طه ٤٨
ترجمه
| طه ٤٧ | آیه ٤٨ | طه ٤٩ | ||||||||||||||
| ||||||||||||||||
معنی کلمات و عبارات
«عَلَی مَنْ»: بر کسی وارد میگردد که. از آن کسی است که. «تَوَلّی»: پشت کرد. اعراض نمود. روی گرداند.
آیات مرتبط (تعداد ریشههای مشترک)
تفسیر
- آيات ۹ - ۴۸ سوره طه
- بيان آياتى كه چگونگى برگزيدن موسى (عليه السلام ) به رسالت و ماءمور شدنش در كوه طور به دعوت فرعون را حكايت مى كنند
- توضيحى در مورد تكلم خدا با موسى (عليه السلام )
- بيان عدم منافات وجود واسطه در تكلم ، با صدق تكلم خدا با موسى
- شرح خطاب خداى تعالى به موسى (عليه السلام ): ((اننى انا الله لا اله الا انافاعبدنى ...((
- وجوه عديده اى كه در ذيل جمله : ((واقم الصلوة الذكرى (( گفته اند
- مقصود از اينكه درباره قيامت فرمود: ((اكاد اخفيها- نزديكست پنهانش بدارم ((
- آغاز وحى رسالت موسس (عليه السلام ) با استفهام : ((ما تلك بيمينك يا موسى (( واشاره به وجه رد و بدل شدن سؤ ال و جواب درباره عصا
- وجه پرگوئى موسى (ع ) در پاسخ خداوند
- شرح و توضيح درخواست هاى موسى (عليه السلام ) از خداوند بعد از ماءموريت به رسالت (قال رب اشرح لى صدرى ...)
- معناى كلمه (وزير) و بيان علت درخواست موسى از خداوند كه برادرش را وزير قرار دهد.
- مقصود از ذكر و تسبيح خدا در (كى نسخبك كثيرا و نذكرك كثيرا)
- استجابت ادعيه موسى (عليه السلام ) و تذكار منت پيشين خدا بر او در ماجراى زاده شدن وپرورش يافتنش در دامان دشمن
- يادآورى منت ها و تفضلات ديگر خدا به موسى (عليه السلام ) در نجات يافتن از مصر وازدواج با دختر شعيب و اقامت در مدين و...
- مراد از فتنه در (و فتناك فتونا) و وجه موسى را منت شمرده است
- مراد از جمله : ((واصطنعتك لنفسى (( در خطاب خداوند به موسى (عليه السلام )
- بيان اينكه اظهار اميد در كلام خدا(در مانند جمله :((لعله يتذكر او يخشى (() قائم به مقام محلوره است
- و رد سخنى از فخر رازى درباره سر ارسال موسى (عليه السلام ) به سوى فرعون باعلم به ايمان نياوردن او
- اشاره به وجه اينكه موسى و هارون از عقاب و طغيان فرعون اظهار نگرانى كردند
- نكات و دقائقى كه در اوامر خداوند به موسى و هارون درباره رفتن نزد فرعون و دعوت او به كار رفته است
- بحث روايتى
- دعاى پيامبر (ص ) درباره اميرالمؤ منين مشابه دعاى موسى (ع ) در درخواست وزارت ومشاركت هارون
- رد سخن صاحل روح المعانى كه (امر) در حديث را حمل بر ارشاد كرده است .
- روايات ديگرى در ذيل آيات مربوط به رسالت موسى (ع )
نکات آیه
۱ - هارون نیز مانند موسى(ع)، دریافت کننده وحى الهى بود. (إنّا قد أُوحى إلینا )
۲ - تکذیب پیامبران و آیات الهى و روى گردانى از آنان، درپى دارنده عذاب الهى است. (أنّ العذاب على من کذّب و تولّى ) متعلق تکذیب به دلیل آیات گذشته، رسالت پیامبران و نیز آیاتى است که براى اثبات آن ارائه مى کردند.
۳ - انذار فرعون از عذاب، با لحنى ملایم و پس از تبشیر وى، از وظایف موسى و هارون بود. (والسلم على من ... العذاب على من کذّب ) ظاهر کلام آن است که انذار فرعون پس از تبشیر او صورت گرفته باشد. به کار گرفتن صیغه هاى غایب در انذار، و نیز تصریح به وحى بودن آن همراه با تأکید، جملگى گواه نرمى گفتار موسى و هارون در سخن گفتن با فرعون است.
۴ - انذار نیز مى تواند در قالب گفتارى نرم و به دور از خشونت بیان گردد. (فقولا له قولاً لیّنًا ... أنّ العذاب على من کذّب) خداوند در آیات گذشته، موسى و هارون(ع) را به اتخاذ روشى ملایم و گفتارى نرم توصیه نمود، و سپس پیام هایى - از جمله انذار - را به آنان القا کرد. از این رو باید گفت نرمى گفتار به معناى ترک انذار نیست; بلکه با لحن ملایم و مناسب نیز مى توان انذار کرد.
۵ - موسى و هارون(ع) در برابر فرعون، موظف به تأکید بر وحى بودن هشدار عذاب (إنّا قد أُوحى إلینا أنّ العذاب ) جمله «إنّا قد...» حاوى تأکید با «إن» و «قد» است، که بر وحى بودن پیام ها - به خصوص پیام انذار از عذاب - تأکید دارد.
موضوعات مرتبط
- آیات خدا: آثار اعراض از آیات خدا ۲; آثار تکذیب آیات خدا ۲
- انبیا: آثار اعراض از انبیا ۲; آثار تکذیب انبیا ۲
- انذار: انذار از عذاب ۳; روش انذار ۴; نرمى سخن در انذار ۴; وحیانیت انذار از عذاب ۵
- عذاب: موجبات عذاب ۲
- فرعون: انذار فرعون ۳، ۵
- موسى(ع): رسالت موسى(ع) ۳، ۵; قصه موسى(ع) ۳; نرمى سخن موسى(ع) ۳; وحى به موسى(ع) ۱
- هارون(ع): رسالت هارون(ع) ۳، ۵; قصه هارون(ع) ۳; نرمى سخن هارون(ع) ۳; وحى به هارون(ع) ۱