نتایج جستجو

ثانيا مناسب‌ ‌با‌ سمع‌ همان‌ ختم‌ ‌است‌ چنانچه‌ مناسب‌ ‌با‌ بصر غشاوة ميباشد، و شايد نكته‌ اينكه‌ قلوب‌ و ابصار ‌را‌ جمع‌ آورده‌ و سمع‌ ‌را‌ مفرد ‌اينکه‌

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) قوّه شنوائى. شنيدن. گوش مثل [هود:20]، [شعراء:212]. كه هر دو به معنى شنيدن است و مثل [بقره:7]، [جاثية:23]

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) نن‌ (۲۴۱ بار) وَ مِن الّذِين أَنْفُسِکُم أُوتُوا الْکِتَاب أَمْوَالِکُم فِي قَبْلِکُم الْغُرُور لَتُبْلَوُن

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) کم‌ (۲۲۹۱ بار) أَو هَل إِذ قَالُوا تَدْعُون عَاکِفِين قَال يَنْفَعُونَکُم لَهَا فَنَظَل أَصْنَاما يَضُرّون نَعْبُد در

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ مَعَکُمَا فَأْتِيَاه أَرَى إِنّنِي فَقُولا تَخَافَا إِنّا لا رَسُولا قَال يَطْغَى أَن رَبّک فَأَرْسِل أَو در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) أَنَا اخْتَرْتُک لِمَا يُوحَى إِنّنِي طُوًى وَ الْمُقَدّس اللّه بِالْوَاد لا إِلٰه إِنّک إِلاّ نَعْلَيْک

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) أَنّه نَفَر مِن إِلَي الْجِن أُوحِي قُل فَقَالُوا إِنّا سَمِعْنَا قُرْآنا عَجَبا در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ مَن اللّه مَا يَشَاء إِن الْأَمْوَات لا أَنْت الْأَحْيَاء بِمُسْمِع يَسْتَوِي فِي الْقُبُور در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) سمع‌ (۱۸۵ بار) أَنْت مَن إِن مَا فِي وَ الْقُبُور يَشَاء إِلاّ يُسْمِع نَذِير اللّه الْأَمْوَات در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ فَمَن مَقَاعِد مِنْهَا يَسْتَمِع الْآن نَقْعُد يَجِد کُنّا لَه أَنّا شِهَابا شُهُبا رَصَدا در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) ه‌ (۳۵۷۶ بار) عَلَى مَا فَإِنّمَا بَعْد إِثْمُه بَدّلَه الْمُتّقِين فَمَن الّذِين يُبَدّلُونَه إِن حَقّا اللّه بِالْمَعْرُوف

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ لا لِهٰذَا الْقُرْآن کَفَرُوا الّذِين قَال الْغَوْا خَاسِرِين فِيه لَعَلّکُم کَانُوا فَلَنُذِيقَن إِنّهُم تَغْلِبُون

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ غَيْر رَاعِنَا اسْمَع لَيّا عَصَيْنَا بِأَلْسِنَتِهِم سَمِعْنَا طَعْنا فِي يَقُولُون الدّين مَوَاضِعِه در حال بارگیری

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) قَال لا رَبّکُم أَ وَ حَوْلَه رَب لِمَن آبَائِکُم مُوقِنِين الْأَوّلِين کُنْتُم إِن در حال بارگیری...

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ سَمِعْنَا غَيْر مُسْمَع أَطَعْنَا عَصَيْنَا انْظُرْنَا لَکَان خَيْرا رَاعِنَا قَالُوا لَيّا يَقُولُون لَهُم أَنّهُم

آیات شامل این کلمه ب‌ (۲۶۴۹ بار) سمع‌ (۱۸۵ بار) هم‌ (۳۸۹۶ بار) اللّه وَ لَذَهَب أَبْصَارِهِم شَاء إِن لَو عَلَى قَامُوا کُل عَلَيْهِم شَيْء قَدِير أَظْلَم

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) ل‌ (۳۸۴۲ بار) وَ إِن اللّه الدّعَاء رَب عَلِيم رَبّي إِذ اجْعَلْنِي يُرِيکَهُم إِسْحَاق مُقِيم فِي بَيّنَة الصّلاَة إِسْمَاعِيل

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ کُنّا سِرّهُم لا فِي أَو أَنّا نَعْقِل لَو مَا قَالُوا يَحْسَبُون نَجْوَاهُم کَبِير بَلَى مُبْرِمُون أَم فَإِنّا ضَلاَل

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ اللّه مَا لا قَالُوا أَطِيعُوا لِلْکَافِرِين بِقُوّة سَمِعْنَا انْظُرْنَا اسْتَطَعْتُم قُولُوا عَذَاب اتّقُوا آتَيْنَاکُم

آیات شامل این کلمه «فَاسْمَعُونِ» از مادّه «سَمع» به معناى «به سخنان من گوش فرا دهید» است. سمع‌ (۱۸۵ بار) ف‌ (۲۹۹۹ بار) ى‌ (۱۰۴۴ بار) إِنّي قِيل بِرَبّکُم

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ إِذَا مَا لَهَا لا مِن أُلْقُوا لَمّا الذّکْر اللّغْو بَعِيد لَو فِيهَا أَعْرَضُوا اسْتَجَابُوا لَکُم شَهِيقا بِأَبْصَارِهِم

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ لا اللّه مَا ثُم إِن أَثِيم أَفّاک تَحَاوُرَکُمَا الصّم إِلاّ کَلاَم حَتّى آيَات فَأَجِرْه بِمَا الدّعَاء الّذِين

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ لا إِن بِهَا فِي فِيهَا لَهُم مِن هُم ذٰلِک اللّه لِقَوْم آذَان قَالُوا لَغْوا لَآيَات أُولٰئِک الّذِين يَوْم أَ إِلاّ

پیامبرانت را با تمام وجود خود پذیرفتیم و در مقام اطاعت و پیروى در آمدیم. سمع‌ (۱۸۵ بار) وَ قَالُوا مَا فِي أَطَعْنَا إِن هٰذَا بِهٰذَا مِن لَو إِنّا رَبّنَا

آیات شامل این کلمه سمع‌ (۱۸۵ بار) شنوا.از اسماء حسنى است. و چهل و هفت بار در قرآن مجيد آمده و همه درباره خداوند است جز در آيه [هود:24]. و در اغلب آنها

سحر سدر سدى سراب سرج سرر سرى سطح سطر سعر سعى سفر سفع سفل سقر سقى سلم سلک سمع سمم سمن سمو سهر سهو سوط سوف سوق سوى سير سينين سکب سکن شئم شئن شتت شتو شجر

‌آنها‌ نازل‌ جلد 14 - صفحه 100 ميشوند ‌بر‌ ‌هر‌ افتراء زننده‌ گناه‌ كار القاء سمع‌ ميكنند و اكثر ‌آنها‌ دروغ‌ ميگويند. نظر ‌به‌ اينكه‌ ‌در‌ چند ‌آيه‌ قبل‌ ‌آيه‌

‌آنها‌ نازل‌ جلد 14 - صفحه 100 ميشوند ‌بر‌ ‌هر‌ افتراء زننده‌ گناه‌ كار القاء سمع‌ ميكنند و اكثر ‌آنها‌ دروغ‌ ميگويند. نظر ‌به‌ اينكه‌ ‌در‌ چند ‌آيه‌ قبل‌ ‌آيه‌

ميكند و علم‌ پيدا ميكند و ايمان‌ مي‌آورد و قلبا معتقد ميشود. (سؤال‌) چرا سمع‌ ‌را‌ مفرد بيان‌ فرمود! (وَ هُوَ الَّذِي‌ أَنشَأَ لَكُم‌ُ السَّمع‌َ) و ابصار

‌آنها‌ نازل‌ جلد 14 - صفحه 100 ميشوند ‌بر‌ ‌هر‌ افتراء زننده‌ گناه‌ كار القاء سمع‌ ميكنند و اكثر ‌آنها‌ دروغ‌ ميگويند. نظر ‌به‌ اينكه‌ ‌در‌ چند ‌آيه‌ قبل‌ ‌آيه‌

اخذ امن ذا رحم هذا بين بنو هو رود عمل غيب نور الا جنن حقق نزل عن انث صدق سمع نذر انس نصر ذلک وکل دون جىء کيد کذب ريب شکر لما خزن ظلم الى رئى يقن غير امر

ها لا من فى عين ب شرب على کون مزج طوف لغو هم قدر ترب ابريق عنب کعب دهق کوب سمع فوز بيض ل حدق برر سقى وقى نزع لذذ صدع شهو خلد کافور زنجبيل ولد قبل انن عن

اين كلمه تنها يكبار در قرآن مجيد آمده است. ه نطف بلو من جعل ان انس ف خلق نا سمع ذکر بصر شىء

الو فى جنح شهد لوط امر انت عزز طفل هذا ثلث قرآن الذى نوب قلب على نا نجو يمن سمع مثل مرر سبح اذى ا صدق عرض بشر سعى ضلل صلح جعل شىء طلق طوع

ک هن ما بنو آزر کيد کثر ولى ها يا وله رئى ت موسى من دبر اتى هل انس ابو ن سمع جنب ابراهيم بحر شهد الله فى نا اسرائيل امن بلد اذ

جهر الله لم مشى امن رئى رحم خشع عند جلب اله رسل ف شعر خيل ها على فى طوع عوج سمع انتم ايى وله قصد اذ فخر دعو الا وفر فزز اول جزى عمل قول همس يا علم تبع يوم

دو قسم‌ سمع‌ داريم‌ يكي‌ گوش‌ سر ‌است‌ ‌که‌ صدا ‌را‌ ميشنود و يكي‌ گوش‌ قلب‌ ‌است‌ ‌که‌ تأثير ‌در‌ قلب‌ مي‌كند و توجه‌ دارد و نيز ‌از‌ ‌براي‌ سمع‌ دو معني‌

‌براي‌ سميع‌ دو معني‌ ‌است‌ يكي‌ عالم‌ بمسموعات‌ و يكي‌ اجابت‌ دعوات‌ مثل‌ «سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» ‌يعني‌ حرف‌ شنواست‌ اجابت‌ ميكند دعوات‌ ‌هر‌ ‌که‌ حمد

نمى‏فهمند. هم ل من ه وله لا اله الله انن ف قول ب ما علم کم بصر فى ک ها ان نا سمع هو کون الذين على ا ايى ربب دعو الى امن اذ طوع اذا الا لو اتى ى عن رئى قلب

نصر غير مع اوى عزز فضل ائى طوع شهد دعو حسن کذب ضلل اذا کتب قتل خير ملک رود سمع لعل صبر خلف دخل دنو لعن مکر

است . ف من اثم وصى غير او ل خمص فى خوف صلح انن وله ضرر بين الله علم اله هم سمع دين غفر لا سلم رحم اسلام

است. ۴ - استراق سمع جن از آسمان، موجب نابودى آنان خواهد شد. (فمن یستمع الأن یجد له شهابًا رصدًا) جن: آثار استراق سمع جن ۴; استراق سمع جن ۱، ۲; جن قبل از

ه من ان حمل کم ل ما ب ک هن ف عن انث لا هم علم وزن انن قول فى کون الله الا سمع ربب اله على رضع کلم حتى ى کتب ثوب رفع بعد حرف وله کره اول ليس رئى نا کلل قسط

رَشَداً «10» و بدرستي‌ ‌که‌ ‌ما نميدانيم‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ امتناع‌ ‌از‌ جايگاه‌ سمع‌ و ‌اينکه‌ شهب‌ ‌براي‌ ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ تقدير ‌شده‌ عذاب‌ ‌بر‌ اهل‌ زمين‌

‌از‌ حج‌ سادسه‌ ‌از‌ جهاد سابعه‌ ‌از‌ عدل‌ و ‌در‌ بعض‌ اخبار تفسير ‌شده‌ سمع‌ بابي‌ بكر بصر بعمر فؤاد بعثمان‌ و آيه شريفه إِن‌َّ السَّمع‌َ وَ البَصَرَ

استراق سمع از آسمان، از وقت نزول قرآن و استماع آن، منع شده بودند. آسمان: شهاب سنگهاى آسمان ۳; نقش نگهبانان آسمان ۴; نگهبانان آسمان ۳ جن: استراق سمع جن ۲;

السلام» (با آنكه در نماز بود) از شنيدن آن سكوت فرمود. ف ه لما قرء قول کم سمع ل لعل ک حضر قضى ذکر قرآن رحم ولى ربب الى قوم فى هم اذا نذر جنن

به اشخاص بى تعقل و بى فهم يك ترسيم واقعى است هكذا اطلاق صمّ و بكم. هم لا سمع عمى ف بکم الله اله دعو وله من ما ب بصر فى الذين انت اذا على ک ا ثم کون نا

الحان‌ و ديگري‌ تأثّر كلام‌ چنان‌ ‌که‌ گويي‌ فلاني‌ حرف‌ شنواست‌ و مراد ‌از‌ (سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌) نيز همين‌ معني‌ ‌است‌ ‌يعني‌ ‌خدا‌ اجابت‌ ميكند سؤال‌

خواهد كرد مسلم است در صورت دوم به فكر دزدى نخواهد بود. * [حجر:18] استراق سمع مخفى و دزدانه گوش دادن است در اقرب گويد «استرق السمع: استمع مخفياً» يعنى مگر

تکرار در قرآن: ۱(بار) لیست کلمات مشتق شده در حال بارگیری... لا سمع ترب کئس عنب کعب فى ها فوز حدق لغو کذب

كلام‌ ‌باشد‌ بايد گوش‌ فرا دهد و تمام‌ حواس‌ ظاهره‌ ‌را‌ رها كرد فقط حس‌ سمع‌ ‌باشد‌ (تنبيه‌) ‌از‌ ‌براي‌ قلب‌ انسان‌ دو باب‌ ‌است‌ يكي‌ باب‌ ملائكه‌ ‌که‌

بِأَن بُنَي کَمَا بَصِير الْأَعْرَاب يَعْمَلُون تَعْبُدُوا ذَا عَلَيْک بِه سَمِع يَجْمَعُکُم بِالْمَعْرُوف أَ آمَنّا يَصْنَعُون أُمِرْت النّاس هُدَاهُم إِلاّ

يكبار در قرآن آمده است . هم حسب خشب کلل کان صيح ک على انن ل عدو حذر قول ف سمع

خورد و مسكن‌ و لبس‌ و رياست‌ ثروت‌ جلد 12 - صفحه 140 و تناكح‌ و لذّة نظر و سمع‌ و روح‌ و امثال‌ اينها لكن‌ عواقب‌ وخيمه‌ ‌آنها‌ ‌را‌ نميدانيد ‌پس‌ ‌از‌ مردن‌

ميگيرد مثل‌ آدم‌ لال‌ زبان‌ دارد لكن‌ قوه تكلم‌ ندارد اذن‌ دارد لكن‌ قوه سمع‌ ندارد كر ‌است‌ چشم‌ دارد لكن‌ قوه ابصار ندارد انف‌ دارد لكن‌ قوه شم‌ ندارد

اسحاق يا هدى قبل موسى ويل فى ان خلص وحد اول امن ا کبر نفل نوح يدى نحن وله هما سمع ملل امم هود اوب ذکر ايوب ضحک وحى بصر حسن يونس عزز الله کفر قد ولد او ام تبع

آیات شامل این کلمه قعد (۳۱ بار) نشستن. [جن:9]. ما در مقاعد آسمان براى استراق سمع مى‏نشستيم. به كوتاهى از كار نيز اطلاق مى‏شود مثل [توبه:90]. آنكه به خدا و

سوء لو مع عبد قتل ارض شىء جعل خسر نصر صلو قد دعو دون مثل ذکر نفس بعد حکم سمع حسب س نظر کلل صبر جىء نجو شهد دين ضعف

عرف الذين زين جهل سوم وجد برج کبر حسب غير نکح فقر اکل ه فضل حتى بدر سئل ارض سمع فى انس سرف ثوب وضع ها ضرب لحف ما طوع

وعد طوى ودى ل کون سجل الذى ما انن کتب انا ذهب الى خير فرعون قوم ف کم يمن سمع سبح طغو ربب قبض جمع نعل هذا طغى علو بدء وحى عن ندى ارض نا ندو قدر اذ شرک اول

اتى ايى نفس هدى هن خوف هو انس اذا نن ارض اخذ بين يا ملک کتب اخر رسل ولى وقى سمع عبد نصر دعو کثر لکن عمل عذب تبع قد اذ رئى کلل حزن شرک طوع بصر ذلک ذکر دون

کار آن را وحی کرد، و آسمان دنیا را با چراغ هایی آرایش دادیم و [از استراق سمع شیطان ها] حفظ کردیم، این است اندازه گیری توانای شکست ناپذیر و دانا. آنگاه

ايان سقى ما ارک سبح ائى عن ضوء الو موه اوى نعم سئل علو کبر حور ربب ل ملک موت سمع صرف کذب حيى الى دون صعق صوب حسن شرب رفق حذر مشى او

كه: برهان محكم‏ترين دليلهاست. ام نا امر ف انن کره حسب ان ل برم حقق لا کم سمع کثر سرر لکن هم

طلق کذب هم ما کون عرف بلغ حکم شىء عزز کم انن مسس عدد غفر رحم قبل نبو امن ن سمع حقق اجل متع کن ايى ظلل ثلث جناح نکح جنح مسک عجب عذر صرم حسن ذکر عسر زوج قول

آیات شامل این کلمه قعد (۳۱ بار) نشستن. [جن:9]. ما در مقاعد آسمان براى استراق سمع مى‏نشستيم. به كوتاهى از كار نيز اطلاق مى‏شود مثل [توبه:90]. آنكه به خدا و

يوم کبر ضرر اجر صفف اهل اتى بين دعو طوف حسب ا مسس عين هل سرر قلب زوج نفس لم سمع سوى جنن اخو هن امر لن صلو خفى عذب هذا جعل بعض حسن اول ذا وضن قوم نظر رفع کوب

كمترين صدائى از آنها مى‏شنوى؟! اين كلمه فقط يك بار در قرآن آمده است. هم ل سمع او وحد من احد

عصى ف ه من ب ى ان ک هم رسل قول لقى ما کون انن الله ربب اله وله لا اذا عدو سمع امر ل الى يوم ها موسى ن فى هى خوف ذلک تبع على عظم فرعون ضرب کم نجو يا سلم

من ب ک ى هم ان رسل قول ما کون انن الله اله ربب لقى وله اذا عدو لا يوم امر سمع هى الى ن تبع ل ها فى عظم موسى خوف فرعون ذلک نجو على کم يا عذب ضرب الذين سلم

جامعا ‌فقال‌ احمد اللّه‌ فانّه‌ ‌لا‌ يبقي‌ احد يصلّي‌ الّا دعا لك‌ يقول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ عرض‌ كردم‌ فداي‌ تو شوم‌

بمعني‌ ترتيب‌ اثر مي‌گويي‌ فلاني‌ حرف‌شنو ‌است‌ ‌که‌ ‌در‌ نماز مي‌گويي‌ (سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌) ‌ يا ‌ ‌در‌ صفات‌ الهي‌ سميع‌ الدعاء ‌است‌ و اينجا باين‌

خطف ملء فى صلى عذب وصب خرج علو الا ربب لقى ک قول شکر ه الى اله ب کثر جعل سمع بنو ثم وله نن

غلل الک الو دور جسم بل همم حضر موت وصد روح وى لعن بلغ فرح نحن الذى لکن نن سمع يوم طلع ضعف جوب ثقف

حسن يا ملک ذلک لئک انت رئى عن نبو ابراهيم انا مسس ذکر سمو قد حجر فضل وجه سمع الک تبع لسن ائى سحر غفر ثم

عزر بکر ا کلل طور ربب الله امر اصل اوى عمى عذب ها رجو ائى اول رسل ندو قرآن سمع بيع الم حجب ايى شفى قلب عمل ندى قرء لن ما کون وحد کبر

احد من ندو جهنم ما دعو رجل علم ائى مثل او رجع الا قوم يا هو عند يوم صوب ترک سمع ه دبب خبو ک ها کذب شرر زيد ضلل حشر انن ضرب ولى ریشه_عمى‌

ربب ک الذين امن نزل کفر ها رئى الا عذب ا الى بين اذ ى جعل هدى شرک ايى او سمع هو اتى اخر اخذ رسل ودد کتب عن ارض جىء نفس کلم کره ظلم اوى قوم خير ائى اول

اذ غفر نفق س انس ى شىء يا عند ترب سمو قد الى قوم هذا ذا موت خلق اوى وقى لو سمع اول ائى عرش بعث جىء قتل الا ثم کذب بين نجو درج خوف هما ذلکم بصر خلد کرب عصى

ائى رسل يوم وقى حقق عن کلل يا رئى ظلم عبد ارض انس اذا ذکر اتى نفس لم هدى سمع ثم کذب ولى لو وعد سمو قد حکم صلح اخر ذا کتب ن امر عند اول حسن شطن ضلل بعد

كه ملائكه در آن ساكن اند عالم ملكوتى است و مقصود از اقتراب شياطين ئ استراق سمع و قذف با شهاب نزديك شدن آنها است به عالم ملائكه تا بر اسرار خلقت و حوادث آينده

هر دو تحريف را انجام مي داده‏اند. ه من کلم هم وله اله وضع عن الله ل بعد ان سمع ف اتى قسو على قتل قول الا ما ک ثم هود الذين او دبر لم صوب ب نصر قلب حيز اخر

اله علم الله صکک صوب ترف ما ثوب حنث حرث کان ذلک روح مرء عظم غشى فعل قوم وجه سمع ى غشو تلو ظلم مثل نفس ک دعو ا الا اول اذا دنو ب بشر اذن غلم جزى ذنب عجز غفر

وله هارون جعل کلل لم کم حول مسس موسى الذين وقى قدر مشى بصر ذهب فى خشى غرب سمع وقد هو قول نزل ربب کون خطف مثل على رئى شرق برق حسب قد اذا علم غير ان نا ک

از ملاء اعلى جماعت ملائكه است كه شياطين در صورت استماع كلام آنها و استراق سمع از هر طرف رانده مى‏شوند و در اينصورت بايد گفت: ملائكه در آسمانها اجتماعى دارند

ها ب اوى لعل الله ان وله فى علم ک لو الى اذا الا کثر مثل بل يا کتب ذلک على سمع او امن انتم ربب ظلم نا سمو هذه ثم بعد قلب ى لم وقى اخذ بين صدق عجب شىء خير

كه ملائكه در آن ساكن اند عالم ملكوتى است و مقصود از اقتراب شياطين ئ استراق سمع و قذف با شهاب نزديك شدن آنها است به عالم ملائكه تا بر اسرار خلقت و حوادث آينده

ما قبل قول بل ذنب رضو کذب بطل غلف عدو الا قوم نا انف انتم عند بعث ها هدى سمع کلل صوب ه علم فقه ذا بعد انن شىء قعد کبر تبع عمل وجد تلک لکن حقق لو غنى غير

از ملاء اعلى جماعت ملائكه است كه شياطين در صورت استماع كلام آنها و استراق سمع از هر طرف رانده مى‏شوند و در اينصورت بايد گفت: ملائكه در آسمانها اجتماعى دارند

انس عظم سحر صنع ذهب ويل ربب ضلل عرض حيث شرک صرف ملو قد فلح برء فتح کتب نفس سمع ها سبل رئى خون هدى وهن صحب ذا اول ضرر نسو غيب کذب ذلکم غيظ دون صنم هل سئل

نن لکن جنن نعم طعم بغى اذا حمل وعلن قتل لو نفس ن اياکم دعو انس حقق وقى او سمع سئل بل حلل عذب ذلک

اينجا بمعني‌ اجابت‌ كننده‌ ‌است‌ و مفادش‌ ‌با‌ مجيب‌ الدعاء يكي‌ ‌است‌ نظير سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌ 187 ] (آیه 38)- از این به بعد گوشه‌ای از زندگی پیامبر الهی،

گذشته و آيات [نحل:78]. [مؤمنون:78]. [سجده:9]. و غيره كه فؤاد و افئده در رديف سمع و بصر آمده مخصوصاً آيه [همزه:6-7]. ميتوان فهميد كه مراد از فؤاد قلب صنوبرى

ياقوت غرب شرق بحر الذين هل لولو جزى نخل خرج رفرف خبل نسو حلم بطن قبل فضل خضر سمع يوم سمو بسط نصر بغى ودد ثقل رمن شئن کرم سلط قدم انى غشى روح زوج غفر قوم دنو

خواهد كرد مسلم است در صورت دوم به فكر دزدى نخواهد بود. * [حجر:18] استراق سمع مخفى و دزدانه گوش دادن است در اقرب گويد «استرق السمع: استمع مخفياً» يعنى مگر

ذا انس قبل قرء عصى انت تبع صلح ليل يوم سلم ها دين طوع ثلث وله نکر جور عصو سمع کره رقد اذن جهنم مول ليس صوم وجد رود فسق مئى نعم رفث هذه قلب مع ملک

کفر ا ضرر اله اين اخذ سوط ها شرر ما صلو وله حصر اون اتى رود سجد جبل بلو سير سمع زکو سلک الذين خلو

است و شروع كرد بگفتن: «اَشْكُو اِلَى اللّه شِدَّةَ حالِى» آنگاه آيات «قَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّتى تُجادِلُكَ فى زَوْجِها و تَشْكى اِلىَ اللّه...» نازل

نبء عمل ثم هو قد ا حدث رسل تبع شرک کذب رحم فعل حقق ايى قبل عن هلک ضرر حسن سمع نزل قرء جعل عمى وحد ذلک رود سلم يا نور انس اهل هل ها موسى عبد هدى ملک حمد

او زين متع زور اصل الى فخر ضلل رجل امل کون اکل ولد سرر قبر غدو انس رود رئى سمع ک اتى اذا ترک سلم انت خشى بيع هذه نجو شىء لعل وزر على لدن ب سعى سبل قول عقل

رَسُولِه رَضُوا رَضِي رَقَبَة رُسُلِي زَوْجِهَا زُورا سَاء سَادِسُهُم سَبِيل سَمِع سَمِيع سِتّين شَدِيدا شَهِيد شَهْرَيْن شَيْء شَيْئا صَدَقَات صَدَقَة عَذَاب

قوه‌ئيست‌ مسمي‌ بقوه‌ درّاكه‌ ‌که‌ صورت‌ اشياء ‌را‌ بتوسط حواس‌ّ ظاهره‌ حس‌ بصر و سمع‌ و شامه‌ و ذائقه‌ و لامسه‌ ‌در‌ ذهن‌ ‌در‌ مي‌ آورد ‌ يا ‌ مطالب‌ علميه‌ ‌را‌

خاصيت‌ زياده‌ و نقصان‌ و اينها منبعث‌ ميشوند ‌از‌ كبد. و اما قواي‌ حيوانيه‌ سمع‌ و بصر و شم‌ و ذوق‌ و لمس‌ و اما دو خاصيت‌ رضا و غضب‌. و اما ناطقه‌: پنج‌

‌کل‌ شي‌ء و منطق‌ ‌کل‌ شي‌ء و ‌في‌ زمانه‌ صنعت‌ الصنائع‌ المعجبة ‌الّتي‌ سمع‌ بها ‌النّاس‌ و ‌ذلک‌ ‌قوله‌ (ع‌) «عُلِّمنا مَنطِق‌َ الطَّيرِ وَ أُوتِينا

مى‏كند. واللَّه‏العالم. وَ اللّه مِن إِلاّ مَا مَعْرُوف الّذِين إِن هُم سَمِع إِنّا کَان لا هٰذَا لِلّه ذٰلِک ابْن مَن يَحْزَنُون بَل اجْتَنِبُوا الْحَق

لم يوم ايى نن حقق غلظ اوى شرک طوع حکم عزز ولد غفر حسن عظم فضل عمل يا سخر سمع الذى حتى خرج بغى فتن نا جهنم فوز بلو هدى مرج جىء ليس صير ثقل ضرر کلل ريب نذر

او ها ک صعد کفر موه الذين ل ب کود بصر سمو ان صلح غور هم لما حسب لن ه طوع سمع ذکر على قول رسل

الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً «12» و اينكه ما قبلًا براى (استراق) سمع در مراكزى از آسمان مى‌نشستيم ولى اكنون هر كه بخواهد استماع كند، شهابى در كمين

الْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً «12» و اينكه ما قبلًا براى (استراق) سمع در مراكزى از آسمان مى‌نشستيم ولى اكنون هر كه بخواهد استماع كند، شهابى در كمين

جامعا ‌فقال‌ احمد اللّه‌ فانّه‌ ‌لا‌ يبقي‌ احد يصلّي‌ الّا دعا لك‌ يقول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ عرض‌ كردم‌ فداي‌ تو شوم‌

عدد لو اخو عقب عند ارض لکن التى صدق ن جزى هو عدو حبب مع اجر غفر فلح وذر کذب سمع حکم خلق بعد بئس دخل کبر کثر کلل

است و شروع كرد بگفتن: «اَشْكُو اِلَى اللّه شِدَّةَ حالِى» آنگاه آيات «قَدْ سَمِعَ اللّهُ قَوْلَ الَّتى تُجادِلُكَ فى زَوْجِها و تَشْكى اِلىَ اللّه...» نازل

صحب ثمود نوح ذکر عزز الذى انس دين نظر ثم ن خرج هدى ولى عبد سحر هن مع سمو سمع امر حتى حسب وقى فرق

امر يوم اله الله قطع الذين ک وله ان اذا لم ا نصر الى سبح ليل الا ندو کذب سمع حقق ندى اذ وجه کفر کبر اوى ذلک قدد سبق دعو ردد کون قرآن جمع قرء ضرب ايى تبع

تنبيه‌: ‌در‌ ‌اينکه‌ آيات‌ شريفه‌ تعبيرات‌ مختلفه‌ فرموده‌: تفكر، علم‌، سمع‌، عقل‌ و مصداق‌ تمام‌ اينها يكيست‌، عاقل‌ ‌در‌ مقام‌ تفكر و علم‌ ‌بر‌ ميآيد

پيش از فريب شيطان اهل توحيد بودند. هم ب ه ل ف ما لا من وله اله انن الله کم سمع قول ک عمل کون ا فى على الذين هو ها ربب نا بصر قد ان عمى قلب عن عبد الى اتى

ظلم مول قد بين اخذ اذا وحد ايى جمع فرق دخل لن جنن ذا ذلک امر حتى قدر هذا سمع عظم هى ولد وقى الذى

فلان‌ ‌ يا ‌ فلان‌ اخرجوا فانّي‌ ‌لا‌ امرّ ‌حتي‌ اراكم‌ ‌قد‌ خرجتم‌، و ‌قد‌ سمع‌ حذيفة ‌ذلک‌، و مثالهما طلحة و الزبير فهما بايعا عليّا ‌عليه‌ السّلام‌ جلد

بمعني‌ علم‌ بمسموعات‌ ‌است‌ چنانچه‌ گذشت‌، و ديگر بمعني‌ اجابت‌ كننده‌ مثل‌ (سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌ و ظاهر ‌اينکه‌ ‌است‌ ‌که‌ اينجا مراد معني‌ دوم‌ ‌باشد‌

عبد ثم اول وقى نفس خلق ملک حقق جىء ذا حسن امر کذب يا قبل رئى هذا نزل حکم سمع خرج اخذ صدق هن موسى جنن مثل نذر ضلل شرک کثر نور سجد ولد ن او

خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و

وله ى قول ب ربب کون انن دعو نا دون ان ک فى اذا الذين ها جوب ن الا قوم هو سمع يوم ا شرک على عن علم انس ضرر رحم امن رسل ضلل بين جعل هدى غفر ايى اخر لم ذلک

الكبد و هي‌ اشبه‌ الاشياء بنفس‌ الحيوان‌ و الحيوانية الحسية لها خمس‌ قوي‌ سمع‌ و بصر و شم‌ّ و ذوق‌ و لمس‌ و لها خاصّتان‌ الرضا و الغضب‌ و هي‌ اشبه‌ الاشياء

ا دخل ثم عمل ائى رسل بعد اخذ حيى وقى اهل قبل او هو نزل نعم ذکر اخر اذ قرى سمع التى موت امر سوء انتم مثل وجد حمل جزى حقق کتب حسن قدر الذى سلم عند

الَّذِين‌َ هُم‌ عَن‌ِ اللَّغوِ مُعرِضُون‌َ مؤمنون‌ ‌آيه‌ 3، بلكه‌ سهم‌ ايمان‌ سمع‌ شمرده‌اند و معلوم‌ ‌است‌ ‌که‌ ‌اينکه‌ موارد مذكوره‌ ‌در‌ اخبار ‌از‌ باب‌

اذ دون ظلم عمل اخر رود لما جعل ولى وجد عبد لن عذب بل شرى فرى ن ثم الذى اتى سمع اخذ غير انس عمى ضرر مثل کذب نن ارض هؤلاء ذا امر جرم زيد طوع سعر فتن ليس رحم

باين تقريب كه خداوند شما آن خدائى است كه ايجاد فرموده است براى شما گوشها چون سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بمناسبت‌ جلد 3 صفحه 650 ابصار و افئده

مينمايند و عدول از غيبت بخطاب ظاهرا براى جلب توجه خلق و تحقّق عتاب است و لفظ سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا مناسب جمع است و كلمه ما بعد از قليلا ظاهرا

اين واقعات عبرت يابد. (آية 6) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها وَ تَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ

مينمايند و عدول از غيبت بخطاب ظاهرا براى جلب توجه خلق و تحقّق عتاب است و لفظ سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا مناسب جمع است و كلمه ما بعد از قليلا ظاهرا

صافى و عياشى- از حضرت صادق عليه السّلام در اين آيه فرمود: يسئل السّمع عما سمع و البصر عما نظر اليه و الفؤاد عمّا عقد عليه. «2» كافى و عياشى و قمى- روايت

جهت آن رقبه آزاد كند. (آية 5) بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌ قَدْ سَمِعَ اللَّهُ قَوْلَ الَّتِي تُجادِلُكَ فِي زَوْجِها وَ تَشْتَكِي إِلَى اللَّهِ

رهبت براى پرهيزكاران، گرچه قرآن لطف است براى غير متقيان، لكن چون متقيان، به سمع قبول متعظ و مهتدى شوند نه غير آنها، لذا به ايشان مخصص گردانيد. در كتاب كافى-

سليمان زنده است و به آنهانگاه مى‏كند، روشن گرديد ادعاى جنّ درباره استراق سمع و دانستن غيب بى جاست و گرنه در طول آن مدّت از مرگ سليمان بيخبر نمى‏ماندند

واقعه در سال نهم از بعثت نبوى صلّى اللّه عليه و آله روى داد. چون اين خبر به سمع مبارك حضرت رسيد دلتنگ شد، لكن مشركان خوشحال شدند براى آنكه روميان اهل كتاب

باين تقريب كه خداوند شما آن خدائى است كه ايجاد فرموده است براى شما گوشها چون سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بمناسبت‌ جلد 3 صفحه 650 ابصار و افئده

عظماً، فأخذه ثمّ أهوى به إلى مسکنه فى البحر، فلمّا انتهى به إلى أسفل البحر سمع یونس حساً فقال فى نفسه: ما هذا ....؟ فأوحى اللّه إلیه و هو فى بطن الحوت: إنّ

«3» مدرك پيشين، صفحه 352، حديث هفتم. تفسير اثنا عشرى، ج‌1، ص: 331 عقل و سمع و بصر را به او دهد براى وصيت و آن را راحت مرگ گويند. «1» بنابراين شرعيت وصيت

مينمايند و عدول از غيبت بخطاب ظاهرا براى جلب توجه خلق و تحقّق عتاب است و لفظ سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا مناسب جمع است و كلمه ما بعد از قليلا ظاهرا

مينمايند و عدول از غيبت بخطاب ظاهرا براى جلب توجه خلق و تحقّق عتاب است و لفظ سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا مناسب جمع است و كلمه ما بعد از قليلا ظاهرا

شياطين قبل از اين در آسمان راه پيدا ميكردند و بعضى از اخبار سماوى را به استراق سمع اخذ و براى كاهنان نقل مينمودند و گاهى هم از خودشان بر آن اضافه ميكردند و حق

شياطين قبل از اين در آسمان راه پيدا ميكردند و بعضى از اخبار سماوى را به استراق سمع اخذ و براى كاهنان نقل مينمودند و گاهى هم از خودشان بر آن اضافه ميكردند و حق

کتب کثر سوء اخر بعض نور جعل ارض انس جنن رحم ذکر حقق عند او ام غفر بعد صلح سمع وقى يدى لما امر يا نصر هو لعل بل حتى قتل سمو حسب امم زيد خلد صوب دخل

باين تقريب كه خداوند شما آن خدائى است كه ايجاد فرموده است براى شما گوشها چون سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بمناسبت‌ جلد 3 صفحه 650 ابصار و افئده

حضرت يوسف خواب را براى حضرت يعقوب نقل مى‌نمود بعضى از زنهاى برادران استراق سمع نموده و آنرا براى ايشان نقل كرده بودند و آنها از اين موضوع خيلى متأثر بودند

خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و

ولادت موسى «عليه السلام» توسط انبیاء در بنى‏اسرائيل شهرت يافته و از آنها به سمع فرعون رسيده بود نه بوسيله ساحران كه راهى بغيب ندارند. و اگر وجه دوّم صحيح

مينمايند و عدول از غيبت بخطاب ظاهرا براى جلب توجه خلق و تحقّق عتاب است و لفظ سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا مناسب جمع است و كلمه ما بعد از قليلا ظاهرا

ولادت موسى «عليه السلام» توسط انبیاء در بنى‏اسرائيل شهرت يافته و از آنها به سمع فرعون رسيده بود نه بوسيله ساحران كه راهى بغيب ندارند. و اگر وجه دوّم صحيح

و خيزان حركت كند ولى مؤمن به كسى كه راست قامت راه مى‌رود، تشبيه شده است. «سمع» مصدر است و مفرد و جمع را شامل مى‌شود و لذا نيازى به آوردن آن به صورت جمع

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

که پس از ادای رسالت خود به آسمان باز می‌گردند، از شیاطینی که برای استراق سمع به آسمانها می‌روند، از بخارهایی که از دریا بر می‌خیزد و بر فراز آسمان ابرها

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

كه خدا نور پيغمبر را فرو نشاند و كار او به اتمام نخواهد رسيد. اين سخن به سمع مبارك رسيد و خاطر حضرت نگران شد، آيه شريفه نازل شد: يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا:

فقال له نعیم: أما واللّه إنّ المقام معک لذلّ و إنّ فراقک لکفر قال: فلمّا سمع ذلک منه قال له: یا نعیم قد عفونا عنک إنّ اللّه - عزّوجلّ - یقول: «ادفع بالتى

دعاء دانست‌ و بيان‌ ‌آن‌ بيايد و امّا اذكار ديگر نماز مانند استغفار و قول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌ و بحول‌ اللّه‌ و و قوّته‌ اقوم‌ و اقعد ‌از‌ اذكار مستحبه‌

اوّل آن حذف شده و آلهة بدل يا بيان براى قربانا ميباشد و مكرّر ذكر شده كه سمع بر واحد و جمع اطلاق ميشود و صرف آيات تكرار آن بعناوين متعدّده و بيانات مختلفه

راه‌نماى مسافران‌اند در صحرا و دريا، و رجم كنندگان شياطين‌اند در زمان استراق سمع. 2- نجوم آيات قرآن است و «هوى» به معنى نزول مانند قوله تعالى «فلا اقسم بمواقع

حضرت، هفتاد هزار ملك با او بودند براى حفظ وحى و طرد شياطين از آنكه استراق سمع نمايند و آن را به كهنه خبر دهند. و اين ملائكه براى عظمت وحى بود. «1» سعيد

دیدند که یکى از آن دو مطالبه قرضى که بدیگرى داده بود میکرد ایندو نفر استراق سمع نموده و کلام آنها را مى شنیدند کنیزى که مقروض بود به طلبکار خود گفت: قافله

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

باين تقريب كه خداوند شما آن خدائى است كه ايجاد فرموده است براى شما گوشها چون سمع در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بمناسبت‌ جلد 3 صفحه 650 ابصار و افئده

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

دیدند که یکى از آن دو مطالبه قرضى که بدیگرى داده بود میکرد ایندو نفر استراق سمع نموده و کلام آنها را مى شنیدند کنیزى که مقروض بود به طلبکار خود گفت: قافله

شياطين قبل از اين در آسمان راه پيدا ميكردند و بعضى از اخبار سماوى را به استراق سمع اخذ و براى كاهنان نقل مينمودند و گاهى هم از خودشان بر آن اضافه ميكردند و حق

بشنوند نه زياده. در كافى و عياشى عن احدهما عليه السّلام: لا يكتب الملك الّا ما سمع و قال اللّه عزّ و جلّ و اذكر ربّك فى نفسك تضرّعا و خيفة فلا يعلم ثواب ذلك

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

اكتساب علم باشد و بوسيله آن حواس دفع ضرر و جلب نفع نمايند و از آن جمله حسّ سمع است كه در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بقرينه ابصار و افئده مراد جمع است

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

را كه بلند گردانيد او را دنيا، و فريفته نشويد به زخارف دنيا؛ و نشنويد به سمع قبول، گوينده مدح او و كشف كننده زينت او را (كه نفس و شيطان است)؛ و اجابت منمائيد

محكم متقن جز از قادر و عالم بوجود نيايد. 2- خالقيت متضمن وصف اوست به حياة و سمع و بصر، يعنى سميع و بصير. 3- «احد» وصف خداى متعال است به وحدانيت و نفى شركاء

شياطين قبل از اين در آسمان راه پيدا ميكردند و بعضى از اخبار سماوى را به استراق سمع اخذ و براى كاهنان نقل مينمودند و گاهى هم از خودشان بر آن اضافه ميكردند و حق

خلقت بدون ((موت و حيات )) نظامى تام و حكيمانه نمى بود (رواياتى درباره استراق سمع شياطين و رجم آنها با نجوم و درذيل آيه : ((ان من شى ء الا عندنا خزائنه )) و

بشر الصبرین. الذین إذا أصبتهم مصیبة قالوا إنا للّه و إنا إلیه رجعون) ۸ - «و سمع رجلا یقول: « إنا للّه و إنا إلیه رجعون» فقال(ع) إن قولنا «إنا للّه» اقرار

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

آنست كه آنچه كند به غرض صحيح باشد، و مسلم است كه ممكن است با اتصاف به حيات و سمع و بصر مانند ملائكه و انبياء، هر آينه عقل قويم استنكاف دارد از عبادت ايشان

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

پيغمبر را نكنم، خواه غذا بخورى يا نخورى، هر دو در نزد من مساوى است. اين خبر به سمع مبارك حضرت رسول رسيد؛ آيه‌ جلد 10 - صفحه 205 شريفه نازل شد كه: «1» وَ وَصَّيْنَا

دیدند که یکى از آن دو مطالبه قرضى که بدیگرى داده بود میکرد ایندو نفر استراق سمع نموده و کلام آنها را مى شنیدند کنیزى که مقروض بود به طلبکار خود گفت: قافله

را الهام گويند. 2- وراء حجاب عبارت است از ايجاد كلام و خلق صوت كه آن را به سمع پيغمبر برساند بدون واسطه، چنانچه حق تعالى در كوه طور با حضرت موسى عليه السّلام

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

صلّى اللّه عليه و اله و سلّم با شياطين رابطه داشتند كه آنها از ملائكه استراق سمع مينمودند و بر بعضى از اخبار سماوى مطلع ميشدند و برفقاى خودشان خبر ميدادند

معهود مقرر شد تا در آن شب به خانه حضرت ريخته، او را بكشند. جبرئيل واقعه را به سمع حضرت، و گفت: حق تعالى فرمايد امشب از شهر خارج شو. حضرت، امير المؤمنين عليه

ايشان، اگرچه آن هادى جميع خلقان است، لكن كسى به كتاب الهى متعظ شود كه آن را به سمع قبول استماع، و لين القلب باشد، و الّا قسى القلب و جاحد را نفعى نخواهد بخشيد

و نشر و معادند. (جنّ/ 15) 6- آنها قدرت نفوذ در آسمانها و خبرگیری و استراق سمع داشتند، و بعدا ممنوع شدند. (جنّ/ 9) 7- آنها با بعضی انسانها ارتباط برقرار

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

به صحت مذهب و مقالاتى كه كفار گفتند مفسد است، هم از جهت عقل و هم از طريق سمع، مى‌فرمايد: قُلْ هَلُمَّ شُهَداءَكُمُ الَّذِينَ يَشْهَدُونَ‌: بگو اى پيغمبر

است. «أَظْلَمَ»: تاریک گردید. تیره شد. «قَامُوا»: توقّف کردند. ایستادند. «سَمْعِ»: نیروی شنوائی. در اینجا به معنی عضو شنوائی، یعنی گوش است. وَ مِنَ‌ النَّاسِ‌

اهتمام‌ بامور مسلمانان‌ نداشته‌ ‌باشد‌ ‌از‌ آنان‌ نيست‌) و نيز فرمود 4» «‌من‌ سمع‌ رجلا ينادي‌ ‌ يا ‌ للمسلمين‌ فلم‌ يجبه‌ فليس‌ بمسلم‌»« (كسي‌ ‌که‌ بشنود مردي‌

جلد ۳، كِتَابُ الصَّلَاة عنه عن ابيه عن عبد الله بن المغيره قال اخبرني من سمع ابا عبد الله ع يقول :

المرء ترجمان عقله. «2» زبان مرد ترجمان عقل او است. عقل از روى مثل به حاسه سمع بيند. تا نگويد نداند دانا باشد يا نادان، چون به گفتار درآيد اگرچه خبر غيرى

آنكه او جديت دارد در آنچه ايشان را به آن نصيحت مى‌كند. چون اين نصيحت را به سمع ايشان رسانيد، قالَ فِرْعَوْنُ ما أُرِيكُمْ‌: گفت فرعون به حزبيل و جماعتى كه

مراد از معبود گرفتن هواى نفس و توضيحى درباره جمله : ((اتخذ الهه هويه )) نفى سمع و عقل از كفار و تشبيه آنان به چهار پايانبل هم اضل سبيلا تشبيه و تنظير جهل

(این وجه تسمیه اصحاب کهف به اصحاب رقیم است)». ۸- «عن نعمان بن بشیر، انّه سمع رسول اللّه(ص) یحدث عن أصحاب الرقیم: انّ ثلاثة نفر دخلوا إلى الکهف فوقع من الجبل

عشرى، ج‌3، ص: 162 سايرين، باعث هدايت و ارشاد به حق و ايمان خواهد شد اگر به سمع قبول آن را اخذ و عمل نمايند. چنانچه در كتاب بزرگان دين نقل شده: دزدى شب به

جلد ۸، كِتَابُ الطَّلَاق احمد بن محمد عن محمد بن سنان عن ابي الجارود انه سمع ابا جعفر ع :

كِتَابُ الصَّلَاة الحسين بن سعيد عن ابن ابي عمير عن عمر بن اذينه عن زراره انه سمع ابا جعفر ع يقول :

الذي رواه محمد بن احمد بن يحيي عن العباس عن ابي شعيب عن عمران بن حمران انه سمع عبدا صالحا يقول :

من اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن ابيه عن ابراهيم بن محمد الاشعري عمن سمع ابا الحسن موسي ع يقول :

آدرس: من لا يحضره الفقيه، جلد ۳، بَابُ الصَّيْدِ وَ الذَّبَائِح سمع زراره ابا جعفر ع يقول : زرارة بن اعين از امام باقر عليه السّلام شنيد كه مى‏فرمود: آنچه

الصَّلَاة محمد بن يحيي عن سلمه بن الخطاب عن الحسين بن سيف عن ابيه قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول :

الزَّكَاة احمد بن محمد عن علي بن الحسن عن علي بن النعمان عن اسحاق قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول :

محمد بن يحيي عن محمد بن موسي عن احمد بن الحسن بن علي عن ابيه عن ابن بكير انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

الْمَعِيشَة محمد بن يحيي عن محمد بن الحسين عن صفوان عن اسحاق بن عمار قال اخبرني من سمع ابا عبد الله ع قال :

الصَّلَاة الحسين بن سعيد عن ابن ابي عمير عن عمر بن اذينه عن عمر بن يزيد انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

عن احمد بن محمد بن خالد عن يحيي بن ابراهيم عن ابيه عن ابي سلام المتعبد انه سمع ابا عبد الله ع يقول لسدير :

عن احمد بن محمد عن عبد الله بن محمد الحجال عن ثعلبه عن عبيد بن زراره انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

يحيي العطار عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن حذيفه بن منصور قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول :

يحيي عن احمد بن محمد بن عيسي عن علي بن حديد عن جميل عن عمرو بن الاشعث انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

الْوَصِيَّة روي ثعلبه بن ميمون عن ابي الحسن الساباطي عن عمار بن موسي انه سمع ابا عبد الله ع يقول : ثعلبة بن ميمون، از ابو الحسن ساباطىّ، از عمّار بن موسى

القاسم عن صفوان بن يحيي عن ابن مسكان عن ابي اسحاق صاحب اللولو قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول :

اصحابنا عن احمد بن ابي عبد الله عن علي بن اسباط عن درست عن عجلان ابي صالح انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

بن يحيي عن محمد بن الحسين عن محمد بن سنان عن حذيفه بن منصور قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع قال :

بن معروف عن حماد بن عيسي عن ابراهيم بن عمر اليماني عن ابي خالد القماط انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

الحسن بن ابان جميعا عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن عثمان عن اديم بن الحر انه سمع ابا عبد الله ع يقول :

اللَّهِ ص و في ذلك حديث اخر باسناد منقطع رواه عمرو بن ابي المقدام قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول : و در اين مورد حديث ديگرى است با اسناد منقطع يا بريده

الاشعري عن محمد بن عبد الجبار عن ابن فضال عن ثعلبه بن ميمون عن زراره انه سمع ابا جعفر و ابا عبد الله ع يقولان : زراره گويد: از امام باقر و امام صادق (ع)

احمد بن محمد عن علي بن الحكم عن سيف بن عميره عن ابي بكر الحضرمي قال حدثني من سمع ابا عبد الله ع يقول : از أبى بكر حضرمى، گفت: براى من باز گفت كسى كه از امام

جامعا ‌فقال‌ احمد اللّه‌ فانّه‌ ‌لا‌ يبقي‌ احد يصلّي‌ الّا دعا لك‌ يقول‌ سمع‌ اللّه‌ لمن‌ حمده‌» بحضرت‌ صادق‌ ‌عليه‌ السّلام‌ عرض‌ كردم‌ فداي‌ تو شوم‌

حضرت يوسف خواب را براى حضرت يعقوب نقل مى‌نمود بعضى از زنهاى برادران استراق سمع نموده و آنرا براى ايشان نقل كرده بودند و آنها از اين موضوع خيلى متأثر بودند

كثرت لشكر مسلمانان و قلت كفار را ديد گفت: ما مغلوب نخواهيم شد. اين سخن به سمع مبارك حضرت، و نپسنديد، و به سبب اين عجب و چشم زخم او، در اول حال شكست‌ «1»

اكتساب علم باشد و بوسيله آن حواس دفع ضرر و جلب نفع نمايند و از آن جمله حسّ سمع است كه در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بقرينه ابصار و افئده مراد جمع است

اكتساب علم باشد و بوسيله آن حواس دفع ضرر و جلب نفع نمايند و از آن جمله حسّ سمع است كه در مفرد و جمع استعمال ميشود و اينجا بقرينه ابصار و افئده مراد جمع است

نيست جز اينكه (آن زمان) براى تو دعا كند (زيرا هر نمازگزارى در نماز) ميگويد: (سمع اللَّه لمن حمده يعنى): خدايا بشنو سخن كسى كه تو را ستايش كند. محمد بن يحيى،

احمد بن محمد عن الحسن بن علي عن الحسن بن الجهم عن ابراهيم بن مهزم عن رجل سمع ابا الحسن ع يقول : از مردى كه شنيد ابو الحسن (ع) مى‏فرمود: هر كه هنگام خوابيدنش

جَاءَا فَشَهِدَا أَنَّهُ سَمِعَ وَ أَنَّهُ أَجَابَ عَلَى سَمْعٍ فَلاَ حَقَّ لَهُ‏ وَ إِنْ لَمْ يُعْثَرْ عَلَى أَنَّهُ سَمِعَ اُسْتُحْلِفَ ثُمَّ إِنَّهُ

إِنَّ اَلشَّيْطَانَ إِذَا سَمِعَ مُنَادِياً يُنَادِي يَا مُحَمَّدُ يَا عَلِيُ‏ ذَابَ كَمَا يَذُوبُ اَلرَّصَاصُ حَتَّى إِذَا سَمِعَ مُنَادِياً يُنَادِي بِاسْمِ

دیدند که یکى از آن دو مطالبه قرضى که بدیگرى داده بود میکرد ایندو نفر استراق سمع نموده و کلام آنها را مى شنیدند کنیزى که مقروض بود به طلبکار خود گفت: قافله

برساند، تا حرف هاى آنان را گوش دهد. و در جاى ديگر، از اين عمل به «استراق سمع» تعبير كرده، و فرموده: «إلّا مَنِ استَرَقَ السّمعَ فَأتبَعَهُ شِهَابٌ مُبِين»

كافى است، سپس سر از ركوع بردار و دو دست خود را بلند كن و راست بايست و بگو: «سمع اللَّه لمن حمده و الحمد للَّه ربّ العالمين الرّحمن الرّحيم أهل الجبروت و الكبرياء

كَتَبَ‏ اَلْخَلِيلُ بْنُ هَاشِمٍ‏ إِلَى‏ أَبِي اَلْحَسَنِ ع رَجُلٌ سَمِعَ اَلْوَطْءَ وَ اَلنِّدَاءَ فِي‏ شَهْرِ رَمَضَانَ‏ فَظَنَّ أَنَّ اَلنِّدَاءَ لِلسَّحُورِ

لِرَسُولِ اَللَّهِ ص‏ لَمْ يَنْسَهُ‏ بَلْ حَفِظَ مَا سَمِعَ عَلَى وَجْهِهِ فَجَاءَ بِهِ كَمَا سَمِعَ لَمْ يَزِدْ فِيهِ وَ لَمْ يَنْقُصْ مِنْهُ وَ عَلِمَ

خاطر عشقش به یوسف(ع) ، شنید و به آن آگاهى یافت. (فلما سمعت بمکرهنّ) فعل «سمع» متعدى است و نیازى به حرف «باء» براى تعدیه ندارد. بنابراین در «سمعت بمکرهنّ»

اَللَّهِ إِنَّ اَلْمُقَامَ مَعَكَ لَذُلٌّ وَ إِنَّ فِرَاقَكَ لَكُفْرٌ فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ قَالَ لَهُ قَدْ عَفَوْنَا عَنْكَ إِنَّ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ

أَكْبَرَ مِنَ اَلذُّبَابِ وَ أَصْغَرَ مِنَ اَلزُّنْبُورِ فَيَنْبَغِي لِمَنْ سَمِعَ صَوْتَ اَلرَّعْدِ أَنْ يَقُولَ سُبْحَانَ مَنْ‏ يُسَبِّحُ اَلرَّعْدُ بِحَمْدِهِ

جَحَدَ رَسُولَ اَللَّهِ ص‏ وَ كَفَرَ بِهِ فَإِنَّ دَمَهُ مُبَاحٌ لِمَنْ سَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ وَ اِمْرَأَتَهُ بَائِنَةٌ مِنْهُ يَوْمَ اِرْتَدَّ وَ لاَ تَقْرَبُهُ

أَنَّهُ إِنْ سَمِعَ اَلْهَمْهَمَةَ فَلاَ يَقْرَأْ

لَقَد سَمِعَ اللَّهُ قَولَ الَّذينَ قالوا إِنَّ اللَّهَ فَقيرٌ وَ نَحنُ أَغنِياءُ سَنَكتُبُ

مُحَمَّداً ص‏ نُبُوَّتَهُ وَ كَذَّبَهُ فَإِنَّ دَمَهُ مُبَاحٌ لِكُلِّ مَنْ سَمِعَ ذَلِكَ مِنْهُ وَ اِمْرَأَتُهُ بَائِنَةٌ مِنْهُ يَوْمَ‏ اِرْتَدَّ فَلاَ تَقْرَبْهُ

مَنْ سَمِعَ اَلنِّدَاءَ فِي اَلْمَسْجِدِ فَخَرَجَ مِنْ غَيْرِ عِلَّةٍ فَهُوَ مُنَافِقٌ إِلاَّ أَنْ يُرِيدَ اَلرُّجُوعَ إِلَيْهِ

ع‏ وَ كَانَ عِنْدَ رَكَائِبِهِ يُلْقِمُهَا خَبَطاً وَ دَقِيقاً فَلَمَّا سَمِعَ اَلنِّدَاءَ تَرَكَهَا وَ مَضَى إِلَى‏ عُثْمَانَ‏ فَقَالَ مَا هَذَا اَلَّذِي

سَأَلْتُ‏ أَبَا عَبْدِ اَللَّهِ ع‏ عَنْ رَجُلٍ سَمِعَ اَلسَّجْدَةَ تُقْرَأُ قَالَ لاَ يَسْجُدُ إِلاَّ أَنْ يَكُونَ مُنْصِتاً لِقِرَاءَتِهِ مُسْتَمِعاً

صفحه ۲۰۲ «استراق سمع » به معناى خبرگيرى پنهانى است ، مانند كسى كه در گوشه اى پنهان شده گفتگوى محرمانه ديگران را گوش مى دهد. و استراق سمع شيطانها - بطورى

يَسْمَعُ قَالَ يُتَرَصَّدُ وَ يُسْتَغْفَلُ وَ يُنْتَظَرُ بِهِ سَنَةً فَإِنْ سَمِعَ أَوْ شَهِدَ عَلَيْهِ رَجُلاَنِ أَنَّهُ يَسْمَعُ وَ إِلاَّ حَلَّفَهُ وَ أَعْطَاهُ