نتایج جستجو

و همتایانی برای او قرار دهیم!» و آنان هنگامی که عذاب (الهی) را می‌بینند پشیمانی خود را پنهان می‌کنند (تا بیشتر رسوا نشوند)! و ما غل و زنجیرها در گردن کافران

[= روز رستاخیز] گردآوری می‌کند؛ آن روز روز تغابن است (روز احساس خسارت و پشیمانی)! و هر کس به خدا ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد، گناهان او را می‌بخشد

بخشيد و امروز هرگز [پشيمانى‌] براى شما سود نمى‌بخشد، چون ستم كرديد؛ در حقيقت، شما در عذاب، مشترك خواهيد بود. و (ای ستمکاران، پشیمانی) هرگز در آن روز به

اين نشانه و عبرتى است و بيشترشان مؤمن نبودند. عذاب ایشان را فرو گرفت (و پشیمانی بدیشان سودی نبخشید). مسلّماً در این (سرگذشتِ پایمردی پیغمبران و مؤمنان،

ببینند که قیامت دارد شروع می‌شود و عذاب الهی گریبانگیرشان می‌گردد و دیگر پشیمانی سودی ندارد). و چون سخن (عذاب) بر ایشان فرود آید، جنبنده‌ای را از زمین برایشان

نادِمِين‌َ) ‌اينکه‌ ندامت‌ ‌بعد‌ ‌از‌ ظهور عذاب‌ ‌بود‌ و پشيماني‌ ‌از‌ اينكه‌ عذاب‌ نازل‌ ‌شده‌ مثل‌ پشيماني‌ فرعون‌ نه‌ ‌از‌ جهت‌ اينكه‌ ايمان‌ بياورند. ] (آیه

۸ دیندارى: آثار دیندارى ۴ سختى: آثار تحمل سختى ها ۴، ۸ شرک: پشیمانى از شرک ۲ فرعون: پشیمانى از خدمت به فرعون ۱۰ مؤمنان: امیدوارى مؤمنان ۹; بینش مؤمنان ۸;

برادران یوسف ۷; برادران یوسف و یوسف(ع) ۳، ۶، ۸، ۹; بینش برادران یوسف ۶; پشیمانى برادران یوسف ۹; خداشناسى برادران یوسف ۷; خطاى برادران یوسف ۸، ۹; گناه برادران

افعال خدا ۲، ۱۳; هدایتگرى خدا ۲ ظالمان: بى پناهى ظالمان ۱۰; پشیمانى اخروى ظالمان ۱۱; پشیمانى ظالمان ۶; خواسته هاى ظالمان ۶; سرگردانى اخروى ظالمان ۱۲; ظالمان

یعقوب(ع) ۲، ۳، ۴، ۵; برادران یوسف و یوسف(ع) ۲، ۳; بینش برادران یوسف ۵; پشیمانى برادران یوسف ۳; خواسته هاى برادران یوسف ۴، ۸; روش برخورد برادران یوسف ۲،

«حسرت» از مادّه «حَسْر» به معناى اندوه و غم بر چیزهایى است که از دست رفته و پشیمانى به بار آورده است. «راغب» در «مفردات» مى گوید: این کلمه از مادّه «حسر» (بر

۱۸ ; نشانه هاى ضعف ایمان ۱۵ باطل: گرایش به باطل ۷ پشیمانى: عوامل پشیمانى ۲۱، ۲۲، ۲۳ ; موارد پشیمانى ۲۰ پیروزى: عوامل پیروزى ۱۷ ترس: آثار ترس ۱۳، ۱۴ ; ترس

کافران: پشیمانى کافران ۷; ذلت کافران ۷; فرجام کافران ۷ گناه: زمینه اجتناب از گناه ۸; یقین به آثار گناه ۸ گناهکاران: التجاى گناهکاران ۹; پشیمانى اخروى گناهکاران

سبقت علیهم کلمة الشّقاء و سبق لهم العذاب ... . انسان: اسرار انسان ۲ پشیمانى: اظهار پشیمانى ۸، ۹ خدا: تعالیم خدا ۱۱ ; عذاب خدا ۱۶ ; علم غیب خدا ۱، ۲ خطاء: عفو

گسترش اسلام ۱، ۲، ۳ انفاق: آثار انفاق ناپسند ۴ ; انفاق ناپسند ۱ پشیمانى: عوامل پشیمانى ۴ جامعه: کافر ۱ جهنمیان:۱۰ حسرت: عوامل حسرت ۴، ۵ حق: کیفر مبارزه

شامل این کلمه «بداء» در لغت به معناى آشکار شدن و وضوح کامل است و به معناى پشیمانى نیز آمده; زیرا شخصى که پشیمان مى شود حتماً مطلب تازه اى براى او پیدا مى

مراد این که پشیمان گردید، امّا پشیمانی او به خاطر ترسِ از خدا و ندامتِ بر کار زشت نبود تا توبه بشمار آید؛ بلکه پشیمانی او بدان خاطر بود که سرزنش پدر و

است. (إنّ الخسرین الذین ... فى عذاب مقیم) ایمان: آثار اخروى ایمان ۱۹ پشیمانى: پشیمانى بى ثمر ۴ تجاوز: آثار تجاوز ۵ ترس: ترس از جهنم ۷ جهنم: جاودانان در جهنم

آیات شامل این کلمه ندم‌ (۷ بار) نَدَم و نَدامَة به معنى پشيمانى و تأسف است بر چيز فوت شده و فرصتى از دست رفته در مفردات گفته:«النَّدمُ والنَّدامةُ: الَّتحَسُّرُ

اسم مکان و به معناى منزل و جایگاه اقامت است. ۲ - تحمل صبورانه عذاب و یا پشیمانى و عذرخواهى دشمنان خدا در قیامت، بى تأثیر در رهایى آنان از دوزخ (فإن یصبروا

آیات شامل این کلمه ندم‌ (۷ بار) نَدَم و نَدامَة به معنى پشيمانى و تأسف است بر چيز فوت شده و فرصتى از دست رفته در مفردات گفته:«النَّدمُ والنَّدامةُ: الَّتحَسُّرُ

شریک نمی‌انگاشتم‌ و ميوه او تباه و نابود گشت، پس بامداد دو دست خويش [به پشيمانى و اندوه‌] بر آنچه در آن (سرانجام پیش‌بینی فرد مؤمن تحقّق پذیرفت و بلای ناگهانی

۱۲ ; شرایط ایمان ۸ پاداش: مراتب پاداش ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲ ; وعده پاداش ۱۲ پشیمانى: موارد پشیمانى ۵ توابین: پاداش توابین ۱۰ توبه: آثار توبه ۱، ۲، ۵ ; توبه از گناه

الاخرة عذاب عظیم. الا الذین تابوا من قبل ان تقدروا علیهم) ۳- توبه و اظهار پشیمانى تبهکاران محارب پس از به چنگ افتادن، فاقد ارزش و اعتبار براى سقوط حد و رهایى

کند خود نیز داراى اوامرى باشد که از آنها به اوامر حکومتى تعبیر مى شود. ۸- پشیمانى و تأسف شدید کافران در قیامت از کتمان کردن حقایق در دنیا (یومئذ یودّ الذین

آن بیمارى و مرض است و یا اگر با فلان کس رفاقت کنى، به دنبال آن بدبختى و پشیمانى است، یعنى نتیجه و معلول آن، چنین است. کلمه «وَراء» (پشت سر) مسلماً در سوره

- اهمیت یاد خدا در زندگى (إنّى أحببت حبّ الخیر عن ذکر ربّى) ۱۰ - اظهار پشیمانى کردن سلیمان(ع) و مورد سرزنش قرار دادن خود به خاطر غفلت کردن از یاد خدا،

شده با توجه به این نکته است که «إذ» براى تعلیل و متعلق به «مقت» است. ۵ - پشیمانى و بغض شدید کافران نسبت به خویشتن، بر اثر رد دعوت به ایمان و کفرورزى آنان

۲، ۳، ۴، ۷; تربیت آدم(ع) ۲، ۱۰; تکامل آدم(ع) ۲، ۸; توبه آدم(ع) ۱; عوامل پشیمانى آدم(ع) ۱ ; فضایل آدم(ع) ۹; قبول توبه آدم(ع) ۳، ۵، ۱۰; قصه آدم(ع) ۱، ۲، ۳،

خداوند بعد از این حادثه، وضع تازه‌ای پیش آورد (و ماندن زن در خانه زمینه‌ساز پشیمانی شوهر و همسر و رجوع آنان به یکدیگر گردد، و ابرهای تیره و تار کینه و کدورت

آن بیمارى و مرض است و یا اگر با فلان کس رفاقت کنى، به دنبال آن بدبختى و پشیمانى است، یعنى نتیجه و معلول آن، چنین است. کلمه «وَراء» (پشت سر) مسلماً در سوره

۶، ۸; احتضار کافران ۴، ۵، ۶; بى پناهى کافران ۵; پایان حق ستیزى کافران ۱; پشیمانى کافران ۶; تنبه کافران ۴; مرگ کافران ۸; یأس کافران ۵ مرگ: ظهور حقایق هنگام

توبه‌ همان‌ پشيماني‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌از‌ پيغمبر اكرم‌ صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ روايت‌ ‌شده‌ ‌که‌ فرمود 3» «الندم‌ توبة»« و البته‌ پشيماني‌ لوازمي‌

به ایشان بود. ۵ - ایوب(ع)، در اداى سوگند خود (تنبیه همسرش) دچار تردید و پشیمانى شده بود. (و خذ بیدک ضغثًا فاضرب به و لاتحنث) توصیه خداوند به ایوب(ع) به

۱۱; هدایتگرى خدا ۲، ۹ عذاب: نجات از عذاب ۷ قرآن: سوگندهاى قرآن ۶ قیامت: پشیمانى در قیامت ۱۳ کفر: عوامل اجتناب از کفر ۱۳ کیفر: حتمیت کیفر اخروى ۱۳ گناه:

«تَوَدُّ لَوْ أَنَّ بَيْنَها وَ بَيْنَهُ أَمَداً بَعِيداً» 5- در روز قيامت، پشيمانى سودى ندارد و آرزوها نشدنى است. كلمه (لو) در مورد آرزوهاى نشدنى بكار مى‌رود

به دستورات الهى، مانع پشيمانى است. تحقيق كنيم تا مبادا پشيمان شويم. فَتَبَيَّنُوا ... نادِمِينَ‌ 17- پايان كار نسنجيده، پشيمانى است. «نادِمِينَ» يا أَيُّهَا

۷; هدایت خدا ۵ ذکر: آثار ذکر ربوبیت خدا ۱۲ سجده: آثار سجده ۶ گناهکاران: پشیمانى اخروى گناهکاران ۲; حق ناپذیرى گناهکاران ۲ مؤمنان: انقیاد مؤمنان ۱۱; تسبیح

ظاهری است چرا که وقتی پیروزی طرفداران حق را ببینند از روی ناچاری اظهار پشیمانی و توبه می‌کنند و طبیعی است که چنین توبه‌ای پذیرفته نشود. تفسیر آیات ۱ -

زیان ۱۰ سعادت: عوامل سعادت ۹ عمل: عمل ناپسند ۱ نوح(ع): استغفار نوح(ع) ۷; پشیمانى نوح(ع) ۷; دعاى نوح(ع) ۷; عقیده نوح(ع) ۸; قصه نوح(ع) ۱، ۷; نوح(ع) و درخواست

دوزخ، کیفر رفتار ناشایست انسان ها است. (نعمل صلحًا غیر الذى کنّا نعمل) ۳ - پشیمانى دوزخیان از کرده هاى ناشایست خویش و حسرت شدید آنان براى انجام اعمال صالح

بینند آنگاه مى گویند: «اى افسوس». اندوه: عوامل اندوه اخروى ۹، ۱۰ پشیمانى: عوامل پشیمانى اخروى ۹ تکلیف: آثار ترک تکلیف ۹; سستى در تکلیف ۱۶ جهنمیان: حسرت

نیست که او به صداقت و راستی نزدیکتر است؛ بلکه مراد این است که او بهتر درجه پشیمانی و اندازه هراس و عذاب قیامت را به تصویر کشیده است. چرا که عمر جهان گذران،

می‌دادند از کار خود پشیمان شدند ولی برای این که تصور نشود تنها این ندامت و پشیمانی برای توبه آنها از چنین گناه عظیمی کافی بوده است، قرآن چنین اضافه می‌کند:

نزول قرآن ۷ ; نقش قرآن ۱۰ کنجکاوى: تعدیل کنجکاوى ۵ گناه: آمرزش گناه ۱۳ ; پشیمانى از گناه ۱۴ مجهولات: آثار علم به مجهولات ۳ مردم: ارزش ناخوشایندى مردم ۷ مؤمنان:

ایمان ۱۹; منشأ ایمان ۲۷; منشأ تزیین ایمان ۱۳; نشانه هاى ایمان ۲۳ پشیمانى: موانع پشیمانى ۶ تبرى: آثار تبرى از کفر ۲۴; آثار تبرى از گناه ۲۴; فطریت تبرى از

از انجام چنین کاری یک نوع پشیمانی زود گذر و حالت توبه ظاهری به خود می‌گرفتند، ولی بطوری که قرآن می‌گوید: این ندامت و پشیمانی آنها به هیچ وجه ریشه نداشت

نصوح وجوهى است: 1- انسان، ناصح نفس خود شود به اخلاص پشيمانى و عزم بر ترك آن. 2- استغفار به لسان و پشيمانى به جنان و امساك بدن از عصيان. 3- ناصح مردمان و داعى

[الهی‌] تحقق یابد و آنان غافلند و ایمان نیاورند و آنان را از روز دريغ و پشيمانى بترسان آنگاه كه كار برگزار شود. و [امروز] ايشان در غفلت‌اند و [آن روز را]

مشاهده نمايند پشيمانى خودشان را از يكديگر پنهان‌ جلد 4 صفحه 365 كنند از ترس شماتت دشمنان بر ضلالت و اضلالشان در دنيا و محتمل است پنهان نمودن پشيمانى مخصوص بمستكبرين

مشاهده نمايند پشيمانى خودشان را از يكديگر پنهان‌ جلد 4 صفحه 365 كنند از ترس شماتت دشمنان بر ضلالت و اضلالشان در دنيا و محتمل است پنهان نمودن پشيمانى مخصوص بمستكبرين

تنها حق او بخشوده شده است، بلکه حق الهی نیز در این زمینه با این ندامت و پشیمانی قابل بخشش است، ج2، ص448 افزود: «خداوند شما را می‌بخشد، چرا که او ارحم الراحمین

النِّدامَةِ وَ حَمِدَها آخَرونَ يِوْمَ الْقِيمَةِ» دميا رامردانى در صباح پشيمانى ذمّ كردند و مردان ديگرى روز قيامت ستودند. زيرا كه ديدند بوسيله آن صاحب بهشت

گذاشت و خود را در دامنه كوه‌ها قرار داد و كار او جز گريه و انابه و توبه و پشيمانى در حالتى كه خود را مغلول در زنجير كرده بود چيز ديگرى نبود و چهل روز از اين

النِّدامَةِ وَ حَمِدَها آخَرونَ يِوْمَ الْقِيمَةِ» دميا رامردانى در صباح پشيمانى ذمّ كردند و مردان ديگرى روز قيامت ستودند. زيرا كه ديدند بوسيله آن صاحب بهشت

ترجمه تفسير الميزان جلد ۱۲ صفحه ۱۳۵ و در همان كتاب است كه: احمد، ابن جرير، ابن ابى حاتم و ابو نعيم - در كتاب الدلائل - از ابى ايوب انصارى روايت كرده اند

توبه‌ بمعني‌ پشيماني‌ ‌است‌ چنانچه‌ ‌در‌ حديث‌ ‌از‌ پيغمبر صلّي‌ اللّه‌ ‌عليه‌ و آله‌ و سلّم‌ ‌است‌ (كفي‌ ‌في‌ التوبة الندم‌) و لازمه‌ پشيماني‌ عزم‌ ‌بر‌

وقتى آیه مزبور را شنیدند به گریه افتادند و از گفتار خویش ابراز ندامت و پشیمانى نمودند سپس آیه ۲۵ نازل گردید. سدى گوید: مراد از اقتراف حسنه و انجام کار

جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرِينَ (60) ترجمه‌ تا مبادا گويد كسى اى اندوه و پشيمانى بر آنچه كوتاهى كردم در امر خدا و همانا بودم از مسخره كنندگان‌ يا گويد اگر

جَهَنَّمَ مَثْوىً لِلْمُتَكَبِّرِينَ (60) ترجمه‌ تا مبادا گويد كسى اى اندوه و پشيمانى بر آنچه كوتاهى كردم در امر خدا و همانا بودم از مسخره كنندگان‌ يا گويد اگر

منزلشان در آخرت جهنم است و مفرّ و ملجأ و جاى خلاصى براى آنها نيست و در آنروز پشيمانى سودى ندارد. أُولئِك‌َ مَأواهُم‌ جَهَنَّم‌ُ وَ لا يَجِدُون‌َ عَنها مَحِيصاً

مشاهده نمايند پشيمانى خودشان را از يكديگر پنهان‌ جلد 4 صفحه 365 كنند از ترس شماتت دشمنان بر ضلالت و اضلالشان در دنيا و محتمل است پنهان نمودن پشيمانى مخصوص بمستكبرين

3. مايه‌ى پشيمانى است. «اياك و اللجاجة فان اولها جهل و آخرها الندامة» «4» از لجاجت كه زمينه جدال است دورى كن كه آغازش نادانى و پايانش پشيمانى است. روش گفتگو

دروغ بافى، (چنين نيست) بلكه بيشترشان نمى‌دانند (كه تغيير قانون بخاطر هوس، پشيمانى و ضعف و سردرگمى نيست، بلكه بر اساس مصلحت است). «1». حج، 52. «2». اعراف،

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

پشيمان شود بر آن، و بتحقيق فرمود پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله: كفايت كند به پشيمانى توبه و فرمود آن حضرت: هر كه خوشحال كند او را حسنه و بد آيد او را سيئه، پس

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

شكستن و خرد شدن و «تَفَكَّهُونَ» به معناى ميوه خوردن، فكاهى گفتن و تعجب و پشيمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت خسارت و زيان ديدن است. اگر

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

شكستن و خرد شدن و «تَفَكَّهُونَ» به معناى ميوه خوردن، فكاهى گفتن و تعجب و پشيمانى آمده است. «مغرمون» از «غرامت» به معناى پرداخت خسارت و زيان ديدن است. اگر

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

افتاده‌ بزير نميتوانند نگاه‌ كنند ‌از‌ خجلت‌ و شرمندگي‌ جلد 17 - صفحه 374 و پشيماني‌ ‌که‌ اي‌ كاش‌ ‌ما ‌هم‌ ايمان‌ آورده‌ بوديم‌ و عمل‌ صالح‌ بجا آورده‌ بوديم‌

بدهد. بديهى است كه اين تغييرات، نشانه‌ى جهل خداوند متعال و يا تجديد نظر و پشيمانى او نيست، بلكه اين تغييرات بر اساس حكمت و تغيير شرايط و يا پايان دوره‌ى آن

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

افتاده‌ بزير نميتوانند نگاه‌ كنند ‌از‌ خجلت‌ و شرمندگي‌ جلد 17 - صفحه 374 و پشيماني‌ ‌که‌ اي‌ كاش‌ ‌ما ‌هم‌ ايمان‌ آورده‌ بوديم‌ و عمل‌ صالح‌ بجا آورده‌ بوديم‌

الصلحین) برداشت یاد شده، از آن جا است که خداوند یونس(ع) را - پس از توبه و پشیمانى او از ترک اولى - به مقام صالحان رساند. ارزشها: ملاک ارزشها ۶ برگزیدگان خدا

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

به ناپایدارى آن توجه داشته باشد، راهى را انتخاب خواهد کرد که به دوزخ و پشیمانى منتهى نشود. آن راه، همان گردن نهادن به شریعت و آیین الهى است. انسان: غفلت

از اندوه و تأسف بر خرجى كه براى آبادى آن باغ كرده بود و از روى ندامت و پشيمانى بر اعمال و اقوال خود ميگفت ايكاش من براى خدا شريك قرار نميدادم احديرا و

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

نمودند تخفيف و مهلتى براى آنها نيست بايد دائما بسوزند و بسازند و ندامت و پشيمانى و توبه و انابه براى آنها ثمرى ندارد. جلد 3 صفحه 308 فَإِن‌ تَوَلَّوا فَإِنَّما

عقوبت، آن حضرت نيز دوستان را وسيله نجات و سلامتى است، و منكران را سبب حسرت و پشيمانى است. و «منيرا» تأكيد است، يعنى تو چراغى نه مانند چراغهاى ديگر، زيرا آن چراغها

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

حقيقت اين امور موعود ظاهر گردد، بر راستى آن دانا شوند، و آن هنگام حسرت و پشيمانى ايشان را نفع ندهد. «1» تنبيه: حق تعالى وصف فرمود كفار را به اعراض اولا،

و پشيمان گردد و پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم فرموده كفايت ميكند پشيمانى از توبه و فرموده كسيكه خوشحال كند او را كار خوبش و بد حال كند او را كار

نمودند تخفيف و مهلتى براى آنها نيست بايد دائما بسوزند و بسازند و ندامت و پشيمانى و توبه و انابه براى آنها ثمرى ندارد. جلد 3 صفحه 308 وَ إِذا رَأَي‌ الَّذِين‌َ

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

قسمت كردند و خوردند و پشيمان شدند وقتى كه عذاب را معاينه نمودند كه آنوقت پشيمانى سودى ندارد و توبه قبول نميشود و آن عذاب صيحه آسمانى يا زلزله زمينى يا بدنى

عازم شويد بر عود ننمودن در آتيه؛ براى آنكه توبه به اين هر دو تحقق يابد: پشيمانى برگذشته و عزم بر نكردن در آينده. و چون استغفار و توبه نموديد به خداوند غفار

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

نبوديم و چشم ما خوبيهاى آنها را نديد پس معذوريم و در هر حال اظهار ندامت و پشيمانى ميكنند و اتّخذنا هم بدون همزه استفهام نيز قرائت شده و بنابراين صفت ديگرى

نمودند تخفيف و مهلتى براى آنها نيست بايد دائما بسوزند و بسازند و ندامت و پشيمانى و توبه و انابه براى آنها ثمرى ندارد. جلد 3 صفحه 308 يَعرِفُون‌َ نِعمَت‌َ

هم در دنيا خود را ملامت مى‌كند و هم در آخرت. اين ملامت‌ها، همان ندامت و پشيمانى است كه مى‌تواند مقدّمه توبه باشد و يا بسترى براى يأس و خودباختگى فراهم آورد

ملامت ميكرد خود را بر مخالفت با حضرت موسى در وقتى كه عذاب منجز شده بود و پشيمانى سودى نداشت يا مستحق ملامت و توبيخ بود بر معاصى سابقه خود و نيز آيتى است

requires Javascript to function. آيات ۱ - ۹،سوره حجر مفاد كلى سوره مباركه حجر پشيمانى كافران : اى كاش مسلمان شده بوديم ! درخواست مشركان از پيامبر(ص ) كه بر ايشان

ازدواج و زناشوئى يكى از امور مهمه كه حتما بايد رعايت شود و الاموجب ندامت و پشيمانى خواهد شد سنخيت و موافقت اخلاقى مرد و زن است خداوند مهربان براى ارشاد اهل

مرگ خواهد نمود و صلاح در اينجا از ائمه اطهار بحج تفسير شده ولى افسوس كه پشيمانى ديگر سودى ندارد چون اجل محتوم وقتى رسيد برنميگردد بلى اجل اگر معلّق باشد

از اندوه و تأسف بر خرجى كه براى آبادى آن باغ كرده بود و از روى ندامت و پشيمانى بر اعمال و اقوال خود ميگفت ايكاش من براى خدا شريك قرار نميدادم احديرا و

هم در دنيا خود را ملامت مى‌كند و هم در آخرت. اين ملامت‌ها، همان ندامت و پشيمانى است كه مى‌تواند مقدّمه توبه باشد و يا بسترى براى يأس و خودباختگى فراهم آورد

هم در دنيا خود را ملامت مى‌كند و هم در آخرت. اين ملامت‌ها، همان ندامت و پشيمانى است كه مى‌تواند مقدّمه توبه باشد و يا بسترى براى يأس و خودباختگى فراهم آورد

گوش دل بشنود و قبل از كوس رحيل، هشيارى يابد و سر انجام كار را بيانديشد تا پشيمانى و خسران ابدى براى او فراهم نگردد كه در آن وقت چاره‌اى نخواهد بود. قالا رَبَّنا

مرگ خواهد نمود و صلاح در اينجا از ائمه اطهار بحج تفسير شده ولى افسوس كه پشيمانى ديگر سودى ندارد چون اجل محتوم وقتى رسيد برنميگردد بلى اجل اگر معلّق باشد

سكوت‌ بمعني‌ خاموشي‌ ‌است‌ عَن‌ مُوسَي‌ الغَضَب‌ُ و سكوت‌ موسي‌ ‌بعد‌ ‌از‌ پشيماني‌ و توبه‌ قوم‌ ‌بود‌ چنانچه‌ غضب‌ ‌براي‌ مخالفت‌ و پرستش‌ گوساله‌ ‌بود‌ ‌در‌

نمودند تخفيف و مهلتى براى آنها نيست بايد دائما بسوزند و بسازند و ندامت و پشيمانى و توبه و انابه براى آنها ثمرى ندارد. جلد 3 صفحه 308 وَ يَوم‌َ نَبعَث‌ُ مِن‌

«7». بقره، 186. «8». جن، 2. «9». هود، 97. جلد 9 - صفحه 174 سخن از ندامت و پشيمانى بود و اين آيه مى‌فرمايد: به پيامبر مراجعه كنيد تا از كارهاى ندامت‌آور بيمه

مرگ خواهد نمود و صلاح در اينجا از ائمه اطهار بحج تفسير شده ولى افسوس كه پشيمانى ديگر سودى ندارد چون اجل محتوم وقتى رسيد برنميگردد بلى اجل اگر معلّق باشد

چون وطى جائز نيست‌ جلد 5 صفحه 158 مگر بعد از كفّاره و بيشتر عود را بمعناى پشيمانى از عمل سابق و اراده نزديكى با زن خود گرفته‌اند و در هر حال مفاد آيات شريفه

چون وطى جائز نيست‌ جلد 5 صفحه 158 مگر بعد از كفّاره و بيشتر عود را بمعناى پشيمانى از عمل سابق و اراده نزديكى با زن خود گرفته‌اند و در هر حال مفاد آيات شريفه

مى‌سازد. ه: مواد اوّليه‌اش از خودش مى‌باشد. و: در ساختن تقليد نمى‌كند. ز: پشيمانى و ترديد در او راه ندارد. ح: بر اساس رحمت مى‌آفريند، و تمام ساخته‌هايش هدفدار

كه فرمود: پشيمانى بر گذشت بهتر و آسان‏تر است از پشيمانى بر كيفر. امام باقر عليه السّلام فرمود: پشيمانى از گذشت بهتر و آسانتر است تا پشيمانى از كيفر محمد

الّا خوددارى كند از سخنان بزرگمهر حكيم است كه انديشه كردن كه چه گويم به از پشيمانى بردن كه چرا گفتم و چون شخص خودش را وادار باين ملاحظه نمود خداوند هم با او

مرگ خواهد نمود و صلاح در اينجا از ائمه اطهار بحج تفسير شده ولى افسوس كه پشيمانى ديگر سودى ندارد چون اجل محتوم وقتى رسيد برنميگردد بلى اجل اگر معلّق باشد

دليل غفلت آن است كه مردم، قيامت را دور مى‌پندارند. «عَذاباً قَرِيباً» 3- پشيمانى، دليل بر اختيار انسان است. «يا لَيْتَنِي كُنْتُ تُراباً» 4- در قيامت، انسان

او را آن، و پشيمان گردد بر آن، و بتحقيق فرمود پيغمبر: كافى است توبه را پشيمانى، و فرمود: هر كه خوشحال كند او را نيكى، و بد آيد او را بدى، پس او مؤمن باشد

هم‌فكرى و همدلى نيست. أَزْواجِهِ‌ ... تَظاهَرا عَلَيْهِ‌ 8- توبه تنها اظهار پشيمانى با زبان نيست، توبه واقعى بازگشت دل گنهكار است. تَتُوبا ... صَغَتْ قُلُوبُكُما

به توفیق بر توبه معنا کرده اند. ۱۳- خداوند پذیراى توبه بنى اسرائیل پس از پشیمانى آنان از رفتار ناپسند و واگذاشتن اندیشه هاى ناصحیح دینى (ثم تاب اللّه علیهم)

از گناه رها نشود جز كسى كه بدان اعتراف كند. گويد: و امام باقر (ع) فرمود: پشيمانى بس است براى توبه. على احمسى از حضرت باقر عليه السّلام حديث كند كه فرمود:

راستى پشيمانى بر گناه و بدى به دست كشيدن از آن مى‏خواند و وامى‏دارد. حضرت صادق عليه السّلام فرمود: امير المؤمنين عليه السّلام فرموده: همانا پشيمانى بر گناه

قال قال ابو عبد الله ع : از مفضل، از امام صادق (ع)، فرمود: راستى افسوس و پشيمانى و واويل همه براى كسى است كه بدان چه ببيند سود نبرد و نداند بر چه روش و مذهبى

وقتى آیه مزبور را شنیدند به گریه افتادند و از گفتار خویش ابراز ندامت و پشیمانى نمودند سپس آیه ۲۵ نازل گردید. سدى گوید: مراد از اقتراف حسنه و انجام کار

ترجيح جانب صلاح بر فساد، به تأمل و تأنى شروع به آن كار كند تا عاقبت خسران و پشيمانى براى او حاصل نگردد. و در حكم داود عليه السّلام وارد شده كه: المؤمن يكون

ع : و امام صادق عليه السّلام فرمود: كفالت موجب زيان ديدن، و جريمه دادن، و پشيمانى كشيدن است.

نمى‏پذيرد. گفتم: پس بادره چيست؟ فرمود: بادره قسم به هنگام خشم است، و توبه آن پشيمانى از آن است.

أَلْفَاظِ رَسُولِ اللَّهِ ص الْمُوجَزَةِ الَّتِي لَمْ يُسْبَقْ إِلَيْهَا : پشيمانى حقيقت توبه است.

ستمكاران كه خود را متبوع و به جاى خدا و ارباب تابعين مى دانستند، از در پشيمانى ((قالوا(( گفتند ((يا ويلنا انا كنا ظالمين (( واى بر ما كه مردمى ستمكار بوديم

كه دنيا آرزومند خويش را گول زند، و با اميدوار بدان خلف وعده كند، و بزودى پشيمانى و افسوس ببار آورد براى مردمانى كه بدان رو آوردند و در بدست آوردن آن با هم

دليـل بـر انـقـلاب درونـى و تـغـيـيـر خـط و مـسـيـر انـسان است ، و نه نشانه پشيمانى از اعـمـال گـذشته ، بلكه هر انسانى چشمش ‍ به چوبه دار، و يا امواج بلا و

۳۵۲ گناهكاران در قيامت با مشاهده عذاب الهى از كار خود پشيمان مى شوند ولى پشيمانى آنها سـودى نخواهد داشت . چنين كسانى درست مانند مجرمانى هستند كه وقتى چشمشان

چون ابوذر دانست كه او جبرئيل عليه السلام بوده، آن قدر كه خدا مى‏خواست از پشيمانى، بر او داخل شد، از آنجا كه سلام نكرده بود. بعد از آن، رسول خدا صلى الله

معصيت جدا كند و بازگشتى در آن رخ ندهد. مى دانيم حقيقت «توبه » همان ندامت و پشيمانى از گناه است كه لازمه آن تصميم بر ترك در آينده است ، و اگر كارى بوده كه قابل

خواهد بود، چه خبر؟ «نعيم » همان مطلبى را كه براى قريش گفته بود دائر به پشيمانى يهود و تصميم بر گروگانگيرى مو به مو براى آنها شرح داد و آنها را از عاقبت

بعد از انجام چنين كارى يكنوع پشيمانى زودگذر و حالت توبه ظاهرى به خود مى گرفتند، ولى بطورى كه قرآن ميگويد: اين ندامت و پشيمانى آنها به هيچوجه ريشه نداشت به

ظاهرى است چرا كه وقتى پيروزى طرفداران حق را ببينند از روى ناچارى اظهار پشيمانى و توبه مى كنند و طبيعى است كه چنين توبه اى پذيرفته نشود. احتمال ديگرى كه

ناقه را هلاك كردند، و سپس از كرده خود همگى پشيمان شدند (اما در زمانى كه پشيمانى سودى نداشت ). و به دنبال اين تكذيب و مخالفت شديد خداوند چنان آنها را مجازات

وضع آينده خود نيز اطمينان كامل ندارند و كم و بيش مى دانند كه اين ندامت و پشيمانى معلول شرائط خاصى است كه در آستانه مرگ براى آنها پيدا شده است و اى بسا تفسير

و هيچ هدفى آنها را از طاعت پروردگار باز نمى دارد، و پس از فرا رسيدن مرگ پشيمانى و اندوه دامانشان را نمى گيرد» ( نهج البلاغه تفسير نمونه ، جلد: ۲۰، صفحه :

در طريق تحصيل آنها نينديشيد. انگشت حسرت به دهان مى گيرد، و دست خود را از پشيمانى مى گزد، تفسير نمونه جلد ۱۸ صفحه ۱۵۸ چرا كه به هنگام مرگ مسائلى بر او روشن

قيامت مى فهمند و جز فهميدن چاره اى ندارند، آن وقت پشيمان مى شوند در حالى كه پشيمانى سودى برايشان نداشته ، و راه گريزى هم ندارند، و اين آيه اشعارى هم به اين

گواهان به پاخاسته مى شوند، يارى كرده و مى كنيم (۵۱). در آن روز، ستمكاران را پشيمانى و عذرخواهى سود ندهد و براى آن ها، خشم و لعن و منزلگاه بد (جهنم) مهياست (۵۲)

يافت همه درها به روى انسان بسته مى شود، تفسير نمونه جلد ۱۹ صفحه ۲۳۴ نه پشيمانى سودى دارد، نه امكان جبران موجود است ، و نه فريادها بجائى مى رسد. آخرين آيه

مصيبتهاى سخت قرار ميدهد، و انديشيدن در پايان كار پيش از اقدام به آن، تو را از پشيمانى در امان ميدارد؛ عاقل كسى است كه تجربه‏ها او را پند دهد، در طىّ تجارب، علمى

و به اين ترتيب مسير وصول به رحمت خدا سه گام بيشتر نيست : گام اول توبه و پشيمانى از گناه و روى آوردن به سوى خدا است . گام دوم ايمان و تسليم در برابر فرمان

هاى شرم آور خود، پشيمان ميگردند، اما نه آن ناله به جائى مى رسد و نه اين پشيمانى سودى خواهد داشت . ديگر از نقطه هاى ضعف آنان ، كم ظرفيتى در برابر مشكلات

لنا لنكونن من الخاسرين (( نقل نمايد، چون هر گوينده اى وقتى بخواهد ندامت و پشيمانى قومى را حكايت كند مناسب تر آن است كه خطاى آنها را ذكر نموده آنگاه بلافاصله

ايمان ، در حقيقت جمله مزبور يكى از اركان توبه را ترسيم مى كند، چرا كه تنها پشيمانى از گذشته كافى نيست بايد نسبت به عدم تكرار گناه در آينده نيز تصميم گرفت ،

كافى نيست ، معمولا عجله و دستپاچگى در انجام كارها، موجب ندامت و خسران و پشيمانى است . تا آنجا كه در آيات فوق خوانديم كه گاهى عجله سبب مى شود، انسان به دنبال

آنان اشاره مى كند. و جمله و اسروا الندامة )) به معناى اين است كه ندامت و پشيمانى خود را پنهان و كتمان مى كنند تا گرفتار شماتت و امثال آن نشوند. و ظاهرا منظور

مال آنان باشد، حاضرند همه را بدهند، و عذاب را نچشند، و چون عذاب را ببينند پشيمانى خود را پنهان ميسازند، ولى بدانند كه آن روز در بينشان به عدالت داورى مى شود،