نتایج جستجو

«اِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ» مردود است زير در قرآن مجيد آمده [يونس:68] «اِنْ اَدْرى اَقَريبٌ ما تُوعَدُون». 4- تأكيد نفى مثل: «ما اِن يخرجِ

کلل امن عيسى نا يحيى عبد اسماعيل زکريا اذ صلح رسل حسن قول اليسع جزى قوم هما يونس ک ذلک لوط ه هارون

او را خدا ندانست و كسى به جاى خدا او را نپرستيد. من کلل اسماعيل ذا خير صلح يونس لوط کفل ذکر صفو فضل الياس ل على عيسى ه نا يحيى علم هذا عند زکريا ابو

ربب الا قضى موت خلص تمم ويل ورى يدى عبد بصر هود نوح ايوب شهد حوج انتم رضو يونس ولد صلح ارث او ملل ذو شىء نصارى ذکر وحى سلم اوب هارون يى انا زکريا قبل عزز

به نظر مى‏آيد: درياييكه يونس «عليه السلام» در آن به شكم ماهى رفت درياى مديترانه باشد درتورات در كتاب يونس باب اول آمده: «يونس خواست بر «ترشيش» فراركند

و ما بعد اين دو آيه مطلب را بيشتر روشن مى‏كند. همچنين است آيه 52 از سوره يونس و به احتمال قوى آيه 17 سوره بلد و 16 سوره اعراف. ه من کم هم ل ف ثم الى ب

لِلْمَلاَئِکَةِ... (۴) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۴ - ۱۱، سوره يونس وجه عدم شتاب خداوند در عذاب منكرين معاد توجه انسان به خدا در زمان بلاها و

کلم ان وهب کلل سبح انن ذلک قوى زوج غلم اسماعيل اتى هارون الى قبل اليسع موسى يونس يوسف حکم وحى کون سود ف صبو حرب سرع جوب حصر فى

عَمِلُوا... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

ماهى بزرك و كوچك هر دو گفته مى‏شود مثل ماهى يونس و ماهى يونس و ماهى موسى و جوانش. راجع به ماهى يونس در «يونس» انشاءاللّه بحث خواهد شد در اقرب الموارد مى‏گويد:

جَعَلَ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

النَّارَ... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى

مفعولٌ‌فیه است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

الدُّنْيَا... (۵) Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

الْإِنْسِ‌... (۰) Tabber requires Javascript to function. آيات ۳۰ - ۲۶،، سوره يونس پاداش نيكوكاران ((حسنى )) و ((زياده بر آن )) است و دچار تاريكى ظاهرى و معنوىنمى

(۱) Tabber requires Javascript to function. آيات ۱۰ - ۱، سوره يونس كيفيت و مكان نزول سوره يونس و بيان غرض و آهنگ كلى اين سوره مباركه اشاره به استعمال كلمه

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

آن خبر می‌داشت. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

«تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان يونس«ع» نزد اهل كتاب، با ظواهر آيات قرآن كريم

روایت گردیده است. Tabber requires Javascript to function. آيات ۲۵ - ۱۵، سوره يونس علت اينكه مشركين به رسولاللّه گفتند: ((قرآنى ديگر بياور يا اين قرآن راتبديل

بارگیری... (بر وزن فرس)رسيدن و. ادراك به معنى رسيدن به چيزى است (قاموس) [يونس:90] تا چون غرق به او رسيد گفت ايمان آوردم. [يس:40] بر آفتاب نيست كه به ماه

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

جمعیت قوم یونس ۲ یونس(ع): آثار تسبیح یونس(ع) ۴; آثار دعاى یونس(ع) ۴; تداوم رسالت یونس(ع) ۱; زمینه نجات یونس(ع) ۴; سایبان یونس(ع) ۴; غذاى یونس(ع) ۴; قصه

از اين كه فرمود: يونس، به سوى كشتى فرار كرد «تسبیح خداوند»، تنها ذکری که باعث نجات حضرت یونس شد گفتارى در چند فصل، پيرامون داستان يونس«ع» موارد اختلاف داستان

بِظَّلام» آمده ولى آيات فوق در اين صدد نيست. بلى در افعال اين ماده آمده [يونس:44]. [كهف:49]. بعضى جاها نسبت ظلم به غير اولى العقل داده شد مثل [هود:102]

و «عن» آيد مثل آيات گذشته و در آيه [قمر:5]. كلمه «عن الناس» مقدر است مثل [يونس:101]. استغناء: طلب بى نيازى و اكتفاست «اسْتَغْنَى اللَّهَ: سَئَلَهُ اَنْ

انداختن با يكديگر است يعنى يونس قرعه انداخت يا در قرعه شركت كرد و از مغلوبان شد. از مدحضين روشن مى‏شود غلبه شدگان بيشتر بوده و يونس يكى از آنها بوده است چنانكه

اكثراًپيامبران است ولى گاهى از آن ملائكه مراد است مثل [هود:81]. [انعام:61]. [يونس:21]. آيات ديگرى نيز در اين زمينه هست. در آيه [مرسلات:11]. به احتمال قوى مراد

ملازمه توبه بنده را نیز میرساند.) اين مطلب از دو آيه ذيل نيز روشن مى‏شود [يونس:90-91] مى‏بينيم كه فرعون مادام العمر در كفر و عناد بود و وقت غرق شدن گفت:

المنار گفته مراد از كلمه [يونس:93]. است كه خدا قضاوت در اختلاف را به روز قيامت موكول فرموده است در آيات: [انعام:115]. [اعراف:137]. [يونس:33]. [هود:110]. و ساير

ماه و ستارگان و غيره است . در اينجا لازم است درباره چند آيه سخن گفت: الف: [يونس:22]. ممكن است بگوئيم: باء در «بِهِمْ» براى تعديه است يعنى است يعنى كشتى‏ها

نبوت ۳ یونس(ع): آثار ترک اولاى یونس(ع) ۲; آثار توبه یونس(ع) ۲; انقطاع وحى از یونس(ع) ۲; برگزیدگى یونس(ع) ۱، ۵; زمینه وحى به یونس(ع) ۲; فضایل یونس(ع) ۱،

يعقوب اسحاق ما اسماعيل ابراهيم اتى عيسى موسى الى قول کون ايوب نبو نزل هود او يونس من هارون على نصارى انن سليمان وحى ام ا نا ربب داود انتم خلص ه علم زبور هم

آیات شامل این کلمه لفت‌ (۳ بار) برگرداندن. منصرف كردن. [يونس:78]. گفتند: آيا آمده‏اى ما را از دينى كه پدرانمان را در آن يافته‏ايم بگردانى؟! التفات: رو

(۲۶ بار) عاجز كردن. [جن:12]. ما دانستيم كه هرگز خدا را عاجز نتوانيم كرد. [يونس:53]. شما عاجز كننده خدا نيستيد و از اراده و فعل او جلوگيرى نتوانيد كرد. اَعجاز

بار) شش. [اعراف:54]ستّين: شصت [مجادله:4]. نا گفته نماند در آيات 54 اعراف، 3 يونس، 7 هود، 59 فرقان، 4 سجده، 38 حديد، گفته شده كه خدا آسمانها و زمين را در شش

معنى ظلم و انحراف است. [اعراف:29]. [يونس:54]. ايضاً قسط نصيبى است كه از روى عدالت باشد، جمع آن اقساط است در آيه [يونس:4]. ممكن است مراد نصيب باشد. قاسط:

کبر نفل نوح يدى نحن وله هما سمع ملل امم هود اوب ذکر ايوب ضحک وحى بصر حسن يونس عزز الله کفر قد ولد او ام تبع ظلم هو يى سلم قوم نصارى هارون بعد انا تلک دعو

قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفته‏اند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند

درچهار محل مراد از آن مصر فرعون است و ظاهراً گاهى مراد از آن شهر است مثل [يونس:87]. و شايد از [يوسف:21]. و از [يوسف:99]. نيز شهر مراد باشد. ولى از [زخرف:51]

شامل این کلمه غرق‌ (۲۳ بار) (بر وزن فرس) فرو رفتن در آب و نعمت (مفردات) [يونس:90]. تا چون غرق او را دريافت گفت: ايمان آوردم كه معبودى نيست جز آن كس كه

قاموس آمده: «النَّدَمَ و النَّدامَةُ: اَلْاَسَفُ» آن را حزن نيز گفته‏اند [يونس:54]. چون عذاب را ديدند پشيمانى را پنهان داشتند. [شعراء:157]. ناقه را پى كردند

ندادند. ايضا در [همزه:4]. ولى در آيه [صافات:145]. [قلم:49]. كه هر دو در باره يونس «عليه‏السلام»است ظاهرا مطلق انداختن مراد باشد. در آيات [مريم:16-22]. انتباذ

براى آنها خوفى نيست و محزون نمى‏شود و خواه به طور محسوس و دنبال كردن نحو [يونس:90]، فرعون و لشگريانش آنها را تعقيب كردند و از پى آنها رفتند. [بقره:262]،

آیات شامل این کلمه زخرف‌ (۴ بار) ها (۱۳۹۹ بار) زينت [يونس:24]. راغب آن را زينت روكش گفته كه نقش و نگار است و نيز آن را كمال حسن گفته‏اند (مجمع (اقرب) يعنى

و سياهى ظاهرى مراد باشد به نظرم در بعضى روايات مانند سياهى زغال گفته شده [يونس:27]. اسود هم اسم تفضيل آمده و هم صفت مشبهه (اقرب) المنجد تصريح كرده: چون

به كار رود طبرسى فرمايد: آن كدو است و به قولى هر گياه بى ساق. آيه در باره يونس «عليه السلام» است چون از شكم ماهى به زمين افتاد در سايه برگهاى كدو استراحت

از افتادگان شد «مُدْحَضينَ»نشان مى‏دهد كه به دريا اندختگان چند نفر بودند و يونس عليه السلام يكى از آنها بود. گرنه گفته مى‏شد «فكان مدحضاً». * [شورى:16] «حُجَّتُهُمْ

را مى‏ساخت و هر وقت جمعى از قومش بر او مى‏گذشتند او را مسخره مى‏كردند. * [يونس:12]. ظاهراً «مَرّ» در تقدير «مَرَّ عَلى غَيِّهِ» است يعنى چون گرفتاريش را

را مى‏ساخت و هر وقت جمعى از قومش بر او مى‏گذشتند او را مسخره مى‏كردند. * [يونس:12]. ظاهراً «مَرّ» در تقدير «مَرَّ عَلى غَيِّهِ» است يعنى چون گرفتاريش را

خّم است. [احزاب:17]. [هود:43]. حفظ و منع هر دو در اينجا به يك معنى است. [يونس:27]. آنها را از عذاب خدا حافظى و مانعى نيست. اعتصام: چنگ زدن. [آل عمران:101]

درآوردن است مثل [انعام:21]. كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ ببندد. و مثل [يونس:38]. بلكه مى‏گويند قرآن را ساخته است بگو يك سوره به مانند آن بياوريد. در

ظاهر مى‏شود انسان را بر پوشاندن آنها نه نيروئى هست و نه يارى. اين آيه نظير [يونس:30]. است. وَ مَن إِذ النّبِي الْقَوْل الْحَکِيم إِلَى هُو مِنْکُم سَوَاء

خّم است. [احزاب:17]. [هود:43]. حفظ و منع هر دو در اينجا به يك معنى است. [يونس:27]. آنها را از عذاب خدا حافظى و مانعى نيست. اعتصام: چنگ زدن. [آل عمران:101]

ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مى‏شوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مى‏گويد بدى‏ها از من رفت او

درچهار محل مراد از آن مصر فرعون است و ظاهراً گاهى مراد از آن شهر است مثل [يونس:87]. و شايد از [يوسف:21]. و از [يوسف:99]. نيز شهر مراد باشد. ولى از [زخرف:51]

بوديد. تزييل به معنى تفريق و جدا كردن و تزيّل به معنى جدا شدن است (اقرب) [يونس:28]. يعنى ميان آنها و معبودهايشان جدائى مى‏افكنيم. [فتح:25]. اگر مؤمنان از

را مى‏ساخت و هر وقت جمعى از قومش بر او مى‏گذشتند او را مسخره مى‏كردند. * [يونس:12]. ظاهراً «مَرّ» در تقدير «مَرَّ عَلى غَيِّهِ» است يعنى چون گرفتاريش را

كفر و تجاوز و ستمكارى است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از

بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار و روزى درخانه جراح است. [يونس:88]. ظاهرا مراد از زينت اثاث البيت وذكر اموال ذكرعام بعد ازخاص است و اينكه

را (نعوذباللَّه) دروغگو نام دادند منكوب شده و از بين رفتند چنانكه فرموده: [يونس:47]. فِئَة اللّه رَبّنَا وَ عَلَيْنَا قَلِيلَة کَثِيرَة قَالُوا شِقْوَتُنَا

ظاهر مى‏شود انسان را بر پوشاندن آنها نه نيروئى هست و نه يارى. اين آيه نظير [يونس:30]. است. وَ عَلاَنِيَة رَزَقْنَاهُم مِمّا لا الصّلاَة أَنْفَقُوا أَن تُوَاعِدُوهُن

بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار و روزى درخانه جراح است. [يونس:88]. ظاهرا مراد از زينت اثاث البيت وذكر اموال ذكرعام بعد ازخاص است و اينكه

صلو قرء بکم جعل ليل خرج قرض عون مسک ذرء ابو قسو قصم حرق کبر علو تبع جهنم يونس مدن حبب

صارَ مُظْلِماً». مظلم (به صيغه فاعل) تاريك ايضاً كسى كه در تاريكى داخل شود [يونس:]. «قطعاً» حال است از ليل، يعنى گوئى صورتشان با تكّه هائى از شب تاريك پوشيده

نعمت ۱ یونس(ع): ترک اولاى یونس(ع) ۴; فضایل یونس(ع) ۱، ۲، ۳; قصه یونس(ع) ۱، ۲، ۳; کیفر یونس(ع) ۴; منشأ نجات یونس(ع) ۲; موانع سرزنش یونس(ع)۳; نجات یونس(ع) ۱;

مردم را عفو مى‏كنند. [قلم:48]. ظاهرا مكظوم به معنى پر از غصه است يعنى مانند يونس«عليه السلام» مباش آنوقت كه خدارا خواند و پر از اندوه بود. [يوسف:84]. از اندوه

بَيْطارٍ». مال مانند زن زناكارى است، روزى درخانه عطار و روزى درخانه جراح است. [يونس:88]. ظاهرا مراد از زينت اثاث البيت وذكر اموال ذكرعام بعد ازخاص است و اينكه

كه چون نور راه زندگى را روشن مى‏كند مثل: [مائده:15]. و نحو [انعام:91]. * [يونس:5]. در اقرب الموارد گويد: به قولى ضياء آن است كه بالذات باشد مثل نور خورشيد

خّم است. [احزاب:17]. [هود:43]. حفظ و منع هر دو در اينجا به يك معنى است. [يونس:27]. آنها را از عذاب خدا حافظى و مانعى نيست. اعتصام: چنگ زدن. [آل عمران:101]

و سياهى ظاهرى مراد باشد به نظرم در بعضى روايات مانند سياهى زغال گفته شده [يونس:27]. اسود هم اسم تفضيل آمده و هم صفت مشبهه (اقرب) المنجد تصريح كرده: چون

ممدوح به كار رفته مثل [روم:4]. آن روز مؤمنان در اثر يارى خدا مسرور مى‏شوند. [يونس:58]. فرح: (بر وزن كتف)شادمان متكبر [هود:10]. مى‏گويد بدى‏ها از من رفت او

كفر و تجاوز و ستمكارى است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از

است مثل [بقره:256]. [توبه:33]. و جاهائى كه به معنى طاعت و بندگى آمده مثل [يونس:22] - عنكبوت:65 - لقمان:32 - [زمر:11] دين در اينگونه موارد به معنى اطاعت

چشم و گوش و قلب بايد بكوشند و يقين به دست آورند و به آن ترتيب اثر بدهند كه [يونس:36]. و اگر فقهاء در احكام جزئى عمل به ظن مى‏كنند روى دليل علمى است كه ناچار

مراد است و در آيه [طه:71]. مراد رهبر و رئيس مى‏باشد. كبرياء: عظمت و حكومت [يونس:78]. و باشد براى شما عظمت و حكمرانى در زمين؟ [جاثية:37]. مراد از آن در آیه

تفعّل به معنى رينت گرفتن و آراسته شدن است و آن فقط يكبار در قرآن آمده است [يونس:24]. زمين زيور خود را اخذ كرد و آراسته شد. * [اعراف:31]. غرض از آيه لباس

حضور است يعنى: امروز دينتان را كامل كردم ونعمتم را بر شما تمام نمودم. * [يونس:3]. در «سماء» و «ارض» گذشت كه مراد از ايام در اين آيه و نظائر آن مطابق زمان

شيئاً: اراده» [بقره:20]. طبرسى در ذيل اين آيه مشيت را اراده معنى كرده است. [يونس:99]. شاء در اين آيه و نظائر آن به معنى مشيت جبرى است يعنى اگر خدا مى‏خواست

تکرار در قرآن: ۷(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... شدت. برگ. كاه. [يونس:22]. آمد به آن بادى تند [ابراهيم:18]. اعمال كافران همچون خاكسترى است كه باد

در جوامع الجامع محو گفته است. بايد دانست: ازاله اثر هم نوعى محو كردن است. [يونس:88]. يعنى خدايا اموال آنها را محو و هلاك كن و دلهايشان را سخت گردان. چون

درآوردن است مثل [انعام:21]. كيست ظالمتر از آنكه بر خدا دروغ ببندد. و مثل [يونس:38]. بلكه مى‏گويند قرآن را ساخته است بگو يك سوره به مانند آن بياوريد. در

و هر دو امر وجودى مى‏باشند. رضا به فعل و صفت تعلق مى‏گيرد نه به ذات مثل [يونس:7]. [توبه:59]. و اگر متعلق به ذات باشد منظور از آن وصف و فعل است مثل [مائده:119]

و هر دو امر وجودى مى‏باشند. رضا به فعل و صفت تعلق مى‏گيرد نه به ذات مثل [يونس:7]. [توبه:59]. و اگر متعلق به ذات باشد منظور از آن وصف و فعل است مثل [مائده:119]

ناهُمْ وَقَوْمَهُمْ» و نيز روشن مى‏كند كه مكر خدا همان «دمرنا» است. ايضا: [يونس:21]. 2- در اينگونه آيات نسبت مكر بخدا اشكالى ندارد كه مكر خدا همان تدبير

در اقرب به خشم آوردن گفته است درباره آيه [انبیاء:87]. گفته‏اند: رفيق ماهى (يونس عليه‏السلام) رفت در حاليكه بينى قوم خويش را به خاك مى‏ماليد. و گفته‏اند:

بار در قرآن آمده است: شعراء:119 - يس:41 - صافات:140. اولى كشتى، سومى كشتى يونس است. ال الْفُلْک فِي وَ مِن لَهُم ثُم فَسَاهَم إِن فَکَان خَلَقْنَا أَغْرَقْنَا

نوعى قطع عمل است يعنى خوابتان را براى شما آرامش قرار داديم چنانكه فرموده [يونس:67]، غافر:61. سكون و آرامش در شب همان خواب و يا خواب قسمتى از آن است. در

بِظَّلام» آمده ولى آيات فوق در اين صدد نيست. بلى در افعال اين ماده آمده [يونس:44]. [كهف:49]. بعضى جاها نسبت ظلم به غير اولى العقل داده شد مثل [هود:102]

كفر و تجاوز و ستمكارى است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از

ديارشان را پائين آن قرار داديم يعنى زير و زبر كرديم.ايضاً [انسان:21]. و مثل [يونس:83]. فرعون طاغى است در زمين. ايضاً به معنى رفيع و برتر است نحو [حاقة:22]

يعنى استقامت به تزلزل مبدل شود. [آل عمران:147]. يعنى بر ما استقامت عطا فرما [يونس:2]. مراد از قدم صدق مقام ارجمند واقعى و پاداش حقيقى است گويا مراد از «صدق»

كفر و تجاوز و ستمكارى است. آيات زير مطلب فوق را روشن مى‏كنند: [اعراف:101]. [يونس:74]، [غافر:35]. [روم:58-59]. ملاحظه آيات شريفه نشان مى‏دهد كه مهر زدن از

خدايا ما را با ستمگران قرين مگردان. [قصص:22]. چون به طرف مدين رو كرد گفت... [يونس:15]. بگو نيست بر من كه قرآن را از جهت داعى نفس خويش عوض كنم گويند «ذلِكَ

مى‏كنيم: 1- در بسيارى از آيات نسبت افعال به قريه داده شده مثل [اعراف:4]. [يونس:98]. [نحل:112]. در اينگونه آيات اگر قول راغب را پذيرفتيم هيچ و گرنه بايد

حضور است يعنى: امروز دينتان را كامل كردم ونعمتم را بر شما تمام نمودم. * [يونس:3]. در «سماء» و «ارض» گذشت كه مراد از ايام در اين آيه و نظائر آن مطابق زمان

الْمُظْهِرُ لِغَيْرِهِ». نور در تعبير قرآن دوجور است ظاهرى و معنوى. مثل [يونس:5]. [رعد:16]. كه نور ظاهرى است و نور معنوى مثل [بقره:257]. بيشتر موارد آن

از خدا به وجود آمده‏اند ولى آيه [بقره:116] و آيه [زمر:4] و همچنين آيات 68 يونس و 4 كهف و 88 مريم و 26 انبیاء و ساير آيات، همه از اتخاذ ولد صحبت مى‏كنند

عشيّه راجع است يعنى: توقف نكرده‏اند مگر به قدر آخر روز يا اول آن عشيّه نظير [يونس:45]. نا گفته نماند: قربانى را از آن اضحيه گويند كه ئر روز عيد وقت گسترش نور

به كار رود طبرسى فرمايد: آن كدو است و به قولى هر گياه بى ساق. آيه در باره يونس «عليه السلام» است چون از شكم ماهى به زمين افتاد در سايه برگهاى كدو استراحت

آوردم ولى پذيرفته نشد جسدش را از آب گرفتند تا براى آيندگان عبرتى باشد. سوره يونس از آيه 75 تا «فَالْيَوْمَ نُنَجّيكَ بِبَدَنِكَ لِتَكُونَ لِمَنْ خَلْفَكَ

كه چون نور راه زندگى را روشن مى‏كند مثل: [مائده:15]. و نحو [انعام:91]. * [يونس:5]. در اقرب الموارد گويد: به قولى ضياء آن است كه بالذات باشد مثل نور خورشيد

است . نا گفته نماند سنه در سالهاى غير سختى نيز به كار رفته مثل [بقره:96]، [يونس:5]. بقيه سخن را در «عام» مطالعه كنيد. وَ فِرْعَوْن نَقْص آل مِن أَخَذْنَا

تلاش و تفكّر، يقين ممكن باشد كارى از ظّن ساخته نيست و مورد قبول نمى‏باشد [يونس:36]. وَ إِلاّ أَنّهُم الّذِين هُم مُلاَقُو إِن مِن الْکِتَاب فَوَيْل الْخَاشِعِين

«يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلهاً» «1». انعام، 135. «2». يونس، 17. «3». يونس، 77. «4». مؤمنون، 117. «5». يونس، 69. جلد 6 - صفحه 138 5- مشرك منطق ندارد. «لا بُرْهانَ

كاملاً تطبيق مى‏كند نه آنچه گفته‏اند: پس از مرگ پدر نامادرى را ارث مى‏بردند [يونس:99]. آيا تو مردم را مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]. كنيزان جوان

ولى هر مدح حمد نيست . * [فاتحه:2] اين تعبير شش بار در قرآن مجيد آمده است يونس:10، صافات:182، زمر:75، غافر:65، انعام:45، و هيجده بار «اَلْحَمْدُلِلّهِ»

خدا سرباز نزنيد. [بقره:229]. عدو در دو آيه ذيل بمعنى تجاوز است [انعام:108]،[يونس:90]. ظاهراً «بَغياً» مطلق طلب است يعنى: فرعون و لشكريانش در طلب آنان از روى

حضور است يعنى: امروز دينتان را كامل كردم ونعمتم را بر شما تمام نمودم. * [يونس:3]. در «سماء» و «ارض» گذشت كه مراد از ايام در اين آيه و نظائر آن مطابق زمان

ائى عيسى حسن کتب ايى اذن الذين لسن فرق هو نبو ثم جعل خوف نجو اسماعيل حمل يونس خلف شدد يوسف فرى ضوء بين فصح شىء الک قتل سلم ابو ملء منن ذهب بعد اخر ترک

است . نا گفته نماند سنه در سالهاى غير سختى نيز به كار رفته مثل [بقره:96]، [يونس:5]. بقيه سخن را در «عام» مطالعه كنيد. وَ فِي مِن ثُم قَال بِضْع فَعَلْت سَبْع

كاملاً تطبيق مى‏كند نه آنچه گفته‏اند: پس از مرگ پدر نامادرى را ارث مى‏بردند [يونس:99]. آيا تو مردم را مى‏توانى مجبور كنى تا مؤمن باشند. [نور:33]. كنيزان جوان

و مثل [مؤمنون:28] چون تو و يارانت در كشتى قرار يافتيد على هذا معنى آيات [يونس:3]، [طه:5]. اين است كه خدا در تخت حكومت و تدبير استقرار يافت و آن كنايه از

خدا سرباز نزنيد. [بقره:229]. عدو در دو آيه ذيل بمعنى تجاوز است [انعام:108]،[يونس:90]. ظاهراً «بَغياً» مطلق طلب است يعنى: فرعون و لشكريانش در طلب آنان از روى

با هم اختلاف داشته‏اند. درباره بنى اسرائيل هست كه خدا به موسى وحى فرمود:[يونس:87]. خانه‏هاى خويش را مقابل هم قرار بدهيد و نماز بخوانيد. در هم قرار بدهيد

بازگشت، با يك صيحه عظيم است. كه ناگهان همگى در صحراى محشر حاضر شوند. «1». يونس، 3. جلد 10 - صفحه 373 «راجفة» به معناى اضطراب و لرزه شديد است. «اراجيف» به

با هم اختلاف داشته‏اند. درباره بنى اسرائيل هست كه خدا به موسى وحى فرمود:[يونس:87]. خانه‏هاى خويش را مقابل هم قرار بدهيد و نماز بخوانيد. در هم قرار بدهيد

و ادبار. * [معارج:17] ميخواند كسى را كه به حق پشت كرده و اعراض نموده است [يونس:3] سپس بر عرش تسلّط يافت امر را تدبير امر، افتادن به دنبال آن است يعنى در

ولى هر مدح حمد نيست . * [فاتحه:2] اين تعبير شش بار در قرآن مجيد آمده است يونس:10، صافات:182، زمر:75، غافر:65، انعام:45، و هيجده بار «اَلْحَمْدُلِلّهِ»

عدم تبليغ معاقبيد چنانكه به حضرت رسول صلى اللّه عليه و آله و سلم فرموده [يونس:106]. وآنگهى پيامبر آن را بايد خداوند ياد بدهد كه در صورت عدم تبليغ مسئول

[مريم:38]، چه شنوا و بينايند روزى كه پيش ما مى‏آيند. 6- بصير: بينا [بقره:96]، [يونس:67]، [اسراء:59]، كلمه «مبصر و مبصرة» را در دو آيه فوق و نحو آن، روشن و آشكار

مثل جلسه و قعده و درعرب اسم مكانى است كه نمازگزار به آن رو مى‏كند(مفردات). [يونس:87]. قبله در آيه ظاهرا مصدر به معنى فاعل(متقابل)است يعنى به موسى و برادرش

لما ابراهيم ايکه وقى ا على نصح فرعون خرج ضيق ذکر الذين ک قرى غبر مدن کفر يونس او بشر حصب حبب ما نذر ارض حلم فضل نهى رحم تحت مدين خسر التى شدد وتد اليسع

بازگشت، با يك صيحه عظيم است. كه ناگهان همگى در صحراى محشر حاضر شوند. «1». يونس، 3. جلد 10 - صفحه 373 «راجفة» به معناى اضطراب و لرزه شديد است. «اراجيف» به

بازگشت، با يك صيحه عظيم است. كه ناگهان همگى در صحراى محشر حاضر شوند. «1». يونس، 3. جلد 10 - صفحه 373 «راجفة» به معناى اضطراب و لرزه شديد است. «اراجيف» به

بازگشت، با يك صيحه عظيم است. كه ناگهان همگى در صحراى محشر حاضر شوند. «1». يونس، 3. جلد 10 - صفحه 373 «راجفة» به معناى اضطراب و لرزه شديد است. «اراجيف» به

آدرس: علي بن ابراهيم عن ابيه عن محمد بن ابي عمير عن منصور بن يونس و سعدان بن مسلم عن اسحاق بن عمار عن ابي عبد الله ع قال سمعته يقول : اسحاق بن عمار گويد:

رجو (۲۸ بار) اميد. [نساء:104]. شما از خدا چيزى اميدا داريد كه آنها ندارند [يونس:11]. اميدوارى لقاء اللّه آن است كه منتظر آن باشيم و بارى آن كار كنيم آن كه

[اسراء:1]. [كهف:1]. ولى به معنى عابد وثن در قرآن نيامده بر خلاف افعال آن مثل [يونس:18]. عبد را در قرآن دو جمع هست: عباد، عبيد [بقره:207]. [ق:29]. عباد در همه

آن گويد: بر سبيل تحكم است. اهتداء: به معنى هدايت يافتن و قبول هدايت است [يونس:108]. اينك مطالبى در اين زمينه: هدايت عامه و تكوينى هدايت تكوينى و عمومى

رفته است گر چه در اوّلى بيشتر است مثل [اسراء:69]. كه درباره باد عذاب است [يونس:22] كه در باد رحمت است ولى رياح همواره در بادهاى رحمت به كار رفته مگر در

سوره «فرقان» آیه 4، به معناى «آوردن» آمده است. همان گونه که در آیه 81 سوره «یونس» مى خوانیم که موسى به ساحران گفت: ما جئتم به السحر «آنچه شما آورده اید سحر

ناهُمْ وَقَوْمَهُمْ» و نيز روشن مى‏كند كه مكر خدا همان «دمرنا» است. ايضا: [يونس:21]. 2- در اينگونه آيات نسبت مكر بخدا اشكالى ندارد كه مكر خدا همان تدبير

قضاوت یوسف (ع) ۲; مقامات یوسف (ع) ۲; نبوت یوسف (ع) ۲ یونس(ع): قضاوت یونس(ع) ۳; مقامات یونس(ع) ۳; نبوت یونس(ع) ۳

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

پس آمدن كتاب راجع به نزول اول، و تفصيل راجع به نزول دوم مى‏باشد. ايضا آيه [يونس:37]. اگر مراد از «الْكِتاب» قرآن باشد. و نيز از آيه [طه:114]. به نظر مى‏آيد

دوباره شروع مى‏كنيم، اين وعده بر ما حتمى است و ما آنرا عملى خواهيم كرد. [يونس:34]. 7 - او نور آسمانها و زمين است زندگى و حركت و افاضه مطلقاً از اوست [نور:35]

رفته است گر چه در اوّلى بيشتر است مثل [اسراء:69]. كه درباره باد عذاب است [يونس:22] كه در باد رحمت است ولى رياح همواره در بادهاى رحمت به كار رفته مگر در

آیات شامل این کلمه «کلمه» از مادّه «کَلْم» در آیه 19 سوره «یونس»، اشاره به سنت و فرمان آفرینش دائر به آزادى انسانها است، که از آغاز چنین بوده است; چه این

رفته است گر چه در اوّلى بيشتر است مثل [اسراء:69]. كه درباره باد عذاب است [يونس:22] كه در باد رحمت است ولى رياح همواره در بادهاى رحمت به كار رفته مگر در

مكّى روم و يونس آمده ، و اگر نپذيريم كه سوره روم قبل از سوره مورد بحث نازل شده ، درباره سوره يونس اين ترديد را نداريم ، زيرا قطعا سوره يونس قبل از سوره

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

حضور است يعنى: امروز دينتان را كامل كردم ونعمتم را بر شما تمام نمودم. * [يونس:3]. در «سماء» و «ارض» گذشت كه مراد از ايام در اين آيه و نظائر آن مطابق زمان

قبله‌ى دائمى، كعبه بوده است. 4. وقتى نشانه‌هاى قهر خدا پديد آمد، حتّى حضرت يونس عليه السلام هم مطمئن شد كه عذاب الهى نازل و قوم كافرش نابود خواهند شد، لذا

اوّلى است كه همان انحراف باشد در قرآن مجيد نيزگاهى به كار رفته است. مثل [يونس:32]. كه مى‏شود گفت به معنى باطل است و عبارت اخراى انحراف از حق مى‏باشد و

را انكار نمايند. [شورى:14]. ايضاً [جاثية:17]. [بقره:213]. [آل عمران:19]. [يونس:90]. 3- حرص. طمع و حرص صفت مذمومى است كه شخص را دانسته و از روى علم به گناه

اين سوره به داستان پيامبرانى چون نوح، ابراهيم، موسى، هارون، الياس، لوط و يونس اشاره شد. اين آيه به منزله‌ى قطعنامه و پايان كار آن بزرگواران است كه مايه‌ى

اوّلى است كه همان انحراف باشد در قرآن مجيد نيزگاهى به كار رفته است. مثل [يونس:32]. كه مى‏شود گفت به معنى باطل است و عبارت اخراى انحراف از حق مى‏باشد و

عبرتى باشى و بدانند عاقبت دشمنان حق و عاقبت جباران چنين است. (يونس:90-92). در صحراى سينا [يونس:93]. بنى اسرائيل چون به صحراى سينا وارد شدند زندگى نوينى را

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

عبرتى باشى و بدانند عاقبت دشمنان حق و عاقبت جباران چنين است. (يونس:90-92). در صحراى سينا [يونس:93]. بنى اسرائيل چون به صحراى سينا وارد شدند زندگى نوينى را

«فتنه» اطلاق شده است. منظور از «فتنه» در جمله «أَنْ یَفْتِنَهُمْ» (آیه 83 یونس) منحرف ساختن از دین و آئین «موسى» بر اثر تهدید و ارعاب و شکنجه بوده و یا

الْمُصَدّقِين نَظُنّک نَحْن فَدَلاّهُمَا النّاصِحِين لَکُمَا الْمُسْرِفِين لُوط يُونُس الضّالّين عِنْدَنَا الْمُصْطَفَيْن الْغَابِرِين السّاخِرِين الّذِين إِنّهَا

پيدا كنند مثل‌ قوم‌ يونس‌ ‌که‌ مي‌فرمايد ‌در‌ سوره يونس‌ آيه 98: «فَلَو لا كانَت‌ قَريَةٌ آمَنَت‌ فَنَفَعَها إِيمانُها إِلّا قَوم‌َ يُونُس‌َ لَمّا آمَنُوا

در تفسير سوره يونس نيز گفتيم » ما به تفسير سوره يونس او مراجعه كرديم و غير از ادعا، هيچ بيانى نيافتيم و ما در همان سوره گفتيم كه سوره يونس صريح در اينست

مانند يوسف، موسى، هارون، داود، سليمان، زكريا، يحيى، عيسى، اسمعيل، صادق الوعد، يونس، اسحق، يعقوب. از طرف ديگر معجزات واقعه در بنى اسرائيل بيشتر از هر قوم بود

[بقره:266] از ذرّيه در اينجا جنس اراده شده لذا وصفش جمع آمده است همچنين در آيه [يونس:83] و در آيات ديگر نيز چنين است. در اينجا لازم است چند آيه را بررسى كنيم:

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ إِنَّهُم‌ لَنا لَغائِظُون‌َ (55) و تحقيقا ‌اينکه‌

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ أَزلَفنا ثَم‌َّ الآخَرِين‌َ (64) و جمع‌ كرديم‌

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. فَأَرسَل‌َ فِرعَون‌ُ فِي‌ المَدائِن‌ِ حاشِرِين‌َ

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. إِن‌َّ هؤُلاءِ لَشِرذِمَةٌ قَلِيلُون‌َ (54) محققا

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ أَنجَينا مُوسي‌ وَ مَن‌ مَعَه‌ُ أَجمَعِين‌َ (65)

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ إِنّا لَجَمِيع‌ٌ حاذِرُون‌َ (56) بعلاوه‌ اينها

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. فَأَخرَجناهُم‌ مِن‌ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ (57) وَ

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. فَأَخرَجناهُم‌ مِن‌ جَنّات‌ٍ وَ عُيُون‌ٍ (57) وَ

نمى‏دانم. در بعضى آيات هست كه خدا به شما از آسمان و زمين روزى مى‏دهد نحو [یونس:31] همچنين است آيه 62 نمل، 24 سباء،3 فاطر. با ملاحظه اين آيات و آيه ما نحن

اسمانها و زمين در شش روز آفريده شدند مثل [اعراف:54]. ايضاً آيات سوره‏هاى يونس:3- هود:7- فرقان:59- سجده:4- ق:38- حديد:4. ظاهر السموات نشان مى‏دهد كه منظور

اين سوره به داستان پيامبرانى چون نوح، ابراهيم، موسى، هارون، الياس، لوط و يونس اشاره شد. اين آيه به منزله‌ى قطعنامه و پايان كار آن بزرگواران است كه مايه‌ى

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ أَنجَينا مُوسي‌ وَ مَن‌ مَعَه‌ُ أَجمَعِين‌َ (65)

براى اتمام حجّت است، يا به خاطر تغيير حالات قوم. چنانكه در آيه 98 سوره‌ى يونس مى‌فرمايد: «لَمَّا آمَنُوا كَشَفْنا عَنْهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ» چون ايمان

هر حال آنان قهر الهى را ديدند و متنبّه شدند و يكديگر را ملامت كردند. «1». يونس، 73. «2». قصص، 81. «3». تفسير نورالثقلين. «4». تفسير مراغى. «5». طه، 97.

بازگشت شما و او بر هر چيزى توانا است. تفسير راجع به الربيانى در اوّل سوره يونس گذشت و محكم بودن آيات قرآن از حيث نظم و ترتيب و لفظ و معنى و حجّت و دليل

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. كَذلِك‌َ وَ أَورَثناها بَنِي‌ إِسرائِيل‌َ (59) ‌بعد‌

السلام ) به سوى سرزمين شام (ولسليمانالريح عاصفة ...) معناى اينكه ذوالفنون (يونس عليه السلام ) ((ذهب مغاضا فظن ان لن نقدر عليه (( واينكه سپس در ظلمات ندا

حضرت ابراهيم عليه السلام سوره «ابراهيم» ناميده شده و مانند سوره‌هاى قبلش يونس، هود، يوسف با «الر» آغاز شده است. اوّلين آيه‌ى اين سوره‌ها درباره اوصاف قرآن

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى بزرگتر بود چون هر يك در منتهاى

هر حال آنان قهر الهى را ديدند و متنبّه شدند و يكديگر را ملامت كردند. «1». يونس، 73. «2». قصص، 81. «3». تفسير نورالثقلين. «4». تفسير مراغى. «5». طه، 97.

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَهُوَ العَزِيزُ الرَّحِيم‌ُ

«10» به آنها كه زكات مى‌پردازند درود بفرست. «1». صف، 5. «2». اسراء، 8. «3». يونس، 26. «4». مائده، 119. «5». شعراء، 136. «6». ابراهيم، 21. «7». اسراء، 72.

مع اللّه أحدًا) ۶ - «عن یونس بن یعقوب قال: سمعت الصادق جعفربن محمد(ع) یقول: ... ملعون ملعون من لم یوقّر المسجدَ، تدرى یا یونس لِمَ عظَّم اللّه حقَّ المساجد

مِن‌َ المُفسِدِين‌َ). يونس‌ آيه 91 و نيز ميفرمايد: فَلَو لا كانَت‌ قَريَةٌ آمَنَت‌ فَنَفَعَها إِيمانُها إِلّا قَوم‌َ يُونُس‌َ) يونس‌ آيه 98، و يكي‌ ‌از‌

ترسى ندارند مگر كسانيكه ترك اولى از آنها صادر شده مانند حضرت موسى و آدم و يونس و امثال ايشان كه ميترسند از نقصان درجه خودشان ولى چون توبه و تدارك نمودند

كند، هيچ‌كس باقى نمى‌ماند. «لَقُضِيَ الْأَمْرُ» چنانكه در آيه‌ى 11 سوره‌ى يونس آمده است: «وَ لَوْ يُعَجِّلُ اللَّهُ لِلنَّاسِ الشَّرَّ اسْتِعْجالَهُمْ بِالْخَيْرِ

نورالثقلين. «2». انعام، 107. «3». غاشيه، 22. «4». ق، 45. «5». مائده، 99. «6». يونس، 99. «7». بقره، 256. «8». فاطر، 23. جلد 2 - صفحه 482 5- گاهى مردم، به وسيله‌ى

آیات نازل گردید. انس گوید: ماه دو بار در مکه منشق گردید و این آیات نازل شد. یونس از امام صادق علیه‌السلام نقل کند که چهارده نفر در شب چهاردهم ماه ذی الحجه

سوره: سوره اعراف، سوره انفال. جلد پنجم. مشتمل بر دو سوره: سوره توبه، سوره يونس. جلد ششم. مشتمل بر سه سوره: سوره هود، سوره يوسف، سوره رعد. جلد هفتم. مشتمل

معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى بزرگتر بود چون هر يك در منتهاى

معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى بزرگتر بود چون هر يك در منتهاى

در دوزخ به جايى نمى‌رسد. «وَ ما دُعاءُ الْكافِرِينَ» «1». غافر، 85. «2». يونس، 91. تفسير نور(10جلدى)، ج‌8، ص: 266 قالُوا أَ وَ لَمْ تَكُ تَأْتِيكُمْ رُسُلُكُمْ

بازگشت شما و او بر هر چيزى توانا است. تفسير راجع به الربيانى در اوّل سوره يونس گذشت و محكم بودن آيات قرآن از حيث نظم و ترتيب و لفظ و معنى و حجّت و دليل

راه خلاف و نزاع در پیش گرفتند و از صراط مستقیم منحرف شدند (نگا: آل‌عمران / یونس / ، جاثیه / ) و خداوند برای همیشه کسانی را بر ایشان گماشت که آنان را شکنجه

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

كافران و تکذیب گران دستور به صبر در انجام رسالت و پرهیز از ناشکیبایی همچون يونس«ع» دليلى بر نفى چشم زخم و خرافى بودن آن نيست رواياتى در توضیح آيه: «يَومَ

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. وَ أَوحَينا إِلي‌ مُوسي‌ أَن‌ أَسرِ بِعِبادِي‌ إِنَّكُم‌

بليّات محفوظ و بمقامات عاليه خواهد رسانيد و شرح اين قضايا در سوره بقره و يونس و طه مفصّلا ذكر شده است. إِن‌َّ فِي‌ ذلِك‌َ لَآيَةً وَ ما كان‌َ أَكثَرُهُم‌

بكار برده است ادب در دعا وثناى حضرت شعيب ، داوود و سليمان (ع ) ادب در دعاى يونس (ع ) در شكم ماهى دعاى ايوب و زكريا (ع ) وجوه لطيفى از ادب عبوديت عيسى (ع

ترتیل: ترجمه: «لَطَمَسْنَا»: محو می‌کردیم. از بین می‌بردیم (نگا: نساء / ، یونس / ، مرسلات / . در اینجا مراد کور کردن و از میان بردن بینائی دیدگان است. «فَاسْتَبِقُوا»:

..»: جواب (إِنْ) محذوف است. تقدیر چنین است: فَلا رَآدَّ لِفَضْلِهِ (نگا: یونس . مَا يَفْتَحِ‌ اللَّهُ‌ لِلنَّاسِ‌ مِنْ‌... (۰) Tabber requires Javascript

ایشان (آن را) می‌نویسند؟ پس برای حکم پروردگارت صبر کن، و مانند همراه ماهی [:یونس] مباش، چون (خدا را) ندا در داد در حالی که غضبش فرونشسته بود. اگر نعمتی از

فَأَنْجَيْناكُمْ وَ أَغْرَقْنا آلَ فِرْعَوْنَ وَ أَنْتُمْ تَنْظُرُونَ‌ «1». يونس، 92. جلد 1 - صفحه 115 و (به خاطر بياوريد) هنگامى كه دريا را براى شما شكافتيم

معجزاتى از قبيل طوفان و جراد و قمّل و ضفادع و دم و طمس كه در سوره اعراف و يونس ذكر شد بآنها ارائه داديم كه هر يك از ديگرى بزرگتر بود چون هر يك در منتهاى

آل‌عمران، 164. «4». حجرات، 17. «5». تفسير كنزالدقايق. «6». نور، 55. «7». يونس، 13 و 14. «8». انبياء، 105. «9». اعراف، 137. جلد 7 - صفحه 18 ه: «لَنُهْلِكَنَّ

«غفور» آمده بعد «رحيم» مگر در اين آيه؛ شايد به خاطر آن كه در همه‌ى موارد «1». يونس، 10. جلد 7 - صفحه 418 نظر به عملكرد انسان‌هاست كه بايد اول بخشيده شوند و

«3». عنكبوت، 46. «4». نحل، 125. «5». مضمون آيه 258 بقره. «6». مضمون آيه 38 يونس و آيات 22 و 23 بقره. جلد 8 - صفحه 215 جدال باطل با تحريك شيطان است. «إِنَّ

«فَسَوَّاها» يا قلع و قمع ساختمان‌ها است كه با خاك يكسان شد و يا خود مردم كه‌ «1». يونس، 17. جلد 10 - صفحه 500 با خاك يكسان شدند. يك فرد تزكيه شده مى‌تواند منشأ

«فَسَوَّاها» يا قلع و قمع ساختمان‌ها است كه با خاك يكسان شد و يا خود مردم كه‌ «1». يونس، 17. جلد 10 - صفحه 500 با خاك يكسان شدند. يك فرد تزكيه شده مى‌تواند منشأ

«فَسَوَّاها» يا قلع و قمع ساختمان‌ها است كه با خاك يكسان شد و يا خود مردم كه‌ «1». يونس، 17. جلد 10 - صفحه 500 با خاك يكسان شدند. يك فرد تزكيه شده مى‌تواند منشأ

الكافي، جلد ۳، كِتَابُ الصَّلَاة علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس بن عبد الرحمن عن يونس بن عمار عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، جلد ۴، يونس بن عبد الرحمن :

آدرس: الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، جلد ۴، يونس بن عبد الرحمن :

يحيي عن احمد بن محمد عن علي بن حديد عن منصور بن يونس عن يونس بن ظبيان قال سمعت ابا عبد الله ع يقول : يونس بن ظبيان گويد: از امام صادق (ع) شنيدم مى‏فرمود:

إِلياس‌َ كُل‌ٌّ مِن‌َ الصّالِحِين‌َ (85) وَ إِسماعِيل‌َ وَ اليَسَع‌َ وَ يُونُس‌َ وَ لُوطاً وَ كلاًّ فَضَّلنا عَلَي‌ العالَمِين‌َ (86) وَ مِن‌ آبائِهِم‌

إِلَّا الَّذِي‌ آمَنَت‌ بِه‌ِ بَنُوا إِسرائِيل‌َ وَ أَنَا مِن‌َ المُسلِمِين‌َ يونس‌ ‌آيه‌ 90 ‌که‌ مفاد. وَ هُوَ مُلِيم‌ٌ ‌است‌ گفتند: جبرئيل‌ كفي‌ ‌از‌ لجن‌

كِتَابُ الدِّيَات علي بن ابراهيم عن محمد بن عيسي عن يونس و عده من اصحابنا عن سهل بن زياد عن محمد بن عيسي عن يونس :

آدرس: الكافي، جلد ۷، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن سماعه قال :

آدرس: الاستبصار فيما اختلف من الاخبار، جلد ۴، يونس بن عبد الرحمن :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن زراره عن ابي عبد الله ع :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن معاويه بن عمار قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن ابن سنان عن ابي عبد الله ع :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن ابن مسكان عن ابي بصير قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن زراره عن ابي جعفر ع قال قال علي ع :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الدِّيَات يونس عن بعض من رواه عن ابي عبد الله ع :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن سماعه قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن بعض اصحابه عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۹، كِتَابُ الْفَرَائِضِ وَ الْمَوَارِيث يونس عن زرعه عن سماعه قال :

آدرس: الكافي، جلد ۶، كتاب الطلاق علي عن ابيه عن اسماعيل بن مرار عن يونس :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج عن يونس عن زياد بن مروان قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج عن يونس عن معاويه عن ابي عبد الله ع :

الله رفعه عن يونس بن عبد الرحمن قال : يونس بن عبد الرحمن گويد: به ابو الحسن اول (امام هفتم) گفتم: به چه روش خدا را يگانه دانم؟ فرمود: اى يونس، بدعت‏گذار

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود و قد روي ما ذكرناه يونس عن ابي الحسن الماضي ع قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج و عنه عن محسن بن احمد عن يونس بن يعقوب قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۷، كِتَابُ التِّجَارَات عنه عن محمد بن عيسي عن يونس قال :

آدرس: الكافي، جلد ۶، كِتَابُ الْأَطْعِمَة عنه عن ابيه عن يونس عمن ذكره عن ابي عبد الله ع قال :

تهذيب الاحكام، جلد ۵، كِتَابُ الْحَج و روي الحسين بن سعيد عن ابن فضال عن يونس بن يعقوب قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس عن ابن مسكان عن سليمان بن خالد قال :

تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الدِّيَات علي عن ابيه عن اسماعيل بن مرار عن يونس عنهم ع قال :

آدرس: الكافي، جلد ۴، كِتَابُ الْحَج و عنه عن ابن فضال عن يونس بن يعقوب قال :

آدرس: الكافي، جلد ۴، كِتَابُ الْحَج و عنه عن ابن فضال عن يونس قال :

آدرس: تهذيب الاحكام، جلد ۱۰، كِتَابُ الْحُدُود يونس بن عبد الرحمن عن سماعه عن ابي عبد الله ع قال :

آدرس: و عن الصفار عن السندي بن محمد عن يونس بن يعقوب قال :

آدرس: الكافي، جلد ۴، كِتَابُ الْحَج يونس عن زياد بن مروان قال :

آدرس: الكافي، جلد ۴، كِتَابُ الْحَج يونس عن معاويه بن عمار عن ابي عبد الله ع :