نتایج جستجو

تعبیر به «اسراف» در سوره «طه» ممکن است اشاره به این باشد که آنها نعمت هاى خداداد، مانند: چشم، گوش و عقل را در مسیرهاى غلط به کار انداختند. و اسراف چیزى جز

تشریع احکام ۱۱، ۲۰ ۴ اسراف: احکام اسراف ۱۴; حرمت اسراف ۱۴; سرزنش اسراف ۱۴; موارد اسراف ۱۵، ۱۸ انار: پیدایش درخت انار ۶ انفاق: اسراف در انفاق ۱۴; انفاق از

دیدگاه است که مقصود از اسراف - به تناسب حکم و موضوع و مورد آیه - اسراف و زیاده روى در دشمنى و مخالفت با پیامبران باشد; نه اسراف در امور مالى و... . ۷-

است يعنى نخوريد بطريق اسراف و تعجيل از ترس كبر ايتام و بين اسراف و تعجيل در صرف فرق است زيرا كه ممكن است مخارجى لازم باشد و اسراف نباشد ولى تعجيل در آن

شود. ۶ - اسراف و زیاده روى در گناه، عامل نزول عذاب هلاکت بار الهى (حجارة من طین ... للمسرفین) وصف «مسرفین»، مشعر به علیت است. اسراف: آثار اسراف ۶ تکامل:

براى خلق آثار و معمارى ها و بناسازى ها (أتبنون بکلّ ریع ءایة تعبثون) اسراف: سرزنش اسراف ۴ دین: دین و عمل ناپسند ۵ رهبران دینى: بینش رهبران دینى ۴ عصیان: عصیان

فرمان اسراف گران اطاعت نکنید، و فرمان اين اسرافكاران را مپذيريد: و از فرمان گزافکاران اطاعت مکنید و فرمان گزافكاران را گردن منهيد، و از فرمان اسراف کنندگان

یکدیگر خود اهل بهشت باشند. ارزشها ۶: اسراف : آثار اجتناب از اسراف ۴; سختى اجتناب از اسراف ۸; صبر در اجتناب از اسراف ۸ باطل: آثاراعراض از باطل ۴ بندگان خدا:

مراد از اسراف، به مناسبت مورد، اسراف در شهوت جنسى خواهد بود. ۶- لواط، عملى تجاوزکارانه و مرتکبان آن، مردمانى متجاوز هستند. (بل أنتم قوم مسرفون) «اسراف» به

قتل: آثار قتل جایز ۷; احکام قتل ۱، ۲، ۳، ۷; اسراف در قتل ۱۸; حرمت قتل ۱، ۳، ۴; قتل جایز ۲، ۹; مراد از اسراف در قتل ۱۹، ۲۰; مستحقان قتل ۲; نهى از قتل ۲۲

(۲ بار) عجله. سرعت. [نساء:6] اموال يتيمان را به اسراف و به عجله مبادا كه بزرگ شوند و از خوردن و اسراف مانع شوند، نخوريد. وَ أَن إِسْرَافا يَکْبَرُوا تَأْکُلُوهَا

(یجزون الغرفة بما صبروا ... خلدین فیها حسنت مستقرًّا و مقامًا) اسراف: پاداش اجتناب از اسراف ۲ اماکن: مکان پسندیده ۴ بندگان خدا: بندگان خدا در بهشت ۱; پاداش

مشیت و اراده الهى است. (و کم قصمنا ... و أنشأنا بعدها قومًا ءاخرین ) اسراف: موارد اسراف ۵ اقوام: منشأ جایگزینى اقوام ۷، ۸ تمدنها: عوامل انقراض تمدنها ۲، ۶;

الدرالمنثور، ج ۶، ص ۱۰۲. ادیان: تعالیم ادیان ۴; هماهنگى ادیان ۴ اسراف: اهمیت اجتناب از اسراف ۵ اسماء و صفات: علیم ۱۴ انبیا: بشر بودن انبیا ۱; تغذیه انبیا

از هم گسیختگی می‌شود، و به تعبیر دیگر سر چشمه فساد، اسراف است و نتیجه اسراف فساد. تفسیر آیات ۱ - اسراف گران، مایه فساد در زمین و فاقد کمترین اصلاح گرى (المسرفین

رفاه زدگى، اسراف گرى و فسادانگیزى ثمودیان، مانع درک آنان از مفاهیم بلند و آسمانى پیام صالح(ع) (قالواإنّما أنت من المسحّرین) بیان رفاه مندى، اسراف گرى و فسادانگیزى

او] گفتید: خدا هرگز بعد از او پیامبری مبعوث نخواهد کرد، این گونه خدا هر اسراف کار تردید کننده ای را گمراه می کند. يوسف پيش از اين با دلايل روشن بر شما

بخونخواه چنانچه در كافى از امام كاظم عليه السّلام نقل نموده كه پرسيدند از معناى اسراف در اين آيه فرمود آنستكه غير از كشنده را بكشد يا او را مثله نمايد عرض كردند

حرم زينة الله ...(( پيرامون استفاده از نعمتهاى الهى روايتى در معناى : (( اسراف (( و (( اقتار(( چند روايت در بيان مراد از فواحش ظاهر وباطن . بحث و بررسى

كسيكه عطا كند در غير حق بتحقيق اسراف نموده و كسيكه منع كند از حق بتحقيق اقتار كرده و از امام صادق عليه السّلام روايت شده كه اسراف، بضايع نمودن مال و صرف آن

بخونخواه چنانچه در كافى از امام كاظم عليه السّلام نقل نموده كه پرسيدند از معناى اسراف در اين آيه فرمود آنستكه غير از كشنده را بكشد يا او را مثله نمايد عرض كردند

از هرگونه افراط و تفریط و اسراف و تبذیر- اشباع گردد. به همین دلیل در اسلام، استفاده از زینت به صورت معقول و خالی از هرگونه اسراف مانند بهره‌گیری از لباسهای

كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ» هست:

to function. آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب انكار

كه درراه خوب. پس علت اضلال در خود گمراهان است كه عبارت باشد از فسق، ظلم اسراف، و كفر. در صدر آيه «كَذلِكَ يُضِلُّ اللّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ» هست:

to function. آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب انكار

يارى ستمكاران، اعتماد به ستمگران، ندادن حقوق مردم با امكان، دروغ، خودپسندى، اسراف، تبذير، سبك شمردن حج، جنگ با اولياء اللَّه، اشتغال به لهو و لعب، اصرار بر

to function. آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب انكار

مى‌فرمايد: «يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ» «1»، خداوند، اهل طغيان و اسراف را گمراه مى‌كند. «وَ ما يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفاسِقِينَ» «2»، خداوند، فاسقان

من المؤمنین) ۲ - ایمان، مایه مصونیت انسان، از عذاب هلاکت بار جامعه مجرم و اسراف گر (فأخرجنا من کان فیها من المؤمنین) ۳ - جدا شدن مؤمنان از صف مجرمان و مسرفان

to function. آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب انكار

تعالیم الهى همواره در شک و تردید به سر مى برند و در مخالفت با تعالیم آسمانى اسراف مى کنند. ۵ - هشدار مؤمن آل فرعون به مردم مجادله گر و حق ستیز مصر، درباره

دعاوكم ...)) بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...) تفسیر آیات وَ مَنْ تابَ وَ عَمِلَ صالِحاً

to function. آيات ۱۲۳ - ۱۴۰، سوره شعرا توبيخ قوم هود عليه السّلام بخاطر اسراف در شهوت (ساختن بناهاى كاخ مانند براىتفاخر و تفريح ) و افراد در غضب انكار

سنگ‌ ريزه‌هايي‌ ‌از‌ گل‌ نشان‌ دار نزد جلد 16 - صفحه 278 پروردگار تو ‌براي‌ اسراف‌ كنندگان‌. لِنُرسِل‌َ عَلَيهِم‌ حِجارَةً مِن‌ طِين‌ٍ ‌در‌ سوره‌ هود ميفرمايد:

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

شايد به اين نتيجه برسيم كه لباس‌هايى كه پوشيدن آن‌ها با دلربايى و تفاخر و اسراف و شهوت‌انگيزى همراه باشد، به لباس‌هاى سياه و بدبو و آتش‌زاى قيامت تبديل مى‌شود

گرفتن اجازه است. و خوردن غذا از خانه‌هاى ياد شده نيز بايد طبيعى و دور از اسراف و تبذير باشد. «3» در موارد ذكر شده در آيه نيز، گاهى قرائن نشان مى‌دهد كه

دعاوكم ...)) بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...) تفسیر آیات وَ الَّذِينَ إِذا ذُكِّرُوا

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

أَطْعِمُوا «4» بخوريد و بخورانيد. كُلُوا ... وَ لا تُسْرِفُوا «5» بخوريد و اسراف نكنيد. كُلُوا ... وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّيْطانِ‌ «6» بخوريد و دنباله‌رو

نكته ها: ۱ - غفلت از ياد حق و پى آمدهاى آن ۲ - نابينائى درون و برون ۳ - اسراف در گناه ۴ - ((هبوط)) چيست ؟ قالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمى‌ وَ قَدْ كُنْتُ

رباخوارى، قمار، كم فروشى، خوردن گوشت مردار و خوك، كمك به ظالم و تكيه بر او، اسراف و تبذير، حبس حقوق مردم، دروغ، تكبّر، خيانت، غيبت، سخن چينى، سبك شمردن حج،

14. بدون اينكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود. 15. بدون اينكه اسراف ورزد، سَخىّ بود. 16. بسيار دل نازك و مهربان بود. 17. هرگز دست طمع بسوى چيزى

14. بدون اينكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود. 15. بدون اينكه اسراف ورزد، سَخىّ بود. 16. بسيار دل نازك و مهربان بود. 17. هرگز دست طمع بسوى چيزى

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

سلّم سؤال نمود از اين آيات حضرت فرمود آن آيات اين بود كه بخدا شرك نياورند و اسراف نكنند و زنا ننمايند و قتل نفس ننمايند مگر بحقّ و سعايت نكنند از بى‌گناهى

نمى‌توانيد حسابش را بكنيد، لكن مديريّت‌هاى ناقص و توزيع‌هاى ناعادلانه و اسراف و تبذيرها و كارهاى ظالمانه، اين بدبختى‌ها را براى شما آورده است و در پايان

اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً» «5» يعنى اى بندگان من كه در حقّ خود اسراف كرده‌ايد! از رحمت خدا مأيوس نشويد، زيرا او همه‌ى گناهان را مى‌بخشد. تعدادى

هلاك كرديم ايشان را، إِنَّهُمْ كانُوا مُجْرِمِينَ‌: بدرستى كه بودند ايشان اسراف كنندگان در طغيان و عصيان و از حد بيرون رفتگان در انكار؛ و چون ايشان را به

كنيد: «كُلُوا وَ اشْرَبُوا وَ لا تُسْرِفُوا» «5» بخوريد و بياشاميد، ولى اسراف نكنيد. «لا تَجْعَلْ يَدَكَ مَغْلُولَةً إِلى‌ عُنُقِكَ وَ لا تَبْسُطْها كُلَّ

دعاوكم ...)) بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...) تفسیر آیات وَ الَّذِينَ لا يَشْهَدُونَ

14. بدون اينكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود. 15. بدون اينكه اسراف ورزد، سَخىّ بود. 16. بسيار دل نازك و مهربان بود. 17. هرگز دست طمع بسوى چيزى

سلّم سؤال نمود از اين آيات حضرت فرمود آن آيات اين بود كه بخدا شرك نياورند و اسراف نكنند و زنا ننمايند و قتل نفس ننمايند مگر بحقّ و سعايت نكنند از بى‌گناهى

البخيل الّذى لا يؤدّى حقّ اللّه عزّ و جلّ فى ماله‌ «2». يعنى: نيست سخى، اسراف كننده كه خرج كند مال خود را در غير حق آن، و لكن سخى كسى است كه ادا كند آنچه

و اسراف را يك برنامه فرعونى قلمداد مى كند و ان فرعون لعال فى الارض و انه لمن المسرفين (يونس - ۸۳). و مسرفان دروغگو را محروم از هدايت الهى مى شمرد ان الله

شناسی در همه سطوح، مخصوصا در باره خویشاوندان، و بخصوص پدر و مادر. 7- تحریم «اسراف و تبذیر» و «بخل» و «فرزندکشی» و «زنا» و «خوردن مال یتیمان» و «کم فروشی» و

(از نظر قدرت و رحمت) وسيع و (به همه چيز) داناست. سفارش به انفاق و منع از اسراف و تبذير، بهترين راه براى حلّ اختلافات طبقاتى است. همچنان كه پيدايش و گسترش

14. بدون اينكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود. 15. بدون اينكه اسراف ورزد، سَخىّ بود. 16. بسيار دل نازك و مهربان بود. 17. هرگز دست طمع بسوى چيزى

نكته ها: ۱ - غفلت از ياد حق و پى آمدهاى آن ۲ - نابينائى درون و برون ۳ - اسراف در گناه ۴ - ((هبوط)) چيست ؟ وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

مشغول وضوء گرفتن بود، و آب زياد مى ريخت ، فرمود: چرا اسراف مى كنى اى سعد! عرض كرد: آيا در آب وضو نيز اسراف است ؟ فرمود: نعم و ان كنت على نهر جار: «آرى هر چند

ذكر اين حكم اسلامى از اسراف و زياده روى و تجاوز از حد، مسلمانان را بر حذر مى دارد، در بيش از بيست مورد در قرآن مجيد به مساله اسراف اشاره شده و از آن نكوهش

‌است‌ نه‌ زياده‌ روي‌ و نه‌ كوتاهي‌ مثلا سخاوت‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ اسراف‌ و تبذير ‌است‌ و كوتاهي‌ بخل‌ ‌است‌ تواضع‌ حد وسط ‌است‌ زياده‌ روي‌ كبر و

طيّبات، يك تعدّى و تجاوز است. «لا تَعْتَدُوا» 8- در بهره‌گيرى از حلال‌ها، اسراف و زياده روى نكنيم. «لا تَعْتَدُوا» «1». وسائل، ج 20، ص 21. جلد 2 - صفحه 361

دعاوكم ...)) بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...) تفسیر آیات وَ الَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنا

افراد در جامعه اسلامى (متّعوهنّ ... بالمعروف) ۱۳ - ضرورت پرهیز از افراط (اسراف) و تفریط، در کالاى پرداختى به زنان مطلّقه* (متّعوهنّ ... بالمعروف) افراط

سلّم سؤال نمود از اين آيات حضرت فرمود آن آيات اين بود كه بخدا شرك نياورند و اسراف نكنند و زنا ننمايند و قتل نفس ننمايند مگر بحقّ و سعايت نكنند از بى‌گناهى

دعاوكم ...)) بحث روايتى (رواياتى در ذيل آيات گذشته مربوط به اوصاف مؤ منين ، اسراف و اقتار،تبديل سيئات به حسنات و...) تفسیر آیات قُلْ ما يَعْبَؤُا بِكُمْ رَبِّي

فرزندانشان در برابر بت ها، و بعض احكام در مورد خوردنى ها، مى باشد. مراد از نهى از اسراف در: (( و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين )) . خداوند متعال به مشيت تكوينى خود

نكته ها: ۱ - غفلت از ياد حق و پى آمدهاى آن ۲ - نابينائى درون و برون ۳ - اسراف در گناه ۴ - ((هبوط)) چيست ؟ قالَ اهْبِطا مِنْها جَمِيعاً بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ

يا تقويت و نرم كردن پوست استفاده كند، و در آنچه براى بدن مفيد است اسراف نيست. اسراف آن موردى است كه مال تلف شده يا به بدن ضرر رساند. و هر گاه خون بلباس

از حد مى گذريد و اسراف مى كنيد و از حد اعتدال و از هيئت عبوديت خارج مى شويد. «فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُونِ»: اين جمله بر مساءله اسراف در دو سوى شهوت

وظيفه ديگرى نيز ذكر شده است: كُلُوا ... وَ لا تُسْرِفُوا «2» بخوريد ولى اسراف نكنيد. فَكُلُوا ... وَ أَطْعِمُوا «3» بخوريد و به ديگران بخورانيد. «1». تفسير

وسط تهوّر و جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود و شهوت‌. و سخاوت‌ ‌که‌ حد وسط اسراف‌ و تبذير و بخل‌ و تقتير، و تواضع‌ ‌که‌ حد وسط تكبّر و تذليل‌ ‌است‌ و هكذا

شاذان نيشابورى گفت: اگر مردى پسرش را بقصد تأديب بزند، بى‏آنكه آن زدن بمرز اسراف برسد، ولى پسر در اثر آن زدن بميرد، پدر از او ارث ميبرد، و كفّاره‏اى بر او

آخرش. و امّا صدقه، در باره آن چندان همى كوش كه با خود بگوئى: اسراف كرده‏ام، در صورتى كه اسراف نكرده‏اى.و بر تو باد بنماز شب، و بر تو باد بنماز شب، و بر تو

فرمود: در باره حسين (ع) نازل گشته و اگر مردم روى زمين بخاطر او كشته شوند اسراف نشده.

آيات‌ سابقه‌ ‌از‌ شرك‌ باللّه‌ و بي‌ احترامي‌ بوالدين‌ و تبذير مال‌ و بخل‌ و اسراف‌ و قتل‌ اولاد و نزديك‌ زنا رفتن‌ و قتل‌ نفس‌ محترمه‌ و اكل‌ مال‌ يتيم‌ و

تنها مثل روغن او را كفايت ميكند (يعنى براى غسل و وضو مثل روغن مالى كه از اسراف خوددارى گردد).

اجسادكم‌» مرض‌ اجساد ‌ يا ‌ امراض‌ جسماني‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ اثر شهوت‌راني‌ و اسراف‌ و بي‌مبالاتي‌ ‌در‌ امر زندگي‌ عارض‌ انسان‌ ميشود و پيداست‌ ‌که‌ تقوي‌ دافع‌

فرمود: غرام به معناى لازم و لا ينفك است . و در معناى اسراف در جمله «لم يسرفوا» فرموده است : اسراف به معناى انفاق در معصيت و در غير حق است . و در معناى

الهى، كمك و تكيه به ظالمان، سوگند دروغ، حبس و ندادن حق ديگران، دروغ، تكبّر، اسراف، تبذير، خيانت، كوتاهى در انجام حج، دشمنى با اولياى خدا، اشتغال به لهو و لعب

ارشادي‌ ‌است‌ چون‌ موجب‌ تضييع‌ مال‌ ‌است‌ و ‌لو‌ نفس‌ تضييع‌ حرام‌ ‌است‌ مثل‌ اسراف‌ و تبذير ‌که‌ ‌از‌ كبار معاصي‌ شمرده‌اند و مراد ‌از‌ (اموالكم‌) ممكن‌ ‌است‌

خويش ميانه‏روى پيش گيرد بى‏اسراف و تنگ‏گيرى، خدا او را روزى دهد، و هر كه اسراف كند، خدا او را محروم گرداند، و هر كه مرگ را بسيار ياد كند، خدا او را دوست

«خداوند هدايت نمى كند كسى كه اسرافكار و بسيار دروغگو است » (غافر - ۲۸). يعنى اسراف و دروغگوئى عامل گمراهى است . البته آنچه در اينجا آورديم قسمتى از آيات قرآن

از «عالى » در اينجا علو مقام نيست ، بلكه اشاره به برترى جوئى او و علو در اسراف و تجاوز است ، چنانكه در آيه ۴ سوره قصص نيز آمده است : ان فرعون علا فى الارض

پرستى و اسراف و تبذير را پيش گيرد، بلافاصله اضافه مى كند ولى اسراف نكنيد كه خدا مسرفان را دوست نمى دارد (و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين ). كلمه اسراف كلمه

الميزان جلد ۱۴ صفحه ۳۵۸ قريه هايى را كه به خود ((كانت ظالمه (( ستمكار بودند و اسراف و كفر مى ورزيدند ((و انشانا(( و بعد از هلاك كردن آنان ، ايجاد كرديم ((قوما

يُؤْمِن بِئَايَتِ رَبِّهِ وَ لَعَذَاب الاَخِرَةِ أَشدُّ وَ أَبْقَى»: كلمه ((اسراف ((، به معناى تجاوز از حد است ، و ظاهرا ((واو(( در و ((كذلك (( براى استيناف

اين معنى است ذيل آيه كه علت اصلى همه را عصيان و تعدى قرار داده كه مناسب با اسراف و حرص است و اللّه اعلم‌ جلد 1 صفحه 96 وَ إِذ قُلتُم‌ يا مُوسي‌ لَن‌ نَصبِرَ

كناره‌ گيري‌ كند ‌در‌ صحبت‌ نه‌ پر حرفي‌ كند و نه‌ ساكت‌ بنشيند ‌در‌ بذل‌ نه‌ اسراف‌ و نه‌ تقتير ‌در‌ عبادت‌ نه‌ آنكه‌ بكلي‌ ‌از‌ خلق‌ دور شود و ‌در‌ بيابان‌

خصوصيات‌ معاد كوتاهي‌ كنند و چه‌ ‌در‌ اخلاق‌ و حد افراطش‌ كبر و نخوت‌ و عجب‌ و اسراف‌ و تبذير و تضييع‌ مال‌ و ‌غير‌ اينها و چه‌ ‌در‌ حدّ تفريط ذلت‌ و خفت‌ و يأس‌

بَغْتَةً وَ أَنتُمْ لا تَشعُرُونَ(۵۵) ترجمه : ۵۳ - بگو: اى بندگان من كه بر خود اسراف و ستم كرده ايد! از رحمت خداوند نوميد نشويد كه خدا همه گناهان را مى آمرزد

مصرف‌ گردد عليم‌ ميدانم‌ ‌که‌ كجا بايد مصرف‌ كرد و چه‌ اندازه‌ بايد صرف‌ شود اسراف‌ و تبذير نشود و ‌در‌ محل‌ لازم‌ مصرف‌ شود ملك‌ ‌هم‌ پذيرفت‌ و يك‌ همچه‌ رياست‌

ميگذارند و نه‌ چيزي‌ ‌از‌ دين‌ ‌را‌ منكر ميشوند مثل‌ اقتصاد ‌در‌ مال‌ نه‌ اسراف‌ و تبذير و نه‌ بخل‌ و تقتير و مثل‌ اقتصاد ‌در‌ مشي‌ نه‌ تعجيل‌ و نه‌ سست‌

صرف‌ خوراك‌ و پوشاك‌ و ساير ضروريات‌ يتيم‌ نمايد مطابق‌ شئونات‌ ‌او‌ و نه‌ اسراف‌ و تبذير نمايد و نه‌ سخت‌ گيري‌ و تقتير بلكه‌ بمقدار كفاف‌ و حفظ عفاف‌ ‌او‌،

متعارف و مناسب حال او است را در نظر ج1، ص212 بگیرند، نه سختگیری کنند و نه اسراف. و برای توضیح بیشتر می‌فرماید: «هیچ کس موظف نیست بیش از مقدار توانایی خود

فَقَالَ لاَ بَأْسَ قُلْتُ يَزْعُمُونَ أَنَّهُ إِسْرَافٌ فَقَالَ لَيْسَ فِيمَا أَصْلَحَ اَلْبَدَنَ إِسْرَافٌ إِنِّي رُبَّمَا أَمَرْتُ بِالنَّقِيِّ فَيُلَتُّ

دشوار باشد، و انس گيرند به آنچه تكذيب كنندگان از آن وحشت داشته باشند، و اسراف كنندگان آن را ابا داشته باشند. اين گروه، پيروان علمايند كه با اهل دنيا مصاحبت

اموالشان را به آنها بدهيد، و پيش از آنكه بزرگ شوند اموال آنها را از روى اسراف نخوريد، و هر كس (از سرپرستان ) بى نياز است (از برداشت حق الزحمه ) خوددارى

ما نيز هلاكشان نموديم ، طبيعت اينان با طبيعت آنان يكى است ، و مانند آنان اسراف گر و متكبرند، و به هيچ وجه ، به هيچ آيتى ايمان نمى آورند، پس آيه مورد بحث

و حساب و هر كه به ستم كشته شود محققاً به ولى او تسلط (بر قصاص) داديم او اسراف نكند در كشتن به راستى كه او يارى شده است (۳۴) به مال يتيم نزديكى نكنيد مگر

كنيم اين تخصيص در محدوده معينى است ، يعنى غذا خوردن به مقدار نياز، خالى از اسراف و تبذير. آنچه در بالا ذكر شد در ميان فقهاى ما مشهور است ، و قسمتى از آن نيز

روی شهوت، همواره به جای زنان با مردان در می‌آمیزید. بلکه شما گروهی (از) اسراف‌کارانید.» و پاسخ قومش جز این نبود که گفتند: «آنان را از شهرتان بیرون برانید،

لْيَشْتَرِ بِذَلِكَ آدَامَهُمْ وَ مَا يُصْلِحُهُمْ مِنْ طَعَامِهِمْ مِنْ غَيْرِ إِسْرَافٍ وَ لاَ يَأْكُلْ هُوَ مِنْهُ فَإِنَّهُ رُبَّ فَقِيرٍ أَسْرَفُ مِنْ غَنِيٍّ

وَ عِيَالِهِ فِي طَعَامِهِمْ وَ كِسْوَتِهِمْ وَ حَاجَتِهِمْ فِي غَيْرِ إِسْرَافٍ فَقَدْ حَلَّتْ لَهُ اَلزَّكَاةُ وَ إِنْ كَانَتْ غَلَّتُهَا تَكْفِيهِمْ

اَلْإِسْرَافِ بِهِ فَقُلْتُ نَعَمْ فَقَالَ لَيْسَ فِيمَا يُصْلِحُ اَلْبَدَنَ إِسْرَافٌ أَنَا رُبَّمَا أَمَرْتُ بِالنَّقِيِ‏ بُلَّتْ بِالزَّيْتِ فَأَتَدَلَّكُ

جهنم‌ نميشود مگر بخيل‌) و ‌غير‌ اينها ‌از‌ اخبار ديگر و سخاوت‌ حد وسط ‌بين‌ اسراف‌ و تبذير «طرف‌ افراط ‌آن‌» و بخل‌ «طرف‌ تفريط ‌آن‌» ‌است‌ و اعلي‌ مرتبه‌

‌بين‌ تهور و جبن‌ و علم‌ حدّ وسط ‌بين‌ جربزه‌ و جهل‌، و سخاوت‌ حدّ وسط ‌بين‌ اسراف‌ و بخل‌، و تواضع‌ حدّ وسط ‌بين‌ تكبر و ذلت‌ و همچنين‌ ساير اخلاق‌ امّا ‌از‌

و غير آن را فراموش كرده است . وانگهى كشتن اسبها علاوه بر اينكه جنايت است اسراف نيز هست چگونه ممكن است چنين عمل ناروائى از پيغمبرى سر زند؟ لذا در رواياتى

علت اصلى در انكار حق و تكذيبشان، اين است كه آنان، مردمى هستند كه مستمر در اسراف و متجاوز از حدّند». ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۷ صفحه ۱۱۰ «وَ جَاءَ مِنْ أَقْصا

مسلمانست. كسى كه پيمانى را بشكند چه سزاوار است كه نسبت به او وفا نكنند! فساد و اسراف، مال بسيار را از ميان ميبرد، و ميانه‏روى مال اندك را رشد و نما مى‏بخشد. از

اشتباهات خويش هستند، حتى آنها كلمه شكست را بر زبان نمى آورند و به جاى آن اسراف و تند روى بيجا ذكر مى كنند، بعكس ما كه امروز سعى مى كنيم نقاط ضعفى كه سرچشمه

وانگهى اينها در صورتى ارزش دارد كه در حد معقول و شايسته و خالى از هر گونه اسراف و تبذير باشد، نه ساختن كاخهائى از طلا و نقره و گرد آوردن تفسير نمونه جلد

و موسى ، و سرنوشتى كه استكبار از پذيرفتن دعوت الهى و نيز افساد در زمين و اسراف در اين فساد انگيزى دارد صورت گرفته ، و نيز به توصيف وعده هاى الهى براى مؤ

خواهند بود) مرفه ترين زندگى را داشـتـه باشند، در ناز و نعمت غوطه ور، و در اسراف و تبذير غرق باشند، و به موازات آن آلوده انـواع مـفـاسـد گـردنـد، در حـالى

وسط تهوّر و جبن‌، و عفّت‌ ‌که‌ حد وسط خمود و شهوت‌. و سخاوت‌ ‌که‌ حد وسط اسراف‌ و تبذير و بخل‌ و تقتير، و تواضع‌ ‌که‌ حد وسط تكبّر و تذليل‌ ‌است‌ و هكذا