نتایج جستجو

۱۴، ۱۶، ۱۷، ۱۸ خدا: وعده خدا ۱۴، ۱۵ زنا: احکام زنا ۱، ۳، ۴، ۶، ۷، ۹، ۱۱، ۱۲، ۱۹ ; زنا ى محصنه ۷ ; سرزنش زنا ۵ ; کیفر زنا ۶، ۷، ۱۱، ۱۴، ۱۵، ۱۷، ۱۸ ; کیفر زناى

(تنبيه‌) ‌در‌ اخبار زنا ‌را‌ نسبت‌ باعضاء داده‌ زنا چشم‌ زنا گوش‌ زنا لب‌ جلد 13 - صفحه 488 زنا دست‌ زنا ‌با‌ زبان‌ زنا بدن‌ زنا قلب‌. زنا چشم‌ برؤيت‌ شهوت‌

يَنْكِحُ إِلَّا زانِيَةً: مرد زنا كننده نكاح نكند مگر زن زنا كننده را. أَوْ مُشْرِكَةً: يا شرك آرنده را، چه غالب آنست كه مايل به زنا از اهل عفت‌ جلد 9 - صفحه

[نحل:1] يعنى امر خدا آمد آنرا به عجله نخواهيد و مثل [نساء:15] يعنى زنانى كه زنا مى‏آورند در تفسير الميزان ذيل آيه فوق هست (يُقالُ اَتاه وَ اَتى بِه‏اى فَعَلَه)

شرایط اجراى حدود ۴ خدا: آمرزش خدا ۱۱ ; رحمت خدا ۱۲، ۱۳ زنا: احکام زنا ۴، ۶ ; کیفر زنا ۳، ۴ ; کیفر زنا ى محصنه ۳ زناکار: آمرزش زناکار ۱۱ ; احکام زناکار ۲ ;

زن زناكار را زانيه و مرد زنا كار را زانى گويند [نور:3] درباره اين آيه سخن در «خبث» گذشت به انجا رجوع شود. نا گفته نماند زنا يكى از محرّمات ديم مبين اسلام

ديدند، به درگاه خدا شكايت كردند، خدا به آنها قوه شهوت داد، به روى زمين آمده، زنا كردند، خمر خوردند، به بت سجده كردند، قتل نفس نمودند و خدا عذابشان كرد محققين

فاحشه به معنى بسيار زشت است يعنى به زنا نزديك نشويد آن كار بسيار زشت و راه و رسم بدى است. *** فحشاء و فاحشه در قرآن به زنا و لواط و تزويج نامادرى و هر كار

نسبت دادن فرزند زنا به همسر، از جمله مواد مورد بیعت زنان مؤمن با پیامبر(ص) (و لایأتین ببهتن یفترینه بین أیدیهنّ و أرجلهنّ) ۱۰ - شرک، سرقت، زنا، فرزندکشى، انتساب

فاحشه به معنى بسيار زشت است يعنى به زنا نزديك نشويد آن كار بسيار زشت و راه و رسم بدى است. *** فحشاء و فاحشه در قرآن به زنا و لواط و تزويج نامادرى و هر كار

فاحشه به معنى بسيار زشت است يعنى به زنا نزديك نشويد آن كار بسيار زشت و راه و رسم بدى است. *** فحشاء و فاحشه در قرآن به زنا و لواط و تزويج نامادرى و هر كار

[نور:3]. راجع به اين آيه در «زنا» صحبت كرده‏ايم در البيان اختيار كرده كه مراد از نكاح در آيه جماع است يعنى: مرد زانى زنا نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا

[نور:3]. راجع به اين آيه در «زنا» صحبت كرده‏ايم در البيان اختيار كرده كه مراد از نكاح در آيه جماع است يعنى: مرد زانى زنا نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا

۲; کامجویى زلیخا ۲، ۳، ۲۲،۶،۴; ویژگیهاى کاخ زلیخا ۷ زنا: احکام زنا ۱۳; زنا با زن شوهردار ۱۳; ظلم زنا ۲۹ شهوترانى: موانع شهوترانى ۱۱ ظالمان: محرومیت ظالمان

اميه است. 9- آنانكه به زنان پاكدامن نسبت زنا بدهند. [نور:23]. لعان لعان و ملاعنه آن است كه مردى به زنش نسبت زنا بدهد و شاهد نداشته باشد بايد چهار دفعه بگويد:

۸; صبر در حق پذیرى ۸ حلم: سختى حلم ۸; صبر در حلم ۸ زنا: آثار اجتناب از زنا ۴; صبر در اجتناب از زنا ۸ سختگیرى: آثار اجتناب از سختگیرى ۴ سخن: سختى اجتناب

[نور:3]. راجع به اين آيه در «زنا» صحبت كرده‏ايم در البيان اختيار كرده كه مراد از نكاح در آيه جماع است يعنى: مرد زانى زنا نمى‏كند مگر با زن زناكار و يا

است. گفتنى است که تعبیر «فاحشه» از زنا و لواط در مواضع دیگر قرآن، قرینه بر این است که از مصادیق مورد نظر «الفواحش» زنا و لواط مى باشد. ۹ - چشم پوشى از خطاى

ناپسند ۶ جبرواختیار ۴: خدا: نفرتهاى خدا ۱; نواهى خدا ۳ دین: فطریّت دین ۷ زنا: ناپسندى زنا ۲ شرک: ناپسندى شرک ۲ عقیده: ناپسندى انحرافات عقیدتى ۱ عمل: تحقق عمل

پاداش تهجد ۲ حق: پاداش حق پذیرى ۲ حلم: پاداش حلم ۲ دعا: پاداش دعا ۲ زنا: پاداش اجتناب از زنا ۲ سختگیرى: پاداش اجتناب از سختگیرى ۲ سخن: پاداش اجتناب از سخن باطل

كبائر است [مائده:72]. 5- فرار از جنگ (با شرايط) [انفال:16]. 6- زنا. [فرقان:69]. 7- نسبت زنا به زنان عفيف [نور:23]. اينها براى نمونه ذكر شد گناهان ديگرى نيز

مَريَم‌ُ قوم‌ ‌او‌ بسيار تعجب‌ كردند و توهم‌ كردند ‌که‌ ‌از‌ راه‌ حرام‌ و زنا ‌او‌ ‌را‌ بدست‌ آورده‌ چنانچه‌ ‌تا‌ كنون‌ يهود همين‌ عقيده‌ ‌را‌ دارند و عيسي‌

‌که‌ عفت‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌از‌ دست‌ نداده‌ تناكح‌ كنند و عمده‌ فساد زنا اينست‌ ‌که‌ اولاد زنا بوجود نيايد ‌که‌ دشمن‌ اهل‌ بيت‌ ميشود چه‌ بگويم‌ ‌با‌ كساني‌ ‌که‌

المقدس، مریم(س) را به زنا متهم کردند. (و ما کانت أُمّک بغیًّا) «بغىّ»، یعنى زن بدکاره (قاموس). مردم گرچه مریم(س) را صریحاً به زنا متهم نکردند، ولى با کنایه

دیگرى است که براى آرمیدن کودک اختصاص یابد. ۷- مریم(س) از سوى افرادى متعدد به زنا متهم شده بود. (قالوا یمریم ... قالوا کیف نکلّم) ۸- سخن گفتن مرد با زن اجنبى

و قتل نفس كرده و زنا نموده در صورت توبه و ايمان و عمل صالح روز قيامت خواهد ديد كه شرك مبدّل به توحيد و قتل نفس مبدّل به احياء نفس و زنا مبدّل به يك عمل

معارف براى تذكر خلق و عمل بآن و از آن جمله آنستكه بايد حكّام شرع زن زنا دهنده و مرد زنا كننده را هر يك، صد تازيانه بزنند و رأفت و رحمت بحال آنها ننمايند در

انسان را مى‏پوشاند همين طور زن مرد را و مرد زن را از اعمال منافى عفت از قبيل زنا، چشم‏چرانى و غيره مى‏پوشاند و محفوظ مى‏كند ظاهراً بدين جهت مرد لباس زن و زن

الهى و نيز زنا نميكنند خصوصا با محارم و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم نقل شده كه بزرگترين معاصى شرك است و بعد از آن قتل و بعد از آن زنا بترتيب مذكور

عمر از متعه نهى نمى‏كرد به زنا مرتكب نمى‏شد مگر شقى. يعنى: حكم تشريع متعه براى بستن راه زنا است. عمر با تحريم متعه راه زنا را باز كرد ناگفته نماند: ازدواج

گناهان كبيره يا فواحش زنا و مقدمات آن، چنانچه از ابن عباس منقول است كه: اكابر عرب مخفيانه زنا مى‌كردند و اوباش علانيه، لذا فرمود گرد زنا مگرديد ما ظَهَرَ مِنْها

این کلمه مئى‌ (۱۰ بار) صد. [بقره:259]. خدا او را صد سال بميراند [نور:2]. زن زنا دهنده و مرد زناكننده به هر يك صد تازيانه بزنيد. وَ اللّه مِنْکُم يَغْلِبُوا

آنچه در شرع حرام شده به علت خبث واقعى است گر چه در عرف از خبائث نيست مثلا زنا از نظر ظاهرى نبايد از خبائث باشد همچنين ذبيحه‏اى كه شرائط اسلامى در آن مراعات

کیفیت راه رفتن: زن ۲۶; موارد جواز اظهار زینت زن ۱۸، ۱۹، ۲۰، ۲۴C: ۷ 'زنا: اجتناب از زنا ۶C: ۷ 'زنان: حجاب زنان مقارن بعثت ۱۶C: ۷ 'زینت: احکام زینت ۱۳، ۲۷;

نكاح زنان آزاد و كنيز براى كسى است كه بترسد از عدم نكاح به زحمت افتد و به زنا مرتكب شود. [آل عمران:118]. ما در «ما عَنِتُّمْ...»مصدرى است يعنى: از غير مؤمنين

فَعَلُوا فاحِشَةً؛ كسانى كه عمل زنا انجام بدهند»، «أَوْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ؛ و يا بر خويش ظلم فاحشى روا بدارند» كه بزرگتر از زنا و نبش قبر و دزدى كفن مرده

عمر از متعه نهى نمى‏كرد به زنا مرتكب نمى‏شد مگر شقى. يعنى: حكم تشريع متعه براى بستن راه زنا است. عمر با تحريم متعه راه زنا را باز كرد ناگفته نماند: ازدواج

ممكن است مراد از آن شوهردار بودن باشد يعنى: كنيزان چون شوهر دار شدند اگجر زنا كنند نصف حدّ زنان آزاد را دارند كه پتجاه تازيانه است. و اين قرينه است كه مراد

[انفال:17]. و يا نسبت دادن چيزى به كسى باشد نحو [نور:23]. كه مراد از رمى نسبت دادن زنا به زنى است راغب گويد استعمال آن در دوّمى به طريق كنايه است. درباره آيه اول

اَطْهَرُ لَكُمْ». و [حجر:71]. قطعاً مراد آن حضرت زنا نبوده است غير ممكن است پيامبر خدا آنها را در مقابل لواط به زنا بخواند بلكه منظورش یقيناً ازدواج شرعى بود

آنچه در شرع حرام شده به علت خبث واقعى است گر چه در عرف از خبائث نيست مثلا زنا از نظر ظاهرى نبايد از خبائث باشد همچنين ذبيحه‏اى كه شرائط اسلامى در آن مراعات

با آنان [از راه سوق دادنشان به حرام] در اموال و [از طریق وسوسه کردنشان به زنا] در اولاد شریک شو، و به آنان وعده [دروغ] بده [که از قیامت، حسابرسی، بهشت و

قلوب است. ظاهراً مراد از بهتان و كفر همان است كه به مريم نسبت زنا داده و گفتند: عيسى را از زنا زاده است درمجمع نقل شده: عيسى به گروهى از يهود گذشت بعضى به

ديدند، به درگاه خدا شكايت كردند، خدا به آنها قوه شهوت داد، به روى زمين آمده، زنا كردند، خمر خوردند، به بت سجده كردند، قتل نفس نمودند و خدا عذابشان كرد محققين

داوری می‌خوانند، در حالی که تورات دارند و حکم خدا در آن (به ویژه درباره‌ی زنا به روشنی) آمده است؟ (وانگهی) پس از داوری، پشت می‌کنند و (از حکم تو) روی می‌گردانند

نیکوکاری، و نیز بخشش به نزدیکان دستور می‌دهد، و از ارتکاب گناهان بزرگ (چون شرک و زنا)، و انجام کارهای ناشایست (ناسازگار با فطرت و عقل سلیم)، و دست‌درازی و ستمگری

گناهان، زيرا گناه يا ظاهر است يا باطن. 2- نكاح محارم مكنيد و به زنا مايل مشويد. 3- زنا به علانيه و اتخاذ اخدان مكنيد. 4- گناه ظاهر به جوارح، و باطن به

ممكن است مراد از آن شوهردار بودن باشد يعنى: كنيزان چون شوهر دار شدند اگجر زنا كنند نصف حدّ زنان آزاد را دارند كه پتجاه تازيانه است. و اين قرينه است كه مراد

فراگرفت.) تهمت به حضرت مريم، در آيه‌ى 27 سوره‌ى مريم نيز مطرح شده است. نسبت زنا به حضرت مريم، در واقع نسبت زنازادگى به حضرت عيسى و ناشايستگى او براى هدايت

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

[نور:26] مراد از خبيثات و خبيثين زنان و مردان ناپاك است . آيه شريفه بعد از آيات زنا و لعان و افك واقع شده گويا مراد آن است كه مردان و زنان پاك به حكم ايمان از

مشركين‌ پسر ‌را‌ بسيار دوست‌ ميداشتند و ‌لو‌ ‌از‌ زنا بوجود آمده‌ ‌باشد‌ چنانچه‌ زياد ‌از‌ كثرت‌ زنا دادن‌ مادرش‌ سميّه‌ معلوم‌ نشد پدرش‌ كيست‌ ‌که‌ گفتند

تقواپيشگان داناتر است. «فواحش» جمع «فاحشة» به هر گناهى گفته مى‌شود، نظير زنا. براى كلمه «لمم» در روايات‌ «1» و كتب لغت و تفسير، معانى گوناگونى نقل شده

كه گفت: يوسف «عليه السلام» سه لغزش داشت و سه اشتباه كرد. 1- خواست با آن زن زنا بكند در نتيجه به زندان افتاد - نگارنده گويد: اين اشاره است به آيه [يوسف:24]

‌بر‌ ‌او‌ بار نميشود بلكه‌ احكام‌ زنا دارد چنانچه‌ ‌اگر‌ ‌با‌ حيوانات‌ ‌باشد‌ تعزير دارد نه‌ حدّ لواط و نه‌ حدّ زنا دارد و ‌آن‌ حيوان‌ ‌اگر‌ حلال‌ گوشت‌

شده است. احكام مجازات مردان و زنان زناكار و كسانى كه به زنان پاكدامن تهمت زنا بزنند، همچنين ماجراى معروفِ «افك»، حكم حجاب و رعايت پاكدامنى براى جلوگيرى

مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]. كنيزان جوان را اگر خواهان عفت اند به زنا مجبور نكنيد «ان» شرطيه است و مفهوم شرط در آن نيست زيرا در صورت عدم اراده تحصن

كه گفت: يوسف «عليه السلام» سه لغزش داشت و سه اشتباه كرد. 1- خواست با آن زن زنا بكند در نتيجه به زندان افتاد - نگارنده گويد: اين اشاره است به آيه [يوسف:24]

مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]. كنيزان جوان را اگر خواهان عفت اند به زنا مجبور نكنيد «ان» شرطيه است و مفهوم شرط در آن نيست زيرا در صورت عدم اراده تحصن

منازل شوهرانشان) بیرون نروند. مگر این که زنان کار زشت و پلشت آشکاری (همچون زنا و فحّاشی و ناسازگاری طاقت فرسا با شوهران یا اهل خانواده) انجام دهند (که ادامه‌ی

‌اينکه‌ حكم‌ ‌در‌ شريعت‌ اسلام‌ ‌هم‌ جاري‌ شد ‌که‌ ‌اگر‌ مردي‌ زنا كرد ‌ يا ‌ زني‌ زنا داد لكن‌ مريض‌ ‌است‌ ‌ يا ‌ ضعيف‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اگر‌ ‌بر‌ ‌او‌ حد

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ‌: و آنانكه ايشان فرج‌هاى خود را نگاهدارنده‌اند از حرام و زنا و شبهه. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ قَدْ أَفْلَحَ الْمُؤْمِنُونَ

فرمانهای نه‌گانه دانسته‌اند که به پرهیز از این چیزها دستور می‌دهند: شرک، زنا، کشتن بی‌گناه، دزدی، جادوگری، رباخواری، بی‌گناه را گرفتار امراءکردن و به کشتن

حالی که با تو بیعت می‌کنند که چیزی را با خدا شریک نسازند و دزدی ننمایند و زنا نکنند و فرزندان خود را نکشند و (بچه‌های حرام‌زاده‌ی) پیش دست و پای خود را

‌است‌، و يكي‌ ‌از‌ احكام‌ اسلام‌ رجم‌ ‌است‌ ‌در‌ زنا محسنه‌ زن‌ شوهر دار زنا دهد، ‌ يا ‌ مرد زن‌ دار زنا كند. وَ اهجُرنِي‌ مَلِيًّا و دور شو ‌از‌ ‌من‌ و

صفحه 290 حكم زنا بيان شده، ابتدا زن زناكار، سپس مرد زناكار ياد شده است، شايد به خاطر آن است كه در سرقت، نقش مردِ خلافكار بيشتر است و در زنا، نقش زنِ خلافكار

اطاعت کنندگان [فرمان های خدا] بود. و مريم دختر عمران را كه شرمگاه خويش را از زنا نگه داشت و ما از روح خود در آن دميديم. و او كلمات پروردگار خود و كتابهايش

كه بيعت كنند با تو بر آنكه شريك قرار ندهند با خدا چيزى را و دزدى نكنند و زنا ننمايند و نكشند فرزندانشان را و نياورند بنسبت دروغى كه بربندند آنرا از ميان

عادات آنان گرديده. طبرسى مرفوعا روايت نموده‌ «1» كه گفتند: يا رسول اللّه مؤمن زنا مى‌كند؟ فرمود: اتفاق افتد. عرض كردند: مؤمن دزدى نمايد؟ فرمود: گاه شود. گفتند:

زنى الشيخ و الشيخة فارجموهما البتة فانهما قضيا الشهوة: وقتى پيرمرد و پيرزن زنا كردند بايد حتما سنگسار شوند زيرا اين طبقه شهوترانى خود را كرده اند». و در

همسايه‏ات خواهم داد و او در نظر اين آفتاب با زنان تو خواهد خوابيد تو در پنهانى زنا كردى اَمّا من اين كار را پيش تمام بنى اسرائيل خواهم نمود (معاذاللّه) افسانه‏هاى

قرمز ‌بود‌. جلد 12 - صفحه 421 «3» سر يحيي‌ ‌را‌ بردند نزد زنا زاده‌ سر حسين‌ ‌را‌ ‌هم‌ بردند نزد زنا زاده‌ و دارد حضرت‌ حسين‌ مكرّر ياد ‌از‌ يحيي‌ ميكرد اشاره‌

صيحه اى بلند شد كه اى يوسف ! مانند پرنده اى مباش كه پر و بال دارد ولى اگر زنا كند پر و بالش مى ريزد. و نيز گفته اند: كف دستى بين يوسف و زليخا نمايان شد

همسايه‏ات خواهم داد و او در نظر اين آفتاب با زنان تو خواهد خوابيد تو در پنهانى زنا كردى اَمّا من اين كار را پيش تمام بنى اسرائيل خواهم نمود (معاذاللّه) افسانه‏هاى

و تكذيب‌ پيغمبر اكرم‌ ‌در‌ دوره جاهليت‌ چه‌ معاصي‌ بزرگ‌ داشتند يك‌ قسمت‌ زنا چه‌ اندازه‌ رواج‌ داشت‌ ‌که‌ افتخار ميكردند ‌به‌ اينكه‌ ذوات‌ الاعلام‌ بودند

پسرها جلد 3 صفحه 445 بسعى پدرها اگر خوب باشد خوب و اگر بد باشد بد زنا نكنيد تا زنهاتان زنا ندهند كسيكه پا در بستر مسلمانى بگذارد پا در بستر او گذارده ميشود

عقوبتش‌ تعجيل‌ ميشود ‌در‌ همين‌ دنيا ‌اگر‌ فاحشه‌ علني‌ شد ‌يعني‌ فحشاء مثل‌ زنا لواط ساز آواز و امثال‌ اينها مبتلا بطاعون‌ و امراض‌ تازه‌ ‌که‌ سابقه‌ نداشته‌

كه عوام يهود با علم به دروغگويى و «1». در تورات، سِفر تثنيه، فصل 23، حكم زنا بيان شده است. «2». وسائل، ج 17، ص 95. «3». مفردات راغب. جلد 2 - صفحه 297 تحريف‌گرى

الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم

مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه مؤمن ممكن است زنا كند و دزدى نمايد ولى دروغ نميگويد و اين آيه را تلاوت فرمود .. وَ إِذا بَدَّلنا

پسرها جلد 3 صفحه 445 بسعى پدرها اگر خوب باشد خوب و اگر بد باشد بد زنا نكنيد تا زنهاتان زنا ندهند كسيكه پا در بستر مسلمانى بگذارد پا در بستر او گذارده ميشود

باللّه‌ ‌است‌ و حد شرعي‌ ‌آن‌ قتل‌ ‌است‌. «2» لواط ‌با‌ اجنبيه‌ ‌است‌ حكم‌ زنا دارد ‌اگر‌ اجنبيه‌ ‌باشد‌ صد تازيانه‌ ‌اگر‌ محصن‌ و محصنه‌ ‌باشد‌ رجم‌ ‌است‌

خبائث‌ و ‌از‌ شراب‌ و گوشت‌ ميته‌ نباشد، ‌در‌ حال‌ حيض‌ منعقد نشود، بطريق‌ زنا نباشد ‌که‌ تمام‌ اين‌ها اثر ‌خود‌ ‌را‌ مي‌بخشد، چه‌ مادامي‌ ‌که‌ ‌در‌ صلب‌

‌که‌ جماع‌ حرام‌ ‌است‌ ‌اگر‌ نطفه‌ منعقد شود حرامزاده‌ مي‌شود و همچنين‌ ‌از‌ زنا ‌اگر‌ منعقد شود، و لذا نوع‌ عامه‌ ‌که‌ طواف‌ نساء ندارند حرام‌ زاده‌ هستند،

طلاق گويد ديگر نبايد زن بگيرد. 3- زن مطلقه نبايد شوهر كند. 4- طلاق جز بعلت زنا جايز نيست. (قاموس كتاب مقدس ماده طلاق انجيل متى باب 5 و 19). انجيل برنابا

‌من‌ الشراب‌) و ‌از‌ گناهان‌ كبيره‌ ‌است‌ و گناه‌ بيست‌ و شش‌ زنا دارد ‌که‌ كوچكتر ‌آنها‌ زنا ‌با‌ محارم‌ ‌است‌ ‌در‌ جوف‌ كعبه‌ و امّا كذب‌ ‌علي‌ اللّه‌ اشدّ

باشد پس جزاى آنها خير است، و اگر عملشان شر باشد جزاى آنها شر باشد. زنا نكنيد كه زنا كنند زنان شما را، هر كه قدم گذارد فراش مسلمانى را قدم گذارده شود فراش

‌آنها‌ مي‌شويد. فَأَنّي‌ يُؤفَكُون‌َ افك‌ نسبت‌ دروغ‌ بغير دادن‌ مثل‌ نسبت‌ زنا ‌به‌ زن‌ محصنه‌ ‌که‌ عايشه‌ نسبت‌ ‌به‌ ماريه قبطيه‌ داد ‌که‌ ‌اينکه‌ ‌را‌

دانائى داشت كه سيصد مؤمن را از دست آن ملعونه از كشتن خلاص كرده بود، روى زمين زنا كارتر از آن زن نبود. از پادشاهان بنى اسرائيل نود فرزند داشت. سلطان را همسايه

مزدى به او دهيم. پس آمد به سوى ايشان مرد سرخ روى سرخ موى كبود چشمى كه فرزند زنا و پدر او معلوم نبود، نامش «قدار» شقى از اشقيا كه شوم بود بر ايشان، حاضر شد،

و كسانيكه اجتناب از معاصى كبيره نمودند كه قبح آنها آشكار است مانند دزدى و زنا و لواط و آنچه وعده عذاب بر آنها داده شده كه در سوره نساء ذيل آيه شريفه ان

و كسانيكه اجتناب از معاصى كبيره نمودند كه قبح آنها آشكار است مانند دزدى و زنا و لواط و آنچه وعده عذاب بر آنها داده شده كه در سوره نساء ذيل آيه شريفه ان

باللّه‌ ‌است‌ و حد شرعي‌ ‌آن‌ قتل‌ ‌است‌. «2» لواط ‌با‌ اجنبيه‌ ‌است‌ حكم‌ زنا دارد ‌اگر‌ اجنبيه‌ ‌باشد‌ صد تازيانه‌ ‌اگر‌ محصن‌ و محصنه‌ ‌باشد‌ رجم‌ ‌است‌

بيت‌ ‌در‌ آيه تطهير و ‌در‌ ذكر معاصي‌ ‌از‌ كذب‌ و غيبت‌ و تهمت‌ و افتراء و زنا و لواط و سرقت‌ و فحشاء و بيان‌ ميراث‌ و حدود و ديات‌ و ‌در‌ باب‌ معاملات‌

تزويج‌ ميكنم‌ مشروط ‌به‌ اينكه‌ پي‌ كني‌ ناقه‌ صالح‌ ‌را‌ و ‌اينکه‌ قدار اولاد زنا ‌بود‌ لكن‌ معروف‌ ‌به‌ ‌إبن‌ سالف‌ ‌بود‌ ‌از‌ جهت‌ فراش‌. ‌اينکه‌ دو نفر مصدع‌

پسرها جلد 3 صفحه 445 بسعى پدرها اگر خوب باشد خوب و اگر بد باشد بد زنا نكنيد تا زنهاتان زنا ندهند كسيكه پا در بستر مسلمانى بگذارد پا در بستر او گذارده ميشود

و كسانيكه اجتناب از معاصى كبيره نمودند كه قبح آنها آشكار است مانند دزدى و زنا و لواط و آنچه وعده عذاب بر آنها داده شده كه در سوره نساء ذيل آيه شريفه ان

الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم

توهين و اهانت مقدسات اسلامى. 10- انكار حرمتى از محرمات سبحانى مانند حرمت زنا و شراب و ربا و غيره. ثانيا- آيه شريفه دالّ است بر آنكه پيروان هدايت، عاقبت

كه به عوام يهود مى گفتند: خداوند پيامبرى خواهد برگزيد كه از شرب خمر و عمل زنا و گرفتن ربا نهى نمايد و نام او محمد است سپس وقتى كه پيامبر اسلام مبعوث گرديد،

امر شود و مزدى براى او قرار دهيم. مردى سرخ روى، سرخ موى، كبود چشم كه فرزند زنا و پدر او معلوم نبود به نام «قدار شقى» از اشقيا، با ديگرى به نام «مصدع» همدست

و كسانيكه اجتناب از معاصى كبيره نمودند كه قبح آنها آشكار است مانند دزدى و زنا و لواط و آنچه وعده عذاب بر آنها داده شده كه در سوره نساء ذيل آيه شريفه ان

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه مؤمن ممكن است زنا كند و دزدى نمايد ولى دروغ نميگويد و اين آيه را تلاوت فرمود .. إِن‌َّ الَّذِين‌َ

حسنه‌ ‌از‌ ادعيه‌ و ‌غير‌ اينها، و ‌در‌ معاصي‌ و ساير قبايح‌ عقليّه‌ مثل‌ زنا و لواط و غنا و ساز و آواز و ساير لهويّات‌، و همچنين‌ ‌در‌ باب‌ معاملات‌ و

نمی‌خوانند و کسی را که خدا (خونش را) حرام کرده است جز به تمامی حق نمی‌کشند، و زنا نمی‌کنند و هر کس این‌ها را انجام دهد (عذاب مناسب و) اثر گناهش را دریافت خواهد

‌او‌ گذارد و گيسوان‌ ‌خود‌ ‌را‌ بپاهاي‌ عيسي‌ مس‌ كند و بغنج‌ و دلال‌ ‌از‌ زنا توبه‌ كند ‌ يا ‌ ‌خود‌ ‌را‌ پسر ‌خدا‌ بداند و ‌با‌ ‌خدا‌ يكي‌ ‌باشد‌ و امثال‌

حديثى حضرت رسول صلّى اللّه عليه و آله فرمايد: پس بدرستى كه زانى وقتى بجا آورد زنا را، كنده شود و خلع گردد از او ايمان مانند پيراهن. جلد 9 - صفحه 112 بِسْمِ

باطل‌ ميدانند و ‌بر‌ خلاف‌ ‌آن‌ حكم‌ ميكنند مثل‌ احكام‌ ربوي‌ و حكم‌ قتل‌ و زنا و افك‌ و ساير حدود الهي‌ ‌ يا ‌ حكم‌ خمس‌ و حج‌ و امثال‌ اينها و همچنين‌ شامل‌

الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم

«السّارِق‌ُ وَ السّارِقَةُ فَاقطَعُوا أَيدِيَهُما» مائده‌ آيه 42، ‌ يا ‌ آيه حدّ زنا: «الزّانِيَةُ وَ الزّانِي‌ فَاجلِدُوا كُل‌َّ واحِدٍ مِنهُما مِائَةَ جَلدَةٍ»

علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ناصبى ها باکى ندارند از این که نماز بخوانند یا زنا نمایند و آیات ۳ و ۴ درباره آنان نازل شده است. محمد بن الحسن البرائى بعد از

علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ناصبى ها باکى ندارند از این که نماز بخوانند یا زنا نمایند و آیات ۳ و ۴ درباره آنان نازل شده است. محمد بن الحسن البرائى بعد از

قوى ميشود بآن و غائب ميشود در وقت معصيت و فرار ميكند از او و در بعضى بخصوص زنا تصريح شده است و ثواب قرائت اين سوره در ذيل سوره سابقه گذشت و الحمد للّه رب

جميع امور، فَخانَتاهُما: پس خيانت كردند به آن دو بنده، يا كفر يا نميمه، نه زنا، زيرا جميع زنان انبياء از اين فعل مبرّا بودند، چنانچه از ابن عباس مروى است:

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

كردند، در ميان مردان نيز كسى به پاكى يوسف يافت نمى‌شد، به او هم نسبت نارواى زنا دادند. امّا خداوند در هردو مورد به بهترين وجه پاكى آنان را ثابت نمود. در داستان

داريد، العياذ نسبت‌ بحضرت‌ لوط ‌که‌ شراب‌ خورد و مست‌ شد و ‌با‌ دختران‌ ‌خود‌ زنا كرد و ‌از‌ نسل‌ ‌آنها‌ هفتاد پيغمبر بوجود آمد، و بحضرت‌ آدم‌ و حواء ‌که‌ اينها

علیه‌السلام نقل نماید که فرمود: ناصبى ها باکى ندارند از این که نماز بخوانند یا زنا نمایند و آیات ۳ و ۴ درباره آنان نازل شده است. محمد بن الحسن البرائى بعد از

‌له‌ صاحبه‌»« (‌بر‌ حذر باشيد ‌از‌ غيبت‌، زيرا غيبت‌ سخت‌تر ‌از‌ زنا ‌است‌، چه‌ آنكه‌ مرد زنا ميكند و توبه‌ مينمايد و ‌خدا‌ توبه‌ ‌او‌ ‌را‌ ميپذيرد ولي‌ غيبت‌

زني‌ ‌بود‌ بنام‌ غنيره‌ مردي‌ ‌را‌ خواست‌ معروف‌ بقدار ‌إبن‌ سالف‌ لكن‌ ولد زنا ‌بود‌ و نسبتش‌ بسالف‌ ‌از‌ جهت‌ فراش‌ ‌بود‌ و باو ‌گفت‌ ‌هر‌ كدام‌ ‌از‌ دخترهاي‌

و بيضتان‌ و عجان‌ و ظهار فاصله ‌بين‌ عورتين‌ و پشت‌ عورت‌ و حفظ ‌آن‌ ‌از‌ زنا و لواط و استمناء و نظر ‌است‌ ‌که‌ واجب‌ ‌است‌ ستر كند و حرام‌ ‌است‌ نظر بعورت‌

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

از اين آيات حضرت فرمود آن آيات اين بود كه بخدا شرك نياورند و اسراف نكنند و زنا ننمايند و قتل نفس ننمايند مگر بحقّ و سعايت نكنند از بى‌گناهى نزد سلطان كه

بريدند پشيمان‌ ميشود ‌از‌ سرقت‌ ‌ يا ‌ زاني‌ ‌را‌ حدّ زدند پشيمان‌ ميشود ‌از‌ زنا لكن‌ ‌اينکه‌ توبه‌ نيست‌ بلكه‌ ‌از‌ جهت‌ جلد 7 - صفحه 469 مخالفت‌ ‌با‌ امر

آله و سلّم مستبعدتر نباشد از حامله شدن يك دختر باكره و زائيدن او بدون زوج و زنا، پس اگر هر امر مستبعد كذب باشد، مبادرت بر تكذيب و انكار قصه مريم لازم است

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

چه‌ جور آدمي‌ ‌بود‌ گويند بسيار خوب‌ آدمي‌ ‌بود‌، ‌ يا ‌ كسي‌ ‌که‌ ‌در‌ اثر زنا و شراب‌ و قمار كشته‌ ‌شده‌ بالاي‌ منبر ‌در‌ مجلس‌ ترحيمش‌ شهيد راه‌ ‌خدا‌

ترجمه: «فَحْشَآء»: بزه و گناهی که قبح و زشتی آن زیاد و چشمگیر باشد از قبیل: زنا، قتل، ندادن زکات، ترک نماز، بخل، و ... «مَغْفِرَةً»: آمرزش، که در آخرت بهره

سوگند ياد داد و فرمود: كه حقيقت را از تورات بگويد. ابن صوريا گفت: هنگامى كه زنا در نزد ما زياد شده بود حكم او جز صد تازيانه و تراشيدن سر بيش نبود ولى خداوند

نموده كه حضرت ابراهيم وقتى مشاهده فرمود ملكوت آسمانها و زمين را ديد مرديرا كه زنا ميكند پس نفرين كرد او را و مرد باز ديد مرد ديگرى را و نفرين كرد و مرد پس سه

از اين آيات حضرت فرمود آن آيات اين بود كه بخدا شرك نياورند و اسراف نكنند و زنا ننمايند و قتل نفس ننمايند مگر بحقّ و سعايت نكنند از بى‌گناهى نزد سلطان كه

مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه مؤمن ممكن است زنا كند و دزدى نمايد ولى دروغ نميگويد و اين آيه را تلاوت فرمود .. وَ لَقَد نَعلَم‌ُ

رفته است: 1. كفر. لا يَزِيدُ الْكافِرِينَ كُفْرُهُمْ‌ ... إِلَّا مَقْتاً 2. زنا. «إِنَّهُ كانَ فاحِشَةً وَ مَقْتاً» «1» 3. گفتن و عمل نكردن. «كَبُرَ مَقْتاً

و مى‏خواهد كه زنا كند، ليكن زنى را نمى‏يابد كه با او زنا كند، بعد از آن، آن را مى‏يابد. پس يا اين است كه خدا او را نگاه مى‏دارد و از زنا امتناع مى‏كند؛

خدا صلى اللَّه عليه و آله فرموده است: زنا كار زنا نكند و مؤمن باشد، و سارق سرقت نكند و مؤمن باشد (يعنى در حال زنا و سرقت ايمان از او كناره گيرد). على بن

خویشاوندان، و بخصوص پدر و مادر. 7- تحریم «اسراف و تبذیر» و «بخل» و «فرزندکشی» و «زنا» و «خوردن مال یتیمان» و «کم فروشی» و «تکبر» و «خونریزی». 8- بحثهایی در زمینه

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

که به آنها و شما روزی می‌دهیم. کشتن آنان همواره خطایی بزرگ بوده است. و به زنا نزدیک مشوید، (که) آن همواره (گناهی) تجاوزگر و راهی بد (در زندگی بشر) بوده

مجمع از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت نموده كه مؤمن ممكن است زنا كند و دزدى نمايد ولى دروغ نميگويد و اين آيه را تلاوت فرمود .. قُل‌ نَزَّلَه‌ُ

بينه‌ اقامه‌ كند ‌که‌ ‌در‌ مرافعه‌ دو شاهد عادل‌ بسا چهار شاهد ‌در‌ باب‌ زنا، و بسا يك‌ شاهد ‌از‌ رجال‌ و دو شاهد ‌از‌ نساء ‌که‌ ميفرمايد: وَ استَشهِدُوا

ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به

(اذا زنت امة احدكم فليحدّها و لا تثريب لها) فرمود: چون پرستار يكى از شما زنا كند بايد تازيانه‌اش بزنند و حد الهى جارى كند، و لكن سرزنش ننمايند. (تثريب

ماده‌ بغاء بضم‌ باء بمعني‌ طلب‌ و مراد يبغون‌ اي‌ يطلبون‌ و بكسر باء بمعني‌ زنا ‌است‌. وَ لَه‌ُ أَسلَم‌َ مَن‌ فِي‌ السَّماوات‌ِ وَ الأَرض‌ِ كلمه‌ اسلم‌ بقرينه‌

اشاره به زنان و مردانى است كه مشهور به زنا بوده و به اين عمل زشت شناخته شده بودند، و امروز نيز چنين است ، كسى كه حد زنا بر او اجرا شود يا مشهور به اين عمل

چهارم كه او را ديد، گفت: اى زنا زاده! كجا بودى؟ امام سر برداشت و دست به پيشانى خود گرفت و فرمود: سبحان اللَّه، مادرش را به زنا متّهم كنى؟ من پنداشتم تو خوددار

گويد: زنى خدمت امير المؤمنين عليه السّلام آمد و گفت: يا امير المؤمنين من زنا كرده‏ام مرا از گناه پاك ساز خداوند شما را پاك دارد زيرا عذاب دنيا آسانتر است

بالزنا (كسانى كه زنان پاكدامن را به زنا متهم مى كنند) زيرا در مفهوم «يرمون » مخصوصا با توجه به قرائن كلاميه ، كلمه زنا افتاده است ، ضمنا عدم تصريح به آن

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

وگرسنگى كه در عرب رسم بوده نهى شديد از زناكارى بحثى قرآنى واجتماعى پيرامون حرمت زنا معناى جمله : ((فلايسرف فى القتل انه كان منصورا(( نهى از تصرف در مال يتيم وامر

ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به

الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم

مساءله زنا در ميان عرب جاهليت امرى متداول و شايع ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۳۴ بود و اسلام از ابتداى ظهور دعوتش معروف بود به تحريم زنا و شرابخورى

الله ع : از ضريس كناسى، گويد كه: امام صادق (ع) فرمود: از كجا مردم به كار زنا وارد مى‏شوند؟ گفتم: قربانت، من نمى‏دانم. فرمود: از بابت خمس ما اهل بيت، جز

مردى در باره هر چه گويد و به او گفته شود باكى ندارد، راستش اين است كه از زنا است يا از شرك شيطان. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: هر

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ‌: و اگر برنگردند آنانكه در دلهاى ايشان مرض است از قصد زنا و ميل فواحش و اذيت مؤمنان و غير آن از معاصى، وَ الْمُرْجِفُونَ فِي الْمَدِينَةِ:

الها آخر)) با توجه به عقيدهمشركان درباره عبادت خدا توجيه مخلد مرتكبين قتل ، زنا و ربا در عذاب وجوهى كه در معناى تبديل سيئات به حسنات (فاولئكيبدل الله سيئاتهم

قال : از داود، گويد: از امام صادق (ع) پرسيدم از گفته رسول خدا (ص) هر گاه مرد زنا كند، روح ايمان از او برود، گويد: فرمود: آن مانند قول خدا عز و جل است [ (۲۶۸

فرمود: اى پسر قيس! اما رسول خدا (ص) محققاً فرموده است كه: زناكار، تا مؤمن است زنا نكند، و دزد تا ايمان دارد، دزدى نكند، تو و يارانت هر جا خواهيد برويد. عبيد

كردى، هر چه خواهى بكن، فرمود: آرى، من اين را گفته ام، گويد: گفتم: اگر چه زنا كند و دزدى كند يا مى بنوشد؟ در پاسخ فرمود: «إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ

آسمانها و زمين است مشاهده كرد) مردى را ديد كه زنا ميكند بر او نفرين كرد و او مرد، پس مرد ديگرى را هم چنان ديد (كه زنا ميكند) بر او نفرين كرد و او هم مرد، و هم

وى زفاف ننموده است اگر زنا كند رجم مى‏شود؟ فرمود: نه، گويد: عرض كردم: آيا ميان او و زوجه‏اش را جدائى اندازند (اگر قبل از دخول زنا كند)؟ فرمود: نه، و در

يعقوب پيغمبر به فرزندش يوسف عليهما السّلام فرمود: اى پسر جانم زنا مكن كه اگر پرنده‏اى زنا كند بال و پرش خواهد ريخت.

شدند بر آنحضرت و يكى از آنها سؤال نمود از حد مساحقه و حضرت فرمود حد آن حد زنا است آنزن عرض كرد خدا از آن در قرآن ذكرى فرموده فرمود بلى عرض كرد كجا است فرمود

و مصالح‌ و مفاسد ‌آنها‌ ذاتي‌ ‌است‌ مانند حرمت‌ دروغ‌ و شرب‌ خمر و لواط و زنا و وجوب‌ امر بمعروف‌ و نهي‌ 1‌-‌ سوره‌ آل‌ عمران‌ ‌آيه‌ 75 جلد 1 - صفحه 250

ظلم و جور را حرام نموده و خونريزى و غارت را از ميان ما برداشته است و نيز زنا و ربا و خوردن گوشت مرده و خون و گوشت خوك را بر ما حرام نموده است و ما را به

اللَّه بن سنان گويد: امام صادق عليه السّلام فرمود: هر گاه مرد پير يا زن پير زنا كنند يك صد تازيانه بخورند و سپس سنگسار شوند، اينست كيفر آنان، و اگر ميانسال

چنانچه فردى اسلام بياورد و اقرار بحقّانيت اسلام كند، سپس مى بنوشد و مرتكب زنا شود و ربا خورد، و حكمى را از حلال و حرام اسلام براى او روشن نگفته باشند، هنگامى

۲ گناه بزرگ ديگرى كه آيه بعد به آن اشاره مى كند مساله زنا و عمل منافى عفت است مى گويد: «نزديك زنا نشويد چرا كه عمل بسيار زشتى است و راه و روش بدى است »

ندارد چه بگويد و چه به او گفته شود، زيرا راستى چون از او بازرسى كنى يا از زنا است يا از شرك شيطان است، عرض شد: يا رسول اللَّه! در ميان مردم شرك شيطان هم

زانى است و آن يك صد تازيانه باشد، فرمود: اگر با يهوديّه يا نصرانيّه يا كنيزى زنا كند رجم نميشود، ولى اگر با زنى آزاد عمل فحشاء بجا آورد و خود زوجه‏اى آزاده

متّهم كردن زنِ پارسا به زنا، زيرا خدا عز و جل مى‏فرمايد (۲۳ سوره نور): « [به راستى آنها كه نسبت دهند زنانِ عفيف مؤمنه را به زنا] لعنت شوند در دنيا و آخرت

فرزند شيطانست، و كسى كه شيفته محبّت حرام و شهوت زنا شود، از آن شيطانست، سپس امام عليه السلام فرمود: زنا زاده را نشانهائى است: يكى از آنها كينه ما اهل بيت

داشته‌ ‌باشد‌ مثلا كسي‌ بگويد پروردگارا اسباب‌ جلد 11 - صفحه 61 شرب‌ خمر و زنا و سرقت‌ و ظلم‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌من‌ مهيّا فرما و مرا موفق‌ باين‌ معاصي‌ فرما ‌ يا

موجب قطع نسل است. و نزديك مشويد به زنا و گرد آن مگرديد. به درستى كه زنا خصلتى است بد و زشت و بسيار قبيح، و بد راهى است زنا (چه آن موجب قطع نسل است، و سبب فتنه

بازگردان تا ازدواج كنم، ولى وصىّ از قبول خواهش او امتناع كرده، تا آن پسر مرتكب زنا شده، امام عليه السّلام‏ در اين باره فرمود: دو ثلث گناه اين مرد بگردن آن وصيّى

السّلام‌ «‌من‌ زنا خرج‌ ‌من‌ ايمان‌ و ‌من‌ شرب‌ الخمر خرج‌ ‌من‌ الايمان‌ و ‌من‌ افطر يوما ‌من‌ شهر رمضان‌ متعمّدا خرج‌ ‌من‌ الايمان‌» (كسي‌ ‌که‌ زنا كند ‌از‌

ميان‌ جامعه‌ ايمان‌ بسيار كم‌ ‌است‌ چه‌ اندازه‌ احكام‌ الهيه‌ تعطيل‌ ‌است‌ حد زنا حد سرقت‌ حد قتل‌ عمدي‌ و خطايي‌ حد شرب‌ تقسيم‌ ميراث‌ حد بلوغ‌ و هزارهاي‌

بذات‌ صدقه‌ تعلق‌ بگيرد موجب‌ فساد ‌است‌ مثل‌ صدقه‌ ‌از‌ مال‌ حرام‌، سرقت‌، زنا، ربا و امثال‌ اينها ‌که‌ فقير مالك‌ نميشود و بايد ‌آن‌ ‌را‌ رد كند و همين‌

است بايد بوظائف الهيه خود قيام نمايد و تضييع مال ننمايد و شراب نياشامد و زنا نكند و چون بحد رشد رسيد بايد مال او را مسترد دارد و شاهد بگيرد و اگر ندانند

بيست رو به نقصان ديده. و از تحقيقات عميقانه و تجسسات دقيقانه، علت عمده آن را زنا و شرب مسكرات دانسته، مجددا در صدد جلوگيرى اين سهم مهلك بر آمده‌اند. اما عقل-

در ميان صفا و مروه قبلاً گذاشته شده بوده، دو مرد و زنى بودند كه با يكديگر زنا نمودند و سپس در آن مكان به سنگ مبدل گرديدند و همين سنگ ها را مشركين معبود

مـورد «زنـا» و عـمـل منافى عفت به كار مى رود، نيز به همين مناسبت است . و اين كلمه در ۱۳ مورد در قرآن مـجـيـد آمـده اسـت ، كه گاهى در مورد «زنا» است و گاهى

جواز متعه از نظر جمعى از صحابه و تابعين اگر عمر متعه را منع نمى كرد احدى زنا نمى كرد مگر شقى ترين افراد! داستان مرد شامى و برخورد قاطعانه عمر با در نهى

كس ازدواج كند و نظرش‏ چنين باشد كه مهريّه را نپردازد، نزد خداوند عزّ و جلّ زنا كار است.

كند و فراموش او شد كه صيغه بخواند و با او نزديكى كرد آيا واجب است بر او حدّ زنا كار اجرا شود؟ فرمود: نه و ليكن پيش از اجراى صيغه عقد آميزش نكنند و براى آن

كسى زنا كرد در صورتى كه زن داشته باشد سنگسارش كنيد، گفتند: هر چند كه خودت باشى ؟ فرمود بله اگر خودم نيز زنا كنم بايد سنگسار شوم ، گفتند: خوب تو زنا كرده

اثنا عشرى، ج‌3، ص: 23 بالتّراب. فرمود حلال نباشد قيمت سگ و مزد فالگو و مهر زنا كننده، و ما را نهى نمود از سگ داشتن و امر نمود به شستن ظرف از ولوغ او سه مرتبه

المؤمنين‌ ‌عليه‌ السّلام‌ ‌است‌ (‌لا‌ يحبّنا مخنّث‌ و ‌لا‌ ديوث‌ و ‌لا‌ ولد زنا و ‌لا‌ ‌من‌ حملته‌ امّه‌ ‌في‌ حيضها) و حب‌ّ امير المؤمنين‌ ‌عليه‌ السّلام‌

با اجازه شوهر ولى در صورتى كه اعمال ناشايسته قبيحى از آنها ظاهر شد از قبيل زنا و مساحقه با زنان و بد سرى و آزار اهل و اولاد مرد جائز است كه او را از خانه

قال : زراره گويد: امام باقر عليه السّلام فرمود: كنيز داراى فرزند حكمش در زنا همان حدّ كنيز بى‏فرزند ميباشد.

عليه السّلام پرسيدم: مردى كه همسر اختيار كرده ولى هنوز زفاف ننموده است اگر زنا كند آيا محصّن است؟ فرمود: نه، و نه آن كس كه همخوابه‏اش كنيز است (محصن نيست)

السّلام فرمود: گرفتن يك درهم ربا در نزد خداوند عزيز گناهش سخت‏تر است از سى بار زنا كه همه با محارم مانند خاله و عمّه صورت گيرد.

عليه السّلام فرمود: يك درهم ربا نزد خداوند گناهش عظيم‏تر است از هفتاد بار زنا كه همه با محارم باشد.

روايت كرده امام در اين مورد كه: اگر مسافر با وجود داشتن همسر در شهر خود، زنا كند او را نبايد رجم كرد، فرمود: هر گاه نماز را قصر بخواند و روزه را افطار

معاويه گويد: امام باقر عليه السّلام در باره مردى كه با اكراه زنى را وادار به زنا كرده و از او كام گرفته است فرمود: او را مى‏كشند چه محصن‏ باشد و چه نباشد.

عليه السّلام فرمود: بر عهده مرد زانى مهرى نيست، و اگر زن به عنف وادار به زنا دادن شده باشد حدّى بر او نيست.

السّلام فرمود: هر كس كه با زن مطلّقه‏اش پس از تمام شدن عدّه او همبستر شود، حدّ زنا خواهد خورد، و اگر قبل از تمام شدن عدّه همخوابگى كند، همان رجوع او محسوب مى‏شود

مصعب قال : عنبسة بن مصعب گويد: بامام صادق عليه السّلام عرضكردم: اگر كنيزم زنا مرتكب شد او را خود ميتوانم حدّ بزنم؟ فرمود: آرى، لكن اين كار پنهانى انجام

العجلي عن ابي جعفر ع : بريد عجلى گويد: امام باقر عليه السّلام در باره كنيزى كه زنا داده است فرمود نيم حدّ بايد بخورد، چه داراى زوج باشد چه نباشد. شرح: «چنان

باقر يا صادق عليهما السّلام روايت كرد كه فرمود: هر كس با يكى از محارم خود زنا كند و دخول نمايد، يك شمشير آخته بر او زنند هر كجاى او را كه گرفت بگيرد، پرسيدند

مى خوانيم كه هر كس بر آن مداومت كند خداوند او و فرزندانش را از آلودگى به زنا حفظ مى كند . اين به خاطر آنست كه محتواى سوره نور دستورات مهمى در زمينه مبارزه

مردمى آشكار و همگانى شود چهار گرفتارى در پى آن ظهور خواهد كرد: اول- هر وقت زنا در ميان مردم ظاهر و فراوان شود در پى آن زلزله بسيار شود، دوم- هر گاه مردم

باو باز گردد، و گفت: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله فرمود: زناكار در حين زنا ايمان نخواهد داشت و مؤمن نيست، و مى‏گسار در حين شرب مؤمن نيست، و سارق (دزد)

زنهاى خودتان را همانا كسيكه مداومت نمايد بقرائت آن در هر روز يا در هر شب زنا نميكند احدى از اهل خانه‌اش هرگز تا بميرد و بعد از مردن مشايعت ميكند او را

پروردگارا زندان براى من گواراتر است از آنچه ميخوانند اين زنها مرا بآنچيز كه زنا باشد و اگر بعنايت خاصه با من كمك نكنى در ثبات قدم بر عفّت بمقتضاى طبع بشرى

يافتيم در مكتوبات رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: زمانى كه ظاهر شود زنا بعد از موت من، زياد گردد موت فجئه. و زمانى كه كم فروشى در كيل و وزن شود، سخط

‌است‌ انسان‌ بسا يك‌ معاصيي‌ ميكند سپس‌ ‌بر‌ خورد بمضرات‌ ‌او‌ ميكند مثلا زنا ميكند مبتلا ‌به‌ سفليس‌ ميشود، شراب‌ ميخورد توليد مرض‌ ميكند ميكشد، سرقت‌

هر كس كه چنين كند در سراى ديگر وى هرگز بهره‏اى نخواهد يافت) (بقره: ۱۰۲)، و زنا كارى، زيرا خداوند عزّ و جلّ ميفرمايد: وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِكَ يَلْقَ أَثاماً

شباهت به اين‏ داشته باشد» (و به جهت شدّت عفّت و طيب ازار، متعلّق به فرج را كه زنا و لواط است ذكر نفرموده، و به مجمل شباهت اكتفا فرموده).

كنيم؟ فرمود: به هر دو با هم، هر گاه كسى در ماه رمضان مجامعت به حرام (يعنى زنا) كند يا با چيز حرامى افطار كند پس بر او سه كفّاره است، عتق رقبه، و روزه دو

معاملات‌، حدود ديات‌ تمام‌ يكي‌ بوده‌، صلوة، زكاة، صوم‌ حج‌، جهاد، حرمت‌ زنا، لواط، قمار، شرب‌ خمر و هكذا و تمام‌ انبياء آمدند ‌براي‌ دعوت‌ بهمين‌ دين‌

حفظ فرموده‌ و نسبتهاي‌ ناروايي‌ ‌که‌ بآنها داده‌ ‌شده‌ العياذ ‌از‌ شرك‌ و زنا و شرب‌ خمر و امثال‌ اينها سلب‌ فرمود ‌باشد‌ انكار و كتابهاي‌ ‌آنها‌ ‌را‌ تصديق‌

او لازم آمده باشد، يا بى‏آنكه فسادى كرده باشد در زمين، از شرك و راهزنى و زنا در بعضى از صور و لواطه و غير آن از اسباب كشتن)، پس گويا كه همه مردمان را كشته

المؤمنين (ع) آمد و گفت: اى امير المؤمنين! مردمى پندارند كه بنده تا ايمان دارد، زنا نكند، و دزدى نكند، و شراب ننوشد، و ربا نخورد، و خونِ محترم را نريزد. اين سخن

كس‏ كنيزى بخرد و قبل از آنكه او استبراء كند با او نزديكى نمايد با مال خود زنا كرده است. (استبراء رحم آنست كه زن يك حيض ببيند تا ثابت شود كه از مالك اول

منها ستة أشهر...; روایت شده زنى را که شش ماهه وضع حمل نموده بود، به اتهام زنا نزد عمر آوردند و او تصمیم به رجم وى گرفت. امیرالمؤمنین(ع) به او فرمود: اگر

حرّمني على النّار» يعنى: بار خدايا دامن عفّت مرا حفظ فرما (از ارتكاب محرّمات و زنا) و آن را عفيف دار، و بپوشان عورت مرا، و بدنم را بر آتش حرام گردان. محمّد گويد:

قوى ميشود بآن و غائب ميشود در وقت معصيت و فرار ميكند از او و در بعضى بخصوص زنا تصريح شده است و ثواب قرائت اين سوره در ذيل سوره سابقه گذشت و الحمد للّه رب

است، فرمود: پس چرا براى اجراء حدود تازيانه ميخورند (چنانچه اگر يكى از آنها زنا كند يا مشروب خورد) و چرا دستشان بريده مى‏شود (وقتى كه دزدى كنند) و خداى عز

آيه بعد به عنوان تاكيدى بر تمام احكامى كه در مورد تحريم شرك و قتل نفس و زنا و فرزندكشى و تصرف در مال يتيمان و آزار پدر و مادر و مانند آن در آيات پيشين

الميزان جلد ۲ صفحه ۲۰۸ (و گرنه ريخت و قيافه گناه و صواب يكى است و ميان شكل عمل زنا و عمل زناشوئى هيچ فرقى نيست ) حال اگر يكى از اين دو علم يعنى حركت در مسير

دينى آن را شنيع مى داند، از قبيل قتل نفس ، تجاوز به جانها و به مال ايتام ، زنا، و لواط، باز بدارد، بلكه نه تنها از ارتكاب آنها، بلكه حتى از تلقين آن نيز

معناى طلب كردن است ، و بيشتر در طلب شر استعمال مى شود، و بغى به معناى ظلم و زنا نيز از همين باب است . در مجمع البيان مى گويد: كلمه «ميره » به معناى طعامهايى

به نظر مى رسد كه اين تعبير در مورد گناهانى است كه «وسوسه انگيز» است مانند «زنا و فحشاء» و «اموال بى دفاع يتيمان » و تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۳۵ امثال اينها،

او كوششى نخواهند كرد براى آنكه اميدى به نيكوئى او در عوض ندارند. و خداوند زنا را حرام كرده بجهت فسادى كه در آن پيدا مى‏شود از كشتار يك ديگر و در آميختن

از اين ميترسم- و با دست اشاره بآسمان كرد- مرد گفت: مگر چنين كارى كرده‏ئى؟ (زنا داده‏ئى؟) زن گفت: نه، بعزت خدا سوگند. مرد گفت: تو از خدا چنين ميترسى، در صورتى

عليه و آله ) كه مى فرمايد: اذا زنى الرجل فارقه روح الايمان (هنگامى كه انسان زنا كند روح ايمان در آن حال از او جدا مى شود) آمده است : اين روح ايمان همان است

مشترك بين تصرف در مال يتيم و تصرف در مال خويش است، و همخوابگى را كه مشترك بين زنا و نكاح است، به او شناسانده. علاوه برآن، اين را هم به او الهام كرده كه تصرف

اين دو عنوان متّصف می شوند. مثلا عمل جفتگيرى انسان ها، چه در نكاح و چه در زنا يك عمل است و از نظر شكل، با يكدگر فرقى ندارند. هر دو عمل داراى ثبوت و تحقّق

ديگر را ايجاب مى كند. مثلا در آغاز دعوت اسلام - كه اكثر خانواده ها مبتلا به زنا بودند - مصلحت در اين بود كه براى جلوگيرى از زناى زنان، ايشان را در خانه ها

جوانى به خدمت پيامبر آمد و عرض كرد: اى پيامبر خدا آيا به من اجازه مى دهى زنا كنم ؟! با گفتن اين سخن فرياد مردم بلند شد و از گوشه و كنار به او اعتراض كردند،

نگاه كند، فرمود: هر چه آيه در قرآن در باره حفظ فرج است منظور از آن حفظ از زنا است جز اين آيه كه مقصودش حفظ از نگاه است، سپس آنچه بر دل و زبان و گوش و چشم

نيز فرموده : «و الذين هم بشهاداتهم قائمون ». و درباره عدد شهود جز در مساءله زنا در جميع موارد دو نفر را كافى دانسته كه هر كدام ديگرى را تاييد كند و فرموده :

من النظر: «هر آيه اى كه در قرآن سخن از حفظ فروج مى گويد، منظور حفظ كردن از زنا است جز اين آيه منظور از آن حفظ كردن از نگاه ديگران است ». و از آنجا كه گاه

تحريم شراب و قمار گفتيم كه شراب از همان اول بعثت حرام بوده ، و حرمت آن و زنا در دين جديد معروف بوده. علاوه بر اين خمر و ميسر - كه همان شراب و قمار باشد

تورات آمده :«و كسى كه با صاحبان اجنه و جادوگران توجه مى نمايد تا آن كه از راه زنا پيروى ايشان نمايد روى عتاب خود را به سوى تفسير نمونه ، جلد۱، صفحه : ۳۸۱ او