روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۲۲۵

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الْعِتْقِ وَ أَحْكَامِه

روي حريز عن محمد بن مسلم قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ رَجُلٌ وَرِثَ غُلاَماً وَ لَهُ فِيهِ شُرَكَاءُ فَأَعْتَقَ لِوَجْهِ اَللَّهِ نَصِيبَهُ فَقَالَ إِذَا أَعْتَقَ نَصِيبَهُ مُضَارَّةً وَ هُوَ مُوسِرٌ ضَمِنَ لِلْوَرَثَةِ وَ إِذَا أَعْتَقَ نَصِيبَهُ لِوَجْهِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ كَانَ اَلْغُلاَمُ قَدْ أُعْتِقَ مِنْهُ حِصَّةُ مَنْ أَعْتَقَ وَ يَسْتَعْمِلُونَهُ عَلَى قَدْرِ مَا لَهُمْ فِيهِ فَإِنْ كَانَ فِيهِ نِصْفُهُ عَمِلَ لَهُمْ يَوْماً وَ لَهُ يَوْمٌ وَ إِنْ أَعْتَقَ اَلشَّرِيكُ مُضَارّاً فَلاَ عِتْقَ لَهُ لِأَنَّهُ أَرَادَ أَنْ يُفْسِدَ عَلَى اَلْقَوْمِ وَ يَرْجِعُ اَلْقَوْمُ عَلَى حِصَّتِهِمْ‏

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۴ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴۹

و حريز از محمّد بن مسلم روايت كرده كه گفت: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم مردى غلامى به ارث برده كه ديگران از ورثه نيز با او شريكند و وى سهم خود را بخشيده و آزاد كرده است، امام فرمود: اگر نصيبش را بقصد ضرر به همگنانش بخشيده و خود ثروتمند است، ضامن سهم ديگران نيز شده، ولى اگر براى رضاى خدا بخشيده غلام همان مقدار كه بخشيده شده، آزاد است، و ديگران او را به قدر سهمشان به كار گيرند، اگر بخشنده مالك نيم آن بود غلام يك روز براى اينان‏ كار كند و يك روز براى خود، و چنانچه به قصد ضرر به شركاء بوده حق آزاد كردن نداشته است و شركاء بر سهام خود باقى خواهند بود و عبد آزاد نيست.