روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۳۹۱

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم

سال زراره و محمد بن مسلم و الفضيل ابا جعفر الباقر و ابا عبد الله الصادق ع :

عَنِ اَلصَّلاَةِ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ نَافِلَةً بِاللَّيْلِ جَمَاعَةً فَقَالاَ إِنَ‏ اَلنَّبِيَّ ص‏ كَانَ إِذَا صَلَّى اَلْعِشَاءَ اَلْآخِرَةَ اِنْصَرَفَ إِلَى مَنْزِلِهِ ثُمَّ يَخْرُجُ مِنْ آخِرِ اَللَّيْلِ إِلَى اَلْمَسْجِدِ فَيَقُومُ فَيُصَلِّي فَخَرَجَ فِي أَوَّلِ لَيْلَةٍ مِنْ‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ لِيُصَلِّيَ كَمَا كَانَ يُصَلِّي فَاصْطَفَّ اَلنَّاسُ خَلْفَهُ فَهَرَبَ مِنْهُمْ إِلَى بَيْتِهِ وَ تَرَكَهُمْ فَفَعَلُوا ذَلِكَ ثَلاَثَ لَيَالٍ فَقَامَ ص فِي اَلْيَوْمِ اَلثَّالِثِ عَلَى مِنْبَرِهِ فَحَمِدَ اَللَّهَ وَ أَثْنَى عَلَيْهِ ثُمَّ قَالَ أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّ اَلصَّلاَةَ بِاللَّيْلِ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ مِنَ اَلنَّافِلَةِ فِي جَمَاعَةٍ بِدْعَةٌ وَ صَلاَةَ اَلضُّحَى بِدْعَةٌ أَلاَ فَلاَ تَجْتَمِعُوا لَيْلاً فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ لِصَلاَةِ اَللَّيْلِ وَ لاَ تُصَلُّوا صَلاَةَ اَلضُّحَى فَإِنَّ تِلْكَ مَعْصِيَةٌ أَلاَ فَإِنَّ كُلَّ بِدْعَةٍ ضَلاَلَةٌ وَ كُلَّ ضَلاَلَةٍ سَبِيلُهَا إِلَى‏ اَلنَّارِ ثُمَّ نَزَلَ ص وَ هُوَ يَقُولُ قَلِيلٌ فِي سُنَّةٍ خَيْرٌ مِنْ كَثِيرٍ فِي بِدْعَةٍ

ترجمه

‏محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۴۷۵

زراره، و محمّد بن مسلم، و فضيل از امام ابو جعفر باقر، و امام صادق عليهما السّلام در باره نماز نافله شب در ماه رمضان به صورت جماعت سؤال كردند، آن‏دو امام فرمودند: پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله چون نماز عشا را بجا مى‏آورد، به سوى منزل خود مى‏رفت، و آنگاه در آخر شب به سوى مسجد روان مى‏شد، و به نماز مى‏ايستاد، پس در نخستين شب از ماه رمضان به مسجد مى‏رفت، تا بنا بر سنّت پيشين نماز بگزارد، پس مردم پشت سرش صف بستند، در اين هنگام پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله از جلو ايشان به خانه‏اش فرار كرد، و ايشان را بر جاى گذاشت، ولى مردم تا سه شب چنين كردند. پس پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله در روز سوّم به منبر برآمد، و پس از حمد و ثناى خدا فرمود: «أيا اى مردمان، نماز نافله در شب ماه رمضان به صورت جماعت بدعت است، و نماز ضحى (يعنى هنگامى كه آفتاب در سطح زمين فراگير شود) بدعت است، آگاه باشيد كه شبانگاه در ماه رمضان براى نماز شب اجتماع مكنيد، و نماز ضحى را بجا مى‏آوريد، زيرا كه آن معصيت است، آگاه باشيد كه هر بدعتى گمراهى است، و هر گمراهى راهش به سوى آتش دوزخ است. سپس از منبر به زير آمد، در حالى كه ميگفت: كار كمى در مسير سنّت از كار بسيار در مسير بدعت بهتر است.