نتایج جستجو

جوابش لام مفتوح مى‏باشد. مثل «اِنْ كانَ وَعْدُ رَبَّنا لَمَفْعُولا». 3- حرف نفى و بيشتر در جوابش الّا مى‏يايد مثل «اِنِ الْكافِرُونَ الّا فى غُرور- اِنْ اَرَدْنا

قرآن به كار رفته: آل عمران:182، انفال:51، حج:10، فصلت:46، ق:29. و همه درباره نفى ظلم از پروردگار است «وَ اَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَّلامٍ لِلْعَبيدِ» «وَ ما

فرموده: چون خواب ضررش بر قيوميت بيشتر از چرت است مقتضى آن بود كه اول چرت نفى شود آنگاه خواب. يعنى نه آن عامل ضعيف خدا را مى‏گيرد تا مخالف قيوميت باشد و

مجيد براى تقرير است. خواه براى تنبيه باشد يا نفى يا تكبيت چنانكه راغب گفته است. مثلا در آيات زير تنبيه بر نفى است. [مريم:98]. آيا كسى از آنها را مى‏يابى؟

در آیه 28 سوره «زمر» به صورت نکره در سیاق نفى واقع شده و عموم را مى رساند، هر نوع انحراف و کژى را از قرآن نفى مى کند. عوج‌ (۹ بار) (بر وزن فرس) كجى «عَوِجَ

آیات شامل این کلمه «حامِیَة» از مادّه «حَمْى» (بر وزن نفى) به معناى شدت حرارت است و در اینجا اشاره به سوزندگى فوق العاده آتش دوزخ است. حمى‌ (۶ بار) مَا

مجيد براى تقرير است. خواه براى تنبيه باشد يا نفى يا تكبيت چنانكه راغب گفته است. مثلا در آيات زير تنبيه بر نفى است. [مريم:98]. آيا كسى از آنها را مى‏يابى؟

آیات شامل این کلمه «تَصْلى» از مادّه «صَلْى» (بر وزن نفى)، به معناى ورود در آتش و ماندن و سوختن با آن است. صلى‌ (۲۵ بار) ملازمت. «صلى الرجل النار: لزمها»

بر آنچه گفته شد، هرگونه گفتار باطل، و بیهوده، و گناه آلود، و مخالف حق را نفى مى کند. قول‌ (۱۷۲۲ بار) وَ لَهُم لا مِن الّذِين مَعْرُوفا مَا فِي قُولُوا

براى تسويه نحو «سَواءٌ عَلَينا اَجَزِ عَنا اَمْ صَبَرنا» و براى نفى و اين همزه چون بر نفى داخل شود افاده اثبات مى‏كند و بالعكس نحو «اَلَستْ بِرَبِّكُمْ اَلَيسَ

بيع مقابل افتد، مراد از تجارت استمرار آن است، و اينكه در آيه پس از نفى تجارت، بيع نفى شده براى افهام اين است كه نه تجارت دائمى آنها را از يار خدا باز مى‏دارد

آیات شامل این کلمه نفى‌ (۱ بار) [مائده:33]. مراد از نفى در آيه نفى بلد و تبعيد است و آن يكى از مجازات‏هاى محارب (سارق مسلح) است كه در «حرب» بررسى شده است

مصالح انسان ها ۵ تبلیغ: روش تبلیغ ۶ توحید: آثار توحید ۲ دین: فلسفه دین ۵; نفى اکراه در دین ۷ شرک: انذار فرجام شرک ۳ شقاوت: موانع شقاوت اخروى ۲ کافران: فرجام

براى همه داستانهاى مربوط به پیامبران خواهد بود. ۳ - نفى الوهیّت غیر خدا (و ما من اله الا اللّه) ۴ - نفى الوهیّت از حضرت مسیح (انّ مثل عیسى عند اللّه کمثل

، از آداب انبياء (ع ) است در باطل و در حقى كه آميخته با باطل است ادب نيست نفى امتيازهاى مادى و طبقاتى و بزرگداشت اهل علم و تقوا، از جمله آداب انبياء (ع

السلام) و قیام مصلح جهانى در واقع مُرکّب از دو عنصر است، عنصر «نفى» و عنصر «اثبات». عنصر نفى همان بیگانگى با وضع موجود و عنصر اثبات خواهان وضع بهترى بودن

براى تسويه نحو «سَواءٌ عَلَينا اَجَزِ عَنا اَمْ صَبَرنا» و براى نفى و اين همزه چون بر نفى داخل شود افاده اثبات مى‏كند و بالعكس نحو «اَلَستْ بِرَبِّكُمْ اَلَيسَ

((والله اخرجكم من بطون امهاتكم لا تعلمون شيئا)) علم حصولى انسان در بدوتولد نفى شده است سبب حقيقى پرواز مرغان در هوا خداى تعالى است پرواز مرغان در آسمان يكى

حقانیت قرآن خواهد بود. آفرینش: علیّت در آفرینش ۵ تاریخ: فواید تاریخ ۶ تصادف: نفى تصادف ۵ حوادث: شرایط پیدایش حوادث ۱ ; قانونمندى حوادث ۵ خدا: حقّانیت وعده‌هاى

سياق نفى واقع شود افاده عموم مى‏ كند مثل [بقره:102] به هيچ كس جز به اذن خدا بواسطه آن سحر ضرر نمى ‏زند و اكثراستعمال آن در قرآن مجيد در سياق نفى است. زمخشرى

۱۸; شرایط نقل خبر ۱۸ دین: تبلیغ دین ۱۷; نفى اکراه در دین ۱۹ عابدان: ۱۰ عبادت: توصیه به عبادت ۹; عبادت خدا ۱۶; نفى اکراه در عبادت ۱۹ عقیده: عقیده به توحید

عندکم من علم ... فلله الحجة البلغة) ۳- خداوند داراى دلایل و حجتهاى رسا بر نفى پندار جبر و عقاید شرک است. (قل فلله الحجة البلغة) ۴- سنت خداوند، هدایت آزادانه

بوکیل) چون در آیه قبل و همچنین صدر آیه سخن از عذاب بود، جمله «لست ... » براى نفى توهم مشرکان در مورد این است که پیامبر (ص) صاحب اختیار عذاب است. ۶- پیامبر

به كلمه سواء دعوت به كلمه سواء، دعوت به سير بر اساس كلمه توحيدو نفى بغى و فساد مى باشد نفى بغى و فساد در گفتگوهاى بين پيامبران و قوم آنان ويژگيهاى دين فطرى

خدا: حتمیت مشیّت خدا ۲; مشیّت خدا ۱، ۳، ۴ دین: اختیار در دین ۳، ۵، ۸، ۹; نفى اکراه در دین ۳، ۵، ۸، ۹ شرک: منشأ شرک ۱، ۴ عمل: مسؤول عمل ۷ مبلغان: محدوده

دنیاطلبى ۱۰; ناپسندى دنیاطلبى ۱۰ دین: آسیب شناسى دینى ۱۷; عوامل اعراض از دین ۱۷; نفى اکراه در دین ۱; نقش دین ۱۸ رفاه: آثار رفاه ۸ رهبران دینى: محدوده مسؤولیت رهبران

حاکمیت خدا ۳; صفات ذات خدا ۵; علم خدا ۳; قدرت خدا ۱۰; نشانه هاى حاکمیت خدا ۶; نفى علت براى خدا ۵; نقش اراده خدا ۴; نقش مشیّت خدا ۴; ولایت خدا ۷ زمین: حاکم زمین

بودن آن در پیشگاه خداوند است. اخلاق: رذایل اخلاقى ۹; فضایل اخلاقى ۴ بهشت: نفى سخن لغو در بهشت ۱; ویژگیهاى بهشت ۱; ویژگیهاى شراب بهشت ۷ بهشتیان: بهشتیان

شده اند - پیش از واجب شدن زکات و خمس مقرر شده است. از آن جایى که دلیل قاطعى بر نفى این فریضه و یا تبدیل آن به زکات و خمس به دست نیامده است; مى توان مطلب یاد

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

اطاعت از محمد(ص) ۱; توصیه به اطاعت ۱ خدا: اوامر خدا ۲; توصیه هاى خدا ۱ دین: نفى اکراه در دین ۶، ۷ عقیده: آزادى عقیده ۷ کافران: اختیار کافران ۷ مؤمنان: توصیه

۱; عجز معرضان از انبیا ۱; وضوح دعوت انبیا ۷ ایمان: اختیار در ایمان ۲ جبر: نفى جبر ۲ جن: اختیار جن ۲; جن در زمین ۳; محل سکونت جن۳ خدا: اختصاصات خدا ۵; حاکمیت

فلسفه خلقت انسان ۴، ۱۴; گرایشهاى انسان ۱۳ انگیزش: اهمیت زمینه انگیزش ۶ ایمان: نفى اکراه در ایمان ۱۰ تلاش: اهمیت زمینه تلاش ۶ جبرواختیار ۹: بطلان جبر ۱۰ خدا:

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

یعنى هر یک از آنها دنباله رو کتابى از کتب آسمانى شدند، و بقیه کتب الهى را نفى کردند، در حالى که همه از مبدأ واحدى سرچشمه گرفته بود. ولى جمله «کُلُّ حِزْب

قرآن به كار رفته: آل عمران:182، انفال:51، حج:10، فصلت:46، ق:29. و همه درباره نفى ظلم از پروردگار است «وَ اَنَّ اللَّهَ لَيْسَ بِظَّلامٍ لِلْعَبيدِ» «وَ ما

آنها مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير

مشیت خدا ۳; مشیت خدا ۱، ۲، ۶ دین: آثار آزادى در دین ۴، ۷; آسیب شناسى دین ۹; نفى اکراه در دین ۱، ۲ رشد: عوامل رشد ۴

خدا را فرزندى باشد من اولين مطيع او مى‏شوم ولى او را فرزندى نيست از نفى اطاعت به نفى وجود فرزند استدلال شده است. عبادت خدا عبادت به خدا چنان كه گفتيم تذلّل

كرده و فقط به معبود بودنش در نزد نصارى چسبيده‏اند آيات بعدى معبوديت او را نفى مى‏كند. *** تمثال به معنى مجسّمه است راغب گفته: «اَلتِمْثالُ :اَلشَّىْ‏ءُ

صالح: آثار حبط عمل صالح ۷ ; پاداش اخروى عمل صالح ۷ ; پاداش عمل صالح ۱ قیامت: نفى ظلم در قیامت ۵ کیفر: تناسب کیفر با گناه ۲، ۶ ; شرایط کیفر اخروى ۸ ; عدالت

اين به جهت آنست كه نفى فعل لابد است بر نفى صلاحيت، زيرا هرگاه گفته شود فلانى خياطى نمى‌كند، دلالت دارد بر اثبات خياطت براى او، لكن نفى فعل از او در زمانى

ناشايست سبب نقمت خداوند است [شورى:30]. *** كلمه «غير» گاهى به معنى «لا» و نفى صرف آيد كه در آن اثبات نيست مثل [زخرف:18]. يعنى او در احتجاج فصيح نيست كه

ناشايست سبب نقمت خداوند است [شورى:30]. *** كلمه «غير» گاهى به معنى «لا» و نفى صرف آيد كه در آن اثبات نيست مثل [زخرف:18]. يعنى او در احتجاج فصيح نيست كه

۲ دین: آزادى دین ۴; تبلیغ علیه دین ۱; فطریت دین ۷; مسؤولیت مبلغان دین ۱۱; نفى اکراه در دین ۳، ۴; ویژگیهاى دین ۴ قرآن: اهمیت قرآن ۹; نقش قرآن ۶، ۸، ۹ کافران:

طوفان ۳ عقیده: آثار عقیده ۱۰ عمل: آثار عمل ۱۰ غفلت: آثار غفلت از خدا ۶ قدرت: نفى قدرت غیرخدا ۱۲ کارگزاران خدا ۵: کفر: آثار کفر ۷; نشانه هاى کفر ۶ کفران: نشانه

عیسى(ع) و تورات ۶ ; گواهى عیسى(ع) ۶ ; مقامات عیسى(ع) ۴ ; نبوت عیسى(ع) ۱ ; نفى الوهیت عیسى(ع) ۵ کتب آسمانى: نقش کتب آسمانى ۱۶، ۱۷، ۱۹ ; هماهنگى کتب آسمانى

حكم آيه و خود آيه است.و آن با [اعلى:6]. مخالف نيست زيرا اين آيه نيسان را نفى مى‏كند نه انساءرا بعبارت ديگر بعد از آيه فوق در اثر تأييد خداوند ديگر آن حضرت

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

واوى است (زوال) چنانكه در اقرب گفته است افعال آن در قرآن همه توأم با حرف نفى است كه افاده اثبات مى‏كند [بقره:217]. يعنى پيوسته با شما جنگ مى‏كنند. طبرسى

از اهميت قلم و تعليم در دنياى بشريت دارد. درآيه اول قسم به قلم ظاهراً دليل نفى جنون از رسول خدا «صلى اللَّه عليه و آله» است يعنى اگر قلم به دست گيرند و گفته‏هاى

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

چون حق تعالى نفى علم غيب نمود از بندگان و تأكيد آن فرمود به نفى شعور آنها به آنچه عاقبت ايشان است از بعث و نشور، بعد از آن به جهت مبالغه در نفى علم به آن

حكم آيه و خود آيه است.و آن با [اعلى:6]. مخالف نيست زيرا اين آيه نيسان را نفى مى‏كند نه انساءرا بعبارت ديگر بعد از آيه فوق در اثر تأييد خداوند ديگر آن حضرت

ثبوت است (مجمع) [نوح:13-14]. «وَقاراً» مفعول «تَرْجُونَ» است عدم رجاء در جاى نفى است يعنى: چه شده بخدا عظمت قائل نيستيد عظمتى كه به بندگى او وا دارد- حال آنكه

مثالى که در آیه آمده است، هرگونه شرکتِ بَرده در اموال مالک بَرده را نفى مى کند. چنین نفى اى به خاطر مملوکیت بَرده و در نتیجه، شایسته نبودن وى براى برابرى

إله إلاّ هو) برداشت یاد شده، مبتنى بر این نکته است که نفى در «لا إله إلاّ هو» نفى شایستگى باشد، نه نفى وجود; زیرا در عالم معبودهاى ادعایى بسیارى وجود دارد،

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

و اله» آمده [قصص:56]. هدايت نفى شده از آن حضرت ايصال به مطلوب است وگرنه ارائه طريق از كارهاى آن حضرت است. ولى ظاهرا مراد نفى استقلال در هدايت است يعنى:

۱۵ فقر: آثار فقر ۵ فقرا: معذوریت فقرا ۱ قواعد فقهى: قاعده احسان ۱۷ ; قاعده نفى عسر و حرج ۴، ۱۷، ۲۱ مؤمنان: قبول عذر مؤمنان ۱۶ ; مسؤولیت مؤمنان ۹ مجازات:

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

مواصلات داشته باشيد و همه را از يك نر و ماده آفريده‏ايم. غرض از آيه ظاهراً نفى تفاخر باانساب و احساب است و همه مردم يكسان اند و احترام و اكرام با تقوى است

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

تعذيب كفار عين عدل باشد. تبصره: آيه شريفه را دلالاتى است: 1- مبالغه است در نفى ظلم و اشاره به اينكه ذات احديت الهى كه اعدل العادلين است، اگر ذره‌اى هم ظلم

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

خداشناسى: در تاریخ ۷ رسولان خدا:۱ زمین: مالک زمین ۲۴، ۲۵ شرک: مبارزه با شرک ۱۰ ; نفى شرک عبادى شرک ۱۱ صالح(ع): احتجاج صالح(ع) ۲۵ ; اضرار به شتر صالح(ع) ۲۱ ; اهمیت

قمى نقل شده است. به نقل مجمع: آن ميان هلال بن اميه و زنش واقع شد. ايضاً در نفى ولد لعان جارى است و آن اين است كه كسى بگويد: اين بچه از من نيست و زن آن را

لم یکن لهم من شرکائهم شفعؤا) نفى کردن شفاعت معبودان مشرکان، حاکى از این نکته است که مشرکان، چنین توقع و انتظارى داشته اند و گرنه نفى آن، چندان معنایى نداشت.

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

اينكه مراد ولد تشريفى بوده است چنانكه آيه [صافات:151-152]. فرزند حقيقى را نفى مى‏كند. * [بلد:1-4]. قسم به اين ديار تو در اين ديار ساكنى، قسم به پدرى بزرگ

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

كنيم بايد بگوئيم: نعوذباللّه آن حضرت مسحور بوده است با آنكه قرآن مجيد در نفى آن صراحت دارد. محققين به اين نقلها اشاره‏كرده و ردّ نموده‏اند. ولى آيه «يُخَيِّلُ

پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به

شريفه بيان فرمود «1» تمام صحيح و مطابق است به جهت دلالت عقل: 1- مراد نفى نسب نيست بلكه نفى از اهل، يعنى از جمله اهل تو نيست كه وعده نجات آنها را داده‌ايم، زيرا

فقر و بيمارى، مؤثّر شمرده شده است. نفى فرزند از خداوند، در مقابل يهود و مسيحيّت است، و نفى شريك در مقابل قريش و نفى ولىّ در مقابل برخى از مجوسان و ستاره‌پرستان

ره فرموده براى تأكيد نفى استواء است و تكرار آن در دو طرف براى زيادتى تأكيد است و بنظر حقير كلمه لا در صدر دو جمله اخيره براى نفى استواء است كه معمولا در

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

چه سوگند باشد و یا نفى سوگند - بیانگر عظمت شهر مکه است; زیرا در هر دو صورت، حاکى از شایستگى مکه براى سوگند است. جز این که در صورت نفى قسم، علاوه بر آن مى رساند

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

را انكار و نفى مى كند معلوم گرديد. توضيحش اين كه: آياتى كه متعرض مساءله تكلم در قيامت است ، دو دسته است ، يك دسته تكلم را بدون استثناء نفى و يا اثبات مى

اگر در واقعیت هستى براى خداوند فرزند وجود داشت، دین هرگز آن را نفى نمى کرد. پس اگر آن را نفى مى کند، به دلیل این است که در واقعیت هستى، چنان چیزى وجود ندارد

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

است نه براى افاده ندب و گرنه منتسب بود كه سعى را مدح كند نه اينكه ذمّ آن را نفى نمايد... و جمله «مَنْ تَطِوَّعِ خَيْراً...» مانند تعليل بر تشريع سعى با يك

سازگار نيست. آيه قبل، فرزند بودن و فرزند داشتن را از خدا نفى كرد، اين آيه وجود هرگونه همسر را از او نفى مى‌كند. چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌فرمايد: «مَا اتَّخَذَ

انسان را یارى مى دهد. با توجه به سیاق آیات و این که نکره در سیاق نفى، دلالت بر عموم مى کند، نفى هرگونه مددکننده اى، مى تواند مربوط به عذاب باشد. ۱۰ - سرپرستى

پشيمانى امروز سودى ندارد و كلمه بلى كه معمولا بعد از نفى واقع ميشود باعتبار فرض صدور اين اقوال است با نفى هدايت الهى كه گويندگان در نظر گرفته‌اند چون صدر آيه

ره فرموده براى تأكيد نفى استواء است و تكرار آن در دو طرف براى زيادتى تأكيد است و بنظر حقير كلمه لا در صدر دو جمله اخيره براى نفى استواء است كه معمولا در

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

عقاب نمايم. تنبيه: ورود ظلم به صيغه مبالغه دو وجه است: 1- آنكه مراد عموميت نفى ظلم باشد نسبت به جميع افراد، يعنى خداى‌ جلد 12 - صفحه 235 تعالى ظلم كننده

پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به

ثلثة )) چگونگى اعتقاد به تثليث در ميان عوام نصارا احتجاج بر نفى الوهيت مسيح (ع ) و نيز نفى الوهيت ما در مسيح (بنابر يكاحتمال در معناى آيه ) استدلال بروجوب

نه تشريع. بعضى در رد اين سخن گفته‏اند: عقائد قلبى اكراه‏پذير نيست لذا مورد نفى اكراه نمى‏باشد. ولى در اين در صورت است كه آيه در مقام تشريع باشد نه اخبار

چنانچه گذشت «بل» نفى معنایى است که از «قلوبنا غلف» استفاده مى شود و آن معذور بودن یهود به خاطر نفهمیدن است. کلمه «بل» معذور بودن یهود را نفى مى کند و جمله

پشيمانى امروز سودى ندارد و كلمه بلى كه معمولا بعد از نفى واقع ميشود باعتبار فرض صدور اين اقوال است با نفى هدايت الهى كه گويندگان در نظر گرفته‌اند چون صدر آيه

ربّهم یتوکّلون) لفظ «سلطان» چون با «تنوین» آمده و بعد از حرف نفى قرار گرفته است، دلالت بر نفى مطلق مى کند. ۲- ایمان آمیخته با توکل بر خدا، مانع هرگونه تسلط

نه تشريع. بعضى در رد اين سخن گفته‏اند: عقائد قلبى اكراه‏پذير نيست لذا مورد نفى اكراه نمى‏باشد. ولى در اين در صورت است كه آيه در مقام تشريع باشد نه اخبار

معاف شده و خدا حاجتش را قضا خواهد فرمود. حديث شريف نحس بودن چهار شنبه را نفى مى‏كند. در باب چهارم در ضمن حديثى امام صادق «عليه‏السلام»روز دوشنبه را شوم

اين قسمت منع ننمايد حيات عالم قبر و برزخ را، زيرا اثبات زنده شدن در قيامت نفى نمى‌كند زنده بودن در عالم برزخ را، و آيات ديگر نيز اثبات آن نموده، از جمله

روايتى روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

در دريا و صحرا در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين

ره فرموده براى تأكيد نفى استواء است و تكرار آن در دو طرف براى زيادتى تأكيد است و بنظر حقير كلمه لا در صدر دو جمله اخيره براى نفى استواء است كه معمولا در

حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است . نفى رؤ يت خدا (( لن ترانى (( مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است . مراد از تكلم خدا با

حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است . نفى رؤ يت خدا (( لن ترانى (( مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است . مراد از تكلم خدا با

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

روايتى روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس

پرستان به واجب الوجود، و مورد اختلاف آنان باموحدين تقرير و توضيح استدلال بر نفى وجود آلهه جز خدا، در جمله :((لو كان فيهما آلهة الاالله لفسدتا(( و پاسخ به

نيز آيه [طارق:9]. صراحت دارد كه روز قيامت نهان ها آشكار شود. بعضى از بزرگان نفى سؤال را در اين آيه نظير سؤال «وَ قِفذئهُمْ اِنَّهُمْ مَسْئولُونَ» دانسته و

از طعامهاى سه گانه فوق يا همه آنهااست. بايد دانست: مفهوم آيه ضريع و غسلين نفى طعام ديگر است لذا بايد هر دو يكى باشند و يا هر يك مخصوص به گردهى از دوزخيان

است نه براى افاده ندب و گرنه منتسب بود كه سعى را مدح كند نه اينكه ذمّ آن را نفى نمايد... و جمله «مَنْ تَطِوَّعِ خَيْراً...» مانند تعليل بر تشريع سعى با يك

تدريجا نازل گرديده است بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته ) روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...(( تفسیر آیات

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

۶، ۱۰، ۱۱; ویژگى هدایتهاى قرآن ۸، ۹; هدایتگرى قرآن ۶، ۱۰ قواعد فقهى: قاعده نفى عسر و حرج ۲۲ ماه رمضان: احراز حلول ماه رمضان ۱۳، ۱۴; روزه ماه رمضان ۱۲، ۳۷;

ره فرموده براى تأكيد نفى استواء است و تكرار آن در دو طرف براى زيادتى تأكيد است و بنظر حقير كلمه لا در صدر دو جمله اخيره براى نفى استواء است كه معمولا در

* (قال ءایتک ألاّ تکلّم الناس ثلث لیال) «ألاّ تکلّم» فعل نفى است. برخى احتمال داده اند که نفى تکلم، خبر در مقام انشاء و ترک سخن، تکلیفى الهى و اختیارى

«إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ» جلد 7 - صفحه 556 1- در قرآن، سخن از نفى ارزش شعر نيست، بلكه سخن از نفى شعر از پيامبر است. «وَ ما عَلَّمْناهُ الشِّعْرَ» 2- خداوند

و در نفى آن فرموده است : ((مااتّخذ اللّه من ولد)). تقرير يك حجت بر نفى تعدد آلهه ، در جمله : ((اذا لذهب كلّ اله بما خلق )) بيان حجت ديگرى بر نفى تعدد آلهه

حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است . نفى رؤ يت خدا (( لن ترانى (( مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است . مراد از تكلم خدا با

كرده و فقط به معبود بودنش در نزد نصارى چسبيده‏اند آيات بعدى معبوديت او را نفى مى‏كند. *** تمثال به معنى مجسّمه است راغب گفته: «اَلتِمْثالُ :اَلشَّىْ‏ءُ

وجه جمع بين آياتى كه تكلم در روز قيامت را اثبات مى كنند با آياتى كه آن را نفى و انكار مى كنند گفتار ديگر مفسرين در معناى آيه (لاتكلم نفس الا باذنه ) علاوه

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ما خلقنا السموت ... لعبین) خداوند، پس از بیان عقیده باطل کافران در زمینه نفى معاد و در جهت تبیین ضرورت معاد، به هدف مند بودن آفرینش اشاره کرده است; یعنى،

برهانى كه با بيان عموميت رسالت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) برتوحيد و نفى الهه و شركاء متضممن است بحث روايتى (چند روايت در ذيل آيه : ((حتى اذا فزع عن

ذكر اوصاف اهل ايمان براى ترغيب ايشان بعبادت و تسهيل بر آنها در امر اطاعت نفى فرمود تكليف زائد از وسع را كه بقدر طاقت است و اثبات فرمود مقدار وسع را كه

ذكر اوصاف اهل ايمان براى ترغيب ايشان بعبادت و تسهيل بر آنها در امر اطاعت نفى فرمود تكليف زائد از وسع را كه بقدر طاقت است و اثبات فرمود مقدار وسع را كه

روايتى روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس

اسلام از توحيد و مبارزه اش با وثنيت ۱۰- بناى سيره رسول خدا (ص ) بر توحيد و نفى شركاء ۱- تناسخ در نظر وثنى مذهبان ۲ - سرايت شرك در عبادت از وثنى ها به ساير

روز قيامت بت ها و خدايان مشركين ، عبادت آنان را نفى مى كنند نقد و رد نظريات مختلف برخى از مفسرين در مورد نفى عبادت مشركين بحث روايتى (چند روايت در مورد اينكه

ره فرموده براى تأكيد نفى استواء است و تكرار آن در دو طرف براى زيادتى تأكيد است و بنظر حقير كلمه لا در صدر دو جمله اخيره براى نفى استواء است كه معمولا در

تدريجا نازل گرديده است بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته ) روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...(( تفسیر آیات

حقيقتى است كه قرآن پرده از آن برداشته است . نفى رؤ يت خدا (( لن ترانى (( مربوط به دنيا است و معناى نفى رؤ يت نفى طاقت وقدرت بر آن است . مراد از تكلم خدا با

بنوع خود كردند و استدلال نموده‌اند باين آيه بر نفى جبر و نبودن كار خلق كار خدا چون خداوند ظلم را از خود نفى و براى آنها اثبات فرموده است و اگر كار آنها كار

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

خُبْراً» «1» نفى استطاعت را از موسى ننمود، بلكه گفت: چگونه صبر كنى بر آنچه به ظاهر منكر باشد نزد تو، و آگاه نباشى به باطن و حقيقت آن؛ و اگر مقصود نفى استطاعت

ذكر اوصاف اهل ايمان براى ترغيب ايشان بعبادت و تسهيل بر آنها در امر اطاعت نفى فرمود تكليف زائد از وسع را كه بقدر طاقت است و اثبات فرمود مقدار وسع را كه

عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى بر نفى فرزند بودن عيسى (عليه السلام ) براى خدا توبيخ كسانى كه درباره عيسى (عليه السلام

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

. إِنَّما أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً 11- در كنار توحيد، نفى شرك لازم است. «أَدْعُوا رَبِّي وَ لا أُشْرِكُ بِهِ أَحَداً» 12- سود واقعى

دارند، مِنَ اللَّهِ شَيْئاً: از عذاب خدا هيچ چيز را. نكته: ذكر «شى‌ء» دلالت بر نفى عام دارد، يعنى هيچ چيز از اموال و اولاد نفع به آنها نرساند و ايشان را از عذاب

و اصغر و اكبر بفتح نيز قرائت شده و بنابر اين كلمه لا براى نفى جنس است و در صورت رفع براى نفى افراد و منتقض بالّا شده و از عمل باز مانده و رفع بابتدائيّت

و اصغر و اكبر بفتح نيز قرائت شده و بنابر اين كلمه لا براى نفى جنس است و در صورت رفع براى نفى افراد و منتقض بالّا شده و از عمل باز مانده و رفع بابتدائيّت

را بآن اسماء بنظر حقير اسماء الحسنى هر اسمى است كه دلالت بر اثبات كمالى يا نفى نقصى نمايد خواه از صفات ذات باشد خواه از افعال مانند عالم و قادر و رحيم و

روز قيامت بت ها و خدايان مشركين ، عبادت آنان را نفى مى كنند نقد و رد نظريات مختلف برخى از مفسرين در مورد نفى عبادت مشركين بحث روايتى (چند روايت در مورد اينكه

آيا ميدانى احدى را كه نام او خدا باشد غير از خدا و واضح است كه مراد از سؤال نفى است .. رَب‌ُّ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ وَ ما بَينَهُما فَاعبُده‌ُ وَ اصطَبِر

، حكمت نزول آيات چه بوده است ؟ احتجاجى با مشركين در نفى شريك براى خداوندمتعال تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

تدريجا نازل گرديده است بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته ) روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...(( تفسیر آیات

بدان است . عموميت تدبير و اراده خداوند و نفى هر مدبر ديگرى آيات ديگرى كه دلالت دارد بر عموميت تدبير خداوند و نفى هر مدبر ديگرى مى كند دو وجه در معناى : ((

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

تا چيزى بوجود نيايد و متحقق الوقوع نشود، علم به آن تعلق نيابد. پس نفى علم نازل منزله نفى متعلق آنست، چه علم منتفى باشد به انتفاى معلوم. تنبيه: آيات شريفه

يعنى زياده كن و حق تعالى كفار را به او فرستد تا پر شود (يا استفهام بمعنى نفى) يعنى پر شدم و زيادتى را گنجايش نيست. زمخشرى گفته‌ «1» اين سؤال و جواب از

مملوك خدا را براى او شريك قرار ميدهيد باين خوبى و وضوح بيان ميكند خدا ادلّه نفى شرك و قبح آن طريقه را براى كسانيكه تعقّل و جلد 4 صفحه 255 تأمّل ميكنند در

روايتى روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

کانوا» براى نفى و «لام» در «لیؤمنوا» لام جحود و تقویت کننده نفى است. بنابراین جمله «فما کانوا» با تأکید فراوان گرایش امتهاى گذشته را به ایمان نفى مى کند و

كار نباشد وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه اشاره به اينكه

روايتى روايتى درباره شاءن نزول آيه : ((ضرب لكم مثلا من انفسكم ...)) كه در مقام نفى اعتمادبه شريك داشتن خدا است رواياتى در ذيل آيه : ((فطرة الله التى فطر الناس

وجه جمع بين آياتى كه تكلم در روز قيامت را اثبات مى كنند با آياتى كه آن را نفى و انكار مى كنند گفتار ديگر مفسرين در معناى آيه (لاتكلم نفس الا باذنه ) علاوه

معاد، تنها متکى بر استبعادند. (أءنّا لفى خلق جدید) ۷ - انکار لقاى پروردگار و نفى هرگونه مسؤولیت از انسان، انگیزه اصلى کافران در محال شمردن معاد است. (و قالوا

ادامه آن است. ۳ - احساس خطر سران کفر و شرک، از دعوت پیامبراسلام به توحید و نفى شرک و نفوذ آن حضرت در میان توده ها (و اصبروا على ءالهتکم) فراخواندن مردم به

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

تدريجا نازل گرديده است بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته ) روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...(( تفسیر آیات

تدريجا نازل گرديده است بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته ) روايتى در نفى رؤ يت خداى تعالى چند روايت در ذيل آيه : ((ولا تعجل بالقرآن ...(( تفسیر آیات

در دريا و صحرا در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين

در دريا و صحرا در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين

در دريا و صحرا در وقتى كه افول و غروب نمايد ستاره چون بآن استدلال ميشود بر نفى ستاره پرستى و اثبات خداوند ثابت باقى چنانچه حضرت ابراهيم فرمود لا احبّ الآفلين

و لذا حق تعالى را شكور مى‌نامند، يعنى معطى ثواب مى‌باشد. و جزاى نفى كفران به عنوان نفى جنس به جهت آنست كه آن ابلغ است از اينكه گويند «فلا نكفر سعيه» زيرا

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

يَحْزَنُونَ (112) بَلى‌ مَنْ أَسْلَمَ‌: ( «بلى» كلمه ايجاب است براى اثبات آنچه نفى كرده بودند) يعنى چنين نيست كه تصور نموده‌اند، بلكه هر كس تسليم نمود و خالص

عيسى (عليه السلام ) در گهواره با مردم :((قال انى عبدالله ...(( تقرير حجتى بر نفى فرزند بودن عيسى (عليه السلام ) براى خدا توبيخ كسانى كه درباره عيسى (عليه السلام

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

حكم تكذيب همه ميباشد و دليل آنها از غايت جهل و نادانى بر مدّعاى خودشان كه نفى رسالت آن حضرت بود اين بود كه يك نفر بشر كه از جنس ما است و مانند ما ميخورد

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

ايمان است و مجموع نفى و اثبات براى تقرير عظمت مقام الوهيّت است و جمله ذلكم اللّه ربّكم براى افاده انحصار ربوبيّت است در موصوف باين صفات و نفى آن از غير تا نتيجه

با آن، خود را از پیامبر(ص) برتر مى دانست. خداوند، با نفى سخن او برترى دیگران را از پیامبر(ص) نفى و از آن حضرت دفاع کرده است. ۳ - التزام به دو امر حق و

«طَائِرُكُم مَعَكُم»، كه رسولان «ع»، به مكذّبان خود گفتند استدلال تفصيلى بر توحيد و نفى آلهه، در اين دو آيه مقصود از «جنت» در آيه، بهشت برزخی است، نه بهشت آخرت موارد

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

آب زمين مرده را اينچنين است بيرون آمدن مردگان. تفسير خداوند سبحان بعد از نفى استبعاد از معاد در آيات سابقه اثبات فرموده است آنرا باين تقريب كه آيا منكرين

كفار، زيرا به حسب ظاهر، دو چيز دافع عذاب تصور شود: 1- دادن فديه، و آن را نفى فرموده به آنكه اگر زمين تماما پر از طلا باشد (كنايه از عزيزترين و محبوبترين

علا. وجه اين كه در (رجال لا تلهيهم تجارة و لا بيع ) الهاء تجارت و بيع هر دو نفى شده است. وجه مقابله بين ذكر خدا و اقامه نماز در آيه شريفه مقصود از اينكه درباره

بنوع خود كردند و استدلال نموده‌اند باين آيه بر نفى جبر و نبودن كار خلق كار خدا چون خداوند ظلم را از خود نفى و براى آنها اثبات فرموده است و اگر كار آنها كار

و اصغر و اكبر بفتح نيز قرائت شده و بنابر اين كلمه لا براى نفى جنس است و در صورت رفع براى نفى افراد و منتقض بالّا شده و از عمل باز مانده و رفع بابتدائيّت

و اصغر و اكبر بفتح نيز قرائت شده و بنابر اين كلمه لا براى نفى جنس است و در صورت رفع براى نفى افراد و منتقض بالّا شده و از عمل باز مانده و رفع بابتدائيّت

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

ستمكارانند و جز به خاطر ظلمشان غذاب نمى شوند. مراد از: (( خزائن الله )) . مراد از نفى علم غيب (( و لا اعلم الغيب )) از لسان پيامبر (ص ). جمله : (( و لا اقول لكم

، حكمت نزول آيات چه بوده است ؟ احتجاجى با مشركين در نفى شريك براى خداوندمتعال تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب

كه معناى نفى محارب اين است تا معادل قتل و صلب باشد و شايد غرق و حبس از معانى باطنيه باشد كه ائمه اطهار استفاده نموده‌اند و الا متبادر از نفى بلد همان اخراج

به تنزيه او از ولد چنانچه يهود و نصارى قائل بودند و نفى شريك چنانچه مشركين قريش مى‌پنداشتند و نفى ناصر و معين چنانچه از مجوس و ستاره پرستان نقل شده و قمّى

غالب كه در انتقام مغلوب نگردد، مهربان كه بدون استحقاق عذاب نفرمايد. نكته: در نفى ايمان از كثير ايشان، در اين معرض اشاره است به آنكه اگر بيشتر يا نصف آنها ايمان

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

باعجاز انبياء و اوليا و خواست خدا در اين عالم هم زنده شوند چون اثبات شى‌ء نفى ما عدا نميكند. جلد 3 صفحه 633 ثُم‌َّ إِنَّكُم‌ بَعدَ ذلِك‌َ لَمَيِّتُون‌َ

حكم تكذيب همه ميباشد و دليل آنها از غايت جهل و نادانى بر مدّعاى خودشان كه نفى رسالت آن حضرت بود اين بود كه يك نفر بشر كه از جنس ما است و مانند ما ميخورد

ممكن است قيد «عَمَد» باشد يعنى بدون ستون‏هاى مرئى. در اين صورت فقط ستون مرئی نفی شده یعنی ستونهای نامرئى از قبيل جاذبه و غيره هست (بنابر مفهوم مخالف). در تفسير

، حكمت نزول آيات چه بوده است ؟ احتجاجى با مشركين در نفى شريك براى خداوندمتعال تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب

كتاب يعنى غير اهل ايمان آنها كه قدرت دارند بر تحصيل مقدارى از فضل خدا چون نفى در نفى موجب اثبات است و به بيان ديگر براى آنست كه ندانند و معتقد نشوند كه قدرت

اصدقا نفع نخواهند داشت و دفع عذاب از آنها نخواهند نمود. پس مراد به نفى شفعا و اصدقا، نفى فايده است از آنها، زيرا آنچه نفع نرساند در حكم معدوم است. «1» تتمه:

در صدر اسلام ضرورى بوده كه منكر آنرا امام كافر خوانده است و ممكن است مراد نفى جعل حكم ظاهرى اعم از تكليفى و وضعى باشد يعنى خداوند مقرر نداشته است حكمى را

، حكمت نزول آيات چه بوده است ؟ احتجاجى با مشركين در نفى شريك براى خداوندمتعال تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب

حكم تكذيب همه ميباشد و دليل آنها از غايت جهل و نادانى بر مدّعاى خودشان كه نفى رسالت آن حضرت بود اين بود كه يك نفر بشر كه از جنس ما است و مانند ما ميخورد

گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ يُكشَفُ عَن سَاقٍ»

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

اشاره بردّ اقوال كفار است راجع بقرآن كه ميگفتند سحر و شعر و افسانه است يا نفى غير آنچه بقسم اثبات شده براى مزيد تأكيد مانند آنكه گفته شود نيست جز اين قسم

اشاره بردّ اقوال كفار است راجع بقرآن كه ميگفتند سحر و شعر و افسانه است يا نفى غير آنچه بقسم اثبات شده براى مزيد تأكيد مانند آنكه گفته شود نيست جز اين قسم

ميشود پس گوش ده آنرا و اوّل جمله‌ئى كه بآنحضرت وحى شد توحيد خداوند يگانه و نفى شريك و اخلاص در عبادت بود كه منتهاى علم و كمال عمل است و پس از آن اقامه نماز

آب زمين مرده را اينچنين است بيرون آمدن مردگان. تفسير خداوند سبحان بعد از نفى استبعاد از معاد در آيات سابقه اثبات فرموده است آنرا باين تقريب كه آيا منكرين

باعجاز انبياء و اوليا و خواست خدا در اين عالم هم زنده شوند چون اثبات شى‌ء نفى ما عدا نميكند. جلد 3 صفحه 633 وَ لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ مِن‌ سُلالَةٍ مِن‌

باعجاز انبياء و اوليا و خواست خدا در اين عالم هم زنده شوند چون اثبات شى‌ء نفى ما عدا نميكند. جلد 3 صفحه 633 ثُم‌َّ جَعَلناه‌ُ نُطفَةً فِي‌ قَرارٍ مَكِين‌ٍ

شرک و کفر (فالذین ءامنوا ... لهم مغفرة) ۵ - ایمان به خداى یگانه (توحید و نفى شرک)، مایه برخوردارى از غفران الهى و عمل صالح، مایه بهره مندى از نعمت هاى

، حكمت نزول آيات چه بوده است ؟ احتجاجى با مشركين در نفى شريك براى خداوندمتعال تقرير استدلال بر نفى شرك براى خدا به صورت يك قياس استثنائى تسبيح سنگ وچوب

وجه جمع بين آياتى كه تكلم در روز قيامت را اثبات مى كنند با آياتى كه آن را نفى و انكار مى كنند گفتار ديگر مفسرين در معناى آيه (لاتكلم نفس الا باذنه ) علاوه

ثم يعيده )) بطور كلى در عالم وجود بطلان و نيستى راه ندارد نفى الوهيت آلهه مشركين از طريق نفى ربوبيت آنها و انحصار ربوبيت در خداى سبحان برهانى ديگر بر ابطال

بنوع خود كردند و استدلال نموده‌اند باين آيه بر نفى جبر و نبودن كار خلق كار خدا چون خداوند ظلم را از خود نفى و براى آنها اثبات فرموده است و اگر كار آنها كار

آيا ميدانى احدى را كه نام او خدا باشد غير از خدا و واضح است كه مراد از سؤال نفى است .. وَ ما نَتَنَزَّل‌ُ إِلاّ بِأَمرِ رَبِّك‌َ لَه‌ُ ما بَين‌َ أَيدِينا

باشد وعده نيكو به پيروان حقيقى (قولى و عملى ) عيسى (ع ) دو حجت و دليل بر نفى الوهيت عيسى (ع ) در تمثيل او به آدم (ع ) جمله ((الحق من ربك )) از بديع ترين

كار نباشد وجوهى كه در مجمع البيان در مورد اينكه در يك آيه عذاب از مشركين نفى ، و در آيه دوماثبات شده است ، نقل شده و اشكال وارد بر آن وجوه اشاره به اينكه

و نعم‌ اينست‌ ‌که‌ بلي‌ جواب‌ نفي‌ ‌ يا ‌ استفهامي‌ واقع‌ ميشود ‌که‌ ‌بر‌ سبيل‌ جحد و انكار ‌باشد‌ و معني‌ ‌آن‌ ابطال‌ نفي‌ ‌است‌ مانند زَعَم‌َ الَّذِين‌َ

عبادت غير خدا به : وجود ارتباط بين خالق و خلق ، نزديك بودنخدا به انسان و نفى استقلال اسباب پاسخ قوم ثمود به دعوت صالح (ع ) قوميت پرستى ، و مليت گرايى ،

گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ يُكشَفُ عَن سَاقٍ»

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما

درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از

رسوم و عقائد او دارد. فَنَظَرَ ... فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ‌ 7- منطق انبيا براى نفى بت‌پرستى، بسيار روشن و فطرى و عقلى است. «أَ لا تَأْكُلُونَ ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ»

رسوم و عقائد او دارد. فَنَظَرَ ... فَقالَ إِنِّي سَقِيمٌ‌ 7- منطق انبيا براى نفى بت‌پرستى، بسيار روشن و فطرى و عقلى است. «أَ لا تَأْكُلُونَ ما لَكُمْ لا تَنْطِقُونَ»

اشاره بردّ اقوال كفار است راجع بقرآن كه ميگفتند سحر و شعر و افسانه است يا نفى غير آنچه بقسم اثبات شده براى مزيد تأكيد مانند آنكه گفته شود نيست جز اين قسم

بین برنده آنان به صورت تدریجى (و یمحق الکافرین) ۸- رشد ایمان در جامعه، موجب نفى حضور کفر است. (و لیمحّص اللّه الّذین امنوا و یمحق الکافرین) نیاوردن «لام تعلیل»

یدعون ...» و «ان یدعون الا شیطناً» داراى حصر است و مفهوم هر یک منطوق دیگر را نفى مى کند، براى رفع تنافى مى توان گفت جمله دوم بیانگر علت مضمون جمله اول است،

کافراند. (و قال الکفرون ... أجعل الألهة إلهًا وحدًا) ۳ - توحید و یکتاپرستى و نفى شرک و چندگانه پرستى، اساس دعوت پیامبراسلام(ص) (أجعل الألهة إلهًا وحدًا) ۴

من آنچه را كه نيست مر تو را به الوهيت، دانشى. نكته: تعبير فرمود از نفى الوهيت به نفى علم به آن، به جهت اشعار به آنكه آنچه معلوم نباشد صحت آن، جايز نيست

و تعظيم و شاهد بر اين قسمت است قول على بن الجهم در مخاطبه متوكل كه امر به نفى او نمود. و قرآن هم بر عرف متعارف عرب نازل شده، پس لازم است به لسان عرف معنى

نصیب) از این که آیه شریفه، براى دنیاطلبان بهره اخروى را نفى کرده است، ولى نسبت به آخرت جویان این نفى وجود ندارد، مى توان مطلب بالا را برداشت کرد. ۱۵ - تنها

كنند، يكى آنكه نفى سوء را بطور نكره در سياق نفى و با زيادتى «من » و با اضافه كلمه «تنزيه » آورده ، و در نتيجه هر گونه بدى را از او نفى كردند و گفتند «ما

«طَائِرُكُم مَعَكُم»، كه رسولان «ع»، به مكذّبان خود گفتند استدلال تفصيلى بر توحيد و نفى آلهه، در اين دو آيه مقصود از «جنت» در آيه، بهشت برزخی است، نه بهشت آخرت موارد

درجه افترائات كفار عليه پيامبر اسلام (ص ) پاسخ خداوند به احتجاج مشركين بر نفى نبوت به بشر بودن پيامبر(ص ) انحلال آيه شريفه به دو حجت حلى و نقضى مقصود از

دنیامداران با اعطاى مالى اندک، خویش را فلاح یافته مى انگاشتند و خداوند با نفى علم غیب از آنان، این اندیشه را تخطئه مى کند. ۵ - شهودى بودن علم غیب (أعنده

شنيعى را مرتكب ميشويد قوم در جواب گفتند از اين سخنان دست بردار والا تو را نفى بلد خواهيم نمود و بايد از ميان ما بيرون بروى آنحضرت فرمود من با اين كار شما