نتایج جستجو

شرق شعب شفع شفق شقق شقو شقى شمخ شمس شمل شهد شهو شوى شىء شکر صبب صبح صبر صحب صحف صخخ صخر صدر صدع صدق صدى صرر صعد صفر صلح صلصل صلو صلى صور صيف ضحى ضحک ضرع ضلل

(آیه 19)- «در کتب ابراهیم و موسی» (صحف ابراهیم و موسی). تعبیر به «صحف اولی» در مورد کتابهای ابراهیم و موسی در برابر صحف اخیر است که بر حضرت مسیح و پیغمبر

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

آیات شامل این کلمه «صُحُف» از مادّه «صحف» جمع «صحیفه» به معناى ورقه اى است که آن را این طرف و آن طرف مى کنند (چون اصل مادّه «صحف» و «صحیفه» به معناى چیز

در ورقه هایى متعدد (فى صحف) عبارت «فى صحف» با «إنّها تذکرة» ارتباط دارد; یعنى، آن تذکره در صحیفه هایى متعدد است. «صحیفة» (مفرد «صحف»); یعنى، هر چه در آن

وى را اخذ كردند، تا ابراهيم صحف و شريعتى آورد كه كتاب نوح را ترك كرد... پيامبرانى كه پس از ابراهيم آمدند همه تابع شريعت و صحف و منهاج ابراهيم بودند، تا موسى

داراى صحیفه ها و الواح متعدد (بما فى صحف موسى) ۳ - احترام و موقعیت موسى(ع)، نزد مشرکان صدراسلام (أم لم ینبّأ بما فى صحف موسى) توبیخ شدن مردم عصر نزول به خاطر

إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ) «2» و تسميه قرآن به صحف، به جهت آن است كه آن جامع اسرار تمام صحف است و به اعتبار آنكه صحف مستنسخ از لوح محفوظ است. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ

اله خوف يوم ايى دکک ارض کذب وله هما اوى لهو خلف ا ائى لو زور مول عن قمر ن صحف الله عزز دعو نن حتى عند الذى قلب رين کسب عظم مهد نعم جمم زيد الا کم فقر يقن

رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌ (42) وَ أَنَّ إِلى‌ رَبِّكَ الْمُنْتَهى‌: 1- از آنچه در صحف حضرت ابراهيم و موسى عليهما السّلام (بوده است): و بدرستى كه بسوى حكم پروردگار

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

[شعراء:192-196]. بعيد نيست صحف همان نامه‏ها باشد كه قرآن را در آنها قهراً پاك و محترم بودند. لحتمال ديگر آن است كه مراد از «صُحُف» قلوب و دلها و از «سَفَرَة»

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَ الْأُنْثى‌ (45) 6- از آنچه در صحف آن دو بزرگوار است: وَ أَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ‌: و بدرستى كه خداى خلق

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ عِنْدَهُ عِلْمُ

أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌ (43) وَ أَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَ أَبْكى‌: آنچه در آن صحف است و بدرستى كه ذات خداوندى بخنداند و بگرياند، يعنى منشأ خنده و گريه از او

هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا (44) 5- از آنچه در صحف حضرت موسى و ابراهيم عليهما السّلام: وَ أَنَّهُ هُوَ أَماتَ وَ أَحْيا: و بدرستى

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

- سه اصل مهم اسلامى ۲ - سؤ استفاده از مفاد آيه ۳ - پاسخ به چند سؤ ال ۴ - صحف ابراهيم و موسى ۵ - اصل مسئوليت در برابر اعمال در كتب پيشين أَ فَرَأَيْتَ الَّذِي

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

تُؤْثِرُون خَلَق خَيْر ذَکَر رَبّه رَبّک سَبّح سَنُقْرِئُک سَيَذّکّر شَاء صُحُف غُثَاء فَجَعَلَه فَذَکّر فَسَوّى فَصَلّى فَهَدَى قَدّر لَفِي لِلْيُسْرَى

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

آیات شامل این کلمه کرم‌ (۴۷ بار) مَرْفُوعَة مُطَهّرَة بِأَيْدِي صُحُف کِرَام فِي سَفَرَة ذَکَرَه شَاء بَرَرَة تَذْکِرَة فَمَن إِنّهَا در حال بارگیری..

بار) يدى‌ (۱۲۰ بار) مُطَهّرَة کِرَام سَفَرَة مُکَرّمَة مَرْفُوعَة قُتِل صُحُف بَرَرَة ذَکَرَه الْإِنْسَان فِي مَا أَکْفَرَه در حال بارگیری...

کِرَام بَرَرَة قُتِل بِأَيْدِي مُطَهّرَة الْإِنْسَان مَرْفُوعَة مُکَرّمَة صُحُف مَا أَکْفَرَه فِي در حال بارگیری...

شامل این کلمه ذکر (۲۹۲ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) شَاء تَذْکِرَة فَمَن کَلاّ فِي وَ صُحُف مَا مُکَرّمَة يَذْکُرُون مَرْفُوعَة إِنّهَا إِلاّ بِأَيْدِي مُطَهّرَة إِنّه

يَوْمَئِذ بِمَا الْإِنْسَان وَ الْمُسْتَقَرّ لَم رَبّک فِي أَم يَرَى فَهُو صُحُف إِلَى وَزَر الْغَيْب قَدّم لا مُوسَى کَلاّ إِبْرَاهِيم عِلْم أَخّر بَل عِنْدَه

آیات شامل این کلمه رفع‌ (۲۹ بار) وَ فِيهَا لا إِنّا مُکَرّمَة سُرُر صُحُف بِأَيْدِي فُرُش مُطَهّرَة أَکْوَاب أَنْشَأْنَاهُن مَمْنُوعَة سَفَرَة جَارِيَة

ايشان بود، وَ بِالزُّبُرِ وَ بِالْكِتابِ الْمُنِيرِ: و به نامهاى آسمانى مانند صحف شيث و ادريس و ابراهيم عليهم السلام و به كتاب روشن كه مبين احكام حلال و حرام

ثَمُود نُوح رَبّک بِالصّلاَة لَهُم الصّحُف تَعْقِلُون فَمَن عَادا قَبْل صُحُف رِزْق مُجْرِما کَم لَعَذَاب أَيّنَا جَاءَنَا وَعَدْنَاه السّحْر إِنّهُم لَتَعْلَمُن

الْقَدِيم الْأُولَى الْمُقَرّبُون أَبْقَى اقْتُلُوا الْحِکْمَة الْأَرَائِک صُحُف فَلَمّا الْعَصْر قَال در حال بارگیری...

لَلْآخِرَة أَبْقَى لَه هُو خَيْر ذٰلِک فَأَنْذَرْتُکُم مُوسَى أَنّه أَزِفَت صُحُف عَادا مَوْتَتَنَا نَارا بَصَائِر کَم لَو إِبْرَاهِيم النّذُر لَيْس الْمَوْتَة

سَفَرَة قُتِل بَرَرَة مُطَهّرَة بِأَيْدِي مَرْفُوعَة الْإِنْسَان مُکَرّمَة مَا صُحُف مِن أَکْفَرَه أَي در حال بارگیری...

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

تاريخ قرآن ص 47 پارچه و حرير را اضافه كرده و گويد آنها را صحف مى‏گفتند، و يك كتاب از اين گونه صحف براى پيغمبر نوشته و به او دادند كه حضرت آنها را در خانه

اعراف‌ آيه 142. و اما ‌بر‌ انبياء قبل‌ ‌از‌ موسي‌ آنچه‌ نازل‌ ميشد صحف‌ ‌بود‌ مثل‌ صحف‌ آدم‌ و شيث‌ و نوح‌ و ابراهيم‌ و ‌بر‌ انبياء ‌بعد‌ ‌از‌ موسي‌ كتب‌

مکنون) ۴ - «عن النبى(ص) «إنّه لقرآن کریم . فى کتاب مکنون» قال: عنداللّه فى صحف مطهّرة... ; از رسول خدا(ص) روایت شده که فرمود: «إنّه لقرآن کریم . فى کتاب

نپذيرفتند. «صحف» جمع «صحيفة» است. گويا هر بخش از كتاب آسمانى به تنهايى صحيفه‌اى است. تورات يك كتاب است ولى قرآن در باره آن مى‌فرمايد: «صُحُفِ إِبْراهِيمَ

سَمّيْتُمُوهَا سَوْف سُلْطَان سِدْرَة شَدِيد شَفَاعَتُهُم شَيْئا صَاحِبُکُم صُحُف ضَل ضِيزَى طَغَى عَادا عَبْدِه عَلَيْه عَلّمَه عَمِلُوا عِلْم عِنْدَه عِنْدَهَا

مر خدايرا و بندگى كنيد او را. تفسير خداوند متعال در آيات سابقه چند جمله از صحف موسى و ابراهيم‌ جلد 5 صفحه 95 عليهما السلام نقل فرموده بود و در اين آيات متعرّض

كردند آنانكه بودند پيش از آنها آمد آنها را پيغمبرانشان با دليلهاى روشن و با صحف آسمانى و با كتاب روشن‌كننده‌ پس گرفتم آنانرا كه كافر شدند پس چگونه بود ناپسند

هاجر كه كنيز بود داشت و قرار داد در نسل و ذريّه او نبوت و كتاب را كه بز او صحف و بر فرزندانش تورية و انجيل و زبور و فرقان نازل گرديد و بعد از او هيچ پيغمبرى

أُنْزِلَ عَلى‌ إِبْراهِيمَ‌: و آنچه نازل شده بر حضرت ابراهيم عليه السّلام كه صحف باشد، وَ إِسْماعِيلَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ وَ الْأَسْباطِ: و همچنين حضرت

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل

نمود تو خواه از سخنم پند گير و خواه ملال خداوند بعد از آن فرموده قرآن در صحف و كتب مكرّمه معظّمه است در مقام مرفوع كه لوح محفوظ الهى است و قمّى ره نقل