روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۸
آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر
الحسين بن محمد عن معلي بن محمد عن احمد بن محمد بن عبد الله عن علي بن جعفر قال سمعت ابا الحسن ع يقول :
الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۷ | حدیث | الکافی جلد ۲ ش ۱۳۳۹ | |||||||||||||
|
ترجمه
کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۵, ۳۵۹
از على بن جعفر، گويد: شنيدم أبو الحسن (ع) مىفرمود: هر كه نزد برادر مؤمن خود براى حاجتى آمد، همانا او رحمتى است از طرف خدا عز و جل كه به سوى او روانه كرده است، اگر آن رحمت را بپذيرد محققاً آن را به ولايت و دوستى ما پيوسته است و آن به ولايت خدا عز و جل پيوست باشد و اگر او را از حاجت خود باز گردانيد و آن را بر نياورد با اينكه به برآوردنش توانا است، خدا بر او يك مار آتشين چيره كند كه در گورش او را بگزد تا به روز رستاخيز چه آمرزيده باشد و چه عذاب كشد و اگر حاجتخواه او را معذور داند بدحالتر باشد، گويد: شنيدمش مىفرمود: هر كه يكى از برادران و هم مذهبانش به سوى او رود كه بدو پناهنده شود در يك وضعى از خودش كه بىچاره است و او وى را پناه ندهد با اينكه مىتواند، پيوست خود را از خدا عز و جل بريده است.
مصطفوى, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۷۴
على بن جعفر گويد از حضرت موسى بن جعفر عليهما السلام شنيدم فرمود: هر كه برادر مؤمنش در حاجتى نزد او آيد همانا آن رحمتى است از جانب خداى عز و جل كه بسوى او روانه كرده است پس اگر آن را بپذيرد (اين پذيرش) او را بولايت و دوستى ما رسانده است، و آن بولايت خداى عز و جل پيوند است، و اگر از حاجتش باز گرداند، و با اينكه قدرت بر برآوردن آن حاجت دارد آن را برنياورد خداوند مار آتشينى بر او مسلط و چيره كند كه تا روز قيامت در قبرش او را نيش زند، خواه آمرزيده باشد و خواه در عذاب باشد، و اگر (در اين صورت بدروغ معذرت خواهى كند) آن مؤمن حاجتمند نيز عذرش را بپذيرد حالش بدتر است. (يعنى حال آن مؤمن حاجتمند چون دروغگوئى را تصديق كرده و نهى از منكر ننموده، يا حال آن شخص ردكننده و عذرتراش زيرا ادعاى دروغ كرده). گويد: و شنيدم از آن حضرت كه ميفرمود: هر كه يكى از برادران (دينيش) آهنگ او كند كه باو پناهنده شود در باره برخى از گرفتاريهايش و او پناهش ندهد با اينكه توانائى بر آن دارد، ولايت و دوستى خدا را از خود بريده است.
محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۹۳
حسين بن محمد، از معلّى بن محمد، از احمد بن محمد بن عبداللَّه، از على بن جعفر روايت كرده است كه گفت: شنيدم از امام موسىكاظم عليه السلام كه فرمود ... تا آخر آنچه در باب قضاى حاجت مؤمن گذشت. و در اينجا چيز ديگر ذكر كرده و آن اين است كه: على بن جعفر گفت: و نيز شنيدم از آن حضرت كه مىفرمود ... تا آخر آنچه در آخر باب پيش از اين باب مذكور شد.