روایت:من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۱
آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۲، كِتَابُ الصَّوْم
و سال حمران ابا جعفر ع :
من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۰ | حدیث | من لايحضره الفقيه جلد ۲ ش ۴۵۲ | |||||||||||||
|
ترجمه
محمد جواد غفارى, من لا يحضره الفقيه - جلد ۲ - ترجمه على اكبر و محمد جواد غفارى و صدر بلاغى, ۵۰۳
و حمران از امام ابو جعفر عليه السّلام در باره معنى قول خداى عزّ و جلّ: «انا انزلناه في ليلة مباركة» سؤال كرد، امام فرمود: آن شب مبارك شب قدر است، و آن هر سال در ماه رمضان در ده شب اواخر آن ماه است، و قرآن جز در شب قدر نازل نشده است، خداى عزّ و جلّ در اين باره فرموده است: «فيها يفرق كل امر حكيم». فرمود: در شب قدر هر چيزى از خير يا شرّ، يا طاعت يا معصيت، يا مولود يا اجل يا رزق كه در آن سال تا سال آينده و شب قدر بعد تحقّق مىيابد مقدّر مىشود، پس هر چيز كه در آن شب تقدير شود و به امضاى قضا برسد، آن چيز امرى حتمى، و تخلّف ناپذير است، و خداى عزّ و جلّ را در باره آن مشيّتى است. راوى گفت: گفتم معنى اين بيان الهى كه فرمود: «شب قدر از هزار شب بهتر است» چيست؟ فرمود: اين آيه ناظر به عمل صالح در شب قدر است، و اگر نه آن بود كه خداى تبارك و تعالى حسنات را براى مؤمنين مضاعف مىساخت، ايشان به كمال فضيلت و ثواب نمىرسيدند، ولى خداى عزّ و جلّ حسنات را براى ايشان مضاعف مىسازد.