نتایج جستجو

عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و توكّل كند بخدا در دفع شرّ

عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و توكّل كند بخدا در دفع شرّ

عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و توكّل كند بخدا در دفع شرّ

عَلِمت‌ُ لَكُم‌ مِن‌ إِله‌ٍ غَيرِي‌ و ‌گفت‌: أَنَا رَبُّكُم‌ُ الأَعلي‌ و اذيت‌ ببني‌ اسرائيل‌: يُذَبِّح‌ُ أَبناءَهُم‌ وَ يَستَحيِي‌ نِساءَهُم‌ و مردان‌

باشد و بدين جهت تو را به استعاذه امر مى‌فرمايد؛ يا سميع است به اقوال آنكه اذيت به تو مى‌رساند، يا عليم است به افعال او، پس او را بر آن‌ جلد 4 صفحه 275 مجازات

وی را در چیزی از (رحمت) خدا نیست - مگر آن که (ناچار شوید و) خویشتن را از (اذیّت و آزار) ایشان مصون دارید و (به خاطر حفظ جان خود تقیه کنید) - و خداوند شما

اندازه‌ اذيت‌ ديدند ‌از‌ قوم‌ ‌خود‌ و خداوند ‌آنها‌ ‌را‌ نجات‌ داد و قوم‌ ‌آنها‌ ‌را‌ هلاك‌ فرمود. (ما نُثَبِّت‌ُ بِه‌ِ فُؤادَك‌َ) ‌که‌ آنچه‌ اذيت‌ ‌از‌

آنستكه هر كس مخالفت دينى با آنها نمايد بايد او را اذيت و اضرار نمايند و عقيده مذهبى نصارى آنستكه بهيچ كس اذيت و آزار ننمايند و بالاتر از همه آنكه يهود جاهل

بوده به رسول خدا صلى الله علیه و آله و سلم ایمان آورده بودند و مورد آزار و اذیت قرار گرفتند و آیه ۵۲ درباره آن‌ها نازل شده است، چنان که در آیه ۲۸ سوره حدید

اشاره به لزوم نیت پاک و قصد خالص به هنگام انفاق، و خالی بودن از هرگونه منت و اذیت و آزار می‌باشد. تفسیر آیات ۱ - دسته اى از مردم، انفاقگر و اهل جود و تقوایند

بخوريد از ميوه‌ها و بياشاميد از شربتها خوردنى و آشاميدنى گوارا كه اصلا موجب اذيت نباشد و احتياج به فضلات ندارد. در حديث است چون مؤمن طعام و شراب بهشت تناول

ربّهم لنهلکنّ الظلمین) ۱۲- توکل به خداوند و صبر پیشه کردن در برابر آزار و اذیت کافران، زمینه ساز برخوردارى از حمایت الهى (و على الله فلیتوکل المؤمنون .

بودند كه در مقام تكذيب و عداوت و ضدّيت با انبياء خودشان برآمدند و از هيچگونه اذيت و آزار ايشان دريغ ننمودند از قبيل قوم عاد و ثمود و اقوام بعد از آنها كه اهتمام

صلی الله علیه و آله نازل گردیده است. شأن نزول آیات ۸۳، ۸۴ و ۸۵: هنگامى كه اذيت و آزار قريش به رسول خدا صلی الله علیه و آله و ياران او قبل از هجرت به شدت

گرفتن و ربودن است. مسلمانان مكّه قبل از هجرت پيامبر به مدينه، همواره مورد اذيّت و آزار و شكنجه‌ى مشركان بودند، لذا با سفارش و تدبير پيامبر به صورت فردى يا

‌است‌ زيرا ‌آنها‌ ‌را‌ بجهنم‌ ميبرد و ‌در‌ آتش‌ بآنها لعن‌ و طرد ميكند و اذيت‌ ميرساند. شخص‌ مرائي‌ ‌هم‌ مشرك‌ ‌است‌ ‌که‌ عمل‌ ‌خود‌ ‌را‌ ‌براي‌ خوش‌ آمد

از قبيل ابو سفيان و ابو جهل و نضر بن حرث و امّ جميل زن ابو لهب آنحضرت را اذيّت و آزار مينمودند و سنگ ميزدند لذا خداوند جلد 3 صفحه 364 حجابى قرار داد بين

قرار در برابر اذيت و آزار كفّار و فجّار براى تأسّى بانبياء اولو العزم يعنى صاحبان ثبات و جدّ و جهد داراى شريعت و كتاب كه صبر نمودند بر اذيّت و آزار اقوامشان

مي‌آمدند ‌براي‌ دفع‌ ‌آنها‌ مسلمين‌ مثل‌ بدر و احزاب‌ و احد و ثانيا ‌آنها‌ اذيت‌ و آزار بمسلمانان‌ مي‌كردند ‌ يا ‌ ‌در‌ مقام‌ اضلال‌ ‌آنها‌ و ارجاع‌ ‌آنها‌

‌که‌ زياده‌ روي‌ كرده‌ جلد 13 - صفحه 142 بودند ‌در‌ شرك‌ و كفر و ظلم‌ و اذيّت‌ بآنها. (ثُم‌َّ صَدَقناهُم‌ُ الوَعدَ)، وعده‌هايي‌ ‌که‌ خداوند ‌به‌ انبياء

اتّقوا و الذین هم محسنون) ۵- هدایت گران و مبلغان صابر دین، در قبال مکرها و اذیت و آزار دشمنان، از حمایت و لطف الهى برخوردارند. (و اصبر ... إن الله مع الذین

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود هر كه بعد از من نسبت به على علیه‌السلام اذیت و آزارى روا بدارد مانند آنست كه نبوت من و پیامبران قبل از من را انكار كرده

قرار در برابر اذيت و آزار كفّار و فجّار براى تأسّى بانبياء اولو العزم يعنى صاحبان ثبات و جدّ و جهد داراى شريعت و كتاب كه صبر نمودند بر اذيّت و آزار اقوامشان

عمل نفرمايد چنانچه در اوّل سوره گذشت و اعتنا نكند بآزار و اذيّت لسانى و عملى آنها يا آزار و اذيّت نكند آنانرا و بقتل نرساندشان و توكّل كند بخدا در دفع شرّ

آنكه ارحم الراحمين به شما رحم ننموده. گويند: آيا به شما اذيت شده، جواب دهند: بلى، به اشد اذيت و عذاب. گويند: چگونه شود حال شما وقتى كه شما را معلق در جهنم

خبردار گردند، شما مسافت بسيار طى كرده باشيد و به شما نتوانند رسيد كه ضرر و اذيت رسانند. إِنَّكُمْ مُتَّبَعُونَ‌: جلد 9 - صفحه 426 بدرستى كه شما پيروى شدگانيد،

‌در‌ مقام‌ اذيت‌ و مقاتله‌ ‌با‌ مؤمنين‌ برآمدند مثل‌ ‌آنها‌ مثل‌ آل‌ فرعون‌ و خواص‌ ‌او‌ ‌است‌ ‌که‌ ايمان‌ بموسي‌ نياوردند و ‌در‌ مقام‌ اذيت‌ و قتل‌ بني‌

‌را‌ زنده‌ زير گور ميكردند خون‌ ريزي‌ ‌در‌ ميان‌ ‌آنها‌ دوام‌ داشت‌ بعلاوه‌ اذيت‌ و ظلم‌هايي‌ ‌که‌ ‌به‌ حضرت‌ رسالت‌ و گروندگان‌ باو روا داشتند چه‌ مادامي‌

و نصرانيت را از پولس فراگرفت، پولس در ابتدا يهودى متعصبى بود كه نصارى را اذيت مى‏كرد و در كارشان اخلال مى‏نمود، نگاه به طور بى سابقه تغيير عقيده داد و

كفار يهود و نصارا ‌که‌ ايمان‌ نمي‌آورند و جسارت‌ و اذيت‌ مي‌كنند ‌تا‌ ‌در‌ مكه‌ ‌بود‌ ‌که‌ چه‌ اندازه‌ اذيت‌ كشيد و ‌بعد‌ ‌از‌ هجرت‌ تمام‌ ‌در‌ جنگ‌ و جدال‌

شأن و نزول آيات: ۸۲ (كه قبلاً گفته شده) و ۸۳ و ۸۴ و ۸۵ چنين است هنگامى كه اذيت و آزار قريش به رسول خدا صلی الله علیه و آله و ياران او قبل از هجرت به شدت

اينها را، هَنِيئاً: خوردنى و نوشيدنى با طيب نفس و التذاذ كه محفوظ از شوائب اذيت و سوء عاقبت است، بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ‌: به سبب آنچه بوديد كه عمل مى‌كرديد

اين معنى باشد يعنى گوارا باد براى شما گوارا بودنى كه بهيچ وجه موجب آزار و اذيّت شما نگردد فِي‌ جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» بهشتي‌ ‌که‌

عمل شما با من است، پس بايد قصد جفاى والدين نكنيد و مرتكب عقوق آنها نشويد به اذيت و محروم كردن ايشان از برّ و احسان به سبب شرك آنان، همچنانكه من منع روزى آنها

بآنكه خيانت كند ولى پيغمبر ما از اين مردم ناسزاها شنيد و اذيت‌ها كشيد كه فرمود هيچ پيغمبرى بقدر من اذيت نشده از آن جمله آنكه قمى فرموده در جنگ بدر از بين غنائم

‌اينکه‌ همه‌ ظلم‌ كردند، بني‌ اميه‌ و بني‌ عباس‌ بائمه‌ طاهرين‌ حسد بردند بآنها اذيت‌ كردند، جهال‌ بعلماء، فساق‌ بعدول‌، كافر بمؤمن‌، وضيع‌ بشريف‌ فقير بغني‌،

عوض شير دهد. وَ لا تَمَسُّوها بِسُوءٍ: و متعرض او نشويد به بدى و رسانيدن اذيت و الم و زدن و رنج و ترساندن و نحرويى كردن و زخم و امثال آن. فَيَأْخُذَكُمْ

غيبت‌ كند ‌ يا ‌ بازگو كند و ‌اينکه‌ مشتمل‌ ‌بر‌ معاصي‌ بسياري‌ ‌است‌: ظلم‌، اذيت‌، نفاق‌، غيبت‌، اهانت‌، تمامي‌ و ‌غير‌ اينها ‌از‌ صفات‌ خبيثه‌ و اعمال‌ سيئه‌

مقربان‌ درگاه‌ الهي‌ و بمؤمنين‌ و چه‌ ظلم‌ مالي‌ و غصب‌ حقوق‌ ‌آنها‌ و چه‌ اذيت‌ و آزار بدني‌ و چه‌ ظلم‌ عرضي‌ و چه‌ غصب‌ مقام‌ ‌آنها‌ و چه‌ حبس‌ حقوق‌ ‌آنها‌

اين معنى باشد يعنى گوارا باد براى شما گوارا بودنى كه بهيچ وجه موجب آزار و اذيّت شما نگردد فَهُوَ فِي‌ عِيشَةٍ راضِيَةٍ «21» ‌پس‌ ‌او‌ ‌در‌ يك‌ زندگاني‌ خوش‌

است دقت فرمايند. در جمله «و لنصبرن على ما آذيتمونا»، صبر در برابر آزار و اذيت امت را، فرع بر وجوب توكل بر خدا قرار داده است و معنايش اين است كه: حال كه

خداوند اشاره‌اى بقصّه حضرت موسى فرموده كه به بنى اسرائيل گفت چرا اينقدر مرا اذيّت و آزار مينمائيد با آنكه ميدانيد من پيغمبر خدايم بسوى شما و احترام پيغمبر

بودند كه در مقام تكذيب و عداوت و ضدّيت با انبياء خودشان برآمدند و از هيچگونه اذيت و آزار ايشان دريغ ننمودند از قبيل قوم عاد و ثمود و اقوام بعد از آنها كه اهتمام

ايمان آورديم بخدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و اله ولى چون در راه خدا بمحنت و اذيّت و آزارى گرفتار شدند دست از دين خودشان بر ميدارند بتصوّر آنكه عذاب دائم الهى

پاداش صابران، از طرف خود خداوند است. «إِنِّي جَزَيْتُهُمُ» (صبر در برابر اذيّت‌ها، نيش‌ها و تمسخرها پاداش بزرگى دارد) «1». احقاف، 35. «2». نازعات، 46. «3»

اين معنى باشد يعنى گوارا باد براى شما گوارا بودنى كه بهيچ وجه موجب آزار و اذيّت شما نگردد فِي‌ جَنَّةٍ عالِيَةٍ «22» قُطُوفُها دانِيَةٌ «23» بهشتي‌ ‌که‌

بعثت و پس از ده سال از دعوت علنى پيامبر به اسلام، هنوز مشركان مكّه دست از اذيّت و آزار پيامبر و مسلمانان برنداشته بودند و روز به روز بر شدّت آن مى‌افزودند

آنكه كسى آن را بشنود و بتدبر در معانى آن ايمان آرد. مشركين چون مى‌شنيدند، اذيت، و حضرت را منع مى‌كردند از جهر خواندن. خداى تعالى بدين سبب خواب را بر آنها

..)) و مراد از امانت و عرض آن بحث روايتى روايات و اقوالى درباره مقصود از اذيت بنىاسرائيل به موسى (عليه السلام ) در ذيل آيه : ((لا تكونوا كالذين آذوا موسى

شأن و نزول آيات: ۸۲ (كه قبلاً گفته شده) و ۸۳ و ۸۴ و ۸۵ چنين است هنگامى كه اذيت و آزار قريش به رسول خدا صلی الله علیه و آله و ياران او قبل از هجرت به شدت

يا مشغول نماز ميشد آنها گرد حضرت جمع ميشدند و خود را باو مى‌چسباندند براى اذيت و آزار و باز داشتن از كار يا تماشاى افعال و اذكار و خداوند اينمعنى را باو

يا مشغول نماز ميشد آنها گرد حضرت جمع ميشدند و خود را باو مى‌چسباندند براى اذيت و آزار و باز داشتن از كار يا تماشاى افعال و اذكار و خداوند اينمعنى را باو

خداوند اشاره‌اى بقصّه حضرت موسى فرموده كه به بنى اسرائيل گفت چرا اينقدر مرا اذيّت و آزار مينمائيد با آنكه ميدانيد من پيغمبر خدايم بسوى شما و احترام پيغمبر

و ‌لو‌ يك‌ نفر مثل‌ حضرت‌ رسالت‌ ‌در‌ ميان‌ مشركين‌ مكه‌ ‌با‌ ‌آن‌ مقدار اذيت‌ و يك‌ نفر ابراهيم‌ و ‌لو‌ ‌او‌ ‌را‌ ‌در‌ آتش‌ بيندازند. ] (آیه 167)- سر

كه من عقايد و اعمال شمايم كه بايد در عالم برزخ با شما محشور باشم و آنها را اذيت و آزار مينمايد و اللّه اعلم بحقيقة الحال و بعضى انّ النّاس بكسر همزه قرائت

معصيت‌ ‌را‌ دارد و ‌هم‌ بهتان‌ زده‌ ‌که‌ چندين‌ عقوبت‌ دارد: ظلم‌ بغير و اذيت‌ باو و توهين‌ و افتراء و هتك‌ احترام‌ و مفتضح‌ كردن‌ ‌او‌ و كذب‌ و غيبت‌

‌است‌ اجازه‌ دادند بيايند ‌در‌ مكه‌ و ‌تا‌ ابي‌ طالب‌ زنده‌ ‌بود‌ چندان‌ اذيت‌ نمي‌كردند، ‌پس‌ ‌از‌ فوت‌ ابي‌ طالب‌ و ‌در‌ همان‌ سال‌ خديجه‌ ‌هم‌ فوت‌

آتشي‌ مي‌شوند و ‌از‌ آتش‌ لذّت‌ مي‌برند، و ‌اگر‌ ‌آنها‌ ‌را‌ خارج‌ كنند اذيّت‌ مي‌شوند، و مثل‌ عرفاء ‌که‌ گفتند: تمام‌ برمي‌گردند چه‌ اهل‌ بهشت‌ و چه‌

مستقر كند و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش

بغير ‌که‌ نگذاردند ايمان‌ بياورند و ظلم‌ بانبياء و مؤمنين‌ ‌که‌ ‌آنها‌ ‌را‌ اذيت‌ و آزار بقتل‌ و جرح‌ و حبس‌ و شكنجه‌ ميانداختند و ظلم‌ بدين‌ ‌که‌ شرك‌ باشند

حضرت نوح عليه السّلام را در مدت هزار و نهصد و پنجاه سال، و در صدد ايذاء و اذيت او برآمدند از سخريه و استهزاء و شتم و ضرب و بهيچ گونه متنبه نشدند تا عاقبت

اين معنى باشد يعنى گوارا باد براى شما گوارا بودنى كه بهيچ وجه موجب آزار و اذيّت شما نگردد إِنِّي‌ ظَنَنت‌ُ أَنِّي‌ مُلاق‌ٍ حِسابِيَه‌ «20» ظن‌ اينجا بمعني‌

قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده نصرت و ظفر بر كفار و نازل شده است در اين اخبار

ندارد ‌که‌ مفاد: قُل‌ إِنِّي‌ لَن‌ يُجِيرَنِي‌ مِن‌َ اللّه‌ِ أَحَدٌ ديگر اذيت‌ و آزاري‌ ‌که‌ ‌از‌ طرف‌ دشمن‌ باو متوجه‌ ميشود پناهگاهي‌ جز ‌خدا‌ ندارد

غروب‌ ‌از‌ طرف‌ چپ‌ كهف‌ غروب‌ مي‌كند و ‌آنها‌ ‌در‌ وسعت‌ و راحتي‌ هستند اذيّت‌ ‌از‌ آفتاب‌ نميكشند ‌اينکه‌ ‌از‌ آيات‌ الهي‌ ‌است‌ كسي‌ ‌را‌ ‌که‌ خداوند

اين كنايه است از رقت قلب و كثرت ترحم و زيادى شفقت. بردبار و صبر كننده بر اذيت و آزار قوم به حدى كه آذر مى‌گفت‌ «لَأَرْجُمَنَّكَ» «1» او در جواب مى‌گفت‌

از اين موضوع خيلى متأثر بودند لذا وقتى بر او دست يافتند بى‌اندازه او را اذيّت و آزار نمودند و زدند و گرسنه و تشنه روى زمينش كشيدند روبيل گردنش را پيچاند

يا مشغول نماز ميشد آنها گرد حضرت جمع ميشدند و خود را باو مى‌چسباندند براى اذيت و آزار و باز داشتن از كار يا تماشاى افعال و اذكار و خداوند اينمعنى را باو

ايمان آورديم بخدا و پيغمبر صلى اللّه عليه و اله ولى چون در راه خدا بمحنت و اذيّت و آزارى گرفتار شدند دست از دين خودشان بر ميدارند بتصوّر آنكه عذاب دائم الهى

معصيت‌ ‌را‌ دارد و ‌هم‌ بهتان‌ زده‌ ‌که‌ چندين‌ عقوبت‌ دارد: ظلم‌ بغير و اذيت‌ باو و توهين‌ و افتراء و هتك‌ احترام‌ و مفتضح‌ كردن‌ ‌او‌ و كذب‌ و غيبت‌

كه من عقايد و اعمال شمايم كه بايد در عالم برزخ با شما محشور باشم و آنها را اذيت و آزار مينمايد و اللّه اعلم بحقيقة الحال و بعضى انّ النّاس بكسر همزه قرائت

يَخْشى‌ «9» جلد 14 - صفحه 50 وَ هُوَ يَخْشى‌: و او مى‌ترسيد از خدا يا از اذيت كفار، يا ترسد به سبب نابينائى بيفتد و اعضايش ناقص گردد. بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ

اللّه‌ِ مَسؤُلًا ‌اينکه‌ فرار موجب‌ تقويت‌ كفر و شرك‌ و ضعف‌ اسلام‌ و مسلمين‌ و اذيت‌ پيغمبر (ص‌) و مجاهدين‌ و سبب‌ قتل‌ ‌آنها‌ ميشود و شريك‌ ‌در‌ خون‌ ‌آنها‌

ميشود و ‌از‌ آتش‌ لذت‌ ميبرند ‌که‌ ‌اگر‌ ‌آنها‌ ‌را‌ ‌از‌ آتش‌ خارج‌ كنند اذيت‌ ميشوند نظير ملائكه‌ عذاب‌ و عملجات‌ جهنم‌ و حيوانات‌ جهنمي‌ خداوند ميفرمايد

هستند و نان‌آور ندارند بايد ‌از‌ ‌آنها‌ دلجويي‌ كرد نه‌ آنكه‌ زجر و منع‌ و اذيت‌ و ردع‌ كرد. ] (آیه 2)- سپس بی‌آنکه در انتظار پاسخ این سؤال بماند می‌افزاید:

پاى او بيرون نيامدى، و ادعا مى‌كرد كسى بر من غالب نشود، و هميشه حضرت را اذيّت نمودى. «1» «1» تفسير مجمع البيان (1403 هج) ج 5 ص 493 بنقل از كلبى. جلد 14

كانَ أَكْثَرُهُمْ مُؤْمِنِينَ (121) إِنَّ فِي ذلِكَ‌: بدرستى كه در صبر نوح و اذيت قوم و عناد و انكار ايشان و غرق گشتن ايشان و نجات اهل ايمان در كشتى، لَآيَةً:

قلب و قدم و مزيد يقين و بصيرت و دلگرمى آنحضرت است در انجام رسالت و صبر بر اذيّت و آزار قوم و اميدوارى بوعده نصرت و ظفر بر كفار و نازل شده است در اين اخبار

كننده همه مهمات، پس به تدبير و صلاح امر تو قيام فرمايد و حافظ تو باشد در دفع اذيت دشمنان. مفسرين نقل نموده‌اند كه اهل مكه آن حضرت را گفتند: اگر از دين خود

غرفه‌هاي‌ بهشت‌ ‌به‌ سبب‌ آنكه‌ صبر كردند ‌بر‌ مشقت‌ عبادت‌ و ترك‌ معصيت‌ و اذيت‌ دشمن‌ و ملائكه‌ ملاقات‌ مي‌كنند ‌آنها‌ ‌را‌ ‌با‌ تحيات‌ و درود هميشگي‌ ‌در‌

مستقر كند و از پيغمبر صلّى اللّه عليه و آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش

خداوند اشاره‌اى بقصّه حضرت موسى فرموده كه به بنى اسرائيل گفت چرا اينقدر مرا اذيّت و آزار مينمائيد با آنكه ميدانيد من پيغمبر خدايم بسوى شما و احترام پيغمبر

و اظهار معجزات ما با کشتن ما پیشی گیرد و آنها را ناتمام گذارد. این که بر اذیّت و آزار ما بیفزاید. Tabber requires Javascript to function. آيات ۹ - ۴۸ سوره

علنا اظهار ميكنند. نظر ‌به‌ اينكه‌ پيغمبر اكرم‌ نبي‌ رحمه‌ ‌بود‌ و آنچه‌ اذيت‌ ميديد نفرين‌ نميكرد بلكه‌ ‌در‌ حق‌ ‌آنها‌ دعاء ميكرد (اللهم‌ اهد قومي‌ فانهم‌

نِساءَهُم‌ وَ إِنّا فَوقَهُم‌، قاهِرُون‌َ] اعراف‌ آيه 124 و ‌آن‌ قدر بآنها اذيت‌ و ظلم‌ كردند ‌که‌ ‌آنها‌ نزد موسي‌ شكايت‌ كردند [قالُوا أُوذِينا مِن‌ قَبل‌ِ

كه من عقايد و اعمال شمايم كه بايد در عالم برزخ با شما محشور باشم و آنها را اذيت و آزار مينمايد و اللّه اعلم بحقيقة الحال و بعضى انّ النّاس بكسر همزه قرائت

يا مشغول نماز ميشد آنها گرد حضرت جمع ميشدند و خود را باو مى‌چسباندند براى اذيت و آزار و باز داشتن از كار يا تماشاى افعال و اذكار و خداوند اينمعنى را باو

دنيوي‌ دارد و چه‌ مثوبات‌ اخروي‌، و اثر كفر و شرك‌ و تكذيب‌ انبياء و ظلم‌ و اذيت‌ و معاصي‌ و طغيان‌ چه‌ مضار و بليات‌ دنيوي‌ و چه‌ عقوبات‌ اخروي‌. آب‌ ‌را‌

205 و غاية المرام باب 141 ص 409. جلد 12 - صفحه 322 گفت: به خدا قسم او را اذيت رسانم. پس نزد پيغمبر آمد، آب دهن به روى مبارك انداخت و گفت: «يا محمد انا

كه من عقايد و اعمال شمايم كه بايد در عالم برزخ با شما محشور باشم و آنها را اذيت و آزار مينمايد و اللّه اعلم بحقيقة الحال و بعضى انّ النّاس بكسر همزه قرائت

كه من عقايد و اعمال شمايم كه بايد در عالم برزخ با شما محشور باشم و آنها را اذيت و آزار مينمايد و اللّه اعلم بحقيقة الحال و بعضى انّ النّاس بكسر همزه قرائت

نفر ‌ يا ‌ چند نفر بشما خبر دادند ‌که‌ دشمني‌ ‌در‌ پيش‌ داريد ‌در‌ مقام‌ اذيت‌ بشما ‌است‌ مثل‌ قطاع‌ طريق‌ ‌ يا ‌ سباع‌ درنده‌ ‌ يا ‌ حيوانات‌ موذيه‌ ‌

به گروه فرعون كه بر خود ستم كردند به كفر و شرك و بر بنى اسرائيل به جور و اذيت، أَ لا يَتَّقُونَ‌: آيا نمى‌ترسند، يعنى وقت آن نيامده كه از خداى تعالى و

اين معنى باشد يعنى گوارا باد براى شما گوارا بودنى كه بهيچ وجه موجب آزار و اذيّت شما نگردد فَأَمّا مَن‌ أُوتِي‌َ كِتابَه‌ُ بِيَمِينِه‌ِ فَيَقُول‌ُ هاؤُم‌ُ

مالى انبوه و بسيار. روايت است كه ابو الاشدين رشوه به مردم دادى تا پيغمبر را اذيت كنند. گويند صدور اين قول از او در دنيا بوده كه از روى افتخار به اصحاب خود

تعالى را - يعنى ايمان به خدا را - ظرف براى اذيت دادن كفار و اذيت ديدن مؤ منين قرار داده ، تا بفهماند كه اين اذيت منتسب و مستند به خداى تعالى است ، آن طور

عليه السّلام فرمايد: نيست نيكوئى همسايه‌ها بازداشتن اذيت، و لكن حسن جوار، صبر نمودن تو باشد بر اذيت. در منهج- مروى است كه مردى خدمت حضرت پيغمبر صلّى اللّه

مى رسد باران به عنوان مصداقى براى «اذى» ذکر شده باشد، نه اینکه حکم، مخصوص اذیت ناشى از باران باشد. ۲۳- انعطاف پذیرى قوانین اسلام در امور نظامى و عبادى (و

يا مشغول نماز ميشد آنها گرد حضرت جمع ميشدند و خود را باو مى‌چسباندند براى اذيت و آزار و باز داشتن از كار يا تماشاى افعال و اذكار و خداوند اينمعنى را باو

لَحافِظُون‌َ ‌يعني‌ مواظبت‌ ميكنيم‌ ‌که‌ آسيبي‌ باو نرسد ‌در‌ بازي‌ و حيواني‌ باو اذيت‌ نكند و ناراحت‌ نشود. ] (آیه 12)- بیا دست از این کار که ما را متهم می‌سازد