نتایج جستجو

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

می‌دهد). پس بدانان اعتنائی مکن (و از نقشه‌ی خائنانه‌ی ایشان باکی به خود راه مده) و به خدا توکّل کن (و کار و بار خویش را بدو تفویض نما) و کافی است که خدا وکیل

بگویند: اگر راست می‌گوئی، عذاب خدا را بر سر ما بیاور (و ما مردمان آلوده را امان مده!) «آیا شما با مردان در می‌آمیزید و راه (خدا) را قطع می‌کنید و در محفل (انس)

يَوْمَئِذٍ باسِرَةٌ «24» تَظُنُّ أَنْ يُفْعَلَ بِها فاقِرَةٌ «25» ترجمه‌ حركت مده بخواندن زبانت را تا شتاب كنى بآن‌ همانا بر عهده ما است فراهم آوردن آن و خواندنش‌

بن حارثه، به نصیحت) می‌گفتی برو زن خود را نگه دار و از خدا بترس (و طلاقش مده)، و آنچه در دل پنهان می‌داشتی (که زینب را بگیری و حرمت ازدواج با زن پسر خوانده

جِهاداً كَبِيراً (52) ‌پس‌ گوش‌ ‌به‌ حرف‌ كفار مده‌ و مداينه‌ ‌با‌ ‌آنها‌ نكن‌ و توقعات‌ ‌آنها‌ ‌را‌ انجام‌ مده‌ و ‌با‌ ‌آنها‌ جهاد كن‌ ‌به‌ ‌اينکه‌ قرآن‌

‌در‌ حيوان‌، و ‌در‌ حكم‌ مني‌ ‌است‌ بلل‌ مشتبه‌ قبل‌ ‌از‌ استبراء و طول‌ مدّة. يكي‌ ‌از‌ اصول‌ دين‌ تمام‌ مليين‌ عالم‌ مسئله معاد ‌است‌ ‌که‌ نشئه‌ اخري‌

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

متناهي‌ اينست‌ ‌که‌ حدّي‌ ‌از‌ ‌براي‌ ‌او‌ نيست‌ جلد 3 - صفحه 106 عدّة و مدّة و شدّة و ‌اگر‌ كوچكترين‌ شيئي‌ ‌از‌ علم‌ ‌او‌ بيرون‌ ‌باشد‌ محدود و متناهي‌

دادنی بزرگتر (از برتری دادنهای دنیوی) است. با خدا معبود دیگری (را شریک) قرار مده. پس (اگر چنان کنی) در حالی که نکوهیده و خوار شده‌ای، زمین‌گیر می‌شوی. و پروردگارت

يسلب و عامرها يخرب فما خير دار تنقض نقض البناء و عمر يفنى فيها فناء الزّاد و مدّة تنقطع انقطاع السّير «1» خير دنيا ناياب است، و شرّ آن مهيا و آماده جمع شدن

مگر اندكي‌ ‌اگر‌ محققا ‌شما‌ بوديد ‌که‌ مي‌دانستيد انسان‌ ‌پس‌ ‌از‌ گذشتن‌ مدة مديدي‌ ‌به‌ نظر ‌او‌ بسيار كم‌ مي‌آيد پير مرد هشتاد ساله‌ موقعي‌ ‌که‌ قضاياي‌

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

‌در‌ حيوان‌، و ‌در‌ حكم‌ مني‌ ‌است‌ بلل‌ مشتبه‌ قبل‌ ‌از‌ استبراء و طول‌ مدّة. يكي‌ ‌از‌ اصول‌ دين‌ تمام‌ مليين‌ عالم‌ مسئله معاد ‌است‌ ‌که‌ نشئه‌ اخري‌

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

و معاندين‌ و مخالفين‌ و شاكين‌ و متحيّرين‌ و غالين‌ و ارباب‌ ضلالت‌ قرار مده‌ بجاه‌ محمّد و آله‌ و الحمد للّه‌ اوّلا و آخرا و ظاهرا و باطنا جلد 1 - صفحه

پس توكل كن بر خدا و از دشمنى و مخاصمه معاندان باك ندار و انديشه بخاطر راه مده و در دعوت خود راسخ باش. إِنَّكَ عَلَى الْحَقِّ الْمُبِينِ‌: بدرستى كه تو بر

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

كمال استقامت در مقابل نصارى قيام نما و بهيچ وجه در خاطر خود شك و شبهه راه مده هر چه خاطر تو منزه از شبهات است لكن امتت هم بايد بتو اقتدا نموده آينه دل را

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

برهان: پس از ثبوت تعلق قدرت در بدو خلقت انسانى به كيفيت خاصه بدون ماده و مدّه، ثابت شود به اينكه اين، ممكن بذاته، مقدور قدرت قادر على الاطلاق است؛ پس اعاده

براى انكار) يعنى مشركان و منكران معترفند بر اينكه مبدع خلق اول بى‌ماده و مده، مائيم نه غير ما، پس چرا اعتراف ننمايند بر قدرت ما به اعاده خلق به جميع مواد

است که فرمود: «خطب على (ع) الناس ... فقال: ... من کانت له مدة فهو إلى مدته و من لم یکن له مدة فمدته أربعة أشهر و کان خطب یوم النحر ... ; على (ع) [هنگام

تأخیر جنگ برای فراهم کردن نیروی بیشتر باشد از این موضوع نگرانی به خود راه مده) زیرا خداوند کفایت کار تو را می‌کند و در همه حال پشتیبان توست» (وَ إِنْ یُرِیدُوا

clarify them for people who know. ترتیل: ترجمه: «أَعْرِضْ»: اعتناء مکن. اهمّیّت مده (نگا: المراغی). إِنَ‌ اللَّهَ‌ لاَ يَسْتَحْيِي‌ أَنْ‌... (۲) وَ نُنَزِّلُ‌

اين دستورات از چيزهائى است كه وحى فرمود بتو پروردگارت از روى حكمت و قرار مده با خدا خداى ديگرى را پس انداخته شوى در جهنّم ملامت كرده شده رانده شده‌ آيا

به من نشان می‌دهی.» پروردگارم! پس مرا در (این هنگامه، میان) ستمکاران قرار مده.» و ما به‌راستی تواناییم که آنچه را به آنان وعده داده‌ایم به‌درستی بر تو بنمایانیم

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

يُكَذِّبُوكَ‌: و اگر تكذيب مى‌كنند تو را اى پيغمبر مشركان قريش، غم و اندوه به خود راه مده كه تكذيب اهل شرك و كفر مخصوص به تو نيست. فَقَدْ كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ‌: پس

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

پروردگار من اگر مينمائى مرا البته آنچه وعده داده ميشوند پروردگارا پس قرار مده مرا در گروه ستمكاران‌ و همانا ما بر آنكه بنمائيم تو را آنچه وعده ميدهيم آنها

قصيف‌ هائل‌ ‌لا‌ يظعن‌ مقيمها و ‌لا‌ يفادي‌ اسيرها و ‌لا‌ تفصم‌ كبولها ‌لا‌ مدة للدار فتفني‌ و ‌لا‌ اجل‌ للقوم‌ فيقضي‌»« (و امّا گناهكاران‌، ‌پس‌ ‌خدا‌ آنان‌

هر آينه آخرت بزرگتر است از جهت مراتب و بزرگتر است از جهت فضيلت دادن قرار مده با خدا خداى ديگرى پس بنشينى نكوهش شده بخود واگذار گرديده. تفسير - وقتى خدا

بر سر كوه آمد خواستند بر لشگر اسلام فرود آيند، حضرت دعا نمود: خدايا تمكين مده ايشان را بر ما، خدايا هيچ قوتى ما را نيست، مگر به اعانت و توفيق تو، خدايا

دو سؤالي‌ ‌که‌ ‌شده‌ صرف‌ نظر نما و ترك‌ مصاحبت‌ نكن‌ و مورد مؤاخذه‌ قرار مده‌ ‌پس‌ ‌از‌ ‌اينکه‌ ‌اگر‌ سؤالي‌ كردم‌ فَلا تُصاحِبنِي‌ ‌يعني‌ توقع‌ مصاحبت‌

کنایه از ملتزم شدن مى باشد. بنابراین «خذ العفو» یعنى عفو و گذشت را از چنگ مده و بدان ملتزم باش. ۲- دعوت مردم به کارهاى پسندیده، از وظایف پیامبر(ص) (و أمر

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

سبحانه مستغنى از اسباب است و به محض اراده مى‌تواند شى‌ء موجود گرداند بى‌ماده و مده. نزد بعضى اين سخن بر طريق استخبار است از كيفيت ايلاد، يعنى بار خدايا ما را

متذكّر نميشود و بنابر اين استثناء متّصل است و در هر حال تو گرد ملال بخاطر راه مده رجوع و بازگشت همه بعد از مرگ و در روز قيامت بحكم ما است پس بحساب آنها ميرسيم

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

و يافت تو را عيالمند پس بى‌نياز نمود و امّا طفل يتيم را پس مورد قهر قرار مده‌ و امّا سائل و گدا را پس بدرشتى محروم منما و امّا بنعت پروردگارت پس سخنرانى

و معاندين‌ و مخالفين‌ و شاكين‌ و متحيّرين‌ و غالين‌ و ارباب‌ ضلالت‌ قرار مده‌ بجاه‌ محمّد و آله‌ و الحمد للّه‌ اوّلا و آخرا و ظاهرا و باطنا جلد 1 - صفحه