نتایج جستجو

رده:عمل ناپسند رده:عمل پسندیده رده:عنصر خلقت انسان رده:عوالم آفرینش رده:عوامل اطمینان محمد رده:عوامل انحطاط رده:عوامل انگیزش رده:عوامل تقرب رده:عوامل حسن فرجام

زمین صاف و وسیع است که انسان به راحتى و با اطمینان مى تواند در آن گام بردارد. به همین جهت این ماده در معناى اطمینان به کار رفته، و به معناى خضوع و تسلیم نیز

زمین صاف و وسیع است که انسان به راحتى و با اطمینان مى تواند در آن گام بردارد. به همین جهت این ماده در معناى اطمینان به کار رفته، و به معناى خضوع و تسلیم نیز

موجودات ۸ موسى(ع): اطمینان به موسى(ع) ۱، ۲; امداد به موسى(ع) ۳، ۶، ۷; ایمان موسى(ع) ۸; دلدارى به موسى(ع) ۱; رسالت موسى(ع) ۹; عوامل اطمینان موسى(ع) ۶، ۷; عوامل

جادوگران فرعون: اطمینان به پیروزى جادوگران فرعون ۲ حکومتها: عوامل بقاى حکومتها ۴ فرعون: اطمینان فرعون ۲ فرعونیان: اطمینان فرعونیان ۲ موسى(ع): اطمینان به شکست موسى(ع)

توصیف مخاطب به «مطمئن»، نشان مى دهد که اطمینان در همان صحنه مورد نظر است. ۳ - کردارى که ذخیره آخرت باشد، در قیامت اطمینان آور و مایه آرامش خاطر انسان خواهد

خداوند، مایه اطمینان پیامبر(ص) به امداد الهى در توانا ساختن او بر دریافت و قرائت قرآن (اقرأ ... علّم الإنسن ما لم یعلم) اطمینان: عوامل اطمینان ۶ انسان: حقیقت

و نکون علیها من الشهدین) استقامت: عوامل استقامت ۷ اطمینان: قلب ۱۰ ; درخواست اطمینان ۳ ; عوامل اطمینان ۹ انبیا: معجزه انبیا ۹ ایمان: به انبیا ۹ ; ایمان به

Javascript to function. گفت: «آیا نسبت به او به شما اطمینان کنم همان‌گونه که نسبت به برادرش (یوسف) اطمینان کردم (و دیدید چه شد)؟! و (در هر حال،) خداوند بهترین

عزیز حکیم) استغاثه: به خدا ۵ اسماء و صفات: حکیم ۷ ; عزیز ۷ اطمینان: عوامل اطمینان ۱ ; منشأ اطمینان ۶ امداد غیبى:۱ منشأ امداد غیبى ۱ ۴ انگیزش: عوامل انگیزش

در میدان مبارزه، اطمینان داشتند. (إمّا أن تلقى و إمّا أن نکون أوّل من ألقى ) پیشنهاد به موسى(ع) براى تعیین آغازکننده، حکایت از اطمینان ساحران به کار خود

پیامبر(ص) را، از هرگونه انحراف که به خشم خداوند بینجامد، پیشگویى کرده است. خدا: اطمینان بخشى خدا ۲; افعال خدا ۴; بشارتهاى خدا ۲; تداوم لطف خدا ۲ خیر: منشأ خیر اخروى

آثار خدا شناسى ۱۰; آثار شناخت صفات خدا ۱۰; اختیارات خدا ۹; اطمینان به امدادهاى خدا ۶; اطمینان به رحمت خدا ۶ رحمت: گناه یأس از رحمت ۱۴; مأیوسان از رحمت ۱۱

ذکر اراده خدا زکریا(ع): اطمینان زکریا(ع) ۱، ۹; باردارى همسر زکریا(ع) ۷، ۹; بشارت به زکریا(ع) ۱; تذکر به زکریا(ع) ۹; عوامل اطمینان زکریا(ع) ۷; ویژگیهاى گفتگوى

بیان زدودن فقر از زندگى پیامبر(ص)، آن حضرت را به دورى از قهر و خشم خویش، اطمینان بخشید. (و وجدک عائلاً فأغنى) ۵ - همه نعمت هاى مادى و معنوى، وابسته به خداوند

أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ» به انفاق کنندگان اطمینان می‌دهد که پاداششان نزد پروردگار محفوظ است تا با اطمینان خاطر در این راه گام بردارند بلکه تعبیر «رَبِّهِمْ»

و سرشار از اطمینان ساخت. (و ربطنا على قلوبهم إذ قاموا) جمله «ربطنا على قلوبهم» - (بر قلب هایشان بند زدیم) - تمثیل است و مراد از آن، اطمینان بخشیدن و استوار

تشویق به استقامت ۲، ۶ ۲ ; عوامل استقامت ۲، ۶ ۶ اسلام: تاریخ صدر اسلام ۴ اطمینان:۲ اللّه: سنتهاى اللّه ۵ ; هشدارهاى اللّه ۳ انگیزش: عوامل انگیزش ۹ ایمان:۸

به خدا ۱۱ اطمینان: زمینه اطمینان ۱۱ انسان: منشأ نجات انسان ۱۰ انگیزش: عوامل انگیزش ۱۱ جهنم: فلق از درهاى جهنم ۱۲ خدا: اختیارات خدا ۳; اطمینان پناهندگان

شامل این کلمه «لَعَلَّ» به معناى امیدوارى و انتظار در مورد امورى است که اطمینان به وجود آن در آینده نمى باشد ولى احتمال وجود دارد، اما سؤال این است که این

الهی ایمان داشت ولی برای اطمینان بیشتر- همان گونه که ابراهیم مؤمن به معاد تقاضای شهود چهره معاد در این زندگی کرد تا قلبش اطمینان بیشتری یابد- زکریا از خدا

ملقون) ۲ - اطمینان موسى به غلبه خویش و پوچى افسون ساحران (قال لهم موسى ألقوا ما أنتم ملقون) شتاب نداشتن موسى(ع) در ارائه معجزه خویش، حاکى از اطمینان او و تعبیر

بر آن که موسى(ع) را در برابر فرعون مجهز مى ساخت، به دلیل «لنریک» آگاهى و اطمینان شخصِ آن حضرت را نیز بالا مى برد. آیات خدا :۲ خدا: آثاراراده خدا ۳ معجزه:

«استثنا» به معناى خارج کردن است و «لایستثنون» عطف بر «لیصرمنّ» مى باشد. ۲ - اطمینان همراه با غرور باغداران یمنى، به موفقیت خویش در چیدن تمامى محصولات باغ براى

و این نگرانى، اسباب دلتنگى و آزردگى خاطر آن حضرت را فراهم کرده بود. ۷ - اطمینان بخشى خداوند به پیامبر(ص) نسبت به عدم تأثیر و کارایى توطئه هاى کافران علیه

این آیه یک واقعیت بزرگ و پراهمیت را به عنوان دلداری به پیامبر از یک سو و اطمینان خاطر همه مؤمنان راستین از سوی دیگر بیان می‌کند و آن این که: «ما این قرآن

بودن حضرت رسول(ص) نظر به دو بعد دارد: حقانیت رسالت او و حقانیت راه او. ۶ - اطمینان از حقانیت راه، مقتضى اقدام و توکل بر خدا و نهراسیدن از مشکلات (فتوکّل على

فوق ، بر این مبناست که «إخبات» به معناى اطمینان باشد. بنابراین «أخبتوا إلى ربهم»; یعنى ، به ربوبیت خدا اطمینان دارند. ۳- توجه به ربوبیت خدا ، گرایش دهنده

سوگندهاى خداوند به فجر، شب هاى ده گانه، شفع، وتر و گذشت شب، به صحت گفته او اطمینان یافته و آن را تصدیق مى کنند. (هل فى ذلک قسم لذى حجر) ۲ - سوگند به سپیده

(الذى علّم بالقلم) ۵ - توجه به وابستگى تمام آموخته ها به خداوند، مایه اطمینان پیامبر(ص) به توانایى بر عمل به وظیفه دریافت و قرائت قرآن (اقرأ ... الذى

عصا ۴ معجزه: عوامل مؤثر در معجزه ۶ موجودات: منشأ تبدیل موجودات ۸ موسى(ع): اطمینان به موسى(ع) ۳; ایجاد آمادگى در موسى(ع) ۵; ترس از عصاى موسى(ع) ۲; ترس موسى(ع)

محمد(ص) ۲، ۴، ۶ ; حمایت از محمد(ص) ۳، ۵، ۷ ; مسؤولیت محمد(ص) ۸ ; موجبات اطمینان محمد(ص) ۷ البرهان فی تفسیرالقرآن. کتاب حلیة الاولیاء از ابونعیم. ابن الفارسى

نمایاندن سحر خویش (قال لهم موسى ألقوا ... فألقوا حبالهم و عصیّهم) ۳ - غرور و اطمینان سرشار ساحران به غلبه خویش بر موسى(ع) (و قالوا بعزّة فرعون إنّا لنحن الغلبون)

(ربّک) ۳ - توجّه پیامبر(ص)، به ربوبیت و عنایت ویژه خداوند به او، مایه اطمینان آن حضرت به قطع نشدن ارتباط الهى با او است. (ما ودّعک ربّک) ۴ - خداوند، هرگز

ادیان:۳ تعالیم ادیان ۳ ۵ ; مشترکات ادیان ۳ ۴ ; مقبولات ادیان ۳ ۵ اطمینان: عوامل اطمینان ۶، ۱۰ اندوه: موجبات اندوه ۱۱ ; موجبات نجات از اندوه ۱ ایمان: آثار

یادآورى الطاف خود در دوران کودکى پیامبر(ص)، آن حضرت را به عطاهاى آینده خویش اطمینان بخشید. (و لسوف یعطیک ... ألم یجدک یتیمًا فاوى) ۷ - پیامبر(ص) از خردسالى،

ترک آن را در نماز مجاز مى دانند. ۴ - توجّه به خدادادى بودن شرح صدر، مایه اطمینان پیامبر(ص) به دورى اش از قهر و خشم خداوند (ما ودّعک ربّک و ما قلى ... ألم نشرح

احتمالاً از آن افراد خبر نداشت. ۵ - ملائکه مأمور عذاب قوم لوط، به ابراهیم(ع) اطمینان دادند که لوط(ع) و اهل اش را، حتماً از عذاب نجات خواهند داد. (قالوا نحن أعلم

سرق) ۳- لاوى از برادرانش خواست ، به پدرشان تفهیم کنند که به دزدى بنیامین اطمینان پیدا کردند و گزارش و شهادت آنان عالمانه است. (إن ابنک سرق و ما شهدنا إلاّ

نه جمله خویش را با قسم و مانند آن بیان داشت. این کار نشان دهنده آرامش و اطمینان یوسف(ع) در آن عرصه سخت است. ۷- عزیز مصر در ماجراى یوسف(ع) و زلیخا ، پیشداورى

رهنمود و رهبری می‌کند. زمام دل او را به دست می‌گیرد. دل او را به استقامت و اطمینان و آسایش و آرامش، و رضا به قضا رهنمود می‌گرداند. الَّذِينَ‌ إِذَا أَصَابَتْهُمْ‌

۱۲- حضرت زکریا(ع) هنگام دعا براى برخودارى از فرزند، به اجابت خواسته خود، اطمینان داشت. (فهب لى من لدنک ولیًّا . یرثنى ... واجعله ربّ رضیًّا) حضرت زکریا با

مى بخشید. ۷ - آرامش موسى(ع) در شرایط سخت و بحرانى و تلاش وى جهت ایجاد امید و اطمینان در خانواده خود. (إنّى ءانست نارًا سئاتیکم... لعلّکم تصطلون) ۸ - مشاهده موسى،

اصابتکم ... مثلیها». اسلام: تاریخ صدر اسلام ۱، ۲، ۳، ۴، ۵، ۷، ۱۲ اطمینان: عوامل اطمینان ۴ اضطراب: موانع اضطراب ۱۱ انسان: فرجام انسان ۹ ; نقش انسان ۹ ایمان:

طلب کردن مى باشد. جمله «ما نبغى» ; یعنى ، [بیش از این] چه مى خواهیم؟ ۴- اطمینان فرزندان یعقوب به باز گردانده شدن سرمایه خویش نه رخ دادن اشتباه و خطا از

براى شما زیبا جلوه داد و ارتکاب آن را براى شما آسان ساخت. این جمله حاکى از اطمینان یعقوب به توطئه فرزندانش است. ۶- آگاهى یعقوب به اینکه بازداشت بنیامین بر

ابلیس و حوا ۱ ; اغواگرى ابلیس ۱ ; سوگند ابلیس ۳ ; سوگند دروغ ابلیس ۱ اطمینان: عوامل اطمینان ۷ انسان: اغواپذیرى انسان ۶ ; انعطافخپذیرى انسان ۶ ; حیاى انسان ۹ ;

به دنیا تمایل و اطمینان نکنید; زیرا خداوند عزوجل به حضرت محمد(ص) فرمود: «ولاترکنوا ...» و به زیبایى دنیا و آنچه در دنیاست تمایل و اطمینان نکنید، بسان تمایل

بود. (أن اقذفیه فى التابوت فاقذفیه فى الیمّ) ۴ - خداوند به مادر موسى(ع) اطمینان بخشید که آب خروشان نیل، صندوق حامل موسى(ع) را به ساحل خواهد افکند. (فلیلقه

عوامل ضیق صدر ۹، ۱۳، ۱۴، ۲۰ قرآن: تشبیهات قرآن ۱۰ قلب: سیاهى قلب ۱۸ ; عوامل اطمینان قلب ۱۷ ; قلب مضطرب ۱۷ کافران: خباثت کافران ۱۵ ; ضیق صدر کافران ۱۳ کفر: آثار

داشت در مقابل مهاجمان ایستادگى مى کرد. ۸- فرشتگان مأمور عذاب ، به لوط(ع) اطمینان دادند که مهاجمان ، به او دسترسى پیدا نخواهند کرد و گزندى متوجه وى نخواهد

عقاید مشرکان، فاقد دلیل و حجت اطمینان بخش (سلهم أیّهم بذلک زعیم) تضمین نکردن درستى عقاید، نشانه نبودن دلیل قاطع و اطمینان بخش بر آن است. ۵ - لزوم متکى ساختن

اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى» متعدى شود به معنى اعتماد

اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى» متعدى شود به معنى اعتماد

ضربات قاطع و کوبنده و پیاپی، نیروی دشمن را از کار بیندازد. امّا به محض حصول اطمینان از پیروزی خود و شکست دشمن دست از کشتار بردارد و به اسیرکردن قناعت کند. ای

اظهار عجز و اعتماد به غير است و توكّل على الله واگذار كردن كار به خدا و اطمینان به تدبير اوست. نتيجه اينكه: توكل چون با «عَلى» متعدى شود به معنى اعتماد

وظایف و تکالیف الهى خود اطمینان ندارد. (إنّ عذاب ربّهم غیر مأمون) ۲ - هیچ انسانى از خطا مصون نبوده و بر کیفر نشدن خویش اطمینان ندارد. (إنّ عذاب ربّهم غیر

و من از سالخوردگى ناتوان شده‌ام؟» زکریا (از فرط شوق و شگفتی و برای حصول اطمینان) عرض کرد: الها، مرا از کجا پسری تواند بود در صورتی که زوجه من نازاست و من

براى مسلمانان (ما ظننتم أن یخرجوا) ۱۰ - دژهاى محکم یهود بنى نضیر، مایه اطمینان آنان به شکست ناپذیرى خویش (و ظنّوا أنّهم مانعتهم حصونهم من اللّه) ۱۱ - اتکاى

ملاک ارزیابى ۱۶ استقامت: آثار استقامت ۲۵، ۳۰، ۳۱ ; عوامل استقامت ۲۳ اطمینان: عوامل اطمینان ۲۱، ۲۶ امتحان: امتحان با آب ۲، ۴ ; اقسام امتحان ۴ ; اهمیّت امتحان

ترجمه Tabber requires Javascript to function. (و اگر اطمینان نداری،) از آن شهر که در آن بودیم سؤال کن، و نیز از آن قافله که با آن آمدیم (بپرس)! و ما (در

بود که ساکنانش «با اطمینان در آن زندگی داشتند» و هرگز مجبور به مهاجرت و کوچ کردن نبودند (مُطْمَئِنَّةً). علاوه بر نعمت امنیت و اطمینان، «انواع روزیهای مورد

آسوده باشند، [ولی اینان به خاطر خباثت باطنشان نسبت به پیمان هایشان مورد اطمینان نیستند، به همین سبب] هر بار به فتنه [و جنگ با مسلمانان] دعوت شدند، با سر

اللّه علیم حکیم) ۳۰ - توجه مؤمنان به عالمانه و حکیمانه بودن احکام دین، اطمینان بخش خاطر آنان (ذلکم حکم اللّه یحکم بینکم و اللّه علیم حکیم) از مطرح شدن

نمود (بر محبّتش افزود و بدو) گفت: از امروز تو در پیش ما بزرگوار و مورد اطمینان و اعتمادی. و پادشاه گفت: «او را نزد من آورید، تا وی را برای خود برگزینم

قلب، همه مورد پرسش واقع خواهند شد. و (ای انسان) هرگز آنچه را که بدان علم و اطمینان نداری دنبال مکن که چشم و گوش و دل همه مسئولند. و از چیزی که به آن علم نداری

کنید و تقوا پیشه سازید، (شایسته‌تر است؛ زیرا) این از کارهای مهم و قابل اطمینان است. به طور قطع با مال و جانتان آزمايش خواهيد شد، و حتما از كسانى كه پيش

[گواه و] نگاهبان است. (سرانجام یعقوب گول سخنان فرزندان را خورد. ولی برای اطمینان خاطر) گفت: من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد تا این که عهد و پیمان مؤکّد

به آنچه بر تو نازل گشته و به آنچه پیش از تو فرو آمده، و به روز رستاخیز اطمینان دارند. و کسانی که به آنچه سوی تو فرود آمده، و آنچه پیش از تو فرود آمده،

ادخلی جنتی). چه تعبیرات جالب و دل انگیز و روح پروری؟ که لطف و صفا و آرامش و اطمینان از آن می‌بارد! منظور از «نفس» در اینجا همان روح آدمی است. و تعبیر به «مطمئنّه»

به حالت اطمينان و آرامش در مصباح و اقرب الموارد گويد: «اِتِكأَ اِتِكاءٍ: جَلَسَ مُتَمَكِنّاً» [زخرف:34]. مراد چنانكه در مصاح گفته نشستن به اطمينان است يعنى:

علیک مرّة أُخرى) ۳ - برخوردارى موسى(ع) از نعمت بزرگ خداوند در گذشته، مایه اطمینان او به اجابت حتمى خواسته هایش در وادى طوى بود. (و لقد مننّا علیک مرّة أُخرى)

جاودانگى و مالکیت فنا ناپذیر است. ۹ - آدم(ع) به سکونت جاودانه خویش در بهشت اطمینان نداشت. (إنّ لک ألاّتجوع ... هل أدلّک على شجرة الخلد ) خداوند، تأمین بودن

لَیَکْتُمُونَ الْحَقَّ وَ هُمْ یَعْلَمُونَ). تفسیر آیات ۱ - اطمینان اهل کتاب به نبوت پیامبر(ص) همانند اطمینان آنان به فرزندى پسرانشان بود. (الذین ءاتینهم الکتب یعرفونه

شدن به آنان داده مى شود، بیانگر برترى رتبه آنان است. ۳ - رسیدن به مقام اطمینان، رضایت از کارهاى خداوند و مورد پسند خدا بودن، از نشانه هاى رسیدن به مقام

اموال مردم را به ناحق می‌خورند، و دیگران را از راه خدا بازمی‌دارند (و از اطمینان مردمان به خود سوءاستفاده می‌کنند و از پذیرش اسلام ممانعت می‌نمایند. ای مؤمنان

مبالغه به کار رفته‌است. «مَکِینٍ»: محکم و استوار. مراد موقعیّت خاصّ و محلّ اطمینان رحم مادر است. وَ لَقَدْ خَلَقْنَاکُمْ‌ ثُمَ‌... (۰) الَّذِي‌ أَحْسَنَ‌ کُلَ‌

آیات شامل این کلمه طمن‌ (۱۳ بار) طمئن‌ (۱۳ بار) اطمينان به معنى سكون و آرامش خاطر است به نظر راغب آن آرامش خاطر بعد از پريشانى است [مائده:113]. گفتند مى‏خواهيم

بصیرًا) ۹- یعقوب(ع) پیش از دریافت بشارت به حیات یوسف(ع) ، به زنده بودن او اطمینان داشت. (ألم أقل لکم إنى أعلم من الله ما لاتعلمون) «من الله» مى تواند به معناى

به امر و فرمان خداست این بشارت شما یا از ناحیه خودتان؟ صریحا بگویید تا اطمینان بیشتر پیدا کنم! تفسیر آیات ۱- ابراهیم(ع) از دریافت خبر فرزنددار شدنش در

و تشبيه به خوردن گوشتش به نظر مى‏آيد براى آن است كه احترام مغتاب و مورد اطمينان بودنش را از بين مى‏برد گويى گوشت او را خورده وفقط استخوان را از او باقى

از عذاب و از هر گونه درد و رنج و ناراحتی است، سلامی است توأم با آرامش و اطمینان. بعد از این تحیّت که در حقیقت مربوط به آغاز کار است اشاره به پایان کار آنها

خواهد شد. (فأمّا من أُوتى کتبه بیمینه ... إنّى ظننت أنّى ملق حسابیه) ۲ - اطمینان و اعتقاد به حساب رسى اعمال در قیامت، مهم ترین رکن اعتقادى مؤمنان (إنّى ظننت

قرآن مجيد اين مطلب را روشن مى‏كند در آيه ديگر مى‏خوانيم: [اعراف:146]. به اطمينان مى‏توان گفت كه رشد به معنى نجات و غى به معنى هلاكت است يعنى: اگر راه نجات

مى فهماند كه وقتى اطمينان به شما در خصوص اين پسر، لغو و بيهوده است و هيچ اثر و خاصيتى ندارد، پس بهترين اطمينان و اتكال ، تنها آن اطمينان و توكلى است كه به

استفاده مى‏شود كه صندوق در بنى اسرائيل بود و وجود آن مايه آرامش خاطر و سبب اطمينان قلبشان بود و در آن چيزهائى از موسى و هارون به يادگار مانده بود بنابر آن

مانع بصیرت آدمی می‌شود، همان حرص برای روزی است خداوند در این آیه به انسان اطمینان می‌دهد که روزی او تضمین شده است، تا بتواند با خیال راحت به شگفتیهای جهان

قل ... إنا عملون) سخن گفتن پیامبر(ص) از جانب مؤمنان (إنا) نشانه وثوق و اطمینان آن حضرت به هم سویى آنان با اوست. شرک: اهمیت شرک ستیزى ۳ صحابه: سیره صحابه

باشد ، مفاد آن توصیه به انجام ندادن است. ۱۶- تقاضاى امرى از خداوند ، بدون اطمینان به حکیمانه بودنش ، کارى است به دور از شأن پیامبران. (فلاتسئلن ما لیس لک

قرآن مجيد اين مطلب را روشن مى‏كند در آيه ديگر مى‏خوانيم: [اعراف:146]. به اطمينان مى‏توان گفت كه رشد به معنى نجات و غى به معنى هلاكت است يعنى: اگر راه نجات

از آیه یاد شده این است که: اى پیامبر! ناکامى مفسدان پیشین را مشاهده کن و اطمینان داشته باش که دشمنان تو نیز فرجامى جز آن نخواهند داشت. ۸ - اراده خدا حاکم

پیامبر(ص)، همراه قرائت جبرئیل، آیات را قرائت مى کرد تا به دریافت کامل آن اطمینان یابد. ۲- پیامبر(ص) پیش از روشن شدن معناى آیات، آن را بر اصحاب املا مى فرمود

منصف ترین افراد و شبیه ترین آنان به حق مداران باشد و آنچه را مى گوید، از روى اطمینان بیشترى بگوید (قاموس). ۵ - تخمین مدت کوتاه برزخ به یک روز و بیشتر، برآوردى

راه خود را می‌شناسد، و به این ترتیب به پیامبر اسلام صلّی اللّه علیه و آله اطمینان بیشتر می‌دهد که او در مسیر هدایت و دشمنانش در مسیر ضلالتند. تفسیر آیات ۱

هر انسانی وجود دارد. 3- «نفس مطمئنه» یعنی روح تکامل یافته‌ای که به مرحله اطمینان رسیده، نفس سرکش را رام کرده، و به مقام تقوای کامل و احساس مسؤولیت رسیده

را از ظلمات اوهام و شهوات و وساوس شیطانی بیرون می‌آورد و به نور یقین و اطمینان و تسلط بر نفس رهنمون می‌گردد که اگر رحمت او نبود این راه پرپیچ و خم هرگز

انحراف از این اصل، خطرناک و بد عاقبت است، مخصوصا کم فروشی سرمایه اعتماد و اطمینان را که رکن مهم مبادلات است از بین می‌برد، و نظام اقتصادی را به هم می‌ریزد

به آستانه عشق و شهود می‌کشد تنها قسمتی از حدیث قدسی است. افزون بر این ما اطمینان داریم که غیر از آنچه پیامبر صلّی اللّه علیه و آله در سخنانش برای ما ج4،

کاروانهایى که به مصر وارد مى شدند ، تفحص مى کرد تا به فسادگر و سارق نبودن ایشان اطمینان پیدا کند. (لقد علمتم ما جئنا لنفسد فى الأرض و ما کنا سرقین) جمله «لقد علمتم»

تفسیر آیات ۱ - موسى(ع)، سبقت گرفتن خود بر قومش در آمدن به میقات را، به جهت اطمینان به قومش در پیروى از او و طى مسیر تا میقات دانست. (قال هم أُوْلاء على أثرى

من ربه) ۶- اشراف کفرپیشه قوم ثمود براى ایجاد تردید در مؤمنان، از باور و اطمینان آنان به رسالت صالح پرسش کردند. (قال الملأ ... أتعلمون أن صلحاً مرسل من ربه)

المصحف‌المیسّر). «ذَاتِ قَرَارٍ»: محلّ استقرار. محلّ امن و امان و آرامش و اطمینان. «معیّن»: آب روان. از ماده (معن) به معنی جریان آب، یا از (عین) یعنی قابل

«قُعُوداً»: جمع قاعد، نشستگان. «جُنُوب»: جمع جنب، پهلوها. «إِطْمَأْنَنتُمْ»: اطمینان یافتید. به حال عادی برگشتید و آرامش خود را باز یافتید. «کِتَاباً»: فرض.

کردند و مرتکب گناه مى شدند. (یأخذون عرض هذا الأدنى و یقولون سیغفر لنا) ۹- اطمینان به مغفرت الهى، در حین ارتکاب گناه، باورى بس نکوهیده و گمانى ناصواب است.

احتمالی اما در اینجا یک حقیقت است که به شما در برابر این مشکلات نیرو و اطمینان می‌دهد و حمایت می‌کند و آن این که: «آنها که در راه ما (با خلوص نیّت) جهاد

أَنَّکُمْ تَنْطِقُونَ). کار به جائی رسیده است که خداوند با آن عظمت و قدرتش برای اطمینان دادن به بندگان شکاک و دیر باور و ضعیف النفس و حریص سوگند یاد می‌کند که آنچه

سَوِیًّا). ج3، ص92 من از طریق وحی الهی آگاهی فراوانی پیدا کرده‌ام و با اطمینان می‌توانم بگویم که راه خطا نخواهم پیمود و تو را به راه خطا هرگز دعوت نمی‌کنم

«و هم ینظرون الموت». بنابراین جمله حالیه «و هم ... » حکایت از آن دارد که اطمینان برخى از مسلمانان به مرگ آفرینى جنگ بدر به گونه اى بوده که گویا مرگ را با

درمان كنيم. «رَحْمَةِ رَبِّهِ» 11- كسانى كه به علم و قدرت و رحمت خداوند اطمينان دارند، هرگز مايوس نمى‌شوند. مَنْ يَقْنَطُ ... إِلَّا الضَّالُّونَ‌ «1» قالَ

حامل وحى يا غير آنها را نزد ما نمى‌آورى كه تصديق كنند قول تو را و موجب اطمينان ما شود بصدق دعوت تو لذا خداوند بآنها جواب فرموده كه نزول ملائكه بايد از

را بر وجه احسن و اكمل. پس راضى و تسليم گردد به آنچه او بجا آورد با كمال اطمينان. در احاديث معراجيه- حضرت نبوى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمايد: گفتم

كه تبصره و يقين ايشان بيفزايد و تصديق او با تصديق قرين شود به جهت مزيت اطمينان نفس و رسوخ يقين به استماع آيات، به سبب تظاهر ادله و تكاثر بينه. 2- به جهت

دلالت مى کند که آن قسمتى از سرگذشت پیامبران بیان مى شود که ایجاد یقین و اطمینان کند. ۴- داستان پیامبران در قرآن، حاوى حقایقى که مصلحان و هدایتگران جوامع

آفریده است. سپس اضافه می‌کند: «در این حال، پروردگار (به پیامبران دلداری و اطمینان خاطر می‌داد و) به آنها وحی فرستاد که: ما ظالمان را هلاک می‌کنیم» (فَأَوْحی

و حاکمیت یافتن قومش نداشته است و شاید دغدغه خاطر او بدان جهت بود که وى اطمینان نداشت مردمش ش--رایطى را که براى پیروزى مطرح ساخته بود (استعینوا ب-اللّه

قبول و یا عدم قبول انظار پیشینیان، باید آن را بررسى کرده و به درستى آن، اطمینان پیدا کرد. ۱۴ - شیطان، بازدارنده انسان ها از تبعیت از دین است. (اتّبعوا ما

است - شامل موردى که انسان حتى گمان به مصلحت دارد ولى هنوز به مرتبه علم و اطمینان نرسیده است ، نیز مى شود. ۷- نوح(ع) ، با پى بردن به نادرستى تقاضاى خود (نجات

سرورى است که در امور به او توجه مى شود و فعل «صَمَدَ صَمْدَه»; یعنى، با اطمینان به او روى آورد و قصد خود را بر او متمرکز کرد. (مفردات راغب) ۲ - همه موجودات

سىء بهم ... و قالوا لاتخف و لاتحزن إنّا منجّوک) دلدارى ملائکه به لوط(ع) و اطمینان بخشى به وى براى نجات حتمى از عذاب، مى تواند قرینه باشد بر این که نگرانى

پیامبری برانگیخته است‌؟» بگو: «اگر در روی زمین فرشتگانی بودند- که با آرامش و اطمینان راه می‌رفتند- بی‌گمان از آسمان بر آنان فرشته‌ای را به پیامبری فرو می‌فرستادیم

تنگی زندگی بیشتر به خاطر کمبودهای معنوی و نبودن غنای روحی است، به خاطر عدم اطمینان به آینده و ترس از نابود شدن امکانات موجود، و وابستگی بیش از حد به جهان ماده

بزرگواری یوسف است که نه تنها از حق خود گذشت، بلکه از نظر حق اللّه نیز به آنها اطمینان داد که خداوند غفور و بخشنده است. تفسیر آیات ۱- یوسف(ع) ستمهاى برادرانش را

حامل وحى يا غير آنها را نزد ما نمى‌آورى كه تصديق كنند قول تو را و موجب اطمينان ما شود بصدق دعوت تو لذا خداوند بآنها جواب فرموده كه نزول ملائكه بايد از

غفلت نمى‌كنند. «عِشاءً» 2- گريه، هميشه نشانه‌ى صداقت نيست. به هر گريه‌اى اطمينان نكنيد. «يَبْكُونَ» وَ جاؤُ أَباهُمْ عِشاءً يَبْكُونَ «16» وَ جاؤُ أَباهُمْ

ج) نفس مطمئنّة كه در اثر نماز و ياد خدا حاصل مى‌شود و انسان به آرامش و اطمينان دست پيدا مى‌كند. قرآن كريم در يك مى‌فرمايد: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي»

به مكّه رفتند تا بر ضد مسلمانان، با مشركان هم پيمان شوند و براى دلخوشى و اطمينان كفّار، در برابر بت‌هاى آنان سجده كردند و گفتند: بت‌پرستى شما از اسلام مسلمانان

که پس از ایمانش به خدا کفر ورزد مگر آن کس که مجبور شده و قلبش به ایمان اطمینان دارد. لیکن کسانی که سینه‌هاشان را به کفر گشاده کرده، پس خشم خدا بر آنان

وحشت و اضطراب خود و دیگران نشود. ۲ - ورود به خانه و محل سکونت دیگران، بدون اطمینان از وجود صاحب آن و اجازه از او، ممنوع است. (لاتدخلوا بیوتًا غیر بیوتکم حتّى

کیف فعل ربّک بأصحب الفیل) ۱۰ - توجّه به ماجراى اصحاب فیل، دلگرم کننده و اطمینان بخش براى پیامبر(ص) و مؤمنان عصر بعثت (ألم تر کیف فعل ربّک بأصحب الفیل) ۱۱

کردن ترس و اندوه از خود نسبت به سرنوشت فرزندش (و لاتخافى و لاتحزنى) ۱۰ - اطمینان بخشى خداوند به مادر موسى و وعده قطعى به بازگرداندن فرزندش به آغوش وى (إنّا

گمانها می‌بردید. مراد این است که برخیها که قوی‌الایمان بودند به وعده خدا اطمینان کامل داشتند، و برخیها که ضعیف‌الایمان بودند، چندان امیدی به وعده پیروزی

حامل وحى يا غير آنها را نزد ما نمى‌آورى كه تصديق كنند قول تو را و موجب اطمينان ما شود بصدق دعوت تو لذا خداوند بآنها جواب فرموده كه نزول ملائكه بايد از

با هم منافاتى ندارد، زيرا در يك جا ترس از عظمت خداوند است. و در جاى ديگر اطمينان داشتن به خداوند. چنانكه در آيه‌اى ديگر مى‌خوانيم: «اللَّهُ نَزَّلَ أَحْسَنَ

ج) نفس مطمئنّة كه در اثر نماز و ياد خدا حاصل مى‌شود و انسان به آرامش و اطمينان دست پيدا مى‌كند. قرآن كريم در يك مى‌فرمايد: «أَقِمِ الصَّلاةَ لِذِكْرِي»

بدون توجه از بزرگان خود پيروى كرده و عن جهل آن عقيده را قبول داشتند پس به اطمينان مى‏شود گفت كه كفر از روى جهل و از روى عدم توجه نيز كفر است و گرنه در باره

راه‌ مقصود ‌او‌ ‌است‌ بايد توقّف‌ كند ‌تا‌ يك‌ راهنمايي‌ پيدا شود ‌که‌ اطمينان‌ بقولش‌ پيدا كند و ‌اگر‌ چند نفر باشند يكي‌ ‌اينکه‌ راه‌ ‌را‌ نشان‌ ميدهد

كه از اعداء دين و منافقين اين امت داشتند و تقيّه ميكردند بأمنيّت خاطر و اطمينان قلب تا عبادت كنند خدا را بهمان نحو كه مرضىّ او است بدون تقيه و ملاحظه نظر

«زندگی» و «تغذیه» در مضیقه شدید قرار گیرند، اما خداوند به این گروه مؤمنان اطمینان داد که درهای برکات الهی به روی شما گشوده خواهد شد و از نظر زندگی هیچ گونه

شاء الله ءامنین) «اَمن» (مصدر آمنین) به معناى هراس نداشتن و برخوردار بودن از اطمینان خاطر است - که به مناسبت زمان (دوران قحطى) و مکان (ورود به مملکت دیگران)

هلاکت رسیدن ایشان به دست خدا (اللّه مهلکهم أو معذبهم عذاباً شدیداً) ۶- اطمینان به هلاکت متجاوزان ایله و یا گرفتارى آنان به عذابى سخت، بهانه تارکان نهى

ثابت است. و اين واو اعلام مى‏كند كه صاحبان قول اخير آن را از روى علم و اطمينان نفس گفته‏اند و مرجوم به ظن نيستند... ابن عباس رضى الله عنه گفته: چون واو

عليه السلام درباره‌ى معناى‌ «السُّفَهاءَ» فرمودند: مقصود كسى است كه به او اطمينان ندارى. «3» «1». كافى، ج 5، ص 299. «2». وسائل، ج 7، ص 126. «3». وسائل، ج

كه از اعداء دين و منافقين اين امت داشتند و تقيّه ميكردند بأمنيّت خاطر و اطمينان قلب تا عبادت كنند خدا را بهمان نحو كه مرضىّ او است بدون تقيه و ملاحظه نظر

ظاهر، همچون: صحّت، دارائی، فرزندان خوب. نعمتهای باطن، همچون عقل، حسن تدبیر، اطمینان قلب، ایمان. حال هستند. «یُجَادِلُ فِی ...»: (نگا: حجّ / . Tabber requires

عیسى(ع) خود آن را انجام خواهد داد. سخن گفتن عیسى(ع) با مادر پس از ولادت، این اطمینان را به مریم داده بود که او براین کار کاملاً توانا است. ۸- عیسى(ع)، شیوه برخورد

آورید)، اظهار مى داشتند که: قرآن از جانب خدا نیست. اعراض از چنین پاسخى، گویاى اطمینان ایشان به آسمانى بودن قرآن و اعتراف ضمنى آنان به الهى بودن آن است. ۹ - یهودیان،

معجز در موقع لزوم بقدر كافى بدستور الهى بايد از پيغمبر صادر شود كه موجب اطمينان مردم بصدق ادّعاء او شود و از پيغمبر خاتم زيادتر از مقدار لازم بروز نمود

«عَطاءً حِساباً» 6- در جامعه بهشتى، افراد يكديگر را تكذيب نمى‌كنند و اعتماد و اطمينان ميان آنها حاكم است. «وَ لا كِذَّاباً» 7- پاداش‌هاى الهى، عطا و تفضّل اوست

«عَطاءً حِساباً» 6- در جامعه بهشتى، افراد يكديگر را تكذيب نمى‌كنند و اعتماد و اطمينان ميان آنها حاكم است. «وَ لا كِذَّاباً» 7- پاداش‌هاى الهى، عطا و تفضّل اوست

است. «ظن» در امور دنيوى، باورى همراه با شك است ولى در امور اخروى به معناى اطمينان است. «أَسْلَفْتُمْ» از «اسلاف»، تقديم چيزى است كه اميد مى‌رود بهتر از آن

اللَّهُ). شک نیست که وعده رحمت به مؤمنان از طرف خداوند، از هر نظر قطعی و اطمینان بخش است، چرا که «خداوند توانا و حکیم است» (إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَکِیمٌ)

فوق باشد. ۵- عزیز مصر در پى خرید یوسف(ع) ، به شخصیت والا و منزلت بلند او اطمینان پیدا کرد. (لامرأته أکرمى مثویه عسى أن ینفعنا) ۶- عزیز مصر در نظر داشت از

کمترین و کوچکترین آزار یک انسان از نظر اسلام مجازات دارد، و می‌توان با اطمینان گفت این همه احترام که اسلام برای خون و جان و حیثیت انسان قائل شده است در

معجز در موقع لزوم بقدر كافى بدستور الهى بايد از پيغمبر صادر شود كه موجب اطمينان مردم بصدق ادّعاء او شود و از پيغمبر خاتم زيادتر از مقدار لازم بروز نمود

به جهت كثرت تأمل و تبصر حجج، و بدين سبب از سخن آنان نترسيد و نهايت قوت و اطمينان به پروردگار پيدا نموده، وَ قالُوا حَسْبُنَا اللَّهُ‌: و گفتند بر وجه صدق

علوم ربانى را داشته باشد، و الا نصب غير معصوم، خلاف حكمت و مصلحت، و محل اطمينان خلق نخواهد بود. در «مجمع» فرمايد: اگرچه ظاهرا خطاب به حضرت رسالت است، لكن

«عَطاءً حِساباً» 6- در جامعه بهشتى، افراد يكديگر را تكذيب نمى‌كنند و اعتماد و اطمينان ميان آنها حاكم است. «وَ لا كِذَّاباً» 7- پاداش‌هاى الهى، عطا و تفضّل اوست

مِنْ عِلْمٍ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ» «1» امّا اگر مراد از گمان، اطمينان باشد ارزش است، گرچه يقين قوى نباشد. چنانكه خداوند نيز از رزمندگان شجاع و

است. «ظن» در امور دنيوى، باورى همراه با شك است ولى در امور اخروى به معناى اطمينان است. «أَسْلَفْتُمْ» از «اسلاف»، تقديم چيزى است كه اميد مى‌رود بهتر از آن

شاهد بگيريد و اگر اهل كتاب هم نباشد از مجوس ولى ورثه حق دارند در صورت عدم اطمينان بصدق آندو بعد از نماز عصر كه وقت شريفى است و مردم در مسجد اجتماع دارند آندو

بِذِكْرِ اللَّهِ أَلا بِذِكرِ اللَّهِ تَطمَئنُّ الْقُلُوب»: اطمينان به معناى سكون و آرامش است، و اطمينان به چيزى، به اين است كه آدمى با آن دلگرم و خاطر جمع شود

طريق معرفت خدا و وسعت رحمت و عموم قدرت او است و پس از وصول بشارت و حصول اطمينان حضرت ابراهيم از ملائكه سؤال نمود كه شما براى چه كار نازل شديد عرضه داشتند

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. وَ فِي‌ الأَرض‌ِ آيات‌ٌ لِلمُوقِنِين‌َ «20» و ‌در‌ زمين‌ آياتي‌ ‌است‌

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. وَ فِي‌ أَنفُسِكُم‌ أَ فَلا تُبصِرُون‌َ «21» و آياتي‌ ‌در‌ نفوس‌ شماست‌

است. «ظن» در امور دنيوى، باورى همراه با شك است ولى در امور اخروى به معناى اطمينان است. «أَسْلَفْتُمْ» از «اسلاف»، تقديم چيزى است كه اميد مى‌رود بهتر از آن

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

چیز (قل أى شىء أکبر شهدة قل اللّه) ۳- گواهى خداوند، مهمترین و صحیحترین و اطمینان بخش ترین گواهیها (قل أى شىء أکبر شهدة قل اللّه شهید بینى و بینکم) ۴- جواز

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. آخِذِين‌َ ما آتاهُم‌ رَبُّهُم‌ إِنَّهُم‌ كانُوا قَبل‌َ ذلِك‌َ مُحسِنِين‌َ

مكروهى داشته باشند ولى اظهار نفرمود با اينحال آنها احساس نمودند و براى اطمينان خاطر مبارك عرضه داشتند مترس ما ملائكه نزول عذابيم بقوم لوط و غذاى بشر را

«عَطاءً حِساباً» 6- در جامعه بهشتى، افراد يكديگر را تكذيب نمى‌كنند و اعتماد و اطمينان ميان آنها حاكم است. «وَ لا كِذَّاباً» 7- پاداش‌هاى الهى، عطا و تفضّل اوست

سابقه كه خداوند نقل فرمود آنها را براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر

آنان چند چيز بود: برادرى، تقوا، پيروى از رهبر، بى‌توقّعى، توكّل بر خدا و اطمينان دادن به مردم كه ما به نفع شما و امين شما هستيم. (پيام‌هاى اين چند آيه نيز

چنان که در آیه ۱۶ بیان شد - به رحمت خداوند و امداد او در رفع مشکلات شان اطمینان داشتند، با این حال، با خود، سکه هایى آورده بودند و قصد خرید و تأمین نیازمندى هاى

بخداوند يگانه جامع صفات كماليّه توكل باو است كه آن عبارت است از رضا بتقدير و اطمينان بتدبير و تفويض امور باو و مستفاد از نقل قمّى ره از امام باقر عليه السّلام

افتاده شود در آتش مانند اهل الحاد كه ذكر شد بهتر است حالش يا كسيكه با كمال اطمينان خاطر آنروز در پيشگاه الهى حاضر شود مانند اهل‌ جلد 4 صفحه 561 ايمانى كه از

بخداوند يگانه جامع صفات كماليّه توكل باو است كه آن عبارت است از رضا بتقدير و اطمينان بتدبير و تفويض امور باو و مستفاد از نقل قمّى ره از امام باقر عليه السّلام

ميشوند و اگر خداوند بخواهد اجر ندهد كفران است نه ترك تفضل تا موجب مزيد اطمينان آنها بثواب آخرت شود و خداوند عالم بضمائر و جزئيات افعال عباد است هيچ ذره

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. آخِذِين‌َ ما آتاهُم‌ رَبُّهُم‌ إِنَّهُم‌ كانُوا قَبل‌َ ذلِك‌َ مُحسِنِين‌َ

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

«عَطاءً حِساباً» 6- در جامعه بهشتى، افراد يكديگر را تكذيب نمى‌كنند و اعتماد و اطمينان ميان آنها حاكم است. «وَ لا كِذَّاباً» 7- پاداش‌هاى الهى، عطا و تفضّل اوست

كه مقام شامخ نبوت را شايسته شك و ترديد و نقص و عيب نيست، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق به تبليغات ايشان، و آن، نقض غرض الهى است. پس اين گونه خطابات، در

‌را‌ حمل‌ ‌بر‌ ‌آن‌ كرد اينكه‌ مؤمنين‌ چنين‌ خيالي‌ كردند. خداوند ‌براي‌ اطمينان‌ قلب‌ ‌آنها‌ و رفع‌ خيال‌ آيه ثانيه‌ ‌را‌ فرستاد نه‌ اينكه‌ ابتداء بناء

شد چون عصمت انبياء از سهو و نسيان در احكام شرعيّه و اموريست كه موجب سلب اطمينان از اقوال و افعال ايشان شود نه در اين قبيل موارد كه مورد ابتلاء عموم نيست

غش باشد 1- به تخيلات و آرزوهاى خود دل نبنديم و به هر شعار و شعاردهنده‌اى اطمينان نكنيد. «وَ لَقَدْ كُنْتُمْ ... فَقَدْ رَأَيْتُمُوهُ ...» 2- در ميدان عمل،

است. «ظن» در امور دنيوى، باورى همراه با شك است ولى در امور اخروى به معناى اطمينان است. «أَسْلَفْتُمْ» از «اسلاف»، تقديم چيزى است كه اميد مى‌رود بهتر از آن

أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ» (موسى سرگذشت خود را صادقانه به شعيب گفت و او به موسى اطمينان پيدا كرد، آنگاه پيشنهاد دامادى او را براى دخترش مطرح نمود.) 4- اگر از امين

الرقاب است. وَ تَوَكَّلْ عَلَيْهِ‌: و توكل بكن بر او در تمام امور و اعتماد و اطمينان به او بدار. نكته: تقديم عبادت بر توكل اشاره است به آنكه نفع توكل به عابدان

ادامه این حالت بر مسلمانان سخت آمده، بعضی گفتند آیا زمانی فرا خواهد رسید که اطمینان و آرامش بر ما حکم فرما گردد، و جز از خدا از هیچ کس نترسیم؟ آیه نازل شد و

به نبوت و رسالت مبعوث گشته و مأمون بودند از آزار فرعون، لكن براى زيادتى اطمينان قلب خود، به كلام سبحانى عرضه داشتند تا حفظ خود را صريحا به توسط وحى بشنوند

افتاده شود در آتش مانند اهل الحاد كه ذكر شد بهتر است حالش يا كسيكه با كمال اطمينان خاطر آنروز در پيشگاه الهى حاضر شود مانند اهل‌ جلد 4 صفحه 561 ايمانى كه از

نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ» 2- فرعون با ديدن معجزه‌ى موسى، به پيروزى ساحران اطمينان نداشت. «إِنْ كانُوا هُمُ الْغالِبِينَ» ( «انْ» حرف شرط و نشانه‌ى شك است)

نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ» 2- فرعون با ديدن معجزه‌ى موسى، به پيروزى ساحران اطمينان نداشت. «إِنْ كانُوا هُمُ الْغالِبِينَ» ( «انْ» حرف شرط و نشانه‌ى شك است)

تأديبى بود كه بر حق تعالى اعتماد ننمود و از شياطين ترسيد، «1» و به تدبير خود اطمينان نمود، و اين امر نسبت به مقام نبوى و پادشاهى او شايسته نبود، لذا ترك اولى

و زيبا و خداوند مثلى زده است براى اهل مكّه كه در بلدى بودند امن و مورد اطمينان از هجوم دشمن باحترام كعبه با وسعت رزق چون از طائف و غيره انواع فواكه و اطعمه

و زيبا و خداوند مثلى زده است براى اهل مكّه كه در بلدى بودند امن و مورد اطمينان از هجوم دشمن باحترام كعبه با وسعت رزق چون از طائف و غيره انواع فواكه و اطعمه

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. آخِذِين‌َ ما آتاهُم‌ رَبُّهُم‌ إِنَّهُم‌ كانُوا قَبل‌َ ذلِك‌َ مُحسِنِين‌َ

خوف عذاب و شوق لقاء و هر قدر زيادتر آيات قرآن را بشنوند ايمان و يقين و اطمينان و بصيرت آنها زياد ميشود و بحق در امور توكّل مينمايند لذا خوف و رجاء آنها

آنكه نگهدارد زمين را از اضطراب و تمايل باطراف تا انسان و حيوان در آن با اطمينان سكونت نمايند و به تبع آن متحرّك باطراف نشوند چون راسى چيزى را گويند كه بسنگينى

زمره اهل ايمان محسوب شوند و از فوائد دنيوى و اخروى آنها بهره‌مند گردند و اطمينان بوعده نصرت دنيوى و ثواب اخروى ندارند مانند اهل ايمان كامل كه بطوع و رغبت

آنكه مبادا حرفى يا كلمه‌اى از آن سقط شود لذا خداوند خاطر مبارك را باين آيه اطمينان داد و نهى فرمود از تعجيل كه لازمه آن امر بتأمّل و تأنّى است و دستور فرمود

است. «ظن» در امور دنيوى، باورى همراه با شك است ولى در امور اخروى به معناى اطمينان است. «أَسْلَفْتُمْ» از «اسلاف»، تقديم چيزى است كه اميد مى‌رود بهتر از آن

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

عذاب‌ الهي‌ پيدا كند ‌که‌ گفتند: مؤمن‌ بايد ‌بين‌ خوف‌ و رجاء ‌باشد‌ نه‌ اطمينان‌ بسعادت‌ و نجات‌ داشته‌ ‌باشد‌ ‌که‌ امن‌ ‌من‌ مكر اللّه‌ ‌است‌ و نه‌ مأيوس‌

ایمان) برگردند.» و (گفتند:) «جز برای کسی که دین شما را پیروی کند، ایمان (و اطمینان) نیاورید.» بگو: «هدایت، به‌راستی، هدایت خداست. (اینان چنان می‌کنند که) مبادا

به بيانى كه عرض شد اين مقال موجب تجرّى و اقبال قابيل بر قتل مى‌شود كه با اطمينان خاطر اقدام نمايد و منافى با مقصود هابيل است كه ردع او از اين عمل قبيح بوده

را مى‌گيرد، قطع دست و پا از چپ و راست است. «مِنْ خِلافٍ» 5- به طاغوت‌ها اطمينان نكنيد، آنان همه را براى خودشان مى‌خواهند. (فرعون كه ساعتى پيش وعده داده

بين دعوت خلق و اشتغال بعبادت حق و چون شرح صدر و گشودگى دل بفرح و سرور و اطمينان خاطر است چنانچه دلتنگى از همّ و غم و اندوه است قمّى ره نقل فرموده كه شرح

حواريّون الهام فرمود كه بحضرت عيسى ايمان بياوريد ايمان آوردند ولى هنوز اطمينان كامل نداشتند و نميدانستند طرز مخاطبه با پيغمبر و عموم قدرت خدا را لذا پيغمبر

انسان، از حسرت‌هاى او در قيامت است. «هَباءً» پس به كارها وتلاش‌هاى خود اطمينان نكنيم، شايد بدعاقبت شويم و اعمالمان بى‌اثر باشد. «1». ابراهيم، 18. «2».

فاحشه (لواط) بگيرند، ولى فقط كارهاى مقدّماتى را انجام دهند، به نحوى كه اطمينان به انجام آن در آينده است، شما از باب نهى از منكر، آن دو را تنبيه و تعزير

شبهه و ترديد نيست يعنى باين وضوح و ظهور است پس بايد باين درجه يقينى و مورد اطمينان باشد. وَ فِي‌ أَموالِهِم‌ حَق‌ٌّ لِلسّائِل‌ِ وَ المَحرُوم‌ِ «19» ‌در‌ اموال‌

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

جايز نيست. «شَهِدَ شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها» 8- شهادت خويشان عليه يكديگر، سبب اطمينان بيشترى مى‌شود. «شاهِدٌ مِنْ أَهْلِها»* 9- در قضاوت، بيش از توجّه به گفته‌هاى

مكروهى داشته باشند ولى اظهار نفرمود با اينحال آنها احساس نمودند و براى اطمينان خاطر مبارك عرضه داشتند مترس ما ملائكه نزول عذابيم بقوم لوط و غذاى بشر را

سابقه كه خداوند نقل فرمود آنها را براى پيغمبر خود موجبات ثبات عزم و اراده و اطمينان قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر

دينيه‌ مانند ايمان‌ و تقوي‌ و اخلاق‌ حميده‌ و نعم‌ دنيويه‌ ‌که‌ اهم‌ّ ‌آنها‌ اطمينان‌ نفس‌ و عدم‌ تشويش‌ خاطر ‌است‌ و نعم‌ اخرويه‌ ‌که‌ بهشت‌ و روح‌ و ريحان‌

نموده است.) أَنْ تَأْكُلُوا مِنْ‌ ... بُيُوتِ أَعْمامِكُمْ‌ 3- قرائن عرفى و اطمينان عقلايى براى جواز مصرف از خانه ديگران كافى است. (مثلًا دادن كليد خانه، نشان

) ۹- كوه جودى كجا است ؟ و چرا حيوانات هم دچار طوفان شده اند؟ ۱- گرايش و اطمينان انسان به حس و تمايل او به تشبيه وتمثيل غير محسوس به محسوس ۲ - توجه به خدا

بخداى يگانه و قطع اميد از غير او است ولى بعد از نجات و وصول بساحل و حصول اطمينان بعضى از آنها بعدل و اقتصاد در طريق صلاح و سداد بر آيند و بعهديكه با خدا

مكروهى داشته باشند ولى اظهار نفرمود با اينحال آنها احساس نمودند و براى اطمينان خاطر مبارك عرضه داشتند مترس ما ملائكه نزول عذابيم بقوم لوط و غذاى بشر را

نتيجه فرستادن يوسف را با شما مگر آنكه عهد مؤكّد بذكر نام خداوند كه موجب اطمينان باشد با من بنمائيد كه بياوريد او را نزد من و نگذاريد بر او آسيبى وارد شود

آنكه مبادا حرفى يا كلمه‌اى از آن سقط شود لذا خداوند خاطر مبارك را باين آيه اطمينان داد و نهى فرمود از تعجيل كه لازمه آن امر بتأمّل و تأنّى است و دستور فرمود

آنكه مبادا حرفى يا كلمه‌اى از آن سقط شود لذا خداوند خاطر مبارك را باين آيه اطمينان داد و نهى فرمود از تعجيل كه لازمه آن امر بتأمّل و تأنّى است و دستور فرمود

آنكه مبادا حرفى يا كلمه‌اى از آن سقط شود لذا خداوند خاطر مبارك را باين آيه اطمينان داد و نهى فرمود از تعجيل كه لازمه آن امر بتأمّل و تأنّى است و دستور فرمود

يكى از طرق احراز ايمان آنزن است و اگر از طرق ديگر هم ايمان واقعى او مورد اطمينان شود حكم همين است كه بايد اسلام او قبول شود و بشوهر كافرش مسترد نگردد چون

دستور داد طعام براى او تهيّه نمودند ولدى الورود حاضر كردند و حضرت بعد از اطمينان بآنكه بعنوان مزد نيست بلكه بعنوان ضيافت است صرف فرمود پس آندختر بپدر خود

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

...; دعا کن، اگر دعا کردى خداوند پدید خواهد آورد ...» این سخن دلالت بر اطمینان قوم موسى به استجابت دعاى او دارد. ۹ - گرایش طبیعى انسان به بهره بردارى از

بخداوند يگانه جامع صفات كماليّه توكل باو است كه آن عبارت است از رضا بتقدير و اطمينان بتدبير و تفويض امور باو و مستفاد از نقل قمّى ره از امام باقر عليه السّلام

بخداوند يگانه جامع صفات كماليّه توكل باو است كه آن عبارت است از رضا بتقدير و اطمينان بتدبير و تفويض امور باو و مستفاد از نقل قمّى ره از امام باقر عليه السّلام

بين دعوت خلق و اشتغال بعبادت حق و چون شرح صدر و گشودگى دل بفرح و سرور و اطمينان خاطر است چنانچه دلتنگى از همّ و غم و اندوه است قمّى ره نقل فرموده كه شرح

ما را دچار غرق كنى در اين درياى بى‌پايان باين كلمات ما از عاقبت اين امر اطمينان نداريم در اين حال كالب بن يوحنا سواره بود به موسى عرض كرد يا نبى اللّه خدا

كردند و معلوم شد همگى يك مقصود دارند در هر حال اين عمل را براى كمال وثوق و اطمينان بفضل و رحمت و رحمانيّت و رازقيّت و حافظيت خداوند منّان نمودند و براى تحصيل

سَواءَ السَّبِيلِ‌: پس بتحقيق گمراه گشته از ميانه راه راست، يعنى هر كه اطمينان پيدا نكند به آيات الهى به سبب تأمل و تفكر در آن و شك نمايد در آن و اقتراح

را مى‌گيرد، قطع دست و پا از چپ و راست است. «مِنْ خِلافٍ» 5- به طاغوت‌ها اطمينان نكنيد، آنان همه را براى خودشان مى‌خواهند. (فرعون كه ساعتى پيش وعده داده

آنكه مبادا حرفى يا كلمه‌اى از آن سقط شود لذا خداوند خاطر مبارك را باين آيه اطمينان داد و نهى فرمود از تعجيل كه لازمه آن امر بتأمّل و تأنّى است و دستور فرمود

دستور داد طعام براى او تهيّه نمودند ولدى الورود حاضر كردند و حضرت بعد از اطمينان بآنكه بعنوان مزد نيست بلكه بعنوان ضيافت است صرف فرمود پس آندختر بپدر خود

شد چون عصمت انبياء از سهو و نسيان در احكام شرعيّه و اموريست كه موجب سلب اطمينان از اقوال و افعال ايشان شود نه در اين قبيل موارد كه مورد ابتلاء عموم نيست

بذوق التاله اثبات نموده‌اند هيچكدام براى نتايجى كه از آنها گرفته‌اند چندان اطمينان بخش نيست كه موجب تصرف در ظواهر ادله قطعيه شرعيه شود لذا بسيارى از اين اصول

) ۹- كوه جودى كجا است ؟ و چرا حيوانات هم دچار طوفان شده اند؟ ۱- گرايش و اطمينان انسان به حس و تمايل او به تشبيه وتمثيل غير محسوس به محسوس ۲ - توجه به خدا

إِلَيها زوج‌ و زوجه‌، انس‌ ‌به‌ يكديگر و الفت‌ ‌بين‌ ‌اينکه‌ دو و سكون‌ و اطمينان‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ ‌با‌ اينكه‌ هيچگونه‌ انتساب‌ رحمي‌ ‌ يا ‌ شغلي‌ ‌ يا ‌ معاشرتي‌

افتاده شود در آتش مانند اهل الحاد كه ذكر شد بهتر است حالش يا كسيكه با كمال اطمينان خاطر آنروز در پيشگاه الهى حاضر شود مانند اهل‌ جلد 4 صفحه 561 ايمانى كه از

بدان كه براى اين صفت در ضعف و قوت، سه درجه است: اول- آن كه وثوق و اعتماد و اطمينان او به كفايت خدا، مثل حال او باشد نسبت به كسى كه و كيل او گرديده؛ و اين ضعيف‌ترين

او است خداى يكتا و تا پند گيرند خردمندان.. تفسير خداوند براى تسكين قلب و اطمينان خاطر پيغمبر اكرم و اهل ايمان از مكر و حيله كفّار قريش و غيرهم ميفرمايد كه

وفاء است و معمول بوده كه عهد مى‌بستند و بر طبق آن قسم ميخوردند براى مزيد اطمينان طرف و بعد نقض مينمودند و نبايد نقض عهد و حنث قسم نمود براى آنكه خداوند مقدّر

باكي‌ ‌بر‌ ‌آن‌ زوج‌ اول‌ و زن‌ نيست‌ ‌که‌ بزناشويي‌ مراجعت‌ كنند ‌اگر‌ اطمينان‌ دارند ‌که‌ حدود الهي‌ ‌را‌ بپا مي‌دارند اينها حدود الهي‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌براي‌

گفته‌اند كه اينها در عقب دسته يا دستجات ديگر از ملائكه بودند براى بشارت و اطمينان قلب اهل ايمان بود و الّا حاجت بارسال ملائكه نبود بلكه فورا باراده الهى فانى

بلكه بايد در كنار وهمراه يكديگر باشند. «سارَ بِأَهْلِهِ» 3- در جايى‌كه اطمينان خاطر نداريم، خانواده خود را نبريم. «امْكُثُوا» ديدن آتش، به قرينه جمله‌ى‌

) ۹- كوه جودى كجا است ؟ و چرا حيوانات هم دچار طوفان شده اند؟ ۱- گرايش و اطمينان انسان به حس و تمايل او به تشبيه وتمثيل غير محسوس به محسوس ۲ - توجه به خدا

ثابت شده كه پيغمبران جايز نيست بر ايشان كفر و شرك و معاصى، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق و صدور معاصى از ايشان مستوجب مذمت و عقاب و واجب است مخالفت آنان،