روایت:الکافی جلد ۱ ش ۱۳۹۸

آدرس: الكافي، جلد ۱، كِتَابُ الْحُجَّة

علي بن محمد و محمد بن الحسن عن سهل بن زياد عن محمد بن الحسن بن شمون عن عبد الله بن عبد الرحمن الاصم عن كرام قال :

حَلَفْتُ فِيمَا بَيْنِي وَ بَيْنَ نَفْسِي أَلاَّ آكُلَ‏ طَعَاماً بِنَهَارٍ أَبَداً حَتَّى يَقُومَ‏ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ فَدَخَلْتُ عَلَى‏ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ رَجُلٌ مِنْ شِيعَتِكُمْ جَعَلَ لِلَّهِ عَلَيْهِ أَلاَّ يَأْكُلَ طَعَاماً بِنَهَارٍ أَبَداً حَتَّى يَقُومَ‏ قَائِمُ آلِ مُحَمَّدٍ قَالَ فَصُمْ إِذاً يَا كَرَّامُ‏ وَ لاَ تَصُمِ‏ اَلْعِيدَيْنِ‏ وَ لاَ ثَلاَثَةَ اَلتَّشْرِيقِ‏ وَ لاَ إِذَا كُنْتَ مُسَافِراً وَ لاَ مَرِيضاً فَإِنَ‏ اَلْحُسَيْنَ ع‏ لَمَّا قُتِلَ عَجَّتِ اَلسَّمَاوَاتُ وَ اَلْأَرْضُ وَ مَنْ عَلَيْهِمَا وَ اَلْمَلاَئِكَةُ فَقَالُوا يَا رَبَّنَا اِئْذَنْ لَنَا فِي هَلاَكِ اَلْخَلْقِ حَتَّى نَجُدَّهُمْ عَنْ جَدِيدِ اَلْأَرْضِ‏ بِمَا اِسْتَحَلُّوا حُرْمَتَكَ وَ قَتَلُوا صَفْوَتَكَ‏ فَأَوْحَى اَللَّهُ إِلَيْهِمْ يَا مَلاَئِكَتِي وَ يَا سَمَاوَاتِي وَ يَا أَرْضِيَ اُسْكُنُوا ثُمَّ كَشَفَ حِجَاباً مِنَ اَلْحُجُبِ فَإِذَا خَلْفَهُ‏ مُحَمَّدٌ ص‏ وَ اِثْنَا عَشَرَ وَصِيّاً لَهُ ع وَ أَخَذَ بِيَدِ فُلاَنٍ‏ اَلْقَائِمِ‏ مِنْ بَيْنِهِمْ فَقَالَ يَا مَلاَئِكَتِي وَ يَا سَمَاوَاتِي وَ يَا أَرْضِي بِهَذَا أَنْتَصِرُ لِهَذَا قَالَهَا ثَلاَثَ مَرَّاتٍ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۳, ۵۸۹

كرّام، گفت: من با خود سوگند ياد كرده‏ام كه در روز خوراكى به دهن نگيرم هرگز (روزه باشم) تا قائم آل محمد (ص) ظهور كند، و خدمت امام صادق (ع) رسيدم و به آن حضرت گفتم: مردى از شيعيان شما براى خود بر عهده خود گرفته است كه هرگز در روز چيزى نخورد تا قائم آل محمد (ص) ظهور كند، فرمود: اگر چنين نذرى كردى، اى كرّام همه را روزه‏دار جز در روز عيد فطر و قربان و سه روز ايام تشريق (۱۱- ۱۲ ذيحجه در منى) و جز هنگام سفر و بيمارى. به راستى چون حسين (ع) كشته شد آسمانها و زمين و هر آنچه در آنها است با فرشته‏ها ناليدند و گفتند: پروردگارا به ما اجازه ده تا اين خلق را نابود سازيم و همه را از روى زمين براندازيم، براى اين روائى كه روا دانستند از حرمت تو و كشتار برگزيده‏هايت، خدا چنين وحى كرد: اى فرشتهاى من، اى آسمانهاى من، اى زمين من، آرام باشيد، سپس پرده‏اى از پرده‏ها را بالا زد و بناگاه پشت آن محمد بود و ۱۲ امام كه وصى اويند و دست فلانى كه در ميان آنها قائم است گرفت و تا سه بار فرمود: اى فرشته‏هايم، اى آسمانهايم، اى زمينم، به اين است كه انتقام كشم براى اين (حسين شهيد ع).

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۲, ۴۸۳

كرام گويد: من پيش خود سوگند ياد كردم كه هرگز در روز غذا نخورم (يعنى روزه بگيرم) تا قائم آل محمد قيام كند، پس خدمت امام صادق عليه السلام رسيدم و عرضكردم: مردى از شيعيان شما براى خود بگردن گرفته كه هرگز در روز غذا نخورد تا قائم آل محمد قيام كند. فرمود: اى كرام! بنا بر اين بايد روزه بگيرى ولى دو روز عيد (فطر و قربان) و سه روز تشريق (۱۱ و ۱۲ و ۱۳ ذيحجه ايام حج‏گزارى) و زمانى كه مسافر و بيمار هستى روزه نگير، زيرا چون حسين عليه السلام كشته شد: آسمانها و زمين و هر چه بر آنهاست با فرشتگان ناليدند و گفتند: پروردگارا، بما اجازه بده خلق را هلاك كنيم و از صفحه زمين براندازيم، براى آنكه حرمت ترا حلال شمردند و برگزيده ترا كشتند. خدا بآنها وحى فرستاد كه: اى فرشتگانم و اى آسمان و زمينم! آرام گيريد، سپس يك پرده از پرده‏ها را عقب زد، پشت آن پرده محمد و دوازده وصى او بود. آنگاه دست فلان قائم ميان آنها (امام عصر عليه السلام) را گرفت و فرمود: اى فرشتگانم؛ و اى آسمانها و زمينم: بسبب اين انتقام ميگيرم [از اين‏]- اين جمله را سه بار فرمود-.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۲, ۸۱۵

على بن محمد و محمد بن حسن، از سهل بن زياد، از محمد بن حسن بن شمّون، از عبداللَّه بن عبدالرحمان اصم، از كرّام روايت كرده‏اند كه گفت: در دل و ميان خويش و نفس خويش سوگند ياد نمودم كه در هيچ روزى طعام نخورم و هميشه روزه باشم تا قائم آل محمد قيام كند. بعد از آن بر امام جعفر صادق عليه السلام داخل شدم، كرّام مى‏گويد كه: به آن حضرت عرض كردم كه: مردى از شيعيان شما نذر كرده و از براى خدا بر خود قرار داده كه هرگز در روزى طعام نخورد و روزه باشد تا قائم آل محمد ظاهر شود. فرمود كه: «پس در اين هنگام روزه شو اى كرّام، و عيد فطر و عيد اضحى و سه روز تشريق را (كه يازدهم و دوازده و سيزدهم ماه ذى الحجّه است) روزه مگير و نه چون مسافر يا بيمار باشى. پس به درستى كه چون امام حسين عليه السلام شهيد شد، آسمان‏ها و زمين و هر كه بر روى آن بود و فرشتگان فرياد بر آوردند و عرض كردند كه: اى پروردگار ما، ما را رخصت ده در هلاك كردن اين خلق تا ايشان را از روى زمين بر اندازيم و همه را هلاك گردانيم، به سبب آن‏كه هتك حرمت تو را حلال شمردند و برگزيده تو را كشتند. پس خدا به سوى ايشان وحى فرمود كه: اى فرشتگان من، و اى آسمان‏ها و زمين من، آرام گيريد، بعد از آن حجابى از حجاب‏ها را برداشت، ديدند كه محمد و دوازده وصيىّ آن حضرت در پشت آن حجابند و از ميان ايشان دست فلان را كه قائم آل محمد است گرفت (يعنى: او را به عنايات ازلى نواخت و او را به اين كرامت ممتاز و به اين شرافت سرافراز ساخت). بعد از آن فرمود كه: اى فرشتگان من، و اى آسمان‏ها و زمين من، اين‏كه انتقام خواهد كشيد از براى اين- و سه مرتبه اين سخن را فرمود-».