روایت:الکافی جلد ۲ ش ۶۲۷

آدرس: الكافي، جلد ۲، كتاب الإيمان و الكفر

عنه عن علي بن الحكم عن اسحاق بن عمار عن ابي غره قال سمعت ابا عبد الله ع يقول :

مَنْ زَارَ أَخَاهُ فِي اَللَّهِ فِي مَرَضٍ أَوْ صِحَّةٍ لاَ يَأْتِيهِ خِدَاعاً وَ لاَ اِسْتِبْدَالاً وَكَّلَ اَللَّهُ بِهِ سَبْعِينَ أَلْفَ مَلَكٍ يُنَادُونَ فِي قَفَاهُ‏ أَنْ طِبْتَ وَ طَابَتْ لَكَ‏ اَلْجَنَّةُ فَأَنْتُمْ زُوَّارُ اَللَّهِ وَ أَنْتُمْ‏ وَفْدُ اَلرَّحْمَنِ حَتَّى يَأْتِيَ مَنْزِلَهُ فَقَالَ لَهُ‏ يُسَيْرٌ جُعِلْتُ فِدَاكَ وَ إِنْ كَانَ اَلْمَكَانُ بَعِيداً قَالَ نَعَمْ يَا يُسَيْرُ وَ إِنْ كَانَ اَلْمَكَانُ‏ مَسِيرَةَ سَنَةٍ فَإِنَّ اَللَّهَ جَوَادٌ وَ اَلْمَلاَئِكَةُ كَثِيرَةٌ يُشَيِّعُونَهُ‏ حَتَّى يَرْجِعَ إِلَى مَنْزِلِهِ‏

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۴, ۵۲۵

از أبى غرّه، گويد: شنيدم امام صادق (ع) مى‏فرمود: هر كه برادر خود را در راه رضاى خدا ديدن كند در بيمارى يا تندرستى او و براى فريب يا دريافت عوضى نباشد، خدا به وى هفتاد هزار فرشته بگمارد كه در دنبالش جار كشند كه خوش باش و خوش باشد براى تو بهشت كه شما زوار خدائيد و شما واردين بر حضرت رحمانيد تا بيايد به خانه خود، يسير به آن حضرت گفت: قربانت، و اگر چه جاى او دور باشد؟ فرمود: آرى اى يسير، و اگر چه يك سال راه باشد زيرا خدا جواد است و فرشته‏هاى بسيار از او دنبال روى كنند تا به خانه‏اش برگردد

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۳, ۲۵۶

امام صادق عليه السّلام ميفرمود: هر كس براى خدا در حال بيمارى يا تندرستى از برادرش ديدن كند كه براى نيرنگ و دريافت عوضى نباشد. خدا هفتاد هزار فرشته بر او گمارد كه از پشت سرش فرياد زنند: پاك شدى و بهشت برايت خوش باد، شما زوار خدا و واردين حضرت رحمانيد تا بمنزلش رسد يسير گفت: بحضرت عرضكردم: قربانت اگر چه راه دور باشد؟ فرمود: آرى اى يسير! اگر چه يك سال راه باشد زيرا خدا جواد است و فرشتگان بسيار، از او بدرقه كنند تا بمنزلش مراجعت كند.

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۳, ۴۴۷

از او، از على بن حكم، از اسحاق بن عمّار، از ابوغرّه روايت است كه گفت: شنيدم از امام جعفر صادق عليه السلام كه مى‏فرمود: «هر كه برادر خود را زيارت كند در راه خدا؛ خواه در حال بيمارى و خواه در تندرستى، و از روى فريب و طمع بازديد به نزد او نيامده‏ باشد، خداى- تعالى- هفتاد هزار فرشته را بر او بگمارد كه در پشت سرش ندا كنند كه: پاك و پاكيزه شدى، و بهشت از براى تو خوش باشد، و شما زيارت‏كنندگان خداييد، و شماييد واردشوندگان بر خداوند بسيار بخشاينده (چنان كه وافدان را به درگاه ملوك مى‏برند بر وجه اكرام و تعظيم، در حالتى كه سوار باشيد؛ چه وافد، كسى است كه به نزديك پادشاه رود، و آنكه بر مركب نجيبِ خوب سوار باشد) و فرشتگان پيوسته ندا مى‏كنند، تا آن زيارت‏كننده به منزل خود بيايد»؛ پس يسير به آن حضرت عرض كرد كه: فداى تو گردم! اگر مكانش دور باشد نيز چنين خواهد بود؟ فرمود: «آرى، اى يسير! و اگرچه مكانش به قدر يك ساله راه باشد؛ زيرا كه خدا صاحب جود و بخشش است و فرشتگان بسيارند، او را مشايعت مى‏كنند تا به منزل خود بازگردد».