نتایج جستجو

بدون اراده الهى از آينده خبر ندارد. «قُلْ إِنْ أَدْرِي» 5- گفتن نمى‌دانم، عيب نيست. «قُلْ إِنْ أَدْرِي» قُلْ إِنْ أَدْرِي أَ قَرِيبٌ ما تُوعَدُونَ أَمْ

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

منع از خيرات و مقصود آنها آنستكه دين خدا و راه حقّ را كج معرّفى نمايند و عيب و نقصى‌ جلد 3 صفحه 72 براى آن در انظار مردم اثبات نمايند لذا آيات الهى را

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

احتياج‌ باين‌ صفات‌ دارد و احتياج‌ نقص‌ ‌است‌ و ذات‌ اقدس‌ خالي‌ ‌از‌ نقص‌ و عيب‌ ‌است‌، بعلاوه‌ تركيب‌ لازم‌ ميآمد و ذات‌ اقدس‌ بسيط ‌است‌ لذا ‌از‌ امير المؤمنين‌

نباشد ‌ يا ‌ كلمه‌اي‌ ‌بر‌ خلاف‌ ‌ يا ‌ خطا و اشتباهي‌ ‌در‌ ‌او‌ ‌شده‌ ‌ يا ‌ عيب‌ و نقصي‌ ‌در‌ ‌او‌ مشاهده‌ شود حاشا و كلا و لذا شخص‌ متهم‌ ‌را‌ مريب‌ گويند،

مى‌انداختند از جبرئيل پرسيد اينها كيانند عرضه داشت اينها كسانى هستند كه عيب جوئى و عيب گوئى از مردم مينمايند بعد جماعتى را مشاهده فرمود كه سرشان را با سنگ

اين دو واژه هر يك معناى بخصوصى دارند، تجسس ‍ به معناى تعقيب و جستجو كردن عيب مردم است ، و تحسس به معناى گوش دادن به گفتگوى مردم است ، و از ابن عباس فرق

كريمانه است. «أَجْرٍ كَرِيمٍ» «3» خداوند كريم است؛ هم گناهان را مى‌بخشد، هم عيب‌ها را مى‌پوشاند و هم پاداش را چند برابر مى‌دهد. 1- انسان، موجودى غافل و فريب

كريمانه است. «أَجْرٍ كَرِيمٍ» «3» خداوند كريم است؛ هم گناهان را مى‌بخشد، هم عيب‌ها را مى‌پوشاند و هم پاداش را چند برابر مى‌دهد. 1- انسان، موجودى غافل و فريب

آثار خارجيّه‌ ‌بر‌ ‌آن‌ مترتّب‌ نسازد مورد مؤاخذه‌ نيست‌ لكن‌ مسلّما نقص‌ و عيب‌ ‌است‌ بايد بطريق‌ علم‌ اخلاقي‌ تدريجا زائل‌ كند، و امّا صفاتي‌ ‌که‌ منشأ

است چون خداوند مثل و مانند و شبيه و عديل و نظير ندارد و محتاج نيست و از هر عيب و نقصى منزّه و مبرّى است .. يَوم‌َ نَحشُرُ المُتَّقِين‌َ إِلَي‌ الرَّحمن‌ِ

نقص برميگردى و بنابراين مقصود از امر فقط اثبات عجز مأمور است از پيدا كردن عيب و نقص در دستگاه‌ جلد 5 صفحه 238 خلقت بتأمّل و نظر نه اثبات عجز او از ادراك

وجوب‌ وجود. و بدلالت‌ التزاميه‌ دلالت‌ دارد ‌بر‌ سلب‌ جميع‌ صفات‌ نقص‌ و عيب‌ ‌از‌ تركيب‌ و تجسم‌ و شريك‌ و غيرها. و اما ‌در‌ مورد ‌آيه‌ دلالت‌ دارد ‌بر‌

شما آن خداى يكتاى بى‌همتائى است كه مستجمع صفات كمال و جلال و منزّه از هر عيب و نقص و مستحق پرستش و ستايش است نه گوساله فاقد عاجز ناتوان كه بسوزانند يا

باطل براى نسبت‌ جلد 3 صفحه 318 دادن تعليم را باو غير فصيح يا داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است

ادله عقليه، اين مطلب محقق آيد كه مقام شامخ نبوت را شايسته شك و ترديد و نقص و عيب نيست، زيرا موجب سلب اطمينان و وثوق به تبليغات ايشان، و آن، نقض غرض الهى است

بايد متخلق باخلاق خدا باشد و بردبار و با گذشت باشد و سرّ كسى را فاش ننمايد و عيب كسى را اظهار نكند بلكه بايد خوبى و احسان و محاسن برادران دينى خود را آشكار

بدون اراده الهى از آينده خبر ندارد. «قُلْ إِنْ أَدْرِي» 5- گفتن نمى‌دانم، عيب نيست. «قُلْ إِنْ أَدْرِي» حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ فَسَيَعْلَمُونَ

موافق‌ ‌با‌ حكمت‌ و صلاح‌ بندگان‌ صلاح‌ دنيا و آخرت‌ و خالي‌ ‌از‌ نقص‌ و عيب‌ و باطل‌ لذا ميفرمايد إِنّا نَحن‌ُ نَزَّلنَا الذِّكرَ وَ إِنّا لَه‌ُ لَحافِظُون‌َ

كريمانه است. «أَجْرٍ كَرِيمٍ» «3» خداوند كريم است؛ هم گناهان را مى‌بخشد، هم عيب‌ها را مى‌پوشاند و هم پاداش را چند برابر مى‌دهد. 1- انسان، موجودى غافل و فريب

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

است چون خداوند مثل و مانند و شبيه و عديل و نظير ندارد و محتاج نيست و از هر عيب و نقصى منزّه و مبرّى است .. يَوم‌َ نَحشُرُ المُتَّقِين‌َ إِلَي‌ الرَّحمن‌ِ

شما آن خداى يكتاى بى‌همتائى است كه مستجمع صفات كمال و جلال و منزّه از هر عيب و نقص و مستحق پرستش و ستايش است نه گوساله فاقد عاجز ناتوان كه بسوزانند يا

آمده‌ و لازم‌ ميآيد احتياج‌ ‌که‌ ‌خدا‌ احتياج‌ بموجد داشته‌ ‌باشد‌ و هزارها عيب‌ ديگر. ] (آیه 3)- سپس در این آیه به ردّ عقاید نصاری و یهود و مشرکان عرب که

شود. «كَذَبُوا عَلَى اللَّهِ وُجُوهُهُمْ مُسْوَدَّةٌ» 2- گرچه سياهىِ طبيعى عيب نيست، (نظير سياهى مو و چشم) امّا سياهى عارضى نشانه‌ى حقارت و ذلّت است. «وُجُوهُهُمْ

باطل براى نسبت‌ جلد 3 صفحه 318 دادن تعليم را باو غير فصيح يا داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است

نمى‌كنند يا عاجزند يا حيله‌گر و يا فراموشكار و ذات مقدّس الهى از تمام اين عيب‌ها به دور است. 1- سوگند به پديده‌هاى طبيعى همچون ابر و باد و باران، توجّه

آنها در اداء وظائف شود مشمول مغفرت و رحمت خواهند شد و روزى آنها منزّه از عيب و پاكيزه و خوب خواهد بود در آخرت براى دخول در بهشت و در دنيا براى اجتناب از

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

احترام به شخصيّت مردم است. - وسيله شناخت ديگران است. تا مرد سخن نگفته باشد عيب و هنرش نهفته باشد با مشورت مى‌توان درجه علمى و فكرى و تعهّد و برنامه ريزى

پيرو اديان آسمانى باشد، مسلمان گفته مى‌شود. «مِنَ الْمُسْلِمِينَ» 1- پرسيدن عيب نيست، انبيا هم آنچه را نمى‌دانستند، مى‌پرسيدند. فَما خَطْبُكُمْ‌ ... 2- كيفر

مطلب در محل خود ثابت شده كه حق تعالى منزه است از فعل قبيح و مبرّا از نقص و عيب؛ پس اسناد ختم و طبع و غشاوه به خدا بر سبيل مجاز باشد، به جهت مبالغه و تأكيد

حقایقى همچون بدى ها و ضررهاى جدایى و تنهازیستى روشن مى شود و نیز همسران به عیب هاى خویش پى مى برند و همین موجب رجوع و بازگشت به زندگى مشترک و حل مشکل طلاق

است چون خداوند مثل و مانند و شبيه و عديل و نظير ندارد و محتاج نيست و از هر عيب و نقصى منزّه و مبرّى است .. لا يَملِكُون‌َ الشَّفاعَةَ إِلاّ مَن‌ِ اتَّخَذَ

‌بر‌ قلب‌ ‌آنها‌ و مهر قلب‌ حب‌ شهوات‌ و عناد و عصبيت‌ و كبر و نخوت‌ و هزار عيب‌ ديگر ‌است‌. فَهُم‌ لا يَفقَهُون‌َ فهم‌ و ادراك‌ و شعور و عقل‌ بكلي‌ رخت‌

شما آن خداى يكتاى بى‌همتائى است كه مستجمع صفات كمال و جلال و منزّه از هر عيب و نقص و مستحق پرستش و ستايش است نه گوساله فاقد عاجز ناتوان كه بسوزانند يا

ميگويند تو رافضي‌ هستي‌ و صحابه ‌رسول‌ اللّه‌ ‌را‌ لعن‌ ميكني‌ و ‌بر‌ ‌آنها‌ عيب‌ و نقص‌ ميشماري‌ شيعه‌ ‌در‌ جواب‌ ‌آن‌ ‌گفت‌ (‌من‌ لعن‌ واحدا ‌من‌ الصحابة

برسانند و نبايد در برابر آنها سجده نمود خلاصه آنكه صحبت بتها را ميكرد و در مقام عيب گيرى و چاره‌جوئى براى آنها بود و در نتيجه رأى دادند بأحضار حضرت و گفتند برويد

التُّرابِ» آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رويى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى‌كند عيب‌ها و خلافكارى‌هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسيسه» نيز به كار زشتى گفته مى‌شود

التُّرابِ» آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رويى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى‌كند عيب‌ها و خلافكارى‌هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسيسه» نيز به كار زشتى گفته مى‌شود

متعرض كسى نشود، با وجود بر اين عرض تو را حلال دانند. حق تعالى ايشان را عتاب و عيب فرمود. «1» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ

ثباتش‌ هميشه‌ هست‌ ‌که‌ مخلد هستند ‌در‌ ‌آنها‌ سؤال‌: دنياء ‌با‌ ‌اينکه‌ همه‌ عيب‌ و مذمت‌ ‌براي‌ چه‌ خداوند خلق‌ فرمود جواب‌: دنيا دار تكميل‌ ‌است‌ ‌که‌ بايد

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

يُؤمِنُون‌َ) ‌بعد‌ ‌از‌ رحمت‌ ‌در‌ دنيا باعث‌ نزول‌ بلاء و هلاكت‌ و هزار عيب‌ ديگر. و ‌در‌ آخرت‌ گرفتار عذاب‌ ابدي‌. (فَادخُلُوا أَبواب‌َ جَهَنَّم‌َ خالِدِين‌َ

باطل براى نسبت‌ جلد 3 صفحه 318 دادن تعليم را باو غير فصيح يا داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است

باطل براى نسبت‌ جلد 3 صفحه 318 دادن تعليم را باو غير فصيح يا داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است

التُّرابِ» آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رويى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى‌كند عيب‌ها و خلافكارى‌هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسيسه» نيز به كار زشتى گفته مى‌شود

موافق‌ حكمت‌ و مصلحت‌ بجا و بموقع‌ مقابل‌ باطل‌ ‌است‌ ‌که‌ واقعيت‌ ندارد ‌با‌ عيب‌هاي‌ ديگر و ‌از‌ جانب‌ پروردگار تو ‌است‌ زيرا قبل‌ ‌از‌ بعثت‌ مشاهده‌ كرده‌

(31) ‌پس‌ چون‌ شنيد مقاله‌ زنها ‌را‌ ‌که‌ ‌در‌ اطراف‌ نزد زنهاي‌ ديگر دارند عيب‌ ‌او‌ و مذمّت‌ ‌او‌ ‌را‌ ميكنند و ‌لو‌ ‌در‌ ظاهر ‌در‌ حضور ‌او‌ جرئت‌ اظهاري‌

فاسد كردي‌ و فرستادي‌ ‌در‌ مراكزي‌ ‌که‌ بيدين‌ برگردد و تارك‌ الصلاة و هزار عيب‌ جلد 17 - صفحه 46 ديگر تمام‌ عقوبات‌ ‌او‌ ‌بر‌ ‌شما‌ ‌هم‌ بار ميشود: «‌من‌

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

«لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ» 4- در انتقاد يا رفع عيب، از خودتان شروع كنيد. جمله‌ «لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ» قبل از جمله‌ «أَمانِيِّ

آنها در اداء وظائف شود مشمول مغفرت و رحمت خواهند شد و روزى آنها منزّه از عيب و پاكيزه و خوب خواهد بود در آخرت براى دخول در بهشت و در دنيا براى اجتناب از

از زمين پديد آورد و آنگاه كه شما در شكم مادرانتان جنين بوديد، پس خود را بى‌عيب نشماريد كه او به تقواپيشگان داناتر است. «فواحش» جمع «فاحشة» به هر گناهى گفته

الّا اللّه و من براى تو در قيامت شهادت خواهم داد. ابوطالب در جواب گفت: اگر عيب‌جوئى زنان قريش نبود و موضوع اسلام مرا حمل بر جزع و ناتوان بودن نمي‌نمودند

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

باطل براى نسبت‌ جلد 3 صفحه 318 دادن تعليم را باو غير فصيح يا داراى عجمه يعنى عيب شباهت بزبان عجمى است و اين آيات بزبان عربى فصيح كه در اعلى درجه فصاحت است

كه تنزيه نمايد پروردگار خود را كه برتر و بالاتر است از آنكه وصف شود از هر عيب و نقص و قصور و فتورى و اينكه فرموده تنزيه نما نام پروردگارت را شايد جلد 5

را در گريبانت كن چون بيرون آرى سفيد و درخشنده باشد بدون علّت و مرض پيسى و عيب ديگرى و چون از امرى ترس بر تو غالب شود بازوهاى خود را ببدنت بچسبان و دستت

در آورد و آنها را عبرت براى عالميان قرار داد. 4- اشعار به آنكه آنچه كفار عيب مى‌كردند و انكار داشتند نسبت به مؤمنان امرى پسنديده و صواب بود. زيرا ايمان

پيشين نيز غذا مى‌خوردند و در بازارها راه مى‌رفتند. 1- برخى از مردم، كمال را عيب و نقص مى‌بينند. «ما لِهذَا الرَّسُولِ» (زندگى عادّى و حضور در ميان مردم، براى

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

قومى از اهل ايمانند كه احيانا معاصى از آنها صادر ميشود كه در نظر اهل ايمان عيب است و كراهت دارند از آن و اميد است خدا بپذيرد توبه آنها را و نيز عياشى از

سرگين در آن اثر نموده و نه رنگ خون بلكه خالص از هر دو است و صافى از هر غش و عيب و در كافى از امام صادق عليه السّلام از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

منع از خيرات و مقصود آنها آنستكه دين خدا و راه حقّ را كج معرّفى نمايند و عيب و نقصى‌ جلد 3 صفحه 72 براى آن در انظار مردم اثبات نمايند لذا آيات الهى را

منع از خيرات و مقصود آنها آنستكه دين خدا و راه حقّ را كج معرّفى نمايند و عيب و نقصى‌ جلد 3 صفحه 72 براى آن در انظار مردم اثبات نمايند لذا آيات الهى را

وسيله‌ى مناسبى براى شناخت حقيقت افراد است. حَتَّى يَتَبَيَّنَ‌ ... 5- همه جا عيب‌پوشى ارزش نيست، گاهى بايد افشاگرى كرد. حَتَّى يَتَبَيَّنَ‌ ... وَ تَعْلَمَ

خود خلوت مى‌كنند، نمازشان با كسالت و انفاقشان با كراهت است. نسبت به مؤمنان عيب‌جو و نسبت به پيامبر صلى الله عليه و آله موذى‌اند. از جبهه فرارى و نسبت به

تبصره: اين مطلب محقق شده كه حق تعالى منزه باشد از فعل قبيح و مبرا از نقص و عيب، بنابراين اسناد طبع به ذات سبحانى بر سبيل مجاز است نه بر سبيل مبالغه و تأكيد،

به تواضع وا مى‌دارد. «أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي»* 6- تا مرد سخن نگفته باشد، عيب وهنرش نهفته باشد. «فَلَمَّا كَلَّمَهُ قالَ» 7- در گزينش‌ها، مصاحبه حضورى نيز

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

نقص برميگردى و بنابراين مقصود از امر فقط اثبات عجز مأمور است از پيدا كردن عيب و نقص در دستگاه‌ جلد 5 صفحه 238 خلقت بتأمّل و نظر نه اثبات عجز او از ادراك

صفات‌ توضيح‌ ‌آن‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌هر‌ كمالي‌ امر وجودي‌ ‌است‌ و ‌هر‌ عيب‌ و نقصي‌ امر عدمي‌ ‌است‌ ‌که‌ فاقد كمال‌ ‌است‌ و چون‌ گذشت‌ ‌که‌ حضرت‌ حق‌

التُّرابِ» آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رويى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى‌كند عيب‌ها و خلافكارى‌هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسيسه» نيز به كار زشتى گفته مى‌شود

گيريم‌ و بوظايف‌ ديني‌ عمل‌ كنيم‌. مَن‌ تَذَكَّرَ ‌هر‌ ‌که‌ بخواهد متذكر شود و عيب‌ بزرگتر اينكه‌ ‌بر‌ فرض‌ اينكه‌ برگردند باز همين‌ اشتغالات‌ مانع‌ ميشود چنانچه‌

عاقبت‌ نميگردد. (قال‌َ اهبِطا) هبوط تنزّل‌ ‌است‌ ‌از‌ بهشت‌ ‌که‌ هيچگونه‌ عيب‌ و نقصي‌ ‌در‌ ‌او‌ نبود و هيچگونه‌ بلا و مصيبتي‌ نداشت‌ نزول‌ ‌در‌ دنيا ‌که‌

نفوس را به سبب او، مبين، و او را بدين امر عظيم منصوب نمايد، البته عارى از هر عيب و نقصى بوده باشد و به هيچ وجه من الوجوه مرتكب گناهى نگردد، تا مصدر امر الهى

اضافه‌اش‌ نامند» و مانند سبّوح‌ و قدّوس‌ ‌که‌ دلالت‌ ‌بر‌ تنزيه‌ باري‌ ‌از‌ صفات‌ عيب‌ و نقص‌ دارد و ‌اينکه‌ صفات‌، صفات‌ ذاتيّه‌ و عين‌ ذات‌ ‌است‌ نه‌ زائد ‌بر‌

‌خود‌ ‌را‌ ‌از‌ ‌براي‌ ديني‌ ‌که‌ حنيف‌، پاك‌ و پاكيزه‌ و خالي‌ ‌از‌ ‌هر‌ عيب‌ و نقصي‌ ‌است‌ ‌که‌ خداوند فطرت‌ جميع‌ ناس‌ ‌را‌ ‌بر‌ ‌او‌ قرار داده‌ و خلق‌

متوجه بخداى خود كند و بعضى گفتند اين نيست بلكه چون خدايان شما ديدند اينمرد عيب‌جوئى از آنها ميكند و شما را دعوت بپرستش غير مينمايد بخشم آمدند و طراوت و خرمى

شما آن خداى يكتاى بى‌همتائى است كه مستجمع صفات كمال و جلال و منزّه از هر عيب و نقص و مستحق پرستش و ستايش است نه گوساله فاقد عاجز ناتوان كه بسوزانند يا

خدا و روز قيامت دارد، در مجلسى كه در آن امامى سبّ مى‌شود و يا از مسلمانى عيب‌جويى مى‌گردد نمى‌نشيند. «2» حضرت على عليه السلام «مجالسة الاشرار تورث سوء

عمارت و مجلس نقصى يابد. همه توجه، و عيبى نيافتند. ناگاه درويشى درآمد گفت: دو عيب دارد: يكى آنكه اين عمارت خراب، و ديگر آنكه مجلسيان تماما خواهند مرد. پادشاه

رفع كند خدا حوائج دنيا و آخرتش را آسان كند، و هر كه عيب مؤمنى را كه از آن ميترسد بپوشاند، خدا ۷۰ عيب دنيوى و اخروى او را بپوشاند، آنگاه فرمود: تا زمانى

‌آيه‌ شريفه‌: وَ لا تَلمِزُوا أَنفُسَكُم‌ وَ لا تَنابَزُوا بِالأَلقاب‌ِ«2» (عيب‌ جويي‌ نكنيد بعضي‌ ‌از‌ بعض‌ ديگر، و بنامهاي‌ زشت‌ يكديگر ‌را‌ نخوانيد) بنا

سرگين در آن اثر نموده و نه رنگ خون بلكه خالص از هر دو است و صافى از هر غش و عيب و در كافى از امام صادق عليه السّلام از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم

و تمام اين نعم بنحو اتم اكمل اعلى در آنجا موجود است نهايت آنكه خالى از هر عيب و فساد و كثافت و كدورت و كسالت و ملالتى است كه براى اينها در دنيا است پس عاقل

آمده است، يعنى ما بايد براى خدا آن احترام وقداستى را بپذيريم كه هيچ‌گونه عيب ونقصى براى او تصوّر نشود. نه تنها ذات او، بلكه نام او نيز بايد منزّه باشد

‌که‌ اطلاق‌ شي‌ء ‌بر‌ ‌او‌ صحيح‌ ‌باشد‌ و تسبيح‌ راجع‌ بصفات‌ سلبيّه‌ ‌است‌ عيب‌ و نقص‌ و احتياج‌ ‌در‌ ‌او‌ نيست‌ تحميد تمجيد حق‌ ‌است‌ ذاتا و صفة و افعالا

تمام مخلوق خدا فضيلت است، كسى كه نسبت بچيزى از احكام او عيب گيرد مانند كسيست كه بر رسول خدا (ص) عيب گرفته است و هر كه او را در امرى كوچك يا بزرگ رد كند در

عليه السّلام فرمود: سودمندترين چيزها براى آدمى آن است كه جلوتر از ديگران عيب خويش را دريابد، و سخت‏ترين كارها پنهان كردن مستمندى و ندارى (يعنى آبرو دارى

همين دليل از هر گونه عيب و نقص ، منزه و مبرى است ، «و تمام موجوداتى كه در آسمان و زمين هستند براى او تسبيح مى گويند» و او را از هر عيب و نقصى پاك مى شمرند

او و بيرون رفتنش از نزد او (يعنى آمد و شدش در نزد او)، بر او عيب و زشت است كه مردم آن را عيب مى‏كنند».

آخرين عامل و علتى كه باعث زمينى شدن آندو شد، همان مسئله ظاهر شدن عيب آندو بود، و عيب نامبرده هم بقرينه ايكه فرموده : (بر آن شدند كه از برگهاى بهشت بر خود

طعنه مى زند و عيب جويى و خرده گيری هايى مى كند كه در واقع عيب نيست. و اصل مادۀ «همز» به معناى شكستن است، و كلمۀ «لمز» نيز، به معناى عيب است. پس ‍ «هُمَزه»

العدل اذا عدل فيه و ان قلّ. «3» فرمود: بترسيد از خدا و عدالت كنيد، زيرا شما عيب دانيد بر كسانى كه عدالت نكنند، پس سزاوار نيست بجا آوريد عملى را كه به آن ملامت