نتایج جستجو

مادّه «هوى» به معناى وادار کردن کسى به پیروى از هوا و هوس است. ه‌ (۳۵۷۶ بار) هوى‌ (۳۸ بار) هُوى (به ضم هاء و فتح آن) به معنى فرود آمدن است «هَوَى الشَّىْ‏ءُ

نَشَاء نَشْطا نَعِيم نَوْمَکُم نَک نَکَال نُذْرا نُزُلُهُم نُطْفَة هَبَاء هَل هَوَى هُمَزَة وَاجِفَة وَاحِدَة وَجَدَک وَجْه وَحْي وَقَعَت وَهّاجا وَيْل وُجُوه

رأس به طرف غروب است و شايد «هَوى» به معنى صعود باشد رجوع شود به «هوى». يعنى: قسم به ستاره آنگاه كه فرود مى‏آيد، رفيق شما گمراه نشده و به خطا نرفته است.

شد و گفت: «فدايت گردم خدا فرمايد «وَ مَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبى فَقَدْ هَوى» آن غضب چيست؟ امام فرمود «هُوَالْعِقابُ يا عَمْرُو اِنَّهُ مَنْ زَعَمَ اَنَّ

عَلَى أَنَا إِلاّ ذٰلِک آمَنُوا فَقُل صَاحِبُکُم الْبَحْر شَهِيد سَعْيُهُم هَوَى أَعْمَالا کَفَرُوا أَنّهُم قَبْلَهُم عَنْکُم يُهْرَعُون بِالْأَخْسَرِين إِنّمَا

وزن درى ثم ام هم غدو ذا کسب رقم رحم ويل نزل ى اذ کلا کذب وعد قد بعد ظنن ليت هوى غيب ارض عمى کتم فعل سمو قحم عدد رود شرر حسب رسل سوى ولى امر جعل امم هى ذکر

مِنَ الرَّدى‏». ل هم ه ما ب کم ف انن على ان شرک ربب وله من ى اذا کود نطح وقذ هوى لا اله ظنن ن نا خنق لو تلک صبح مول ها ولد الله اکل تبع هدى سبع ت لبس ک يمن

مى کند. (و النجم إذا هوى) «نجم» به معناى ستاره است و «الف و لام» آن جنس و مفید عموم است; یعنى، «اقسم بکلّ نجم إذا هوى». «هُوِىّ» (مصدر «هوى») به معناى فرو افتادن

درباره عتبة بن ابى‌لهب نازل شده، موقعى که گفته بود من به آیه «وَالنَّجْمِ إِذا هَوى » کافر شده ام و نیز به آیه «دَنا فَتَدَلَّى» هم کافر هستم. رسول خدا صلى الله

تزیین عمل ناپسند ۱۱ مردم: زمینه اضلال مردم ۹ هوی وهوس: آثار هوی وهوس ۹; اهمیت هوشیارى در برابر هوی وهوس ۱۲; نقش هوی وهوس ۱۱

ترسناكترين چيزى كه مى‌ترسم بر شما دو خصلت است: 1- پيروى نمودن هوى 2- درازى آرزو. اما اتباع هوى، پس باز دارد و منع نمايد از حق. و اما درازى آرزو، پس به فراموشى

هرگز به هوای نفس سخن نمی‌گوید. و از روی هوا و هوس سخن نمی گوید. و سخن از روى هوى نمى‌گويد. و از سر هوای نفس سخن نمی‌گوید و از هواى نفس سخن نمى‌گويد. و از روی

آیات نازل گردید و خاطر نشان ساخت که گفتار پیامبر درباره پسرعموى خود از روى هوى هوس نبوده بلکه از وحى پروردگار است. و نیز محمد بن العباس بعد شش واسطه از امام

تبصره: راغب در مفردات خود گويد: «هوى» ميل نفس است بسوى شهوت، و گفته مى‌شود هوى به نفسى كه مايل به شهوت است و آن را «هوى» ناميدند به سبب آنكه فرود مى‌آورد

مؤمنان، اعتقاد منمائيد مذهب كسى را كه تابع هوى و آرزوهاى نفسانى خود را مذهب قرار داده. و ممكن است آدمى هوى را مذهب اتخاذ كند به يكى از چند وجه: 1- آنكه

نازل‌ (وَ النَّجْمِ إِذا هَوى‌ ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ وَ ما غَوى‌). «1» بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ وَ النَّجْمِ إِذا هَوى‌ «1» ما ضَلَّ صاحِبُكُمْ

و دانش او را از آن باز دارد اگر عقلش مغلوب هوى نشود بخلاف جاهل كه هيچ چيز صارف و مانع او نمى‌شود از اتباع هوى خصوصا اگر جهل مركب باشد كه هر چه آيات بينات

آیات شامل این کلمه هوى‌ (۳۸ بار) وَ أَنْذِر أَفْئِدَتُهُم النّاس طَرْفُهُم يَوْم إِلَيْهِم يَأْتِيهِم يَرْتَدّ الْعَذَاب لا فَيَقُول رُءُوسِهِم الّذِين

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) هوى‌ (۳۸ بار) إِن لَيُضِلّون بِغَيْر وَ کَثِيرا عِلْم رَبّک هُو إِلَيْه اضْطُرِرْتُم أَعْلَم مَا بِالْمُعْتَدِين

اليمين، اصحاب القبور، اصحاب الفيل و غيره. وَ مَا بِمَجْنُون ضَل لَقَد أَمِين هَوَى رَآه ثَم غَوَى إِذَا بِالْأُفُق مَکِين النّجْم مُطَاع يَنْطِق الْمُبِين الْعَرْش

در این صورت، خوردن از گوشت آن حیوانات جایز است.) و بسیاری از مردم، به خاطر هوی و هوس و بی‌دانشی، (دیگران را) گمراه می‌سازند؛ و پروردگارت، تجاوزکاران را بهتر

گرفته اند. غوى‌ (۲۲ بار) مَا وَ يَنْطِق صَاحِبُکُم عَن الْهَوَى ضَل إِن هَوَى هُو إِذَا النّجْم در حال بارگیری...

ربع ان جرح شمل هن بسط ک حمل ثلث ذرع يمن کم ربب لهث ى طيب س سجد ف ل وصد او هوى قلب ترک الله عدد لو رقد تبع حلل اله طلع ارض وله يقظ

و نیز از آنجا که نقطه مقابل آن چیزی جز پیروی از هوی و هوس جاهلان نیست، در آخر آیه می‌افزاید: «و از هوی و هوسهای کسانی که آگاهی ندارند پیروی مکن» (وَ لا

لا ل حسر ف يا رسل کون شىء حقق ردد ها قبل يوسف جنب ت خوف کتب امر مثل نور او هوى لن امم حمل قد برح الا وفى طغو نفس وزر تبع ارض طغى خشى شعر ولى موت جنح حتى

فقه ذا بعد انن شىء قعد کبر تبع عمل وجد تلک لکن حقق لو غنى غير اتى جبر بصر هوى ل

نگاهبان آنهاست؛ پس بر طبق احکامی که خدا نازل کرده، در میان آنها حکم کن! از هوی و هوسهای آنان پیروی نکن! و از احکام الهی، روی مگردان! ما برای هر کدام از شما،

عوالم‌ جسماني‌ عالم‌ علوي‌ شمس‌ و قمر و كواكب‌ و عالم‌ سفلي‌ ‌از‌ جن‌ و نار و هوي‌ و آب‌ و خاك‌ جل‌ الخالق‌، ‌از‌ امير المؤمنين‌ ‌عليه‌ ‌السلام‌ ‌است‌ ‌که‌

از پى هواهاى خويش مى‌روند. و هر كارى را هدفى است. و انکار پیشه کردند و از هوی و هوسهایشان پیروی کردند و هر کاری سرانجامی دارد و دروغ انگاشتند و پيرو خواهشهاى

أما سئل هو رضو علم امم غيب جعل جزى جهنم ا کلل يا نقص خير او بين اله رفع رئى هوى مع انم ظنن على غير کلف شدد لعل حسن سمو سجد اما نفش شجر سوع حوط بلغ الذى ويل

نذر امن نصى بئس فتح نفس زکو ائى بين لعل شجر ثلث عمل اکل حفظ خرج سبق هى جنب هوى

كه آن كار گناه و حرام است و يا كسى كه گناه بودن كارى را مى‏دانسته، ولى روى هوى و هوس و غلبه مشتهيات نفسانى كه خود يك نوع جهالت است آن كار را بكند چنين كسى

عشو الم خير صور رمى أبابيل سوء لحم لين خلق کمه مسک لزم خبز جنن ربع فعل عذب هوى صلب حدد اذا نبء نزف فکه برص صنع اخذ قبض شکر عين جعل حجر

السّلام نقل نموده كه جز اين نيست ميترسم بر شما از دو چيز متابعت هوى و درازى آرزو امّا متابعت هوى پس باز ميدارد از حقّ و امّا درازى آرزو پس فراموش مينمايد آخرت

السّلام نقل نموده كه جز اين نيست ميترسم بر شما از دو چيز متابعت هوى و درازى آرزو امّا متابعت هوى پس باز ميدارد از حقّ و امّا درازى آرزو پس فراموش مينمايد آخرت

فرمان خدا و انتشار دین حق می‌رزمید) و دسته‌ای دیگر کافر بود (و در راه اهریمن هوی و هوس نبرد می‌کرد. چنین کافرانی) مؤمنان را (بخواست خدا) باچشم خویش دو برابر

نميزند آنچه‌ مي‌فرمايد وحي‌ الهي‌ ‌است‌ چنانچه‌ ميفرمايد وَ النَّجم‌ِ إِذا هَوي‌ ما ضَل‌َّ صاحِبُكُم‌ وَ ما غَوي‌ وَ ما يَنطِق‌ُ عَن‌ِ الهَوي‌ إِن‌ هُوَ

لِيَجْزِي مَبْلَغُهُم مَلَک مَنَاة مُوسَى مِرّة نَذِير نَزْلَة نُطْفَة نُوح هَوَى وَازِرَة وَاسِع وَحْي وَفّى وِزْر يَأْذَن يَتّبِعُون يَجْتَنِبُون يَجْزِي

خمس‌ و تحصيل‌ احكام‌ الهي‌ و معارف‌ حقه‌ هستند و اشتغال‌ بملاهي‌ و معاصي‌ و هوي‌ پرستي‌ و ‌خود‌ خواهي‌ و خوشگذراني‌ دارند ‌حتي‌ اولادهاي‌ ‌خود‌ ‌را‌ خارجه‌

و عدل و اجرا نمائى احكام ما را بدون ملاحظه از احدى و بايد پيروى منمائى از هوى و خواهش نفس خود و خلق چون پيروى از خواسته‌هاى دل گمراه ميكند شخص را از راه

غرض و محتويات سوره مباركه نجم مقصور از «نَجم»، در آيه: «وَ النّجمِ إذَا هَوَى» مقصود از اين كه فرمود: «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوى...» توضیحی پیرامون آيه:

بعد ربب کفر علم ا هو ها نفس رئى کثر شىء قوم اول اذا ذلک رسل يوم قبل امن دعو هوى الى لم سوى حقق کتب تبع اذ دون ظلم عمل اخر رود لما جعل ولى وجد عبد لن عذب بل

‌خود‌ ‌از‌ روي‌ هوي‌ و ‌خود‌ خواهي‌ ‌است‌ و ديگر اينكه‌ ‌هر‌ ‌که‌ ‌براي‌ ‌او‌ ثابت‌ و معلوم‌ گردد ‌که‌ ‌آنها‌ ‌از‌ جلد 2 - صفحه 240 روي‌ هوي‌ و عصبيت‌ قومي‌

ترسناكترين چيزى كه بر شما مى ترسم پيروى هواى نفس ، و درازى آرزو است ، چون پيروى هوى و هوس شما را از حق جلوگيرى مى كند و درازى آرزو آخرت را از يادتان مى برد. و

به شبهه و خدعه شيطان و ايمن شدن از عذاب رحمن و مطمئن گشتن به امرى كه موافق هوى و هوس و ملايم طبع است، منبع هر هلاكتى و سر چشمه هر شقاوتى غرور و غفلت است

رسالت‌ جلد 3 صفحه 612 تا دلشان بنور معرفت روشن شود بلكه فرو رفتند در متابعت هوى و تقليد آباء تا چشم دلشان كور شد و از سعادت دنيا و آخرت محروم گشتند و ضمير

و اعتبار آن دلهائى كه در سينه‌هاى آنهاست، يعنى چشم دل ايشان به جهت پيروى هوى و زيادى عناد، پوشيده است از مشاهده احوال گذشتگان و بى‌بصيرت است از ديدن وقايع

غرض و محتويات سوره مباركه نجم مقصور از «نَجم»، در آيه: «وَ النّجمِ إذَا هَوَى» مقصود از اين كه فرمود: «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوى...» توضیحی پیرامون آيه:

غرض و محتويات سوره مباركه نجم مقصور از «نَجم»، در آيه: «وَ النّجمِ إذَا هَوَى» مقصود از اين كه فرمود: «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوى...» توضیحی پیرامون آيه:

غرض و محتويات سوره مباركه نجم مقصور از «نَجم»، در آيه: «وَ النّجمِ إذَا هَوَى» مقصود از اين كه فرمود: «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الهَوى...» توضیحی پیرامون آيه:

ترسيده باشد براى علمش بمبدء و معاد و باز داشته باشد نفس خود را در دنيا از هوى و هوس جاهلانه جايگاه او در بهشت عنبر سرشت است و از نقل قمّى ره و كافى از امام

تنبيه: يكى از اركان سعادات و رسيدن به مقامات عاليات، مجاهده است با نفس و هوى كه شخص مؤمن از مستلذات نفسانى صرف نظر نمايد براى رضاى خالق سبحان و نيل به

آنها یاد آوری می‌کند، می‌گوید: «آیا شما بر هر مکان مرتفعی نشانه‌ای از روی هوی و هوس می‌سازید»؟! (أَ تَبْنُونَ بِکُلِّ رِیعٍ آیَةً تَعْبَثُونَ). این قوم

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

از راه حق برمى‌گرديد با وجود دلائل حقه و ظهور آيات سبحانيه. اى كه پى نفس و هوى مى‌روى‌ راه نه اين است، خطا مى‌روى‌ راهروان زانره و يكسر روند پس تو بدين راه

اسير هوى و بازيچه هوسهاى نفسانيند چه بسا كرامت نفس و فضيلت و وفا و صفت رحمت ، ايشان را به حفظ آنچه كه حفظش در اختيار آنان است وادار كند، و چه بسا هوى و هوسها

‌است‌ زيرا ‌از‌ روي‌ حكمت‌ و مصلحت‌ و بمقتضاي‌ عدل‌ ‌است‌ و آنچه‌ ‌از‌ روي‌ هوي‌ و هوس‌ و القاء شياطين‌ و قياس‌ و استحسان‌ ‌باشد‌ باطل‌ ‌است‌ و طريق‌ تشخيص‌

قبور، فرمود: براى آنكه ديدن اين قبور، آمال را كم؛ و تيشه انديشه مردن، گياه هوى و هوس را از زمين خاطر مى‌كند. پرسيد چرا گاو و گوسفند به هم نمى‌رسانيد تا از

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

‌باشد‌ بلكه‌ مراد ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ مثل‌ مجنون‌ ‌که‌ عقل‌ ‌خود‌ ‌را‌ منكوب‌ هوي‌ و هوس‌ كرده‌ اينها هستند چنانچه‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ ميفرمايد: أَكثَرُهُم‌

بزرگان فرمايد: قبول شنوائى كن اى عاقل موعظه را، و اعراض نكن، و غلبه نما بر هوى، و مجاهده كن با نفس، و فارغ كن قلب خود را؛ پس بدرستى كه مقرر شد گوش تا نگاه

‌آنها‌ ‌بود‌ ولي‌ عناد و عصبيت‌ قومية و لجاجت‌ و حب‌ جاه‌ و مال‌ و متابعت‌ هوي‌ و هوس‌ موانع‌ قويه‌ ‌است‌ ‌از‌ ايمان‌ آوردن‌ خذلهم‌ اللّه‌ ‌کما‌ خذلهم‌ و

از حضرت صادق عليه السّلام روايت نموده عزائم: «الم سجد، حم سجده و النجم اذا هوى، اقرأ باسم ربك» «5» و سواى اين چهار، در تمام قرآن سجده‌ها مستحب است و واجب

برويم؟! عقل حكم مى‌كند كه تنها بايد او را پرستيد و از او كمك خواست. نه بنده هوى و هوس خود بود و نه بنده زر و زور ديگران. در نماز، گويا شخص نمازگزار به نمايندگى

ترسيده باشد براى علمش بمبدء و معاد و باز داشته باشد نفس خود را در دنيا از هوى و هوس جاهلانه جايگاه او در بهشت عنبر سرشت است و از نقل قمّى ره و كافى از امام

ترسيده باشد براى علمش بمبدء و معاد و باز داشته باشد نفس خود را در دنيا از هوى و هوس جاهلانه جايگاه او در بهشت عنبر سرشت است و از نقل قمّى ره و كافى از امام

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

بيشتر مردمان نمى‌دانند كه اين آفريدن آسانتر است و به جهت فرط غفلت و پيروى هوى تأمل نكنند. إِنَّ الَّذِينَ يُجادِلُونَ فِي آياتِ اللَّهِ بِغَيْرِ سُلْطانٍ

آنها، و فرار منمائيد. نيشابورى گفته: هر گاه ملاقات كنيد جماعتى را كه آن نفس و هوى و شيطان و اعوان او و دنيا و زينت آن را، پس ثابت باشيد بر آنچه هستيد بر آن

فرداي‌ قيامت‌ ‌که‌ دست‌ ‌آنها‌ ‌از‌ همه كار بريده‌ و ‌خود‌ ‌را‌ ‌به‌ شهوت‌ و هوي‌ پرستي‌ و لهويات‌ مشغول‌ كرده‌ بودند بهزار گونه‌ نكبت‌ و عذاب‌ دچار مي‌شوند

ايشان را به نظر و فكر مطالعه نمايند تا از آنها عبرت يابند و دست از سركشى و هوى پرستى بردارند. حضرت امير المؤمنين عليه السّلام مى‌فرمايد: جلد 10 - صفحه 75

‌باشد‌ بلكه‌ مراد ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ مثل‌ مجنون‌ ‌که‌ عقل‌ ‌خود‌ ‌را‌ منكوب‌ هوي‌ و هوس‌ كرده‌ اينها هستند چنانچه‌ ‌در‌ بسياري‌ ‌از‌ آيات‌ ميفرمايد: أَكثَرُهُم‌

جبر و یا رضایت خداوند به اعمالشان علم و ایمان ندارند بلکه مانند بسیاری از هوی پرستان و مجرمان دیگر هستند که برای تبرئه خویشتن از گناه و فساد موضوع جبر را

أَنزَل‌َ اللّه‌ُ فِيه‌ِ ‌که‌ ‌خدا‌ نازل‌ فرموده‌ نه‌ يك‌ آدم‌ مشرك‌ شهوت‌ پرست‌ هوي‌ دوست‌ جاهل‌ بهم‌ بافته‌ ‌باشد‌ العياذ حضرت‌ عيسي‌ بخواهش‌ مريم‌ شراب‌ درست‌

نه‌ شمس‌ و نه‌ قمر و نه‌ شجر و حجر و نار و انس‌ و جن‌ و ملك‌ بلكه‌ نبايد هوي‌ پرست‌ ‌باشد‌ ‌که‌ ميفرمايد أَ فَرَأَيت‌َ مَن‌ِ اتَّخَذَ إِلهَه‌ُ هَواه‌ُ

خمیر مایه همه مفاسد اجتماعی است و ستمهای دیگر در واقع از آن سر چشمه می‌گیرد، هوی پرستی، مقام پرستی، و دنیا پرستی هر کدام نوعی از شرک است. ولی بدانید عاقبت

امروز دنيا. فِي ضَلالٍ مُبِينٍ‌: در گمراهى آشكار هستند، زيرا مقدم داشتند هوى را بر هدى، و از دين حق عدول كردند. حاصل آنكه كافران در دنيا جاهلند به امور

جهنم. اين است تقرير عداوت شيطان و بيان اغراض او در دعوت پيروان خود به اتباع هوى و ركون‌ «2» به دنيا. «1» نهج البلاغه، ترجمه فيض الاسلام، حكمت 161. «2» ركون:

ترسيده باشد براى علمش بمبدء و معاد و باز داشته باشد نفس خود را در دنيا از هوى و هوس جاهلانه جايگاه او در بهشت عنبر سرشت است و از نقل قمّى ره و كافى از امام

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

‌در‌ جامعه‌ ‌ما افراد زيادي‌ داريم‌ اينها ‌را‌ معرفي‌ فرموده‌ ‌که‌ پرده‌ هوي‌ و شهوت‌ و كبر و نخوت‌ و عناد و عصبيت‌ روي‌ عقل‌ ‌آنها‌ ‌را‌ پوشانيده‌ مثل‌

رسالت‌ جلد 3 صفحه 612 تا دلشان بنور معرفت روشن شود بلكه فرو رفتند در متابعت هوى و تقليد آباء تا چشم دلشان كور شد و از سعادت دنيا و آخرت محروم گشتند و ضمير

قرآنش‌ ‌را‌ مفتري‌ بداند، خلفايش‌ ‌را‌ مقتول‌ و منكوب‌ كند، دينش‌ ‌را‌ پامال‌ هوي‌ و هوس‌ كند، احكامش‌ ‌را‌ اعتناء نكند اطاعت‌ ‌او‌ ‌را‌ نكند، معاصي‌ ‌را‌ مرتكب‌

مِنها عَمُون‌َ) كورند كأنه‌ ابدا خبري‌ ندارند و بگوش‌ ‌آنها‌ نخورده‌ چنان‌ هوي‌ و هوس‌ و شهوت‌ چشم‌ و گوش‌ ‌آنها‌ ‌را‌ بسته‌ بسيار مورد تعجب‌ ‌است‌ ‌در‌

نميكنند، انسان‌ ‌در‌ ناز و نعمت‌ ‌که‌ هست‌ غفلت‌ ‌او‌ ‌را‌ مي‌گيرد و غرق‌ هوي‌ و هوس‌ مي‌شود، و اما ‌در‌ مورد بليات‌ بسا متوجه‌ مي‌شود ‌ يا ‌ مرضي‌ باو

هدف بعثت پیامبران را بیان می‌کند تا روشن شود که اگر ج2، ص579 اقوام و ملتها، هوی و هوسها، و سلیقه‌های شخصی خود را کنار بگذارند و دست به دامن راهنمایی پیامبران

ترسيده باشد براى علمش بمبدء و معاد و باز داشته باشد نفس خود را در دنيا از هوى و هوس جاهلانه جايگاه او در بهشت عنبر سرشت است و از نقل قمّى ره و كافى از امام

و «1» سوره اعراف آيه 194. جلد 8 - صفحه 127 قسيسين و رهبانان و اهل شهادت و هوى از اهل حروريه و اهل بدعتند «1». در احتجاج- از حضرت امير المؤمنين عليه السلام

و عدل و اجرا نمائى احكام ما را بدون ملاحظه از احدى و بايد پيروى منمائى از هوى و خواهش نفس خود و خلق چون پيروى از خواسته‌هاى دل گمراه ميكند شخص را از راه

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

نمی‌کردید» (وَ قالَ شُرَکاؤُهُمْ ما کُنْتُمْ إِیَّانا تَعْبُدُونَ). شما در حقیقت هوی و هوسها و اوهام و خیالات خویش را می‌پرستیدید. تفسیر آیات ۱ - مشرکان، مردمانى

نکنند و در مقابل انواع بتهای ساختگی اعم از بتهای برونی و درونی، خود خواهیها، هوی و هوسها، شهوتها، پول و مقام و جاه و جلال و زن و فرزند سر تعظیم فرود نیاورند،

ترتیل: ترجمه: «فَرَّقُوا دِینَهُمْ»: آئین خود را به هنگام تکدر فطرت، به تبع هوی و هوس پراکنده و جدا ساخته‌اند و آن را بخش بخش کرده‌اند و به جای خداپرستی،

گوشه‌نشينى و عزلت است. 2- نفس- سلاحش فراغت و راحت، و حبس او به سحر و طاعت 3- هوى- سلاحش كلام و صحبت، و حبس او به خاموشى و سكوت 4- شيطان- سلاحش لذت و سيرى،

به خرافات مشرکان در زمینه بتها، و عبادت فرشتگان، و امور دیگری که جز از روی هوی و هوس نبود، پرداخته و آنها را سخت در این رابطه نکوهش می‌کند، و از پرستش آنها

رسالت‌ جلد 3 صفحه 612 تا دلشان بنور معرفت روشن شود بلكه فرو رفتند در متابعت هوى و تقليد آباء تا چشم دلشان كور شد و از سعادت دنيا و آخرت محروم گشتند و ضمير

اللَّهِ لَهُمُ الْبُشْری). «اجتناب از طاغوت» دوری از هر گونه شرک و بت پرستی و هوی پرستی و شیطان پرستی و تسلیم در برابر حاکمان جبّار و سلطه گران ستمکار را فرا

برابر ‌اينکه‌ كره‌ زمين‌ ‌است‌ و ارض‌ ‌اينکه‌ كرات‌ سفليه‌ مثل‌ كره‌ ماه‌ و هوي‌ ‌که‌ كره‌ زمين‌ ‌در‌ جنب‌ ‌آنها‌ بسيار كوچك‌ ‌است‌ و ‌در‌ كره‌ زمين‌ چه‌

فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَ مَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوى‌ (81) وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‌

دعاء دفع‌ ميشوند، و ‌ يا ‌ امواج‌ هواهاي‌ نفساني‌ ‌است‌ ‌که‌ بواسطه‌ ترك‌ هوي‌ 1‌-‌ سوره‌ اعراف‌ ‌آيه‌ 94 2‌-‌ جامع‌ السعادات‌ جلد 1 - صفحه 258 برطرف‌ ميگردد

وجه كه: قوم طالوت به منزله سالكان هستند كه متوجه مقاتله لشكر جالوت نفس و هوى شدند، و آن نهر به منزله مال و متاع دنياى فانى است هر كه در آن به حرص تمام

ایراد به شخص محمد صلّی اللّه علیه و اله بهانه‌ای بیش نیست، بلکه سر چشمه آن هوی و هوسها و حب دنیا و حسادتهاست. ج4، ص177 و سر انجام آنها را با این جمله تهدید

مگر شرك. و يا به سبب آنكه زانى هنگام زنا، سلب شود از او ايمان به سبب اطاعت هوى و شرك در عبادت. و لذا فرمود پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله: لا يزنى الزّانى

بلكه‌ اوصياء ‌آن‌ داده‌اند ‌که‌ ‌از‌ روي‌ عناد و عصبيت‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ روي‌ هوي‌ و هوس‌ ‌ يا ‌ ‌از‌ روي‌ جهالت‌ و ضلالت‌ مخفي‌ كردند وَ يَعفُوا عَن‌ كَثِيرٍ

مهلكه، غفلت است، يعنى غافل شدن از عذاب خدا و مطمئن گشتن به امرى كه موافق هوى و هوس و ملايم طبع مى‌باشد. منبع هر هلاكتى و سر چشمه هر شقاوتى، غفلت داشتن

است و یا این که منظور از «حکم»، عقل و فهم و قدرت بر داوری صحیح که خالی از هوی پرستی و اشتباه باشد و منظور از «علم»، آگاهی و دانشی است که جهلی با آن توأم

مقدمه تحقق حالتی در نفس و جان انسان گردد، حالت توجه به خدا، حالت جدایی از هوی و هوسهای سرکشی که مانع فهم و درک صحیح انسان است و به هنگام خواندن هر آیه به

فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي وَ مَنْ يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوى‌ (81) وَ إِنِّي لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى‌

ايشان نشود، لكن چون اغلب مردمان كه نفس بهيمى و سبعى بر آنها غالب و به جانب هوى و هوس مايل و مال دنيا در اين باب اقوى سبب است، پس اگر حق تعالى بر ايشان بسط

حكمت‌ ‌هر‌ چه‌ باو حجت‌ تمام‌ شود ‌در‌ دست‌ انبياء جاري‌ مينمايد نه‌ طبق‌ هوي‌ و هوس‌ مردم‌. إِن‌ِ الحُكم‌ُ إِلّا لِلّه‌ِ تمام‌ امور تحت‌ مشيئت‌ الهيست‌

وظائفي‌ ‌که‌ ‌بين‌ ‌آنها‌ معمول‌ بوده‌ اختراعات‌ و بدعتهايي‌ بوده‌ ‌که‌ مطابق‌ هوي‌ و ميل‌ ‌خود‌ جعل‌ نموده‌اند. وَ لا يَهتَدُون‌َ اهتداء بمعني‌ راه‌ يافتن‌

فنا است ترجيح پيروى هدى بر ترك آن با مقايسه حال پيروان هدايت باحال پيروان هوى سخن پيشوايان شرك در روز قيامت كه در مقام بيزارى جستن از پيروان خود (مشركين

«اذْهَبُوا بِقَمِيصِي» (پيراهن يوسف، چشم نابينايى را بينا مى‌كند.) 2- كسى كه با هوى و هوس مبارزه كند، حتّى لباسش نيز از مقدسات مى‌شود. «بِقَمِيصِي» 3- تنها ديدن

سفليّه‌ كره زمين‌ ‌که‌ ‌بر‌ روي‌ كره آب‌ فرار گرفته‌ مثل‌ كشتي‌ روي‌ آب‌ و كره هوي‌ ‌که‌ محيط بكره آب‌ و زمين‌ ‌است‌ جل‌ الخالق‌. بِالحَق‌ِّ حق‌ بمعني‌ ثابت‌

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

رسالت‌ جلد 3 صفحه 612 تا دلشان بنور معرفت روشن شود بلكه فرو رفتند در متابعت هوى و تقليد آباء تا چشم دلشان كور شد و از سعادت دنيا و آخرت محروم گشتند و ضمير

خرد در کتاب الكافي جلد ۱ كِتَابُ الْعَقْلِ وَ الْجَهْل‏ موضوعات : زیبایی، هوی وهوس، اخلاق، خرد، عقل

آله و سلّم ) بت هوى را برترين و بدترين بتها شمرده است در آنجا كه مى فرمايد: ما تحت ظل السماء من اله يعبد من دون الله اعظم عند الله من هوى متبع : در زير آسمان

زمان غيبت امام معصوم نيز، بنا بر فرمان خودشان بايد به سراغ فقهاى عادلى كه از هوى و هوس دورند، برويم. بنابراين توحيد كامل، ايمان به يكتايى خداوند، دور كردن

عنايت فرموده كه آنرا باطاعت تكميل نمايد و بتعدّى و تجاوز از حكم آن و پيروى از هوى و هوس جهالت و نادانى و ستم بر خويش و خلق ننمايد و آن طائر قدسى را ضعيف نكند

برابر ‌اينکه‌ كره‌ زمين‌ ‌است‌ و ارض‌ ‌اينکه‌ كرات‌ سفليه‌ مثل‌ كره‌ ماه‌ و هوي‌ ‌که‌ كره‌ زمين‌ ‌در‌ جنب‌ ‌آنها‌ بسيار كوچك‌ ‌است‌ و ‌در‌ كره‌ زمين‌ چه‌

صوت‌ ‌است‌ و چون‌ صوت‌ امر عرضيست‌ محتاج‌ بمعروض‌ ‌است‌ بايد ‌در‌ جسمي‌ مثل‌ هوي‌ ‌ يا ‌ درخت‌ ايجاد شود و ‌بر‌ فرض‌ اينكه‌ ايجاد فرمايد ‌در‌ جسمي‌ ‌از‌ كجا

فرموده‌اند: مكشيد نفس خود را به ارتكاب ذنوب، يا به خوردن مال حرام، يا به متابعت هوى، يا به مباشرت اعمالى كه موجب سخط ربانى است. و بنابر آنكه قتل به حقيقت خود

فِيهَا هَوًى وَ كَانَ لَهَا عَقْلٌ وَ أَدَبٌ فَلَسْتَ تَحْتَاجُ إِلَى أَنْ تَأْمُرَ وَ لاَ تَنْهَى وَ دُونَ ذَلِكَ مَا كَانَ لَكَ فِيهَا هَوًى وَ لَيْسَ

حَيّاً وَ كَانَ اَلْجَدُّ مَرْضِيّاً جَازَ قُلْنَا فَإِنْ هَوِيَ أَبُو اَلْجَارِيَةِ هَوًى وَ هَوِيَ اَلْجَدُّ وَ هُمَا سَوَاءٌ فِي اَلْعَدْلِ وَ اَلرِّضَا

معنا مى دهد كه : عدم ايمان به قيامت خود مصداق پيروى هوى است ، و چون صالح براى تعليل است ، عليت هوى را براى ايمان نياوردن افاده مى كند، و به دلالت التزام

الانوار، ج 77، ص 154 روايت 99. جلد 10 - صفحه 365 شوب شرك، زيرا ترس از شدائد، آفت هوى و تقليد را كه منازع فطرت است زايل گردانيده و ايشان را به مقام فطرت اصلى باز

يشبعان‌ طالب‌ العلم‌ و طالب‌ الدنيا (فريدون‌ بملك‌ جهان‌ نيم‌ سير) بقدري‌ هوي‌ و هوس‌ چشم‌ و گوش‌ اولاد آدم‌ ‌را‌ كور و كر كرده‌ ‌که‌ ديگر نه‌ حقيقت‌ ‌را‌

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

موافقت دارند، و باعث عداوت آنها با مؤمنان، زيادتى كفرشان و انهماك در پيروى هوى و سركشى در تكذيب انبيا و دشمنى با ايشان است‌ وَ لَتَجِدَنَّ أَقْرَبَهُمْ مَوَدَّةً

ذكر فرموده است ، و آن علت عبارت از اين است كه : پرستش بت پيروى هوى است ، و در پيروى هوى ، ضلالت و خروج از صف كسانى است كه هدايت الهى شاملشان شده است .

با بيانى ديگر روشن مى كند، و در اين بيان حال پيروان هدايت را با حال پيروان هوى مقايسه مى نمايد، كه دسته اول به وعده هاى نيكى ، كه خدا به آنان داده ، مى رسند،

عَمَّنْ بَقِيَ فَإِنْ كَانَ مَاتَ وَ لَمْ يَرِدْ عَلَيْهِمْ قَالُوا قَدْ هَوَى هَوَى وَ يَقُولُ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ دَعُوهُ حَتَّى يَسْكُنَ مِمَّا مَرَّ عَلَيْهِ

‌آنها‌ ‌که‌ بهره‌برداري‌ كردند بخلاق‌ ‌خود‌ و صفات‌ خبيثه‌ و اخلاق‌ رذيله‌ و هوي‌پرستي‌ فرو رفتيد ‌شما‌ ‌در‌ معاصي‌ و اعمال‌ سيّئه‌ مثل‌ آنكه‌ ‌آنها‌ فرو رفتند

فنا است ترجيح پيروى هدى بر ترك آن با مقايسه حال پيروان هدايت باحال پيروان هوى سخن پيشوايان شرك در روز قيامت كه در مقام بيزارى جستن از پيروان خود (مشركين

الكتاب » عده اى از يهود و نصارى هستند كه براستى بدين خود متدين بودند و پيروى هوى و هوس نمى كردند و مراد بكلمه (كتاب )، تورات و انجيل است ، و اما اگر مراد از

آنان ((پيروان هوى (( گمراهند، و جمله ((ان الله لا يهدى القوم الظالمين ((، تعليل ضلالت ايشان است ، به پيروى هوى ، به اين بيان كه : پيروى هوى اعراض از حق و

در نتيجه نفوس انبياء كرام را با ساير نفوس عوام كه چون ، اسباب بازى ملعبه هوى و هوسها قرار مى گيرد و به خساست و جهالت مى كشاند قياس نموده اند، غافل از اينكه

مقام اقدس سبحانى، چه متابعت كرده در اين امر، شيطان يا ساير طواغيت يا نفس و هوى را. و اين شرك به معنى اعم باشد. وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً: سيّم اخلاق حسنه

اينها ‌با‌ ‌هم‌ نمي‌توانند سازش‌ نمايند. نه‌ خوفي‌ ‌که‌ ‌از‌ روي‌ جدال‌ و هوي‌ و هوس‌ پيدا ‌شده‌ و باندك‌ موعظه‌ و نصيحت‌ برطرف‌ ميگردد ‌پس‌ ‌هر‌ گاه‌ چنين‌

جن ايمان داشته آنها را عبادت مى كرده اند اصرار و پافشارى مشركين در پيروى هوى و مقاومت بدوندليل در برابر حق و موعظه پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم )

معارف جليله اى از توحيد است احتمال نمى رود كلام زنى بت پرست و مالامال از هوى و هوس بوده باشد. بعضى ديگر از مفسرين وجه ديگرى در معناى دو آيه مورد بحث گفته

ضلالت ناشى از پيروى هواهاى نفسانى است كه با هم اختلاف دارند، و افراد و مصاديق هوى يك جور نيستند. و لذا در آيه «و ان هذا صراطى مستقيما فاتبعوه و لا تتبعوا السبل

فرمانش نرفتيد»؟! (افكلما جاءكم رسول بما لا تهوى انفسكم استكبرتم ). اين حاكميت هوى و هوس بر شما آنچنان شديد بود كه گروهى از آنها را تكذيب كرديد، و گروهى را بقتل

متاع غرور است نسبت به كسى كه مغترّ شود به آن و آن را به جهت مستلذات نفس و هوى و شهوات بكار برد و از حظوظ آخرت بازماند؛ و اما اگر صاحب دولتى مدد و توفيق

جَائِزٌ عَلَى اِبْنِهِ وَ لاِبْنِهِ أَيْضاً أَنْ يُزَوِّجَهَا فَقُلْتُ فَإِنْ هَوِيَ أَبُوهَا رَجُلاً وَ جَدُّهَا رَجُلاً فَقَالَ اَلْجَدُّ أَوْلَى بِنِكَاحِهَا

جَائِزٌ عَلَى اِبْنِهِ قَالَ وَ لاِبْنِهِ أَيْضاً أَنْ يُزَوِّجَهَا فَإِنْ هَوِيَ أَبُوهَا رَجُلاً وَ جَدُّهَا رَجُلاً فَالْجَدُّ أَوْلَى بِنِكَاحِهَا وَ

بررسى كند و خود را در انتخاب راه از هر گونه پيشداورى و قضاوتهاى آميخته با هوى و هوس بر كنار دارد، از خدا در اين راه يارى بطلبد تا راه خير و سعادت را بيابد

108 تصرف‌ نكنيم‌ و ‌اينکه‌ گفتار ‌با‌ حلم‌ و رشد مناسبت‌ ندارد و ‌از‌ روي‌ هوي‌ و پيش‌ ‌خود‌ ‌است‌ لذا ‌در‌ جواب‌ ‌آنها‌ قال‌َ يا قَوم‌ِ أَ رَأَيتُم‌ إِن‌

أَبَوَيَّ أَرَادَا غَيْرَهَا قَالَ تَزَوَّجِ اَلَّتِي هَوِيتَ وَ دَعِ اَلَّتِي هَوِيَ أَبَوَاكَ‏

تَرَكْتُهُ حَيّاً اِرْتَجَوْهُ وَ إِنْ قَالَتْ لَهُمْ قَدْ هَلَكَ قَالُوا قَدْ هَوَى هَوَى‏

تَرَكْتُهُ حَيّاً اِرْتَجَوْهُ وَ إِنْ قَالَتْ لَهُمْ قَدْ هَلَكَ قَالُوا هَوَى هَوَى‏

اين احكام ساختگى ، صرفا از هوى و هوس و تقليدهاى كوركورانه سرچشمه گرفته و هيچگونه اعتبارى ندارد. لذا در جمله بعد مى گويد: از هوى و هوسهاى كسانى كه آيات ما

جهنم است، و نامگذارى جهنم به «هاويه» از اين جهت باشد كه اين كلمه از ماده «هوى» گرفته شده، كه به معناى سقوط است. مى فرمايد: كسى كه ميزانش سبك باشد، سرانجامش

راههاى گوناگونى را پيموده‏اند، برخى از آنها رأى خود را گرفته‏اند و بعضى از هوى و هوسشان پيروى مى‏كنند و پاره‏اى‏طرفدار روايتند و تنها شما امرى را ستانده‏ايد

تَطغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكمْ غَضبى وَ مَن يحْلِلْ عَلَيْهِ غَضبى فَقَدْ هَوَى (۸۱) وَ إِنى لَغَفَّارٌ لِّمَن تَاب وَ ءَامَنَ وَ عَمِلَ صلِحاً ثمَّ اهْتَدَى

أَنَّهُ أَخَذَ بِرَأْيِ‏ اِبْنِ أَبِي لَيْلَى‏ وَ كَانَ لَهُ فِي ذَلِكَ هَوًى فَبَاعَهُمْ وَ قَضَى دَيْنَهُ قَالَ فَمَعَ أَيِّهِمَا مَنْ قِبَلَكُمْ قُلْتُ

كه موجب قتل باشد، از آنها صادر نشده بود؛ بلكه اقدام آنها بر اين امر اتباع هوى و هوس و حب دنيا بود. چنانچه اشاره فرمايد: ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ‌:

كودكانه باشد. امام باقر عليه السّلام فرمود: هر گاه فرمانروائى كودكانه باشد (روى هوى و هوس باشد) با مردم در ظاهر آميزش كنيد و در باطن مخالف آنها باشيد. حسين بن

كسى كه از اين امّت حق ما را بشناسد مگر براى سه كس: يار سلطانى ستمگر، شخص هوى پرست و آنكه آشكارا تبهكارى كند، و سپس اين آيه را تلاوت فرمود: قُلْ إِنْ كُنْتُمْ

فرمايد: «و من يحلل عليه غضبى فقد هوى»: (كسی كه غضب من بر او احاطه كند، او به سوى پستى سقوط مى كند)، چون كلمه «هوى» از مصدر «هوى» است، كه معناى سقوط را می دهد

خاطر غلبه هوى و هوس آنچنان مى شود كه فروغ عقل و كنترل شهوت را از دست مى دهد، چنين كسى با اينكه عالم به گناه و حرام است اما چون علمش تحت الشعاع هوى و هوس واقع

عَنِ الْهَوى‏ «۳» فرمود: خدا مى‏گويد: او در باره برترى دادن خاندانش از روى هوى و هوس سخن نمى‏گويد و لذا در پى آن فرمود: إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحى‏ «۴»

و پوشيدنى گرفته تا نكاح و مسكن و غيره ، به غير از تقليد كوركورانه و پيروى هوى و هوس روش ‍ ديگرى ندارند، (چشم به دروازه غرب دوخته اند، ببينند چه مد تازه

آتش مى خوانند، امر خود را قبل از حكم خدا، و مقدم بر آن مى دانند، و بر طبق هوى و هوسها، بر خلاف آنچه در كتاب خداى عز و جل هست ، عمل مى كنند ترجمه تفسير الميزان

ايشان ستمكارند و تابع هوى و هوس هستند، همچنان بر اعتراض بيجاى خود ادامه مى دهند، پس ‍ زنهار كه از ايشان حسابى نبرى ، چون پيرو هوى و ظالمند، و خداوند ستمكاران

شوند مگر وقتى كه از كيش آنان پيروى كنى بگو تنها هدايت ، هدايت خدا است و اگر هوى و هوسهاى آنان را پيروى كنى بعد از آن علمى كه روزيت شد، آنوقت از ناحيه خدا

شده ، دسته اى خود را يهودى ، و دسته اى ديگر مسيحى خواندند، همه ساخته هاى هوى و هوس خود بشر است ، و بازيگريهائى است كه خود در دين ابراهيم كرده اند، و دشمنى

كرده و به سراغ باطل مى‌روند و در دين و باور خود غلوّ و افراط كرده و يا از هوى و هوس خود و يا ديگران پيروى مى‌كنند. «2» انسان در اين سوره، عشق و علاقه و

امّت را با شمشير و تازيانه ادب كرده است، و براى هيچ كس در نظر امام به حق، هوى خواهى و مسامحه نيست، و در خانه‏هاى خود نهان شويد و خود را اصلاح كنيد، و توبه

دانش خويش هر روز مقام بالاترى را بپيمايد «به پستى گرائيد و بر اثر پيروى از هوى و هوس مراحل سقوط را طى كرد» (و لكنه اخلد الى الارض و اتبع هواه ). «اخلد» از

هوا پرستى » كه سبب مى شود انسان با شبهات بى اساس ‍ چهره حق را بپوشاند (و به هوى و هوس خويش ادامه دهد، چرا كه قبول حق او را محدود مى سازد، از يكسو وظائفى براى

روايت ديگرى از امام باقر (عليه السلام ) مى خوانيم : ثلاث موبقات : شح مطاع و هوى متبع ، و اعجاب المرء بنفسه : «سه چيز است كه آدمى را هلاك مى كند: بخلى كه مورد

است به لازمه دومى كلامشان ، و آن عبارت بود از گرائيدن به زمين و ركون به سوى هوى و مقيد بودن به كنده و زنجير جهل و غلهاى انكار، (و اگر به خاطر خوانندگان محترم

در عرض يك ساعت آنچنان تحولى در دلها به وجود آورد كه رذيله ترس و تملق پيروى هوى و شيفتگى در برابر سراب زينت زندگى دنيا را بكلى نابود كرده ، در همين مدت كوتاه

انعكاس پرتوى از صفات كمال و جمال او در درون جان است كه نتيجه اش فاصله گرفتن از هوى و هوسها، و روى آوردن به خودسازى و تهذيب نفس است . اين هدف جز با عبادت الله

سبب گمراهی ات مى شود. و نيز به خاطر اين كه خدا، عالَم را براى باطل كه پيروى هوى، مصداقى از آن است، نيافريده، بلكه براى توحيد و پيروى شرع خلق كرده است». ليكن

دل هايشان را مشغول نسازد. « فاجعل افئدة من النّاس تهوى اليهم...» - كلمه «هوى» - به ضم هاء - به معناى سقوط است، و آيه «تَهوى إليهم» به معناى اين است كه

اشاره به اين كه طوفان غضب از وسوسه هاى شيطان است ، همانگونه كه طوفان شهوت و هوى و هوس هر كدام يكى از آن وسوسه ها است . در كتاب « خصال » مى خوانيم : امير مؤ

بر اين كار دارند چنين اقدامى بنمايند. اساسا اقدام به اين كار نبايد از روى هوى و هوس باشد. تفسير نمونه ، جلد ۳، صفحه ۲۹۴ جالب توجه اينكه همان كسانى كه با

خطايى بود كه در برابر من قرار گرفت و نفس اماره ، حق را بر من مشتبه كرد و هوى و هوس بر من چيره شد». سپس قرآن به يكى ديگر از شرايط توبه اشاره كرده و مى فرمايد:

وسيله تقوا حجابها كنار رفت ، چهره حق آشكار مى شود. حقيقت سرائى است آراسته هوى و هوس گرد برخاسته نبينى كه جائى كه برخاست گرد نبيند نظر گر چه بينا است مرد

سجده آن ها واجب است - عبارتند از: «الم تنزيل»؛ و «حم سجده» و «النّجم إذا هوى» و «إقرأ باسم ربّك»، و بقيه سجده ها - كه در سراسر قرآن است - مستحب است، نه

ديگرى در كار داشته باشند، بلكه صرفا به منظور فخر نمودن به ديگران و پيروى هوى و هوس ، كه در اين آيه ايشان را بر اين كارشان توبيخ مى كند. البته درباره اين

يا مصلحتى خيالى ، و نيز ممكن است اين نيز نباشد بلكه منشا جعل اين احكام صرف هوى و هوس آنان بوده باشد، بطورى كه در پاسخ از آيه بگويند: نه از طرف خدا اذنى براى

ترديد آنها در مساءله نه بخاطر وجود ابهام در قرآن مجيد است ، بلكه سرچشمه آن هوى و هوسها و حب دنيا و حسادتها است . و سرانجام آنها را با اين جمله تهديد مى كند:

۵۶ - بگو من از پرستش كسانى كه غير از خدا ميخوانيد نهى شده ام ، بگو من از هوى و هوسهاى شما پيروى نمى كنم اگر چنين كنم گمراه شده ام و از هدايت يافتگان نخواهم

پذير نيست (فان يصبروا فالنار مثوى لهم ). « مثوى » از ماده « ثوى » (بر وزن هوى ) به معنى قرارگاه و محل استقرار است . اين آيه در حقيقت شبيه آيه ۱۶ سوره طور

اَلْحَقَّ ضَاقَ مَذْهَبُهُ كَمْ مِنْ دَنِفٍ‏ قَدْ نَجَا وَ صَحِيحٍ قَدْ هَوَى قَدْ يَكُونُ اَلْيَأْسُ إِدْرَاكاً وَ اَلطَّمَعُ هَلاَكاً اِسْتَعْتِبْ مَنْ

امام باقر «عليه السلام»، معناى آيه «و اللّيل إذا يغشى»، و آيه «و النّجم إذا هوى» و آيات نظائر اين دو را - كه در آن ها، به حقايق تكوينى سوگند ياد شده - پرسيدم

أَرْحَمُ الرَّحِمِينَ(۹۲) ترجمه آيات (يعقوب ) گفت : (چنين نيست )، بلكه ضميرها و هوى و هوستان كارى (بزرگ ) را به شما نيكو وانمود كرده ، اينك صبرى نيكو بايد (بكنم

او وارد شد و گفت : فدايت شوم اينكه در قرآن آمده ((و من يحلل عليه غضبى فقد هوى (( چگونه غضبى است ؟ فرمود: غضب او عقاب است ، اى عمرو هر كه بپندارد كه خداى

آئين (تحريف يافته ) آنان پيروى كنى بگو هدايت تنها هدايت الهى است ، و اگر از هوى و هوسهاى آنها پيروى كنى ، بعد از آنكه آگاه شدهاى هيچ سرپرست و ياورى از ناحيه

نبايد قبله آنان را پيروى كنى ، و خود آنان هم قبله يكديگر را قبول ندارند و اگر هوى و هوسهاى آنان را پيروى كنى بعد از آنكه علم به هم رساندى تو هم از ستمكاران

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۴ صفحه ۱۶۵ و ناچار بايد در دفع اين فراموشى كه پيروى هوى و فرورفتگى در ماديات به گردن انسانها گذاشته ، دست به دامن چيزى شوند كه آن

بعضى كافر شدند (فمنهم من آمن و منهم من كفر). مسلما اين اختلاف از خود مردم و هوى و هوسهاى آنها سرچشمه گرفت و گرنه در ميان پيامبران الهى اختلافى نبود، و همه

و ايمان‌ ‌در‌ يك‌دل‌ جمع‌ نشود) و نيز فرمود«2» «ثلث‌ مهلكات‌ شح‌ّ مطاع‌ و هوي‌ متّبع‌ و اعجاب‌ المرء بنفسه‌» (سه‌ خصلت‌ هلاك‌ كننده‌ ‌است‌ بخيلي‌ ‌که‌ اطاعت‌