آل عمران ٩٣

از الکتاب
نسخهٔ تاریخ ‏۳۱ خرداد ۱۳۹۴، ساعت ۰۴:۳۵ توسط 127.0.0.1 (بحث) (افزودن سال نزول)


ترجمه

همه غذاها (ی پاک) بر بنی اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل (یعقوب)، پیش از نزول تورات، بر خود تحریم کرده بود؛ (مانند گوشت شتر که برای او ضرر داشت.) بگو: «اگر راست می‌گویید تورات را بیاورید و بخوانید! (این نسبتهایی که به پیامبران پیشین می‌دهید، حتّی در تورات تحریف شده شما نیست!)»

همه خوردنى‌ها براى بنى اسرائيل حلال بود، مگر آنچه يعقوب پيش از نزول تورات بر خود تحريم كرده بود. بگو: اگر شما راست مى‌گوييد، تورات را بياوريد و بخوانيد
همه خوراكيها بر فرزندان اسرائيل حلال بود. جز آنچه پيش از نزول تورات، اسرائيل [=يعقوب‌] بر خويشتن حرام ساخته بود. بگو: «اگر [جز اين است و] راست مى‌گوييد، تورات را بياوريد و آن را بخوانيد.»
همه طعامها بر بنی اسرائیل حلال بود مگر آن را که یعقوب پیش از نزول تورات بر خود حرام کرد. بگو: اگر راست می‌گویید حکم تورات را آورده، تلاوت کنید.
همه خوراکی ها بر بنی اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل [یعنی حضرت یعقوب] پیش از آنکه تورات نازل شود [به علتی] بر خود حرام کرد؛ [بنابراین آنچه از خوراکی ها در توراتْ حرام شده به کیفر گناهان بنی اسرائیل است نه آنکه از آیین ابراهیم به جا مانده باشد] بگو: اگر راستگویید [و حقیقت غیر از این است] تورات را [که از نظرها پنهان کرده اید] بیاورید و آن را بخوانید، [و اگر از آوردن تورات و خواندنش خودداری ورزید، اعتراف کنید که به تورات دروغ می بندید.]
همه طعامها بر بنى اسرائيل حلال بود، مگر آنها كه پيش از نزول تورات، اسرائيل بر خود حرام كرده بود. بگو: اگر راست مى‌گوييد تورات را بياوريد و بخوانيد.
همه خوردنیها برای بنی‌اسرائیل حلال بود، مگر آنچه یعقوب پیش از نزول تورات بر خود حرام کرده بود، بگو اگر راست می‌گویید [و سخن مرا باور ندارید] تورات را بیاورید و بخوانید
همه خوردنيها براى فرزندان اسرائيل حلال بود- پيش از آنكه تورات فرو آيد-، مگر آنچه اسرائيل- يعقوب- بر خود حرام كرده بود. [ولى جهودان گويند: اين حرامها از پيش بوده است.] بگو: اگر راست مى‌گوييد. پس تورات را بياوريد و آن را بخوانيد.
همه‌ی غذاها بر بنی‌اسرائیل حلال بود، جز آنچه اسرائیل (یعنی یعقوب به عللی، یا قوم اسرائیل به سبب ارتکاب گناهان) پیش از نزول تورات بر خود حرام کرده بود. بگو: اگر راست می‌گوئید (که شریعت ابراهیم چنین چیزهائی را حرام نموده است، برای اثبات ادّعای خویش) تورات را بیاورید و آن را بخوانید.
همه‌ی خوراکی(‌ها) بر فرزندان اسرائیل حلال بود، جز آنچه پیش از نزول تورات، اسرائیل [:یعقوب] بر خویشتن حرام کرد. بگو: «اگر (جز این است و) راستگو بوده‌اید، پس تورات را بیاورید. پس آن را بخوانید.»
همه خوراکها حلال بود برای بنی‌اسرائیل جز آنچه حرام کرد اسرائیل بر خویشتن پیش از آنکه نازل شود تورات بگو بیارید تورات را پس بخوانیدش اگر هستید راستگویان‌


آل عمران ٩٢ آیه ٩٣ آل عمران ٩٤
سوره : سوره آل عمران
نزول : ٢ هجرت
اطلاعات آماری
تعداد کلمات : ٢٤
تعداد حروف :

معنی کلمات و عبارات

«حِلّ»: حلال. (نگا: مائده / . «إِسْرَآئِیلُ»: یعقوب. قوم اسرائیل.

آیات مرتبط (تعداد ریشه‌های مشترک)

تفسیر

نکات آیه

۱ - حلّیت همه خوردنیها بر بنى اسرائیل، قبل از نزول تورات (کُلُّ الطعام کان حلا لبنى اسرائیل ... من قبل ان تنزّل التوریة) «من قبل»، متعلق است به «کان حلا» و استثناى در «الا ما حرم ... » منقطع مى باشد.

۲ - یعقوب (ع)، برخى خوردنیها را بر خود حرام کرده بود. (الاّ ما حرّم اسرائیل على نفسه من قبل ان تنزّل التوریة)

۳ - اختیار پیامبران در تحریم برخى حلالها بر خود (الاّ ما حرّم اسرائیل على نفسه)

۴ - تحریم برخى از خوردنیها بر بنى اسرائیل، پس از نزول تورات (کل الطّعام کان حلا لبنى اسرائیل ... من قبل ان تنزل التوریة) بنابراینکه استثناى در «الا ما حرّم ... » استثناى منقطع باشد.

۵ - حلیّت برخى از خوردنیها (شتر و شیر آن) بر مسلمانان، مورد اعتراض یهود (کل الطّعام کان حلا لبنى اسرائیل ... ان کنتم صادقین) در شأن نزول آیه آمده است که یهودیان براى ردّ سخن پیامبر (ص) که خود را بر آیین ابراهیم (ع) مى دانست گفتند: با آن که گوشت شتر در آیین ابراهیم (ع) حرام بوده چرا در آیین اسلام تحریم نشده است؟

۶ - بنى اسرائیل، مدّعى حرمت برخى از خوردنیها و انتساب آن به تورات (کل الطّعام کان حلا لبنى اسرائیل ... قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها)

۷ - پیشنهاد پیامبر (ص) به یهودیان براى ارائه شاهدى از تورات، بر صدق ادعاى خویش در تحریم برخى خوردنیها (قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها ان کنتم صادقین)

۸ - بطلان نظریات منتسب به هر یک از ادیان الهى، در صورت مخالفت با کتاب آسمانى آن دین (قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها ان کنتم صادقین) آیه فوق، براى ردّ نظریه یهود، آنان را به تورات ارجاع مى دهد.

۹ - پنهان کردن تورات، توسط یهودیان* (قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها) دعوت به آوردن تورات و تلاوت آن، این را گوشزد مى کند که آنها تورات را از دسترس مردم خارج کرده بودند.

۱۰ - نسبتهاى ناروا و دروغ بستن بنى اسرائیل، به تورات (قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها ان کنتم صادقین)

۱۱ - آنچه از خوردنیها که یعقوب (ع) بر خویش حرام کرده بود، بر بنى اسرائیل نیز حرام بود. (کل الطعام کان حلا لبنى اسرائیل الا ما حرم اسرائیل على نفسه) بنابراینکه استثناى در «الا ما حرم ... » استثناى متصل باشد.

۱۲ - تورات، ناسخ حرمت برخى از خوردنیها بر بنى اسرائیل (کل الطعام کان حلا لبنى اسرائیل الا ما حرم اسرائیل على نفسه من قبل ان تنزل التوریة) بنابراینکه «من قبل» متعلق به «حرّم» باشد; یعنى حرمتهاى وضع شده براى بنى اسرائیل توسط یعقوب (ع)، تا قبل از نزول تورات بوده است.

۱۳ - راه نداشتن نسخ در احکام شریعت، پندار باطل یهود (الا ما حرم اسرائیل على نفسه من قبل ان تنزّل التوریة قل فاْتوا بالتوریة فاتلوها) بنابراینکه «من قبل» متعلق به «کان حلا» باشد; یعنى برخى طعامها قبل از نزول تورات حلال بوده و تورات آن را حرام کرده است.

روایات و احادیث

۱۴ - حلیت همه خوردنیها بر بنى اسرائیل، جز گوشت شتر که اسرائیل (ع) (یعقوب) قبل از نزول تورات بر خود حرام کرده بود. (کل الطعام کان حلا لبنى اسرائیل الا ما حرم اسرائیل على نفسه) امام صادق (ع): ... ان اسرائیل کان اذا اکل من لحم الابل هیّج علیه وجع الخاصرة فحرّم على نفسه لحم الابل و ذلک قبل ان تنزّل التوراة.[۱]

موضوعات مرتبط

  • احکام: تشریع احکام ۳
  • افترا: افترا به تورات ۱۰
  • انبیا: قلمرو مسؤولیت انبیا ۳
  • بنى اسرائیل: ۶، ۱۰، ۱۲ خوردنیهاى بنى اسرائیل ۱، ۱۱، ۱۴ ; عقاید بنى اسرائیل ۶ ; نعمتهاى بنى اسرائیل ۱ ; محرمات بنى اسرائیل ۴، ۶، ۱۱، ۱۲، ۱۴
  • تورات: ۷، ۹، ۱۰ احکام تورات ۴ ; نزول تورات ۱۴ ; تورات و بنى اسرائیل ۶، ۱۰، ۱۲ ; تورات و یهود ۷، ۹
  • خوردنیها و آشامیدنیها: ۵، ۷
  • شتر: شیر شتر ۵ ; گوشت شتر ۵، ۱۴
  • عقیده: عقیده باطل ۱۲، ۱۳; ملاک صحت عقیده ۸
  • کتب آسمانى: ۸
  • کتمان حق: ۹
  • محمّد (ص): ۷
  • مسلمانان: ۵، ۷
  • یعقوب (ع): محرمات یعقوب (ع) ۲، ۱۱، ۱۴
  • نسخ: ۱۲، ۱۳
  • یهود: عقاید یهود ۱۳ ; محمّد (ص) و یهود ۷ ; محرمات یهود ۷ ; یهود و کتمان حق ۹ ; یهود و تورات ۷، ۹

منابع

  1. کافى، ج ۵، ص ۳۰۶، ح ۹ ; بحارالانوار، ج ۹، ص ۱۹۱، ح ۳۱.