روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۳ ش ۱۱۴۳

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، كِتَابُ النِّكَاح

روي الحسن بن محبوب عن داود الكرخي قال :

وَ قُلْتُ‏ لِأَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ إِنَّ صَاحِبَتِي هَلَكَتْ وَ كَانَتْ لِي مُوَافِقَةً وَ قَدْ هَمَمْتُ أَنْ أَتَزَوَّجَ فَقَالَ اُنْظُرْ أَيْنَ تَضَعُ نَفْسَكَ وَ مَنْ تُشْرِكُهُ فِي مَالِكَ وَ تُطْلِعُهُ عَلَى دِينِكَ وَ سِرِّكَ وَ أَمَانَتِكَ فَإِنْ كُنْتَ لاَ بُدَّ فَاعِلاً فَبِكْراً تُنْسَبُ إِلَى اَلْخَيْرِ وَ إِلَى حُسْنِ اَلْخُلُقِ أَلاَ إِنَّ اَلنِّسَاءَ خُلِقْنَ شَتَّى فَمِنْهُنَّ اَلْغَنِيمَةُ وَ اَلْغَرَامُ‏ وَ مِنْهُنَّ اَلْهِلاَلُ إِذَا تَجَلَّى لِصَاحِبِهِ وَ مِنْهُنَّ اَلظَّلاَمُ فَمَنْ يَظْفَرْ بِصَالِحِهِنَّ يَسْعَدْ وَ مَنْ يُغْبَنْ فَلَيْسَ لَهُ اِنْتِقَامُ‏ وَ هُنَّ ثَلاَثٌ فَامْرَأَةٌ وَلُودٌ وَدُودٌ تُعِينُ زَوْجَهَا عَلَى دَهْرِهِ لِدُنْيَاهُ وَ آخِرَتِهِ وَ لاَ تُعِينُ اَلدَّهْرَ عَلَيْهِ وَ اِمْرَأَةٌ عَقِيمٌ لاَ ذَاتُ جَمَالٍ وَ لاَ خُلُقٍ وَ لاَ تُعِينُ زَوْجَهَا عَلَى خَيْرٍ وَ اِمْرَأَةٌ صَخَّابَةٌ وَلاَّجَةٌ هَمَّازَةٌ تَسْتَقِلُّ اَلْكَثِيرَ وَ لاَ تَقْبَلُ اَلْيَسِيرَ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۵ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۱۴

داود كرخى گويد: به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: همسرم فوت كرد و با من سازگار و موافق بود، و در نظر دارم با زنى ازدواج كنم، فرمود: بنگر كجا بار خود را فرو مى‏آورى (به چه كس اعتماد ميكنى) و چه كسى را در مال خود شريك ميسازى و بر دين خود آگاه ميكنى و سرّ و امانت خود را بدو ميسپارى، و اگر ناگزيرى از اختيار همسر پس دوشيزه‏اى كه او را به خير و نيكى معرّفى مى‏كنند اختيار كن. معنى اشعار: آگاه باش كه زنان از نظر اخلاق مختلف آفريده شده‏اند، پاره‏اى پر بهره و فايده‏اند و پاره‏اى پر خسارت و زيان، و برخى همانند ماه در شب نيمه‏اند براى شوهر خويش، و پاره‏اى چون شب تاريك و ظلمانى، پس هر كس بر همسرى شايسته دست يافت سعادتمند گشته، و هر كس مغبون گشت انتقام نتواند كشيد بعد فرمود: همسران سه دسته‏اند: بانوئى كه پر نسل و زايا است و مهربان، شوى خود را در ناملايمات روزگار يار و ياور است هم از جهات مادّى و هم از جهات معنوى، آن طور نيست كه در هنگام سختى شوهرش را تحت فشار قرار دهد و روزگار را عليه او يارى كند، و ديگر زنى كه ناز است و نه قشنگى دارد و نه اخلاق و همسر خود را در هيچ خيرى يارى نمى‏كند، و سوّم زنى كه پر سر و صدا جيغ و جيغو است و بسيار از خانه بيرون رو و پاى به در و عيبجو باشد، هر چه نيكى در باره او كنند اندك شمارد و هديّه اندك را نپذيرد.