روایت:الکافی جلد ۲ ش ۱۹۰۲

آدرس: الكافي، جلد ۲، كِتَابُ الدُّعَاء

محمد بن يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن احمد بن محمد بن ابي داود عن ابي حمزه عن ابي جعفر ع قال :

جَاءَ رَجُلٌ إِلَى‏ اَلنَّبِيِّ ص‏ فَقَالَ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ إِنِّي ذُو عِيَالٍ وَ عَلَيَّ دَيْنٌ وَ قَدِ اِشْتَدَّتْ حَالِي فَعَلِّمْنِي دُعَاءً أَدْعُو اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِهِ لِيَرْزُقَنِي مَا أَقْضِي بِهِ دَيْنِي وَ أَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى عِيَالِي فَقَالَ‏ رَسُولُ اَللَّهِ ص‏ يَا عَبْدَ اَللَّهِ تَوَضَّأْ وَ أَسْبِغْ وُضُوءَكَ ثُمَّ صَلِّ رَكْعَتَيْنِ تُتِمُّ اَلرُّكُوعَ وَ اَلسُّجُودَ ثُمَّ قُلْ‏ يَا مَاجِدُ يَا وَاحِدُ يَا كَرِيمُ يَا دَائِمُ أَتَوَجَّهُ إِلَيْكَ‏ بِمُحَمَّدٍ نَبِيِّكَ نَبِيِّ اَلرَّحْمَةِ ص يَا مُحَمَّدُ يَا رَسُولَ اَللَّهِ‏ إِنِّي أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اَللَّهِ رَبِّكَ وَ رَبِّي وَ رَبِّ كُلِّ شَيْ‏ءٍ أَنْ تُصَلِّيَ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ‏ وَ أَسْأَلُكَ‏ نَفْحَةً كَرِيمَةً مِنْ نَفَحَاتِكَ وَ فَتْحاً يَسِيراً وَ رِزْقاً وَاسِعاً أَلُمُّ بِهِ شَعْثِي وَ أَقْضِي بِهِ دَيْنِي وَ أَسْتَعِينُ بِهِ عَلَى عِيَالِي

ترجمه

کمره ای, اصول کافی ترجمه کمره ای جلد ۶, ۲۵۱

از امام باقر (ع) كه مردى نزد پيغمبر (ص) آمد و گفت: يا رسول اللَّه من عيال‏مندم و قرض دار و حالم سخت شده، به من دعائى بياموز كه با آن به درگاه خدا دعا كنم تا به من روزى دهد و قرضم را بپردازم و بدان بر عيالم كمك گيرم، رسول خدا (ص) فرمود: اين بنده خدا، وضوء بساز و وضويت را كامل بساز و سپس دو ركعت نماز بگذار با ركوع و سجود كامل، سپس بگو: يا ماجد يا واحد يا كريم (يا دائم) اتوجه اليك بمحمد نبيك نبى الرحمه، يا محمد يا رسول اللَّه انى اتوجه بك الى اللَّه ربك و ربى و رب كل شى‏ء ان تصلى على محمد و اهل بيته و أسألك نفحةً كريمةً من نفحاتك و فتحاً يسيراً و رزقاً واسعاً المّ به شعثى و أقضي به دينى و أستعين به على عيالى‏

مصطفوى‏, اصول کافی ترجمه مصطفوی جلد ۴, ۳۳۳

حضرت باقر عليه السلام فرمود: مردى خدمت پيغمبر (ص) رسيد و عرضكرد: اى رسول خدا من مردى هستم عيالمند و قرض‏دار، و حالم سخت شده، پس دعائى بمن بياموز كه با آن بدرگاه خداى عز و جل دعا كنم تا بمن روزى دهد بمقدارى كه با آن قرضم را ادا كنم و بوسيله آن بر (مخارج) نانخورها و عيالم كمك جويم، پس رسول خدا (ص) فرمود: اى بنده خدا وضوى خوب و كاملى بساز، و سپس دو ركعت نماز بگزار و ركوع و سجودش را كامل و نيكو بجاى آر، سپس (پس از فراغت از نماز) بگو: «يا ماجد يا واحد يا كريم [يا دائم‏] أتوجه اليك بمحمد نبيك نبى الرحمة (ص) يا محمد يا رسول اللَّه انى أتوجه بك الى اللَّه ربك و ربى و رب كل شى‏ء ان تصلى على محمد و اهل بيته و أسألك نفحة كريمة من نفحاتك و فتحا يسيرا و رزقا واسعا ألم به شعثى، و أقضى به دينى و استعين به على عيالى».

محمدعلى اردكانى, تحفة الأولياء( ترجمه أصول كافى) - جلد ۴, ۴۸۹

محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از محمد بن احمد بن ابى‏داود، از ابوحمزه، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «مردى به خدمت پيغمبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد كه: يا رسول اللَّه! به درستى كه من صاحب عيالم و قرضى دارم و حالم سخت شده. پس دعايى به من تعليم فرما كه به آن، خداى عز و جل را بخوانم تا به من روزى كند، آن‏چه را كه قرضم را به آن ادا كنم، و به آن بر عيالم يارى جويم. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: اى بنده خدا! وضو بساز و وضو را كامل گردان، بعد از آن دو ركعت نماز به جا آور كه ركوع و سجود را اتمام گردانى، بعد از آن بگو: يَا مَاجِدُ، يَا وَاحِدُ … وَأَسْتَعِينُ بِهِ عَلى‏ عِيَالِي؛ اى بزرگوار! اى يگانه! اى صاحب كرم! رو مى‏آورم به سوى تو، به محمد، پيغمبر تو، كه پيغمبر رحمت است، صلوات فرستد خدا بر او و آل او. اى محمد! اى فرستاده خدا! به درستى كه من رو مى‏آورم به سوى خدا، كه پروردگار تو و پروردگار من و پروردگار هر چيزى است، كه صلوات فرستد بر محمد و اهل بيت او، و سؤال مى‏كنم تو را بخششى از بخشش‏هاى تو، و گشادنى آسان، و روزى فراخ، كه فراهم آورم به آن پراكنده خود را، وادا كنم به آن قرض خود را، و يارى جويم به آن بر عيال خود».