الأعراف ٢٠٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۲۹ آبان ۱۳۹۲، ساعت ۰۵:۱۳ توسط 127.0.0.1 (بحث) (Edited by QRobot)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)


ترجمه

هنگامی که (در نزول وحی تاخیر افتد، و) آیه‌ای برای آنان نیاوری، می‌گویند: «چرا خودت (از پیش خود) آن را برنگزیدی؟!» بگو: «من تنها از چیزی پیروی می‌کنم که بر من وحی می‌شود؛ این وسیله بینایی از طرف پروردگارتان، و مایه هدایت و رحمت است برای جمعیّتی که ایمان می‌آورند.

و هرگاه براى آنان آيه‌اى نياورى، گويند: چرا [از پيش خود] آن را برنگزيدى؟ بگو: من فقط از چيزى پيروى مى‌كنم كه از پروردگارم به من وحى مى‌شود. اين [قرآن‌] روشنگرى‌هايى از پروردگار شما است و هدايت و رحمتى است براى قومى كه ايمان مى‌آورند
و هر گاه براى آنان آياتى نياورى، مى‌گويند: «چرا آن را خود برنگزيدى؟ « بگو: «من فقط آنچه را كه از پروردگارم به من وحى مى‌شود پيروى مى‌كنم. اين [قرآن‌] رهنمودى است از جانب پروردگار شما و براى گروهى كه ايمان مى‌آورند هدايت و رحمتى است.
و هر زمان که تو آیتی بر آنها نیاوری بر تو اعتراض کنند که چرا آیتی فراهم نساختی؟ بگو: من تنها پیروی از آنچه از خدایم به من وحی رسد خواهم کرد، این آیات قرآن است مایه بصیرت‌هایی از جانب پروردگار شما و هدایت و رحمتی برای گروهی که ایمان آورند.
و هرگاه برای مخالفان [به سبب تأخیر وحی] آیه ای نیاوری [بر پایه گمان پوچ و باطلشان که قرآن را از پیش خود می آوری] می گویند: چرا آیه ای از نزد خود انتخاب نکردی [تا برای ما بیاوری]؟ بگو: من فقط آنچه از سوی پروردگارم به من وحی می شود، پیروی می کنم. این قرآن دلایلی روشن از سوی پروردگار شماست و برای گروهی که ایمان می آورند، سراسر هدایت و رحمت است.
چون آيه‌اى برايشان نياورى، گويند: چرا از خود چيزى نمى‌گويى؟ بگو: من پيرو چيزى هستم كه از پروردگارم به من وحى مى‌شود. و اين حجتهايى است از جانب پروردگارتان و رهنمود و رحمت است براى مردمى كه ايمان مى‌آورند.
و چون برای آنان آیه‌ای نیاوری گویند چرا از خود برنمی‌سازی؟ بگو فقط از آنچه از سوی پروردگارم به من وحی می‌شود پیروی می‌کنم، این روشنگریهایی از سوی پروردگارتان و رهنمود و رحمتی برای اهل ایمان است‌
و چون آيتى بديشان نياورى، گويند: چرا آيتى فراهم نساختى بگو: فقط چيزى را پيروى مى‌كنم كه از سوى پروردگارم به من وحى مى‌شود. اين [قرآن‌] بينش‌ها و حجتهاى روشن از پروردگار شماست و رهنمونى و بخشايشى است براى مردمى كه ايمان دارند.
هنگامی که (در نزول وحی تأخیر می‌افتد و) آیه‌ای برای آنان نمی‌آوری، می‌گویند: چرا آن را بر نمی‌گزینی و از پیش خود نمی‌سازی؟! بگو: من تنها از قرآنی پیروی می‌کنم که به من وحی می‌شود. این قرآن بینش و هدایت و رحمت پروردگارتان است برای کسانی که مؤمن باشند (چرا که ایشان برابر قوانین آن عمل می‌کنند).
و هنگامی که برای آنان نشانه‌ای (ربانی، موافق میلشان) نیاوری، گویند: «چرا آن را برنگزیدی‌؟» بگو: «من فقط آنچه را که از پروردگارم به من وحی می‌شود پیروی می‌کنم. این (قرآن) دیدگاه‌هایی است از جانب پروردگارتان، و برای گروهی که ایمان می‌آورند هدایت و رحمتی (بزرگ) است.»
و هرگاه نیاوریشان آیتی گویند چرا آیتی نساختی بگو پیروی نکنم جز آنچه را وحی شود به من از پروردگار من اینک بینشهائی از پروردگارتان و هدایت و رحمتی برای گروهی که ایمان آرند


الأعراف ٢٠٢ آیه ٢٠٣ الأعراف ٢٠٤
سوره : سوره الأعراف
نزول :
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٧
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«إِجْتَبَیْتَهَا»: آن را برمی‌گزیدی و از پیش خود می‌ساختی و ارائه می‌دادی. «بَصائِرُ»: جمع بصیرت، به معنی بینش درون.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱- آیات قرآن نشانه و معجزه اى براى حقانیت رسالت پیامبر(ص) (و إذا لم تأتهم بایة) کلمه «آیه» به معناى نشانه و دلیل است و مراد از آن آیات قرآن مى باشد.

۲- آیات قرآن گاهى با تأخیر و فاصله زمانى نازل مى شد. (و إذا لم تأتهم بایة)

۳- مخالفان پیامبر(ص) تأخیر نزول آیات را دستاویز و بهانه تکذیب رسالت وى قرار مى دادند و وى را شماتت مى کردند. (و إذا لم تأتهم بایة قالوا لو لا اجتبیتها)

۴- قرآن به صورت مجزا و بخش بخش بر پیامبر(ص) نازل مى شد. (و إذا لم تأتهم بایة)

۵- مشرکان آیات قرآن را مجموعه اى ساخته شده و گزینش شده به دست پیامبر(ص) قلمداد مى کردند. (لو لا اجتبیتها) «اجتباء» (مصدر اجتبیت) به معناى جمع آورى کردن با گزینش و انتخاب است. (مفردات راغب). مشرکان با نسبت دادن «اجتباء» به پیامبر(ص) (اجتبیت) این معنا را القا مى کردند که او مطالب قرآن را از این سو و آن سو جمع آورى و گزینش مى کند و به مردم ارائه مى دهد.

۶- قرآن، به تمامى، وحى و نازل شده از جانب خداست، نه ساخته دست بشر (قل إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى) حصر در جمله «انما أتبع ... » ناظر به اتهام مشرکان و رد پندار آنان است. یعنى من در ارائه آیات قرآن تابع وحى هستم، نه اینکه از پیش خود آنها را بسازم و یا از این سو و آن سو جمع آورى کنم.

۷- پیامر(ص) تابع وحى و همواره پیرو دستورهاى خداوند بود. (قل إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى)

۸- قرآن کتابى نشأت گرفته از مقام ربوبى خداوند (إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى)

۹- قرآن کتابى روشنگر و بینش آفرین است. (هذا بصائر من ربکم) «بصیرة» (مفرد بصائر) به معناى حجت، برهان و چیزى که مایه بینش باشد، است.

۱۰- قرآن و روشنگریهاى آن پرتویى از ربوبیت خدا و در جهت تدبیر امور انسانهاست. (هذا بصائر من ربکم)

۱۱- خداوند مربى پیامبر(ص) و تدبیرکننده امور همه انسانهاست. (من ربى ... من ربکم)

۱۲- قرآن کتاب هدایت و مایه رحمت است. (هذا ... هدى و رحمة)

۱۳- تنها اهل ایمان از هدایتگرى و رحمت آفرینى قرآن بهره مند مى شوند. (هذا ... هدى و رحمة لقوم یؤمنون)

۱۴- هدایتهاى قرآن مشوب به هیچ ضلالتى نبوده و مستلزم کمترین ناهنجارى نخواهد شد. (هذا ... هدى و رحمة) به کارگیرى مصدر «هدى» به جاى اسم فاعل «هاد»، گویاى برداشت فوق است.

موضوعات مرتبط

  • انسان: تدبیر امور انسان ۱۰، ۱۱
  • خدا: افعال خدا ۱۱ ; ربوبیت خدا ۸، ۱۰
  • قرآن: اعجاز قرآن ۱ ; رحمت قرآن ۱۲، ۱۳ ; روشنگرى قرآن ۹، ۱۰ ; زمینه استفاده از قرآن ۱۳ ; کیفیت نزول قرآن ۴ ; منشأ نزول قرآن ۶، ۸ ; نزول تدریجى قرآن ۲، ۳ ; نقش قرآن ۹، ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; وحیانیت قرآن ۶ ; ویژگى تعالیم قرآن ۱۴ ; هدایتگرى قرآن ۱۲، ۱۳، ۱۴
  • مؤمنان: و قرآن ۱۳
  • محمد(ص): افترا به محمد(ص) ۵ ; تبعیت محمد(ص) از وحى ۷ ; دلایل حقانیت محمد(ص) ۱ ; سرزنش محمد(ص) ۳ ; عوامل تکذیب محمد(ص) ۳ ; مخالفان محمد(ص) ۳ ; مربى محمد(ص) ۱۱ ; معجزات محمد(ص) ۱
  • مشرکان: و قرآن ۵
  • هدایت: عوامل هدایت ۹، ۱۲

منابع