البقرة ١٩٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۰ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

و با آنها پیکار کنید! تا فتنه (و بت پرستی، و سلب آزادی از مردم،) باقی نماند؛ و دین، مخصوص خدا گردد. پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند، (مزاحم آنها نشوید! زیرا) تعدّی جز بر ستمکاران روا نیست.

و با آنها بجنگيد تا ديگر فتنه‌اى نباشد و دين ويژه‌ى خداى يكتا گردد، و اگر دست برداشتند، دشمنى جز بر ضد ستمگران [روا] نيست
با آنان بجنگيد تا ديگر فتنه‌اى نباشد، و دين، مخصوص خدا شود. پس اگر دست برداشتند، تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست.
و با کفار جهاد کنید تا فتنه و فساد از روی زمین برطرف شود و دین خدا حاکم باشد و بس، و اگر (از فتنه) دست کشیدند (با آنها عدالت کنید که) تجاوز جز بر ستمکاران روا نیست.
و با آنان بجنگید تا فتنه ای [چون شرک، بت پرستی و حاکمیّت کفّار] بر جای نماند و دین فقط ویژه خدا باشد. پس اگر بازایستند [به جنگ با آنان پایان دهید و از آن پس] تجاوزی جز بر ضد ستمکاران جایز نیست.
با آنها بجنگيد تا ديگر فتنه‌اى نباشد و دين تنها دين خدا شود. ولى اگر از آيين خويش دست برداشتند، تجاوز جز بر ستمكاران روا نيست.
و با آنان چندان نبرد کنید که فتنه شرک باقی نماند، و دین فقط دین الهی باشد، و چون دست بداشتند، ستم نباید کرد مگر بر ستمگران‌
با آنان كارزار كنيد تا آشوبى نماند و دين از آنِ خداى باشد پس اگر باز ايستادند، تجاوز روا نيست مگر بر ستمكاران.
و با آنان پیکار کنید تا فتنه‌ای باقی نماند (و نیروئی نداشته باشند که با آن بتوانند شما را از دینتان برگردانند) و دین (خالصانه) از آن خدا گردد (و مؤمنان جز از خدا نترسند و آزادانه به دستور آئین خویش زیست کنند). پس اگر (از روش نادرست خود) دست برداشتند (و اسلام را پذیرفتند، دست از آنان بدارید. زیرا حمله بردن و) تجاوز کردن جز بر ستمکاران (به خویشتن به سبب کفر و شرک، روا) نیست.
با آنان کشتار کنید، تا دیگر هیچ فتنه‌ای (در سراسر جهان و زمان اسلام) نباشد و طاعت مخصوص خدا باشد؛ پس اگر دست (از فتنه) برداشتند، (در این صورت) جز بر ستمکاران هیچ گونه تجاوزی روا نیست.
و نبرد کنید با ایشان تا نماند آشوبی و بشود دین از آن خدا پس اگر دست برداشتند همانا نیست ستمی مگر بر ستمگران‌


البقرة ١٩٢ آیه ١٩٣ البقرة ١٩٤
سوره : سوره البقرة
نزول : ٩ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ١٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«فِتْنَةٌ»: کفر و شرک. «عُدْوَان»: تعدّی و تجاوز. «فَلاعُدْوَانَ إِلاّ عَلَی الظَّالِمِینَ»: این جمله، علّت جزاء محذوف است و در جای آن قرار گرفته است، و تقدیر چنین است: فَإِنِ انتَهَوْا وَ أَسْلَمُوا فَلا تَعْتَدُوا عَلَیْهِمْ، لِأَنَّ الْعُدْوَانَ عَلَی الظَّالِمِینَ، وَ الْمُنتَهُونَ لَیْسُوا بِالظَّالِمِینَ ...

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - نبرد با کافران، تا برطرف شدن فتنه هاى آنان، وظیفه اى ضرورى بر عهده مسلمانان (و قتلوهم حتى لاتکون فتنة)

۲ - لزوم مبارزه با فتنه و فتنه انگیزان (و قتلوهم حتى لاتکون فتنة)

۳ - نبرد با کافران، تا حاکمیت یافتن دین خدا در پهنه گیتى، فرمان خداوند به اهل ایمان (و قتلوهم حتى لاتکون فتنة و یکون الدین للّه)

۴ - هدف از تشریع جهاد و مبارزه در اسلام، گسترش و جهانى شدن دین الهى و بر طرف شدن فتنه است. (و قتلوهم حتى لاتکون فتنة و یکون الدین للّه)

۵ - لزوم ترک جنگ با کافران، در صورت دست برداشتن آنان از فتنه انگیزى و ایجاد مزاحمت براى گسترش دین خدا (فإن انتهوا فلا عدون إلا على الظلمین) متعلق «إنتهوا ...» - به قرینه فرازهاى پیش - فتنه انگیزى و بازدارى از حاکمیت یافتن دین الهى است. جواب شرط (فإن انتهوا) محذوف است وجمله «فلاعدوان...» جانشین آن مى باشد; یعنى، پس اگر از فتنه انگیزى دست کشیدند و مانع گسترش و حاکمیت دین خدا نشدند، آنان را نکشید; زیرا تعدّى تنها بر ستمکاران رواست.

۶ - در صورتى که کفرپیشگان محارب یا فتنه انگیز از کفرورزى دست بکشند، نباید با آنان نبرد کرد. (فإن انتهوا فلا عدون إلا على الظلمین) برداشت فوق بر اساس این احتمال است که متعلق «انتهوا» کفرورزى باشد.

۷ - کافران محارب، فتنه انگیزان و بازدارندگان از گسترش و حاکمیت دین الهى، ظالم هستند. (فلا عدون إلا على الظلمین)

۸ - تنها باید با ظالمان (کافران محارب و فتنه انگیزان و مانعان از گسترش و حاکمیت دین) مبارزه کرد. (فلا عدون إلا على الظلمین)

۹ - متجاوزان از مقررات جنگ، باید مجازات شوند. * (فلا عدون إلا على الظلمین)

روایات و احادیث

۱۰ - «و قاتلوهم حتى لاتکون فتنة» أى شرک ... و هو المروى عن الصادق(ع)[۱] از امام صادق(ع) درباره آیه «و قاتلوهم حتى لاتکون فتنة» روایت شده که مراد از «فتنة» شرک است ... ».

موضوعات مرتبط

  • احکام: ۱، ۵، ۶، ۹ فلسفه احکام ۴
  • اسلام: جهان شمولى اسلام ۴
  • اضطرار: آثار اضطرار ۱۵
  • افساد: ریشه کنى افساد ۱، ۴
  • جرایم: مبارزه با جرایم ۲
  • جنگ: جرم تخلّف از قوانین جنگ ۹; مجازات تخلّف از قوانین جنگ ۹
  • جهاد: احکام جهاد ۱، ۵، ۶; اهمیّت جهاد ۱; تخلف از احکام جهاد ۹; ترک جهاد با کافران ۵، ۶; جهاد با کافران ۱، ۳; شرایط ترک جهاد ۶; فلسفه جهاد ۳، ۴; محدوده جهاد ۳
  • خدا: اوامر خدا ۳
  • دین: حاکمیت دین ۳; عوامل گسترش دین ۴; گسترش دین ۵; مانعان از حاکمیت دین ۸; ممانعت از حاکمیت دین ۷
  • شرک: مبارزه با شرک ۱۰
  • ظالمان: ۷
  • فتنه: مبارزه با فتنه ۲
  • فساد: مبارزه با فساد ۲
  • کافران: اعراض کافران از افساد ۵، ۶; اعراض کافران از کفر ۶; افساد کافران ۱; ظلم کافران محارب ۷; مبارزه با کافران محارب ۸
  • مؤمنان: مسؤولیت مؤمنان ۳
  • متجاوزان: کیفر متجاوزان ۹
  • مجرمان: مبارزه با مجرمان ۲
  • مسلمانان: مسؤولیت مسلمانان ۱
  • مفسدان: ظلم مفسدان ۷; مبارزه با مفسدان ۲، ۸

منابع

  1. مجمع البیان، ج ۲، ص ۵۱۳; تفسیر برهان، ج ۱- ، ص ۱۹۱، ح ۱.