نتایج جستجو

قلبى است. در مجمع ذيل آيه 45 بقره آمده: خشوع و تذلّل و اخبات نظير هم اند و ضدّ خشوع تكبّر و خودپسندى است و خشوع و خضوع قريب المعنى اند مگر آنكه خضوع در

آیات شامل این کلمه «خاشِعَةً»، از مادّه «خشوع» در اصل به معناى تضرع و تواضعِ توأم با ادب است، و به کار بردنِ این تعبیر، در مورد زمین خشکیده، در حقیقت یک

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

جاودانگى بهشتیان ۸ تسلیم: حقیقت تسلیم ۱۰ حیات: امکان حیات جاودان ۹ خشوع: زمینه خشوع ۳ خضوع: آثار خضوع ۱; زمینه خضوع ۳ ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۳ زیان:

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

جهان بینى و ایدئولوژى ۴، ۵ خاشعان: ۳ ایمان خاشعان ۶; ویژگیهاى خاشعان ۶ خشوع: زمینه خشوع ۲، ۵ لقاءاللّه: حتمیت لقاءاللّه ۱; ظن به لقاءاللّه ۵ مؤمنان: ویژگیهاى

کشیدن است، بعضى آن را به معناى سرعت گرفتن و بعضى به معناى نگاه کردن با ذلت و خشوع دانسته اند، ولى با توجّه به جمله هاى دیگر آیه، همان معناى اوّل مناسب تر به

معناى ایمان و یقین قطعى است; زیرا ایمان به لقاء اللّه و بازگشت به سوى او حالت خشوع، خداترسى و احساس مسئولیت را در دل انسان زنده مى کند. ظنن‌ (۶۹ بار) احتمال

آمرزش خدا ۱۱; اختصاصات خدا ۱۱; اوامر خدا ۱، ۲، ۷، ۸; بشارتهاى خدا ۹ خشوع: اهمیّت خشوع ۷ ذکر: ذکر تاریخ ۱۸ عمل: عمل به اوامر خدا ۱۷،۱۴،۱۳ گناه: زمینه آمرزش

نفسک) ۲- خشوع در برابر خدا و هراس از مقام ربوبى او، از آداب توجه به خدا و یاد کردن اوست. (و اذکر ربک فى نفسک تضرعا و خیفة) «تضرع» به معناى خشوع و اظهار

و آله و امثال او نور چشم است‌ «2» ولكن براى بعضى‌ها كه خشوع ندارند، همچون بارى سنگين است. خشوع، مربوط به قلب و روح و خضوع، مربوط به اعضاى بدن است. نمازِ

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

پیشگاه خداوند و خشوع در برابر اوست. (لعلهم یضرعون ... و لو أن أهل القرى ءامنوا و اتقوا) در آیه ۹۴ بیان شد که خداوند به منظور خضوع و خشوع مردم در برابر او،

ميكند فرمود اگر قلب اين مرد خشوع داشت جوارح او خاشع بود و نيز از آنحضرت روايت شده كه هر مقداريكه زياد شود خشوع جسد از خشوع قلب پس آن نزد ما نفاق است و

خانواده: نقش اصالت خانوادگى ۷ خدا: نشانه هاى رحمت خدا ۲۱; هدایتهاى خدا ۱۰ خشوع: خشوع هنگام استماع آیات خدا ۱۸ خضوع: خضوع هنگام استماع آیات خدا ۱۸ زکریا(ع):

برگرديم و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر

چشمها به زیر افکنند. دیدگانشان [از ترس و هول قیامت] فرو افتاده است. و نشان خشوع در ديدگان نمايان. دیدگان ایشان فروشده‌ ديدگانشان فروخفته است- از ترس-. و

وى، تبلور خشوع عمیق او در برابر خدا (أنه عدو للّه تبرأ منه إن إبرهیم لأوّه حلیم) یکى از معانى که اهل لغت براى «أوّاه» برشمرده اند، خضوع و خشوع شدید است

برابر خداوندِ باقی و جاویدان، و گرداننده و نگهبانِ جهان (همچون اسیران) خضوع و خشوع می‌کنند و کُرنِش می‌برند، و کسی که (در آن روز کوله‌بارِ) کفر (دنیای خود)

آنان را به سختیها و زیانها گرفتار و به شدائد و بلایا دچار ساخته‌ایم تا بلکه خشوع و خضوع نمایند (و توبه کنند و به سوی خدای خود برگردند). و ما به‌راستی سوی

نهاده‌اند. و هر کس در آسمانها و زمین است همه بنده و مملوک او و باکمال خضوع و خشوع مطیع فرمان اوست. و هر که در آسمان ها و زمین است، فقط در سیطره مالکیّت و فرمانروایی

معنا را تأیید مى کند. ۲- خشوع و فروتنى گروهى از عالمان اهل کتاب در برابر خداوند (انّ من اهل الکتب لمن یؤمن ... خاشعین للّه) ۳- خشوع و فروتنى گروهى از عالمان

تحمّل مشقّات و ناملایمات) بردبار، و (در نیّت و کردار و گفتار) درستکار، و (با خشوع و خضوع بر طاعت و عبادت) مداوم و ماندگار، و (از آنچه می‌توانند و بدان دسترسی

بدهيد و پيامبر را فرمان بريد شايد بر شما ببخشايد. نماز را (در وقت معیّن و با خشوع و خضوع لازم) بخوانید، و زکات را (به مستحقّان آن) بپردازید، و از پیغمبر اطاعت

در آیات بعد - صاحبان وجوه است و اِسناد خشوع به چهره ها - که محل بروز آثار آن است - نوعى مبالغه و بیانگر شدت خشوع است. ۲ - صحنه گریزناپذیر قیامت، براى برخى

گوييد، شايد پند گيرد، يا بترسد. و با او سخنی نرم بگویید، باشد که پند گیرد یا خشوع و خشیت یابد پس با وى سخنى نرم بگوييد، شايد كه پند پذيرد يا [از خداى‌] بترسد

حرام نباشد. 5- خالص از ريا و سمعه. 6- تعميم در دعا. 7- گريه و تضرع و تذلل و خشوع و خضوع باشد، چه اين حالت سلاح دعا است. 8- مقدم بر طلب مطلوب، مدح و ثناى الهى

قيامت فراگير است. «تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ» 6- كسى كه خشوع انتخابى در برابر خدا را نپذيرد، در آن روز خشوع و ذلّت اجبارى را خواهد پذيرفت. خاشِعَةً ... تَرْهَقُهُمْ

قيامت فراگير است. «تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ» 6- كسى كه خشوع انتخابى در برابر خدا را نپذيرد، در آن روز خشوع و ذلّت اجبارى را خواهد پذيرفت. خاشِعَةً ... تَرْهَقُهُمْ

نگشتند (نگا: المصحف المیسّر). از ماده (کین) یعنی: خواری و کوچکی ننمودند و خشوع و خضوع نکردند (نگا: آل‌عمران / . فَلَوْ لاَ إِذْ جَاءَهُمْ‌ بَأْسُنَا...

آسان بوده‌است. و هر کس از شما برای خدا و رسولش، (تداوم در) خشوع داشته باشد و عمل شایسته(ی خشوع) انجام دهد، اجرش را دو چندان می‌دهیم و برایش روزیِ فراوانی

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

كلام با سؤال مطرح مى‌شود، «أَ لَمْ يَأْنِ» در گام بعد سخن از آمادگى روحى و خشوع دل‌هاست، در گام بعد سخن از علم و تعقّل و در اين آيه، طرح مسأله با قاطعيّت

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ «1» ولى در اين جا مى‌فرمايد: «خاشِعَةً»؛ شايد كلمه‌ى خشوع در اين آيه نوعى طعنه به مستكبران باشد كه در آيه‌ى قبل از آنها ياد شد. 1-

يَسْمَعُ‌: چيزى را كه نمى‌شنود دعا و نياز تو را. وَ لا يُبْصِرُ: و نمى‌بيند خضوع و خشوع تو را كه نزد او بجا مى‌آورى و اظهار مى‌كنى. وَ لا يُغْنِي عَنْكَ شَيْئاً:

عظيم است، لذا اين عبارات را بر اعمال ايشان اطلاق فرموده و خود در مقام تذلل و خشوع امثال اين كلمات را استعمال نمايند. قالَ رَبِّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْئَلَكَ

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

«رَبِّ فَلا تَجْعَلْنِي فِي الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ»: و فايده آن اظهار رغبت و خشوع و خضوع است بدرگاه سبحانى. قُلْ رَبِّ إِمَّا تُرِيَنِّي ما يُوعَدُونَ (93)

برگرديم و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر

متواضعان. «إرْکَعُوا مَعَ الرَّاکِعِینَ»: به همراه خاشعان در برابر اوامر خدا خشوع کنید (نگا: مائده / ). محل نزول: این آیه در مدینه بر پیامبر اسلام صلی الله

حضرت خضر بود چون براى تحصيل علم مخصوصى نزد او حاضر شده بود با كمال خضوع و خشوع خواهش نمود كه تبعيّت او را بپذيرد براى كسب علم و بعد از آنكه حضرت خضر فرمود

برگرديم و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر

برگرديم و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر

و بنابر مطالب فوق، توبه از ترك اولى باشد، يا توبه انبياء بر سبيل خضوع و خشوع و انقطاع به سوى خدا، و غرض از آن تحصيل ثواب باشد، زيرا توبه بنفسه، طاعتى

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

كه نميشنود صداى تو و نداى تو و ذكر و دعاى تو واحديرا و نميبيند تو و خضوع و خشوع و ركوع و سجود تو واحديرا و نميتواند مهمّى را از تو كفايت كند و ضررى را دفع

كه نميشنود صداى تو و نداى تو و ذكر و دعاى تو واحديرا و نميبيند تو و خضوع و خشوع و ركوع و سجود تو واحديرا و نميتواند مهمّى را از تو كفايت كند و ضررى را دفع

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

مئذ زرقا بيان وضع كوهها در روز قيامت حال آدميان در روز قيامت : پيروى داعى ، خشوع اصوات و سود نبخشيدن شفاعت الا من اذن لهالرحمن ذلت تمام موجودات در برابر خداوند

دو در مثل آيا پس پند نميگيريد. تفسير مراد از اخبات آرامش بذكر حقّ و خضوع و خشوع در پيشگاه احديّت است و نتيجه اين حال براى بنده بعد از ايمان و عمل صالح دخول

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

به قرینه آیه قبل - تلاش دوزخیان براى رهایى از مخمصه اى است که آنان را به خشوع و ذلت افکنده است. «نَصَب» به معناى تعب است. (مفردات راغب)، بنابراین «ناصبة»

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

كارِهُونَ» «2» بر اساس روايات، رياكار ظاهرى زيبا و باطنى مريض دارد؛ در ظاهر اهل خشوع و تواضع است، ولى در باطن دست از گناه بر نمى‌دارد. او در ظاهر گوسفند و در

بعد از خلاصى وادى تيه، امر شد به بنى اسرائيل داخل بيت المقدس شويد به حالت خشوع و خضوع، چنانچه شأن مساجد است، و يا سجده كنيد خدا را به شكر گزارى و بهره بريد

متذكر شدند ‌به‌ ‌آن‌ آيات‌ مي‌افتند ‌به‌ خاك‌ سجده‌ ‌که‌ دال‌ ‌بر‌ خضوع‌ و خشوع‌ و تسليم‌ ‌است‌ و تسبيح‌ مي‌كنند ‌با‌ تحميد پروردگار ‌خود‌ و ‌آنها‌ تكبر

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

«جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ» «11» براى فلاح و رستگارى، خشوع در نماز، اعراض از لغو، پرداخت زكات، پاكدامنى، عفت، امانتدارى، وفاى به عهد

كه نميشنود صداى تو و نداى تو و ذكر و دعاى تو واحديرا و نميبيند تو و خضوع و خشوع و ركوع و سجود تو واحديرا و نميتواند مهمّى را از تو كفايت كند و ضررى را دفع

كه نميشنود صداى تو و نداى تو و ذكر و دعاى تو واحديرا و نميبيند تو و خضوع و خشوع و ركوع و سجود تو واحديرا و نميتواند مهمّى را از تو كفايت كند و ضررى را دفع

برگرديم و مى‌بينى تو آنها را كه عرضه داشته ميشوند بر آتش جهنّم در حال خضوع و خشوع از ذلّت و خوارى كه مينگرند به آتش از زير چشم مانند كسانى كه براى كشتن حاضر

كه نميشنود صداى تو و نداى تو و ذكر و دعاى تو واحديرا و نميبيند تو و خضوع و خشوع و ركوع و سجود تو واحديرا و نميتواند مهمّى را از تو كفايت كند و ضررى را دفع

خاموش گردد و پست شود بطوريكه صداى كسى شنيده نشود مگر آهسته از نهايت خضوع و خشوع قمّى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده كه چون روز قيامت شود خداوند خلق

حاصل آيه شريفه آنكه: ملائكه ملاء اعلى با وجود قرب مقامشان، در نهايت خضوع و خشوع پيوسته مشغولند به عبادت، پس فرزند آدم هر آينه به طريق اولى بايد كه شب و روز

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

حضرت خضر بود چون براى تحصيل علم مخصوصى نزد او حاضر شده بود با كمال خضوع و خشوع خواهش نمود كه تبعيّت او را بپذيرد براى كسب علم و بعد از آنكه حضرت خضر فرمود

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

خداوند به موسى عليه السلام فرمود: آيا مى‌دانى چرا تورا برگزيدم؟ زيرا خضوع و خشوع تو به درگاه من بى‌نظير بود؛ هرگاه به نماز مى‌ايستادى، گونه‌هاى خود را بر

به سوى او كه تمامى مخلوقات، فقر ذاتى دارند نسبت به غنى بالذات؛ پس خضوع و خشوع نمايند بدرگاه او از غنى و فقير و قوى و ضعيف. 3- شهادت دهد خداى تعالى نزد

دعوت و جلب محبّت زير دستان بسيار مؤثر است و در پيشگاه الهى ملازم با خضوع و خشوع است و آنكه اگر عصيان نمودند و ايمان نياوردند و قبول ولايت امير المؤمنين عليه

بوديم‌ و عمل‌ صالح‌ بجا آورده‌ بوديم‌ ‌تا‌ گرفتار همچو روزي‌ نشده‌ بوديم‌، خشوع‌ ذلت‌ و خفت‌ ‌است‌ و بهر طرف‌ ‌که‌ نظر بيندازند عذاب‌ بآنها احاطه‌ كرده‌

است: هر آن اندازه كه خشوع تن و اندام بدن از آنچه در دل است بيشتر باشد نزد ما نفاق محسوب گردد. و نيز آن حضرت (ص) فرمود: آنچه از خشوع بدن بر آنچه در دل است

علیه‌السلام نازل شده است و نیز فرمود: به خدا سوگند اوست که با حالت اضطرار و خضوع و خشوع در مقام ابراهیم دو رکعت نماز می‌گذارد و خداى خود را می‌خواند و خداوند هم

ركوع‌ سبحان‌ ربي‌ العظيم‌ و بحمده‌ ‌شده‌، و سجود كوچكي‌ و تسليم‌ و خضوع‌ و خشوع‌ ‌است‌ و لذا شيطان‌ زير بار سجده‌ آدم‌ نرفت‌ و نسبت‌ باو كوچكي‌ نكرد و ذكر

يَدعُون‌َ ‌ان‌ نافيه‌ ‌است‌ بقرينه‌ استثناء و مراد ‌از‌ يدعون‌ عبادت‌ و خضوع‌ و خشوع‌ نزد ‌آنها‌ مِن‌ دُونِه‌ِ ‌يعني‌ ‌غير‌ ‌از‌ ‌خدا‌ ‌پس‌ معني‌ ‌اينکه‌ ميشود

اولى از حضرت نوح و عتاب الهى بشرح مذكور در آيه سابقه آنحضرت با كمال خضوع و خشوع و تذلّل از خداوند مسئلت نمود كه در آتيه او را حفظ فرمايد از سؤال بيجا و هر

قلوبکم ... فهى کالحجارة أو أشد ... و إن من الحجارة لما یتفجر منه الأنهر) ۱۷ - خشوع و خضوع در برابر خدا، نشانه سلامت قلب از قساوتها و کدورتهاست. (ثم قست قلوبکم

بهترين تصديق آنهاست. «صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَ كُتُبِهِ» 6- خضوع و خشوع در عبادت خداوند، در كنار تصديق قولى لازم است. صَدَّقَتْ‌ ... وَ كانَتْ مِنَ

از گناهان است و اجابت دعوت حقّ و تقرّب باو از طريق عبادت و اطاعت با خضوع و خشوع و تحمّل مشقّت سرما و گرما و زحمت مسافرت و بذل مال و جان در راه محبّت جانان

به سوى سعادت واقعى راهنمايى كنند. از اين آيه و دو آيه قبل بدست مى‌آيد كه خشوع در برابر خداوند متعال (نماز) و داشتن روحيّه ايثار و انفاق و تعاون و حفظ حقوق

استعمال طيب. 5- تجديد توبه و استغفار. 6- صدقه دادن. 7- در مسجد بودن. 8- خضوع و خشوع. 9- تضرع و زارى. 10- حسن ظن به خدا. 11- تسميه. 12- اعتراف به گناه. 13- تقديم

اولى از حضرت نوح و عتاب الهى بشرح مذكور در آيه سابقه آنحضرت با كمال خضوع و خشوع و تذلّل از خداوند مسئلت نمود كه در آتيه او را حفظ فرمايد از سؤال بيجا و هر

زمين ميگذارند در حال گريه و زارى و توبه و انابه و اين معرفت موجب مزيد خضوع و خشوع و تواضع و فروتنى آنها در پيشگاه احديّت خواهد بود و اينكه از رويها بأذقان

زمين ميگذارند در حال گريه و زارى و توبه و انابه و اين معرفت موجب مزيد خضوع و خشوع و تواضع و فروتنى آنها در پيشگاه احديّت خواهد بود و اينكه از رويها بأذقان

باقر و يا امام صادق (ع) پرسيدم كه ما مى‏بينيم مردى عبادت و كوشش در امر دين و خشوع دارد و معتقد به حق (در امر امامت) نيست آيا از اين كردار خود سودى مى‏برد؟

بلكه‌ ‌گفت‌ اسلمت‌ لرب‌ العالمين‌ بعضي‌ گفتند ‌براي‌ اظهار فروتني‌ و ذلت‌ و خشوع‌ بوده‌ ‌که‌ ‌خود‌ ‌را‌ قابل‌ تخاطب‌ ندانسته‌ ‌است‌ ولي‌ ‌اينکه‌ وجه‌ بنظر

بر وجه ترغيب در ترك و تزهيد در فعل آن، و موجب شود نرمى دل را به آنچه موجب خشوع باشد. يا مراد حكمت نبوت و موعظه حسنه قرآن. از اين دو مرتبه كه گذشت، جدال

از گناهان است و اجابت دعوت حقّ و تقرّب باو از طريق عبادت و اطاعت با خضوع و خشوع و تحمّل مشقّت سرما و گرما و زحمت مسافرت و بذل مال و جان در راه محبّت جانان

جمله «الا على الخاشعين » منافات داشته باشد، براى اينكه خشوع با صبر خيلى نميسازد، و فرق ميانه خشوع و خضوع با اينكه معناى تذلل و انكسار در هر دو هست ، اين

از گناهان است و اجابت دعوت حقّ و تقرّب باو از طريق عبادت و اطاعت با خضوع و خشوع و تحمّل مشقّت سرما و گرما و زحمت مسافرت و بذل مال و جان در راه محبّت جانان

تفسير نمونه جلد ۱۷ صفحه ۳۱۱ و نقطه مقابل آن خشوع ، لذا در ششمين توصيف مى فرمايد: و مردان با خشوع و زنان با خشوع (و الخاشعين و الخاشعات ). گذشته از حب جاه

«وَ يَسئَلُونَك عَنِ الجِْبَالِ... وَ لا أَمْتاً»: اين آيه دلالت دارد بر اينكه مردم از رسول خدا (صلى اللّه عليه و آله و سلم ) از وضع كوهها در روز قيامت

اشكالى ندارد، ولى اگر دستهايت را بزمين برسانى بهتر است. (زيرا نشان نهايت خشوع و انكسار و خاكسارى در برابر پروردگار است).

از گناهان است و اجابت دعوت حقّ و تقرّب باو از طريق عبادت و اطاعت با خضوع و خشوع و تحمّل مشقّت سرما و گرما و زحمت مسافرت و بذل مال و جان در راه محبّت جانان

دعا و ‌از‌ روي‌ قلب‌ و توجّه‌ نه‌ فقط سر زباني‌ و ‌با‌ حال‌ بكاء و خضوع‌ و خشوع‌ و توبه‌ و استغفار و توسّل‌ بائمّه‌ اطهار و تحت‌ بقاع‌ شريفه‌ و اماكن‌ متبرّكه‌

«وَ مِنْ آيَاتِهِ أَنَّك تَرَى الاَرْض خَاشِعَةً...»: كلمه «خاشعة»، از «خشوع» است كه به معناى اظهار ذلت است. و كلمه «اهتَزّت»، از مصدر «اهتزاز» است، كه

اينكه در آن سجود نيز باشد، و علت ديگر هم اينكه نماز خود را به سجود و خضوع و خشوع بپايان برند، و علت اينكه چهار سجده در آن مقرر گرديده اينست كه هر نمازى‏ كه

ترجمه : ۲۱ - اگر اين قرآن را بر كوهى نازل مى كرديم مى ديدى كه در برابر آن خشوع مى كند و از خوف خدا مى شكافد! و اينها مثالهائى است كه براى مردم مى زنيم تا

به عرض ملك علّام رسانيد. و گفته‏اند كه: هر يك از اين كلام، بر وجه خضوع و خشوع است و مجرّد دعا كردن، كه محض عبادت است، كه اگرچه ما اين دعا نكنيم، حق- تعالى-

و حكومت به سليمان داد؟ با اين حال اينهمه مواهب جز بر خشوع او نيفزود، به گونه اى كه حتى از شدت خشوع و ادب چشم به آسمان نمى انداخت . ب : براى اداره يك كشور

و ‌از‌ اينها متفرع‌ ميشود امور ديگري‌ مانند فراغ‌ قلب‌ ‌از‌ ‌غير‌ ‌خدا‌ و خشوع‌ و خضوع‌ و تعظيم‌ نسبت‌ بمعبود و هيبت‌ ‌از‌ جلال‌ ‌او‌ و رجاء و اميد برحمت‌

و مرحبا و خير مقدم گفتند و در آنجا ملائكه بسيارى را ديد كه در حال خضوع و خشوع بودند و هريك از آنها بآهنگ مخصوصى تسبيح و تقديس خدا را مينمودند و حمد و ثناى

أَصواتَكُم‌ فَوق‌َ صَوت‌ِ النَّبِي‌ِّ بايد ‌براي‌ احترام‌ نبي‌ ‌با‌ كمال‌ خضوع‌ و خشوع‌ سبك‌ صحبت‌ كرد و فرياد سر نبي‌ نزد و ظاهر نهي‌ تحريم‌ ‌است‌ و احترام‌ و

دوست مى دارند كسى را كه غذاى ناگوار بخورد و لباس خشن بپوشد و در برابر خدا خشوع كند. فرمود: مگر نمى دانى كه يوسف پيغمبر، كه فرزند پيغمبر بود همواره قباهاى

نتيجه نسبت مودت به محبت نسبت خضوع است به خشوع ، چون خضوع آن خشوعى را گويند كه در مقام عمل اثرش هويدا شود، به خلاف خشوع كه به معناى نوعى تاثر نفسانى است ، كه

فراگير مى شود و «خشوع»، حالت و وصف انسان هاست، ولى در اين آيه به وجوه آنان نسبت داده و اين، بدان جهت است كه چهره، از هر عضو ديگرى حالت خشوع درونى را مى نماياند

مُتَجَبِّرٍ وَ مَنْ دَخَلَ‏ اَلْمَسْجِدَ حَافِياً عَلَى سَكِينَةٍ وَ وَقَارٍ وَ خُشُوعٍ غَفَرَ اَللَّهُ لَهُ وَ مَنْ نَظَرَ إِلَى‏ اَلْكَعْبَةِ عَارِفاً بِحَقِّهَا

اَلْإِمَامُ فَيَبْرُزُ إِلَى مَكَانٍ نَظِيفٍ فِي سَكِينَةٍ وَ وَقَارٍ وَ خُشُوعٍ وَ مَسْأَلَةٍ وَ يَبْرُزُ مَعَهُ اَلنَّاسُ فَيَحْمَدُ اَللَّهَ وَ يُمَجِّدُهُ

اندازى ، و ليكن براى اين بود كه ياد آورنده اى باشد تا هر كس طبع او خضوع و خشوع در برابر حق است متذكر شود، و به خدا ايمان آورده تقوى پيشه كند. بنابراين سياق

سوره ، سه آيه اى است كه بعد از جمله قد افلح المؤ منون آمده كه يكى دعوت به خشوع در نماز، و ديگرى دعوت به پرهيز از هر گونه كار لغو و بيهوده ، و سومى دعوت

مسئوليتها و انجام اعمال نيك مى رساند در جان آنها جايگزين شود، و همان حال خضوع و خشوع را پيدا كنند كه خردمندان با ايمان ، به هنگام مناجات با خداى خود، پيدا مى

قدرت بى پايان آشناتر شوند. «خاسى ء» از ماده «خساء» و «خسوء» (بر وزن مدح و خشوع ) هرگاه در مورد چشم به كار رود به معنى خسته و ناتوان شدن است ، و هرگاه در

به اين صورت كه نخست توجهات قلبى ما با اختلافى كه در خصوصيات آن (از خضوع و خشوع و خوف و رجاء و عشق و جذبه و امثال آن ) است ، در نظر گرفته شود و بعد همان

شود. و مراد از «خشيت» در چنين زمينه اى، همان خشيت حقيقى است، كه به دنبالش، خشوع باطنى و خضوع در ظاهر پيدا مى شود. اين، آن معنايى است كه از سياق آيه بر مى

ديگرى را هم روايات به آن ملحق كرده ، از قبيل خوف و طمع ، و رغبت و رهبت ، و خشوع و تضرع ، و اصرار، و ذكر، و عمل صالح ، و ايمان ، و ادب حضور، و امثال آن .

از نظر ما بعيد نيست كه مراد از آن اين باشد كه : خواسته است آن جناب سيماى خشوع و تواضع را به خود بگيرد، چون عادت مردم متكبر و خودپسند اين است كه همواره

به خود مريم و به نام وى نيز ناميده مى شود، همه اين عبادات توام با خضوع و خشوع در برابر صورت و مجسمه و بلكه صورت خيالى مريم انجام مى شود، در حالتى كه معتقدند

آن را جز محالات مى شمريد؟ زهى نادانى و غفلت و بيخبرى ! « خاشعة » از ماده « خشوع » در اصل به معنى تضرع و تواضع توام با ادب است ، و به كار بردن اين تعبير در

و تخشّع براى او است و اين سجده، در چهره آنان اثرى گذاشته، و آن اثر، سيماى خشوع براى خداست، كه هر كس ايشان را ببيند، با آن سيما ايشان را مى شناسد. و قريب

سوره مؤمنون): «به تحقيق كه رستگار شدند مؤمنان (۲) آن كسانى كه در نماز خود خشوع كنند (۳) و آن كسانى كه از لغو رو گردانند (۴) و آن كسانى كه همانها زكاة را

گريه شان كه خود ناشى از رقت قلب و تذلل نفس است نشانه ديگرى است از آن ادب و خشوع ، و اين سجده و گريه ، كنايه است از استيلاى صفت عبوديت بردلهاى آنان ، به طورى