نتایج جستجو

روح‌ و بدن‌) اما ‌از‌ عالم‌ عقول‌ عقل‌ انساني‌ و مراد ‌از‌ عالم‌ عقول‌ نه‌ ‌بر‌ مسلك‌ افلاطون‌ ‌که‌ عقول‌ عشره‌ قائل‌ شد عقول‌ طوليّه‌ و عقل‌ عاشر ‌را‌ ‌که‌

اسلحه) خويش را برگيريد و گروه گروه يا همگى به جهاد خارج شويد. نفُور: (بروزن عقول) بمعنى دورى است [ملك:21]. بلكه در طغيان و دورى از حق اصرار ورزيدند و اگر

اوست عالم به عوالم غیب و شهود و بزرگ خدای متعال (برتر از هر وصف و ادراک عقول). دانای نهان و آشکار و بزرگ و بلندمرتبه است. داناى نهان و آشكار، آن خداى

افعال غريبه و استنباط صنايع مختلفه در عالم و استجماع كمالات متنوعه به وساطت عقول زكيه و افهام صافيه و همچنين در جلد 12 - صفحه 262 انتقال از حالى به حالى و

افكنده نشد بر او دستوانه‌هاى زرّين يا نيامدند با او فرشتگان پياپى‌ پس سبك كرد عقول قوم خود را پس اطاعت نمودند او را همانا آنها بودند گروهى متمرّدان. تفسير خداوند

‌خدا‌ علت‌ تامه‌ بوده‌ و فقط عقل‌ اول‌ بنحو عليت‌ ‌از‌ ‌او‌ صادر ‌شده‌ و عقول‌ طوليه‌ و عرضيه‌ ‌که‌ افلاطون‌ طوليه‌ ميگويد ‌که‌ ‌از‌ ‌هر‌ كدام‌ عقل‌ ديگري‌

ملائكه‌ ‌است‌ ‌که‌ تعبير ‌به‌ عالم‌ عقول‌ مي‌كنند ‌که‌ بمذهب‌ افلاطون‌ عقول‌ عشره‌ قائل‌ ‌است‌ و بمذهب‌ ارسطو عقول‌ عرضيه‌ تعبير ميكند و ‌در‌ لسان‌ اخبار

تخصيص بعد از تعميم به جهت تأكيد وقوع آن مبالغه در انذار است، و بر صاحبان عقول مخفى نيست كه اشياء قسم خورده شده، دالند بر قدرت سبحانه بر آنچه قسم ياد شده

هود پيغمبر را نمايند، ايشان در جواب گفتند: آنگاه كه شما تابع او شويد، در عقول خود زيانكار، و در آراى خود فريب خورده، از جمله سفيهان و بى‌خبران باشيد. اين

كه خداوند فرموده نه كلمات حكماء يونان و فلاسفه كه از ترشحات قواى فكريه و عقول طبيعيه است، لكن حكمت نبويه مربوط به عقل به مسموع و مربوط است به افاضات سبحانى

افكنده نشد بر او دستوانه‌هاى زرّين يا نيامدند با او فرشتگان پياپى‌ پس سبك كرد عقول قوم خود را پس اطاعت نمودند او را همانا آنها بودند گروهى متمرّدان. تفسير خداوند

است از اذهان و عقول شما، و منكر مى‌شويد آنچه را كه اهون و اسهل باشد در اذهان و عقول شما. و ذكر «اهون» به صيغه تفضيل به جهت آنست كه در عقول مقرر شده كه اعاده

افكنده نشد بر او دستوانه‌هاى زرّين يا نيامدند با او فرشتگان پياپى‌ پس سبك كرد عقول قوم خود را پس اطاعت نمودند او را همانا آنها بودند گروهى متمرّدان. تفسير خداوند

‌در‌ ‌او‌ عقل‌ ديگر و هكذا ‌اينکه‌ عقول‌ ‌از‌ جهت‌ ‌خود‌ ‌هر‌ كدام‌ يك‌ عقل‌ و ‌از‌ جهت‌ اشراق‌ نور حق‌ و ساير عقول‌ عقول‌ متعدده‌ و مثل‌ زده‌ ‌به‌ اينكه‌

آيات بينه و شواهد ظاهره، هر آينه دلالات و علاماتى است براى صاحبان عقول. تبصره: صاحبان عقول را تعبير به «اولى النهى» فرمود، زيرا صاحب عقل به سبب آن باز ايستد

آسمانها و زمين است از صاحبان عقول از قبيل ملائكه و جن و انس يا هر موجودى كه در آنها است اگر كلمه من بملاحظه تغليب صاحبان عقول بر غير آنها ذكر شده باشد و

پذيرند به مواعظ آن صاحبان عقل خالص از شوائب، يا استحضار نمايند ارباب عقول صافيه آنچه در عقول ايشان مركوز است از دلائل معرفت و كمالات و حقايق. يا داوُدُ إِنَّا

اللّه احتجب عن العقول كما احتجب عن الابصار. بدرستى كه ذات سبحانى محجوب است از عقول، چنانچه مستور است از ابصار. و نيز حضرت علوى عليه السّلام در جواب سائل گفت:

لَيَقُولُنَّ اللَّهُ‌: هر آينه گويند كه خدا آفريده است اينها را، زيرا اين مطلب در عقول ثابت شده كه واجب است انتهاى ممكنات به يكى كه واجب الوجود باشد. فَأَنَّى يُؤْفَكُونَ‌:

افكنده نشد بر او دستوانه‌هاى زرّين يا نيامدند با او فرشتگان پياپى‌ پس سبك كرد عقول قوم خود را پس اطاعت نمودند او را همانا آنها بودند گروهى متمرّدان. تفسير خداوند

فصاحت و اقصى درجه بلاغت مى‌باشد و تا انقراض عالم اعجاز آن ثابت است كه تمام عقول از اتيان به مثل آن عاجز باشند، بنابراين از ساير معجزات كافى‌تر خواهد بود

انبیاء عليهم السلام را از امامان عليهم السلام افضل دانسته‏اند اين بابى است كه عقول را در ايجاب و منع آن مجال نيست و بر هيچ يك از اقوال اجماعى منعقد نشده...در

پرورش داده، به مدت زمانى هيكل انسانى با بهترين صورت و زيبائى هويدا سازد كه عقول در آن متحير گردد. وَ تُخْرِجُ الْمَيِّتَ مِنَ الْحَيِ‌: و بيرون مى‌آورى مرده

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

را در اينها و اعتراف ننمائيد قدرت ما را بر اعاده بملازمه، زيرا همه ارباب عقول و افهام واضح و لايح است ذاتى كه قادر باشد بر ايجاد در ابتدا، البته قادر خواهد

بعالم‌ سفلي‌ و علوي‌ ‌است‌ ‌که‌ جميع‌ عوالم‌ ‌را‌ شامل‌ ميشود ‌از‌ عالم‌ عقول‌ و مجرّدات‌ و عالم‌ نفوس‌ و عالم‌ مثال‌ و عالم‌ ماديّات‌ و فوق‌ جميع‌ عوالم‌

الْأَلْبابِ‌: و آن گروه ايشانند صاحبان‌ «1» بقره/ 237. جلد 11 - صفحه 232 عقول صافيه از شوائب اوهام فاسده و تخيلات باطله شيطانيه. قُلْ إِنِّي أُمِرْتُ أَنْ

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

خبري‌ نداشت‌ شايد اشاره‌ ‌باشد‌ بفوق‌ عالم‌ ناسوت‌ و عالم‌ ملكوت‌ مثل‌ عالم‌ عقول‌ عالم‌ جبروت‌ عالم‌ لاهوت‌ و حضرت‌ رسالت‌ مشاهده‌ كرد آيات‌ قدرت‌ الهي‌ ‌را‌

خبري‌ نداشت‌ شايد اشاره‌ ‌باشد‌ بفوق‌ عالم‌ ناسوت‌ و عالم‌ ملكوت‌ مثل‌ عالم‌ عقول‌ عالم‌ جبروت‌ عالم‌ لاهوت‌ و حضرت‌ رسالت‌ مشاهده‌ كرد آيات‌ قدرت‌ الهي‌ ‌را‌

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

مخلوقات‌ جسماني‌ و داراي‌ صور و مشخصات‌ هستند عالم‌ ديگري‌ خلق‌ فرموده‌ عالم‌ عقول‌ و مجردات‌ و البته‌ ‌آنها‌ ‌از‌ نوع‌ بني‌ آدم‌ افضل‌ هستند و ‌اينکه‌ منافات‌

صفحه 543 آنها را بازيچه خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى

بگذاشتيم از آن شهر نشانه روشن، لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ‌: براى گروهى كه تعقّل كنند و عقول خود را تذكار فرمايند در بينائى و عبرت گرفتن از شآمت عاقبت طغيان و سركشى و

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است . عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است . جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

است خداوند يكتاى بى‌همتا و براى آنكه متنبّه و متّعظ و متذكّر شوند صاحبان عقول سليمه و افهام مستقيمه. در ثواب الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام

چيست‌! معاصي‌ كدام‌ ‌است‌ چه‌ نحوه‌ بايد عبادت‌ كرد زيرا سليقه‌ها و آراء و عقول‌ تفاوت‌ فاحش‌ دارد صلاح‌ و فساد امور ‌را‌ درك‌ نميكند و بسا هواي‌ نفس‌ و

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

السَّماءِ وَ الأَرض‌ِ): جميع‌ عوالم‌ ‌از‌ عالم‌ لاهوت‌ و جبروت‌، و عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ و ناسوت‌ ‌حتي‌ علم‌ ذات‌ بذات‌ احاطه علميه‌ دارد. (وَ هُوَ السَّمِيع‌ُ

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

غريب با اعضاء و جوارح تامه و حواس ظاهره و باطنه و حالات مختلفه متكاثره كه عقول از احاطه به تمام جزئيات و مشخصات آن عاجز باشد؛ و ثانيا- در آفرينش جنبنده‌ها

آسمانها و زمين است از صاحبان عقول از قبيل ملائكه و جن و انس يا هر موجودى كه در آنها است اگر كلمه من بملاحظه تغليب صاحبان عقول بر غير آنها ذكر شده باشد و

‌او‌ فرود ميآورند و ‌ يا ‌ مأخوذ ‌از‌ و ‌له‌ بمعني‌ تحيّر ‌است‌ زيرا تمام‌ عقول‌ حكماء و دانشمندان‌ ‌در‌ ذات‌ ‌او‌ متحيّر و سر گردانند و چنانچه‌ گذشت‌ اللّه‌

صفحه 543 آنها را بازيچه خود قرار دهد بلكه خلق فرمود براى تهذيب نفوس و تكميل عقول و تحصيل معرفت و اخلاص عبادت و نيل بمقامات آخرت و اگر ميخواست اسباب سرگرمى

جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است . عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است . جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال

جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است . عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است . جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال

که عقلها در آنجا حیران است و به جائی نمی‌رسد، و اندیشه در ذات نامحدود برای عقول محدود غیر ممکن است، چرا که ج4، ص595 هر چه در اندیشه گنجد محدود است و خداوند

و حجت باطنه. اما حجت ظاهرى، پيغمبران و انبياء و ائمه‌اند. و اما باطنه، پس عقول است كه خداى تعالى در بشر مقرر و تميز خير و شر را به آن دهند. ابن بابويه در

قَدِيرٌ تعبير بشي‌ء بمعني‌ ‌ما يشي‌ء وجوده‌ و تمام‌ موجودات‌ امكاني‌ ‌از‌ عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ و لوح‌ و قلم‌ و عالم‌ ارواح‌ و ملائكه‌ و جن‌ و انس‌ و عرش‌ و كرسي‌

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

است خداوند يكتاى بى‌همتا و براى آنكه متنبّه و متّعظ و متذكّر شوند صاحبان عقول سليمه و افهام مستقيمه. در ثواب الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام

جلد 8 - صفحه 326 و سماوات‌ شامل‌ تمام‌ عالم‌ علوي‌ ميشود ‌از‌ مجردات‌ عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ و ارواح‌ و ماديات‌ ‌از‌ عرش‌ و كرسي‌ و لوح‌ و قلم‌ و كرات‌ جويه‌

جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است . عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است . جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال

عاجزند از خزانه‌دارى آب كه از اجسام است چه رسد بآنكه خزانه دار عالم ارواح و عقول و اشباح و نفوس باشند عيّاشى ره از امير المؤمنين عليه السّلام روايت نموده

بِعِبادِهِ‌: خدا يار مهربان است به بندگان خود بر وجهى كه از كثرت وفور آن عقول از ادراك كليات قاصر است و اوهام از رسيدن به جزئيات آن عاجز. بيان: علما را

اين سؤال و جواب از باب تخييل و مقصود تصوير اين معنى در قلوب و تبيين آن در عقول است و اين كلام متضمن دو معنى باشد: 1- آنكه جهنم با وجود زيادتى اتساع و گنجايش

نيكوترين طرق مجادله است، يعنى برفق و خوشى و مدارا و ترتيب مقدمات ظاهره بر قدر عقول، چنانچه فرمود: انّا معاشر الانبياء لا تتكلم الّا قدر عقولهم. «1» چه اين انفع

و توشه گيريد پس همانا بهترين توشه پرهيزكارى است پس بترسيد از من اى صاحبان عقول. تفسير وقت احرام براى حج و مناسك آن ماه شوال و ذو القعده و ذو الحجه است و

بقدر عقلهاشان و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه ثواب بقدر عقول است. و نبايد كسى چه پيغمبر باشد چه از افراد امّت با خداوند خود خداى ديگرى

دارند، غافل از آنكه دوام و ثباتى ندارد؛ همچنين دنيا هم لعبى است بچه‌گانه، كه عقول قاصره به آن مبتهج و مسرور شده و حال آنكه اشخاص عاقل دانا را شايسته نباشد

(قُل‌ لا يَعلَم‌ُ مَن‌ فِي‌ السَّماوات‌ِ) ‌از‌ ملائكه‌ و عالم‌ ارواح‌ و عالم‌ عقول‌. (وَ الأَرض‌ِ) ‌از‌ جن‌ و انس‌. جلد 14 - صفحه 171 (الغَيب‌َ) ‌از‌ علمي‌

وقت عذاب متوجه خدا شويد و طلب كشف از او سبحانه نمائيد، نه از بتان؛ چه در عقول مركوز است ذات بى‌زوال اللّه قادر باشد بر كشف ضرّ نه غير او، يا از شدت عذاب

قسم‌هاى مذكوره به جهت عظم آن، يا سوگندهاى حق تعالى به آن، كافى است مر صاحبان عقول را كه تعقل كنند در آن و بدانند كه آنچه مورد سوگند حق سبحانه واقع شده، متضمّن

مرارت مفارقت را. بنابراين باطل مى‌شود اقوال فلاسفه در اينكه ارواح بشريه و عقول مجرده و نفوس فلكيه نميرند، بلكه تماما مى‌ميرند و غير از ذات احديت الهى كسى

كه قاصر از فهم دليل ميباشند ظاهرا يقين از هر راهى پيدا شود كافى است و براى عقول قويّه هم قسم خدا قطعا مؤكّد اعتقاد است و خداوند به بيانات و وجوه متعدّده

شامل‌ جميع‌ ملائكه‌ و كرات‌ جويه‌ و طبقات‌ سماوية و كرسي‌ و عرش‌ و عالم‌ عقول‌ و مجردات‌ و جنت‌ و حور و غلمان‌ و لوح‌ و قلم‌ و سدرة المنتهي‌ و بيت‌ المعمور

است خداوند يكتاى بى‌همتا و براى آنكه متنبّه و متّعظ و متذكّر شوند صاحبان عقول سليمه و افهام مستقيمه. در ثواب الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام

ميشود سر آيات متشابه از اين قبيل كه اگر نبود بيان ائمه معصومين عليهم السلام عقول در فهم آن حيران بود و پس از آنكه آنها پرده از چهره مقصود برداشتند هم حق واضح

بقدر عقلهاشان و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه ثواب بقدر عقول است. و نبايد كسى چه پيغمبر باشد چه از افراد امّت با خداوند خود خداى ديگرى

انواع جماد و نبات و حيوان و انسان به اصناف مختلفه، بر وجه اتقان و احكام، كه عقول در تنظيم آن حيران است. 4- وَ اخْتِلافُ أَلْسِنَتِكُمْ‌: و ديگر از آيات قدرت

و تأخر را عبارت از كفر و معصيت دانسته و گفته‌اند مؤمن و مطيع مقدّم است در عقول و درجات و كافر و عاصى مؤخر است در آنها و هر نفسى گرو اعمال خود نزد خدا است

است خداوند يكتاى بى‌همتا و براى آنكه متنبّه و متّعظ و متذكّر شوند صاحبان عقول سليمه و افهام مستقيمه. در ثواب الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام

جهات حسن و مزاياى مصالح است ولى نه آنچنانكه افعال و احكام بشرى چنين است . عقول بشرى از درك تمام حقائق عاجز است . جهات حسن و مصلحت نسبت به احكام و افعال

بعد از استماع آيات واضحه و دلايل ناطقه به حقيقت قرآن، بسيار مستبعد باشد نزد عقول و طباع و عادات. كَأَنْ لَمْ يَسْمَعْها: گوئيا هرگز نشنيده است آن را و هر

‌او‌ فرود ميآورند و ‌ يا ‌ مأخوذ ‌از‌ و ‌له‌ بمعني‌ تحيّر ‌است‌ زيرا تمام‌ عقول‌ حكماء و دانشمندان‌ ‌در‌ ذات‌ ‌او‌ متحيّر و سر گردانند و چنانچه‌ گذشت‌ اللّه‌

بهتر و برتر را اينها هستند كه مهتدى بهدايت الهى شدند و اينها هستند كه داراى عقول سليمه خالى از اوهامند چنانچه در كافى از امام كاظم عليه السّلام نقل شده كه

بهتر و برتر را اينها هستند كه مهتدى بهدايت الهى شدند و اينها هستند كه داراى عقول سليمه خالى از اوهامند چنانچه در كافى از امام كاظم عليه السّلام نقل شده كه

چگونه بدين شبهات واهيه و كلمات ركيكه مى‌توان خاموش نمود نور آياتى كه تمام عقول بشر را حيران گردانيده نظم و اسلوب لفظ آن، چه برسد به معانى و حقايق و دقايق

است: 1- قد و قامتى به استقامت و اعضائى به تناسب و جوارحى به اعتدال آفريده كه عقول در ادراك آن متحير، و اذعان نمايد كه بهتر از اين صورت در آفرينش نباشد. 2-

بَين‌َ أَيدِينا اموريست‌ ‌که‌ پيش‌ خلق‌ ‌شده‌ ‌از‌ عالم‌ انوار و نفوس‌ و عقول‌ و لوح‌ و قلم‌ و عرش‌ و جلد 12 - صفحه 465 و كرسي‌ و سماوات‌ و ارضين‌ وَ ما

متكبرين، همين است كه به تحقير و استخفاف، وصف مؤمنين نموده و ايشان را از ضعفاء عقول مى‌شمرند. و غرض از توصيف به ضعف، تنفير مردم بود از متابعت، و فى الواقع اين

است خداوند يكتاى بى‌همتا و براى آنكه متنبّه و متّعظ و متذكّر شوند صاحبان عقول سليمه و افهام مستقيمه. در ثواب الاعمال و عيّاشى ره از امام صادق عليه السّلام

دلالت دارد بر تفرد سبحانه در الوهيت، زيرا هر كه درجات كمال او بر وجهى باشد كه عقول از ادراك آن عاجز و رفع مراتب و نصب مقامات جميع مخلوقات در تحت قدرت او باشد

بقدر عقلهاشان و در كافى از امام صادق عليه السّلام نقل نموده كه ثواب بقدر عقول است. و نبايد كسى چه پيغمبر باشد چه از افراد امّت با خداوند خود خداى ديگرى

آخرت كه بآن گرفتار و معذّب خواهند شد پس بايد از خدا بترسند كسانيكه داراى عقول صافيه هستند و ايمان بخدا و پيغمبرش آورده‌اند و بدانند كه خداوند منّت بزرگى

نيست‌ خبر داشته‌ ‌باشد‌ و مطلع‌ شود. جبروت‌ عالم‌ مجردات‌ ‌است‌ ‌که‌ عالم‌ عقول‌ و نفوس‌ ‌باشد‌ ‌که‌ قابل‌ رؤيت‌ نيست‌. ملكوت‌ عالم‌ اجسام‌ ‌از‌ فوق‌ عرش‌

بهتر و برتر را اينها هستند كه مهتدى بهدايت الهى شدند و اينها هستند كه داراى عقول سليمه خالى از اوهامند چنانچه در كافى از امام كاظم عليه السّلام نقل شده كه

عاجزند از خزانه‌دارى آب كه از اجسام است چه رسد بآنكه خزانه دار عالم ارواح و عقول و اشباح و نفوس باشند عيّاشى ره از امير المؤمنين عليه السّلام روايت نموده

شعور ‌که‌ مميز حسن‌ و قبح‌ ‌باشد‌ باو عنايت‌ فرموده‌ لكن‌ نظر ‌به‌ اينكه‌ عقول‌ متفاوت‌ ‌است‌ و محدود ‌است‌ بجميع‌ محسنات‌ و مقبحات‌ پي‌ نميبرد بعلاوه‌