نتایج جستجو

و زنان منافق به مؤمنان می‌گویند: «نظری به ما بیفکنید تا از نور شما پرتوی برگیریم!» به آنها گفته می‌شود: «به پشت سر خود بازگردید و کسب نور کنید!» در این

ایمان: آثار ایمان به خدا ۳، ۷; ایمان به توحید ۲۱; ایمان به خدا ۱۷; ایمان به ربوبیت خدا ۳; ایمان به رحمت خدا ۳; ایمان به صفات خدا ۷; ایمان به مالکیت خدا ۳;

function. ما را به راه راست هدایت کن... ما را به راه راست هدايت فرما ما را به راه راست هدايت فرما، تو ما را به راه راست هدایت فرما. ما را به راهِ راست راهنمایی

اول نسبت نكاح به مرد و در آيه دوم به زن داده شده است. انكاح: از باب افعال تزويج كردن زنى است به مردى و بالعكس [نور:32]. بى شوهران را به شوهر دهيد و بى

ظهور لمعان نور ميان هر دو چشم او، و شير خوردن او از انگشت خود، و رفع مرض برص دختر به آب دهن او. أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً: يا فراگيريم او را به فرزندى، چه

محمّد (ص): فضایل محمّد (ص) ۳ مقربان:۶ نیازها: نیاز به تذکر ۹ ; نیاز به هشدار ۹ هدایت: منشأ هدایت ۴ ; هدایت به صراط مستقیم ۸

خاموش كردن چراغ هدايت و نور خداست. «يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ» 2- قرآن نور الهى است. «لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ» 3- دين نور است، يعنى مايه‌ى شناخت،

مراد از نورانی شدن زمين به نور پروردگارش، در قيامت جهنم و بهشت، منزلگاه ابدی کافران و متقیان، در روز قیامت سخن بهشتيان، بعد از ورود به بهشت بحث روایتی: (رواياتى

آن حال (به شوق و نشاط) گویند: پروردگارا، تو نور ما را به حد کمال رسان و ما را (به لطف و کرم خود) ببخش که البته تو بر هر چیز توانایی. ای مؤمنان! به پیشگاه

فوق با توجه به دو مسأله ذیل است: ۱- «التوکیل» در لغت به معناى اعتماد به غیر است و نایب گرفتن اوست (مفردات راغب). ۲- در آیه، نیاز انسان به تکیه گاه امرى

اسلام، و اختلاف لفظين به جهت اختلاف معنيين است. يا مراد به نور حضرت رسالت صلى اللّه عليه و آله كه مردمان به او مهتدى شوند، چنانچه به نور، راه مى‌يابند و حديث

ترجمه کامل آن به زبان «اردو» در (27) جلد نیز بارها به چاپ رسیده است، و ترجمه کامل آن به زبان «عربی» نیز به نام تفسیر «الأمثل» اخیرا در بیروت به چاپ رسید و

در صورتى است که انسان نیاز مبرم به آن داشته باشد; زیرا مجادله و دفاع کردن از خود، بیانگر نوعى نیاز به عنایت خداوند است. ۶- توجه به قیامت و یاد آن، امرى

روزى خدا ۸ ; عطایاى خدا ۱۱ ; نیاز به آمرزش خدا ۱۰ دین: آثار امداد دین ۸ ; ارزش امداد به دین ۶ ; امدادگران دین ۲ ; ترک امداد به دین ۳ روزى: کریمانه ۸، ۱۱ سبیل

مقرّبان ۲; حامى مقرّبان ۸; کمى مقرّبان ۶; مصونیت مقرّبان ۱ نیازها: نیاز به توکل ۹; نیاز به خدا ۷ تفسیرعیاشى، ج ۲، ص ۳۰۱، ح ۱۱۱; نورالثقلین، ج ۳، ص ۱۸۵، ح ۳۰۲

متجاوزان در قیامت ۱۲ مردم: آثار تجاوز به حقوق مردم ۹; متجاوزان به حقوق مردم ۱۲ نیازها: نیاز به امدادهاى خدا ۴; نیاز به ولایت خدا ۴ ولایت: محرومان از ولایت

خدا] بکوشد فقط به سود خودش می کوشد؛ زیرا خدا از جهانیان بی نیاز است. هر كه جهاد كند به سود خود كرده است، زيرا خدا از همه جهانيان بى‌نياز است. و هرکس [در

نیازمند به خدا (اللّه الصمد) مورد توجه بودن خداوند در همه امور و حوائج نشانگر نیاز موجودات به او و بى نیازى او از آنها است. ۳ - خداوند، بى نیاز مطلق (اللّه

ورزيد و خود را بى‌نياز ديد، اما هر کس بخل ورزید و خود را (از لطف خدا) بی نیاز دانست. و اما کسی که [از انفاق ثروت] بخل ورزید و خود را بی نیاز نشان داد اما آن

آمده است، ماجرا مربوط به زمان حضرت عيسى است كه دو تن از حواريين خود را براى دعوت مردم به شهر انطاكيه فرستاد و آنها در بين راه به حبيب نجّار برخوردند و

«ضال» هم به معناى گمراه است و هم به معناى گمشده، نظير «الحكمة ضالة المؤمن» «2» حكمت گمشده مؤمن است. آرى پيامبر قبل از نزول وحى متحيّر بود و با نور وحى با

الناس و لکنّ أکثر الناس لایشکرون) تصریح به لفظ «ناس» در جمله «و لکن أکثر الناس لایشکرون» به جاى ضمیر «هم» - که به «الناس» قبل بازمى گردد - مى تواند گویاى

ملامتى را به دنبال ندارد. اين آيات در كنار فرمان به اعراض از كافران طغيانگر، به تذكّر دادن به مؤمنان سفارش مى‌كند تا گمان نشود كه تنها كافران نياز به هشدار

تغافل مى‌كنى و به ديگرى مى‌پردازى. جلد 10 - صفحه 383 بر اساس روايات اهل سنّت، شخصى به نام عبداللّه بن امّ مكتوم كه فردى نابينا بود، به مجلس پيامبر وارد

مؤمنان ۳; نیازهاى معنوى مؤمنان ۶; ویژگیهاى روزى اخروى مؤمنان ۸ نیازها: نیاز به آمرزش ۶

«تبارك»، هر دو برگرفته از آيه اول است و به ترتيب به معناى «فرمانروايى» و «پر بركت» مى‌باشند. محتواى اين سوره به طور كلى شامل سه محور زير است: 1. مباحثى

آيات سوره ابراهيم (ع ) اشاره به عموميت رسالت پيامبر اسلام (ص ) شبهه تناقض بين دو آيه و پاسخ به آن اشاره به نكته مفرد آوردن ((نور)) و جمع آوردن ((ظلمات )) ((لام

Javascript to function. و به یقین بازگشت (همه) به سوی پروردگار تو است! مسلما بازگشت، به سوى پروردگار تو است در حقيقت، بازگشت به سوى پروردگار توست. محققا

فراوان به طغیان پرداخته بود. ابوهریره گوید: ابوجهل مى گفت: آیا محمد باز هم روى خود را در سجده به خاک مى گذارد. به او گفتند: آرى، سپس گفت: سوگند به لات و

از نور خلق کرده و آدم را از حمأمسنون آفریده و ابلیس را از زبانه آتش به وجود آورده و آسمان را از دود خلق کرده و زمین را از کف آب به وجود آورده پس به ما

مأمور اجبار آنها [به ايمان‌] نيستى، پس به وسيله‌ى قرآن هر كس را كه از تهديد من مى‌ترسد متذكر ساز ما به آنچه مى‌گويند داناتريم، و تو به زور وادارنده آنان

بود. توصیف آن به «آسان»، به اعتبار سهل بودن برنامه هاى آن و یا منتهى شدن به فرجامى راحت و به دور از سختى ها است. برداشت یاد شده، ناظر به احتمال اول است

گفت: كيست؟ گفت: مردى است به نام (اليا) معاويه به جهت تلبيس حاضرين گفت: چه نزديك است (اليا) به اسم على عليه السّلام. و (اليا) به زبان عبرى على عليه السّلام

توحيد، با استناد به ابقاء موجودات سوگند قريش، كه اگر نذيرى به سويشان بيايد، هدایت یافته ترین امت ها، خواهند شد معناى «مكر سيّئ»، که جز به اهل آن نمى رسد

فَأَغْنى‌: پس توانگر ساخت تو را، به مال خديجه تا به آن تجارت كردى و بعد به غنايم دار الحرب. يا بى‌نياز گردانيد دل تو را به قناعت؛ كه: «القناعة كنز لا يفنى»

بگو: پناه می‌برم به پروردگار سپیده صبح، بگو به پروردگار سپيده دم پناه مى‌برم بگو: «پناه مى‌برم به پروردگار سپيده دم، بگو: من پناه می‌جویم به خدای فروزنده صبح

أن رءاه استغنى) ۶ - گرفتارى به طغیان، براى کسانى که در سایه کرم خداوند و به کمک علوم خدادادى، به ثروت رسیده و خود را بى نیاز مى بینند، خلاف انتظار و واکنشى

تا طلب بسيارى جويم به شما از كمى، و نه به جهت آنكه انس گيرم به شما از وحشتى، و نه يارى جويم به شما بر امرى كه عاجز باشم از او، و نه به جهت جلب نفعى و نه

گفته نمى‌شود مگر آنچه به پيامبران پيش از تو گفته شد. به راستى پروردگار تو، هم داراى مغفرت و هم صاحب عقوبتى دردناك است به تو جز آنچه به پيامبران پيش از تو

ابزار دین شناسى ۵ سوگند: سوگند به حرکت شب ۱، ۲; سوگند به شب هاى دهگانه ۱، ۲; سوگند به شفع ۱، ۲; سوگند به فجر ۱، ۲; سوگند به وتر ۱، ۲ شب: عظمت حرکت شب ۳;

Javascript to function. (به خاطر بیاور) زمانی را که به آن کس که خداوند به او نعمت داده بود و تو نیز به او نعمت داده بودی [به فرزند خوانده‌ات «زید»] می‌گفتی:

در دنيا، به قدر بودن تو باشد در دنيا. 2- كردار تو براى آخرت، به قدر بودن تو باشد در آن. 3- خدمت تو براى آقا و منعم خود، به قدر احتياج تو باشد به او. 4- جرئت

و بگو که بارالها مرا (همیشه به هر جا روم به مکّه یا مدینه یا عالم قبر و محشر) به قدم صدق داخل و به قدم صدق خارج گردان و به من از جانب خود حجت روشنی که

و در آن روز که نیاز به نتیجه آن دارند، همه را خاکستر می‌بینند چرا که گردباد آتشبار ریا و منت و آزار آن را سوزانده است. و در پایان آیه به دنبال این مثال

دهيد، قطعاً خداوند به آن چه عمل مى‌كنيد، بينا است. كلمه‌ى «الحاد» از «لحد» به معناى حفره‌اى است كه به يك سو انحراف داشته باشد. «ملحد» به معناى منحرف از حقّ

باطل و شرك به راستى، يعنى به عدل كه مقتضى استعجال عذاب و تشديد عقابشان است، زيرا آنها مستوجب شده‌اند نه به فضل كه مستلزم محابات است. اين دعا به امر حق تعالى

خداوند پرداختن به امور زندگى را به جاى حل و فصل مسائل مهم اجتماعى به خواست و مصلحت اندیشى پیامبر(ص) منوط کرده است، به دست مى آید که پرداختن به مسائل عمومى

آثار ایمان به خدا ۱۱; آثار ایمان به قدرت خدا ۱۰; آثار ایمان به قرب خدا ۱۰; ایمان به اجابت دعا ۱۳; ایمان به خدا ۸، ۱۲; ایمان به قدرت خدا ۹; ایمان به قرب خدا

وَ لِمَنْ دَخَلَ بَيْتِيَ مُؤْمِناً: و مر كسى را كه درآمد به خانه و منزل من، يا به كشتى يا به مسجد من در حالتى كه مؤمن بوده باشند در كافى از حضرت صادق عليه

نیکو به راه پروردگارت دعوت کن، و با آنان به نیکوترین شیوه به بحث [و مجادله] بپرداز، یقیناً پروردگارت به کسانی که از راه او گمراه شده اند و نیز به راه یافتگان

بى نیازى نسبت به حضور در مجلس وعظ و ارشاد و نیز بى خطر دیدن عاقبت خویش است. ۲ - پیامبر(ص)، حتى کسانى را که به معارف دینى احساس نیاز نمى کردند، به حضور مى پذیرفت

نباشد باران‌ ميشود. ] (آیه 14)- به دنبال نعمت نور و حرارت از ماده حیاتی مهم دیگری که ارتباط نزدیکی با تابش خورشید دارد سخن به میان آورده، می‌افزاید: «و از

مهلت ده و اندك زمانى آنان را به خود واگذار. «رجع» به معناى باران است، شايد به خاطر رجوع بخار آب به زمين به صورت باران. «صدع» به معناى شكافته شدن زمين براى

برادران يوسف به سوى پدر و راضى كردن او به بردن بنيامين و... مراد يعقوب (عليه السلام ) از جمله : ((فالله خير حافظا و هو ارحم الراحمين )) معناى توسل به خدا، لغو

از اظهار زينت به اجنبيان. 4- امر به انداختن مقنعه به گريبان. 5- نهى از زدن پاها به زمين تا دانسته شود زينت آنان. و در آخر امر به توبه به جهت صدور يكى از

۳۱ نعمت: نعمت فرزند ۲۲ نیازها: نیاز به امدادهاى خدا ۱۸ والدین: آثار احسان به والدین ۲; احسان به والدین ۶، ۲۳; احسان به والدین در ادیان آسمانى ۴; ارزش دعاى

كذب او معلوم، و به مجرد اخبار او مبادرت به عمل مكنيد. أَنْ تُصِيبُوا قَوْماً بِجَهالَةٍ: به جهت كراهت آنكه برسانيد مكروهى را به گروهى به نادانى در مال و

(که خالق، رازق، عالم، قادر، حیّ، قیّوم و ... باشد) پیدا خواهی کرد (تا دست نیاز به سوی او دراز کنی؟). پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است. پس او

شب و به هنگام ناپديد شدن ستارگان. و در شب و به هنگام غائب شدن ستارگان نیز او را نیایش کن‌ و او را در پاسى از شب و به هنگام رفتن و ناپيدايى ستارگان به پاكى

یاد شده است. ۸ - توجّه به رسیدن عطاى خداوند، پیش از کمک خواستن از او، زمینه پرهیز از دریغ داشتن کمک، به کسانى است که دست نیاز به سوى انسان دراز مى کنند

function. تو به او روی می‌آوری، پس تو به او مى‌پردازى تو بدو مى‌پردازى؛ تو به او توجه کنی (و حریص بر ایمان او باشی). تو به او روی می آوری [و نسبت به وی اهتمام

للنّاس) ۴ - نیاز مردم به هدایت الهى و کتب آسمانى (نزّل علیک الکتاب ... من قبل هدى للنّاس) بهره مندى مردم از هدایت الهى و کتب آسمانى، حاکى است از نیاز مردم به

«منیر»، به معناى روشنگر و نیز به معناى روشن آمده است. ۱۰- روشنگرى کتب آسمانى در همه ابعاد مورد نیاز (جاءو ... و الکتب المنیر) بر این مبنا که «منیر»، به معناى

نون تأكيد آخر آن به صورت تنوين نگاشته شده است. اين كلمه از ريشه «نسفع» به معناى گرفتن، به شدت كشيدن و سيلى به صورت زدن است. «ناصية» به معناى موى جلوى پيشانى

از فرمان هاى خداوند و نیاز فرمان برى آنها به نظارت و مراقبت الهى (و کنّا لهم حفظین ) این که خداوند مراقبت همیشگى خود را نسبت به شیاطین یادآور مى شود، مى رساند

شرایط نیاز به دلگرمى و امید (إذ قال موسى لأهله ... سئاتیکم منها بخبر... تصطلون) از تعبیر «إنّى آنست ناراً» و «سأتیکم» - که جمله اول به صورت مؤکد به «إنّ»

از نور خلق کرده و آدم را از حمأمسنون آفریده و ابلیس را از زبانه آتش به وجود آورده و آسمان را از دود خلق کرده و زمین را از کف آب به وجود آورده پس به ما

بیچارگی و نیاز بر آنان زده شد و سزاوار خشم خدا شدند؛ این [خواری و خشم] به سبب آن بود که آنان همواره به آیات خدا کفر می ورزیدند و پیامبران را به ناحق می کشتند؛

قانون شكنى، تجاوز به حدودى كه خداوند تعيين نموده مى‌باشد. «العادُونَ» 10- به سراغ گناه رفتن نيز گناه است. «ابْتَغى‌- العادُونَ» تفسير نور(10جلدى)، ج‌6، ص:

شود. و قسم به شب تار هنگامی که برود. و به شب هنگامی که می گذرد. و سوگند به شب چون روى به رفتن نهد. و سوگند به شب چون سرآید و به شب چون برود. و به شب سوگند

را پهلوى هم چيده باز پهلوى هم چيده را به نقره پيچيده باز به نقره پيچيده را به حقه پيچيده باز به حقه پيچيده را به نام ناميده «نار» كُلُوا مِنْ ثَمَرِهِ

مقام بر آنان به فضل خدا و نعمت الهی حاصل گردید و خدا (به احوال بندگان) دانا و (به صلاح نظام عالم) آگاه است. [این محبت و ناخوشایندی نسبت به حق و باطل] عطیه

آبیاری شده از یکسو، و نیاز مبرم بندگان به چنین رهبری از سویی دیگر، ایجاب کرده است که فضل خدا بر تو فوق العاده زیاد باشد. درهای علم را به روی تو بگشاید، از

الهى كه در دنيا محقّق شده است: خداوند به مادر موسى دستور داد كه نوزادش را به آب افكند و به او فرمود: ما او را به تو برمى‌گردانيم و از پيامبرانش قرار مى‌دهيم،

function. قسم به این شهر مقدّس [= مکّه‌]، سوگند به اين شهر [مكّه‌] سوگند به اين شهر، نه، سوگند به این بلد (مکّه معظّم و مسجد کعبه محترم). قسم می خورم به این شهر،

ارتباط میان تنزیه خدا از هر نقصى به توصیف او به آفریدن پدیده هاى جان دارِ جهان به صورت زوج (نر و ماده)، برداشت یاد شده به دست مى آید. ۶ - وجود پدیده هایى

عادُونَ). هرگز نیاز طبیعی، اعم از روحی و جسمی شما را به این کار انحرافی نکشانده ج3، ص393 است، بلکه تجاوز و طغیان است که دامانتان را به چنین ننگی آلوده

116)- و از آنجا که این گفتار یعنی عبث نبودن خلقت، سخن مهمی ج3، ص272 است که نیاز به دلیل محکم دارد در این آیه اضافه می‌کند: «پس برتر است خداوندی که فرمانروای

و نسبت به شما از هر کس مهربانتر، برای تحمیل افکار خود به او فشار نیاورید که این به زیان شماست. در دنباله آیه به یکی دیگر از مواهب بزرگ الهی به مؤمنان اشاره

راه حس است. «تجسّس» به جستجو كردن در مورد بدى‌ها و «تحسس» به جستجو كردن در مورد خوبى‌ها گفته مى‌شود. به تعبير راغب، «رَوْح» و «روح» به معناى جان است، ولى

و نفقه واجب النفقه و رجوع به كفايت، يا به مال يا به صنعت يا به حرفه و صحت در نفس و امنيت راه (احكام استطاعت و فروعات رجوع به رسائل عمليه است). تبصره: يكى

گمارده شده‌اند. نويسندگانى بزرگوار، كه به آنچه انجام مى‌دهيد آگاهند. «غر» از «غرور» به معناى غفلت، فريب و مغرور، «سواك» به معناى استوارى و استقامت و دورى از

طرف مقابل را به حال خود رها كرد، مانند آنكه پزشك دلسوز، به هنگام يأس، مريض را به حال خود رها مى‌كند. 1- يكى از سنّت‌هاى الهى مهلت دادن به نااهلان و رها

قدرت خدا بر بازگشت مردگان به زندگی باقی می‌ماند؟ تعبیر به «کن» (موجود باش) نیز از ضیق بیان و عدم گنجایش الفاظ است، والا حتی نیاز به جمله «کن» نیست، اراده خدا

نصارى در گمراهى و ضلالت افتاده‌اند، هر آينه به تحقيق آمدم به شما به شريعتى خالصه پاكيزه واضح روشن مانند نور درخشنده در ليله مظلمه كفر و ضلالت، اگر موسى

بود، یهودیان نباید به خطر اعراض آن، مورد مذمت قرار مى گرفتند. ۶- تورات، پاسخگوى نیاز یهود عصر پیامبر (ص) به احکام قضایى و حدود الهى (و کیف یحکمونک و عندهم

چندان نیاز به ذکر نداشت و آن این که بالاخره فرزند برای نمو و پرورش، خواه ناخواه از پدر جدا خواهد شد. لذا اصلا به پاسخ این استدلال نپرداختند، بلکه به سراغ

مصدر است و به معنی اسم فاعل، یعنی قاصد است که به معنی راست و مستقیم می‌باشد. اضافه صفت به موصوف است. «عَلَی اللهِ قَصْدُ السَّبِیلِ»: هدایت به راه راست در

السلام در مناجات شاكّين به خداوند متعال عرض مى‌كند: من از نفسى به تو شكايت مى‌كنم كه به بدى‌ها فرمان مى‌دهد، به سوى خطاها مى‌رود، نسبت به انجام گناه شتابان است،

نمايد به آن رحم را، و تقويت نمايد به آن ضعيفى را و در حديثى از حضرت صادق عليه السّلام فرمايد: اگر خواهى هر روز، و اگر خواهى هر جمعه آن را تبرّع به اهل آن

مجرور، متعلّق به (فَلْیَعْبُدُوا) است. یعنی اگر قریشیها به خاطر هیچ نعمتی خدا را پرستش نکنند، دست کم به خاطر همین یک نعمت بزرگ انس و الفت ایشان به کوچ تجارتی

یختلفون) این که قرآن به همه مسائل مورد اختلاف بنى اسرائیل نپرداخته است، مى تواند از آن جهت باشد که قرآن به مسائل ضرورى و مورد نیاز توجه داشته و اختلافات

ترجمه کامل آن به زبان «اردو» در (27) جلد نیز بارها به چاپ رسیده است، و ترجمه کامل آن به زبان «عربی» نیز به نام تفسیر «الأمثل» اخیرا در بیروت به چاپ رسید و

السماء و الأرض) واژه «یبدأ» اشاره به آغاز و «یعید» اشاره به فرجام و «یرزقکم» یادآورى به نیاز مداوم انسان در طول زندگى به الطاف و حمایت هاى الهى است. ۷ -

نشانه پاى من به سوى میقات روان اند و یا این که به دنبال من در حال آمدن به میقات هستند. ۲ - ورود موسى(ع) به میقات، اندکى پیش از ورود قومش به آن مکان بود

خثیمة گوید: که به پیامبر از جانب پروردگار گفته شد که اگر بخواهى کلیدهاى خزائن زمین را به تو اعطاء می‌نمائیم به قسمى که در آخرت نیز همه چیز به تو داده شده

روايات در تفسير نور الثقلين، (ج 5، ص 699- 715) آمده است. جلد 10 - صفحه 637 باشد ايمانش كامل است. تلاوت اين سوره به عنوان يكى از تعقيبات نماز به شمار آمده و

خداوند را ندارد. (یعلم ما ... و لایحیطون به علمًا ) مراد از احاطه علمى به خداوند، به قرینه صدر آیه، احاطه به دانسته ها و اسرار نهفته در کارهاى او است.

و سپس به اهميّت تزكيه نفس اشاره كرده است. «خابَ» از مصدر «خيبة» به معناى به هدف نرسيدن است. «دس» به معناى پنهان كردن و تعبير قرآن درباره‌ى زنده به گور كردن

سایه می‌افکند، و از درون به برون سرایت می‌کند» (به عکس آتشهای این جهان که از بیرون به درون می‌رسد) چرا پیامبران به معجزه نیاز دارند؟ همانطور که از لفظ