و آن را از كتاب خداى عزيز

(ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل ۶- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟ شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت

صالح(ع)قبل از نبوت ۴; صالح(ع) و قوم ثمود ۳، ۴، ۲۰، ۲۵; فضایل صالح(ع) ۴; مقامات صالح(ع) ۱; محدوده رسالت صالح(ع) ۲; مهربانى صالح(ع) ۴; نبوت صالح(ع) ۱ عبادت:

احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من براى رسالت و نبوت اجر و مزدى نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد

در قبول ولايت على (ع) زيرا مانند دخول در قبول نبوت پيغمبر (ص) است همانا مسلمان نيست كسيكه اقرار به نبوت محمد (ص) نموده و اقرار بوصايت و خلافت و افضليت

نیست، چه افترا و تهمتی از این بالاتر که برای چنین موجودات بی‌ارزشی این همه مقام قائل شوید. تفسیر آیات ۱- هود(ع) ، از پیامبران و رسولان الهى است. (و لقد أرسلنا 

بعیسى ابن مریم) نام بردن عیسى(ع) از میان انبیاى بنى اسرائیل، حکایت از ویژگى مقام آن حضرت دارد. ۵- عیسى(ع)، پسر مریم (نه فرزند خدا) (و قفینا على ءاثرهم بعیسى

تقسيم باران در ميان بلاد ايشان تا زحمات نبوت تو كم شود، لكن به جهت تعظيم شأن و علو مقام و تفضيل تو بر تمام انبياء، نبوت را به تو ختم و تو را بر كافّه مردمان

(یعنی محمّد صلّی اللّه علیه و آله و سلّم را) شعر آموختیم و نه شاعری شایسته مقام اوست، بلکه این کتاب چیزی جز ذکر الهی و قرآن روشن بیان خدا نیست. و به پیامبر،

حسد و كينه منكر شدند و در مقام مخاصمه و مجادله بر آمدند با آنكه اوصاف معهوده را در او مشاهده كردند و معجزات باهره داله بر صحت نبوت او به چشم ديدند. حُجَّتُهُمْ

، فضيلت و منقبت است تبليغ و دعوت ، عين نبوت و بعثت نيست و لازمه شركت در دعوى و دعوت پيامبر (ص )شريك بودن در نبوت آن جناب نيست بحث روايتى (رواياتى درباره :

پای بند و متعهدند، و كسانى كه شهادت خويش به حق ادا مى‌كنند، و کسانی که در مقام گواهی دادنهایشان ایستاده‌اند و آنان كه به گواهيهاى خويش ايستاده‌اند- متعهد

تصديق كننده است اين قرآن، كتابهائى كه پيش از اين بوده و آن، موافقت در توحيد و نبوت و معاد و معارف حقّه است. وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجِيلَ‌: و نازل

الوهيت عيسى و در نبوت حضرت خاتم صلّى اللّه عليه و آله بود، لذا اوّل سوره به ذكر الوهيت حق و وحدانيت و حيات و قيوميت سبحانه نازل، و بعد ذكر نبوت و رسالت‌ «1»

او برساند. ۶- نیل به مقام قرب الهى، داراى روشها و ابزارهاى مشخص (و ابتغوا إلیه الوسیلة) ۷- ایمان و تقوا، زمینه یافتن راه نیل به مقام قرب خداوند (یأیها الذین

مطلب محقق شده كه نبوت، منصب عظمى و مرتبه عليا و خلافت كبراى الهى است براى تبليغ فرامين سبحانى به بندگان، و البته به حكم عقل، اين مقام منيع با فراموشى و

تاكيدى در زمينه نبوت او بود تا هر گونه احتمالى جز ارتباط به خداوند و جهان ماوراء طبيعت در زمينه دعوت او منتفى گردد. اين در مورد دوران قبل از نبوت و اما پس از

امامت همان نبوّت و رسالت است به قرينه «يَهْدُونَ بِاَمْرِنا» در هر دو آيه، ولى امامت در «اِنّى جاعِلُكَ لِلنَّاسِ اِماماً» منصبى بعد از نبوت است. 4- به

«فَضَلُّوا» 4- رها كردن منطق و معجزه و كمالات پيامبر و رفتن به سراغ مال و مقام و بهانه‌جويى، گمراهى است. «فَضَلُّوا» انْظُرْ كَيْفَ ضَرَبُوا لَكَ الْأَمْثالَ

موسى(ع) ۲۰; قصه موسى(ع) ۱، ۳، ۵، ۱۱، ۱۳، ۱۴; مهمترین رسالت موسى(ع) ۴ نبوت: دلایل نبوت ۱۳ هارون(ع): اعلام رسالت هارون(ع) ۱; خواسته هاى هارون(ع) ۳; دعوتهاى

شده پس چون آيد وقتشان پس همانا خداوند باشد به بندگانش بينا. تفسير خداوند در مقام بيان قدرت كامله خود فرموده كه خدا نگهدارى ميكند آسمانها و زمين را در جاى

طهارت وارد است و در مجمع نقل نموده اجماع مفسّرين را بر آنكه مراد از مقام محمود مقام شفاعت است كه در آنمقام شفاعت فرمايد آنحضرت از مردم و بدست او داده شود

دليل بيش از هر چيز سخن از مسائل مربوط به توحيد و معاد، و اهميت قرآن و مقام نبوت پيامبر اسلام (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) مى گويد. چنانكه معمول سوره

رسول خدا صلی الله علیه و آله آمدند. گفتند: یا محمد هر پیامبرى براى اثبات نبوت خوددارى آیت و معجزه اى بوده است. ما می‌خواهیم که معجزه اى از جانب تو براى

آنچه در زمين است آگاه باش كه بسوى خدا بازميگردد كارها. تفسير خداوند متعال در مقام بيان عظمت خود ميفرمايد روا نبوده و نباشد براى فردى از افراد انسان كه القاء

از مواهب الهيه و اثبات نبوت خود باعجاز اظهار فرمود در جوامع از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مراد از فضل مبين سلطنت و نبوت است و در مجمع از آنحضرت

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

احتیاج شما باشد، بگیرید سپس این آیه نازل گردید و فرمود که من براى رسالت و نبوت اجر و مزدى نمی‌خواهم جز مودت و دوستى با اهل بیت من. محمد بن یعقوب کلینى بعد

ظاهر و بى‌وجه است چون آيه در مقام بيان اصل عملى يا ايجاب اطاعت خدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و آله و سلّم نيست بلكه در مقام آداب معاشرت با آنحضرت است و آيات

بلى او را رها كرد و از ديگرى همان سؤال را نمود و شهادت بر نبوت پيغمبر (ص) داد و شهادت بر نبوت مسيلمه نداد او را كشت و چون اين خبر به پيغمبر (ص) رسيد فرمود

مناصب را به چنگ آورند: پرچم حج ، آب دادن به حجاج ، پرده دارى كعبه ، و مقام نبوت ، براى بقيه قريش چه باقى ميماند؟!. از اين روايات و مانند آنها استفاده مى

جهت كفر آنان به آيات قرآنى و نسبت افترا بر حضرت رسالت پناهى. تنبيه: طعن در نبوت پيغمبر ختمى مرتبت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم به امثال اين كلمات قبيحه،

ندارد، چون در سابق در تفسير جمله ((خذها و لا تخف (( گفتيم كه اين خوف با مقام نبوت منافات ندارد. بعضى بر اين آيه اشكال كرده اند به اينكه خداى تعالى در جاى

آنان حزب خدا هستند، آگاه باشيد كه تنها حزب خدا پيروز و رستگارند. مقام رضا، بالاتر از مقام تسليم است، يعنى بنده نه فقط تسليم مقدّرات الهى و امر و نهى اوست،

اعراف، 184؛ تكوير، 22. جلد 9 - صفحه 305 در مدار توحيد، خداوند و پيامبرانش در مقام تأييد يكديگرند. خداوند، پيامبر را از هر گونه انحراف منزّه مى‌داند، «ما ضَلَّ

تشويق آميزى دارد. قرآن، وحى، نبوّت، خاتميّت وشفاعت، همه از تفضّلات الهى نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله بوده واز مقام ربوبيّت خدا سرچشمه مى‌گيرد و خداوند

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

بعنوان نبوّت و رسالت از طرف خدا بيم ميدهد از عذاب او در صورت تخلّف از فرمان خود و آن كفّار بيخرد بعلّت كفر و حسد و جهل و نادانى گفتند اين مدّعى نبوت هر معجزه‌ئى

بوده و حق بودن دين ما مسلّم است و دين شما حق بودنش معلوم نيست و خداوند در مقام ردّ آنها فرموده بعد از آنكه اجابت شد طلب معجزه آنان براى ثبوت دين اسلام و

بعنوان نبوّت و رسالت از طرف خدا بيم ميدهد از عذاب او در صورت تخلّف از فرمان خود و آن كفّار بيخرد بعلّت كفر و حسد و جهل و نادانى گفتند اين مدّعى نبوت هر معجزه‌ئى

اللّه عليه و آله وسلم ) فرمود: رشته رسالت و نبوت قطع شد و بعد از من ديگر نه رسولى خواهد آمد و نه كسى به مقام نبوت خواهد رسيد، و ليكن مبشراتى خواهد بود. اصحاب

بوده و حق بودن دين ما مسلّم است و دين شما حق بودنش معلوم نيست و خداوند در مقام ردّ آنها فرموده بعد از آنكه اجابت شد طلب معجزه آنان براى ثبوت دين اسلام و

امامت همان نبوّت و رسالت است به قرينه «يَهْدُونَ بِاَمْرِنا» در هر دو آيه، ولى امامت در «اِنّى جاعِلُكَ لِلنَّاسِ اِماماً» منصبى بعد از نبوت است. 4- به

حضرت رسول صلّى الله عليه و آله فرمود: يا على، قسم به آنكه مبعوث فرمود مرا به نبوت، بتحقيق واجب شد بر تو وصايت و خلافت و امامت بعد از من. عبد اللّه ابى و منافقان

آزمايش شده امم ايشان اشاره دارد توضيح سخن ابراهيم (عليه السلام ) به قوم خود در مقام دعوت به توحيد و عبادت خدا وابطال بت پرستى احتجاج بر مساءله معاد با اشاره

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

آنچه را به تو دادم بگير و از سپاسگزاران باش.» خدا فرمود: ای موسی من تو را به مقام پیام‌رسانی خود و همصحبتی خویش بر سایر مردم برگزیدم، پس آنچه را که به تو دادم

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

نفر بودند و چنانچه خداوند در آيات سابقه مقام مقدس نبوى را از شبهه كهانت مبرّى فرمود در اين آيات خواسته آن مقام منيع را از شبهه شاعريت تنزيه فرمايد باين

اعراف، 184؛ تكوير، 22. جلد 9 - صفحه 305 در مدار توحيد، خداوند و پيامبرانش در مقام تأييد يكديگرند. خداوند، پيامبر را از هر گونه انحراف منزّه مى‌داند، «ما ضَلَّ

داراى روح قوى و عقل كامل و قابليت تامّ و تمام هم باشد تا بتواند مطالب را از مقام عالى اخذ نمايد و بدانى برساند خلاصه آنكه بايد سنخيّت با دو طرف داشته باشد

(ع ) در تواريخ و اسطوره هاى سايرملل ۶- آيا نبوت نوح (ع ) جهانى و براى همه بشر بوده است ؟ شرحى در مورد نبوت و بعثت انبياء و جواب به بعضاهل سنت كه منكر عموميت