الأعراف ٢٠٣: تفاوت میان نسخهها
(Edited by QRobot) |
(افزودن جزییات آیه) |
||
(۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذَا|إِذَا]] [[شامل این ریشه::اذا| ]][[شامل این کلمه::لَم|لَمْ]] [[شامل این ریشه::لم| ]][[شامل این کلمه::تَأْتِهِم|تَأْتِهِمْ]] [[کلمه غیر ربط::تَأْتِهِم| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::بِآيَة|بِآيَةٍ]] [[کلمه غیر ربط::بِآيَة| ]] [[شامل این ریشه::اوى| ]][[ریشه غیر ربط::اوى| ]][[شامل این ریشه::ائى| ]][[ریشه غیر ربط::ائى| ]][[شامل این ریشه::ايى| ]][[ریشه غیر ربط::ايى| ]][[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این کلمه::قَالُوا|قَالُوا]] [[کلمه غیر ربط::قَالُوا| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::لَو|لَوْ]] [[شامل این ریشه::لو| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::اجْتَبَيْتَهَا|اجْتَبَيْتَهَا]] [[کلمه غیر ربط::اجْتَبَيْتَهَا| ]] [[شامل این ریشه::جبى| ]][[ریشه غیر ربط::جبى| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::قُل|قُلْ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::إِنّمَا|إِنَّمَا]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::أَتّبِع|أَتَّبِعُ]] [[کلمه غیر ربط::أَتّبِع| ]] [[شامل این ریشه::تبع| ]][[ریشه غیر ربط::تبع| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::يُوحَى|يُوحَى]] [[کلمه غیر ربط::يُوحَى| ]] [[شامل این ریشه::وحى| ]][[ریشه غیر ربط::وحى| ]][[شامل این کلمه::إِلَي|إِلَيَ]] [[کلمه غیر ربط::إِلَي| ]] [[شامل این ریشه::الى| ]][[ریشه غیر ربط::الى| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::رَبّي|رَبِّي]] [[کلمه غیر ربط::رَبّي| ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[ریشه غیر ربط::ربب| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::هٰذَا|هٰذَا]] [[شامل این ریشه::ذا| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این ریشه::هذا| ]][[شامل این کلمه::بَصَائِر|بَصَائِرُ]] [[کلمه غیر ربط::بَصَائِر| ]] [[شامل این ریشه::بصر| ]][[ریشه غیر ربط::بصر| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::رَبّکُم|رَبِّکُمْ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::هُدًى|هُدًى]] [[کلمه غیر ربط::هُدًى| ]] [[شامل این ریشه::هدى| ]][[ریشه غیر ربط::هدى| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::رَحْمَة|رَحْمَةٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَحْمَة| ]] [[شامل این ریشه::رحم| ]][[ریشه غیر ربط::رحم| ]][[شامل این کلمه::لِقَوْم|لِقَوْمٍ]] [[کلمه غیر ربط::لِقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يُؤْمِنُون|يُؤْمِنُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يُؤْمِنُون| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]]'''}} | {{قاب | متن = '''[[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::إِذَا|إِذَا]] [[شامل این ریشه::اذا| ]][[شامل این کلمه::لَم|لَمْ]] [[شامل این ریشه::لم| ]][[شامل این کلمه::تَأْتِهِم|تَأْتِهِمْ]] [[کلمه غیر ربط::تَأْتِهِم| ]] [[شامل این ریشه::اتى| ]][[ریشه غیر ربط::اتى| ]][[شامل این ریشه::هم| ]][[ریشه غیر ربط::هم| ]][[شامل این کلمه::بِآيَة|بِآيَةٍ]] [[کلمه غیر ربط::بِآيَة| ]] [[شامل این ریشه::اوى| ]][[ریشه غیر ربط::اوى| ]][[شامل این ریشه::ائى| ]][[ریشه غیر ربط::ائى| ]][[شامل این ریشه::ايى| ]][[ریشه غیر ربط::ايى| ]][[شامل این ریشه::ب| ]][[ریشه غیر ربط::ب| ]][[شامل این کلمه::قَالُوا|قَالُوا]] [[کلمه غیر ربط::قَالُوا| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::لَو|لَوْ]] [[شامل این ریشه::لو| ]][[شامل این کلمه::لا|لاَ]] [[شامل این ریشه::لا| ]][[شامل این کلمه::اجْتَبَيْتَهَا|اجْتَبَيْتَهَا]] [[کلمه غیر ربط::اجْتَبَيْتَهَا| ]] [[شامل این ریشه::جبى| ]][[ریشه غیر ربط::جبى| ]][[شامل این ریشه::ها| ]][[ریشه غیر ربط::ها| ]][[شامل این کلمه::قُل|قُلْ]] [[کلمه غیر ربط::قُل| ]] [[شامل این ریشه::قول| ]][[ریشه غیر ربط::قول| ]][[شامل این کلمه::إِنّمَا|إِنَّمَا]] [[شامل این ریشه::انن| ]][[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::أَتّبِع|أَتَّبِعُ]] [[کلمه غیر ربط::أَتّبِع| ]] [[شامل این ریشه::تبع| ]][[ریشه غیر ربط::تبع| ]][[شامل این کلمه::مَا|مَا]] [[شامل این ریشه::ما| ]][[شامل این کلمه::يُوحَى|يُوحَى]] [[کلمه غیر ربط::يُوحَى| ]] [[شامل این ریشه::وحى| ]][[ریشه غیر ربط::وحى| ]][[شامل این کلمه::إِلَي|إِلَيَ]] [[کلمه غیر ربط::إِلَي| ]] [[شامل این ریشه::الى| ]][[ریشه غیر ربط::الى| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::رَبّي|رَبِّي]] [[کلمه غیر ربط::رَبّي| ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[ریشه غیر ربط::ربب| ]][[شامل این ریشه::ى| ]][[ریشه غیر ربط::ى| ]][[شامل این کلمه::هٰذَا|هٰذَا]] [[شامل این ریشه::ذا| ]][[شامل این ریشه::ه| ]][[شامل این ریشه::هذا| ]][[شامل این کلمه::بَصَائِر|بَصَائِرُ]] [[کلمه غیر ربط::بَصَائِر| ]] [[شامل این ریشه::بصر| ]][[ریشه غیر ربط::بصر| ]][[شامل این کلمه::مِن|مِنْ]] [[شامل این ریشه::من| ]][[شامل این کلمه::رَبّکُم|رَبِّکُمْ]] [[شامل این ریشه::ربب| ]][[شامل این ریشه::کم| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::هُدًى|هُدًى]] [[کلمه غیر ربط::هُدًى| ]] [[شامل این ریشه::هدى| ]][[ریشه غیر ربط::هدى| ]][[شامل این کلمه::وَ|وَ]] [[شامل این ریشه::و| ]][[شامل این کلمه::رَحْمَة|رَحْمَةٌ]] [[کلمه غیر ربط::رَحْمَة| ]] [[شامل این ریشه::رحم| ]][[ریشه غیر ربط::رحم| ]][[شامل این کلمه::لِقَوْم|لِقَوْمٍ]] [[کلمه غیر ربط::لِقَوْم| ]] [[شامل این ریشه::قوم| ]][[ریشه غیر ربط::قوم| ]][[شامل این ریشه::ل| ]][[ریشه غیر ربط::ل| ]][[شامل این کلمه::يُؤْمِنُون|يُؤْمِنُونَ]] [[کلمه غیر ربط::يُؤْمِنُون| ]] [[شامل این ریشه::امن| ]][[ریشه غیر ربط::امن| ]]'''}} | ||
{| class="ayeh-table mw-collapsible mw-collapsed" | |||
!کپی متن آیه | |||
|- | |||
|وَ إِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْ لاَ اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَ مِنْ رَبِّي هٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ | |||
|} | |||
'''ترجمه ''' | '''ترجمه ''' | ||
<tabber> | <tabber> | ||
خط ۱۵: | خط ۱۸: | ||
|-|صادقی تهرانی=و هنگامی که برای آنان نشانهای (ربانی، موافق میلشان) نیاوری، گویند: «چرا آن را برنگزیدی؟» بگو: «من فقط آنچه را که از پروردگارم به من وحی میشود پیروی میکنم. این (قرآن) دیدگاههایی است از جانب پروردگارتان، و برای گروهی که ایمان میآورند هدایت و رحمتی (بزرگ) است.» | |-|صادقی تهرانی=و هنگامی که برای آنان نشانهای (ربانی، موافق میلشان) نیاوری، گویند: «چرا آن را برنگزیدی؟» بگو: «من فقط آنچه را که از پروردگارم به من وحی میشود پیروی میکنم. این (قرآن) دیدگاههایی است از جانب پروردگارتان، و برای گروهی که ایمان میآورند هدایت و رحمتی (بزرگ) است.» | ||
|-|معزی=و هرگاه نیاوریشان آیتی گویند چرا آیتی نساختی بگو پیروی نکنم جز آنچه را وحی شود به من از پروردگار من اینک بینشهائی از پروردگارتان و هدایت و رحمتی برای گروهی که ایمان آرند | |-|معزی=و هرگاه نیاوریشان آیتی گویند چرا آیتی نساختی بگو پیروی نکنم جز آنچه را وحی شود به من از پروردگار من اینک بینشهائی از پروردگارتان و هدایت و رحمتی برای گروهی که ایمان آرند | ||
|-|</tabber>< | |-|english=<div id="qenag">If you do not produce a miracle for them, they say, “Why don’t you improvise one.” Say, “I only follow what is inspired to me from my Lord.” These are insights from your Lord, and guidance, and mercy, for a people who believe.</div> | ||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = | |-|</tabber> | ||
<div class="audiotable"> | |||
<div id="quran_sound">ترتیل: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/parhizgar/007203.mp3"></sound></div> | |||
<div id="trans_sound">ترجمه: <sound src="http://dl.bitan.ir/quran/makarem/007203.mp3"></sound></div> | |||
</div> | |||
{{آيه | سوره = سوره الأعراف | نزول = [[نازل شده در سال::10|١٠ بعثت]] | نام = [[شماره آیه در سوره::203|٢٠٣]] | قبلی = الأعراف ٢٠٢ | بعدی = الأعراف ٢٠٤ | کلمه = [[تعداد کلمات::27|٢٧]] | حرف = }} | |||
===معنی کلمات و عبارات=== | ===معنی کلمات و عبارات=== | ||
«إِجْتَبَیْتَهَا»: آن را برمیگزیدی و از پیش خود میساختی و ارائه میدادی. «بَصائِرُ»: جمع بصیرت، به معنی بینش درون. | «إِجْتَبَیْتَهَا»: آن را برمیگزیدی و از پیش خود میساختی و ارائه میدادی. «بَصائِرُ»: جمع بصیرت، به معنی بینش درون. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۸: | ||
<tabber> | <tabber> | ||
المیزان= | المیزان= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۰#link310 | آيات ۱۹۹ - ۲۰۶، سوره اعراف]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۰#link310 | آيات ۱۹۹ - ۲۰۶، سوره اعراف]] | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۰#link311 | معناى عفو در: (( خذالعفو و اءمر بالعرف (( ]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۰#link311 | معناى عفو در: (( خذالعفو و اءمر بالعرف (( ]] | ||
خط ۳۸: | خط ۴۷: | ||
*[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۱#link316 | بحث روايتى : رواياتى درباره : عفو و گذشت ، ذكر خدا، استماع به تلاوت و قرآن و...]] | *[[تفسیر:المیزان جلد۸_بخش۴۱#link316 | بحث روايتى : رواياتى درباره : عفو و گذشت ، ذكر خدا، استماع به تلاوت و قرآن و...]] | ||
}} | |||
|-|نمونه= | |-|نمونه= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۴۸#link37 | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:نمونه جلد۷_بخش۴۸#link37 | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-| تفسیر نور= | |||
===تفسیر نور (محسن قرائتی)=== | |||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «203» | |||
و هرگاه آيهاى براى آنان نياورى (و چند روزى تلاوت وحى قطع شود)، مىگويند: | |||
چرا آيهاى برنگزيدى؟ بگو: من فقط چيزى را پيروى مىكنم كه از سوى پروردگارم بر من وحى مىشود. اين (قرآن) بصيرتهايى از سوى پروردگارتان است و براى كسانى كه ايمان آورند، مايهى هدايت و رحمت است. | |||
===نکته ها=== | |||
«اجتباء» از «جبايت»، به معناى جمع كردن آب در حوض است. به حوض نيز «جابيه» مىگويند. جمعآورى خراج و ماليات را هم «جبايت» مىگويند، سپس به جمعآورى چيزهاى گزيده شده، «اجتباء» گفته شده است. | |||
و شايد معناى آيه اين باشد؛ چرا معجزهاى را كه از تو درخواست كرديم، برنگزيدى و معجزهى ديگرى آوردى و طبق سليقهى ما عمل نكردى؟! | |||
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «اذا أردتُم عيش السعداء و موت الشهداء و النّجاة يوم الحشرة و | |||
جلد 3 - صفحه 255 | |||
الظلّ يوم الحرور و الهدى يوم الضّلالة فادرسوا القرآن فانّه كلام الرّحمن و حرز من الشيطان و رجحان فى الميزان»، «1» اگر خواهان زندگى سعادتمند و مرگ شهادتگونه و نجات و رهايى از روز گرم و سوزان قيامت مىباشيد، قرآن بياموزيد، زيرا قرآن، كلام خداوند رحمان است و مايهى ايمنى از شيطان و سنگينى ميزان در قيامت. در روايت ديگرى فرمودند: قرآن، كمال دين شماست، هركس از قرآن رويگردان شود، جايگاهش آتش است. «فيه كمال دينكم ما عَدل احدٌ عن القرآن الّا الى النّار». «2» | |||
===پیام ها=== | |||
1- آيات قرآن، معجزه و نشانهى حقّانيّت رسالت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است. «لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ» | |||
2- آيات قرآن، گاهى با فاصلهى زمانى طولانى نازل مىشد. «وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ» | |||
3- لازم نيست مُبلّغ، هر روز سخن جديدى ارائه كند، شايد گاهى سكوت لازم باشد. «لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ» | |||
4- كفّار، آيات قرآن را مطالب برگزيدهى پيامبر مىپنداشتند كه از اين سو و آن سو جمعآورى كرده وبه مردم ارائه مىدهد، نه آنكه وحىالهى باشد. «لَوْ لا اجْتَبَيْتَها» | |||
5- كفّار بهانهجو، پيامبر را به خاطر فاصله افتادن در نزول وحى شماتت مىكردند. «قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها» | |||
6- رهبر آسمانى نبايد تحت تأثير بهانهگيرىها و تقاضاهاى نابجا قرار گيرد، بلكه بايد پاسخ بهانهها را صريح و قاطع بيان كند. قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ... | |||
7- پيامبر، تنها از وحى فرمان مىگيرد، نه آنكه مطالبى را از پيش خود برگزيند و ارائه دهد. «إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ» | |||
8- وحى، وسيلهى تربيت پيامبر و امّت است و لازمهى ربوبيّت. «رَبِّي، رَبِّكُمْ» | |||
9- هدايتهاى قرآن، ناب است و ذرّهاى با انحراف مخلوط نيست. (بكار بردن | |||
---- | |||
«1». بحار، ج 89، ص 17. | |||
«2». كافى، ج 2، ص 600. | |||
جلد 3 - صفحه 256 | |||
كلمهى «هُدىً» به جاى «هاد»، نشانهى آن است كه قرآن يكپارچه هدايت است) | |||
10- ارشاد و هدايت بايد براساس بصيرت باشد. «بَصائِرُ، هُدىً» | |||
11- قرآن، هم كتاب شناخت و بصيرت فكرى است، «بَصائِرُ» هم راهنماى ارشاد و حركت عملى. «هُدىً» و نتيجهى پيروى از آن، رحمت و بركت در دو جهان است. «وَ رَحْمَةٌ» | |||
12- گرچه قرآن كتاب هدايت براى عموم است، امّا تنها صاحبان ايمان از اين هدايت بهره مىبرند و كوردلان كه از بصيرت و هدايت الهى دورند، خود را از اين رحمت محروم مىكنند. «هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ» | |||
}} | |||
|-| | |||
اثنی عشری= | |||
===تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203) | |||
بعد از آن نوعى از اغواى آنها را ذكر فرمايد: | |||
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ: و چون اتيان نكنى و نياورى كافران را آيتى از قرآن يا معجزهاى كه اقتراح كنند مقارن طلب ايشان، قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها: گويند چرا فراهم نيافتى آن آيه را از نزد خود مانند ساير آيات كه قرائت كنى. يا چرا بر نانگيختى آن را از قبل نفس خود در شكاف. معنى آنكه چرا فراهم نياورى بر وجه افترا. در تفسير تبيان شيخ طوسى رضوان اللّه عليه آورده كه: اهل مكه بر سبيل تعنت، آيات قرآنى را مىطلبيدند. و تعنت طلب ذلت است، يعنى مىخواستند تا او عاجز شود از اتيان به مثل آن، و چون در نزد آن تأخيرى واقع شدى، از روى استهزا گفتند: چرا انشا و احداث نكردى مانند آيات ديگر. آيه شريفه نازل شد كه چون آيات مقترحه ايشان را نيارى، گويند چرا خود را بر هم نبافتى. | |||
قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَ: بگو اى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم جز اين نيست كه پيروى مىكنم آنچه را وحى مىشود به من، مِنْ رَبِّي: از جانب پروردگار من و مقترح آن نيستم، هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ: اين قرآن دلايل ظاهر و حجج باهر است از جانب پروردگار شما كه بدان حق و صواب دريافته | |||
---- | |||
جلد 4 صفحه 278 | |||
مىشود، وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ: هدايت كننده و سبب رحمت و نعمت است، لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ: براى قومى كه ايمان آورند به خدا و رسول، چه ايشان به قرآن منتفع شوند به سبب عمل به آن نه غير ايشان. | |||
در كافى و عياشى از حضرت صادق عليه السّلام قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم القران هدى من الضّلالة و تبيان من العمى و استقالة من العثرة و نور من الظلمة و ضياء من الاحداث و عصمة من الهلكة و رشد من الغواية و بيان من الفتن و بلاغ من الدّنيا و الاخرة و فيه كمال دينكم، و ما عدل احد عن القران الّا الى النّار. «1» فرمود رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: قرآن هدايت است از گمراهى و ظاهر كننده كورى قلب را، و كم نماينده زلات، و نورى است براى نجات از ظلمت كفر، و ضياء است براى تميز بدعتها، و نگاهدارنده از هلاكت، و رشد است از ضلالت، و تبيان است از فتنهها، و تبليغى است براى دنيا و آخرت، و در قرآن است كمال دين شما، و عدول نكند احدى از آن مگر عاقبتش نار خواهد بود. | |||
تنبيه: آيه شريفه دال است بر آنكه افعال و اقوال پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم تابع وحى، و جايز نبود عمل به قياس و رأى خود كند. | |||
}} | |||
|-| | |||
روان جاوید= | |||
===تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
سوره الأعراف «7»: آيات 201 تا 203 | |||
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201) وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ (202) وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203) | |||
ترجمه | |||
همانا آنانكه پرهيزكار شدند چون برسد آنانرا دور زننده از جنس شيطان متذكر شوند پس ناگهان ايشان بينايانند | |||
و برادرانشان ميكشانند آنها را در گمراهى پس كوتاهى نمىكنند | |||
و چون نياورى براى آنها آيتى را گويند چرا اختيار نكردى آنرا بگو جز اين نيست كه پيروى مىكنم آنچه را وحى ميشود بسوى من از پروردگارم اين دليلهاى روشن است از پروردگار شما و هدايت و رحمت است براى گروهى كه ايمان مىآورند. | |||
تفسير | |||
كسانيكه از خدا ميترسند و اهل تقوى و پرهيزكارى ميباشند چون اثرى از وسوسه شياطين كه در اطراف بنى آدم گردش مىكنند براى فريب آنها در نفس خودشان مشاهده نمودند بياد اوامر و نواهى و مواعيد الهى مىآيند و مكائد شيطان و مواقع خطر خودشان را مىيابند و از آنها احتراز و از معاصى اجتناب مينمايند و در كافى و عياشى از امام صادق (ع) نقل نموده كه آن بنده است كه قصد معصيت مىكند پس متذكر ميشود و خوددارى مينمايد و در روايت ديگر است كه پس بينا ميشود و نميكند و قمى ره فرموده كه آنها كسانى هستند كه وقتى شيطان آنها را بياد معصيت مىاندازد و وادار بآن مىكند نام خداوند را بزبان جارى مينمايند پس بصير ميشوند و برادران شياطين كه اهل تقوى نيستند بلكه در خبث طينت با آنها شريكند لذا برادر آنها خوانده شدهاند ميكشانند شياطين بوسوسه آنها را بوادى ضلالت و كوتاهى نمىكنند در اغواء آنها تا برسانندشان بهلاكت و اينها هم كوتاهى نمىكنند در متابعت آنها بر حسب اقتضاء سنخيّت و چون چندى ميگذرد و آيه نازل نمىشود با آنكه آيات منزله را تكذيب نمودند به پيغمبر (ص) ميگويند چرا از خود آيه انشاء نمينمائى مانند ساير خطباء بگو اى پيغمبر من از پيش خود چيزى نياوردم آنچه بمن وحى شده است ابلاغ نمودم اين قرآن و آيات آن دلائل و موجبات بصيرت است از جانب خدا و وسيله هدايت و رحمت است براى اهل ايمان بدرد شما نمىخورد. | |||
---- | |||
جلد 2 صفحه 508 | |||
}} | |||
|-| | |||
اطیب البیان= | |||
===اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
وَ إِذا لَم تَأتِهِم بِآيَةٍ قالُوا لَو لا اجتَبَيتَها قُل إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحي إِلَيَّ مِن رَبِّي هذا بَصائِرُ مِن رَبِّكُم وَ هُديً وَ رَحمَةٌ لِقَومٍ يُؤمِنُونَ (203) | |||
و زماني که نياوري از براي آنها بآيه و معجزهاي که تقاضا ميكنند ميگويند چرا اختيار نكردي تقاضاي ما را بگو فقط من متابعت ميكنم آنچه وحي شده بمن از طرف پروردگارم اينکه قرآن بيناييها است از پروردگار شما و هدايت كننده و رحمت است براي قومي که ايمان آورند در باب معجزه در مجلد اول كلم الطيب گفتهايم دستگاه معجزات انبياء بازيگر خانه و ملعبه نيست که هر چه هر كس تقاضا كند بايد انبياء بياورند فقط آنچه دليل قطعي است بر صدق دعوي و خارج از قدرت بشر است كافي است و لو يك معجزه باشد. و نيز گفتهايم که معجزه فعل الهي است که بدست نبي ظاهر ميشود از قدرت نبي خارج است اقتراحا نميتواند اقامه كند. و نيز گفتهايم که اعطاء معجزه بر وفق حكمت و مصلحت است در موقع خود ميشود بناء علي هذا توقعات مشركين را نبايد اعتناء كرد مثل اينكه بگويند لَن نُؤمِنَ لَكَ حَتّي تَفجُرَ لَنا مِنَ الأَرضِ يَنبُوعاً أَو تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِن نَخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنهارَ خِلالَها تَفجِيراً أَو تُسقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمتَ عَلَينا كِسَفاً أَو تَأتِيَ بِاللّهِ وَ المَلائِكَةِ قَبِيلًا أَو يَكُونَ لَكَ بَيتٌ مِن زُخرُفٍ أَو تَرقي فِي السَّماءِ وَ لَن نُؤمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتّي تُنَزِّلَ عَلَينا كِتاباً نَقرَؤُهُ اسراء آيه 92- 95 و امثال اينها شرح آيه وَ إِذا لَم تَأتِهِم بِآيَةٍ معجزهاي که توقع كردند قالُوا لَو لا اجتَبَيتَها چرا اينکه معجزه که ما توقع كرديم اختيار نكردي، اجتباء و اصطفاء و انتخاب و اختيار قريب المعني است قُل إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحي إِلَيَّ مِن رَبِّي اختيار بدست من نيست فقط من متابعت ميكنم آنچه را که از پروردگارم بمن وحي شود شما اگر دليل بر صدق دعواي من | |||
جلد 8 - صفحه 66 | |||
ميخواهيد همين قرآن كافيست بر شما هذا بَصائِرُ مِن رَبِّكُم اينکه قرآن تمام جهات بينايي را دربر دارد چه در امور اعتقاديه از توحيد و عدل و نبوت و معاد و صفات ربوبي و ولايت ائمه (ع) و اخلاقيه و وظائف دينيه و مواعظ و نصايح لا رَطبٍ وَ لا يابِسٍ إِلّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ انعام آيه 59 وَ هُديً وَ رَحمَةٌ لِقَومٍ يُؤمِنُونَ قرآن براي هدايت جن و انس سر تا سر عالم نازل شده و لكن كساني که بهره برداري ميكنند و هدايت ميشوند و مشمول رحمتهاي غير متناهيه الهيه دنيويه و اخرويه ميگردند فقط مؤمنين هستند وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِينَ إِلّا خَساراً اسراء آيه 84. | |||
}} | |||
|-| | |||
برگزیده تفسیر نمونه= | |||
===برگزیده تفسیر نمونه=== | |||
{{نمایش فشرده تفسیر| | |||
] | |||
(آیه 203)- سپس حال جمعی از مشرکان و گنهکاران دور از منطق را شرح میدهد و میگوید هنگامی که آیات قرآن را برای آنها بخوانی آن را تکذیب میکنند «و هنگامی که آیهای برای آنها نیاوری (و در نزول وحی تأخیر افتد) میگویند: (پس این آیات چه شد؟) چرا از پیش خود آنها را تنظیم نمیکنی»؟ مگر همه اینها وحی آسمانی نیست؟ (وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَیْتَها). | |||
اما «به آنها بگو: من تنها از آنچه به سویم وحی میشود پیروی میکنم، و جز آنچه خدا نازل میکند، چیزی نمیگویم» (قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما یُوحی إِلَیَّ مِنْ رَبِّی). | |||
«این قرآن و آیات نورانیش وسیله بیداری و بینایی از طرف پروردگار است» که به هر انسان آمادهای دید و روشنایی و نور میدهد (هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ). | |||
«و مایه هدایت و رحمت برای افراد با ایمان و آنها که در برابر حق تسلیمند میباشد» (وَ هُدیً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ). | |||
}} | |||
|-|تسنیم= | |-|تسنیم= | ||
{{ نمایش فشرده تفسیر| | |||
*[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | *[[تفسیر:تسنیم | تفسیر آیات]] | ||
}} | |||
|-|</tabber> | |-|</tabber> | ||
خط ۹۶: | خط ۲۴۹: | ||
[[رده:تدبیر امور انسان]][[رده:افعال خدا]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:اعجاز قرآن]][[رده:رحمت قرآن]][[رده:روشنگرى قرآن]][[رده:زمینه استفاده از قرآن]][[رده:کیفیت نزول قرآن]][[رده:منشأ نزول قرآن]][[رده:نزول تدریجى قرآن]][[رده:نقش قرآن]][[رده:وحیانیت قرآن]][[رده:ویژگى تعالیم قرآن]][[رده:هدایتگرى قرآن]][[رده:و قرآن]][[رده:افترا به محمد]][[رده:تبعیت محمد از وحى]][[رده:دلایل حقانیت محمد]][[رده:سرزنش محمد]][[رده:عوامل تکذیب محمد]][[رده:مخالفان محمد]][[رده:مربى محمد]][[رده:معجزات محمد]][[رده:و قرآن]][[رده:عوامل هدایت]] | [[رده:تدبیر امور انسان]][[رده:افعال خدا]][[رده:ربوبیت خدا]][[رده:اعجاز قرآن]][[رده:رحمت قرآن]][[رده:روشنگرى قرآن]][[رده:زمینه استفاده از قرآن]][[رده:کیفیت نزول قرآن]][[رده:منشأ نزول قرآن]][[رده:نزول تدریجى قرآن]][[رده:نقش قرآن]][[رده:وحیانیت قرآن]][[رده:ویژگى تعالیم قرآن]][[رده:هدایتگرى قرآن]][[رده:و قرآن]][[رده:افترا به محمد]][[رده:تبعیت محمد از وحى]][[رده:دلایل حقانیت محمد]][[رده:سرزنش محمد]][[رده:عوامل تکذیب محمد]][[رده:مخالفان محمد]][[رده:مربى محمد]][[رده:معجزات محمد]][[رده:و قرآن]][[رده:عوامل هدایت]] | ||
[[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأعراف ]] | [[رده:آیات قرآن]] [[رده:سوره الأعراف ]] | ||
{{#seo: | |||
|title=آیه 203 سوره أعراف | |||
|title_mode=replace | |||
|keywords=آیه 203 سوره أعراف,أعراف 203,وَ إِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْ لاَ اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَ مِنْ رَبِّي هٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ,تدبیر امور انسان,افعال خدا,ربوبیت خدا,اعجاز قرآن,رحمت قرآن,روشنگرى قرآن,زمینه استفاده از قرآن,کیفیت نزول قرآن,منشأ نزول قرآن,نزول تدریجى قرآن,نقش قرآن,وحیانیت قرآن,ویژگى تعالیم قرآن,هدایتگرى قرآن,و قرآن,افترا به محمد,تبعیت محمد از وحى,دلایل حقانیت محمد,سرزنش محمد,عوامل تکذیب محمد,مخالفان محمد,مربى محمد,معجزات محمد,و قرآن,عوامل هدایت,آیات قرآن سوره الأعراف | |||
|description=وَ إِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْ لاَ اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَ مِنْ رَبِّي هٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ | |||
|image=Wiki_Logo.png | |||
|image_alt=الکتاب | |||
|site_name=الکتاب | |||
}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱ دی ۱۳۹۹، ساعت ۰۵:۵۷
کپی متن آیه |
---|
وَ إِذَا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قَالُوا لَوْ لاَ اجْتَبَيْتَهَا قُلْ إِنَّمَا أَتَّبِعُ مَا يُوحَى إِلَيَ مِنْ رَبِّي هٰذَا بَصَائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ وَ هُدًى وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ |
ترجمه
الأعراف ٢٠٢ | آیه ٢٠٣ | الأعراف ٢٠٤ | ||||||||||||||
|
معنی کلمات و عبارات
«إِجْتَبَیْتَهَا»: آن را برمیگزیدی و از پیش خود میساختی و ارائه میدادی. «بَصائِرُ»: جمع بصیرت، به معنی بینش درون.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۱۹۹ - ۲۰۶، سوره اعراف
- معناى عفو در: (( خذالعفو و اءمر بالعرف ((
- معناى (( عرف (( و (( معروف (( و (( نزغ شيطان ((
- پناه بردن به خدا از شر شيطان
- امر به ذكر خداى تعالى با (( تضرع (( و (( خيفه (( و در صبح و شام
- قرب به خدا فقط به وسيله ياد و ذكر او حاصل مى شود
- بحث روايتى : رواياتى درباره : عفو و گذشت ، ذكر خدا، استماع به تلاوت و قرآن و...
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «203»
و هرگاه آيهاى براى آنان نياورى (و چند روزى تلاوت وحى قطع شود)، مىگويند:
چرا آيهاى برنگزيدى؟ بگو: من فقط چيزى را پيروى مىكنم كه از سوى پروردگارم بر من وحى مىشود. اين (قرآن) بصيرتهايى از سوى پروردگارتان است و براى كسانى كه ايمان آورند، مايهى هدايت و رحمت است.
نکته ها
«اجتباء» از «جبايت»، به معناى جمع كردن آب در حوض است. به حوض نيز «جابيه» مىگويند. جمعآورى خراج و ماليات را هم «جبايت» مىگويند، سپس به جمعآورى چيزهاى گزيده شده، «اجتباء» گفته شده است.
و شايد معناى آيه اين باشد؛ چرا معجزهاى را كه از تو درخواست كرديم، برنگزيدى و معجزهى ديگرى آوردى و طبق سليقهى ما عمل نكردى؟!
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمودند: «اذا أردتُم عيش السعداء و موت الشهداء و النّجاة يوم الحشرة و
جلد 3 - صفحه 255
الظلّ يوم الحرور و الهدى يوم الضّلالة فادرسوا القرآن فانّه كلام الرّحمن و حرز من الشيطان و رجحان فى الميزان»، «1» اگر خواهان زندگى سعادتمند و مرگ شهادتگونه و نجات و رهايى از روز گرم و سوزان قيامت مىباشيد، قرآن بياموزيد، زيرا قرآن، كلام خداوند رحمان است و مايهى ايمنى از شيطان و سنگينى ميزان در قيامت. در روايت ديگرى فرمودند: قرآن، كمال دين شماست، هركس از قرآن رويگردان شود، جايگاهش آتش است. «فيه كمال دينكم ما عَدل احدٌ عن القرآن الّا الى النّار». «2»
پیام ها
1- آيات قرآن، معجزه و نشانهى حقّانيّت رسالت پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است. «لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ»
2- آيات قرآن، گاهى با فاصلهى زمانى طولانى نازل مىشد. «وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ»
3- لازم نيست مُبلّغ، هر روز سخن جديدى ارائه كند، شايد گاهى سكوت لازم باشد. «لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ»
4- كفّار، آيات قرآن را مطالب برگزيدهى پيامبر مىپنداشتند كه از اين سو و آن سو جمعآورى كرده وبه مردم ارائه مىدهد، نه آنكه وحىالهى باشد. «لَوْ لا اجْتَبَيْتَها»
5- كفّار بهانهجو، پيامبر را به خاطر فاصله افتادن در نزول وحى شماتت مىكردند. «قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها»
6- رهبر آسمانى نبايد تحت تأثير بهانهگيرىها و تقاضاهاى نابجا قرار گيرد، بلكه بايد پاسخ بهانهها را صريح و قاطع بيان كند. قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ...
7- پيامبر، تنها از وحى فرمان مىگيرد، نه آنكه مطالبى را از پيش خود برگزيند و ارائه دهد. «إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ»
8- وحى، وسيلهى تربيت پيامبر و امّت است و لازمهى ربوبيّت. «رَبِّي، رَبِّكُمْ»
9- هدايتهاى قرآن، ناب است و ذرّهاى با انحراف مخلوط نيست. (بكار بردن
«1». بحار، ج 89، ص 17.
«2». كافى، ج 2، ص 600.
جلد 3 - صفحه 256
كلمهى «هُدىً» به جاى «هاد»، نشانهى آن است كه قرآن يكپارچه هدايت است)
10- ارشاد و هدايت بايد براساس بصيرت باشد. «بَصائِرُ، هُدىً»
11- قرآن، هم كتاب شناخت و بصيرت فكرى است، «بَصائِرُ» هم راهنماى ارشاد و حركت عملى. «هُدىً» و نتيجهى پيروى از آن، رحمت و بركت در دو جهان است. «وَ رَحْمَةٌ»
12- گرچه قرآن كتاب هدايت براى عموم است، امّا تنها صاحبان ايمان از اين هدايت بهره مىبرند و كوردلان كه از بصيرت و هدايت الهى دورند، خود را از اين رحمت محروم مىكنند. «هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ»
تفسیر اثنی عشری (حسینی شاه عبدالعظیمی)
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)
بعد از آن نوعى از اغواى آنها را ذكر فرمايد:
وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ: و چون اتيان نكنى و نياورى كافران را آيتى از قرآن يا معجزهاى كه اقتراح كنند مقارن طلب ايشان، قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها: گويند چرا فراهم نيافتى آن آيه را از نزد خود مانند ساير آيات كه قرائت كنى. يا چرا بر نانگيختى آن را از قبل نفس خود در شكاف. معنى آنكه چرا فراهم نياورى بر وجه افترا. در تفسير تبيان شيخ طوسى رضوان اللّه عليه آورده كه: اهل مكه بر سبيل تعنت، آيات قرآنى را مىطلبيدند. و تعنت طلب ذلت است، يعنى مىخواستند تا او عاجز شود از اتيان به مثل آن، و چون در نزد آن تأخيرى واقع شدى، از روى استهزا گفتند: چرا انشا و احداث نكردى مانند آيات ديگر. آيه شريفه نازل شد كه چون آيات مقترحه ايشان را نيارى، گويند چرا خود را بر هم نبافتى.
قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَ: بگو اى پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم جز اين نيست كه پيروى مىكنم آنچه را وحى مىشود به من، مِنْ رَبِّي: از جانب پروردگار من و مقترح آن نيستم، هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ: اين قرآن دلايل ظاهر و حجج باهر است از جانب پروردگار شما كه بدان حق و صواب دريافته
جلد 4 صفحه 278
مىشود، وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ: هدايت كننده و سبب رحمت و نعمت است، لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ: براى قومى كه ايمان آورند به خدا و رسول، چه ايشان به قرآن منتفع شوند به سبب عمل به آن نه غير ايشان.
در كافى و عياشى از حضرت صادق عليه السّلام قال رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم القران هدى من الضّلالة و تبيان من العمى و استقالة من العثرة و نور من الظلمة و ضياء من الاحداث و عصمة من الهلكة و رشد من الغواية و بيان من الفتن و بلاغ من الدّنيا و الاخرة و فيه كمال دينكم، و ما عدل احد عن القران الّا الى النّار. «1» فرمود رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: قرآن هدايت است از گمراهى و ظاهر كننده كورى قلب را، و كم نماينده زلات، و نورى است براى نجات از ظلمت كفر، و ضياء است براى تميز بدعتها، و نگاهدارنده از هلاكت، و رشد است از ضلالت، و تبيان است از فتنهها، و تبليغى است براى دنيا و آخرت، و در قرآن است كمال دين شما، و عدول نكند احدى از آن مگر عاقبتش نار خواهد بود.
تنبيه: آيه شريفه دال است بر آنكه افعال و اقوال پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم تابع وحى، و جايز نبود عمل به قياس و رأى خود كند.
تفسیر روان جاوید (ثقفى تهرانى)
سوره الأعراف «7»: آيات 201 تا 203
إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ (201) وَ إِخْوانُهُمْ يَمُدُّونَهُمْ فِي الغَيِّ ثُمَّ لا يُقْصِرُونَ (202) وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآيَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَيْتَها قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحى إِلَيَّ مِنْ رَبِّي هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّكُمْ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ (203)
ترجمه
همانا آنانكه پرهيزكار شدند چون برسد آنانرا دور زننده از جنس شيطان متذكر شوند پس ناگهان ايشان بينايانند
و برادرانشان ميكشانند آنها را در گمراهى پس كوتاهى نمىكنند
و چون نياورى براى آنها آيتى را گويند چرا اختيار نكردى آنرا بگو جز اين نيست كه پيروى مىكنم آنچه را وحى ميشود بسوى من از پروردگارم اين دليلهاى روشن است از پروردگار شما و هدايت و رحمت است براى گروهى كه ايمان مىآورند.
تفسير
كسانيكه از خدا ميترسند و اهل تقوى و پرهيزكارى ميباشند چون اثرى از وسوسه شياطين كه در اطراف بنى آدم گردش مىكنند براى فريب آنها در نفس خودشان مشاهده نمودند بياد اوامر و نواهى و مواعيد الهى مىآيند و مكائد شيطان و مواقع خطر خودشان را مىيابند و از آنها احتراز و از معاصى اجتناب مينمايند و در كافى و عياشى از امام صادق (ع) نقل نموده كه آن بنده است كه قصد معصيت مىكند پس متذكر ميشود و خوددارى مينمايد و در روايت ديگر است كه پس بينا ميشود و نميكند و قمى ره فرموده كه آنها كسانى هستند كه وقتى شيطان آنها را بياد معصيت مىاندازد و وادار بآن مىكند نام خداوند را بزبان جارى مينمايند پس بصير ميشوند و برادران شياطين كه اهل تقوى نيستند بلكه در خبث طينت با آنها شريكند لذا برادر آنها خوانده شدهاند ميكشانند شياطين بوسوسه آنها را بوادى ضلالت و كوتاهى نمىكنند در اغواء آنها تا برسانندشان بهلاكت و اينها هم كوتاهى نمىكنند در متابعت آنها بر حسب اقتضاء سنخيّت و چون چندى ميگذرد و آيه نازل نمىشود با آنكه آيات منزله را تكذيب نمودند به پيغمبر (ص) ميگويند چرا از خود آيه انشاء نمينمائى مانند ساير خطباء بگو اى پيغمبر من از پيش خود چيزى نياوردم آنچه بمن وحى شده است ابلاغ نمودم اين قرآن و آيات آن دلائل و موجبات بصيرت است از جانب خدا و وسيله هدايت و رحمت است براى اهل ايمان بدرد شما نمىخورد.
جلد 2 صفحه 508
اطیب البیان (سید عبدالحسین طیب)
وَ إِذا لَم تَأتِهِم بِآيَةٍ قالُوا لَو لا اجتَبَيتَها قُل إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحي إِلَيَّ مِن رَبِّي هذا بَصائِرُ مِن رَبِّكُم وَ هُديً وَ رَحمَةٌ لِقَومٍ يُؤمِنُونَ (203)
و زماني که نياوري از براي آنها بآيه و معجزهاي که تقاضا ميكنند ميگويند چرا اختيار نكردي تقاضاي ما را بگو فقط من متابعت ميكنم آنچه وحي شده بمن از طرف پروردگارم اينکه قرآن بيناييها است از پروردگار شما و هدايت كننده و رحمت است براي قومي که ايمان آورند در باب معجزه در مجلد اول كلم الطيب گفتهايم دستگاه معجزات انبياء بازيگر خانه و ملعبه نيست که هر چه هر كس تقاضا كند بايد انبياء بياورند فقط آنچه دليل قطعي است بر صدق دعوي و خارج از قدرت بشر است كافي است و لو يك معجزه باشد. و نيز گفتهايم که معجزه فعل الهي است که بدست نبي ظاهر ميشود از قدرت نبي خارج است اقتراحا نميتواند اقامه كند. و نيز گفتهايم که اعطاء معجزه بر وفق حكمت و مصلحت است در موقع خود ميشود بناء علي هذا توقعات مشركين را نبايد اعتناء كرد مثل اينكه بگويند لَن نُؤمِنَ لَكَ حَتّي تَفجُرَ لَنا مِنَ الأَرضِ يَنبُوعاً أَو تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِن نَخِيلٍ وَ عِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الأَنهارَ خِلالَها تَفجِيراً أَو تُسقِطَ السَّماءَ كَما زَعَمتَ عَلَينا كِسَفاً أَو تَأتِيَ بِاللّهِ وَ المَلائِكَةِ قَبِيلًا أَو يَكُونَ لَكَ بَيتٌ مِن زُخرُفٍ أَو تَرقي فِي السَّماءِ وَ لَن نُؤمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتّي تُنَزِّلَ عَلَينا كِتاباً نَقرَؤُهُ اسراء آيه 92- 95 و امثال اينها شرح آيه وَ إِذا لَم تَأتِهِم بِآيَةٍ معجزهاي که توقع كردند قالُوا لَو لا اجتَبَيتَها چرا اينکه معجزه که ما توقع كرديم اختيار نكردي، اجتباء و اصطفاء و انتخاب و اختيار قريب المعني است قُل إِنَّما أَتَّبِعُ ما يُوحي إِلَيَّ مِن رَبِّي اختيار بدست من نيست فقط من متابعت ميكنم آنچه را که از پروردگارم بمن وحي شود شما اگر دليل بر صدق دعواي من
جلد 8 - صفحه 66
ميخواهيد همين قرآن كافيست بر شما هذا بَصائِرُ مِن رَبِّكُم اينکه قرآن تمام جهات بينايي را دربر دارد چه در امور اعتقاديه از توحيد و عدل و نبوت و معاد و صفات ربوبي و ولايت ائمه (ع) و اخلاقيه و وظائف دينيه و مواعظ و نصايح لا رَطبٍ وَ لا يابِسٍ إِلّا فِي كِتابٍ مُبِينٍ انعام آيه 59 وَ هُديً وَ رَحمَةٌ لِقَومٍ يُؤمِنُونَ قرآن براي هدايت جن و انس سر تا سر عالم نازل شده و لكن كساني که بهره برداري ميكنند و هدايت ميشوند و مشمول رحمتهاي غير متناهيه الهيه دنيويه و اخرويه ميگردند فقط مؤمنين هستند وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرآنِ ما هُوَ شِفاءٌ وَ رَحمَةٌ لِلمُؤمِنِينَ وَ لا يَزِيدُ الظّالِمِينَ إِلّا خَساراً اسراء آيه 84.
برگزیده تفسیر نمونه
]
(آیه 203)- سپس حال جمعی از مشرکان و گنهکاران دور از منطق را شرح میدهد و میگوید هنگامی که آیات قرآن را برای آنها بخوانی آن را تکذیب میکنند «و هنگامی که آیهای برای آنها نیاوری (و در نزول وحی تأخیر افتد) میگویند: (پس این آیات چه شد؟) چرا از پیش خود آنها را تنظیم نمیکنی»؟ مگر همه اینها وحی آسمانی نیست؟ (وَ إِذا لَمْ تَأْتِهِمْ بِآیَةٍ قالُوا لَوْ لا اجْتَبَیْتَها).
اما «به آنها بگو: من تنها از آنچه به سویم وحی میشود پیروی میکنم، و جز آنچه خدا نازل میکند، چیزی نمیگویم» (قُلْ إِنَّما أَتَّبِعُ ما یُوحی إِلَیَّ مِنْ رَبِّی).
«این قرآن و آیات نورانیش وسیله بیداری و بینایی از طرف پروردگار است» که به هر انسان آمادهای دید و روشنایی و نور میدهد (هذا بَصائِرُ مِنْ رَبِّکُمْ).
«و مایه هدایت و رحمت برای افراد با ایمان و آنها که در برابر حق تسلیمند میباشد» (وَ هُدیً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ).
نکات آیه
۱- آیات قرآن نشانه و معجزه اى براى حقانیت رسالت پیامبر(ص) (و إذا لم تأتهم بایة) کلمه «آیه» به معناى نشانه و دلیل است و مراد از آن آیات قرآن مى باشد.
۲- آیات قرآن گاهى با تأخیر و فاصله زمانى نازل مى شد. (و إذا لم تأتهم بایة)
۳- مخالفان پیامبر(ص) تأخیر نزول آیات را دستاویز و بهانه تکذیب رسالت وى قرار مى دادند و وى را شماتت مى کردند. (و إذا لم تأتهم بایة قالوا لو لا اجتبیتها)
۴- قرآن به صورت مجزا و بخش بخش بر پیامبر(ص) نازل مى شد. (و إذا لم تأتهم بایة)
۵- مشرکان آیات قرآن را مجموعه اى ساخته شده و گزینش شده به دست پیامبر(ص) قلمداد مى کردند. (لو لا اجتبیتها) «اجتباء» (مصدر اجتبیت) به معناى جمع آورى کردن با گزینش و انتخاب است. (مفردات راغب). مشرکان با نسبت دادن «اجتباء» به پیامبر(ص) (اجتبیت) این معنا را القا مى کردند که او مطالب قرآن را از این سو و آن سو جمع آورى و گزینش مى کند و به مردم ارائه مى دهد.
۶- قرآن، به تمامى، وحى و نازل شده از جانب خداست، نه ساخته دست بشر (قل إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى) حصر در جمله «انما أتبع ... » ناظر به اتهام مشرکان و رد پندار آنان است. یعنى من در ارائه آیات قرآن تابع وحى هستم، نه اینکه از پیش خود آنها را بسازم و یا از این سو و آن سو جمع آورى کنم.
۷- پیامر(ص) تابع وحى و همواره پیرو دستورهاى خداوند بود. (قل إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى)
۸- قرآن کتابى نشأت گرفته از مقام ربوبى خداوند (إنما أتبع ما یوحى إلىّ من ربى)
۹- قرآن کتابى روشنگر و بینش آفرین است. (هذا بصائر من ربکم) «بصیرة» (مفرد بصائر) به معناى حجت، برهان و چیزى که مایه بینش باشد، است.
۱۰- قرآن و روشنگریهاى آن پرتویى از ربوبیت خدا و در جهت تدبیر امور انسانهاست. (هذا بصائر من ربکم)
۱۱- خداوند مربى پیامبر(ص) و تدبیرکننده امور همه انسانهاست. (من ربى ... من ربکم)
۱۲- قرآن کتاب هدایت و مایه رحمت است. (هذا ... هدى و رحمة)
۱۳- تنها اهل ایمان از هدایتگرى و رحمت آفرینى قرآن بهره مند مى شوند. (هذا ... هدى و رحمة لقوم یؤمنون)
۱۴- هدایتهاى قرآن مشوب به هیچ ضلالتى نبوده و مستلزم کمترین ناهنجارى نخواهد شد. (هذا ... هدى و رحمة) به کارگیرى مصدر «هدى» به جاى اسم فاعل «هاد»، گویاى برداشت فوق است.
موضوعات مرتبط
- انسان: تدبیر امور انسان ۱۰، ۱۱
- خدا: افعال خدا ۱۱ ; ربوبیت خدا ۸، ۱۰
- قرآن: اعجاز قرآن ۱ ; رحمت قرآن ۱۲، ۱۳ ; روشنگرى قرآن ۹، ۱۰ ; زمینه استفاده از قرآن ۱۳ ; کیفیت نزول قرآن ۴ ; منشأ نزول قرآن ۶، ۸ ; نزول تدریجى قرآن ۲، ۳ ; نقش قرآن ۹، ۱۰، ۱۲، ۱۳ ; وحیانیت قرآن ۶ ; ویژگى تعالیم قرآن ۱۴ ; هدایتگرى قرآن ۱۲، ۱۳، ۱۴
- مؤمنان: و قرآن ۱۳
- محمد(ص): افترا به محمد(ص) ۵ ; تبعیت محمد(ص) از وحى ۷ ; دلایل حقانیت محمد(ص) ۱ ; سرزنش محمد(ص) ۳ ; عوامل تکذیب محمد(ص) ۳ ; مخالفان محمد(ص) ۳ ; مربى محمد(ص) ۱۱ ; معجزات محمد(ص) ۱
- مشرکان: و قرآن ۵
- هدایت: عوامل هدایت ۹، ۱۲
منابع