نتایج جستجو

شرق شعب شفع شفق شقق شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل

(آیه 19)- «در کتب ابراهیم و موسی» (صحف ابراهیم و موسی). تعبیر به «صحف اولی» در مورد کتابهای ابراهیم و موسی در برابر صحف اخیر است که بر حضرت مسیح و پیغمبر

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

در ورقه هایى متعدد (فى صحف) عبارت «فى صحف» با «إنّها تذکرة» ارتباط دارد; یعنى، آن تذکره در صحیفه هایى متعدد است. «صحیفة» (مفرد «صحف»); یعنى، هر چه در آن

وى را اخذ كردند، تا ابراهيم صحف و شريعتى آورد كه كتاب نوح را ترك كرد... پيامبرانى كه پس از ابراهيم آمدند همه تابع شريعت و صحف و منهاج ابراهيم بودند، تا موسى

داراى صحیفه ها و الواح متعدد (بما فى صحف موسى) ۳ - احترام و موقعیت موسى(ع)، نزد مشرکان صدراسلام (أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى) توبیخ شدن مردم عصر نزول به خاطر

إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ) «2» و تسميه قرآن به صحف، به جهت آن است كه آن جامع اسرار تمام صحف است و به اعتبار آنكه صحف مستنسخ از لوح محفوظ است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ

اله خوف يوم ايى دکک ارض کذب وله هما اوى لهو خلف ا ائى لو زور مول عن قمر ن صحف الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن

رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌: 1- از آنچه در صحف حضرت ابراهيم و موسى عليهما السّلام (بوده است): و بدرستى كه بسوى حكم پروردگار

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

[شعراء:192-196]. بعيد نيست صحف همان نامه‏ها باشد كه قرآن را در آنها قهراً پاك و محترم بودند. لحتمال ديگر آن است كه مراد از «صُحُف» قلوب و دلها و از «سَفَرَة»

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌ (45) 6- از آنچه در صحف آن دو بزرگوار است: وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ‌: و بدرستى كه خداى خلق

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ عِنْدَهُ عِلْمُ

أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌: آنچه در آن صحف است و بدرستى كه ذات خداوندى بخنداند و بگرياند، يعنى منشأ خنده و گريه از او

هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) 5- از آنچه در صحف حضرت موسى و ابراهيم عليهما السّلام: وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا: و بدرستى

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

تُؤْثِرُون خَلَق خَيْر ذَکَر رَبّه رَبّک سَبّح سَنُقْرِئُک سَيَذّکّر شَاء صُحُف غُثَاء فَجَعَلَه فَذَکّر فَسَوّى فَصَلّى فَهَدَى قَدّر لَفِي لِلْيُسْرَى

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

آیات شامل این کلمه کرم‌ (۴۷ بار) مَرْفُوعَة مُطَهّرَة بِأَيْدِي صُحُف کِرَام فِي سَفَرَة ذَکَرَه شَاء بَرَرَة تَذْکِرَة فَمَن إِنّهَا در حال بارگیری..

بار) يدى‌ (۱۲۰ بار) مُطَهّرَة کِرَام سَفَرَة مُکَرّمَة مَرْفُوعَة قُتِل صُحُف بَرَرَة ذَکَرَه الْإِنْسَان فِي مَا أَکْفَرَه در حال بارگیری...

کِرَام بَرَرَة قُتِل بِأَيْدِي مُطَهّرَة الْإِنْسَان مَرْفُوعَة مُکَرّمَة صُحُف مَا أَکْفَرَه فِي در حال بارگیری...

شامل این کلمه ذکر (۲۹۲ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) شَاء تَذْکِرَة فَمَن کَلاّ فِي وَ صُحُف مَا مُکَرّمَة يَذْکُرُون مَرْفُوعَة إِنّهَا إِلاّ بِأَيْدِي مُطَهّرَة إِنّه

يَوْمَئِذ بِمَا الْإِنْسَان وَ الْمُسْتَقَرّ لَم رَبّک فِي أَم يَرَى فَهُو صُحُف إِلَى وَزَر الْغَيْب قَدّم لا مُوسَى کَلاّ إِبْرَاهِيم عِلْم أَخّر بَل عِنْدَه

آیات شامل این کلمه رفع‌ (۲۹ بار) وَ فِيهَا لا إِنّا مُکَرّمَة سُرُر صُحُف بِأَيْدِي فُرُش مُطَهّرَة أَکْوَاب أَنْشَأْنَاهُن مَمْنُوعَة سَفَرَة جَارِيَة

ايشان بود، وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتابِ الْمُنِيرِ: و به نامهاى آسمانى مانند صحف شيث و ادريس و ابراهيم عليهم السلام و به كتاب روشن كه مبين احكام حلال و حرام

ثَمُود نُوح رَبّک بِالصّلاَة لَهُم الصّحُف تَعْقِلُون فَمَن عَادا قَبْل صُحُف رِزْق مُجْرِما کَم لَعَذَاب أَيّنَا جَاءَنَا وَعَدْنَاه السّحْر إِنّهُم لَتَعْلَمُن

الْقَدِيم الْأُولَى الْمُقَرّبُون أَبْقَى اقْتُلُوا الْحِکْمَة الْأَرَائِک صُحُف فَلَمّا الْعَصْر قَال در حال بارگیری...

لَلْآخِرَة أَبْقَى لَه هُو خَيْر ذٰلِک فَأَنْذَرْتُکُم مُوسَى أَنّه أَزِفَت صُحُف عَادا مَوْتَتَنَا نَارا بَصَائِر کَم لَو إِبْرَاهِيم النّذُر لَيْس الْمَوْتَة

سَفَرَة قُتِل بَرَرَة مُطَهّرَة بِأَيْدِي مَرْفُوعَة الْإِنْسَان مُکَرّمَة مَا صُحُف مِن أَکْفَرَه أَي در حال بارگیری...

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

تاريخ قرآن ص 47 پارچه و حرير را اضافه كرده و گويد آنها را صحف مى‏گفتند، و يك كتاب از اين گونه صحف براى پيغمبر نوشته و به او دادند كه حضرت آنها را در خانه

اعراف‌ آيه 142. و اما ‌بر‌ انبياء قبل‌ ‌از‌ موسي‌ آنچه‌ نازل‌ ميشد صحف‌ ‌بود‌ مثل‌ صحف‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و ‌بر‌ انبياء ‌بعد‌ ‌از‌ موسي‌ كتب‌

مکنون) ۴ - «عن النبى(ص) «إنّه لقرآن کریم . فى کتاب مکنون» قال: عنداللّه فى صحف مطهّرة... ; از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: «إنّه لقرآن کریم . فى کتاب

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

سَمّيْتُمُوهَا سَوْف سُلْطَان سِدْرَة شَدِيد شَفَاعَتُهُم شَيْئا صَاحِبُکُم صُحُف ضَل ضِيزَى طَغَى عَادا عَبْدِه عَلَيْه عَلّمَه عَمِلُوا عِلْم عِنْدَه عِنْدَهَا

مر خدايرا و بندگى كنيد او را. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه چند جمله از صحف موسى و ابراهيم‌ جلد 5 صفحه 95 عليهما السلام نقل فرموده بود و در اين آيات متعرّض

كردند آنانكه بودند پيش از آنها آمد آنها را پيغمبرانشان با دليلهاى روشن و با صحف آسمانى و با كتاب روشن‌كننده‌ پس گرفتم آنانرا كه كافر شدند پس چگونه بود ناپسند

هاجر كه كنيز بود داشت و قرار داد در نسل و ذريّه او نبوت و كتاب را كه بز او صحف و بر فرزندانش تورية و انجيل و زبور و فرقان نازل گرديد و بعد از او هيچ پيغمبرى

أُنْزِلَ عَلى‌ إِبْراهِيمَ‌: و آنچه نازل شده بر حضرت ابراهيم عليه السّلام كه صحف باشد، وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ: و همچنين حضرت

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

وعده‌ها و وعیدهای الهی است. «کُتُبِ»: کتابهای تورات موسی، و زبور داود، و صحف ابراهیم، و سایر کتابهای آسمانی. «الْقَانِتِینَ»: مطیعان و فرمانبرداران الهی،

پنجم: و ايمان مى‌آورند به آنچه نازل شد پيش از تو كه تورات و انجيل و زبور و صحف منزله از آسمان باشد، و مؤمنين به طور اجمال بايد ايمان داشته باشند به انبياء

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

كردند آنانكه بودند پيش از آنها آمد آنها را پيغمبرانشان با دليلهاى روشن و با صحف آسمانى و با كتاب روشن‌كننده‌ پس گرفتم آنانرا كه كافر شدند پس چگونه بود ناپسند

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

ترين آيات قرآنى است موارد استعمال واژۀ «كتاب» و مراد از اين كه فرمود: در صحف مطهّره اى كه پيامبر «ص» تلاوت مى كند، «كتب قيّمة» هست بيان اين كه كتب آسمانى

‌از‌ ‌آن‌ زبور سپس‌ انجيل‌ بعدا قرآن‌ و ‌بر‌ انبياء قبل‌ ‌از‌ موسي‌ صحف‌ نازل‌ ميشد صحف‌ آدم‌ شيث‌ نوح‌ ابراهيم‌ و تورية ‌را‌ ميفرمايد إِنّا أَنزَلنَا التَّوراةَ

‌آنها‌ بآن‌ كتاب‌ تمسك‌ مي‌كنند و استمساك‌ مي‌نمايند. كدام‌ كتب‌ سماوي‌ و صحف‌ انبياء سلف‌ ‌به‌ ‌اينکه‌ معني‌ دلالت‌ دارد ‌که‌ مدرك‌ ‌آنها‌ ‌باشد‌ بالاخص‌

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

آنستكه ما بعد از ثبت در لوح محفوظ در تمام كتب سماوى از قبيل تورية و انجيل و صحف و زبور و فرقان و غيرها بشارت قدوم مهدى و پيروان او را داديم و ممكن است مراد

كردند آنانكه بودند پيش از آنها آمد آنها را پيغمبرانشان با دليلهاى روشن و با صحف آسمانى و با كتاب روشن‌كننده‌ پس گرفتم آنانرا كه كافر شدند پس چگونه بود ناپسند

حُصِّلَ ما فِي الصُّدُورِ «10» وَ حُصِّلَ‌: و حاصل كرده و جمع گردانيده شود در صحف، يعنى ظاهر سازند در آن، ما فِي الصُّدُورِ: آنچه در سينه‌هاست، از خير و شرّ

فرقان براى آن ناميده شده است كه متفرقا سوره سوره و آيه آيه نازل شده است و در صحف و الواحى نبوده بخلاف تورية و انجيل و زبور كه آنها يكمرتبه نازل شده‌اند و در

ترين آيات قرآنى است موارد استعمال واژۀ «كتاب» و مراد از اين كه فرمود: در صحف مطهّره اى كه پيامبر «ص» تلاوت مى كند، «كتب قيّمة» هست بيان اين كه كتب آسمانى

هاجر كه كنيز بود داشت و قرار داد در نسل و ذريّه او نبوت و كتاب را كه بز او صحف و بر فرزندانش تورية و انجيل و زبور و فرقان نازل گرديد و بعد از او هيچ پيغمبرى

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

(نگا: نساء / و انبیاء / . «کِتَاب»: مراد جنس کتاب است و شامل تورات و انجیل و صُحُف ابراهیم می‌گردد. عطف آن بر ما قبل خود، عطف عامّ بر خاصّ است. «مُنِیر»: روشنگر

آنستكه ما بعد از ثبت در لوح محفوظ در تمام كتب سماوى از قبيل تورية و انجيل و صحف و زبور و فرقان و غيرها بشارت قدوم مهدى و پيروان او را داديم و ممكن است مراد

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

«3» نمل، آيه 14. تفسير اثنا عشرى، ج‌3، ص: 241 كتاب آسمانى را تماما و خواندم صحف دانيال را تماما و يافتم در جميع آنها ذكر مولد پيغمبر و مولد عترتش را، و بدرستى

آنستكه ما بعد از ثبت در لوح محفوظ در تمام كتب سماوى از قبيل تورية و انجيل و صحف و زبور و فرقان و غيرها بشارت قدوم مهدى و پيروان او را داديم و ممكن است مراد

كردند آنانكه بودند پيش از آنها آمد آنها را پيغمبرانشان با دليلهاى روشن و با صحف آسمانى و با كتاب روشن‌كننده‌ پس گرفتم آنانرا كه كافر شدند پس چگونه بود ناپسند

گفتند: ثبات‌ دين‌ و تعليم‌ غائبين‌ و تعليم‌ ‌غير‌ موجودين‌ بكتاب‌ ‌است‌ مثل‌ صحف‌ انبياء و تورات‌ و زبور و انجيل‌ و كتب‌ اخبار و احكام‌ و اخلاق‌ ‌که‌ علماء

انجيل متّى، (فصل 5، آيه‌ى 17) آمده است: گمان نكنيد كه آمده‌ام تا تورات يا صحف انبيا را باطل سازم، بلكه آمده‌ام تا تمام كنم. تورات، انجيل و قرآن، هر سه «نور»

عنايت‌ ‌شده‌ تورية و زبور و انجيل‌ و قرآن‌ مجيد و اما ‌بر‌ ساير انبياء صحف‌ نازل‌ ‌شده‌ صحف‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و ‌غير‌ اينها و اينكه‌ بعضي‌ توهم‌

آنستكه ما بعد از ثبت در لوح محفوظ در تمام كتب سماوى از قبيل تورية و انجيل و صحف و زبور و فرقان و غيرها بشارت قدوم مهدى و پيروان او را داديم و ممكن است مراد

هاجر كه كنيز بود داشت و قرار داد در نسل و ذريّه او نبوت و كتاب را كه بز او صحف و بر فرزندانش تورية و انجيل و زبور و فرقان نازل گرديد و بعد از او هيچ پيغمبرى

آنستكه ما بعد از ثبت در لوح محفوظ در تمام كتب سماوى از قبيل تورية و انجيل و صحف و زبور و فرقان و غيرها بشارت قدوم مهدى و پيروان او را داديم و ممكن است مراد

قال: هم قوم فرّوا و کتب ملک ذلک الزمان بأسمائهم و أسماء آبائهم و عشائرهم فى صحف من رصاص ; از امام صادق(ع) درباره سخن خدا «أم حسبت أنّ أصحاب الکهف و الرقیم

ترين آيات قرآنى است موارد استعمال واژۀ «كتاب» و مراد از اين كه فرمود: در صحف مطهّره اى كه پيامبر «ص» تلاوت مى كند، «كتب قيّمة» هست بيان اين كه كتب آسمانى

يافته در مدت بيست سال، و فرمود پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم: نازل شد صحف حضرت ابراهيم عليه السّلام در اول ماه رمضان، و تورات در ششم آن، و انجيل در

شد و سپس در مدت بيست سال قسمت قسمت نازل شد، سپس فرمود: پيغمبر (ص) فرموده: صحف ابراهيم در اول شب ماه رمضان نازل شده و تورات شب ششم ماه رمضان و انجيل شب سيزدهم

مطالب در صحف اولى بود، و بعد آن را بيان نموده، مى فرمايد: منظورم صحف ابراهيم و موسى است؛ و اين كه اين اجمال و تفصيل، احترام و بزرگداشتى از آن صحف است، بر

در كلام خداى تعالى، اطلاق صحف بر اجزاى كتاب هاى آسمانى - و از آن جمله خود قرآن كريم - مكرر آمده. از آن جمله فرموده: «فِى صُحُف مُكرّمة * مَرفُوعَة مُطهَرة

ترين آيات قرآنى است موارد استعمال واژۀ «كتاب» و مراد از اين كه فرمود: در صحف مطهّره اى كه پيامبر «ص» تلاوت مى كند، «كتب قيّمة» هست بيان اين كه كتب آسمانى

سوره اعلى‏): «به راستى اين در صحف نخست است صحف ابراهيم و موسى» صحف ابراهيم كجا است؟ همانا صحف ابراهيم اسم اكبر است و صحف موسى اسم اكبر است، هميشه وصيت

نيست‌ بلكه‌ اينها خوف‌ ‌از‌ آخرت‌ ندارند. كلا ‌اينکه‌ هايي‌ ‌که‌ ميگويند صحف‌ ‌بر‌ اينها نازل‌ شود بهانه‌ ‌است‌ مثل‌ ساير بهانه‌هايي‌ ‌که‌ بانبياء ميگرفتند

‌بعد‌ ‌از‌ ‌او‌ اوصياء ‌او‌ أفضل‌ ‌از‌ ‌کل‌، و كتابش‌ افضل‌ ‌از‌ تمام‌ كتب‌ و صحف‌ انبياء، و دينش‌ أفضل‌ ‌از‌ تمام‌ اديان‌، و امت‌ ‌او‌ افضل‌ ‌از‌ تمام‌ امم‌،

‌در‌ كتابهاي‌ ‌خود‌ نوشته‌اند مثل‌ تورات‌ موسي‌ و انجيل‌ عيسي‌ و زبور داود و صحف‌ آدم‌ و نوح‌ و شيث‌ و هود و صالح‌ و ابراهيم‌ ‌يعني‌ مزخرفاتيست‌ ‌که‌ مثل‌

‌از‌ خداوند حكيم‌ حميد ‌که‌ عين‌ الفاظش‌ كلام‌ الهيست‌ ‌غير‌ ‌از‌ كتب‌ و صحف‌ انبياء سلف‌ و ‌به‌ نحو اعجاز صادر ‌شده‌ و افضل‌ ‌از‌ تمام‌ كتب‌ سماويه‌ ‌است‌

نيست‌ ‌که‌ بهريك‌ كتاب‌ داده‌ شد بلكه‌ كتابي‌ ‌که‌ مأمور بودند بعمل‌ بآن‌ صحف‌ آدم‌، شيث‌، نوح‌، ابراهيم‌، تورات‌، زبور انجيل‌ ‌که‌ ساير انبياء موظف‌ بودند

فرمود غاية الامر ‌در‌ حق‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ تعبير بصحف‌ ميكند صحف‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و ‌در‌ حق‌ موسي‌ و داود و عيسي‌ و محمّد صلّي‌

بودند. مُصَدِّقاً لِما بَين‌َ يَدَيه‌ِ تمام‌ انبياء سلف‌ و كتابهاي‌ ‌آنها‌ و صحف‌ ‌آنها‌ ‌را‌ تصديق‌ ميكند و بعلاوه‌ يَهدِي‌ إِلَي‌ الحَق‌ِّ توحيد و معاد و

تقاضا كند انجام‌ دهد. و ثانيا‌-‌ ‌اگر‌ بنا ‌باشد‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌هر‌ يك‌ فرد صحف‌ و كتاب‌ نازل‌ شود ‌از‌ كجا ‌اينکه‌ جلد 17 - صفحه 288 كتابها ‌از‌ جانب‌ ‌خدا‌

فراموش‌ كننده‌. وَ ما نَتَنَزَّل‌ُ كلام‌ ملائكه‌ ‌است‌ ‌که‌ مأمور بنزول‌ كتب‌ و صحف‌ و احكام‌ هستند ‌بر‌ انبياء ‌که‌ ‌ما نازل‌ نميكنيم‌. إِلّا بِأَمرِ رَبِّك‌َ

او را تحمّل نمايد آيا از دانشمندان اين خبر باو نرسيده كه در الواح تورية و صحف ابراهيم كه تمام كرد وظيفه عبوديّت و خلّت را بانجام اوامر و نواهى حق و ذبح

سوره برائت را نزد خزيمه انصارى يافتم و غير او كسى آن را ضبط نكرده بود و اين صحف نزد ابى بكر بماند تا آنكه از دنيا رفت ، از آن پس ‍ نزد عمر بود تا زنده بود

نيست‌ ‌که‌ بهريك‌ كتاب‌ داده‌ شد بلكه‌ كتابي‌ ‌که‌ مأمور بودند بعمل‌ بآن‌ صحف‌ آدم‌، شيث‌، نوح‌، ابراهيم‌، تورات‌، زبور انجيل‌ ‌که‌ ساير انبياء موظف‌ بودند

‌است‌ بتقابل‌ تضاد مُصَدِّقاً لِما بَين‌َ يَدَيه‌ِ تصديق‌ جميع‌ انبياء سلف‌ و صحف‌ نازله‌ ‌بر‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ميكند ‌که‌ ‌اگر‌ قرآن‌ مجيد نبود دليلي‌ ‌بر‌ اثبات‌

ورث‌ داود و ‌ان‌ محمدا (ص‌) ورث‌ سليمان‌ و انا ورثنا محمدا (ص‌) و ‌ان‌ عندنا صحف‌ ابراهيم‌ و الواح‌ موسي‌ الحديث‌» بلكه‌ ‌در‌ باب‌ زيارات‌ متواتر ‌است‌ ‌که‌

زبان قريش نازل شده . اين چهار نفر اين كار را كردند و صحف را در مصحف وارد نمودند. آنگاه عثمان صحف حفصه را به او برگردانيد، و از مصاحف نوشته شده به هر ديارى

‌از‌ انبياء ‌را‌ قبول‌ نداريم‌ و هيچ‌ كتاب‌ آسماني‌ ‌را‌ معتقد نيستيم‌ مثل‌ صحف‌ آدم‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و توراة موسي‌ و زبور داود و انجيل‌ عيسي‌ تمام‌ دروغ‌

نيست‌ ‌که‌ بهريك‌ كتاب‌ داده‌ شد بلكه‌ كتابي‌ ‌که‌ مأمور بودند بعمل‌ بآن‌ صحف‌ آدم‌، شيث‌، نوح‌، ابراهيم‌، تورات‌، زبور انجيل‌ ‌که‌ ساير انبياء موظف‌ بودند

زنده آنان كورى بود پليد و مرده‏شان در لابلاى آتش مى‏غلطيد، پيغمبر نسخه پاك صحف نخست را براى آنها آورد كه آنچه از حق و راستى در دست داشتند تصديق و تأييد كرد

كتاب‌ مراد كتب‌ آسمانيست‌ ‌که‌ ‌بر‌ ‌هر‌ يك‌ ‌از‌ انبياء نازل‌ ‌شده‌ مثل‌ صحف‌ آدم‌، شيث‌، نوح‌، ابراهيم‌. تورية، زبور، انجيل‌ و ‌غير‌ اينها. و حكمة دستورات‌

است ، در حالى كه قرآن مجيد را بر زبان داشت . تفسير نمونه جلد ۲۷ صفحه ۲۰۲ «صحف » جمع «صحيفه » به معنى اوراقى است كه چيزى بر آن مى نويسند، و منظور از آن در

زندگى آخرت، خير محض و فناناپذير است. (۱۷) اين سفارش ها، در صحف قديم نيز بود. (۱۸) يعنى صحف ابراهيم و موسى. (۱۹) «بیان آیات» در اين آيات، به توحيد خداى

و سلّم‌ ‌است‌ و مراد ‌از‌ كتاب‌ خصوص‌ تورات‌ نيست‌ بلكه‌ زبور و انجيل‌ و صحف‌ انبياء ‌را‌ ‌هم‌ شامل‌ ميشود. وَ مُهَيمِناً عَلَيه‌ِ مهيمن‌ ‌در‌ اصل‌ مؤيمن‌

نَزَلَتْ مَلاَئِكَةٌ مِنَ اَلسَّمَاءِ وَ مَعَهَا أَقْلاَمُ اَلذَّهَبِ وَ صُحُفُ اَلْفِضَّةِ لاَ يَكْتُبُونَ‏ عَشِيَّةَ اَلْخَمِيسِ‏ وَ لَيْلَةَ اَلْجُمُعَةِ

درد سر پذيرائى مى شوند. «صحاف » جمع «صحفة » (بر وزن صفحه ) در اصل از ماده «صحف » به معنى گستردن گرفته شده ، و در اينجا به معنى ظرفهاى بزرگ و وسيع است . «اكواب

«زُبُر»، جمع زبور است، و شايد مراد از آن، به قرينۀ اين كه مقابل كتاب قرار گرفته، صحف بوده باشد. يعنى آن كتاب هايى كه تنها متضمن ياد خدا است، بدون اين كه احكام

نجوم و كتاب مبين است ، و يا در لوح محفوظ و نازل از ناحيه خدا است ، و يا در صحف مطهره است ، و يا تعبيرات ديگرى كه از قرآن شده ، همه را حمل كنند بر اقسامى

زمين نازل گرديد، آنگاه فرمود: رسولخدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرموده صحف ابراهيم در اولين شب از ماه رمضان نازل شد، و تورات در روز ششم رمضان ، و زبور

ما وصينا به ابراهيم و موسى و عيسى » و نيز فرمود: «ان هذا لفى الصحف الاولى صحف ابراهيم و موسى ». و نيز فرمود: «انا انزلنا التوريه فيها هدى و نور يحكم بها

در حقيقت جبرئيل نازل كرده، همچنان كه خود قرآن، در جاى ديگر فرموده: «فِى صُحُفٍ مُكَرّمَة * مَرفُوعَةٍ مُطَهّرَة * بِأيدِى سَفَرَة * كِرَامٍ بَرَرَة». و