نتایج جستجو

رده:سوگند به شب رده:سوگند به شب هاى دهگانه رده:سوگند به شفع رده:سوگند به فجر رده:سوگند به ملائکه رده:سوگند به ملائکه وحى رده:سوگند به مکان ستارگان رده:سوگند

خوب و بد و صلاح و فساد را مى‏فهمد. اين لفظ فقط يكبار در قرآن آمده است. ها ف فجر سوى ما نفس قد طحى وقى فلح من

شامل این کلمه «فُجّار» جمع «فاجر» در اصل از «فَجْر» به معناى شکافتن وسیع است، و طلوع صبح را به این جهت طلوع فجر مى گویند که گویى پرده سیاهى شب با سپیده دم

صدر خلل زربيه صفف حين خبث بيت انم سلح کوب نسى حرب قوم جىء جنح سرر ثلث فدى فجر خبل مرض حظظ بثث نور جناح اصر شرک عصو اجل طغو بغى خسر سجد کمم

«تفعیل» برده شود (همانند آیه فوق) معناى تکثیر و تشدید را مى رساند. فجر (۲۴ بار) شكافتن. «فَجَرَ الْقَناةَ: شَقَّهُ» بعضى قيد وسعت را به آن اضافه كرده‏اند [اسراء:90]

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰ سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از «فجر»، «ليال عشر» و «شفع» و «وتر»، كه به آن ها، سوگند

اختیار طلوع فجر است. (بربّ الفلق) «فلق»، به معناى صبح یا فجر است (قاموس). تناسب این کلمه با معناى «فَلْق» (شکافتن)، از این جهت است که طلوع فجر، تاریکى را

۳(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... فرد. مقابل شَفْعْ و زوج [فجر:1-3]. قسم به فجر و شبهاى ده گانه و قسم به جفت و طاق. «وتر» در آيه به فتح واو و كسر

در افق است. ولى اقرب صباح را اول روز و صبح را فجر يا اول روز گفته قاموس نيز و احتمال مى‏دهد. صحاح فقط فجر است. به نظر مى‏آيد قول دوم درست‏تر باشد تا صبح

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰ سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از «فجر»، «ليال عشر» و «شفع» و «وتر»، كه به آن ها، سوگند

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰ سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از «فجر»، «ليال عشر» و «شفع» و «وتر»، كه به آن ها، سوگند

كفاره‌ ‌هر‌ مجلسي‌ ذكر ‌است‌. «5» قيام‌ ‌بر‌ صلوة فجر. «6» قيام‌ ‌بر‌ كليه صلوات‌. «7» قيام‌ ‌بر‌ نافله فجر. اقول‌: تمام‌ ‌اينکه‌ اقوال‌ بدون‌ مدرك‌ ‌است‌

آسمان، وقت طلوع فجر، درآيد در خانه يكى از شما، پس هر كه اين ستاره در خانه او فرود آيد آن كس وصى و خليفه من و امام بعد از من است. پس چون نزديك فجر شد هر يك از

آیات شامل این کلمه فجر (۲۴ بار) ال مَا سِجّين کِتَاب لَفِي إِن وَ الْعَالَمِين کَلاّ لِرَب أَدْرَاک النّاس يَقُوم يَوْم در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه فجر (۲۴ بار) ک‌ (۱۴۷۸ بار) کِتَاب أَنْزَلْنَاه الْمُتّقِين نَجْعَل إِلَيْک أَم مُبَارَک لِيَدّبّرُوا الْأَرْض آيَاتِه وَ فِي کَالْمُفْسِدِين

آیات شامل این کلمه فجر (۲۴ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) أَمَامَه يَسْأَل الْإِنْسَان أَيّان يُرِيد بَنَانَه بَل يَوْم الْقِيَامَة نُسَوّي فَإِذَا بَرِق أَن عَلَى

«انفجار» به معناى جریان شدید و بیرون ریختن آب با فشار و کثرت است. ف‌ (۲۹۹۹ بار) فجر (۲۴ بار) مِنْه الْحَجَر اثْنَتَا بِعَصَاک اضْرِب عَشْرَة عَيْنا فَقُلْنَا

مصدر افعال و نيز بامداد است، و آن از اوّل طلوع فجر تا ارتفاع آفتاب مى‏باشد. بيضاوى نيز از اوّل طلوع فجر تا ارتفاع آفتاب تا ارتفاع آن گفته است. على هذا،

کلمات مشتق شده در حال بارگیری... ل صلو شمس حول قوم الى نا غسق سنن ليل قرء وجد فجر لا انن

کلمه صخر (۳ بار) سنگ سخت. در اقرب بزرگى را نيز قيد مى‏كند. واحد آن صخره است [فجر:9]. قوم ثمود كه سنگها را در وادى بريدند و تراشيدند مثل [حجر:82]. [كهف:63]

عجز نا جمع انن اول ل قدر رسل ک رهق سوء لوط نجو قتر نزل کم يوم کفر اذ هذه فجر بشر وجه مرر نظر کيف ضحک قرى رجز ب نذر نن

ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى خفاء است كه شخص در آن وقت در تاريكى مخفى است به ريه سحر

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

و متعدى) «صبّ الماء و نحوه فصبّ هو: سكبه فانسكب» (اقرب). [عبس:24-25]. * [فجر:13]. نا گفته نماند: صبّ راجع به يك قوم به دليل «عَلَيْهِمْ» كه بعاد و ثمود

معنى ابنيه رفيعه آمده در اين صورت مفردش عماده است رجوع شود به صحاح و اقرب.[فجر:6-8]. احتمال قوى آن است كه «العِماد» در آيه به معنى كاخهاى بلند است رجوع شود

به «جبل» فصل «كوههاميخ زمين‏اند». * [ص:12] كلمه «ذُوالْاَوْتادِ» در سوره فجر آيه 10 نيز در وصف فرعون آمده است گويند: او چون مى‏خواست كسى را شكنجه دهد او

پس از شنيدن آنها بين حكم مادى و غير مادى مردّد مى‏شود مثلا در آيه [فجر:14]. و [فجر:22]. به نظر مى‏آيد كه احكام ماده و جسم در نظر است يعنى خداوند مانند

هذا علم حوط الذين طلب صبح ذا صبر کمم زيت مول الله کون سبل شکر عين کبر سوغ فجر عمل بلد هو صحب ذلکم حصد سنو جبى قلب سوع هما عرش ثم خلص رسو ايى سخر زوج اله

ح) نزديك صبح. صحاح گويد «السحر قبيل الصبح» طبرسى گويد: سحر وقا قبل از طلوع فجر است اصل آن به معنى خفاء است كه شخص در آن وقت در تاريكى مخفى است به ريه سحر

است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان

شدّت آن است كه عبارت از امتداد سايه و شدّت آن است و مراد از قبض سايه طلوع فجر و آمدن خورشيد و روز است كه سايه و تاريكى به اسانى قبض شده و زايل مى‏گردد و

آیات شامل این کلمه لما (۱۶۵ بار) [فجر:20-19]. گويند: «لَمَمْتُ الشَّىْ‏ءَ» يعنى آن را جمع و اصلاح كردم در نهج البلاغه خطبه 51 آمده «اَلاَوَاِنَّ مُعاوِيَةَ

ايثاق: بستن. «اَوْثَقَهُ فِى الْوِثاقِ ايثاقاً» يعنى او را به ريسمان بست [فجر:25-26]. وَثْاق مصدر است به معنى بستن چنانكه طبرسى گفته ضمير (عَذابَهُ - وَثاقَهُ)

مرصاد با مرصد آنست كه مرصاد به مكانى كه فقط مخصوص كمين است گفته مى‏شود. [فجر:14]. [نباء:21]. جوهرى آن را طريق معنى كرده ولى مراقبت در آن منظور است. ارصاد:

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) يوم‌ (۴۷۵ بار) از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند در نهج

کبر الله فى ب طوع سود بوب ما لفو غرب انس حصر يوم ليس دبب دبر نبو ورى لدى فجر کم ثم عظم نعم ان کفر ضلل مثل عذب نشء صلح جهنم تمم قوم ثوى انث حمر قمص بعد

مرصاد با مرصد آنست كه مرصاد به مكانى كه فقط مخصوص كمين است گفته مى‏شود. [فجر:14]. [نباء:21]. جوهرى آن را طريق معنى كرده ولى مراقبت در آن منظور است. ارصاد:

جبل رحم اول کان قبل کم نزع أما کئس کفر کون طرف ايى قصر اسف ما اما حزن ثعب فجر تسع حول يا غرب حتى قوم الله طوف غول ثم هو عند اله سئل اکل تمم ثمر دخل سلک

است. [هود:32]. گفتند: ای نوح با ما مجادله كردى و جدال را بسيار نمودى و مثل [فجر:12]. در قرآن مجيد لازم نيامده است. استكثار: گويند: «اِسْتَكْثَرَ مِنَ الشَّىْ‏ءِ»

قوم امن ربب سبح ابد لم سمو ارض ان غير الذى کفر امر خلق فوز هما ى دخل لعل فجر کور ا غشى وعد نعم قدر غشو او رضو يوم بل عند خلل عدن قد بغى صلح ذکر وقى الا

كار خلاف مجبور شود در حلى كه قلبش به واسطه ايمان آرام و بى دغدغه است. * [فجر:27-30]. در آيات ما قبل سخن از ندامت بد كار در وقت ديدن جهنّم است لذا عنان

هست و على هذا عقل را حجر گفته‏اند كه شخص را از خواسته‏هاى نفس منع مى‏كند [فجر:5] آيا در آن بر صاحب عقل سوگندى هست؟ و ايضاً حرام را از جهت ممنوع بودن حجر

است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان

است و چون نزديك طلوع فجر شد هر يك از ما در خانه خود نشسته منتظر افتادن ستاره بوديم و طمع پدر من عبّاس از همه بيشتر بود پس چون فجر طالع شد ستاره‌اى از آسمان

قوم ملک او کفر سلم بلغ اتى حتى ن امن رسل شدد ذکر صبر رئى وزر وفى جزى يا قسط فجر هن کسب وعد الا سئل صلح جىء نذر انس نعم التى حسب بين انت اذ ردد زوج خير دنو

در حيوان نمى‏گويند:«أَنْعَمَ عَلى فَرَسِهِ» تنعيم: نعمت دادن و مرفه كردن. [فجر:15]. اماانسان آنگاه كه خدايش او را امتحان كرد و محترم نمود و مرفه فرمود گويد:

در حيوان نمى‏گويند:«أَنْعَمَ عَلى فَرَسِهِ» تنعيم: نعمت دادن و مرفه كردن. [فجر:15]. اماانسان آنگاه كه خدايش او را امتحان كرد و محترم نمود و مرفه فرمود گويد:

اسلامى امساك مخصوصى است از طعام و چيزهاى ديگر كه در كتب فقه مذكور است از طلوع فجر شروع شده و با رسيدن شب به پايان مى‏رسد. [بقره:187]. جمله «كَما كُتِبَ عَلَى

امر حمد دين ا وصد قوم ما صرح جعل حبب لم ولد نضد زور ليل زيل اصل سمو خرج رزق فجر لو التى وقد کم فئد هضم ام کان مول نحت زرع قنو عين لا عبد هى خون عن سوى اخذ

اسلامى امساك مخصوصى است از طعام و چيزهاى ديگر كه در كتب فقه مذكور است از طلوع فجر شروع شده و با رسيدن شب به پايان مى‏رسد. [بقره:187]. جمله «كَما كُتِبَ عَلَى

روزى كه شرّش به همه جا گسترش يافته و رسيده است آن را آشكار نيز گفته‏اند «فجر مستطير» يعنى صبح آشكار. آن در هر حال از طيران است كه مفيد وسعت مى‏باشد. ه

تکرار در قرآن: ۴۷۵(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران گفته‏اند

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند

ما على المائده: اَكَلَه، اَرَمَ المالُ: فنى، اَرَمَ اى بلى و صار رميما» [فجر:3-6]: با تدبر در آيه شرفه روشن مى‏شود كه «اِرَمْ» بدل اشتمال است از «عاد»

چهار نماز واجب‌ ‌است‌ و قرآن‌ فجر مراد قرائت‌ قرآن‌ نيست‌ بلكه‌ معني‌ ‌در‌ ‌آيه‌ خواندن‌ فجر ‌است‌ ‌يعني‌ خواندن‌ نماز فجر ‌که‌ مشهود ملائكه‌ شب‌ و ملائكه‌

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰ سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از «فجر»، «ليال عشر» و «شفع» و «وتر»، كه به آن ها، سوگند

تنها گرداندن زبان باشد (نگا: اسراء / . «الْغُدُوِّ»: صبحگاهان. فاصله طلوع فجر و طلوع خورشید. «الآصالِ»: جمع أَصیل: شامگاهان. فاصله عصر و مغرب. ادْعُوا رَبَّکُمْ‌

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰، سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از ((فجر))، ((ليال عشر)) و ((شفع و وتر)) كه بدآنهاسوگند

تفسیر اول «عهد حضورى» است و طبق تفسیر دوم «عهد ذکرى». يوم‌ (۴۷۵ بار) از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران

لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ» فجر آيه 6. (وَ ثَمُودُ): ‌که‌ مي‌فرمايد: «الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ» فجر آيه 8. (وَ قَوم‌ُ إِبراهِيم‌َ) ‌که‌

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۳۰ سوره فجر مضامين سوره مباركه فجر وجوه مختلف درباره مراد از «فجر»، «ليال عشر» و «شفع» و «وتر»، كه به آن ها، سوگند

«فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً» ملائكه‌اى هستند كه هر روز ارزاق مردم را بين طلوع فجر تا طلوع خورشيد تقسيم مى‌كنند. «1» در تقسيم ارزاق، به هر فرد و قبيله و منطقه‌اى،

يعنى مقدارى از شب را تسبيح خدا كن و نيز در وقت پشت كردن نجوم كه با سفيدى فجر به تدريج پشت كرده وناپديد مى‏شوند. اوّلى به نماز شب و نيز بنماز مغرب و عشاء

مختلف ، يكى است ؟ سَلامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ «5» (آن شب) تا طلوع فجر، (سراسر) سلام و درود است. «سَلامٌ»، يكى از نام‌هاى خداوند در قرآن است. هُوَ

«فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً» ملائكه‌اى هستند كه هر روز ارزاق مردم را بين طلوع فجر تا طلوع خورشيد تقسيم مى‌كنند. «1» در تقسيم ارزاق، به هر فرد و قبيله و منطقه‌اى،

اختياري‌ و وقت‌ اضطراري‌، ‌از‌ ‌براي‌ نماز صبح‌ دو وقت‌ ‌است‌ فضيلت‌ ‌از‌ طلوع‌ فجر صادق‌ ‌تا‌ ظهور حمره مشرقيّه‌ و اجزاء ‌از‌ ظهور حمره‌ ‌تا‌ طلوع‌ شمس‌، و ‌از‌

«اَحْيَيْناهُ» حيات دينى و بصيرت است . و نيز به حيات آخرت اطلاق شده مثل [فجر:24] و هكذا به آدم فهيم و عاقل حىّ گفته شده [يس:70] اينك چند آيه را بررسى مى‏كنيم:

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

كننده عوض عطا كن‌ جلد 4 صفحه 368 و بهر امساك كننده تلف روا دار تا طلوع فجر و چون فجر طالع شود امر پروردگار بعرش برميگردد و ارزاق را قسمت مينمايد ميان مردم

و صفا است از طلوع فجر تا بعد از طلوع آفتاب چنانچه قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده در اين آيه كه فرمود سايه ما بين طلوع فجر است تا طلوع آفتاب

كننده عوض عطا كن‌ جلد 4 صفحه 368 و بهر امساك كننده تلف روا دار تا طلوع فجر و چون فجر طالع شود امر پروردگار بعرش برميگردد و ارزاق را قسمت مينمايد ميان مردم

«فَالْمُقَسِّماتِ أَمْراً» ملائكه‌اى هستند كه هر روز ارزاق مردم را بين طلوع فجر تا طلوع خورشيد تقسيم مى‌كنند. «1» در تقسيم ارزاق، به هر فرد و قبيله و منطقه‌اى،

لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ» فجر آيه 6. (وَ ثَمُودُ): ‌که‌ مي‌فرمايد: «الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ» فجر آيه 8. (وَ قَوم‌ُ إِبراهِيم‌َ) ‌که‌

مى‌كند. «وَ سَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا» «1» خداوند در قرآن، به زمان طلوع فجر و هنگام عصر يك بار سوگند ياد كرده است ولى به هنگام سحر سه بار. «وَ اللَّيْلِ

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

كننده عوض عطا كن‌ جلد 4 صفحه 368 و بهر امساك كننده تلف روا دار تا طلوع فجر و چون فجر طالع شود امر پروردگار بعرش برميگردد و ارزاق را قسمت مينمايد ميان مردم

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 23 ‌الي‌ 30 و ميفرمايد إِن‌َّ الَّذِين‌َ قالُوا رَبُّنَا اللّه‌ُ ثُم‌َّ

و صفا است از طلوع فجر تا بعد از طلوع آفتاب چنانچه قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده در اين آيه كه فرمود سايه ما بين طلوع فجر است تا طلوع آفتاب

و صفا است از طلوع فجر تا بعد از طلوع آفتاب چنانچه قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده در اين آيه كه فرمود سايه ما بين طلوع فجر است تا طلوع آفتاب

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

به این و آن *** روز دگر به کندن دل زین و آن گذشت. يوم‌ (۴۷۵ بار) از طلوع فجر تا غروب آفتاب. و نيز مدتى از زمان و وقت را يوم گويند. چنانكه راغب و ديگران

إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي‌ لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ (سوره‌ فجر ‌آيه‌ 6 و 7 و 8) و عمارات‌ بسيار مرتفع‌ ‌که‌ معني‌ ذات‌ العماد ‌است‌ و عمر

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 23 ‌الي‌ 30 و ميفرمايد إِن‌َّ الَّذِين‌َ قالُوا رَبُّنَا اللّه‌ُ ثُم‌َّ

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 23 ‌الي‌ 30 و ميفرمايد إِن‌َّ الَّذِين‌َ قالُوا رَبُّنَا اللّه‌ُ ثُم‌َّ

نخل‌) نخلستانها. (طَلعُها هَضِيم‌ٌ) طلع‌ اول‌ ظهور شي‌ء ‌است‌ مثل‌ طلوع‌ فجر و طلوع‌ شمس‌ و هول‌ مطلع‌ ‌که‌ آثار مرگ‌ ظاهر ميشود و اول‌ نظر ‌که‌ ميفرمايد

‌بر‌ مشهور و منصور ثلث‌ آخر شب‌ ‌است‌ و مراد ‌از‌ شب‌ ‌از‌ مغرب‌ ‌تا‌ طلوع‌ فجر ‌است‌ نه‌ ‌از‌ غروب‌ ‌تا‌ طلوع‌ آفتاب‌. جلد 3 - صفحه 137 مثلا ‌در‌ اول‌ حمل‌

و صفا است از طلوع فجر تا بعد از طلوع آفتاب چنانچه قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده در اين آيه كه فرمود سايه ما بين طلوع فجر است تا طلوع آفتاب

مى‌كند. «وَ سَبِّحْهُ لَيْلًا طَوِيلًا» «1» خداوند در قرآن، به زمان طلوع فجر و هنگام عصر يك بار سوگند ياد كرده است ولى به هنگام سحر سه بار. «وَ اللَّيْلِ

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

نموده كه المقسّمات امرا ملائكه تقسيم كننده روزيهاى بنى آدمند ما بين طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسيكه بخوابد در آنوقت‌ جلد 5 صفحه 62 خوابيده است از روزيش

نموده كه المقسّمات امرا ملائكه تقسيم كننده روزيهاى بنى آدمند ما بين طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسيكه بخوابد در آنوقت‌ جلد 5 صفحه 62 خوابيده است از روزيش

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 23 ‌الي‌ 30 و ميفرمايد إِن‌َّ الَّذِين‌َ قالُوا رَبُّنَا اللّه‌ُ ثُم‌َّ

و صفا است از طلوع فجر تا بعد از طلوع آفتاب چنانچه قمى ره از امام باقر عليه السّلام نقل نموده در اين آيه كه فرمود سايه ما بين طلوع فجر است تا طلوع آفتاب

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

فَيَومَئِذٍ لا يُعَذِّب‌ُ عَذابَه‌ُ أَحَدٌ وَ لا يُوثِق‌ُ وَثاقَه‌ُ أَحَدٌ فجر آيه 25 و 26. ] (آیه 34)- و لذا بلافاصله بعد از آن می‌افزاید: «در آن روز که

نخل‌) نخلستانها. (طَلعُها هَضِيم‌ٌ) طلع‌ اول‌ ظهور شي‌ء ‌است‌ مثل‌ طلوع‌ فجر و طلوع‌ شمس‌ و هول‌ مطلع‌ ‌که‌ آثار مرگ‌ ظاهر ميشود و اول‌ نظر ‌که‌ ميفرمايد

لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ» فجر آيه 6. (وَ ثَمُودُ): ‌که‌ مي‌فرمايد: «الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ» فجر آيه 8. (وَ قَوم‌ُ إِبراهِيم‌َ) ‌که‌

حرام ياد خدا كنيم و از گناه دست برداريم. «6» «1». طه، 14. «2». رعد، 28. «3». فجر، 27- 28. «4». طه، 124. «5». كافى، ج 2، ص 500. «6». ميزان الحكمة و سفينةالبحار

نخل‌) نخلستانها. (طَلعُها هَضِيم‌ٌ) طلع‌ اول‌ ظهور شي‌ء ‌است‌ مثل‌ طلوع‌ فجر و طلوع‌ شمس‌ و هول‌ مطلع‌ ‌که‌ آثار مرگ‌ ظاهر ميشود و اول‌ نظر ‌که‌ ميفرمايد

فَصَب‌َّ عَلَيهِم‌ رَبُّك‌َ سَوطَ عَذاب‌ٍ، إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَبِالمِرصادِ‌-‌ فجر آيه 11 ‌تا‌ 13‌-‌ بِغَيرِ الحَق‌ِّ معني‌ ‌اينکه‌ نيست‌ ‌که‌ فساد دو قسم‌ ‌است‌:

نموده كه المقسّمات امرا ملائكه تقسيم كننده روزيهاى بنى آدمند ما بين طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسيكه بخوابد در آنوقت‌ جلد 5 صفحه 62 خوابيده است از روزيش

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 28 ‌الي‌ 30، و مقام‌ رضا بالاترين‌ مقامات‌ ‌است‌ ‌که‌ بنده‌ ‌در‌ جميع‌

مي‌نمودند ‌که‌ مي‌فرمايد: وَ ثَمُودَ الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ فجر آيه 6. كَذَّبَت‌ ثَمُودُ بِالنُّذُرِ انذار ‌آنها‌ فرمايش‌ حضرت‌ صالح‌ ‌بود‌

است و بعد از آن فرمايد كه اين سلامتى و بركت و فضيلت ممتد است تا وقت طلوع فجر. على بن ابراهيم (رحمه اللّه) از حضرت باقر عليه السّلام روايت كند كه فرمود:

‌براي‌ عبادت‌ نصف‌ آخر ‌است‌ ‌که‌ اول‌ وقت‌ نماز شب‌ ‌است‌ ‌از‌ نصف‌ ‌تا‌ فجر و نصف‌ ‌براي‌ استراحت‌ و نوم‌ نصف‌ اول‌ ‌است‌ آنهم‌ ‌بعد‌ ‌از‌ اداء فرائض‌

نموده كه المقسّمات امرا ملائكه تقسيم كننده روزيهاى بنى آدمند ما بين طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسيكه بخوابد در آنوقت‌ جلد 5 صفحه 62 خوابيده است از روزيش

نموده كه المقسّمات امرا ملائكه تقسيم كننده روزيهاى بنى آدمند ما بين طلوع فجر تا طلوع آفتاب پس كسيكه بخوابد در آنوقت‌ جلد 5 صفحه 62 خوابيده است از روزيش

نخل‌) نخلستانها. (طَلعُها هَضِيم‌ٌ) طلع‌ اول‌ ظهور شي‌ء ‌است‌ مثل‌ طلوع‌ فجر و طلوع‌ شمس‌ و هول‌ مطلع‌ ‌که‌ آثار مرگ‌ ظاهر ميشود و اول‌ نظر ‌که‌ ميفرمايد

برقرار و ساكن‌ و مستقر ميشود. (وَ الضُّحي‌) روشنايي‌ روز ‌از‌ اول‌ طلوع‌ فجر ‌است‌ ‌تا‌ ذهاب‌ حمره مغربيه‌، و بعضي‌ گفتند: موقعي‌ ‌که‌ آفتاب‌ پهن‌ ميشود،

إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي‌ لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ (سوره‌ فجر ‌آيه‌ 6 و 7 و 8) و عمارات‌ بسيار مرتفع‌ ‌که‌ معني‌ ذات‌ العماد ‌است‌ و عمر

اهل بهشت كه آنها متنعّمند در باغهاى خودشان در سايه گسترده مانند ما بين طلوع فجر و آفتاب و بهتر از آن و نيز در كنار آبشارى كه خداوند بقدرت خود در مناظر آنها

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر ‌آيه‌ 27 ‌الي‌ 30 شرحش‌ ‌در‌ سوره ‌بعد‌ ميآيد ‌ان‌ شاء اللّه‌ ‌تعالي‌. فِي‌

برقرار و ساكن‌ و مستقر ميشود. (وَ الضُّحي‌) روشنايي‌ روز ‌از‌ اول‌ طلوع‌ فجر ‌است‌ ‌تا‌ ذهاب‌ حمره مغربيه‌، و بعضي‌ گفتند: موقعي‌ ‌که‌ آفتاب‌ پهن‌ ميشود،

نخل‌) نخلستانها. (طَلعُها هَضِيم‌ٌ) طلع‌ اول‌ ظهور شي‌ء ‌است‌ مثل‌ طلوع‌ فجر و طلوع‌ شمس‌ و هول‌ مطلع‌ ‌که‌ آثار مرگ‌ ظاهر ميشود و اول‌ نظر ‌که‌ ميفرمايد

بِعادٍ إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي‌ لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ» فجر آيه 5 و 6 و 7. و مراد ‌از‌ ظالمة كفر و شرك‌ و عدم‌ ايمان‌ ‌به‌ انبياء ‌است‌

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 28 ‌الي‌ 31. (آیه 34)- باز در اینجا دو گروه را مخاطب ساخته، می‌گوید: «پس

احدي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ فوت‌ نشود چنانچه‌ ميفرمايد: إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَبِالمِرصادِ فجر آيه 13‌-‌ ‌که‌ احدي‌ ‌از‌ تحت‌ قدرت‌ ‌او‌ بيرون‌ نيست‌ و معناي‌ جلوگيري‌ ‌است‌

احدي‌ ‌از‌ ‌آنها‌ فوت‌ نشود چنانچه‌ ميفرمايد: إِن‌َّ رَبَّك‌َ لَبِالمِرصادِ فجر آيه 13‌-‌ ‌که‌ احدي‌ ‌از‌ تحت‌ قدرت‌ ‌او‌ بيرون‌ نيست‌ و معناي‌ جلوگيري‌ ‌است‌

‌از‌ ظالم‌ و كفر كافر ‌را‌ ‌از‌ كافر و شرك‌ مشرك‌ ‌را‌ ‌از‌ مشرك‌ ‌در‌ سوره فجر ‌بعد‌ ‌از‌ ‌آيه‌ أَ لَم‌ تَرَ كَيف‌َ فَعَل‌َ رَبُّك‌َ بِعادٍ‌-‌ ‌الي‌ ‌قوله‌‌-‌

البِلادِ فَأَكثَرُوا فِيهَا الفَسادَ فَصَب‌َّ عَلَيهِم‌ رَبُّك‌َ سَوطَ عَذاب‌ٍ فجر آيه 10 ‌الي‌ 12. و آيه شريفه‌: كُلَّما نَضِجَت‌ جُلُودُهُم‌ بَدَّلناهُم‌ جُلُوداً

آن مفسرى كه گفته مراد از تنور طلوع فجر است ، و معناى آيه اين است كه «امر به همان منوال بود تا آنكه امر ما آمد، و فجر كه لحظه اول عذاب بود طلوع كرد» و قول

«3» ‌در‌ جاي‌ ديگر ميفرمايد: وَ لا تَحَاضُّون‌َ عَلي‌ طَعام‌ِ المِسكِين‌ِ فجر ‌آيه‌ 18. ‌يعني‌ ترغيب‌ نميكنند ‌بر‌ اطعام‌ فقراء نه‌ ‌خود‌ رغبت‌ دارند ‌که‌

عَشْرٍ» «2» كه مراد ده شب است نه كم‌تر و نه بيش‌تر. «1». انبياء، 87. «2». فجر، 2. جلد 8 - صفحه 63 گاهى مراد از عدد، كثرت است. نظير آيه‌ى: «لَوْ يُعَمَّرُ

كه در گره‌ها مى‌دمند. و از شرّ هر حسود آنگاه كه حسد ورزد. كلمه «فلق» مثل «فجر» به معناى شكافتن است، شكافتن سياهى شب يا سپيده صبح: «فالِقُ الْإِصْباحِ» «1»؛

روزه‌ ‌در‌ شريعت‌ اسلام‌ عبارت‌ ‌از‌ امساك‌ ‌از‌ مفطرات‌، ‌از‌ اول‌ طلوع‌ فجر ‌تا‌ زوال‌ حمره‌ مشرقيه‌ ‌است‌ و ‌از‌ عبادات‌ بسيار بزرگ‌ ‌است‌ و يكي‌ ‌از‌

نيست و زوال شمس نصف روز از اوّل طلوع آفتاب تا غروب است نه نصف از اوّل طلوع فجر تا مغرب گويا حضرات خواسته‌اند نماز ظهر و عصر را داخل در حكم نمايند و راضى

عنكبوت، 50. «2». جاثيه، 26. «3». يس، 70. «4». انفال، 24. «5». بقره، 179. «6». فجر، 24. «7». تفسير نمونه، ج 15، ص 543. «8». بقره، 74. جلد 6 - صفحه 457 2. روايات

حكايت مى كند رواياتى درباره واجب شدن نمازهاى پنجگانه ومراد از مشهود بودن قرآن فجر (نمازصبح ) در ذيل آيه : ((اقم الصلوة ...(( رواياتى درباره شفاعت نمودن پيغمبر

نيست و زوال شمس نصف روز از اوّل طلوع آفتاب تا غروب است نه نصف از اوّل طلوع فجر تا مغرب گويا حضرات خواسته‌اند نماز ظهر و عصر را داخل در حكم نمايند و راضى

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر آيه 28 ‌الي‌ 31. (آیه 33)- در تعقیب آیه قبل که از مسأله حساب دقیق الهی سخن

رَبِّك‌ِ راضِيَةً مَرضِيَّةً فَادخُلِي‌ فِي‌ عِبادِي‌ وَ ادخُلِي‌ جَنَّتِي‌ فجر، آيه 28 ‌الي‌ 30. و مقابل‌ نفس‌ لوامة ‌که‌ ‌خود‌ ‌را‌ ملامت‌ ميكند ‌که‌ چرا

ميفرمايد إِرَم‌َ ذات‌ِ العِمادِ الَّتِي‌ لَم‌ يُخلَق‌ مِثلُها فِي‌ البِلادِ فجر ‌آيه‌ 6 و 7. و اما هود ‌در‌ مجمع‌ البحرين‌ (‌قيل‌ ‌هو‌ ‌إبن‌ ‌عبد‌ اللّه‌

324 مِثلُها فِي‌ البِلادِ وَ ثَمُودَ الَّذِين‌َ جابُوا الصَّخرَ بِالوادِ (فجر ‌آيه‌ 6 ‌الي‌ 9) چه‌ عمارات‌ مرتفعي‌ و باغهاي‌ مشجري‌ و گلهاي‌ مزيني‌ ‌که‌

ذات العماد التى لم يخلق مثلها فى البلاد» وارد شده و به زودى در تفسير سوره فجر درباره بى اعتبار بودن آن روايات بحث خواهيم كرد. ان شاء اللّه تعالى. ۱ - عاد،

زيارت جامعه روايت كرده. * * * ترجمه تفسير الميزان جلد ۲۰ صفحه ۴۶۴ «سوره فجر» سوره «فجر»، مكّى است و سى آيه دارد. بِسمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ * وَ

‌براي‌ نماز شب‌ ‌پس‌ ‌از‌ فراغ‌ ‌از‌ نماز شب‌ ‌گفت‌ چيزي‌ نمانده‌ بطلوع‌ فجر بمان‌ ‌تا‌ نماز صبح‌ اداء كنيم‌ و تعقيبات‌ و اوراد و اذكار و تلاوت‌ آيات‌

تَرَ؟»: آیا ندیده‌ای؟ مراد از دیدن، شنیدن و باخبر شدن است (نگا: بقره / و و فجر / . مخاطب هرچند پیغمبر است، ولی مراد عموم مردم است. «أَصْحَابِ»: جمع صاحِب،

نفسانيّات انسان است، زيرا مقام، مال و شهوت، «1». نجم، 29. «2». اعراف، 179. «3». فجر، 19. «4». غررالحكم. جلد 9 - صفحه 73 هر چند صباحى به سراغ انسان مى‌آيد، ولى

نيست و زوال شمس نصف روز از اوّل طلوع آفتاب تا غروب است نه نصف از اوّل طلوع فجر تا مغرب گويا حضرات خواسته‌اند نماز ظهر و عصر را داخل در حكم نمايند و راضى

حكايت مى كند رواياتى درباره واجب شدن نمازهاى پنجگانه ومراد از مشهود بودن قرآن فجر (نمازصبح ) در ذيل آيه : ((اقم الصلوة ...(( رواياتى درباره شفاعت نمودن پيغمبر

باز است: هنگام نبرد مجاهدان اسلام، زمان نزول باران، هنگام تلاوت قرآن، موقع فجر و وقت نداى اذان». «3» بر خلاف آنكه درهاى رحمت آسمان و زمين به روى مؤمنان با

نيست و زوال شمس نصف روز از اوّل طلوع آفتاب تا غروب است نه نصف از اوّل طلوع فجر تا مغرب گويا حضرات خواسته‌اند نماز ظهر و عصر را داخل در حكم نمايند و راضى

رود، و چون ريسمانى سفيد رنگ به آخر افق مى افتد، و به صورت فجر دوم در مى آيد، كه آن را فجر دوم يا فجر صادق مى نامند، و بدين جهت صادقش مى گويند، كه از آمدن روز

إِذَا فَجَرَ اَلرَّجُلُ بِالْمَرْأَةِ لَمْ تَحِلَّ لَهُ اِبْنَتُهَا أَبَداً وَ إِنْ كَانَ قَدْ تَزَوَّجَ اِبْنَتَهَا قَبْلَ ذَلِكَ وَ لَمْ يَدْخُلْ بِهَا

از آن وتر را بجا آورد، اگر چه اندكى آثار فجر پديد شده باشد؟ آن حضرت گفت: در صورتى كه بيم آن داشته باشى كه فجر طالع شود، طواف را قطع كن، و وتر را مقدم بدار،

را هلاك كند. دامادها به نظرشان رسيد كه لوط دارد مزاح مى كند، ولى همين كه فجر طالع شد دو فرشته با عجله به لوط گفتند: زود باش دست زن و دو دخترت كه فعلا در

اَللَّيْلِ قَالَ اَلثُّلُثُ اَلْبَاقِي وَ سَأَلْتُهُ عَنِ اَلْوَتْرِ بَعْدَ فَجْرِ اَلصُّبْحِ قَالَ نَعَمْ قَدْ كَانَ‏ أَبِي‏ رُبَّمَا أَوْتَرَ بَعْدَ مَا

أَنَّهُ سُئِلَ عَنْ رَجُلٍ مُحْصَنٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَشَهِدَ عَلَيْهِ ثَلاَثَةُ رِجَالٍ وَ اِمْرَأَتَانِ قَالَ فَقَالَ إِذَا شَهِدَ عَلَيْهِ ثَلاَثَةُ

يَحِلُّ لَهُ ذَلِكَ قَالَ لاَ يُحَرِّمُ اَلْحَرَامُ اَلْحَلاَلَ وَ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ حَرَاماً أَ يَتَزَوَّجُ اِبْنَتَهَا قَالَ لاَ يُحَرِّمُ اَلْحَرَامُ

لَقِيتُهُ عَنْ غُلاَمٍ لَمْ يَبْلُغِ اَلْحُلُمَ وَقَعَ عَلَى اِمْرَأَةٍ أَوْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ أَيُّ شَيْ‏ءٍ يُصْنَعُ بِهِمَا قَالَ يُضْرَبُ اَلْغُلاَمُ دُونَ

خورشيد تا نهايت تاريكى شب (نيمه شب ) برپا دار، و همچنين قرآن فجر (نماز صبح ) را، چرا كه قرآن فجر مورد مشاهده (فرشتگان شب و روز) است . ۷۹ - پاسى از شب را از

مى‏آورد، و از اوّل شب جنب مى‏شود، و تا آخر شب غسل نمى‏كند و چنين مى‏پندارد كه فجر دميده است. فرمود: آن روز را روزه نمى‏دارد، و روزى ديگر روزه مى‏گيرد.

دَمِيمٍ قَصِيرٍ قَدْ سَقَى بَطْنُهُ وَ قَدْ دَرَّ عُرُوقُ بَطْنِهِ قَدْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَقَالَتِ اَلْمَرْأَةُ مَا عَلِمْتُ إِلاَّ وَ قَدْ دَخَلَ عَلَيَّ

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ أَ يَتَزَوَّجُ اِبْنَتَهَا قَالَ إِنْ كَانَ قُبْلَةً أَوْ شِبْهَهَا فَلاَ بَأْسَ وَ إِنْ كَانَ زِنًى فَلاَ

يَسْأَلُهُ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ ثُمَّ إِنَّهُ تَزَوَّجَهَا بَعْدَ اَلْحَمْلِ فَجَاءَتْ بِوَلَدٍ هُوَ أَشْبَهُ خَلْقِ اَللَّهِ بِهِ فَكَتَبَ بِخَطِّهِ

قُدِّمَ إِلَى‏ اَلْمُتَوَكِّلِ‏ رَجُلٌ‏ نَصْرَانِيٌ‏ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ وَ أَرَادَ أَنْ يُقِيمَ‏ عَلَيْهِ اَلْحَدَّ فَأَسْلَمَ‏ فَقَالَ‏ يَحْيَى

دَمِيمٍ قَصِيرٍ قَدْ سُقِيَ بَطْنُهُ وَ قَدْ دَرَّتْ عُرُوقُ بَطْنِهِ قَدْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَقَالَتِ اَلْمَرْأَةُ مَا عَلِمْتُ بِهِ إِلاَّ وَ قَدْ دَخَلَ

يَتَزَوَّجُ اِبْنَتَهَا قَالَ لاَ وَ لَكِنْ إِنْ كَانَتْ عِنْدَهُ اِمْرَأَةٌ ثُمَّ فَجَرَ بِأُمِّهَا أَوِ اِبْنَتِهَا أَوْ أُخْتِهَا لَمْ تَحْرُمْ عَلَيْهِ اِمْرَأَتُهُ

سَأَلْتُهُ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ أَ يَتَزَوَّجُ أُمَّهَا مِنَ اَلرَّضَاعَةِ أَوِ اِبْنَتَهَا قَالَ لاَ

دَمِيمٍ قَصِيرٍ قَدْ سَقَطَ بَطْنُهُ وَ قَدْ دَرَّ عُرُوقُ بَطْنِهِ قَدْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَقَالَتِ اَلْمَرْأَةُ مَا عَلِمْتُ بِهِ إِلاَّ وَ قَدْ دَخَلَ

فَاسْتَرَابَ بِهَا فَهَدَّدَ اَلْجَارِيَةَ فَأَقَرَّتْ أَنَّ اَلرَّجُلَ فَجَرَ بِهَا ثُمَّ إِنَّهَا حَبِلَتْ فَأَتَتْ بِوَلَدٍ فَكَتَبَ‏ ع إِنْ كَانَ اَلْوَلَدُ

خواهد بود زيرا ساعات شب دوازده ساعت و ساعات روز نيز دوازده ساعت و فاصله طلوع فجر تا طلوع خورشيد هم يك ساعت است (يعنى بر رويهم بيست و پنج ساعت است) پس خداوند

كُنْتُ عِنْدَ أَبِي عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ رَجُلٌ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ أَ تَحِلُّ لَهُ اِبْنَتُهَا قَالَ نَعَمْ إِنَّ اَلْحَرَامَ لاَ يُفْسِدُ

يَتَزَوَّجُ اِبْنَتَهَا قَالَ لاَ وَ لَكِنْ إِنْ كَانَتْ عِنْدَهُ اِمْرَأَةٌ ثُمَّ فَجَرَ بِأُمِّهَا أَوْ أُخْتِهَا لَمْ تَحْرُمْ عَلَيْهِ اَلَّتِي عِنْدَهُ‏

فَأَمَّا مَا رَوَاهُ‏ سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ يَتَزَوَّجُ اِبْنَتَهَا فَقَالَ نَعَمْ يَا سَعِيدُ إِنَّ اَلْحَرَامَ

قُلْتُ‏ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع‏ رَجُلٌ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ هَلْ يَجُوزُ لَهُ أَنْ يَتَزَوَّجَ بِابْنَتِهَا قَالَ مَا حَرَّمَ حَرَامٌ حَلاَلاً قَطُّ

يُرْجَمُ إِنْ زَنَى‏ بِيَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ أَمَةٍ فَإِنْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ حُرَّةٍ وَ لَهُ اِمْرَأَةٌ حُرَّةٌ فَإِنَّ عَلَيْهِ اَلرَّجْمَ

فَاسْتَرَابَ بِهَا فَهَدَّدَ اَلْجَارِيَةَ فَأَقَرَّتْ أَنَّ اَلرَّجُلَ فَجَرَ بِهَا ثُمَّ إِنَّهَا حَبِلَتْ فَأَتَتْ بِوَلَدٍ فَكَتَبَ إِنْ كَانَ اَلْوَلَدُ

قال : على بن عطيّه از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود: فجر يا صبح صادق آن است كه وقتى نگاه ميكنى عرض افق روشن شده و روشنى آن همچون سفيدى

رَجْعَةٌ فَإِنَّ عَلَيْهَا حَدَّ اَلزَّانِي غَيْرِ اَلْمُحْصَنِ‏ وَ إِذَا فَجَرَ نَصْرَانِيٌ‏ بِامْرَأَةٍ مُسْلِمَةٍ فَلَمَّا أُخِذَ لِيُقَامَ عَلَيْهِ اَلْحَدُّ

أَصْحَابِنَا إِلَى‏ أَبِي جَعْفَرٍ اَلثَّانِي ع‏ مَعِي يَسْأَلُهُ عَنْ رَجُلٍ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ فَحَمَلَتْ ثُمَّ إِنَّهُ تَزَوَّجَهَا بَعْدَ اَلْحَمْلِ فَجَاءَتْ

بعد از طلوع فجر و قبل از طلوع آفتاب بر زمين حكمفرما است و لذتبخش ترين سايه ها و ساعات همان است ، اين نور كم رنگ و سايه گستر، از لحظه طلوع فجر شروع مى شود

يُرْجَمُ إِنْ زَنَى‏ بِيَهُودِيَّةٍ أَوْ نَصْرَانِيَّةٍ أَوْ أَمَةٍ فَإِنْ فَجَرَ بِامْرَأَةٍ حُرَّةٍ وَ لَهُ اِمْرَأَةٌ حُرَّةٌ فَإِنَّ عَلَيْهِ اَلرَّجْمَ

فرود آمدن روزى بسوى بنده همانند ذكر و دعا در تعقيب نماز صبح در فاصله طلوع فجر تا طلوع آفتاب نيست، آن حضرت فرمود: آرى درست است اما من تو را از چيزى بهتر

‌در‌ ‌هر‌ ركعتي‌ يك‌ ركوع‌ دو سجده‌ نه‌ بيش‌ نه‌ كم‌، و هكذا صوم‌ ‌از‌ طلوع‌ فجر ‌تا‌ مغرب‌ شرعي‌ مازادش‌ و نقصانش‌ بقصد صوم‌ بدعت‌ ‌است‌ و ‌غير‌ اينها. وَ

صلّى اللَّه عليه و آله است كه واجب فرموده و ميتوان آن را از [هنگام‏] دميدن فجر روز جمعه تا نزديك ظهر آن را انجام دهند، و بهترين موقع آن وقتى است كه نزديك

از داوود رقى، از امام صادق «عليه السلام» نقل كرده، و در آن آمده: همين كه فجر طلوع كرد، برخاست اذان و اقامه گفت، و مرا در طرف راست خود بپا داشت، و در ركعت

فرمود كه قراءت را بلند بخواند و همچنين نماز عشاء، پس هنگامى كه نزديك طلوع فجر و صبح صادق شد بزمين بازگشت و با مردم به نماز صبح ايستاد و خداوند او را امر

تُرِيدُ أَنْ تُعَذِّبَنِي‏ عَلَيْهِ أَوْ تُقَايِسَنِي بِهِ أَنْ يَطْلُعَ فَجْرُ هَذِهِ اَللَّيْلَةِ أَوْ يَتَصَرَّمَ هَذَا اَلشَّهْرُ إِلاَّ وَ قَدْ غَفَرْتَهُ

بِضَوْئِهِ شُعَاعَ اَلشَّمْسِ وَ أَطْفَأَ بِشُعَاعِهِ ظُلْمَةَ اَلْغَطْشِ وَ فَجَّرَ اَلْأَرْضَ عُيُوناً وَ اَلْقَمَرَ نُوراً وَ اَلنُّجُومَ بُهُوراً ثُمَّ عَلاَ

‌از‌ اول‌ ظهر عرفه‌ ‌تا‌ غروب‌ شرعي‌ ‌است‌. «و وقوف‌ مشعر» ‌از‌ اول‌ طلوع‌ فجر روز عيد ‌تا‌ طلوع‌ آفتاب‌ ‌است‌. «و رمي‌ جمره‌ عقبي‌» ‌در‌ روز عيد ‌است‌ «و

براى مردم سخن مى‏گفت شنيدم كه فرمود: رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله نماز فجر را با امامت بر اصحاب خود بجاى آورد. و آنگاه بگفتگو با ايشان بنشست تا زمانى

كودكانتان كه به حد بلوغ نرسيده اند در سه وقت از شما اجازه بگيرند: قبل از نماز فجر، و در نيمروز هنگامى كه لباسهاى (معمولى ) خود را بيرون مى آوريد، و بعد از نماز

. «فجور» از ماده «فجر» چنانكه قبلا هم اشاره كرده ايم به معنى شكافتن وسيع است ، و از آنجا كه سپيده صبح پرده شب را مى شكافد به آن فجر گفته شده . و نيز از

برای شما (از فرزندان) مقرر داشته طلب کنید و بخورید و بیاشامید تا خط سفید (فجر) از خط سیاه (شب) برایتان نمایان گردد؛ سپس روزه را تا (فرا رسیدن) شب به اتمام

مى گويد التى لم تخلق مثلها فى البلاد: نظير آن در بلاد جهان خلق نشده بود (فجر آيه ۸) به همين جهت بعضى از مستشرقين گفته اند كه قوم عاد در حدود برهوت (يكى

شده و در روايتى هم آمده كه: اين دو فرشته - كه موكّل بر انسانند - هنگام نماز فجر، نزد مؤمن مى آيند و با آمدن آنان، آن دو فرشته كه در شب موكّل بر او بودند،

است. و يا اين كه: «شاهد» ملائكۀ دنبال رو و نويسندۀ اعمال، و «مشهود» قرآن فجر است. و اقوال ديگرى از اين قبيل. و اكثر اين اقوال - به طورى كه ملاحظه مى كنيد

در خصوص ‍ خوددارى از كارهاى معينى است عمال شده ، و آن هم خوددارى از طلوع فجر تا مغرب و تواءم با نيت است و منظور از «الذى ن من قبلكم » امتهاى گذشته و قبل

سياه شب مى شكافد، اين واژه به معنى طلوع صبح ، به كار رفته ، همانگونه كه «فجر» نيز به همين مناسبت بر طلوع صبح اطلاق مى شود. بعضى آن را به معنى همه مواليد

نيز حجر مى گويند، چون انسان را از كارهاى خلاف منع مى كند، لذا در آيه ۵ سوره فجر مى خوانيم هل فى ذلك قسم لذى حجر (آيا در اين سخن ، سوگند قانع كننده اى براى

خوانيم رضى الله تفسير نمونه جلد ۲۷ صفحه ۸۵ عنهم و رضوا عنه و يا در آيه ۲۸ فجر آمده است راضية مرضية ولى تفسير اول مناسب تر است . نكته : فخر رازى مى گويد:

يابد»!. آرامش و اطمينان دل نيز نتيجه اش همان است كه در آيات ۲۷ - ۳۰ سوره فجر آمده است : يا ايتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية فادخلى فى عبادى

به «ذوالاوتاد» (صاحب ميخهاى محكم ) كه در آيات فوق صريحتر و در آيه ۱۰ سوره فجر آمده است ، كنايه از استحكام قدرت فرعون و فرعونيان است ، اين تعبير در سخنان

شوند» ! (فى الحميم ثم فى النار يسجرون ). « يسجرون » از ماده « سجر» (بر وزن فجر) به گفته راغب در مفردات به معنى بر افروختن آتش و شعله ور ساختن آن است ، و

نيست ، فرمود: چرا در عيد فطر هم هست ، ليكن مستحب است كه در مغرب و عشاء و فجر و ظهر و عصر و دو ركعت نماز عيد گفته شود. و در كافى از سعيد نقاش روايت كرده