نتایج جستجو

تأکید به کار رفته است. «الْجَارِ ذِی الْقُرْبَی»: همسایه نزدیک. «الْجَارِ الْجُنُبِ»: همسایه بیگانه. همسایه دور. «الْجُنُب»: بیگانه. دور. «الصَّاحِبِ بِالْجَنبِ»:

از مفسران معتقدند: منظور از آن در اینجا، اشیاء جزئى است که مردم، مخصوصاً همسایه ها از یکدیگر به عنوان عاریه یا تملک مى گیرند، مانند مقدارى نمک، آب، آتش

آزاد شده بنده مالک تابع کسى که مورد نعمت قرار گرفته # شریک هم پیمان دوست همسایه میهمان داماد نزدیکان نعمت بخش از دست رفته سرپرست کسى که سزاوارتر است آقا

من بعدهم»; رسول خدا(ص) فرمود: هر کس همسایه خود را، به طمع گرفتن خانه اش اذیت کند، خداوند خانه خودش را نصیب همسایه خواهد کرد و این سخن خداوند است: «قال

جار است كه در معناى امان و زينهار به كار رفته گوئى همسايه در امان همسايه است. راغب گويد: چون حق همسايه عقلا و شرعاً بزرگ است لذا به هر كسى كه حق او بزرگ

جدا می‌شود، و مولی به هر معنی که باشد- دوست، سرپرست، ولی نعمت، خویشاوند، همسایه، یاور، و مانند آن- توانائی حل کوچکترین مشکلی را از مشکلات قیامت برای کسی

و آله واگذار نمودند. پيامبر به زبير فرمود: اول باغ خودت را آب بده سپس به همسايه ات واگذار كن. مرد انصارى از اين دستور پيامبر غضبناك شد و گفت: يا رسول الله

در زمان پیامبر(ص) در خانه اى ساکن بود که [در آن خانه ]باغى بود و براى او همسایه اى بود که چند کودک خرد سال داشت و هر زمان که خرماى رسیده از درخت مى افتاد،

مؤمن همسايه خود را شفاعت كند كه هيچ حسنه‌اى نباشد براى او گويد: بار خدايا همسايه من دفع اذيت و ضرر از من مى‌كرد، حق تعالى شفاعت او را در باره همسايه او قبول

شما از من دور است، اما نامه‌ای به پادشاه حبشه می‌نویسم که او مسیحی است و همسایه شماست، از او می‌خواهم شما را یاری دهد، مرد نجرانی نزد سلطان حبشه «نجاشی»

نايستند، تو را بر آنها مسلط مى‌گردانيم تا از آن پس جز اندكى با تو در شهر همسايه نباشند. اگر منافقان و بیماردلان و شایعه‌سازان در مدینه [از کارهای خود] دست

آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه و اين هلاك دشمنان

بعد از آن کدامیک از گناهان بزرگتر از همه است؟ فرمود: زناکردن با زن شوهردار همسایه، سپس گوید: بعد از این سؤال آیه ۶۸ - براى تأیید گفتار پیامبر نازل گردید.

سلم) حديث كرد كه ايشان فرمود: هر كه همسايه خود را به طمع منزلش اذيت كند، خداوند خانه خود او را به ارث، به آن همسايه مى دهد، و اين كلام خداى تعالى است كه

حضرت صادق فرمايد: خدا مبعوث فرمود پيغمبر را در خطابات خود: به تو گويم و همسايه بشنود، پس‌ «1» مجمع البيان، ج 4 ص 335. جلد 10 - صفحه 401 مخاطب حضرت پيغمبر،

السّلام كه خداوند مبعوث فرمود پيغمبر خود را بنحو تو را قصد ميكنم و بشنو اى همسايه پس مخاطبه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله است و مقصود مردمند حقير عرض ميكنم

آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه و اين هلاك دشمنان

السّلام كه خداوند مبعوث فرمود پيغمبر خود را بنحو تو را قصد ميكنم و بشنو اى همسايه پس مخاطبه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله است و مقصود مردمند حقير عرض ميكنم

(قالُوا بَلی). در همه جا با هم بودیم، در کوچه و بازار، در سفر و حضر، گاه همسایه هم بودیم، و یا حتی گاه در یک خانه زندگی می‌کردیم، ولی از نظر مکتب و عقیده

آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه و اين هلاك دشمنان

آله و سلّم روايت شده است كه كسيكه اذيّت كند همسايه خود را براى طمع در مسكن او خداوند خانه او را نصيب آن همسايه‌اش فرمايد بمفاد اين آيه شريفه و اين هلاك دشمنان

زنا كارتر از آن زن نبود. از پادشاهان بنى اسرائيل نود فرزند داشت. سلطان را همسايه صالحى بود كه باغى جنب قصر شاه داشت و معيشت آن مرد از حاصل آن بود. در سفرى

ريشه‌ى «جوار» به معناى همسايگى است. از آنجا كه يكى از حقوق همسايگى، حمايت از همسايه در برابر سوءقصد ديگران است، لذا اين كلمه به معناى پناه دادن و حمايت كردن

السّلام كه خداوند مبعوث فرمود پيغمبر خود را بنحو تو را قصد ميكنم و بشنو اى همسايه پس مخاطبه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله است و مقصود مردمند حقير عرض ميكنم

ريشه‌ى «جوار» به معناى همسايگى است. از آنجا كه يكى از حقوق همسايگى، حمايت از همسايه در برابر سوءقصد ديگران است، لذا اين كلمه به معناى پناه دادن و حمايت كردن

كوه‌ها را بكن و هميشه به اين عمل مشغول باشد. عبرت- مالك بن دينار گويد مرا همسايه‌اى بود. بيمار شد، به عيادت او رفتم. در حالت نزع بود و صدا مى‌زد كه دو كوه

است. «إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى» در خانه شخصى ثروتمند درختى بود كه كودكان همسايه هنگامى كه ميوه آن درخت به زمين مى‌ريخت، آن را برگرفته و مى‌خوردند ولى صاحب

راجعون و گريه كرد و متذكّر شد وحى الهى را كه باو شده بود وقتى كه از اطعام آن همسايه گرسنه غفلت نمود كه منتظر بلا باش و معتقد شد كه اين همان است و فرمود خدا

پاداش دارد. 13. مسجدى كه در آن نماز خوانده نشود، نزد خدا شكايت مى‌كند. 14. همسايه مسجد اگر نمازش را در مسجد نخواند، ارزشى ندارد. 15. خداوند به خاطر اهل مسجد،

پاداش دارد. 13. مسجدى كه در آن نماز خوانده نشود، نزد خدا شكايت مى‌كند. 14. همسايه مسجد اگر نمازش را در مسجد نخواند، ارزشى ندارد. 15. خداوند به خاطر اهل مسجد،

قَلِيلًا ما تَتَذَكَّرُون‌َ ‌هر‌ دو ‌را‌ بيك‌ لباس‌ ميبينيد بسا دو نفر همسايه‌ ‌ يا ‌ ‌در‌ يك‌ مغازه‌ ‌ يا ‌ ‌در‌ يك‌ اداره‌ ‌با‌ يك‌ نحوه‌ حقوق‌ هستند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

السّلام كه خداوند مبعوث فرمود پيغمبر خود را بنحو تو را قصد ميكنم و بشنو اى همسايه پس مخاطبه با پيغمبر صلّى اللّه عليه و اله است و مقصود مردمند حقير عرض ميكنم

هر كس بخواند آنرا در خوابگاه خود خداوند ايمن مى- فرمايد او را و همسايه و همسايه همسايه و خانه‌هاى اطرافش را و نيز از پيغمبر (ص) روايت شده است كه كسى كه

و كامياب مى‌شوند: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ» «11» با اولياى الهى همسايه مى‌شوند: «و هم جيرانى» «12» نعمت‌هاى بهشتى متنوع‌اند: وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ‌

و كامياب مى‌شوند: «أَلْحَقْنا بِهِمْ ذُرِّيَّتَهُمْ» «11» با اولياى الهى همسايه مى‌شوند: «و هم جيرانى» «12» نعمت‌هاى بهشتى متنوع‌اند: وَ أَنْهارٌ مِنْ لَبَنٍ‌

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

آيد، بنى لاوى پيش او جمع شدند، موسى گفت: خدا می‏گوید: هر كس برادر، دوست و همسايه خود را بكشد بنى لاوى موافق سخن موسى عمل كردند در آنروز قريب به سه هزار تن

داشت چنانچه خداوند حكايت فرموده داراى درختهاى خرما و كشتزار و آب جارى و همسايه فقيرى داشت كه بر او فخر نمود به دارائى خود و بعضى گفته‌اند آن دو باغ داراى

است. «إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى» در خانه شخصى ثروتمند درختى بود كه كودكان همسايه هنگامى كه ميوه آن درخت به زمين مى‌ريخت، آن را برگرفته و مى‌خوردند ولى صاحب

آيد، بنى لاوى پيش او جمع شدند، موسى گفت: خدا می‏گوید: هر كس برادر، دوست و همسايه خود را بكشد بنى لاوى موافق سخن موسى عمل كردند در آنروز قريب به سه هزار تن

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلان زن، اهل عبادت ولى بداخلاق است و همسايه‌اش را با زبان مى‌رنجاند. حضرت فرمود: «لا خير فيها هى من اهل النار» او اهل

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

برسد و اثاثيّه خانه است كه عاريه دهى و زكوة را هم شامل ميشود گفته شد ما همسايه‌هائى داريم كه وقتى بآنها اثاثيّه خانه را عاريه دهيم ميشكنند و خراب ميكنند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

برایشان بیاراست و گفت: «امروز هیچ کس از مردمان بر شما پیروز نیست و من همواره همسایه‌ای برای شما هستم.‌» پس هنگامی که دو گروه، یکدیگر را دیدند (شیطان) کلاّ پشت

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلان زن، اهل عبادت ولى بداخلاق است و همسايه‌اش را با زبان مى‌رنجاند. حضرت فرمود: «لا خير فيها هى من اهل النار» او اهل

پاداش دارد. 13. مسجدى كه در آن نماز خوانده نشود، نزد خدا شكايت مى‌كند. 14. همسايه مسجد اگر نمازش را در مسجد نخواند، ارزشى ندارد. 15. خداوند به خاطر اهل مسجد،

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

القبيح دعه لاهله فانّ لكلّ اهلا: من داخل مى‌شوم كنيفى را كه براى من باشد، همسايه‌اى دارم كه زنان مغنيه مى‌خوانند و عود مى‌زنند، چه بسا طول دهم نشستن را در

است. «إِنَّ سَعْيَكُمْ لَشَتَّى» در خانه شخصى ثروتمند درختى بود كه كودكان همسايه هنگامى كه ميوه آن درخت به زمين مى‌ريخت، آن را برگرفته و مى‌خوردند ولى صاحب

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلان زن، اهل عبادت ولى بداخلاق است و همسايه‌اش را با زبان مى‌رنجاند. حضرت فرمود: «لا خير فيها هى من اهل النار» او اهل

پاداش دارد. 13. مسجدى كه در آن نماز خوانده نشود، نزد خدا شكايت مى‌كند. 14. همسايه مسجد اگر نمازش را در مسجد نخواند، ارزشى ندارد. 15. خداوند به خاطر اهل مسجد،

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

استفاده ميشود كه تمام اهل ايمان حق شفاعت دارند و قبول ميشود از آنها در باره همسايه و غيره مگر دشمن اهل بيت اطهار و پست‌ترين اهل ايمان از سى نفر شفاعت ميكند

الدّنيا حتّى يفضحه اللّه و يبدى للنّاس عورته فى الآخرة. هر كه مشرف شود به خانه همسايه پس نظر كند به عورت مردى يا موى زنى‌ «1». تفسير مجمع البيان، ج 4، ص 135 و

و هر كس بدانها پيوندد نوشت كه: ۱- همسايه چون خود انسان است، نه زيانمند شود و نه گناه ورزد. ۲- احترام همسايه بر همسايه چون احترام مادر است تا آخر حديث، مختصر

پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله گفته شد: فلان زن، اهل عبادت ولى بداخلاق است و همسايه‌اش را با زبان مى‌رنجاند. حضرت فرمود: «لا خير فيها هى من اهل النار» او اهل

هنگام رفتن به دستشويى، توقّف خود را در آنجا طول مى‌داد تا صداى ساز وآواز همسايه را بشنود، اين آيه را تلاوت كرد وفرمود: گوش از شنيده‌ها، چشم از ديده‌ها ودل

كن، گفتم: خدايش مهر نكند، آن حضرت از من روى برگردانيد، گويد: من نخواستم آن همسايه را رها كنم، گفتم: او با من چنين و چنان مى‏كند و مرا آزار مى‏دهد، فرمود:

نماند (يا دندانهايم را بريزم) و آنقدر نسبت به همسايه سفارش نمود تا جايى كه گمان كردم كه عاقبت براى همسايه ارث قرار خواهد داد، و چندان بغلام و كنيز سفارش

راجعون و گريه كرد و متذكّر شد وحى الهى را كه باو شده بود وقتى كه از اطعام آن همسايه گرسنه غفلت نمود كه منتظر بلا باش و معتقد شد كه اين همان است و فرمود خدا

زير دنبال او بسته در آب رها، و روز يكشنبه او را بيرون آورده بريان نمود. همسايه بوى آن شنيد. او را موعظه نمود كه چرا چنين كردى، از خدا نترسيدى كه تعجيل

المثل عربى نازل شده است كه: اياك اعنى و اسمعى يا جاره، به تو مى‏گويم ولى اى همسايه زن تو گوش بده (و در فارسى به جاى اين مثل عربى گويند: به در مى‏گويند كه ديوار

فزع‌ ‌آن‌ روز باو اصابه‌ نميكند و ‌از‌ خيار عباد صالحين‌ محسوب‌ ميگردد و همسايه‌ عباد صالحين‌ ميشود. ديگر آنكه‌ ‌از‌ حضرت‌ صادق‌ ‌از‌ حضرت‌ ‌رسول‌ صلّي‌

قال : عبد اللَّه بن مغيرة گويد: بحضرت أبو الحسن عليه السّلام گفتم: من دو تا همسايه دارم يكى ناصبى است و ديگرى زيدى، و من ناچارم با اينها معاشرت كنم با كداميك

زمان جنگى بين پادشاهان سدوم و عموره و ادمه و صبوييم و صوغر از يك طرف و چهار همسايه آنان از طرف ديگر درگرفت و پادشاه سدوم و ديگر پادشاهانى كه با او بودند شكست

خانه‌ زنها مكشوفه‌ ‌ يا ‌ مردها بوضع‌ ‌غير‌ مناسب‌ باشند و ‌ يا ‌ خانه‌هاي‌ همسايه‌ها پيدا ‌باشد‌ و بسا موجب‌ ارتكاب‌ محرماتي‌ ‌که‌ منافي‌ ‌با‌ تقوي‌ ‌است‌

آرم. على را گويم كسى را فرستد شوهر تو را آورد. حضرت سبو را به خانه آورد. همسايه، حضرت را شناخت، زن را ملامت نمود. چون ملتفت شد، منفعل، و به پاى آن حضرت

نكند مردى از شماها كه همسايه‏اش حق همسايگى را نسبت باو رعايت كند ولى او حق همسايه را نشناسد؟! حبيب مى‏گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه مى‏فرمود: هان،

مشركان را در نظرشان جلوه داد، و گفت هيچكس امروز بر شما پيروز نمى گردد، و من همسايه و پناه دهنده شما هستم ، ولى هنگامى كه مجاهدان اسلام و فرشتگان حامى آنها

واقع شده و به حكم اين آيه بايد در دوزخ باشد چه بهتر كه ما و بتهايمان نيز همسايه عيسى باشيم ! گفتند و خنديدند و مسخره كردند! سپس : «گفتند: آيا خدايان ما

نمايند، و من به دخترم حفصه سفارش كردم كه هرگز چنين كارى را نكند و گفتم اگر همسايه ات (منظور عايشه است ) چنين مى كند تو نكن ، زيرا شرايط او با تو متفاوت است

پادشاه هم، همواره او را احترام و اكرام مى نمود. در بعضى از سفرهايش، همسرش آن همسايه مؤمن را به قتل رسانيد و بستان او را غصب كرد. وقتى شاه برگشت و از ماجرا خبر

بعضكم باس بعض » گفته است كه بعضى از مفسرين گفته اند: مقصود از اين عذاب ، همسايه بد است ، كه اين نيز از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده . در تفسير قمى

جدا مى شود، و مولى به هر معنى كه باشد دوست ، سرپرست ، ولى نعمت ، خويشاوند، همسايه ، ياور، و مانند آن ، توانائى حل كوچكترين مشكلى را از مشكلات قيامت براى كسى

بهنگام پيروزى و بيتابى در برابر پيشامد ناگوار و دشوار، و سنگدلى نسبت به همسايه، و مخالفت با دوست بويژه در سفر، و تخلّف از قسم از صاحب مروّت، و خيانت و

مردم ديگر معمول بوده و هست كه به هنگام نياز به بعضى از وسائل زندگى موقتا از همسايه به عاريت مى گيرند، خانه پيامبر (صلى اللّه عليه و آله و سلّم ) نيز از اين

بوده و يا شاگرد تفسير نمونه جلد ۶ صفحه ۶۷ خوبى ، يا دوست باصفائى بوده و يا همسايه باوفا، و يا عالم خدمتگزار و يا مؤ من با حقيقتى بوده است و به هر حال حد اقل

تفسير الميزان جلد ۱۵ صفحه : ۳۴۳ برسانى . پرسيدم ديگر چه ؟ فرمود: اينكه با زن همسايه ات زنا كنى . بعد از اين جريان خداى تعالى در تصديق پاسخهاى رسول خدا(صلى اللّه

آنطور كه او بخواهد سير مى كنند، اين است كه در زمين قطعه هايى هست نزديك بهم و همسايه هم كه خاكش از نظر طبع شبيه بهم است و در آنها باغهاى انگور مى رويد كه خود