نتایج جستجو

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

لازمه‌ى آن رهسپارى با اولياى خداست. چنانكه در زيارت جامعه‌كبيره، امام هادى عليه السلام مى‌فرمايد: «مَن اعتصَمَ بكم فقد اعتَصَم باللّه» پناه بردن و توسّل

مدينه حاضر شد. امام سجاد عليه السلام، در زمان اسارت، به كربلا رفت و بدن پدرش امام حسين عليه السلام، را دفن نمود. امام حسين عليه السلام، قبل از شهادت، قبضه‌ى

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الصلاة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۳

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الصلاة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۳

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب التوحيد عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۱

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : كتاب المعيشة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۵

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الحيض عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۳ كِتَابُ

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الزي و التجمل و المروءة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي

بن زياد، از حمزة بن محمد روايت كرده است كه گفت:عريضه‏اى به خدمت امام موسى كاظم عليه السلام نوشتم و او را از جسم و صورت كه مشبهه مى‏گويند، سؤال نمودم. حضرت

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الصلاة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۳

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب التوحيد عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۱

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الصلاة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۳

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۷ بخش : كتاب التوحيد عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۱

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۶ بخش : كتاب الأشربة عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۶

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۴ بخش : كتاب الحج عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۴ كِتَابُ

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۷ بخش : كتاب التوحيد عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۱

قال : امام على نقى ابو الحسن سوم (ع) فرمود: چون وسيله دانش شما از ميان شما برداشته شود از زير پاى خود هميشه منتظر فرج باشيد. ابو الحسن سوم (امام هادى) عليه

الفقيه، جلد ۱، التَّكْفِينُ وَ آدَابُه و سيل ابو الحسن الثالث ع : از امام هادى عليه السّلام سؤال شد: آيا مشك و بخور معطّر را نزديك ميّت ميبرند يا ميتوان برد؟

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : تهذيب الاحكام - جلد ۳ بخش : ۱ باب العمل في ليلة الجمعة و يومها عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب تهذيب

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۴ بخش : كتاب الحج عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۴ كِتَابُ

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : من لايحضره

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی

روایت شده از : امام هادى عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : كتاب التوحيد عنوان : حدیث امام هادى (ع) در کتاب الكافي جلد ۱

به مانند او چيزى و او است شنوا و بينا (۹ سوره ۴۲) كاشانى گويد: بامام عليه السلام نوشتم كه معاصرين ما در باره توحيد اختلاف دارند، حضرت نوشت منزه باد آنكه

سهل، از بِشر بن بشّار نيشابورى روايت كرده است كه گفت: به خدمت امام موسى كاظم عليه السلام نوشتم كه: كسانى كه در نزد ما هستند، در باب توحيد اختلاف نموده‏اند

هادى عليه السلام عريضه نوشت و از آن حضرت سؤال كرد در باره كسى كه يك روز يا بيشتر در حالت بيهوشى بسر برده آيا نمازهائى را كه از او فوت شده قضا مى‏كند يا نه؟

تيمّن و تبرّك جايز است. اين مضمون در جواب كتابت سرىّ [بن سلامة] كه امام هادى عليه السّلام مرقوم فرموده وارد شده است.

فضل روايت كرده است كه گفت: ابوالحسن حضرت امام على نقى عليه السلام را ديدم در روزى كه امام محمد تقى عليه السلام در آن وفات فرموده بود. پس آن حضرت فرمود:

علي بن الريان بن الصلت ابا الحسن الثالث ع : على بن ريّان بن صلت از امام هادى عليه السّلام سؤال كرد: در مورد شخصى كه موى و ناخنهاى خود را بتراشد يا كوتاه كند،

اللَّه بن جعفر از محمّد بن جزك روايت كرده كه گفت: ضمن عريضه‏اى به امام هادى عليه السّلام نوشتم كه مرا شترانى است و شتردارانى دارم كه‏ همراه آنها است و خود

در آن وقف حقّى منظور شده بود، و من آن را از اين مجرى زايل ساختم، پس امام (عليه السّلام) فرمود: تو بحلّ هستى و دست تو در فعاليّتت باز است.

در باره همين مسأله از آن حضرت سؤال كرد و آن حضرت در پاسخ فرمود: شخص مغمى عليه نه روزه را قضا مى‏كند و نه نماز را، و نيز در تمامى مواردى كه خداوند عارضه‏اى

گفته‌اند آن دو دو قبيله از اولاد يافث بن نوح عليه السّلام بودند و در روايت علل از امام هادى عليه السّلام تأييد شده و بعضى يأجوج و مأجوج بالف قرائت نموده‌اند

اللَّه عليه و آله و على جميع الانبياء- به معجزه سخن و خطبه‏هاى فصيحه بليغه فرستاد؟ حضرت امام رضا عليه السلام فرمود كه: «خدا چون موسى عليه السلام را مبعوث

از جانب آن حضرت عليه السلام مى‏گويم. به درستى كه امر در نزد سلطان- كه مراد از آن معتمد عباسى است- چنان است كه امام حسن عسكرى عليه السلام از دنيا در گذشت

مصلحت است قمّى ره از امام هادى عليه السّلام و عيّاشى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه يعقوب عليه السّلام از يوسف عليه السّلام تقاضا فرمود كه قصه رفتار

گفته‌اند آن دو دو قبيله از اولاد يافث بن نوح عليه السّلام بودند و در روايت علل از امام هادى عليه السّلام تأييد شده و بعضى يأجوج و مأجوج بالف قرائت نموده‌اند

از امام هادى عليه السلام درباره افعال انسان و توضيح آن خلقت و حسن متلازم اند و آنچه عمل را گناه مى كند، امرى است عدمى حديثى از امام رضا عليه السلام در

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

مفيد آمده كه: از امام هادى روايت شده كه شخصى از آن جناب، از افعال بندگان پرسيد كه آيا مخلوق خداست، يا مخلوق خود بندگان؟ امام عليه السلام فرمود: «اگر خودِ

صلّى اللّه عليه و آله كسى نماند مگر نه نفر از بنى هاشم: حضرت امير المؤمنين عليه السّلام و عباس بن عبد المطلب و هفت نفر ديگر. حضرت امير عليه السّلام جلو حضرت،

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) ... نتایج

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) ... نتایج

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) .

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام على عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۰ (روایت شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی

از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۱ (روایت شده از: امام محمّد باقر عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۲۲ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

شده از: امام هادى عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۲۷ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام) الکافی جلد ۱ ش ۴۳۳ (روایت شده از: امام جعفر صادق عليه السلام)

نبوت سليمان عليه السّلام است ورود ملكه به دربار سليمان عليه السّلام و ايمان آوردنش به رب العالمين گفتارى پيرامون داستان سليمان (عليه السّلام ) ۲ - آياتى

در كافى به سند خود از فضل بن ابى قره از امام صادق (عليه السّلام ) روايت كرده كه فرمود: رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) فرموده : بهترين وقتى كه مى

است. و در اسلام هم به ائمّه طاهرين «عليهم السلام» تطبيق مى‏شود. در تفسير عياشى از حمران از امام باقر «عليه السلام» نقل شده كه درباره آيه فرمودند: «هُمُ الْاَئِمَّةُ»

«‌قيل‌ لامير المؤمنين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ اخبرنا ‌عن‌ بسم‌ اللّه‌ الرحمن‌ الرحيم‌ أ ‌هي‌ ‌من‌ فاتحة الكتاب‌ ‌فقال‌ ‌عليه‌ السّلام‌ نعم‌ ‌کان‌ ‌رسول‌ اللّه‌

بنابر روايتى در تفسير مجمع‌البيان، ج 1، ص 58. «7». بنابر روايتى از امام صادق عليه السلام در تفسير صافى، ج 1، ص 86. جلد 1 - صفحه 34 انسان، هم در انتخاب راه

الدرجات نيز از امام صادق، و با سند نقل شده و كافى آن را از امام باقر و امام كاظم «عليهما السلام» و فقيه، آن را از امام هادى «عليه السلام»، در ضمن زيارت

را كه ديد موسى عليه السلام آتشى را. ابن عباس نقل نموده كه: موسى عليه السلام مردى غيور بود. بعد از انقضاى مدت معهود، از شعيب عليه السلام اجازه رفتن مصر

بوده است، هر چند در اين آيه، موسى عليه السلام را براى بنى‌اسرائيل هادى مى‌داند، ولى در جاى ديگر او را برگزيده و هادى تمام مردم مى‌داند: «نُوراً وَ هُدىً

الهى باشد. «يُكَلِّمُ النَّاسَ فِي الْمَهْدِ» چنانكه امام جواد و امام هادى و امام زمان عليهم السلام در كودكى به امامت رسيدند. 3- آنجا كه خدا بخواهد، كودك

كه سبب درد خاصره يعقوب مى‏شد و آن را برخود تحريم كرد چنان كه از امام صادق «عليه السلام» منقول است) و اينكه مى‏گويد: تورات را بياوريد و بخوانيد دليل آنست

پيروان على عليه السّلام با على و پيروان عمر با عمر و پيروان موسى عليه السّلام با موسى و پيروان فرعون با فرعون و اتباع امام حسين عليه السّلام با آنحضرت و

كه سبب درد خاصره يعقوب مى‏شد و آن را برخود تحريم كرد چنان كه از امام صادق «عليه السلام» منقول است) و اينكه مى‏گويد: تورات را بياوريد و بخوانيد دليل آنست

پيروان على عليه السّلام با على و پيروان عمر با عمر و پيروان موسى عليه السّلام با موسى و پيروان فرعون با فرعون و اتباع امام حسين عليه السّلام با آنحضرت و

كنند. (آيه بدون نام بردن از على عليه السلام، اوصاف وافعال او را برشمرده است) امام صادق عليه السلام فرمود: «على عليه السلام هزاران شاهد در غدير خم داشت، ولى

تعقيب ميكنند او را و قريب باين معنى را عيّاشى از امام صادق عليه السّلام و در مجمع از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده بعلاوه آنكه خدا تغيير نميدهد جلد 3

قمى ره و در مجمع از صادقين عليهما السلام نقل نموده و نيز از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرمود بر نداريد سر خود

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

49- بَنِى اِسْرائيل. (اَلْاِسْراء). 50- يُونُس «عليه السلام» 51- هُود «عليه السلام» 52- يُوسُف «عليه السلام» 53- حُجْر. 54- اَنْعام. 55- صافّات. 56- لُقْمان

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

هو اصغر منها ما لا یکاد تستبینه العیون ... . از ابوالحسن (امام رضا یا امام هادى علیهما السلام) روایت شده است: ... اطلاق وصف «لطیف» بر خداوند به سبب آن است

شناسايى و بررسى مى‌كند، لذا سالم مى‌ماند و ديگران نيز با او همراهند. امام باقر عليه السلام فرمود: قلب چهار گونه است، يكى از آنها قلب وارونه است كه آن قلب مشرك

كهنه نمى‌شود قرآن نيز كهنه شدنى نيست. امام على عليه السلام در نهج‌البلاغه مى‌فرمايد: «لقد قرن الله به صلى الله عليه و آله من لدن كان فطيما اعظم ملائكته يسئلك

ذكر داستان موسى (عليه السلام ) وفرعون از داستان موسى (ع ) و فرعون مؤ منين بايد درس بگيرند وصف كارهاى فرعون و محيطى كه موسى (عليه السلام ) در آن زاده شد

هيچ كس نمى‌تواند آن را بياورد. امام باقر عليه السلام (در تأويل آيه) فرمود: اگر امام شما غايب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى‌فرستد كه اخبار آسمان‌ها

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

از امام باقر و امام صادق (عليهما السّلام) رسيده است. و در تفسير عياشى، از فضيل بن عثمان، از امام صادق (عليه السّلام) روايت كرده كه گفت: امام (عليه السّلام)،

اسلام بر ديگر اديان آسمانى، در زمان ظهور حضرت مهدى عليه السلام تحقّق خواهد يافت. حضرت على عليه السلام فرمود: «فو الذى نفسى بيده حتى لا تبقى قرية الا و ينادى

الرحمن الرحيم گفته شود چنانچه در كافى از امام باقر عليه السّلام نقل نموده و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه كيفيّت استعاذه چنين است كه

هيچ كس نمى‌تواند آن را بياورد. امام باقر عليه السلام (در تأويل آيه) فرمود: اگر امام شما غايب باشد چه كسى براى شما امام ظاهر مى‌فرستد كه اخبار آسمان‌ها

تعقيب ميكنند او را و قريب باين معنى را عيّاشى از امام صادق عليه السّلام و در مجمع از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده بعلاوه آنكه خدا تغيير نميدهد جلد 3

تعقيب ميكنند او را و قريب باين معنى را عيّاشى از امام صادق عليه السّلام و در مجمع از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده بعلاوه آنكه خدا تغيير نميدهد جلد 3

پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم‌ جلد 4 صفحه 199 حمايت و نگهدارى كند در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه مثل ابو طالب عليه السّلام مثل اصحاب كهف

به امرى بر خلاف رضاى خدا فرمان ندهند. امام صادق عليه السلام فرمودند: پيامبر صلى الله عليه و آله و على عليه السلام پدران اين امّت هستند، زيرا در قرآن آمده:

مضلّى پيشرو و مقدّم و امام اتباع خود است تا خود و پيروان خود را بمنزل اصلى برساند چنانچه هر مصلح و مهتدى و هادى هم پيشرو و مقدّم و امام پيروان خود است تا بمقصد

شده و در مجمع از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه سابقون چهار نفرند فرزند آدم عليه السّلام كه كشته شد و سابق امّت موسى عليه السّلام كه مؤمن آل فرعون

گرفتند راه پدر را كنار و فقرا را محروم كنند. گناه، سبب محروميّت است. امام باقر عليه السلام فرمود: «ان الرجل ليذنب الذنب فيدرء عنه الرزق» «3» مردى كه گناه مى‌كند،

مضلّى پيشرو و مقدّم و امام اتباع خود است تا خود و پيروان خود را بمنزل اصلى برساند چنانچه هر مصلح و مهتدى و هادى هم پيشرو و مقدّم و امام پيروان خود است تا بمقصد

تعقيب ميكنند او را و قريب باين معنى را عيّاشى از امام صادق عليه السّلام و در مجمع از امير المؤمنين عليه السّلام نقل نموده بعلاوه آنكه خدا تغيير نميدهد جلد 3

عليهما السلام را بر وصيت كه به اولاد خود نمودند. 2- حضرت ابراهيم و يعقوب عليهما السلام با آنكه دانستند در عقب ايشان پيغمبرانى خواهند بود كه هادى ذريه ايشان

كه ميدانيم على (عليه السلام) بعد از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) داناترين مسلمانان به كتاب الله بود، و لذا رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) در

از امام صادق (ع) و در مجمع از امام رضا (ع) نقل نموده كه آندو بزرگوار لقد تاب اللّه بالنبى على المهاجرين و الانصار قرائت فرموده‌اند و قمى ره از امام صادق

اجتماع است. در حدیث معروفی از امام صادق علیه السّلام نقل شده که «هشام بن حکم» از علت تشریع روزه پرسید، امام علیه السّلام فرمود: «روزه به این دلیل واجب

مضلّى پيشرو و مقدّم و امام اتباع خود است تا خود و پيروان خود را بمنزل اصلى برساند چنانچه هر مصلح و مهتدى و هادى هم پيشرو و مقدّم و امام پيروان خود است تا بمقصد

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

بوده‌اند. در حديثى از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله نقل شده است كه فرمودند: هيچ پيامبرى به اندازه حضرت آدم عليه السلام گريه نكرد. «1» تا پس از نافرمانى توبه

نمايد. بنابراين صلح حضرت امام حسن و اقدام حضرت سيد الشهداء عليهما السلام بر عاقل بصير مخفى نيست، و همچنين رفتار ائمه عليهم السلام. «علامه مجلسى» (رحمه الله)

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

عهده دارد. از حضرت على عليه السلام نقل شده كه فرمود: «أنَا ربّانىّ هذه الامّة» ربّانى اين امّت من هستم. «1» امام صادق عليه السلام نيز فرمود: «ربانيون، اهل‌بيت

اللّه عليه و آله و سلّم را در تعيين امير المؤمنين عليه السّلام بخلافت و روى گرداند از ولايت تفسير شده و در اين روايت كه از امام صادق عليه السّلام است ذكر

است و در چند روايت الّتى هى اقوم بولايت و امام عليه السّلام تفسير شده و از امام سجاد عليه السّلام نقل شده كه امام بايد معصوم باشد و آن شناخته نميشود مگر بآنكه

است و در چند روايت الّتى هى اقوم بولايت و امام عليه السّلام تفسير شده و از امام سجاد عليه السّلام نقل شده كه امام بايد معصوم باشد و آن شناخته نميشود مگر بآنكه

تشبيه شده است حال اينها بآنها و در اكمال از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه اوّل سخن حضرت حجت عليه السّلام در وقت ظهورش آيه شريفه بقيّه اللّه خير لكم

علم آنها نزد پيغمبر و ائمه عليهم السلام است. 2- در معانى الاخبار ابن بابويه صدوق (رحمه الله) از حضرت صادق عليه السلام روايت نمود كه فرمود: الم حرفى است

الشفاعة و الله الشفاعة» «1» و امام صادق عليه السلام فرمود: رضايت جدم به اين است كه موحدى در آتش باقى نماند. «2» امام صادق عليه السلام در ذيل آيه‌ «وَ أَمَّا بِنِعْمَةِ

نصيحت كنندگانرا تفسير خلاصه مستفاد از دو روايت يكى از امام باقر و ديگرى از امام صادق عليهما السلام راجع بقصه حضرت صالح آنستكه آنحضرت در سن شانزده سالگى

حسين عليهم السلام را پس تاويل قول خداوند ابنائنا حسن و حسين عليهما السلام است و نسائنا فاطمه عليها السلام و انفسنا على بن أبي طالب عليه السلام است و اينكه

مراد كمى علم بشر است در برابر علم خداوند و از روايت عيّاشى ره از امام باقر عليه السّلام معلوم ميشود مراد باطنى، كمى علماء است در بين مردم و منافات ندارد

اللّه عليه و آله و سلّم مروى است كه فرمود: الّذين انعمت عليهم شيعيان على عليه السلام هستند يعنى انعام فرموده برايشان به ولايت على بن ابى طالب عليه السلام،

به دعاى حضرت يوسف عليه السّلام زنده گشت، فرعون ظاهرا به او ايمان آورده و بعد از موت او از دين او برگشت و تا زمان حضرت موسى عليه السّلام عمر يافت. پس حزبيل

نبوت سليمان عليه السّلام است ورود ملكه به دربار سليمان عليه السّلام و ايمان آوردنش به رب العالمين گفتارى پيرامون داستان سليمان (عليه السّلام ) ۲ - آياتى

اخذ ميثاق از بنى آدم بر آن و بر رسالت ختمى مرتبت و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام مبيّن فرموده‌اند و كلمه من در من انفسكم ظاهرا ابتدائيّه و در ممّا ملكت

شاكر خدا بود چنانچه در كتب معتبره از امام باقر عليه السّلام نقل شده كه پرسيدند مراد از شكر گذارى نوح عليه السّلام در اين آيه چيست فرمود آنستكه در هر صبح

پيامبر نازل فرمود. صاحب تفسير برهان از خاصه بنا به نقل از تفسير امام حسن عسکری عليه‌السلام چنين افزوده و گويد كه سلمان فارسی با ابن صوريا در اين باره به

جعفر عليه السّلام و فرزندش موسى عليه السّلام و پسرش على عليه السّلام و محمد بن على عليه السّلام و على بن محمد عليه السّلام و حسن بن على عليه السّلام و پسرش

اخذ ميثاق از بنى آدم بر آن و بر رسالت ختمى مرتبت و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام مبيّن فرموده‌اند و كلمه من در من انفسكم ظاهرا ابتدائيّه و در ممّا ملكت

كه حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله فرمود به على عليه السّلام: «انت المثل الاعلى» «1» و آن حضرت صلّى اللّه عليه و آله در آخر خطبه‌اى فرمود: «نحن كلمة

است‌ «1». زراره از حضرت باقر عليه السّلام در معنى آيه روايت نموده كه «فطرهم اللّه على المعرفة» «2». و حضرت رضا عليه السّلام روايت نموده از پدران گرام خود

از چند روايت از امام صادق عليه السّلام مستفاد ميشود كه اين تنفر و فرار از اهل شرك و نفاق در وقتى بروز مينمود كه پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم جهر

اخذ ميثاق از بنى آدم بر آن و بر رسالت ختمى مرتبت و ولايت امير المؤمنين عليه السّلام مبيّن فرموده‌اند و كلمه من در من انفسكم ظاهرا ابتدائيّه و در ممّا ملكت

و عيال او، امام در پاسخ نوشت كه: يعنى پس از مخارج خود و عيالش و بعد از خراج سلطان. ابراهيم بن محمد همدانى گويد: بحضرت ابو الحسن عليه السلام نوشتم: على

آنها نيست و در اين مقام از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه در خدمت آنحضرت مذاكره از جدال در دين و نهى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم و ائمه اطهار

نيز از آنجناب ، و باز بطريق ديگر از امام باقر (عليه السلام ) نقل شده ، كه شيخ مفيد، همان را از امام صادق (عليه السلام ) روايت كرده است . ترجمه تفسير الميزان

دخول در آتش سوزان جهنّم باشد قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه او نضر بن حارث بود پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله باو فرمود متابعت كتاب خدا را بنما

على بن مهزيار، از ابوجعفر دوم، امام جواد «عليه السلام» نقل كرده. و در تفسير قمى، در ذيل آيه «و اللّيل إذا يغشى» آمده كه امام، درباره معنايش فرمود: سوگند به

و بآنچه در ضمائر ساير جهانيان است و قمّى ره نصر من ربّك را بظهور امام زمان عليه السّلام تفسير و تأويل فرموده است. وَ وَصَّينَا الإِنسان‌َ بِوالِدَيه‌ِ حُسناً

نيره ائمه هدى عليهم السّلام از ظلمات جهالت و شبهات ضلالت دينيه و دنيويه رهائى توان يافت، چنانچه فرمود حضرت پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله مثل اهل بيتى كمثل

خشنوديشان خشنودى خدا و خشمشان خشم خدا است. اصبغ بن نباته از امير المؤمنين عليه السلام راجع بقول خداى تعالى: «مرا و پدر و مادرت را سپاسگزارى كن و سرانجام بسوى

بمن بگو همراهان او در بهشت كيانند؟. امير المؤمنين عليه السلام- اين امت دوازده امام هادى از نسل پيغمبرش دارد و آنها از نژاد من هستند و اما منزل پيغمبر ما

الرّضا عليه السّلام، چ نجف 1390 هجرى ج 2، ص 6 روايت 13. «2» كتاب الخصال (چ دار التعارف) باب العشرة، ج 2، ص 432 روايت 14. «3» عيون اخبار الرضا عليه السّلام

اسلامى استفاده مى شود كه امام حسين ( عليه السلام ) و يحيى نيز جهات مشتركى داشتند لذا از امام على بن الحسين زين العابدين ( عليه السلام ) چنين نقل شده كه فرمود:

نفى شده است . در حديثى از امام صادق (عليه السلام ) مى خوانيم : الرجل يستاذن عليه فيقول للجارية قولى ليس هو هيهنا فقال (عليه السلام ) لا باس ليس ‍ بكذب : كسى

معنى در اصول كافى از امير مؤ منان على (عليه السلام ) نقل شده است . تفسير نمونه جلد ۱۵ صفحه ۸۵ از امام صادق (عليه السلام ) نيز چنين نقل شده است : الترتيل ان

ابوبصير، از امام صادق «عليه السلام» روايت كرده كه فرمود: «الم» حروفى هستند از اسم اعظم خدا كه تكه تكه آن در قرآن آورده شده، و رسول خدا «صلّى اللّه عليه و آله

به حدود شام نرسيد، به شهادت اينكه موسى (عليه السلام ) وقتى از نزد او فرار كرد به مدين آمد و شعيب (عليه السلام ) به او گفت : نترس كه از مردم ستمكار نجات

بى دليل نيست ، سرچشمه هاى آن از خود ما شروع مى شود. در حديثى از امام صادق (عليه السلام ) مى خوانيم : اوحى الله عز و جل الى موسى يا موسى لا تفرح بكثرة المال

عبد الله بن وليد روايت كرده كه گفت : امام صادق (عليه السلام ) فرمود: خداى تعالى در قرآن درباره موسى (عليه السلام ) فرمود: «و كتبناله فى الالواح من كل شى

روایت شده از : امام محمّد باقر عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۳ بخش : كتاب الصلاة عنوان : حدیث امام محمّد باقر (ع) در کتاب الكافي

روایت شده از : امام على عليه السلام کتاب : الکافی (ط - الاسلامیه) - جلد ۵ بخش : كتاب النكاح عنوان : حدیث امام على (ع) در کتاب الكافي جلد ۵

است كه در جمله سابق اشاره به فضيلت موسى (عليه السلام ) بود و در جمله آينده ، تصريح به مقام مسيح (عليه السلام ) مى كند و تناسب بحث ايجاب مى نمايد كه اين

(صلى اللّه عليه وآله و سلم ) گفته است : من نه شك دارم و نه مى پرسم . و در تفسير عياشى از معمر روايت آورده كه گفت : امام ابوالحسن الرضا (عليه السلام ) فرمود:

كه مى گويد مصحف على (عليه السلام ) بر طبق ترتيب نزول مرتب بوده و چون اولين سوره اى كه نازل شد سوره علق بود در قرآن على (عليه السلام ) هم اولين سوره ، سوره

ملك خداى تعالى نيستند؟ در تفسير قمى است كه در روايت ابى الجارود از امام باقر (عليه السلام ) آمده كه در معناى آيه «قل ارايتم ان اتيكم عذابه بياتا» فرموده :

العباس عن علي بن حماد عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابي جعفر ع : جابر از امام باقر عليه السّلام روايت كرده كه در تفسير گفتار خداى عز و جل: «هر كه كار نيكى كند ما

در آنجا نيز خواسته اند گاو مورد نظر را با مشخصاتش تعريف كند، و موسى (عليه السلام ) در پاسخ همين كار را كرد. و اما اينكه گفتند از آنجا كه ماهيت گاو معلوم